Depressie & Angst #100: Waar we soms ook wat vergeetachtig zijn

quote:

Op zaterdag 31 mei 2014 23:21 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Dus alle emo´s snijden zichzelf. Alle gothics aanbidden satan. En alle getinte mensen zijn dieven. Nee, een stereotype vormt zich door wat er in het nieuws komt. Tegenwoordig baseert men hun beeld van hoe een bepaalde bevolkinsgroep in elkaar steekt naar hoe die mensen in het nieuws komen. Als dat vaak genoeg gebeurd word dat een standaard. Net zoals dat alle moslims terroristen zijn. Dat zijn niet de grootste bevolkingsgroepen maar wel de stereotypen zoals ze door de media verspreid worden. En daar maken mensen een beeld uit op. Ze maken allang geen beeld maar uit eigen ervaringen.

Ik heb het over de "grootste" groep binnen een samenleving. Niet "1" groep...

Dat wil zeggen dat het gros van de mensen met die kut media meelopen... En daar zit het probleem...

Ik denk dat de meeste hier in D&A slim genoeg zijn om 1 persoon, die hufter die dames neerschoot bijv. niet te vergelijken meg alle mensen met asperger.

Maar ga naar een typische volksbuurt en de kans is groot dat ze daarin wel geloven.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 00:24 schreef Gray het volgende:

[..]

Dat is zo. Ik zal er van de week veel op mediteren, want heb er de tijd voor gelukkig. Lekker sporten en in de zon zitten denken.

Kun je je hoofd niet trainen op iets anders?

Geheugen oefeningen
Reuk oefeningen
Voel oefeningen

Enzovoorts?

quote:

Op zondag 1 juni 2014 00:55 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik heb het over de "grootste" groep binnen een samenleving. Niet "1" groep...

Dat wil zeggen dat het gros van de mensen met die kut media meelopen... En daar zit het probleem...

Ik denk dat de meeste hier in D&A slim genoeg zijn om 1 persoon, die hufter die dames neerschoot bijv. niet te vergelijken meg alle mensen met asperger.

Maar ga naar een typische volksbuurt en de kans is groot dat ze daarin wel geloven.

Precies ik denk dat mensen hier hetzelfde probleem hebben.. Maar ik bedoel die typische volksbuurt. Enig idee hoeveel mensen mij al ontwijken bij het horen van autisme? Geloof me het zijn er veel. Ik ben er aan gewend maar toch iedere keer doet het pijn. Ik heb wel vertrouwen in mensen. Mensen alleen niet in mij en daarom vertrouw ik mensen niet meer. Al heel lang. Ik leef jaren met een constant eenzaam en alleen gevoel. Omdat er heel heel heel weinig mensen zijn die mij begrijpen. Me moeder niet ze probeerd het hard. Echt mijn ouders doen zo hun best.

Ik zie het ze doen. En juist dat doet zoveel pijn. Want ik kan het ze niet vertellen. Zij zijn de mensen waar ik het meeste om geef en hun pijn doen op welke manier dan ook doet mij zoveel meer pijn.

@biggest confession ever..

quote:

Op zondag 1 juni 2014 01:10 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Precies ik denk dat mensen hier hetzelfde probleem hebben.. Maar ik bedoel die typische volksbuurt. Enig idee hoeveel mensen mij al ontwijken bij het horen van autisme? Geloof me het zijn er veel. Ik ben er aan gewend maar toch iedere keer doet het pijn. Ik heb wel vertrouwen in mensen. Mensen alleen niet in mij en daarom vertrouw ik mensen niet meer. Al heel lang. Ik leef jaren met een constant eenzaam en alleen gevoel. Omdat er heel heel heel weinig mensen zijn die mij begrijpen. Me moeder niet ze probeerd het hard. Echt mijn ouders doen zo hun best.

Ik zie het ze doen. En juist dat doet zoveel pijn. Want ik kan het ze niet vertellen. Zij zijn de mensen waar ik het meeste om geef en hun pijn doen op welke manier dan ook doet mij zoveel meer pijn.

@biggest confession ever..

Ik snap het wel hoor. Ik herken het ook wel een beetje.

Als ik de mogelijkheid had om met mijn vriendin op een onbewoond eiland te wonen, wat dieren, goed eten en een laptop voor beleggen zou ik me zo afzonderen van de rest van de wereld.

Op een 100 mensen, zijn er slechts een handjevol waar je mee kunt binden. Stel je was "volslagen normaal geweest" dan waren dat er 50/60 geweest. Dat is niet eerlijk maar het zij nu eenmaal zo.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 01:15 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap het wel hoor. Ik herken het ook wel een beetje.

Als ik de mogelijkheid had om met mijn vriendin op een onbewoond eiland te wonen, wat dieren, goed eten en een laptop voor beleggen zou ik me zo afzonderen van de rest van de wereld.

Op een 100 mensen, zijn er slechts een handjevol waar je mee kunt binden. Stel je was "volslagen normaal geweest" dan waren dat er 50/60 geweest. Dat is niet eerlijk maar het zij nu eenmaal zo.

Juist, en daar verschillen wij. Ik wil dat niet ik wil me niet volledig afsluiten. Ik vecht de hele godganse dag om een redelijk normaal leven te lijden. Ik doe alles in mijn vermogen om me een te passen aan mijn omgeving zodat die mij enigszins respecteerd om wie en wat ik ben. Iedere dag is een gevecht met mezelf om normaal te functioneren. Ik cijfer mezelf iedere dag weg om deel uit te kunnen maken van de maatschappij.

Probeer je eens voor te stellen om iedere dag dingen te doen die geheel tegen jezelf in gaan. Om normaal te kunnen functioneren in de maatschappij. Jezelf zo aan te passen dat je er in past. En totaal te vergeten wie je zelf bent wat je nodig hebt en wat jij zelf wilt. Om iedere dag ergens te zijn wat je niet begrijpt en wat jou niet begrijpt. Dat gaat je niet lukken tenzij je weet waar ik het over hebt omdat je het zelf mee maakt.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 01:28 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Juist, en daar verschillen wij. Ik wil dat niet ik wil me niet volledig afsluiten. Ik vecht de hele godganse dag om een redelijk normaal leven te lijden. Ik doe alles in mijn vermogen om me een te passen aan mijn omgeving zodat die mij enigszins respecteerd om wie en wat ik ben. Iedere dag is een gevecht met mezelf om normaal te functioneren. Ik cijfer mezelf iedere dag weg om deel uit te kunnen maken van de maatschappij.

Probeer je eens voor te stellen om iedere dag dingen te doen die geheel tegen jezelf in gaan. Om normaal te kunnen functioneren in de maatschappij. Jezelf zo aan te passen dat je er in past. En totaal te vergeten wie je zelf bent wat je nodig hebt en wat jij zelf wilt. Om iedere dag ergens te zijn wat je niet begrijpt en wat jou niet begrijpt. Dat gaat je niet lukken tenzij je weet waar ik het over hebt omdat je het zelf mee maakt.

Ik denk het verschil is dat ik dat al heb opgegeven. En jij over meer wilskracht beschikt.

Dat gevecht om mee te doen met de maatschappij heeft me te veel bloed zweet en tranen gekost. Het er bij willen horen etc.

Ik heb al sinds de basisschool het gevoel dat ik me continu moest aanpassen. Ik kon nooit zijn wie ik wou zijn. Altijd maar dat maskertje op. En voor elke situatie een ander maskertje.

Ik ben dat mee spelen eigenlijk ontzettend beu geworden. Ik ben er niet een beter mens door geworden (slechter zelfs). Ik heb een vriendin, ik heb een handjevol goede vrienden en vriendinnen en dat is waar ik het mee moet doen de komende tig tal jaren.

Dat gevoel van elke dag dingen doen die tegen je in gaan, dat doet op een gegeven moment zo veel pijn dat ik er echt schijt aan kreeg. Als ik in een metro/tram/trein stap tijdens spitsuur ben ik zo depressief. Ik kan daar niet tegen. Gevolg? Later naar het werk. En zo kan ik er nog wel meer op noemen.

Ik ben me juist gaan ontwikkelen op gebieden waar ik meer rust kan ontwikkelen. Ik wil niet om 8 uur starten dus moet ik me zo manifesteren op het werk dat ze dat toelaten (en dat doen ze).

Veel dingen qua studie vind ik zinloos. Kost teveel tijd en je gaat het in de praktijk toch niet toepassen. Dus wat doe ik? Ik richt me zoveel mogelijk op spiek mogelijkheden.

Ik haat werk, dus ben ik op zoek gegaan naar andere bronnen van geld. 2e hands handel en beleggen bijv. Kost me minder tijd en zorgt voor meer centjes in de beurs.

Ik schijt op dress codes, ik draag waar ik me comfy in voel. Alleen uit respect voor anderen (opa en oma bezoek etc) kleed ik me er op maar dat beschouw ik beleefdheid.

Sociale contacten en verjaardagen? Prima, ik blijf in contact met de mensen die contact met mij zoeken, niet vice versa. Familie heb ik al geen contact meer mee van beide kanten.

Ik ben me dus zo veel mogelijk gaan richten op het leven zo makkelijk mogelijk maken voor mezelf.

Ik ken je gevoel wel degelijk gast. En het is kut. Ik was helaas niet zo sterk en heb al opgegeven.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 00:57 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Kun je je hoofd niet trainen op iets anders?

Geheugen oefeningen
Reuk oefeningen
Voel oefeningen

Enzovoorts?

Ik snap niet wat je bedoelt? Kan aan de nauwelijks 4 uur slaap liggen trouwens...

RB had je dat manifest/boek van die Elliot Rodger al gelezen? Ben halverwege. Het leest soepel weg.

Ik lees het en denk, hoeveel Elliot Rodgers heeft Nederland? Want veel van zijn "forevah alone" crap zie je hier ook op FOK terug?

quote:

Op zondag 1 juni 2014 08:04 schreef Gray het volgende:

[..]

Ik snap niet wat je bedoelt? Kan aan de nauwelijks 4 uur slaap liggen trouwens...

Op het moment dat je andere onderdelen van je brein gaat stimuleren is de emotionele verwerking wat op de achtergrond. Op zo'n manier ga je verdriet en pijn ook anders inzien.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 09:51 schreef sitting_elfling het volgende:
RB had je dat manifest/boek van die Elliot Rodger al gelezen? Ben halverwege. Het leest soepel weg.

Ik lees het en denk, hoeveel Elliot Rodgers heeft Nederland? Want veel van zijn "forevah alone" crap zie je hier ook op FOK terug?

[..]

Op het moment dat je andere onderdelen van je brein gaat stimuleren is de emotionele verwerking wat op de achtergrond. Op zo'n manier ga je verdriet en pijn ook anders inzien.

Neej niet gelezen ofzo.. stuur me eventjes een linkje als dat kan. Moet eventjes mijn plicht als oudere broer gaan vervullen me zusje wil heel graag dat ik mee ga naar de kerke toe. Dus lees het erna wel.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 09:51 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Op het moment dat je andere onderdelen van je brein gaat stimuleren is de emotionele verwerking wat op de achtergrond. Op zo'n manier ga je verdriet en pijn ook anders inzien.

Oh, op die manier. Ga je het dan niet juist wegstoppen, doen alsof het er niet is? Want één ding weet ik zeker: het is er.

Ik denk dat het alleen al zou helpen als ik niet continu aan associaties zou worden blootgesteld, en als de hoofdreden m'n nabijheid niet steeds op zou zoeken. En ook niet me anders hoeven voor te doen dan ik me voel. Misschien toch opnieuw een gesprek overwegen...

quote:

Op zondag 1 juni 2014 10:07 schreef Gray het volgende:

[..]

Oh, op die manier. Ga je het dan niet juist wegstoppen, doen alsof het er niet is? Want één ding weet ik zeker: het is er.

Ik denk dat het alleen al zou helpen als ik niet continu aan associaties zou worden blootgesteld, en als de hoofdreden m'n nabijheid niet steeds op zou zoeken. En ook niet me anders hoeven voor te doen dan ik me voel. Misschien toch opnieuw een gesprek overwegen...

Maar waaron steeds die pijn bewust blijven opzoeken en voelen. Je weet al dat het er zit. Je weet wat er speelt, waarom het in stand wordt gehouden. Het komt nu (op mij) over dat je er expres in blijft hangen...

quote:

Op zondag 1 juni 2014 10:17 schreef kvd het volgende:

[..]

Maar waaron steeds die pijn bewust blijven opzoeken en voelen. Je weet al dat het er zit. Je weet wat er speelt, waarom het in stand wordt gehouden. Het komt nu (op mij) over dat je er expres in blijft hangen...

Misschien is dat ergens ook wel zo, al is me niet duidelijk waarom ik dat zou doen.

Maar ik probeer het juist zoveel mogelijk uit de weg te gaan, maar het is juist de pijn die míj opzoekt. En ik wil niet langer dat het pijn doet, want dat verdien ik niet, en de aanstichter al helemaal niet. Ik weet niet zo goed wat te doen in deze situatie; dit is nieuw voor me en ik had nooit gedacht dat ik in zo'n situatie zou komen.

quote:

Op zaterdag 31 mei 2014 12:54 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik keur de daad niet goed, laat ik daar even duidelijk over zijn. Het gaat mij erom dat mensen 1 filmpje (gedeeltelijk) zien en dan een mening vormen. Terwijl er zoveel andere dingen speelden die zijn gedrag (van het filmpje) kunnen verklaren.

Ik ben gisteren een hoop meer dingen gaan bekijken voor ik hier verder ging roepen

quote:

Op zondag 1 juni 2014 10:55 schreef Gray het volgende:

[..]

Misschien is dat ergens ook wel zo, al is me niet duidelijk waarom ik dat zou doen.

Maar ik probeer het juist zoveel mogelijk uit de weg te gaan, maar het is juist de pijn die míj opzoekt. En ik wil niet langer dat het pijn doet, want dat verdien ik niet, en de aanstichter al helemaal niet. Ik weet niet zo goed wat te doen in deze situatie; dit is nieuw voor me en ik had nooit gedacht dat ik in zo'n situatie zou komen.

Je wil het niet, je probeert het uit de weg te gaan, maar gaat er wel vol in. Wilt alles voelen. Dan blijf je het zelf voorlopig ook in stand houden.

Je zit in de klote situatie dat je haar tegenkomt op het werk. Zorg dan voor de rest voor leuke dingen. Ga niet aan haar/de pijn/de situatie denken in 'je vrije tijd'. Ga je concentreren op hoe je je voelt als je andere dingen doet. Ga wandelen en wees je bewust van de omgeving (hoe mooi of lelijk het ook is) in plaats van je gevoelens te gaan analyseren. Ga zitten op een bankje en ga voelen hoe de wind voelt, hoe het zonnetje voelt, of de regen. Ga naar de bios/de stad/vrienden/whatever en ga daarna na hoe je je voelde. Hoe leuk/gezellig het was. Ga sporten en voel daarna de pijn in je lichaam, of de ontspanning. Focus je op jezelf, je eigen lichaam en de positieve dingen.
Je stopt je gevoelens dan niet weg, je richt je aandacht op andere gevoelens die je juist nu weg stopt en waardoor je in je gevoelens voor haar blijft hangen en die de overhand hebben gekregen.

Waarom wil je steeds bezig zijn met de gevoelens, de pijn? Je weet al dat die pijn er zit, waar het vandaan komt, moet je jezelf dan nog meer gaan kwellen door er nog eens heel bewust mee bezig te gaan? Na te denken hoe klote je je voelt, hoe klote het is dat je haar nog ziet/spreekt? Je weet het toch al? Je doet dat nu al een maand (of langer), wat heeft het je gebracht? Ben je wijzer geworden in die tijd? Veranderd je situatie erdoor? Want om heel eerlijk te zijn, ik zie het niet terug in je berichten.

Als je toch bezig wilt met die gevoelens. Doe het dan gedoseerd. Spreek af dat het 1 a 2 keer in de week mag. Neem een tijd in gedachten dat het mag (bv 20 minuten), zet een alarm en zorg dat je daarna iets van afleiding hebt, een afspraak, sporten, een wandeling. Zodat je niet kan blijven doordenken.
Stop voorlopig, buiten het werk om, met al het contact wat je met haar hebt. Blokkeer haar op facebook, whatsapps, doe eventuele mailtjes ongelezen in een apart mapje of delete ze meteen. Vraag eventueel aan haar om radiostilte buiten het werk om. Als jullie nog zo leuk met elkaar kunnen praten, dan kan je dat vragen en zal ze het waarschijnlijk ook wel doen.

Ik ga misschien even heel onaardig doen, maar het lijkt wel of je je in een slachtofferrol hebt geplaatst en je die rol niet wil loslaten. Ja, ze heeft je bedrogen, maar je bent niet de eerste die bedrogen is. _{En gedeeltelijk is het ook nog je eigen schuld omdat je met jezelf bezig ging tijdens een relatie zonder dat heel duidelijk te laten blijken .} . Hoe cru, leer ervan (en dat heb je al gedaan) huil uit en ga door. De situatie veranderd er niet door, wat is gebeurd blijft gebeurd. Neem voor jezelf mee dat je dit niet meer wilt, dan je dames moet inlichten als je met jezelf bezig gaat in een relatie. Leer er ook van dat mensen andere verwachtingen in een relatie hebben en andere referentiekaders, we zijn nu eenmaal niet gelijk.

Je kan hier sterker uitkomen, maar door te blijven hangen waar je nu hangt, kom je er niet...

quote:

Op zondag 1 juni 2014 10:55 schreef Gray het volgende:

[..]

Misschien is dat ergens ook wel zo, al is me niet duidelijk waarom ik dat zou doen.

Maar ik probeer het juist zoveel mogelijk uit de weg te gaan, maar het is juist de pijn die míj opzoekt. En ik wil niet langer dat het pijn doet, want dat verdien ik niet, en de aanstichter al helemaal niet. Ik weet niet zo goed wat te doen in deze situatie; dit is nieuw voor me en ik had nooit gedacht dat ik in zo'n situatie zou komen.

Pijn moet slijten. Het is klote, en ik had je ook graag wat anders gegund, maar je zult dat moeten accepteren.
Hoe meer je je ertegen verzet, hoe meer last je ervan blijft houden.
Je kunt vragen of ze uit je buurt wil blijven als je denkt dat ze daarnaar zal luisteren. Maar verder kan je niet veel anders dan je erbij neer te leggen.
Nu geef je het door het te analyseren en door steeds te zeggen dat je het niet wilt voelen steeds weer veel aandacht. En daar wordt het niet snel beter door.

Voorbeeldje:
Ik heb een ex en hij werkt bij dezelfde organisatie. We zijn nu 3 jaar uit elkaar en ik bleef er maar niet overheen komen. We hebben ook nog wat pogingen gedaan maar het werkt niet. We passen gewoon niet bij elkaar.
Pas een paar maanden geleden heb ik erkend dat het er gewoon niet in zit en dat ik daar best wel van baalde en verdrietig over was. En daar was ik tegen enkele mensen ook open over.
En sindsdien is de pijn weg gegaan. En kan ik (denk ik) ook weer open staan voor anderen.

Ik heb nog pijnlijke herinneringen die inmiddels al meer dan 30 jaar oud zijn. Sommige dingen lijken niet te slijten. Ze zeggen wel dat er over praten kan helpen om het te verwerken. Maar praten vind ik dan best wel moeilijk.

Ik heb er best wat van geleerd, dus wat dat betreft ben ik wijzer geworden. Maar alhoewel ik fouten heb gemaakt, waardoor het overspel meer begrijpelijk wordt, is het allerminst terecht.

Ik ga me wel op andere dingen richten dan, zat te doen an sich. En nog een block opzetten.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:10 schreef Gray het volgende:
Ik heb er best wat van geleerd, dus wat dat betreft ben ik wijzer geworden. Maar alhoewel ik fouten heb gemaakt, waardoor het overspel meer begrijpelijk wordt, is het allerminst terecht.

Ik ga me wel op andere dingen richten dan, zat te doen an sich. En nog een block opzetten.

Overspel is nooit terecht, dat verdien jij niet, dat verdient een ander niet. Zoveel dingen zijn niet terecht. De vraag is wat je daar mee doet. Accepteren dat het is gebeurd of erover blijven nadenken zodat een situatie die niet veranderd kan worden alleen maar zwaarder wordt...

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:17 schreef kvd het volgende:

[..]

Overspel is nooit terecht, dat verdien jij niet, dat verdient een ander niet. Zoveel dingen zijn niet terecht. De vraag is wat je daar mee doet. Accepteren dat het is gebeurd of erover blijven nadenken zodat een situatie die niet veranderd kan worden alleen maar zwaarder wordt...

Ik denk er niet meer over na, maar schiet wel in de stress wanneer ik haar zie, wat nog even voortduurt nadat ik haar heb gezien. Het nare is dat ik dat niet voorkomen kan.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:25 schreef Gray het volgende:

[..]

Ik denk er niet meer over na, maar schiet wel in de stress wanneer ik haar zie, wat nog even voortduurt nadat ik haar heb gezien. Het nare is dat ik dat niet voorkomen kan.

Waarom schiet je in de stress?

quote:

Op zondag 1 juni 2014 09:51 schreef sitting_elfling het volgende:
RB had je dat manifest/boek van die Elliot Rodger al gelezen? Ben halverwege. Het leest soepel weg.

Ik lees het en denk, hoeveel Elliot Rodgers heeft Nederland? Want veel van zijn "forevah alone" crap zie je hier ook op FOK terug?

[..]

Op het moment dat je andere onderdelen van je brein gaat stimuleren is de emotionele verwerking wat op de achtergrond. Op zo'n manier ga je verdriet en pijn ook anders inzien.

Ik probeer het te lezen maar ben na 3 pagina's al gestopt tis zwaar om te doen. Vooral omdat het voor mij heel erg een confrontatie met mezelf aangaan is tot nu toe. Dingen die ik allang vergeten was. Tis moeilijk en zwaar..

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:26 schreef kvd het volgende:

[..]

Waarom schiet je in de stress?

Omdat ik haar zie. Waarom dat is, geen idee.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:28 schreef Gray het volgende:

[..]

Omdat ik haar zie. Waarom dat is, geen idee.

Dus eigenlijk een stress die er helemaal niet hoeft te zijn. Loslaten dus.

Ze is je ex, ze kan je in principe niks meer maken tenzij jij haar die kans geeft. En dat doe je dus blijkbaar. Zelfs als ex kan ze je stemming op een negatieve manier beïnvloeden.

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:28 schreef Gray het volgende:

[..]

Omdat ik haar zie. Waarom dat is, geen idee.

Is normaal, hoort erbij. Ik heb ook ik weet niet hoe vaak rondgelopen met hartkloppingen omdat ik een ex tegen kwam, of zijn naam werd genoemd ofzo.
Leer ermee leven, als t goed is gaat het na verloop van tijd minder worden. Maar nog niet nu, het is koud een maandje (?) uit

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:33 schreef kvd het volgende:

[..]

Dus eigenlijk een stress die er helemaal niet hoeft te zijn. Loslaten dus.

Ze is je ex, ze kan je in principe niks meer maken tenzij jij haar die kans geeft. En dat doe je dus blijkbaar. Zelfs als ex kan ze je stemming op een negatieve manier beïnvloeden.

Hoe zou jij dat voorkomen?

quote:

Op zondag 1 juni 2014 13:35 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Is normaal, hoort erbij. Ik heb ook ik weet niet hoe vaak rondgelopen met hartkloppingen omdat ik een ex tegen kwam, of zijn naam werd genoemd ofzo.
Leer ermee leven, als t goed is gaat het na verloop van tijd minder worden. Maar nog niet nu, het is koud een maandje (?) uit

Ja, het is nog kort. Hopelijk loop ik er niet zo lang mee als bij een andere ex van me; daar krijg ik na 10 jaar nog kriebels van.