R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ff wat artikelen gelezen op internet en die helpen wel wat. Het lastige aan de situatie waar ik in zit is dat je twee gedachtenstromen hebt, verdeeld in "haar schuld!" en "mijn schuld?".
En al weet ik mijn fouten aan te wijzen, niets rechtvaardigt wat zij deed. Ik ben blij dat ik dat in een eerder gesprek al tegen haar heb gezegd, zelfs al denkt ze zelf waarschijnlijk anders. Mijn grootste fout zit in dat ik meer om haar ging geven en het moeilijk vond daarmee om te gaan.
Iets anders dat ik lastig vind te verkroppen is dat ze dit deed ondanks dat we een goed gesprek hadden gehad hierover toen we elkaar net kenden. Toen gaf ik al aan dat zoiets onvoorstelbaar pijnlijk kan zijn en dat ik hoopte dat ze dat nooit meer zou doen. Daarbij ging ik nog niet eens geheel van mij en haar uit. Ze snapte het en beloofde het niet meer te doen. Maar ja...
Het egoïsme en gebrek aan respect maakt het iets makkelijker enerzijds, maar onbegrijpelijk anderzijds. En dat laatste stoort me, want op een zeker niveau geef ik nog om haar, wat maakt dat ik wil begrijpen hoe iemand tikt. En ik denk dat ik het begrijp, maar dat ik het niet wil begrijpen, omdat het betekenen zou dat het okay is. Soort van. En dat is het niet.
Die hele wirwar aan gedachten en gevoelens helpt ook niet. Ik merkte gisteren heel veel triggers op van depressie, en vandaag sporadisch ook nog. En verdomme, ik heb haar verteld over dat depressie een grote rol heeft gespeeld in m'n leven, en dan niet alleen de mijne! Anders dan jong, onwetend en egoïstisch kan ik niet als verklaring aandragen hiervoor. En die eerste twee kan ik (helaas) niet kwalijk nemen.
En al weet ik mijn fouten aan te wijzen, niets rechtvaardigt wat zij deed. Ik ben blij dat ik dat in een eerder gesprek al tegen haar heb gezegd, zelfs al denkt ze zelf waarschijnlijk anders. Mijn grootste fout zit in dat ik meer om haar ging geven en het moeilijk vond daarmee om te gaan.
Iets anders dat ik lastig vind te verkroppen is dat ze dit deed ondanks dat we een goed gesprek hadden gehad hierover toen we elkaar net kenden. Toen gaf ik al aan dat zoiets onvoorstelbaar pijnlijk kan zijn en dat ik hoopte dat ze dat nooit meer zou doen. Daarbij ging ik nog niet eens geheel van mij en haar uit. Ze snapte het en beloofde het niet meer te doen. Maar ja...
Het egoïsme en gebrek aan respect maakt het iets makkelijker enerzijds, maar onbegrijpelijk anderzijds. En dat laatste stoort me, want op een zeker niveau geef ik nog om haar, wat maakt dat ik wil begrijpen hoe iemand tikt. En ik denk dat ik het begrijp, maar dat ik het niet wil begrijpen, omdat het betekenen zou dat het okay is. Soort van. En dat is het niet.
Die hele wirwar aan gedachten en gevoelens helpt ook niet. Ik merkte gisteren heel veel triggers op van depressie, en vandaag sporadisch ook nog. En verdomme, ik heb haar verteld over dat depressie een grote rol heeft gespeeld in m'n leven, en dan niet alleen de mijne! Anders dan jong, onwetend en egoïstisch kan ik niet als verklaring aandragen hiervoor. En die eerste twee kan ik (helaas) niet kwalijk nemen.
quote:Op zaterdag 24 mei 2014 22:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Omdat ik iemand ben die zich snel verveeld op professioneel vlak.
Het is 1) om te vluchten en 2) om eventueel een proces in mijn hoofd te starten dat ik misschien weer wat lichtjes kan ontdekken. Nu is alles zo grijs en donker.
Ik zie mezelf ook niet voor mijn 40e settlen. Ik zal de wereld nog wel rondzwerfen (schat ik). Ik ben niet het huisje/boompje/beestje tiep (helaas). Want soms voel ik dat ik dat wel moet doen.
Kuo spreekt wijze woordenquote:
[..]
Prima als het gewoon niet bij je past om een vaste plek te hebben. Maar het lijkt me niet fijn om van tevoren al te weten dat je ook ergens anders weer weg zult willen omdat alles zich steeds herhaalt - je wilt iets nieuws in de hoop je beter te voelen, maar na een tijdje verveel je je daar weer en ga je er weer op uit. Heb je nooit besloten om juist ergens te blijven als het verveelt, zodat je erachter kunt komen wat je écht beter doet voelen, op de lange termijn? Want het lijkt meer op vluchten dan gewoon rondtrekken omdat je dat echt geweldig vindt. Als je jezelf niet confronteert met datgene waarvoor je vlucht kom je er waarschijnlijk nooit achter wat precies het probleem is.
Het lijkt wel een soort bindingsangst in het algemeen.
Inderdaad, waarom ga je er niet een keertje doorheen? Ipv te bedenken dat je het een jaar daar gaat proberen, waarom niet een jaar hier? Ga er een keer doorheen anders blijf je altijd vluchten. En mocht je er toch kriegel van worden dan kan je altijd nog nomade worden
Ben ik heel bot als ik zeg dat je misschien gewoon moet accepteren dat er mensen zijn die anders in elkaar steken als jij, anders in het leven staan? Die andere waarden, normen, omgangsvormen hebben? En daarom andere dingen doen dan jij doet, andere keuzes maken en ook op een andere manier met die keuzes omgaan? En dat dat gewoon botst met die van jou. En dat je wel kan gaan overanaliseren, maar dat je er geen steek mee verder komt?quote:Op zondag 25 mei 2014 12:20 schreef Gray het volgende:
Ff wat artikelen gelezen op internet en die helpen wel wat. Het lastige aan de situatie waar ik in zit is dat je twee gedachtenstromen hebt, verdeeld in "haar schuld!" en "mijn schuld?".
En al weet ik mijn fouten aan te wijzen, niets rechtvaardigt wat zij deed. Ik ben blij dat ik dat in een eerder gesprek al tegen haar heb gezegd, zelfs al denkt ze zelf waarschijnlijk anders. Mijn grootste fout zit in dat ik meer om haar ging geven en het moeilijk vond daarmee om te gaan.
Iets anders dat ik lastig vind te verkroppen is dat ze dit deed ondanks dat we een goed gesprek hadden gehad hierover toen we elkaar net kenden. Toen gaf ik al aan dat zoiets onvoorstelbaar pijnlijk kan zijn en dat ik hoopte dat ze dat nooit meer zou doen. Daarbij ging ik nog niet eens geheel van mij en haar uit. Ze snapte het en beloofde het niet meer te doen. Maar ja...
Het egoïsme en gebrek aan respect maakt het iets makkelijker enerzijds, maar onbegrijpelijk anderzijds. En dat laatste stoort me, want op een zeker niveau geef ik nog om haar, wat maakt dat ik wil begrijpen hoe iemand tikt. En ik denk dat ik het begrijp, maar dat ik het niet wil begrijpen, omdat het betekenen zou dat het okay is. Soort van. En dat is het niet.
Die hele wirwar aan gedachten en gevoelens helpt ook niet. Ik merkte gisteren heel veel triggers op van depressie, en vandaag sporadisch ook nog. En verdomme, ik heb haar verteld over dat depressie een grote rol heeft gespeeld in m'n leven, en dan niet alleen de mijne! Anders dan jong, onwetend en egoïstisch kan ik niet als verklaring aandragen hiervoor. En die eerste twee kan ik (helaas) niet kwalijk nemen.
Dat is niet bot, hoor. Sterker nog, ik denk er net zo over. Nog sterker: vroeger flikte ik dezelfde shit. Dus er zit ook nog wat zelf'haat' bij.quote:
[..]
Ben ik heel bot als ik zeg dat je misschien gewoon moet accepteren dat er mensen zijn die anders in elkaar steken als jij, anders in het leven staan? Die andere waarden, normen, omgangsvormen hebben? En daarom andere dingen doen dan jij doet, andere keuzes maken en ook op een andere manier met die keuzes omgaan? En dat dat gewoon botst met die van jou. En dat je wel kan gaan overanaliseren, maar dat je er geen steek mee verder komt?
Accepteren kan misschien wel ff duren, al wil ik 't zo snel mogelijk, want dat verlicht.
Eens.quote:
[..]
[..]
Kuo spreekt wijze woorden
Inderdaad, waarom ga je er niet een keertje doorheen? Ipv te bedenken dat je het een jaar daar gaat proberen, waarom niet een jaar hier? Ga er een keer doorheen anders blijf je altijd vluchten. En mocht je er toch kriegel van worden dan kan je altijd nog nomade worden
Ik heb alleen nooit echt voor meerdere jaren een 'lang thuis gehad'. Ik heb meerdere pleeg families versleten, ik ben bij familie en opa & oma woonachtig geweest. Mijn langste periode in 1 plek tijdens mijn jeugd was 6 jaar. De rest waren brokken van 1 of 2 jaar.
Dat gevoel van 'thuis', een 'veilige plek', heb ik dus nergens. Of iig heel weinig.
Zou het misschien niet zo zijn dat ik nu eenmaal beter in mijn vel zit wanneer ik van plek naar plek spring? Want ik merk dat ik daarna juist voel dat ik me ontwikkel. Niet tijdens, maar wel daarna.
Ik heb al snel het gevoel dat wanneer ik ergens blijf zitten, dat ik sociaal/educatief en professioneel vast kom te zitten. En dan duikel ik nog wel eens in een depressie.
Ik denk dat ik bang ben om er echt flink onder door te gaan wanneer ik besluit dat ik wel blijf zitten. Die angst drijft mij om weer weg te gaan.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Maar waarom kan je dat dan niet? Dat gedeelte snap ik namelijk niet. Je weet het wel, maar omdat je liever wilt dat iedereen is, denkt en doet zoals jou?quote:
[..]
Dat is niet bot, hoor. Sterker nog, ik denk er net zo over. Nog sterker: vroeger flikte ik dezelfde shit. Dus er zit ook nog wat zelf'haat' bij.
Accepteren kan misschien wel ff duren, al wil ik 't zo snel mogelijk, want dat verlicht.
En waarom die 'zelfhaat'? Je hebt het zelf ook wel eens gedaan, dat was niet zo aardig van je
maar hebt ervan geleerd, bent erin veranderd. Je bent diezelfde persoon niet meer, dus waarom ga je jezelf dan nu daar nog om 'haten'. Verander je de Gray van toen daar nog mee? Wordt de toenmalige situatie dan ineens anders? Nee. Het heeft je uiteindelijk gevormd naar degene die je nu bent, die weet dat dat niet goed is en die het niet meer wil doen (en ook niet wil dat het jou wordt aangedaan). Dus een 'slechte' actie van jezelf vroeger heeft geleid naar een betere Gray.
Snel? Waarom is snelle acceptatie een verlichting?quote:
[..]
Dat is niet bot, hoor. Sterker nog, ik denk er net zo over. Nog sterker: vroeger flikte ik dezelfde shit. Dus er zit ook nog wat zelf'haat' bij.
Accepteren kan misschien wel ff duren, al wil ik 't zo snel mogelijk, want dat verlicht.
quote:
Op
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Hier heb ik ook issues mee.quote:
[..]
Maar waarom kan je dat dan niet? Dat gedeelte snap ik namelijk niet. Je weet het wel, maar omdat je liever wilt dat iedereen is, denkt en doet zoals jou?.
Is het gewoon niet zo dat wanneer anderen je er niet mee lastig vallen dat je prima met mensen kunt leven die 'anders' zijn, maar wanneer ze in 'your face' rare dingen gaan doen. Zeggen dat ze vreemd gaan of wat dan ook dat dan de irritatie boven komt?
Ik bedoel, het is toch niet erg om te denken dat je mensen om je heen wil die net zoals jou denken? En de frustratie pas naar boven komt wanneer je er achter komt dat ze niet zo zijn zoals je dacht.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Dankzij jou is mijn kennis omtrent cynisme weer up to date. Dit en was leuk om even te lezen en te luisteren.quote:
.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Maar je bent nu volwassen en niet meer zoals een kind afhankelijk van anderen voor een veilige plek. Besef je je wel dat jij zelf voor een veilige plek kan zorgen?quote:
[..]
Eens.
Ik heb alleen nooit echt voor meerdere jaren een 'lang thuis gehad'. Ik heb meerdere pleeg families versleten, ik ben bij familie en opa & oma woonachtig geweest. Mijn langste periode in 1 plek tijdens mijn jeugd was 6 jaar. De rest waren brokken van 1 of 2 jaar.
Dat gevoel van 'thuis', een 'veilige plek', heb ik dus nergens. Of iig heel weinig.
Zou het misschien niet zo zijn dat ik nu eenmaal beter in mijn vel zit wanneer ik van plek naar plek spring? Want ik merk dat ik daarna juist voel dat ik me ontwikkel. Niet tijdens, maar wel daarna.
Ik heb al snel het gevoel dat wanneer ik ergens blijf zitten, dat ik sociaal/educatief en professioneel vast kom te zitten. En dan duikel ik nog wel eens in een depressie.
Ik denk dat ik bang ben om er echt flink onder door te gaan wanneer ik besluit dat ik wel blijf zitten. Die angst drijft mij om weer weg te gaan.
Ook het sociale/educatieve/professionele heb je zelf in de hand. Dat kan je overal ontwikkelen, ook op 1 plek. Volg cursussen (buitenshuis of thuis bij de LOI) om jezelf te ontwikkelen, ga eens naar een museum
, zoek hobbies. Dat zorgt er ook voor dat je ergens kan 'aarden'. Je bouwt dan op 1 plek een thuis op. En als je er even gek van wordt dan hou je een sabbatical en ga je in een derde wereldland vrijwilligerswerk doen
Maar er zit een groot verschil in jobhopping omdat je uitdaging wilt houden in je werk en jobhopping omdat je ook aan het vluchten bent voor dingen, zoals je in een eerdere post hebt aangegeven.quote:
[..]
Eens.
Ik heb alleen nooit echt voor meerdere jaren een 'lang thuis gehad'. Ik heb meerdere pleeg families versleten, ik ben bij familie en opa & oma woonachtig geweest. Mijn langste periode in 1 plek tijdens mijn jeugd was 6 jaar. De rest waren brokken van 1 of 2 jaar.
Dat gevoel van 'thuis', een 'veilige plek', heb ik dus nergens. Of iig heel weinig.
Zou het misschien niet zo zijn dat ik nu eenmaal beter in mijn vel zit wanneer ik van plek naar plek spring? Want ik merk dat ik daarna juist voel dat ik me ontwikkel. Niet tijdens, maar wel daarna.
Ik heb al snel het gevoel dat wanneer ik ergens blijf zitten, dat ik sociaal/educatief en professioneel vast kom te zitten. En dan duikel ik nog wel eens in een depressie.
Ik denk dat ik bang ben om er echt flink onder door te gaan wanneer ik besluit dat ik wel blijf zitten. Die angst drijft mij om weer weg te gaan.
Volgens mij begin het nu na een paar maanden al bij je te kriebelen omdat je bang bent dat er daarna sleur kan gaan ontstaan of een depressie kan komen. Of heb je dat ooit zo ervaren en heb nu vastgezet in je hoofd dat dat altijd zo is?
Wat is daadwerkelijk de angst? De mogelijkheid dat je onderuit gaat? Dus je bent bang voor iets wat zou kunnen gebeuren maar waarvan niet zeker is of het wel gaat gebeuren? Hoe reëel is die kans?
Ik weet niet waarom dat niet lukt. Daar ben ik denk ik nooit goed in geweest. Soms lijkt 't alsof m'n wonden nooit helemaal genezen, maar slechts voor langere tijden geen pijn meer doen.quote:
[..]
Maar waarom kan je dat dan niet? Dat gedeelte snap ik namelijk niet. Je weet het wel, maar omdat je liever wilt dat iedereen is, denkt en doet zoals jou?
In die zin ben ik er ook dankbaar voor. En misschien is schuldgevoel wel een betere bewoording. Ergens geeft dat een kleine prikkel die zegt dat 't verdiend is. Iets dat zij me nog wijs wilde maken even. Maar dat is niet zo, net als dat hen die ik heb gepijnigd dat niet verdienden.quote:En waarom die 'zelfhaat'? Je hebt het zelf ook wel eens gedaan, dat was niet zo aardig van je
Ik dacht dat ik al beter was geworden in loslaten, maar het is eerder het niet aangrijpen dat ik heb verbeterd. Wel weer iets om me op te richten iig. Daar ben ik wel blij om; dat ik wil blijven gaan.
Acceptatie verlicht de zware lasten, en dát mag van mij snel.quote:
[..]
Snel? Waarom is snelle acceptatie een verlichting?
[..]
Wat betreft eens zijn met anderen, gelijk denken, zijn het eigenlijk alleen m'n kernwaarden waar ik veel waarde aan hecht: loyaliteit en integriteit. Die tweede misschien nog wel meer dan de eerste.
Dus jij wilt dat de mensen zoals jou leven. Dus dan moeten ze dat maar doen? En zo niet dan raak je gefrustreerd? Dat is toch superegoistisch? Je bekijkt het nu vanuit 1 kant, die van jou. Maar die ander heeft ook gewoon ideeën, denkbeelden, gedragingen en zou misschien heel graag willen dat jij net zo denkt als hen. Moeten zij dan ook maar gefrustreerd raken vanwege het feit dat jij niet zo denkt/doet? Zou een gezellige boel wordenquote:
[..]
Hier heb ik ook issues mee.
Is het gewoon niet zo dat wanneer anderen je er niet mee lastig vallen dat je prima met mensen kunt leven die 'anders' zijn, maar wanneer ze in 'your face' rare dingen gaan doen. Zeggen dat ze vreemd gaan of wat dan ook dat dan de irritatie boven komt?
Ik bedoel, het is toch niet erg om te denken dat je mensen om je heen wil die net zoals jou denken? En de frustratie pas naar boven komt wanneer je er achter komt dat ze niet zo zijn zoals je dacht.
Slecht gedrag maakt nog geen slecht persoon. Iemand kan me wegduwen bij de kassa maar dan nog steeds geen slecht persoon zijn (hoewel ik dat op dat moment wel vind 
)
Ik denk dat het grootste probleem je verwachtingen van anderen zijn. Je hebt een beeld van iemand, verwachtingen van het gedrag, Ineens gooit ze die verwachtingen overhoop en je probeert nu te analyseren "waarom doet ze dit, is ze echt zo'n slecht persoon?! Waarom zag ik het niet?!". Daar ga je niks mee opschieten, want 1: ze is geen slecht persoon, ze vertoont alleen 'slecht' gedrag (in ieder geval gedrag wat je niet verwachtte) en 2: je maakt jezelf gek omdat je hier nooit uit gaat komen.
Dus of je stelt je verwachtingen bij, of je bedenkt of je dit soort gedrag kan accepteren of niet. Kan je het echt niet los zien van de persoon: dan verbreek je het contact en dan hoef je het niet langer te analyseren want ze is toch uit je leven.
)Ik denk dat het grootste probleem je verwachtingen van anderen zijn. Je hebt een beeld van iemand, verwachtingen van het gedrag, Ineens gooit ze die verwachtingen overhoop en je probeert nu te analyseren "waarom doet ze dit, is ze echt zo'n slecht persoon?! Waarom zag ik het niet?!". Daar ga je niks mee opschieten, want 1: ze is geen slecht persoon, ze vertoont alleen 'slecht' gedrag (in ieder geval gedrag wat je niet verwachtte) en 2: je maakt jezelf gek omdat je hier nooit uit gaat komen.
Dus of je stelt je verwachtingen bij, of je bedenkt of je dit soort gedrag kan accepteren of niet. Kan je het echt niet los zien van de persoon: dan verbreek je het contact en dan hoef je het niet langer te analyseren want ze is toch uit je leven.
Ik moet trouwens ineens denken aan de discussie van een week of 2 weken geleden. Over halsstarrig zijn, werk enzo. Het 'oostindisch doof' zijn. Is hier voor jou dus ook van toepassing lijkt zo.quote:
[..]
Hier heb ik ook issues mee.
Is het gewoon niet zo dat wanneer anderen je er niet mee lastig vallen dat je prima met mensen kunt leven die 'anders' zijn, maar wanneer ze in 'your face' rare dingen gaan doen. Zeggen dat ze vreemd gaan of wat dan ook dat dan de irritatie boven komt?
Ik bedoel, het is toch niet erg om te denken dat je mensen om je heen wil die net zoals jou denken? En de frustratie pas naar boven komt wanneer je er achter komt dat ze niet zo zijn zoals je dacht.
Mensen op het werk doen/denken/werken anders --> mensen zijn dom en naief en frustreren jou
Mensen buiten het werkt doen/denken/gedragen zich anders --> werderom frustratie vanuit jouw kant...
Ik zie je vaak 'mopperen' op anderen (om het even mild uit te drukken), er komen bij jou vandaan veel frustraties door andere mensen omdat ze anders zijn dan jou. Is het niet eens tijd om daaraan te gaan werken? Kan je een hoop vervelende gedachten gaan schelen....
Ja dat bedoelde ik ook indirect een beetjequote:
[..]
Ik moet trouwens ineens denken aan de discussie van een week of 2 weken geleden. Over halsstarrig zijn, werk enzo. Het 'oostindisch doof' zijn. Is hier voor jou dus ook van toepassing lijkt zo.
Mensen op het werk doen/denken/werken anders --> mensen zijn dom en naief en frustreren jou
Mensen buiten het werkt doen/denken/gedragen zich anders --> werderom frustratie vanuit jouw kant...
Ik zie je vaak 'mopperen' op anderen (om het even mild uit te drukken), er komen bij jou vandaan veel frustraties door andere mensen omdat ze anders zijn dan jou. Is het niet eens tijd om daaraan te gaan werken? Kan je een hoop vervelende gedachten gaan schelen....
Dat mensen anders werken, doen, denken of andere doelen hebben dan jij maakt ze niet tot een slecht persoon maar ik heb soms het idee dat S_E dat wel heeft (of het is gewoon een momentopname dat je dan moet spuien ).
Dat is wel een goede tip, dat iemand niet slecht is, maar handelt. Laatst ook al ergens gelezen, maar weer vergeten, soort van. Helemaal uit m'n leven zetten is momenteel niet mogelijk, maar dat maakt deze tip zo goed; het demoniseert niet.
Schrijf het op, plak het op je pcquote:Op zondag 25 mei 2014 13:55 schreef Gray het volgende:
Dat is wel een goede tip, dat iemand niet slecht is, maar handelt. Laatst ook al ergens gelezen, maar weer vergeten, soort van. Helemaal uit m'n leven zetten is momenteel niet mogelijk, maar dat maakt deze tip zo goed; het demoniseert niet.
En vergeet dan ook niet dat iemand ook nog eens onwetend slecht kan handelen om het even moeilijk te maken .
Mopperen? Zeg gerust gewoon ongezouten kritiek. Daarom heb ik ook voor de wereld van ratio (wiskunde) gekozen en qua werk de financiele sector.quote:
[..]
Ik moet trouwens ineens denken aan de discussie van een week of 2 weken geleden. Over halsstarrig zijn, werk enzo. Het 'oostindisch doof' zijn. Is hier voor jou dus ook van toepassing lijkt zo.
Mensen op het werk doen/denken/werken anders --> mensen zijn dom en naief en frustreren jou
Mensen buiten het werkt doen/denken/gedragen zich anders --> werderom frustratie vanuit jouw kant...
Ik zie je vaak 'mopperen' op anderen (om het even mild uit te drukken), er komen bij jou vandaan veel frustraties door andere mensen omdat ze anders zijn dan jou. Is het niet eens tijd om daaraan te gaan werken? Kan je een hoop vervelende gedachten gaan schelen....
Ik ben helaas ook gewoon te vaak teleurgesteld in dit vraagstuk.
Ik had verwachtingen, bij ouders, vader en moeder, familie, vrienden, relaties en ik zat er zo ontzettend naast. Niet een beetje, maar echt ontzettend. En de 'spreekwoordelijke druppel' was vanaf het moment dat het uitging bij mijn ex. Toen ging ik van acceptatie van vreemden naar een meer paranoide houding naar mensen toe dat ik per definitie ze eerst niet meer vertrouw.
Ik heb echt bizarre shit meegemaakt ( en achteraf moeten horen ). Bij sommige mensen heb ik jaren lang gezeten zonder dat ik wist wat ze daarvoor gedaan hadden. Ik voel me echt vies bejegend.
En dan heb ik helaas weer wat minder aan de therapeut (die zelfs met me mee is geweest naar bepaalde personen(!)) zodat ze het zelf mee kon maken. Want dan hoor ik, tsjah, met zo'n jeugd en mensen die echt mentaal niet helemaal zuivere koffie zijn kan ik me voorstellen dat je je nu zo gedraagt. En zij loopt echt te hameren op het gegeven dat ik dus best deze gevoelens mag hebben, mits ik maar niet zo hard op mezelf ben.
( ....... om dus minder last van die vervelende gedachtes te hebben )
Zoals mijn peut zegt, mijn wereld van gevoelens zijn gewoon verneukt.
Dus de vraag, met jouw achtergrond en ervaring, wat zou jij doen als je in mijn schoenen stond?
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ik kom nooit voor mezelf op.quote:
Of ik durf niks.
Ik moet altijd een reden hebben om niet te kunnen als ze me vragen om extra te werken.
Dus als ik eigenlijk niet wil doe ik het toch.
Ik vond van de week iets totaal niet prettig op mijn werk, maar dan weet ik niet goed of ik dat moet aangeven bij een leidinggevende.
Ja, dat kan, maar is hier niet het geval. Dit was gepland.quote:
[..]
Schrijf het op, plak het op je pc
En vergeet dan ook niet dat iemand ook nog eens onwetend slecht kan handelen om het even moeilijk te maken .
Weet je zeker dat ze het heeft gepland of is dat een aanname die je doet op basis van je eigen analyse?quote:
[..]
Ja, dat kan, maar is hier niet het geval. Dit was gepland.
Ik heb soms mn goeie momentenquote:
Dat is wel een goede tip, dat iemand niet slecht is, maar handelt. Laatst ook al ergens gelezen, maar weer vergeten, soort van. Helemaal uit m'n leven zetten is momenteel niet mogelijk, maar dat maakt deze tip zo goed; het demoniseert niet.
