Depressie & Angst #103 waar s_e wat meer ballen moet tonen

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 17:53 schreef Mord_Sith het volgende:
Mag ik nog even miepen?

Hoelang duurt het gemiddeld voordat je iets merkt van bijvoorbeeld Paroxetine? Zit nu een week op verhoging, slikte altijd al 20mg, nu 30 mg. en mag volgende week naar 40.

Ik merk nog niks, de klachten zijn enkel erger, ik lees wel dat dat normaal is maar heb even wat geruststelling en goede ervaringen nodig...

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:02 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is oxazepam niks voor jou? Ik heb wel eens ontzettende angst gehad, jaren terug. Toen kreeg ik oxazepam, ik dacht ook, werkt voor geen flikker. Ik bellen, werkt niet, neem nog maar 1, en nog maar 1. Oke .. toen werkte het dus wel!

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:16 schreef Mord_Sith het volgende:

[..]

Ja, maar ik durf geen hele tabletten te nemen, of halve, voor de sufheid. ik werk ook nog he.
Ik heb het als ondersteuning, en dan neem ik een kwart tabletje van 10mg. Vandaag 2 keer een kwartje op.
Het gaat me er meer om dat de Paroxetine me uiteindelijk wel gaat helpen, zeg maar...

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:18 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Maar de paroxetine gaat ook wel helpen. Maar het helpt waarschijnlijk niet in de vorm van: "doet het wat?".. voelen en voelen: "ik voel geen verschil!!".

Met oxazepam heb je een direct gevoel, want het legt je gewoon wat lam. Kwart tabletje is eigenlijk niks, probeer dan gewoon 1 tablet.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:19 schreef Mord_Sith het volgende:

[..]

Maar ik ben zo bang dat ik de hele dag dan zo suf als een konijn ben, zeker voor werk. vandaar mijn terughoudendheid.

Maar op de lange duur (week, 2 weken?) moet ik dus wel verschil gaan merken wat betreft de Paroxetine en afname van de angsten?

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:31 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik vrees dat je het met name achteraf zult merken. Dat je er dus beter bent door geworden.

En 'zo suf' als een konijn.. kopje koffie? Ik weet niet wat voor werk je doet, maar ik zie zo ff niet in wat een kopje koffie niet zou kunnen fixen Mits je niet verantwoordelijk bent over meerdere levens.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:52 schreef Mord_Sith het volgende:

[..]

Je bedoelt dat je je ineens realiseert dat je minder bang bent?
Ja dat zou kunnen. Het is zo klote dat ik het nu zo lastig heb.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 19:59 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Jep realisatie.

Schiet mij maar lek hoor. Ik voel me op dit moment ook gewoon hondskut . Ik hoop dat ik over 12 maand realisatie heb verkregen dat dit ook maar een 'periode' is.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Na anderhalf jaar eruit te zijn geweest heb ik deze week 2 dagen achter elkaar van 10 tot 5 weer op kantoor gezeten. En ik sta stijf van de adreneline En tegelijk doodmoe.
Het is even wennen maar ik vind het wel weer fijn om aan de slag te zijn. Al weet ik niet of het echt wennen is of dat ik mezelf nu overvraag maar ik ga uit van het eerste

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 18:52 schreef Mord_Sith het volgende:

[..]

Je bedoelt dat je je ineens realiseert dat je minder bang bent?
Ja dat zou kunnen. Het is zo klote dat ik het nu zo lastig heb.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 18:32 schreef zomertje het volgende:

[..]

Bij mij doen ze echt een rondje over hoe t de afgelopen tijd is gegaan. Dus niet meedoen is geen optie...

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 21:07 schreef zomertje het volgende:

[..]

Zelfspot is goed, doe ik ook graag. Het lucht op. Dat je tegen die evaluatie op ziet en dat je daar ter plekke misschien in de stress schiet kan ook wijzen op schema's die dan actief worden. Kan dus leerzaan zijn (en kut voelen, ja dat ook)

Astma aanval duurt hier echt lang. Ik heb t dan een paar dagen benauwd en de medicijnen doen niet zoveel. Vergroot ook mn angst/paniek, maar die lijkt weer aardig weg nu.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 21:45 schreef Elvi het volgende:
Na anderhalf jaar eruit te zijn geweest heb ik deze week 2 dagen achter elkaar van 10 tot 5 weer op kantoor gezeten. En ik sta stijf van de adreneline En tegelijk doodmoe.
Het is even wennen maar ik vind het wel weer fijn om aan de slag te zijn. Al weet ik niet of het echt wennen is of dat ik mezelf nu overvraag maar ik ga uit van het eerste

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 01:32 schreef kuolema het volgende:

Sorry als ik misschien niet heb opgelet maar wat doe je voor werk?

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 17:28 schreef sitting_elfling het volgende:
Ben er even 48h tussen uitgeweest. Ik ben nog steeds niet in opperbeste stemming. De nachten (dat halfuurtje net voor het pitten) is het zwaarste.

[..]

Het is mijn inziens nooit 'zelf schuld aan hebben'. Ik vind 'een ongelukkige samenloop van omstandigheden' een stuk beter. De meeste mensen die ik ken die in de problemen zitten hebben ... die hebben daar niet omgevraagd. Soms gewoon ontzettend ongelukkig. Oneerlijkheid en onrecht bestaan serieus.

Mijn moeder heeft er niet omgevraagd om psychisch ziek te worden. "Dankzij" haar zijn mijn beide families uitelkaar. Die spreken niet meer met elkaar. Mijn inziens is er nooit sprake van; "je hebt hier schuld aan.." maar eigenlijk meer een schuld van beide kanten.

[..]

Hier heb je gelijk in natuurlijk. Als ik die kamer nooit had opgezegd had ik nu 4 week extra gehad.

[..]

Ik zal ook niemand anders aanwijzen voor mijn eigen issues. Ik ben daar toch echt zelf verantwoordelijk voor (en dat is prima). Helaas is het voor mijn gevoel vaak een keuze tussen 2 kwaden. Natuurlijk kruip ik soms in de slachtoffer rol. Is dat goed? Nee...

Voorbeeld, ik zat op het VWO. Examens. Net daarvoor overleed de moeder van mijn moeder. Paniek en gekkenhuis en vrees dat mijn moeder misschien 'iets geks ging doen'. Ik werd overal bijgetrokken maar wou dat niet. En waarom ga je dan toch? Het 24/7 gescheld wat er kwam als ik niet zou komen zit me niet lekker. Het gedram van, je krijgt hier jarenlang spijt van blabla .. En ik had geen ouders of broer of zus of familie waar ik iets dus kwijt kon. Gevolg, ik verneukte mijn toetsen en bleef zitten. Het gezeik van; omg domme kneus dat je het niet haalde etc . Tsjah, ik ben er verantwoordelijk voor dat ik de knop niet kon omzetten om me wel te focussen. Ik heb toen bewust andere dingen gedaan ipv studie. Is het mijn eigen schuld dat ik op mijn bek ging? Volgens sommige wel. Volgens sommige niet. Ik zelf heb er niet zo veel aan ...

Mijn therapeut blijft maar zeggen; "Geeft niet......". Voor alles wat nu fout gaat kan ik een punt verwijzen naar je verleden waar het mis ging tijdens je jeugd waar je toen geen verantwoordelijkheid had. Nu heb ik dat wel ... maar loop ik tegen (mentale) issues van het verleden aan. Waar anderen verder kunnen bots ik tegen dingen aan die jaren geleden (en jaar na jaar) gebeurde. Dat is stupide en ik wou dat het niet zo was. Ik doe oprecht m'n best om niet tegen die muur aan te lopen maar doe het wel. Foei foei foei s_e? Ik zal de laatste zijn die opgeeft.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 10:41 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik doe nu 2 dagen in de week vrijwilligerswerk bij een museum, waarbij ik taken overneem van de directeur die anders blijven liggen.
En 1 middag in de week doe ik vrijwilligerswerk bij een stichting die nieuwe spullen maakt van afval (bijvoorbeeld kettingen van cd's).

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 13:16 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Je komt met een voorbeeld wat idd wsl niet terechtbewezen kan worden op "eigen schuld", maar dat heeft verder niks te maken met wat ik zei omdat het mi niet te vergelijken is.

Die 4 weken extra daar kom je nu mee, maar dat was -ook- een beslissing van jou (om die woning te betrekken (ik neem aan dat je zelf dat huurcontract getekend heb met een uiterste datum? Je hebt daar verder niks over gezegd)).
Je wist het van tevoren, toch?

Je hebt gelijk, kiezen uit 2 kwaden is gewoon kut.

Je schoolvoorbeeld vind ik niet echt eigen schuld, je hebt het blijkbaar zwaar gehad door omstandigheden die niet aan jou te wijten waren (ik heb dit zelf ook ondervonden).

Maar dat van je woning, dat was (mi) iets waar je van tevoren rekening mee had kunnen houden.

Ik heb zelf ook ooit tijdelijk gewoond en kwam bijna op straat te staan (de helft van mn spullen stonden al in opslag toen ik out of the blue een lucky break kreeg).

.

Kijk, ik vind het kut hoe het voor je gegaan is (ik denk dat geen familie hebben misschien nog wel erger is dan familie hebben die je de grond in boort) en ik vind het knap dat je, ondanks je achterstand, toch nog zover gekomen bent (nog verder dan ik), maar dat neemt niet weg dat ook jij wel eens fouten maakt. Ik denk dat ik me gewoon stoor aan het gedoe met je woonruimte wat naar jouw mening buiten jouw macht om gebeurd is, wat weer naar mijn mening niet helemaal het geval is.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 01:32 schreef kuolema het volgende:

[..]

Maar niet iedereen vertelt dan meteen van alles toch?
Bij ons wordt er wel gevraagd 'wie heeft er wat in te brengen?', maar zelf vind ik het nogal moeilijk om dan mijn mond open te trekken. Het is niet zo dat iedereen steeds persoonlijk wordt gevraagd iets te vertellen, daar is ook geen tijd voor.

[..]

Er zijn zeker schema's die daarbij een rol spelen ja. Wat zou er leerzaam aan moeten zijn dan?

Dat is wel lang zeg...lijkt me erg lastig. Sterkte
Ben je wel eens geïnformeerd over de relatie tussen astma en psychische zaken?

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 15:03 schreef kuolema het volgende:

[..]

Leuk (denk ik:P)
Wat maakt het vooral moeilijk voor je?
Je hebt geen uitkering toch? Ik vind het knap dat je, ondanks dat je geld nodig hebt, toch vrijwilligerswerk doet. Het is goed om dagbesteding te hebben en op deze manier blijf je ook in contact met mensen en 'verleer' je het werken niet, wat het makkelijker maakt om later een betaalde (evt. fulltime) baan te houden.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 17:15 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Eens woonruimte is gewoon mijn eigen (stupide) fout.

En ja, je kunt beter geen familie hebben ipv een familie die je in je gezicht uitlacht.

Hahahaha S_E, jij, universiteit? In het buitenland? Hahahahaha, lieve knul dat kun je helemaal niet .......................

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 20:14 schreef Elvi het volgende:

[..]

Wat het moeilijk maakt is dat er zoveel te doen is en ik ook echt alles wil doen En dat ik ook weer met collega's te maken heb. Dus ik moet me flink aanpassen. Alleen kwam ik er dus achter dat de meesten een beperking hebben.... varierend van psychose tot bipolair tot autisme. Ik wil hen ook niet teveel belasten dus ik zal ook niet heel snel om hulp vragen.

En ja ik heb idd geen betaald werk en geen uitkering Maar ik heb wel een sollicitatiegesprek gehad vandaag bij de McDonalds Nadat ik S_E had uitgedaagd om daar te sollicteren heb ik het gewoon zelf gedaan Voor max. 24 uur per week als hostess.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 20:59 schreef Mint_Clansell het volgende:
Hostess? Wat moet je doen dan?

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 21:52 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Wat is de reden dat je geen uitkering aanvraagt? Je hebt daar (afhankelijk van je situatie) recht op en laat nu dus geld liggen.

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 22:58 schreef Elvi het volgende:
Ik weet zeker dat ik van hen geen vrijwilligerswerk had mogen doen terwijl me dat juist wel verder helpt. En sowieso heb ik geen zin om uit te leggen waarom ik bij de GGZ klant ben

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 23:00 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Uit ervaring: daar snappen ze inderdaad helemaal niets van.

Dit kreeg ik te horen: "Oh, u zit dus in een depressie? Nou, als u nu eens 8 uur per dag solliciteert, dan bent u in ieder geval bezig en dan is die depressie zo weg hoor!!"

Terwijl ik juist had uitgelegd dat de vele tijdelijke banen, sollicitaties en afwijzingen die ik heb gehad juist een oorzaak zijn van mijn depressie. Die lui zitten daar echt alleen maar om hun dag te vullen en zo onbehulpzaam mogelijk te zijn.

quote:

Op vrijdag 20 juni 2014 00:25 schreef Elvi het volgende:

[..]

Precies... zij leveren mij zoveel stress op dat ik het dan liever op mijn manier doe.