Eigenlijk zijn er best veel wetenschappers op FOK! en ze verzamelen zich hier. Ook geïnteresseerde studenten, post-docs en gelukkigen met een vaste aanstelling zijn welkom. Neuzel hier dus over farmaceutisch, biologisch, historisch of fysische details, over onderwijstaken en onderbetaald zijn, over journal papers, conferenties, theses, en buitenlandse snoepreisjes.
Leden van de club:
Nederland
Quoi (PhD)
AlexanderDeGrote (extern PhD, archeologie)
Grumpey (Postdoc, clinical neuroscience, Amsterdam)
Bosbeetle (PhD)
Re (PhD, medische farmacologie)
speknek (PhD/postdoc)
ssebass (PhD, kinderoncologie-hematologie, Rotterdam/Amsterdam)
Skeletor (PhD, radiologie, Groningen)
Norrage (PhD, meteorologie, Utrecht)
Superweber (PhD)
ATuin-hek (Phd neuro-imaging (verbetert gebruik van resting state FMRI), Nijmegen)
Piperidine (Nederlands Kanker Instituut / Antoni van Leeuwenhoek.)
Pluizel (PhD, nefrologie/endocrinolgie)
Californium (PhD, Groningen)
Frankrijk
bramiozo2002 (PhD, Parijs)
United Kingdom
thabit (PhD/postdoc, Warwick)
keesjeislief (PhD/postdoc, Bath)
SaskiaR (PhD/postdoc, Romeinse geschiedenis, Nottingham)
Operc (PhD, Bristol)
motorbloempje (PhD)
Noorwegen
Fogel (PhD-student)
Verenigde Staten
Shivo PhD/(assistant professor, computational cancer biology, Houston.)
xienix84 (PhD/postdoc, Baltimore)
Australie
keesjeislief (PhD/postdoc, Canberra)
Zweden
Jagärtrut (PhD-student, peace and conflict research, Uppsala)
Duitsland
Felagund (PhD, meteorologie, Bonn)
Japan
Lyrebird (PhD/associate professor in de optica)
Wannabees
RobertoCarlos
Wackyduck
nickybol
Bijzonder geval
Kees22 (spellingchecker)
C64 BASIC had geen "beep"-commando. Die geluidschip moest "handmatig" gePOKEd worden. Het echte programmeren.quote:
.Beterquote:Op woensdag 21 mei 2014 08:19 schreef thabit het volgende:
[..]
C64 BASIC had geen "beep"-commando. Die geluidschip moest "handmatig" gePOKEd worden. Het echte programmeren.
toch jammer dat ik nu pas POKE en PEEK snap... op de MSX veel over gelezen maar het kwartje is pas later gevallen posters presenteren dat is toch voornamelijk met een biertje in je hand een beetje over je onderzoek praten, vrij prettige bezigheidquote:Op woensdag 21 mei 2014 08:55 schreef motorbloempje het volgende:
Mijn eerste poster ligt nu bij de campusdrukker, morgen eerste posterpresentatie. Spanning.. ende sensatie! (Dat rijmt!)
Nice, veel plezier!quote:
Mijn eerste poster ligt nu bij de campusdrukker, morgen eerste posterpresentatie. Spanning.. ende sensatie! (Dat rijmt!)
Indivitual returns to a PhD education in the Netherlands
Income differences between Masters and PhDs
http://www.cpb.nl/sites/d(...)tion-netherlands.pdf
wow die dip bij employment is wel opvallend... en ook dat die het salaris van een gepromoveerde pas heel laat die van een master voorbij gaat (en dat is dan ook nog eens gemiddeld, er zullen er dus veel lager zitten aangezien daar ook profs tussen zitten en dat wordt lang niet iedereen.)quote:Op donderdag 22 mei 2014 22:37 schreef NaturalScience het volgende:
Erg interessant en goed stuk over het inkomensrendement van een PhD ten opzichte van enkel een master. Voor de personen die geïnteresseerd zijn in de cijfers m.b.t. inkomens in NL.
Indivitual returns to a PhD education in the Netherlands
Income differences between Masters and PhDs
http://www.cpb.nl/sites/d(...)tion-netherlands.pdf
Interessant document
Om over de man vrouw verschillen maar niet te beginnen
quote:The most important limitation of our study is that we are not able to fully control for
self-selection into a PhD track. It is likely that Master graduates who choose to enter a PhD track
have different unobserved characteristics from graduates who do not. An important unobserved
characteristic is academic ability, but others include self-discipline, creativity and a lack of
commercial skills.
Als je een beetje een okaye student bent is het niet moeilijk om een PhD te bemachtigen... Ik denk trouwens dat je bij je master keuze meer af moet gaan op wat je echt leuk lijkt dat vanuit een economische kant te kijken...quote:
Ik vind het moeilijk om informatie te krijgen hoe moeilijk/makkelijk het eigenlijk is om (betaalde) PhD student te worden, in binnen- en/of buitenland. Ik zit zelf in de beta hoek, maar zit nog te twijfelen tussen een 2 jarige master in een meer toegepaste richting (business) of in een meer theoretische richting. Uiteindelijk hoop ik (op dit moment tenminste) voor een PhD te gaan. Weet iemand dit, of waar je info kan vinden hierover?
Dat business stuk kan altijd nog
En voor info over het doen van een PhD kun je gewoon bij je opleiding/profs terecht die willen je vast vanalles uitleggen. Of hier vragen natuurlijk We hebben ook een zuster topic waar die vraag goed gesteld kan worden. WGR / Promoveren #12: PhD: People have dreams en/of Permanent Head Damage
Dankjewel! dat is bemoedigendquote:Op donderdag 22 mei 2014 23:26 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Als je een beetje een okaye student bent is het niet moeilijk om een PhD te bemachtigen... Ik denk trouwens dat je bij je master keuze meer af moet gaan op wat je echt leuk lijkt dat vanuit een economische kant te kijken...
Dat business stuk kan altijd nog
We hebben ook een zuster topic waar die vraag goed gesteld kan worden. WGR / Promoveren #12: PhD: People have dreams en/of Permanent Head Damage
Een veel gehoorde klacht over wetenschappers.quote:
Wat vindt jij? Zouden goede wetenschappers met eveneens een goed commercieel denkvermogen en inzicht zich beter in de private sector kunnen wagen? (carriërewise)
Ik vind die uitspraak een beetje omgekeerd geredeneerd, het is niet zo dat je een PhD gaat doen omdat je commercieel slecht bent, het is eerder dat je geen PhD gaat doen als je commercieel ingesteld bentquote:
[..]
Een veel gehoorde klacht over wetenschappers.
Poke 53290 tm 53292 , ken me eigen telefoonnummer niet uit me hoofd, maar die nog welquote:
[..]
C64 BASIC had geen "beep"-commando. Die geluidschip moest "handmatig" gePOKEd worden. Het echte programmeren.
Net zoals sys 64738
Volgens mij begonnen die geluidspokes met 542.., en het waren er zeker meer dan 3.quote:
[..]
Poke 53290 tm 53292 , ken me eigen telefoonnummer niet uit me hoofd, maar die nog wel
Net zoals sys 64738
Ik begon in 1 keer te twijfelen, je hebt gelijk! 5390 is een sprite zag ik netquote:Op maandag 26 mei 2014 13:36 schreef thabit het volgende:
[..]
Volgens mij begonnen die geluidspokes met 542.., en het waren er zeker meer dan 3.
Ik zou ook weer in m'n geheugen moeten graven hoe het ook al weer precies zat (of gewoon googelen, da's makkelijkerquote:
[..]
Ik begon in 1 keer te twijfelen, je hebt gelijk! 5390 is een sprite zag ik net
). Maar 532.. daar begonnen inderdaad een aantal grafisch gerelateerde pokes mee, 53280 was geloof ik de kleur van de border en 53281 de achtergrondkleur van het binnenscherm.Ze moesten in die tijd behoorlijk wat trucs uithalen om iets grafisch te doen. Je kon bijvoorbeeld maar een beperkt aantal kleuren tegelijk gebruiken. Als je meer dan dat aantal kleuren op het scherm wilde krijgen, moest je een interruptroutine schrijven die het kleurenpalet aanpaste terwijl het scherm werd opgebouwd. Wat dat betreft was het in die tijd volgens mij veel leuker om programmeur te zijn dan tegenwoordig.
Het ligt er maar net een beetje aan wat je leuk vindt natuurlijk. Er zijn nu veel met high level talen met bovendien al zo veel beschikbare code dat je veel sneller iets groots neer kan zetten. Er wordt aan de andere kant ook nog steeds wel genoeg low level werk gedaan.quote:Op maandag 26 mei 2014 15:33 schreef thabit het volgende:
[..]
Ik zou ook weer in m'n geheugen moeten graven hoe het ook al weer precies zat (of gewoon googelen, da's makkelijker
Ze moesten in die tijd behoorlijk wat trucs uithalen om iets grafisch te doen. Je kon bijvoorbeeld maar een beperkt aantal kleuren tegelijk gebruiken. Als je meer dan dat aantal kleuren op het scherm wilde krijgen, moest je een interruptroutine schrijven die het kleurenpalet aanpaste terwijl het scherm werd opgebouwd. Wat dat betreft was het in die tijd volgens mij veel leuker om programmeur te zijn dan tegenwoordig.
Als PhDer bouw je aan super specialistische kennis. En als je gepromoveerd bent, wordt het een hels karwei om die kennis ten gelde te maken. Maar het kan wel, en dat is een verklaring waarom PhDers in een later stadium goed gaan verdienen.quote:Op donderdag 22 mei 2014 22:44 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
wow die dip bij employment is wel opvallend... en ook dat die het salaris van een gepromoveerde pas heel laat die van een master voorbij gaat (en dat is dan ook nog eens gemiddeld, er zullen er dus veel lager zitten aangezien daar ook profs tussen zitten en dat wordt lang niet iedereen.)
Interessant document
Om over de man vrouw verschillen maar niet te beginnen
Daarnaast werk je tijdens je PhD aan je academische vaardigheden, en dat betaalt zich op de langere tijd ook uit. Want je kunt je vaker net iets objectiever opstellen, of je kunt net iets langer of dieper over een probleem nadenken.
Maar het is goed mogelijk dat je jaren op zoek bent naar de juiste plek. Wat dat betreft spreek ik hier uit ervaring.
Ik heb collega's die ondertussen miljoenen hebben verdiend, maar het gros van ons moet het met een modaler salaris doen.Klopt, Koalapaint deed dat:quote:
[..]
Ik zou ook weer in m'n geheugen moeten graven hoe het ook al weer precies zat (of gewoon googelen, da's makkelijker
Ze moesten in die tijd behoorlijk wat trucs uithalen om iets grafisch te doen. Je kon bijvoorbeeld maar een beperkt aantal kleuren tegelijk gebruiken. Als je meer dan dat aantal kleuren op het scherm wilde krijgen, moest je een interruptroutine schrijven die het kleurenpalet aanpaste terwijl het scherm werd opgebouwd. Wat dat betreft was het in die tijd volgens mij veel leuker om programmeur te zijn dan tegenwoordig.
Maar omdat je maar een resolutie hebt van 320 x 200 beperkt je dat ook direct
En dit was nog maar m'n eerste abstract Gefeliciteerd! Heb je al wel genoeg om over te vertellen?quote:
oh my god, ik mag een oral presentation houden op dat grote congres waarvoor ik een abstract heb ingestuurd!
Ik heb zelf tot nu toe ook alleen maar orals gehad. Ik heb pas nog een abstract verstuurd, maar ik vermoed dat het een poster wordt omdat één van de (co-)conveners een medeauteur is.
Worm theologians ponder meaning of ‘Pick of Fate’ (Petri dish)
quote:Ancient mythological narratives within the C. elegans community have long included fanciful tales of shining objects that descend from the sky, arbitrarily removing “chosen members” of the population. “Though it’s considered an ill omen to speak of, the Pick Gods must be appeased once in every generation,” proclaimed one worm elder, who spoke on condition of anonymity. Although reasons for the apparent sacrifices continue to elude the nematode clerics, it has been noted that virgin L4s appear to “please the giant gleaming spade” above all others. Some survivors of the choosing ceremony have reported approaching a bright light or flame. Still others claim that it is a form of alien abduction in which individuals are subjected to painful gonadal probing by a giant clear needle. Such survivors have described recovering consciousness on a completely different plate while smeared from nose to tail in a kind of viscous oily substance, possibly of an inter-dimensional or protoplasmic nature. Conspiracy theorists within the worm community have gone so far as to suggest that these individuals may have been “implanted” with a “seed of foreign origin”, although this theory remains controversial. Nevertheless, universal agreement behind the meaning of “Shovel Selection” is likely to remain unresolved. Stated one wizened post-gravid hermaphrodite, “We can only hope that a divine and loving intelligence is controlling the pick and that it does not merely represent the whims of some dispassionate cosmic manipulator.”
quote:
Voor de mensen die met nematoden werken!
Worm theologians ponder meaning of ‘Pick of Fate’ (Petri dish)
[..]
Komt me bekend voor. Een van de lastigere kanten van ons werk: je stopt enorm veel tijd en energie in iets, en dan is er zo'n kloothommel van een andere universiteit die daar dan om vage redenen een streep door probeert te trekken.quote:
De extremen van wetenschap kwamen weer eens samen vandaag. Een belangrijke paper afgewezen en een belangrijke subsidie (waarschijnlijk) gekregen. Lachen en huilen tegelijk. Het is lastig mijn humeur hiernniet onder te laten lijden.
Mijn laatste artikel dat ik gepubliceerd heb, zal de geschiedenis in gaan als een enorme doorbraak (alleen heeft nog bijna niemand dat door). Je wil niet weten hoe veel moeite we hebben gehad om dat werk te publiceren (ik zeg dat nu wel, maar ik meen me te herinneren dat ik daar zelfs op deze site al over geschreven heb). Maar omdat er dan een stel reviewers zijn die gaan lopen mierenneuken, en zich afvragen of we wel het juiste journal voor publicatie hadden gekozen, wordt zo'n manuscript afgewezen.
Soms denk ik wel eens, was ik maar politieagent geworden.
Stuk beter dan andersom toch, als het een goede paper is krijg je die ergens anders nog wel gepubliceerd. De subsidiekansen zijn veel grilliger.quote:
De extremen van wetenschap kwamen weer eens samen vandaag. Een belangrijke paper afgewezen en een belangrijke subsidie (waarschijnlijk) gekregen. Lachen en huilen tegelijk. Het is lastig mijn humeur hiernniet onder te laten lijden.
Dat klinkt als een bioloog die het creationisme even zat was.quote:
Voor de mensen die met nematoden werken!
Worm theologians ponder meaning of ‘Pick of Fate’ (Petri dish)
[..]
Mwah, het is maar waar je de grens legt. Met evenveel geldigheid kan je dan stellen dat enkel het programmeren in assembly het echte werk is. Wat ze vroeger trouwens nog deden voor het spelletje Pacman.quote:
[..]
C64 BASIC had geen "beep"-commando. Die geluidschip moest "handmatig" gePOKEd worden. Het echte programmeren.
Hm, ik had gehoopt dat dat nou juist ooit minder zou worden. Maar dat is dus niet zo? Het is wat ik het zwaarst vind aan het werk, het incasseren van teleurstellingen die niet goed te begrijpen vallen. Het geeft me bij vlagen een groot gevoel van machteloosheid en stemt me daardoor afwisselend mismoedig en boos.quote:
De extremen van wetenschap kwamen weer eens samen vandaag. Een belangrijke paper afgewezen en een belangrijke subsidie (waarschijnlijk) gekregen. Lachen en huilen tegelijk. Het is lastig mijn humeur hiernniet onder te laten lijden.
Dan denk ik altijd even aan Irving die voor (een deel van) het beste boek dat ooit is geschreven de volgende afwijzing kreeg: “The story is only mildly interesting, and it does nothing new with language or with form. Thanks for showing it to us, though”. Met hem is het ook goedgekomen.
Editors zouden wat dat betreft ook wat steviger in hun schoenen moeten staan. Maar snappen de verhoudingen en spanningsvelden tussen verschillende labs en research topics vaak niet.quote:
[..]
Komt me bekend voor. Een van de lastigere kanten van ons werk: je stopt enorm veel tijd en energie in iets, en dan is er zo'n kloothommel van een andere universiteit die daar dan om vage redenen een streep door probeert te trekken.
Mijn laatste artikel dat ik gepubliceerd heb, zal de geschiedenis in gaan als een enorme doorbraak (alleen heeft nog bijna niemand dat door). Je wil niet weten hoe veel moeite we hebben gehad om dat werk te publiceren (ik zeg dat nu wel, maar ik meen me te herinneren dat ik daar zelfs op deze site al over geschreven heb). Maar omdat er dan een stel reviewers zijn die gaan lopen mierenneuken, en zich afvragen of we wel het juiste journal voor publicatie hadden gekozen, wordt zo'n manuscript afgewezen.
Soms denk ik wel eens, was ik maar politieagent geworden.
Daar zit een kern van waarheid in. Aan de andere kant, ik heb exact dezelfde subsidieaanvraag elders ingediend, waarbij de aanvraag er direct bij de eerste schifting uit werd geknikkerd. Dus dezelfde aanvraag is twee keer beoordeeld, een keer zeer positief, en een keer zeer negatiefquote:
[..]
Stuk beter dan andersom toch, als het een goede paper is krijg je die ergens anders nog wel gepubliceerd. De subsidiekansen zijn veel grilliger.
Mijn ervaring is er tegenover elke positieve uitslag vier negatieve resultaten staan. Dus een succesvolle paper versus vier papers die meerdere keren worden afgewezen etc. De kunst (die ik niet goed beheers) is om dat niet persoonlijk aan te trekken.quote:
[..]
Hm, ik had gehoopt dat dat nou juist ooit minder zou worden. Maar dat is dus niet zo? Het is wat ik het zwaarst vind aan het werk, het incasseren van teleurstellingen die niet goed te begrijpen vallen. Het geeft me bij vlagen een groot gevoel van machteloosheid en stemt me daardoor afwisselend mismoedig en boos.
Vrijwel alles op de C64 werd in assembly geprogrammeerd. Geen ingewikkelde API's of system calls. Alles ging via hardgecodeerde geheugenadressen.quote:
[..]
Mwah, het is maar waar je de grens legt. Met evenveel geldigheid kan je dan stellen dat enkel het programmeren in assembly het echte werk is. Wat ze vroeger trouwens nog deden voor het spelletje Pacman.
Het moet niet gekker worden.
Rangaku heet dat.quote:Op woensdag 4 juni 2014 08:36 schreef Lyrebird het volgende:
Japanse cultuurschok: iemand die me geholpen heeft om een subsidie voor een patent binnen te halen, bedelde openlijk naar een co-auteurschap voor een artikel.
Het moet niet gekker worden.
Maar hij heeft geen flauw idee waar we aan werken. Dat is eigenlijk de kern van de dagelijkse beslommeringen hier - men heeft geen flauw idee waar ik aan werk, omdat ze niet langer dan 10 seconden hun aandacht bij iets kunnen hebben, omdat ze het altijd te druk hebben met andere zaken.quote:
Op Dat gevoel heb ik heel soms ook met een Chinese collega/collaborator van mij, die kan nog geen proef 2 keer uitvoeren omdat hij alweer iets anders wil proberen, zo kun je toch nooit iets verifiëren.quote:
omdat ze niet langer dan 10 seconden hun aandacht bij iets kunnen hebben
Ik heb zelf momenteel twee aanstellingen aan twee universiteiten, doe veel nieuwe dingen en heb het retedruk. Ik vind het leuk en voel me gemotiveerder dan ooit. De ergste drukte zit er na vandaag op, dus ik heb deze zomer weer meer tijd om te schrijven (en teleurstellingen te incasseren).
Ik vind het erg leuk dat ik langzaamaan steeds meer verscheidene (kleine) projecten aan het aansturen ben. Daardoor is m'n werk heel afwisselend en moet ik snel tussen verschillende onderzoeken kunnen schakelen terwijl ik een balans zoek tussen goed genoeg begrijpen waar die onderzoeken over gaan zonder me in details te verliezen. Er is een kansje dat ik na de zomer mijn eerste aio ga begeleiden.
Ik heb de laatste paar weken toch al niet echt het gevoel dat ik opschiet omdat ik 3 gigantische lijsten met geestdodend werk moet doorwerken (patiënten checken op geschiktheid in ons EPD en van een andere lijst patiënten de nierfuncties opzoeken sinds randomisatie). verder zit m'n begeleider al 3 weken op mijn paper (wat niet bij hem past) en ben ik bezig met het uitverdelen van ruim 3000 serum samples. Al met al dus gewoon vies veel werk waar weinig progressie in te voelen valt.
Prachtig hoor, 2.5miljoen voor een trekvogelecoloog en iemand die onderzoek doet naar de geschiedenis van het Caribisch gebied. Ik ben benieuwd hoeveel patienten zullen worden genezen als resultaat van dit onderzoek, hoeveel bedrijven zullen worden gestart, of hoe dit zal leiden tot technologische verbeteringen waar de mensheid mee vooruit zal worden geholpen.
Ik heb respect voor de wetenschappelijke prestaties van dr. Hofman en dr. Van Loosdrecht maar kan weinig begrip opbrengen voor het betalen van dit soort onderzoek uit overheidsgelden.
Ik kan tegenwoordig voor mijn patiënten in de research data mart van het EPD. Heerlijk, met drie klikken heb ik alle patiënten met diagnose X, die tijdens de opname een bètablokker hebben gekregen en die een tensie van hoger van 190/90 hebben gemeten (om maar iets te noemen).quote:
Ik ben heeeel langzaam deze week. Maar volgens mij heb ik ook iets onder de leden, dus dan toch maar even een rustig weekje inbouwen. Vliegen komt later wel weer.
Ik heb de laatste paar weken toch al niet echt het gevoel dat ik opschiet omdat ik 3 gigantische lijsten met geestdodend werk moet doorwerken (patiënten checken op geschiktheid in ons EPD en van een andere lijst patiënten de nierfuncties opzoeken sinds randomisatie). verder zit m'n begeleider al 3 weken op mijn paper (wat niet bij hem past) en ben ik bezig met het uitverdelen van ruim 3000 serum samples. Al met al dus gewoon vies veel werk waar weinig progressie in te voelen valt.
Tja, helaas moeten er omwille van de politieke correctheid altijd bakken met geld naar onderzoek in de weetnikskunde gaan. Geld dat ook gewoon naar wetenschap had kunnen gaan.quote:
Winnaars Spinoza prijs bekend
Prachtig hoor, 2.5miljoen voor een trekvogelecoloog en iemand die onderzoek doet naar de geschiedenis van het Caribisch gebied. Ik ben benieuwd hoeveel patienten zullen worden genezen als resultaat van dit onderzoek, hoeveel bedrijven zullen worden gestart, of hoe dit zal leiden tot technologische verbeteringen waar de mensheid mee vooruit zal worden geholpen.
Ik heb respect voor de wetenschappelijke prestaties van dr. Hofman en dr. Van Loosdrecht maar kan weinig begrip opbrengen voor het betalen van dit soort onderzoek uit overheidsgelden.
Niet dat ik verwacht ooit iets te winnen, maar als er nog eens iets voorbij komt, zoals een Nobelprijs, dan ga ik 'm weigeren.
Van Loosdrecht werkt aan waterzuivering, lijkt me een redelijk technisch gebied.quote:
Winnaars Spinoza prijs bekend
Prachtig hoor, 2.5miljoen voor een trekvogelecoloog en iemand die onderzoek doet naar de geschiedenis van het Caribisch gebied. Ik ben benieuwd hoeveel patienten zullen worden genezen als resultaat van dit onderzoek, hoeveel bedrijven zullen worden gestart, of hoe dit zal leiden tot technologische verbeteringen waar de mensheid mee vooruit zal worden geholpen.
Ik heb respect voor de wetenschappelijke prestaties van dr. Hofman en dr. Van Loosdrecht maar kan weinig begrip opbrengen voor het betalen van dit soort onderzoek uit overheidsgelden.
Piersma is trekvogelecoloog. Je kunt z'n onderzoek nutteloos vinden, die mening mag je hebben. Zelf vind ik het altijd gevaarlijk om uitspraken te doen over een vakgebied waar ik geen verstand van heb. Ik kan me zomaar voorstellen dat als zijn vakgebied wordt afgeschaft en over 20 jaar is het volledige waddengebied verrot en uitgestorven, dat iedereen dan roept: waarom heeft niemand dit eerder onderzocht! Maargoed... ik heb er verder ook geen verstand van.
Door gelijkgezinden is daarom valorisatie op de wetenschappelijke agenda gezet. Ik ben daarentegen een groot voorstander van de vrije wetenschapsbeoefening, die geen slaaf is van het bedrijfsleven of de actuele politieke stemming. Dit is een aardige toespraak van Bas Haring over kennisdelen en 'nuttige kennis'.quote:
Winnaars Spinoza prijs bekend
Prachtig hoor, 2.5miljoen voor een trekvogelecoloog en iemand die onderzoek doet naar de geschiedenis van het Caribisch gebied. Ik ben benieuwd hoeveel patienten zullen worden genezen als resultaat van dit onderzoek, hoeveel bedrijven zullen worden gestart, of hoe dit zal leiden tot technologische verbeteringen waar de mensheid mee vooruit zal worden geholpen.
Ik heb respect voor de wetenschappelijke prestaties van dr. Hofman en dr. Van Loosdrecht maar kan weinig begrip opbrengen voor het betalen van dit soort onderzoek uit overheidsgelden.
Het is slecht meetbaar wat de relatie tussen kennis en nut is. Vaak veel later weten we of iets nuttig onderzoek is geweest. Bas Haring geeft het voorbeeld van twee biologen die de vogeltrek van zangvogels bestuderen. Het nut van dit onderzoek is moeilijk te verkopen op verjaardagsfeestjes. Totdat de vogelgriep uitbrak en met juist met dit onderzoek beter heeft kunnen anticiperen op de vogelgriep. Onderzoekers zijn meestal niet gedreven door de vraag of iets nuttig is. Nieuwsgierigheid, iets uit willen zoeken, competitie, zijn sterkere drijfveren. Als laatste gaat Bas Haring in op het gedienstig zijn van wetenschappers, wanneer zij 'nuttige' kennis willen produceren voor de samenleving. Wie bepaalt dit immers? Onderzoekers moeten zelf vaststellen wat van waarde is. Misschien zelfs af en toe door geen kennis te delen en zich terugtrekken op een eiland
Toch aardig dat juist het trekvogelvoorbeeld hierin terugkomt.
Ik vind het prima dat onderzoek word gedaan naar trekvogels, ik ben heel lang lid geweest van de Vogelbescherming. En alle vier Spinoza winnaars hebben die prijs verdiend. Ik vind alleen niet dat dat soort onderzoek van overheidsgeld moet worden gedaan. Wetenschap is niet vrijblijvend: de samenleving financiert onderzoek in de verwachting daar iets nuttigs voor terug te krijgen. Dat realiseren te weinig jonge wetenschappers zich, wat mij betreft.
Wij wetenschappers draaien er per wetenschapper ieder jaar al snel de prijs van een of meerdere super cars door heen. Aan belastinggeld dus. Wat krijgt de samenleving daar voor terug?
Ik ben van mening dat onze onderzoeksaanpak veel te inefficient is, en dit komt vooral omdat wij niet innoveren, als wetenschap. Wij werken nog zoals onze hoogleraren dat deden, die weer hun mentor nadeden.
Er is veel te weinig samenwerking, studenten zijn (hoe ironisch) niet goed voorbereid op het doen van onderzoek, en het reviewsysteem voor manuscripten en onderzoeksgelden is failliet, en is niet opgewassen tegen de belangen die er spelen. Te veel onbeduidende baasjes die zichzelf belangrijk vinden.
Van de andere kant zit daar ook de charme. Want wie wil zich anders voor een grijpstuiver doodwerken?
[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 08-06-2014 06:33:26 ]
Bas Haring is hoogleraar in Leiden.quote:
Laat meteen zien dat Bas Haring journalist is en geen wetenschapper. Op basis van 1 voorbeeld een aanname doen gaat mij te ver.
Is goed anticiperen op de vogelgriep niet iets "nuttigs" voor de samenleving dan? Ik denk dat er weinig commerciële bedrijven zijn die hier vooraf onderzoeksgeld in pompen, maar dat men achteraf wel blij was dat de overheid dit heeft gedaan.quote:Ik vind het prima dat onderzoek word gedaan naar trekvogels, ik ben heel lang lid geweest van de Vogelbescherming. En alle vier Spinoza winnaars hebben die prijs verdiend. Ik vind alleen niet dat dat soort onderzoek van overheidsgeld moet worden gedaan. Wetenschap is niet vrijblijvend: de samenleving financiert onderzoek in de verwachting daar iets nuttigs voor terug te krijgen. Dat realiseren te weinig jonge wetenschappers zich, wat mij betreft.
Ik denk dat er heel veel (fundamenteel, "onzinnig") onderzoek is dat, in de toekomst, nuttig zou kunnen zijn; maar niet op de korte (commercieel interessante) termijn. Stoppen met overheidsfinanciering en de wetenschap over laten aan de vrije markt is naar mijn mening schadelijk op de lange termijn.
Je kunt je ook (zie mij pleidooi hierboven) afvragen of het noodzakelijk is dat wetenschap aan een universiteit wordt gedaan. Het is waarschijnlijk veel goedkoper om ruimte buiten een universiteit te huren, en daarmee plaats je je als wetenschapper tussen de mensen, wat het aantrekken van fondsen (filantropie, industrie) gemakkelijker kan maken.
Kleven ook nadelen aan, maar het wordt tijd dat er echt outside the box wordt gedacht.
Bas Haring is zoals papernote al aangaf hoogleraar in Leiden, en wel bijzonder hoogleraar 'publiek begrip van wetenschap'. Hij trekt bovendien geen conclusies uit één voorbeeld, maar onderbouwt zijn stelling onder meer door middel van diverse voorbeelden (het blijft er niet bij één). Een van zijn argumenten (een argument dat ook in het stukje dat ik citeerde terugkomt) is dat het lastig is om te bepalen wat nut heeft; vaak kom je er pas later achter of iets nut had.quote:
Laat meteen zien dat Bas Haring journalist is en geen wetenschapper. Op basis van 1 voorbeeld een aanname doen gaat mij te ver.
Wat ikzelf om me heen zie, is dat er een industrie aan het ontstaan is rondom valorisatie. Het gaat er allang niet meer om dát je onderzoek nut heeft, maar dat je het op zo'n manier weet te verkopen dat het lijkt alsof het nut zal hebben. Onderzoekers verworden door dit soort eisen nog meer tot ordinaire verkooplieden. Zolang de belastingbetaler maar het idee heeft dat wetenschap nut heeft. (En ik vind dat op mijn beurt van een enorme minachting voor de belastingbetaler getuigen.)
Voor onderzoek dat duidelijk nut heeft, zal het toch niet al te moeilijk zijn fondsen te werven in bijvoorbeeld het bedrijfsleven? Overheidsgeld lijkt bij uitstek geschikt voor fundamenteel onderzoek, waarvan het voor veel mensen moeilijk is om in te zien wat we eraan hebben en het dus ook moeilijker is om geld te vinden.quote:Ik vind het prima dat onderzoek word gedaan naar trekvogels, ik ben heel lang lid geweest van de Vogelbescherming. En alle vier Spinoza winnaars hebben die prijs verdiend. Ik vind alleen niet dat dat soort onderzoek van overheidsgeld moet worden gedaan. Wetenschap is niet vrijblijvend: de samenleving financiert onderzoek in de verwachting daar iets nuttigs voor terug te krijgen. Dat realiseren te weinig jonge wetenschappers zich, wat mij betreft.
Overigens vind ik dat de overheid helemaal geen wetenschappelijk onderzoek zou moeten financieren. Het enige wat me nog erger lijkt dan het huidige systeem, is een systeem waarin nog meer het geval is dat de hardste schreeuwers (Mijn onderzoek heeft nut! Mijn onderzoek heeft nut!) het meeste geld krijgen. Ik ben er een voorstander van om onderzoeksvoorstellen te beoordelen op bijvoorbeeld hun kwaliteit, hun potentie om tot nieuwe inzichten te komen en hun maatschappelijke waarde. Ze hoeven niet allemaal aan alle eisen te voldoen. In sommige gevallen zal de voorkeur uitgaan naar een onderzoek met duidelijke maatschappelijke waarde en in andere gevallen naar een onderzoek dat nieuwe theoretische inzichten op kan leveren.
Ik gaf onlangs een presentatie samen met een man die in zijn vrije uren naast zijn fulltime baan onderzoek heeft gedaan naar oude wereldkaarten. Het is typisch het soort onderzoek dat geen praktisch nut heeft. Een van de implicaties van zijn onderzoek lijkt te zijn dat we ons idee ten aanzien van hetgeen de oude Grieken al wisten drastisch moeten herzien; er is een gerede kans dat zij veel meer wisten en konden dan we denken. Ik vond het groots en in potentie revolutionair en ik ben blij dat er voor zulke onderzoek een plek is.
Het naar boven brengen van een bepaalde geschiedenis, weten in welke traditie je staat - het belang van dat soort zaken is veel minder grijpbaar dan het ontwikkelen van bijvoorbeeld een bepaalde kankerbehandeling. Het is van eenzelfde ongrijpbaarheid als bijvoorbeeld 'privacy', waar steeds weer nieuwe pleitbezorgers voor nodig zijn om ons eraan te herinneren dat het misschien wel juist die ogenschijnlijk ongrijpbare zaken zijn die onze menselijkheid demonstreren en van het grootste belang zijn.
Vanwege z'n kinderboek. De beste man heeft iets van vier of vijf wetenschappelijke publicaties, die weinig geciteerd zijn (uit de computer graphics hoek).quote:
Overigens wil ik hem daarmee niet discrediten, en ik vind ook dat ie in dezen gelijk heeft. Naar mijn idee moet de overheid juist fundamenteel onderzoek stimuleren, en gaan de super applied mensen maar voor een bedrijf werken; helaas denkt de overheid er steeds vaker anders over. Maar Shivo zegt terecht dat het (in ieder geval op basis van zijn publicatielijst) meer een journalist is dan een wetenschapper. Een soort Maarten van Rossem.
En ik dacht nu net dat we van het beoordelen op basis van een publicatielijst af wilden.quote:
[..]
Vanwege z'n kinderboek. De beste man heeft iets van vier of vijf wetenschappelijke publicaties, die weinig geciteerd zijn (uit de computer graphics hoek).
Overigens wil ik hem daarmee niet discrediten, en ik vind ook dat ie in dezen gelijk heeft. Naar mijn idee moet de overheid juist fundamenteel onderzoek stimuleren, en gaan de super applied mensen maar voor een bedrijf werken; helaas denkt de overheid er steeds vaker anders over. Maar Shivo zegt terecht dat het (in ieder geval op basis van zijn publicatielijst) meer een journalist is dan een wetenschapper. Een soort Maarten van Rossem.
Ja precies, en z'n publicatielijst dan toch even noemen. Overigens komt Bas Haring denk ik over als iemand die meer journalist dan wetenschapper is omdat hij veel bezig is met het begrijpelijk maken van wetenschap (filosofie in het bijzonder) voor een groot publiek. Als iemand valorisatie serieus neemt, is hij het wel. En dat doet ook nog eens geen afbreuk aan zijn wetenschappelijke kwaliteiten, want hij is bijzonder intelligent en weet waar hij het over heeft.quote:Op zondag 8 juni 2014 14:47 schreef papernote het volgende:
[..]
En ik dacht nu net dat we van het beoordelen op basis van een publicatielijst af wilden.
Ik zit in de organisatie van deze conferentie
http://www.waset.org/conference/2015/08/paris/ICEC
Nouja. Niet deze. De echte, die in oktober in Sydney gehouden wordt. Dit blijkt een organisatie die namen en beschrijvingen van bestaande conferenties (ik lees iets van 400 per jaar) kopieert om geld te verdienen en elkaars cv op te krikken. Het vreemde is dat al Chinezen/Turken/Pakistani ook echt voor de Engelse/Amerikaanse universiteiten werken. Wat een kwaliteitscontrole.
Het was wel de eerste keer dat ik gefeliciteerd werd met mn werk na afloop Met een beetje geluk publiceren ze de conference proceedings met "peer-review" in een journal, zodat je er als bonus een peer-reviewed paper bijkrijgt.quote:
Wauw.
Ik zit in de organisatie van deze conferentie
http://www.waset.org/conference/2015/08/paris/ICEC
Nouja. Niet deze. De echte, die in oktober in Sydney gehouden wordt. Dit blijkt een organisatie die namen en beschrijvingen van bestaande conferenties (ik lees iets van 400 per jaar) kopieert om geld te verdienen en elkaars cv op te krikken. Het vreemde is dat al Chinezen/Turken/Pakistani ook echt voor de Engelse/Amerikaanse universiteiten werken. Wat een kwaliteitscontrole.
Nog een leuke "scam", ik kreeg vanochtend weer eens een keer een mailtje of ik mijn proefschrift niet in een professioneel boek wilde veranderen en royalties krijgen over de verkoop. Slate bleek een leuk artikel over het desbetreffende publishing house te hebben van iemand die dat deed als experimentje:
I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn
Ge-wel-dig!quote:
I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn
Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.quote:
Nog een leuke "scam", ik kreeg vanochtend weer eens een keer een mailtje of ik mijn proefschrift niet in een professioneel boek wilde veranderen en royalties krijgen over de verkoop. Slate bleek een leuk artikel over het desbetreffende publishing house te hebben van iemand die dat deed als experimentje:
I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn
quote:
[..]
Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.
quote:Dear ###,
As stated by the University of ###'s electronic repository, you authored the work entitled "###" in the framework of your postgraduate degree.
Due to the fact that we are currently planning publications in this subject field, we would be pleased to know whether you would be interested in publishing the above mentioned work with us.
LAP LAMBERT Academic Publishing is a member of an international publishing group, which has almost 10 years of experience in the publication of high-quality research works from well-known institutions across the globe.
Besides producing printed scientific books, we also market them actively through more than 80,000 booksellers.
Kindly confirm your interest in receiving more detailed information in this respect.
I am looking forward to hearing from you.
Best regards,
Karen Holmes
Acquisition Editor
quote:Dear ###,
Some time ago I offered you the possibility of making your academic paper available as printed book. Since I did not hear back from you, I am now wondering if you received my first email.
I would appreciate if you could confirm your interest in our publishing house and I will be glad to provide you with detailed information about our services.
I am looking forward to receiving a positive response from you.
Best Regards,
Best regards,
Karen Holmes
Acquisition Editor
Ik vanquote:
[..]
Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.
Kevin Woodmann
Acquisition Editor
LAP LAMBERT Academic Publishing is a trademark of:
OmniScriptum GmbH & Co. KG
Heinrich-Böcking-Str. 6-8,
66121, Saarbrücken, Germany
Bloedcellen nog wel eens (sporadisch) maar hele vaten niet. (hier in de buurt wel)quote:
Zijn er hier ook wetenschappers die aan het hart werken? Of aan bloedvaten? Of nog beter, die plaatjes maken van bloedvaten? Worteltjestaart?
Ik ben op zoek naar een leuke conferentie. We hebben een nieuw type meting in het oog gedaan, die best wel eens van diagnostische waarde zou kunnen zijn voor hartonderzoekers. "Het oog als optisch venster naar het hart", om het maar eens poetisch te omschrijven. Suggesties?quote:
[..]
Bloedcellen nog wel eens (sporadisch) maar hele vaten niet. (hier in de buurt wel)
Helaas dan zit ik toch echt in een ander vakgebied.quote:
[..]
Ik ben op zoek naar een leuke conferentie. We hebben een nieuw type meting in het oog gedaan, die best wel eens van diagnostische waarde zou kunnen zijn voor hartonderzoekers. "Het oog als optisch venster naar het hart", om het maar eens poetisch te omschrijven. Suggesties?
De ISBI: http://biomedicalimaging.org/ ? Of SPIE: Medical Imaging: http://spie.org/medical-imaging.xml ?quote:
[..]
Ik ben op zoek naar een leuke conferentie. We hebben een nieuw type meting in het oog gedaan, die best wel eens van diagnostische waarde zou kunnen zijn voor hartonderzoekers. "Het oog als optisch venster naar het hart", om het maar eens poetisch te omschrijven. Suggesties?
Ik ben bekend met de biomedical imaging conferenties, waar meestal nerds in de optica naar toe gaan, zoals ik, maar ik wil juist in contact komen met biologen en mediciquote:Op woensdag 2 juli 2014 10:19 schreef papernote het volgende:
[..]
De ISBI: http://biomedicalimaging.org/ ? Of SPIE: Medical Imaging: http://spie.org/medical-imaging.xml ?
quote:
Grappig is dat in nederland elke thesis al een boek is en voor een klein bedrag heeft het zelfs een isbn nummer dus ik denk niet dat mensen hier in nederland hier snel intrappen.quote:
I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn
Het gaat ze ook om Bachelor / Master thesissen en die zijn volgens mij geen boek? Alleen een PhD thesis is een boek, eventueel met ISBN nummer?quote:
[..]
Grappig is dat in nederland elke thesis al een boek is en voor een klein bedrag heeft het zelfs een isbn nummer dus ik denk niet dat mensen hier in nederland hier snel intrappen.
Mij ook plus dan zit je met hetzelfde gegeven als in dat blog ook al aangegeven is dan is als het ware je werk al gepubliceerd en dat kan voor een uitgever een reden zijn om je manuscript niet te accepterenquote:Op donderdag 3 juli 2014 11:53 schreef trancethrust het volgende:
Je mag zelf weten of je er een ISBN voor aanvraagt. Lijkt me alleen overkill.
Ik heb uiteindelijk geen ISBN nummer aangevraagdVoor mijn proefschrift ging het overigens compleet andersom: 4 van de 5 hoofdstukken waren al gepubliceerd, maar je krijgt altijd toestemming die texten aan te passen voor inclusie in je proefschrift. Dat heb ik gedaan en daarna wel een ISBN aangevraagd, het is tenslotte een volwaardig en kwalitatief hoogstaand boek.
Ik gebruik dus Mendeley voor m'n bibliografie, allemaal leuk en aardig, en de eindnotatie moet zoiets zijn als dit, Harvard style:
In-text is dat (Sloam 2011). Echter, nu prefereren mijn promotoren in-text (Sloam, 2011) en bij twee schrijvers 'and' in plaats van '&' wat Mendeley nu automatisch doet.quote:Sloam, J., 2011. “Rejuvenating Democracy?” Young People and the “Big Society” Project. Parliamentary Affairs, 65(1), pp.90–114. Available at: http://pa.oxfordjournals.org/cgi/doi/10.1093/pa/gsr051 [Accessed October 17, 2013].
Is dit makkelijk aan te passen in Mendeley zelf of is er een citatiestijl die deze twee (in-text en references list) combineert dat jullie weten?
[ Bericht 2% gewijzigd door motorbloempje op 09-07-2014 13:11:44 ]
Geen idee maar het moet niet moeilijk zijn om zelf een stijl om te knutselen lijkt me. Maar ik ben een endnote gebruiker.quote:
Ohai! Ik heb even een (kort) vraagje over citatiestijl/Mendeley.
Ik gebruik dus Mendeley voor m'n bibliografie, allemaal leuk en aardig, en de eindnotatie moet zoiets zijn als dit, Harvard style:
[..]
In-text is dat (Sloam 2011). Echter, nu prefereren mijn promotoren in-text (Sloam, 2011) en bij twee schrijvers 'and' in plaats van '&' wat Mendeley nu automatisch doet.
Is dit makkelijk aan te passen in Mendeley zelf of is er een citatiestijl die deze twee (in-text en references list) combineert dat jullie weten?
http://csl.mendeley.com/about/
niet meer dan dat
quote:
Ohai! Ik heb even een (kort) vraagje over citatiestijl/Mendeley.
Ik gebruik dus Mendeley voor m'n bibliografie, allemaal leuk en aardig, en de eindnotatie moet zoiets zijn als dit, Harvard style:
[..]
In-text is dat (Sloam 2011). Echter, nu prefereren mijn promotoren in-text (Sloam, 2011) en bij twee schrijvers 'and' in plaats van '&' wat Mendeley nu automatisch doet.
Is dit makkelijk aan te passen in Mendeley zelf of is er een citatiestijl die deze twee (in-text en references list) combineert dat jullie weten?
Je zou even door die styles kunnen gaan, vragen welke style je promotoren gebruiken, kijken welke stijl de journals waarin ze publiceren gebruiken (staat altijd op hun specifieke websites).
Hier nog meer, gemakkelijk te bekijken - Mendeley zou deze allemaal moeten hebben: https://www.zotero.org/styles
Zelf stijlen maken moet je blijkbaar in CSL coderen, dat is bij EndNote wel makkelijker...
quote:CitationStyles.org is the home of the Citation Style Language (CSL), an open XML-based language to describe the formatting of citations and bibliographies.
SPOILERDe hele tijd de neiging moeten onderdrukken om 'lees het protocol eens' of 'enige kennis van de basisprincipes van dit veld zou gewenst zijn' in mijn rebuttal te zetten.
Mensen die lesgeven in de natuurkunde of in de optica zijn dol op de zogenaamde lensmakers formule: 1/f = 1/b + 1/v. Ik zit nu zo'n 15 jaar in het vak, en heb nog nooit deze formule gebruikt om een opstelling te ontwerpen.
Waarom vallen we studenten lastig met materiaal dat ze nooit zullen gebruiken?
Nog een ander voorbeeld. Op iedere school waar les in de optica wordt gegeven, is er wel een kwiebus die een vak geeft waarbij studenten leren om optica en optische componenten te ontwerpen, met de computer. Ik zat laatst het cursusmateriaal van een collega door te bladeren, die dat vak geeft, en het viel me op dat hij uitgaat van hele fundamentele optica. Zo ontwerpt hij alleen maar lenzen. Dat kan wel eens van pas komen, maar alleen als je heel veel geld hebt, want het laten maken van zo'n lens kost klauwen met geld. In mijn eigen lesmateriaal waag ik me dan ook niet aan het ontwerpen van lenzen, en probeer ik studenten bij te brengen hoe ze het beste een optisch instrument kunnen ontwerpen, waarbij ze lenzen gebruiken die je bij een leverancier kunt kopen. Is veel praktischer en goedkoper.
Komt dit door group think, zijn we te lui en te gemakzuchtig om zelf over cursusmateriaal na te denken, of is er een drang om zo fundamenteel mogelijk te werk te gaan, en zo dicht mogelijk bij de theorie te blijven?
Ik zou inderdaad gelijk met de Maxwellvergelijkingen beginnen. Die lenzenformule is een benaderingsformule voor de middelbare school.quote:
Een (rhetorische) vraag over lesgeven.
Mensen die lesgeven in de natuurkunde of in de optica zijn dol op de zogenaamde lensmakers formule: 1/f = 1/b + 1/v. Ik zit nu zo'n 15 jaar in het vak, en heb nog nooit deze formule gebruikt om een opstelling te ontwerpen.
Voor de Maxwellvergelijkingen geldt eigenlijk hetzelfde. Moet onderdeel zijn van een natuurkundig programma, en ergens ook wel handig om te begrijpen dat een electrisch veld voor een magnetisch veld zorgt, dat weer voor een electrisch veld zorgt (licht!), maar of je daar dan nog een betere camera of bril mee kunt ontwerpen...quote:
[..]
Ik zou inderdaad gelijk met de Maxwellvergelijkingen beginnen. Die lenzenformule is een benaderingsformule voor de middelbare school.
Hoe wou jij het dan doen? Niet over fotonen lullen, maar gelijk over Zernikepolynomen beginnen?quote:
[..]
Voor de Maxwellvergelijkingen geldt eigenlijk hetzelfde. Moet onderdeel zijn van een natuurkundig programma, en ergens ook wel handig om te begrijpen dat een electrisch veld voor een magnetisch veld zorgt, dat weer voor een electrisch veld zorgt (licht!), maar of je daar dan nog een betere camera of bril mee kunt ontwerpen...
Dit is het geval als het om een basisvak gaat, als het om een vak gaat waar het doel is een microscoop bouwen dan zou de focus m.i. moeten liggen op waarom voor bepaalde oplossingen ten opzichte van andere oplossingen is gekozen.
Als het aan mij zou liggen, dan zou het hoger (beta) onderwijs afgeschaft worden. Laat studenten een vak leren bij een baas. Krijgen ze er ook nog voor betaald ook. Nergens voor nodig om die jongelui in een collegezaal te vervelen. 1 op 1 lesgeven is veel efficienter.quote:
[..]
Hoe wou jij het dan doen? Niet over fotonen lullen, maar gelijk over Zernikepolynomen beginnen?
Ik zou als werkgever er voor zorgen dat studenten zich zelf bekend maken met fotonen, met Maxwellvergelijkingen, met de lensmakersformule, en met Zernike polynomen, maar ik zou ook meteen aangeven wat het belang daar van in de praktijk is (en zo'n Zernike polynoom is voor mijn vakgebied bijvoorbeeld een heel stuk belangrijker dan een lensmakersformule). Ik denk dat het bijvoorbeeld belangrijk is om de Maxwellvergelijkingen goed te doorgronden, maar staar je er als student aub niet blind op. Je bent geen pro in de optica als je een Maxwellvergelijking op kunt lossen. Je bent een pro als je een praktisch probleem op kunt lossen.
Kijk, als je studenten gaat vervelen met een lensmakersformule, dan laat dat zien dat je zelf geen kaas hebt gegeten van optisch ontwerpen. Maar als lesgevende moet je boven de materie staan, en is het je taak om je studenten weg wijs te maken in het vakgebied, door aan te geven wat wel en niet belangrijk is.
Nu is het hoger onderwijs toch vooral een cursus door een hoepel springen. Wie kan het beste in korte tijd de inhoud van een boek zo verwerken, zodat tentamens gehaald worden? Maar dat heeft heel weinig te maken met of die student die kennis kan gebruiken.
Ze geven zelf dit probleem aan: we weten precies wat er in een boek staat, maar we hebben geen flauw benul hoe we die kennis in de praktijk toe kunnen passen.
In het Westerse leermodel ligt het minder zwart/wit, maar nog steeds wel aanwezig.
Kan het niet anders?
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 17-07-2014 12:51:12 ]
Maar de wetenschappen, en fundamentele wetenschappen zeker, zijn heel rigide in hoe het wel hoort en hoe het niet hoort (en met goede reden overigens, maar dat terzijde). Dat maakt m.i. wetenschappers zelf ook wat krampachtig, en het onderwijs moet dus zo vormgegeven worden als zijzelf het ook gehad hebben. Hoorcolleges over formules, sommetjes maken, tentamen om te kijken of ze het onthouden hebben. Willen we de toekomst beter voorbereiden op de praktijk, in overeenstemming met hun belevingswereld, maar misschien zelfs de wetenschap, zullen we veel experentieler te werk moeten gaan. Proberen, op je bek gaan, en daarvan leren.
Ja, Industrial Design doet dat aan de TU/e (tot groot ongenoegen van de rest van de universiteit). Bij ons moeten de studenten zelf hun ontwikkelingsplan schrijven. Een visie opstellen van de maatschappij over tien jaar en hoe ze daar in willen staan, en dan per semester leerdoelen opstellen hoe ze dat willen gaan bereiken. Geen strak plan wat ze opgelegd krijgen of specialisatierichtingen die ze kunnen kiezen, maar meer een soort soep waar ze zelf hun pad in kunnen kiezen, om een uniek profiel te krijgen dat het beste bij hun interesses aansluit. Geen grote collegezalen, maar de docenten meer als een soort vraagbaak en coaches gedurende projecten (half master/apprentice model, met dien verstande dat op een gegeven moment de student beter in zijn of haar niche zou moeten zijn dan de docent). Wat niet op de universiteit aanwezig is, moeten ze bij andere universiteiten, boeken websites, e.d. zelf bij elkaar zoeken.quote:
De reden dat ik hier over ben na gaan denken, is omdat ik met twee goede studenten uit India werk. Om toegang te krijgen tot een topuniversiteit in India, moet er zwaar geblokt worden, de competitie is erg zwaar. Met een zesje op je VWO diploma kom je er niet.
Ze geven zelf dit probleem aan: we weten precies wat er in een boek staat, maar we hebben geen flauw benul hoe we die kennis in de praktijk toe kunnen passen.
In het Westerse leermodel is ligt het minder zwart/wit, maar nog steeds wel aanwezig.
Kan het niet anders?
Of het de beste methode is, is een tweede. Je kunt je voorstellen dat het vooral generalisten en minder specialisten worden. Maar iets van 30-40% start zijn of haar eigen bedrijf na afloop, zes keer zoveel als de nummer twee studie van de universiteit.
Een gevaar dat op de loer kan liggen bij jullie aanpak (ook bij de mijne trouwens), is dat studenten af gaan dwalen, wat studenten heel graag lijken te doen, en als je er niet dicht op zit, dat ze dan het spoor bijster raken. Op je bek gaan, zoals je zelf zegt, daar leer je ook van, maar er moet wel een balans zijn.
Bij mij in het lab laat ik studenten ook zo veel mogelijk zwemmen, maar sommige studenten kunnen daar niet goed mee om gaan. Die hebben houvast nodig, die raken in paniek zodra ze in het diepe komen. Gek genoeg zijn het vaak de PhD studenten die hier last van hebben. De BS studenten zien vaak het gevaar niet, lijkt het wel.
Nog iets, wat je zegt over hoe de wetenschap werkt, dat men les wil geven op de manier zoals men zelf les heeft gehad: hier is ook nog heel veel winst te boeken. Ik merk dat ook op de manier waarop wij in het lab werken. We werken eigenlijk nog zoals ze dat in de jaren 50 deden. Watson & Crick achtig onderzoek (haha, zouden we wel willen), maar de aanpak is hetzelfde. Een beetje aankloten.
Ik zie het ook als een nieuwe wereld-probleem, maar dan eerder doordat meer studenten zijn gaan studeren en het niet langer geheel duidelijk is wat academische vorming in hoort te houden. Al mijn goede studenten kunnen fundamenteel denken zonder daarbij praktische toepasbaarheid uit het oog te verliezen. Het zijn de minder goede studenten die moeite hebben met theorie en die maken dat er in het hoger onderwijs discussie bestaat over de noodzaak om bijvoorbeeld toekomstige leerkrachten te vermoeien met aristotelische logica. Ik vraag me dan ook regelmatig af wat nog het onderscheid is tussen het hbo en de universiteit.quote:
Naar mijn mening zitten we in een transitiefase van een oude wereld naar een nieuwe wereld. De wereld is te complex geworden voor fundamentele theorie, en de meeste interessante ontdekkingen zitten tussen traditionele vakgebieden in. De klassieke vakgebieden leiden in principe op tot werkloosheid (ware het niet dat een universitair diploma tegenwoordig een ingangseis voor schoonmaker is). Vijf jaar studie en je kan nog steeds niks, omdat de rest van de wereld allang niet meer geinteresseed in de standaardformules is. Niet relevant voor de praktijk.
Maar de wetenschappen, en fundamentele wetenschappen zeker, zijn heel rigide in hoe het wel hoort en hoe het niet hoort (en met goede reden overigens, maar dat terzijde). Dat maakt m.i. wetenschappers zelf ook wat krampachtig, en het onderwijs moet dus zo vormgegeven worden als zijzelf het ook gehad hebben. Hoorcolleges over formules, sommetjes maken, tentamen om te kijken of ze het onthouden hebben. Willen we de toekomst beter voorbereiden op de praktijk, in overeenstemming met hun belevingswereld, maar misschien zelfs de wetenschap, zullen we veel experentieler te werk moeten gaan. Proberen, op je bek gaan, en daarvan leren.
Ik vind het zelf in ieder geval veel minder belangrijk om specifieke kennis over te dragen op studenten en ben meer bezig met de vorm. Kunnen ze kritisch naar een bepaald onderzoek kijken? Begrijpen ze bijvoorbeeld wat er precies is gebeurd en zijn ze het eens met de conclusies? Daarvoor is het onder andere van belang dat ze begrijpen dat een onderzoeker in een bepaalde traditie staat; Plato wordt nooit irrelevant.
Ugh daar zou ik me dus echt niet in thuis gevoeld hebben... ik heb nu nog altijd dat als je een keuze maakt je de andere dingen dus niet doet. Ik heb altijd bij mijn studies alle richtingen gedaan vanwege die reden (en ik zou er geen willen missen) maar als het aanbod nog groter was geworden was ik daarin verzopen.quote:
[..]
Ja, Industrial Design doet dat aan de TU/e (tot groot ongenoegen van de rest van de universiteit). Bij ons moeten de studenten zelf hun ontwikkelingsplan schrijven. Een visie opstellen van de maatschappij over tien jaar en hoe ze daar in willen staan, en dan per semester leerdoelen opstellen hoe ze dat willen gaan bereiken. Geen strak plan wat ze opgelegd krijgen of specialisatierichtingen die ze kunnen kiezen, maar meer een soort soep waar ze zelf hun pad in kunnen kiezen, om een uniek profiel te krijgen dat het beste bij hun interesses aansluit. Geen grote collegezalen, maar de docenten meer als een soort vraagbaak en coaches gedurende projecten (half master/apprentice model, met dien verstande dat op een gegeven moment de student beter in zijn of haar niche zou moeten zijn dan de docent). Wat niet op de universiteit aanwezig is, moeten ze bij andere universiteiten, boeken websites, e.d. zelf bij elkaar zoeken.
Of het de beste methode is, is een tweede. Je kunt je voorstellen dat het vooral generalisten en minder specialisten worden. Maar iets van 30-40% start zijn of haar eigen bedrijf na afloop, zes keer zoveel als de nummer twee studie van de universiteit.
Wat ik ook lastig vind aan dat soort methodes dat je eigenlijk dus a priori moet weten wat jij interessant gaat vinden. Ik weet altijd pas of ik iets leuk vind, of of ik er iets aan heb nadat ik het gedaan heb. Zo'n type opleiding heeft een heel hoog "judge a book by its cover" gehalte.
Ook het opstellen van leerdoelen zou bij niet te doen zijn, mijn leerdoel is zoveel mogelijk zo goed mogelijk leren, altijd al geweest. Als je dan jezelf voordat je gaat leren je al moet beperken tot een doel dat werkt toch niet.
Dit sluit mooi aan bij de vraag wat nog de rol kan zijn van de leerkracht in het internettijdperk. Kunnen studenten hun eigen leerroutes uitstippelen of hebben ze er baat bij dat iemand hen aan de hand neemt? (Dat is precies de vraag waar ik me op dit moment mee bezighoud.)quote:
Wat ik ook lastig vind aan dat soort methodes dat je eigenlijk dus a priori moet weten wat jij interessant gaat vinden. Ik weet altijd pas of ik iets leuk vind, of of ik er iets aan heb nadat ik het gedaan heb.
Het is trouwens ook een manco waar ik nu tegenaan loop ik zie het echt als een zwakte. Ik moet zo langzamerhand eens geld voor mijzelf gaan schrijven maar het ontbreekt me aan visie, geef me een project en ik kan het prima tot een publicatie krijgen. Het probleem is een project bedenken waar moet dat dan over gaan en waarom? Dat vind ik één van de moeilijkste zaken die er is.quote:
[..]
Dit sluit mooi aan bij de vraag wat nog de rol kan zijn van de leerkracht in het internettijdperk. Kunnen studenten hun eigen leerroutes uitstippelen of hebben ze er baat bij dat iemand hen aan de hand neemt? (Dat is precies de vraag waar ik me op dit moment mee bezighoud.)
Ik ben wel eens jaloers op van die mensen met een duidelijke doelstelling "ik wil iets doen in diermodellen met kanker binnen het wnt systeem met een focus op stamcellen" Ja dan kan ik ook een project schrijven de vragen liggen binnen dat systeem voor het oprapen. Ik kom niet verder dan "ik wil iets doen"...
Ik zou het eerder zien als een onderdeel van je professionele ontwikkeling dan als een persoonlijke zwakte. Ik merk dat veel aio's een minderwaardigheidscomplex krijgen doordat ze zichzelf dit soort dingen verwijten in plaats van ze te zien als vaardigheden die je moet ontwikkelen. Na je promotie is het de tijd bij uitstek om te ontdekken wat voor soort onderzoek je zelf zou willen doen/begeleiden/vormen. Het klinkt zo fraai, iemand die na zijn of haar promotie precies weet welke kant hij of zij op wil. Ik zie het eerder als een gebrek aan verbeeldingskracht.quote:
[..]
Het is trouwens ook een manco waar ik nu tegenaan loop ik zie het echt als een zwakte. Ik moet zo langzamerhand eens geld voor mijzelf gaan schrijven maar het ontbreekt me aan visie, geef me een project en ik kan het prima tot een publicatie krijgen. Het probleem is een project bedenken waar moet dat dan over gaan en waarom? Dat vind ik één van de moeilijkste zaken die er is.
Ik ben wel eens jaloers op van die mensen met een duidelijke doelstelling "ik wil iets doen in diermodellen met kanker binnen het wnt systeem met een focus op stamcellen" Ja dan kan ik ook een project schrijven de vragen liggen binnen dat systeem voor het oprapen. Ik kom niet verder dan "ik wil iets doen"...
Overigens ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat een sparringpartner van cruciaal belang is.
Helaas betaalt persoonlijke ontwikkeling mijn salaris niet.quote:
[..]
Ik zou het eerder zien als een onderdeel van je professionele ontwikkeling dan als een persoonlijke zwakte. Ik merk dat veel aio's een minderwaardigheidscomplex krijgen doordat ze zichzelf dit soort dingen verwijten in plaats van ze te zien als vaardigheden die je moet ontwikkelen. Na je promotie is het de tijd bij uitstek om te ontdekken wat voor soort onderzoek je zelf zou willen doen/begeleiden/vormen. Het klinkt zo fraai, iemand die na zijn of haar promotie precies weet welke kant hij of zij op wil. Ik zie het eerder als een gebrek aan verbeeldingskracht.
Overigens ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat een sparringpartner van cruciaal belang is.
Ik weet niet wat het is maar ik heb echt het gevoel dat ik niet opschiet, ik ben nog maar net klaar met mijn opleiding maar heb niet direct werk gevonden waardoor ik nu te laat ben voor beurzen voor beginnende post-docs. Dat voelt enorm als de boot gemist hebben.
[ Bericht 9% gewijzigd door Bosbeetle op 28-07-2014 17:04:35 ]
Heb na anderhalf jaar proberen de knoop doorgehakt en mijn postdoc functie opgezegd. Liep nog tot jan 2016. Whoeha.
Mooie discussie over onderwijs btw
Zo! En nu?quote:
Heb na anderhalf jaar proberen de knoop doorgehakt en mijn postdoc functie opgezegd. Liep nog tot jan 2016. Whoeha.
heftigquote:
Ben ik weer
Heb na anderhalf jaar proberen de knoop doorgehakt en mijn postdoc functie opgezegd. Liep nog tot jan 2016. Whoeha.
Mooie discussie over onderwijs btw
Doen wat ik écht leuk vind. En uitvinden hoe. Om dat te doen gesolliciteerd op lowprofile parttime baan en aangenomen. Klinkt nog vaag en dat is het ook nog, maar dat komt vast goedquote:
Hele functie klopte al geen drol van vanaf het begin. Té lang in blijven hangen, zonde!
Succes.quote:Op maandag 28 juli 2014 18:52 schreef Quoi het volgende:
[..]
Doen wat ik écht leuk vind. En uitvinden hoe. Om dat te doen gesolliciteerd op lowprofile parttime baan en aangenomen. Klinkt nog vaag en dat is het ook nog, maar dat komt vast goed
Hele functie klopte al geen drol van vanaf het begin. Té lang in blijven hangen, zonde!
Heeft de parttime baan nog wel iets wetenschappelijks of gaat het vooral om brood op de plank?
Dankquote:
[..]
Succes.
Heeft de parttime baan nog wel iets wetenschappelijks of gaat het vooral om brood op de plank?
Brood op de plank. Maar wel in een ziekenhuis setting, omdat ik dat leuk vind.
Lijkt me vooral erg lastig om financieel weer een flinke stap terug te moeten doen na zoiets. Vaak heb je je levensstandaarden al meer aangepast aan je salaris dan je denkt!quote:
[..]
Dank
Brood op de plank. Maar wel in een ziekenhuis setting, omdat ik dat leuk vind.
Niets meer dan respect dat je deze stap durft te nemen.
Klopt wel. Dat is ook de lastigste. Alleen als dát het enige tegenargument is... is het natuurlijk belachelijk om het niet te doen. Dus ben maar even belachelijk aan het sparen van mijn laatste maandsalarissenquote:
[..]
Lijkt me vooral erg lastig om financieel weer een flinke stap terug te moeten doen na zoiets. Vaak heb je je levensstandaarden al meer aangepast aan je salaris dan je denkt!
Niets meer dan respect dat je deze stap durft te nemen.
En uiteindelijk hoop ik met een eigen toko geld te verdienen. Stip op de horizon.
Ik had in jouw situatie daarom toch maar even die postdoc tot 2016 afgemaakt om een jaartje langer "belachelijk" te kunnen sparen. Juist als postdoc heb je toch de vrijheid om zelf te kiezen wat je wilt doen, of werkt dat bij jullie niet zo?quote:
[..]
Klopt wel. Dat is ook de lastigste. Alleen als dát het enige tegenargument is... is het natuurlijk belachelijk om het niet te doen. Dus ben maar even belachelijk aan het sparen van mijn laatste maandsalarissen
En uiteindelijk hoop ik met een eigen toko geld te verdienen. Stip op de horizon.
hehe klinkt een beetje als het einde van mijn phd toen zag ik de bui al hangen en de laatste anderhalf jaar (ik had het toch te druk om geld uit te geven) veel gespaard en daarna daar met gemak een jaar van geleefd. Met een parttime baan erbij moet dat helemaal lukkenquote:
[..]
Klopt wel. Dat is ook de lastigste. Alleen als dát het enige tegenargument is... is het natuurlijk belachelijk om het niet te doen. Dus ben maar even belachelijk aan het sparen van mijn laatste maandsalarissen
En uiteindelijk hoop ik met een eigen toko geld te verdienen. Stip op de horizon.
Ik vind het altijd knap als mensen dat soort keuzes durven te maken, voor mijzelf zou ik geen situatie kunnen zien waarin ik dat zou durven. Sterker nog ik weet bijna zeker dat mocht ik in zo'n situatie komen dat ik dan de oorzaak bij mijzelf ga zoeken.
Daar piep je wel anders over als je weet hoe PostNL met haar werknemers om gaatquote:
Ach ja, zo zou ik het zelf stiekem niet erg vinden om postbezorger te zijn.
Dat zou de meest verstandige keuze zijn jaquote:
[..]
Ik had in jouw situatie daarom toch maar even die postdoc tot 2016 afgemaakt om een jaartje langer "belachelijk" te kunnen sparen. Juist als postdoc heb je toch de vrijheid om zelf te kiezen wat je wilt doen, of werkt dat bij jullie niet zo?
Feit wil dat ik eigenlijk al anderhalf jaar aanmodder: slechte verstandhouding met baas + strategie afdeling gaat een kant op die ik niet heen wil. Afmaken is dus geen optie. Het betrof al een verlenging trouwens. Heb dus netjes 2 jaar ge 'post-doc't en nu tijd voor wat anders 
Nou is het binnen academia natuurlijk ook werk maar daarin kun je je tenminste nog een beetje verdiepen als je ergens geïnteresseerd in raakt, zijpaden bewandelen, dingen tot op de bodem uitzoeken. Bij dingen buiten academia (voor zover ik daar ervaring mee heb) zijn dingen vaak veel meer ingekaderd, als je iets leuk vind maar het is niet belangrijk voor het bedrijf wordt je niet geacht je daar bezig mee te houden. Als dingen "goed genoeg" zijn hoeven ze niet verder nagezocht worden om het nog net iets beter te maken. Dat zijn allemaal dingen waardoor ik werken buiten academia vooralsnog als zeer beklemmend zie.
Net bericht gehad dat ik de IPRS scholarship heb ontvangen en dus officieel mijn PhD in Brisbane, Australie kan gaan beginnen in Oktober Dat is een eindje wegquote:
Over 2 maanden mag ik me ook bij dit clubje voegen
gefeliciteerd!Thanks! Toch ook wel enigszins nerveus.. Weer helemaal opnieuw beginnen. Heb het voor mijn Master hier in Zweden ook gedaan, maar dit is toch enigszins andersquote:
Beetje zenuwen zijn prima, gaat snel genoeg over.quote:
[..]
Thanks! Toch ook wel enigszins nerveus.. Weer helemaal opnieuw beginnen. Heb het voor mijn Master hier in Zweden ook gedaan, maar dit is toch enigszins anders
Je gaat in elk geval in de stad wonen waar je 3/4 jaar gaat promoveren, lijkt me! Dat maakt het wel makkelijker denk ik. Ben stiekem wel een beetje jaloers op je.quote:
[..]
Thanks! Toch ook wel enigszins nerveus.. Weer helemaal opnieuw beginnen. Heb het voor mijn Master hier in Zweden ook gedaan, maar dit is toch enigszins anders
Australië! Supergaaf! Heb over het algemeen geen spijt van mijn keus om te blijven wonen waar ik woon (anderhalf uur rijden gemiddeld vanaf de uni), maar soms is het wel ronduit kut om niet vol onderdeel uit te kunnen maken van de PhD community en zoals nu vrij eenzaam in m'n thuiskantoor te zitten. Maargoed, dat heeft ook zo weer z'n voordelen!
Precies, ben er ook van overtuigd dat het goed komt.quote:
[..]
Beetje zenuwen zijn prima, gaat snel genoeg over.
Heb er ook bijzonder veel zin in Ja absoluut, dat is wel de planning. Zeker omdat ik er in m'n eentje naar toe ga, is het wel fijn om wat dichterbij het centrum te wonen in de weekendenquote:
[..]
Je gaat in elk geval in de stad wonen waar je 3/4 jaar gaat promoveren, lijkt me! Dat maakt het wel makkelijker denk ik. Ben stiekem wel een beetje jaloers op je.
Heb over het algemeen geen spijt van mijn keus om te blijven wonen waar ik woon (anderhalf uur rijden gemiddeld vanaf de uni), maar soms is het wel ronduit kut om niet vol onderdeel uit te kunnen maken van de PhD community en zoals nu vrij eenzaam in m'n thuiskantoor te zitten. Maargoed, dat heeft ook zo weer z'n voordelen!
Brisbanequote:
Over 2 maanden mag ik me ook bij dit clubje voegen
Veel succes alvast, grote stap!Ik bewaar best goede herinneringen aan mijn tijd in de echte wereld. Alles waar je aan werkt, heeft een bepaald nut, mensen zitten er op te wachten, iets dat me in de academische wereld niet altijd even duidelijk is.quote:
Ik vind dingen buiten academia altijd zoveel op werk lijken
Dat zijn allemaal dingen waardoor ik werken buiten academia vooralsnog als zeer beklemmend zie.
Het grootste voordeel van werken bij een bedrijf is dat men professioneel met tijd omgaat, en dat men snel resultaten wil zien. Mijn grootste ergernis in de academische wereld is dat alles (alles? ja, alles) op z'n elfendertigst gaat. Iedere student die binnenkomt moeten we leren programmeren, en ook na een jaar ploeteren kunnen ze nog steeds niks. Bij een bedrijf staat er iemand opgesteld die kan programmeren, en die schrijft in een handomdraai de code, waar wij nu een maand mee worstelen.
Al met al vind ik dat bedrijven zich iets respectvoller opstellen tov de werknemer. Nu is het wel prima geregeld, maar mijn PhD en postdoc heb ik allebei in bezemkasten doorgebracht. In het laatste geval hadden ze niet eens ramen. Op een universiteit heb je over het algemeen inderdaad meer vrijheid, maar die vrijheid heeft een keerzijde.
Maar als diezelfde student in een bedrijf was komen werken had hij helemaal nooit mogen leren programmeren. Ieder zijn eigen kleine specialiteit hoe saai is dat... dan zit je dus voor altijd vast aan dat ene dingetje waarvan men denkt dat je het kunt.quote:
Iedere student die binnenkomt moeten we leren programmeren, en ook na een jaar ploeteren kunnen ze nog steeds niks. Bij een bedrijf staat er iemand opgesteld die kan programmeren, en die schrijft in een handomdraai de code, waar wij nu een maand mee worstelen.
Ik kan ook niet progammeren maar heb nu terwijl ik het aan het leren ben zoveel nieuwe dingen geleerd en dat is toch juist het leuke aan werk. Doen wat je al kunt vind ik vaak niet zo boeiend want dat kan ik al.
Same, ik ben hier samen met een aantal andere PhD studenten tegelijkertijd klaar. Degenen die alleen gestudeerd hebben lijken allemaal "echt werk" te willen doen, terwijl ik die 3 jaar fulltime gewerkt heeft er niet aan moet denken. Gevalletje gras is altijd groener denk ikquote:
Ik vind dingen buiten academia altijd zoveel op werk lijken
Dat zijn allemaal dingen waardoor ik werken buiten academia vooralsnog als zeer beklemmend zie.
(ook voor mij trouwens want ik zou nu natuurlijk een betere baan hebben dan ik die 3 jaar had)
(naast mijn geweldige 3 maandse carriere als ladderbouwer )Ik vind werken aan de universiteit vooral heel veel lijken op werken buiten de universiteit. In mijn vriendenkring kom ik klachten tegen die lijken op die van mij en mijn collega's: inefficiëntie van collega's of bepaalde arbeidsprocessen, gezeur met leidinggevenden, je afvragen wat het nut is van wat je doet.
Het enige wat ik echt anders vind, is dat er een 'je werk moet af'-cultuur heerst in plaats van 'je moet je uren maken'. Mijn lief kan daar maar niet aan wennen. Als mijn werk af is, ga ik naar huis zonder me schuldig te voelen. Als mijn werk niet af is, neem ik geen vakantie op.
Dat was mijn houding ook altijd. Ik hoef niet per se een carrière in de wetenschap; het is gewoon zo gelopen. Dat wil niet zeggen dat ik het als een toevallig verlopen proces zie, want de universiteit biedt denk ik de prettigste werkomstandigheden voor mij. Ik voel me er het meest thuis.quote:
Vind het fijn om deze discussies te lezen! Ben mijn eerstejaars rapport nu aan het afmaken (en ik vind het steeds leuker worden, heb zin in m'n jaar dataverzameling!!!), maar ben ook al aan het denken over 'wat hierna'. De reden dat ik deze PhD wilde doen is dat ik de optie wil hebben om in academia aan de slag te kunnen, als lecturer, dat is één van m'n serieuze opties die ik zonder de PhD niet zou kunnen overwegen. Maar andere opties bekijk ik ook met veel interesse. Ik hoop stiekem dat er binnen m'n veldwerkjaar wat leuke mogelijkheden zich voordoen voor een 'echte baan', gewoon om te laten zien dat er ook écht opties zijn buiten academia.
De kans dat ik nog een tijd aan de universiteit zal werken, is wel groter geworden. Ik heb een baan aangeboden gekregen waarbij ik, als ik aan bepaalde voorwaarden voldoe, over een jaar een UD-plek krijg.
Ik ga nu onder meer een aio meebegeleiden en dat voelt heel logisch maar ook heel maf.Aan de andere kant ben ik al wel een stel (3) AiOs aan het begeleiden (min of meer) zijn er wat papers door samenwerkingen gesubmit, ben ik programmeer les aan geven terwijl ik het zelf nog niet eens kan, etc (kwalijke zaak eigenlijk, al moet ik toegeven dat je verdomd snel dingen leert door een vak zelf te geven)
Misschien moet ik proberen wat minder om me heen te kijken....
En wat trotser op jezelf zijn, je heb net vier dingen opgenoemd die allevier supertof zijn en reflecteren dat je competent bent en mensen vertrouwen in je hebbenquote:
hehe ik word altijd depressief van dit topic, UD hier aangeboden, beursje hier, beursje daar, papertje zus, projectje zo. Ik sprong al een gat in de lucht dat mijn PIs hebben aangegeven dat ze opzich wel met mij door willen.... geheel vrijblijvend zonder beloften.
Aan de andere kant ben ik al wel een stel (3) AiOs aan het begeleiden (min of meer) zijn er wat papers door samenwerkingen gesubmit, ben ik programmeer les aan geven terwijl ik het zelf nog niet eens kan, etc
Misschien moet ik proberen wat minder om me heen te kijken....
Komend jaar mag ik wat werkgroepen gaan doen, gastcollege oa. bij een van m'n promotoren bijvoorbeeld, dat lijken me leuke dingen om wat ervaring op te doen en te neuzelen om te zien of ik überhaupt enig lesgeef talent heb in mijn vakgebied. Kan nog zoveel willen, ik wil niet eindigen als onderzoeker die geen les kan geven en daarmee het al veel te hoge collegegeld van de studenten hier niet kan 'waarmaken', zeg maar.
En tsja, als ik in mijn jaar om me heen kijk, Bb., zie ik ook veel meer mensen die zoveel meer doen/kunnen dan ik. Eerstejaars die meewerkt aan een boekhoofdstuk, presentatie en publicatie vanuit Master-werk hier, conferentieding daar. Ik ben als een van de weinigen aan een compleet nieuw project begonnen dat géén enkel raakvlak heeft met wat ik hiervoor deed op wat algemene kennis na. Dat zorgt voor een soort achterstand, denk ik dan maar. Maar die haal ik later wel in. Hoop ik
Voor wat het waard is: tot nog toe is niets me aan komen waaien.quote:
hehe ik word altijd depressief van dit topic, UD hier aangeboden, beursje hier, beursje daar, papertje zus, projectje zo. Ik sprong al een gat in de lucht dat mijn PIs hebben aangegeven dat ze opzich wel met mij door willen.... geheel vrijblijvend zonder beloften.
Tot de zomer was het aanrommelen. Na mijn promotie lukte het me niet meteen om werk te vinden en dus heb ik allerlei kleine klussen aan de universiteit op me genomen. Daar kwam later een docentfunctie aan een andere universiteit bij. Net voor de zomer ben ik ineens voor twee postdoc-plekken gevraagd en op basis daarvan hebben de twee werkgevers die ik op dat moment had me een alternatief aanbod gedaan. Het kan verkeren.Het klinkt alsof je al aardig je plek hebt gevonden, BB! Dat vind ik wel herkenbaar, dat je zonder dat je het door hebt ineens een carrière hebt.
Het stomme is dat je daar niets voor kooptquote:
[..]
En wat trotser op jezelf zijn, je heb net vier dingen opgenoemd die allevier supertof zijn en reflecteren dat je competent bent en mensen vertrouwen in je hebben
Al zeggen 100 mensen dat je okay bent als je geen baan hebt heb je daar niets aan, nu heb ik nog wel een baan maar over een half jaar zit dat erop. En ik heb geen goede ervaringen met het half jaar moment....Die onzekerheid kan heel naar zijn, maar misschien zijn er dingen die je nu kunt doen, ondernemen of overleggen om meer baanzekerheid te krijgen? Ik heb indertijd wat kleine klussen op me genomen om te zorgen dat ik in ieder geval binding hield met de universiteit; als je er rondloopt, is de kans het grootst dat mensen aan je denken wanneer er taken ingevuld moeten worden. Het is aan de universiteit (en misschien wel overal?) uit het oog uit het hart, heb ik het idee.quote:
[..]
Het stomme is dat je daar niets voor koopt
Oef dat wist ik niet, dat is inderdaad heel frustrerend :/quote:
[..]
Het stomme is dat je daar niets voor koopt
Heb je mogelijkheden qua NWO/Marie Cure beurzen etc.?
Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.quote:
Ik ben als een van de weinigen aan een compleet nieuw project begonnen dat géén enkel raakvlak heeft met wat ik hiervoor deed op wat algemene kennis na. Dat zorgt voor een soort achterstand, denk ik dan maar. Maar die haal ik later wel in. Hoop ik
Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?
Dit had ik van jou niet verwachtquote:
Tja ik wil proberen een beurs aan te schrijven alleen ben ik daar te laat mee, de veni's hebben de deadline op 7 jan 2015 en ik ben 1 nov 2011 gepromoveerd dat betekent dat 6 weken te vroeg gepromoveerd ben om nog aanmerking te maken...quote:
[..]
Die onzekerheid kan heel naar zijn, maar misschien zijn er dingen die je nu kunt doen, ondernemen of overleggen om meer baanzekerheid te krijgen? Ik heb indertijd wat kleine klussen op me genomen om te zorgen dat ik in ieder geval binding hield met de universiteit; als je er rondloopt, is de kans het grootst dat mensen aan je denken als er taken ingevuld moeten worden. Het is aan de universiteit (en misschien wel overal?) uit het oog uit het hard, heb ik het idee.
En in mijn zoektocht naar andere beurzen komt een beetje hetzelfde beeld ik ben te lang geleden gepromoveerd om aanspraak te maken op een beurs voor een beginnend post-doc, en ik heb niet genoeg beurzen gekregen om op te vallen als een post-doc die iets verder in zijn carriere is. Het verneukeratieve is dat ik van die 3 jaar die ik "gepostdoct" heb ik een jaar werkloos ben geweest, eigen schuld maar toch vervelend.Haha, ik ook niet. Dat krijg je van te veel copy-pasten in zinnen. Maar ik had het al meteen gewijzigd.quote:
Ik heb niet de illusie dat ik kans maak op zo'n beurs. Die gaan naar gepromoveerden met gigapublicatielijsten. Er zijn genoeg andere wegen!quote:Tja ik wil proberen een beurs aan te schrijven alleen ben ik daar te laat mee, de veni's hebben de deadline op 7 jan 2015 en ik ben 1 nov 2011 gepromoveerd dat betekent dat 6 weken te vroeg gepromoveerd ben om nog aanmerking te maken...
Uit nieuwsgierigheid (ik zit ook in sociale wetenschappen), wat voor iets doe je? Ik begrijp het als je semi-anoniem wilt blijven overigensquote:
[..]
Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.
Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?
Ik zie mijn gekozen pad (Engels --> Sociale Geografie --> Business School/Sociologie) wel als een heel fijn en uniek pad hoor!! Dat wel. Heb over vanalles gelezen, geschreven en onderzoek naar gedaan. Ik hoop ook dat ik ooit mijn liefde voor (post)colonialism ook nog ergens in kwijt kan, en sociale geografie heeft toch wel mijn hart gewonnen, maar ook dát kan ik gelukkig in dit project kwijt (mijn eerste promotor is ook sociaal geograaf!) zonder al te veel problemen.quote:
[..]
Je ziet het nu als een achterstand, maar ooit blijkt het misschien wel je grootste aanwinst. Ik ben na mijn studie ook iets heel anders gaan doen, met een overstap van de geesteswetenschappen naar de sociale wetenschappen. Voor het werk dat ik nu doe komt mijn theoretische achtergrond juist van pas. De hoofdreden dat ik die UD-plek aangeboden heb gekregen, is omdat ze niemand anders kunnen vinden met een soortgelijke achtergrond.
Als je bent als de rest - heb je dan niet juist een achterstand?
Achterstand meer qua 'snelheid' waarmee dingen gaan, data waar al op voortgeborduurd kan worden, bijvoorbeeld. Een andere collega PhD is een project gaan doen waar al een hele dataset voor beschikbaar was (ookal moet ze zelf ook nog extra gaan verzamelen) en waar de banden/samenwerking met organisaties al gelegd zijn. Dat moet ik zelf nog allemaal regelen, al is een samenwerking hier nu al een heel eind onderweg en kan ik hopelijk gewoon in Oktober beginnen.
Ik voorzie voor mij een boel post-doc hoppen maar dat houd je ook niet heel lang vol.quote:
Dat was bij mij net zo. Toen ik begon aan mijn promotietraject, had ik nog nooit een statistiekcursus gevolgd. Ik heb alles zelf moeten leren, maar die achterstand heb ik ruimschoots ingehaald tijdens mijn promotiejaren.quote:
Achterstand meer qua 'snelheid' waarmee dingen gaan, data waar al op voortgeborduurd kan worden, bijvoorbeeld. Een andere collega PhD is een project gaan doen waar al een hele dataset voor beschikbaar was (ookal moet ze zelf ook nog extra gaan verzamelen) en waar de banden/samenwerking met organisaties al gelegd zijn. Dat moet ik zelf nog allemaal regelen, al is een samenwerking hier nu al een heel eind onderweg en kan ik hopelijk gewoon in Oktober beginnen.
Daarnaast moesten de aio's in onze vakgroep alles zelf doen, vaak al van instrumentontwikkeling tot dataverzameling en -verwerking. In andere vakgroepen was het eerder regel dan uitzondering dat een aio op een bestaande dataset publiceerde. Je kunt je voorstellen dat die gepromoveerden meer publicaties hebben en hun kansen op het binnenhalen van een beurs groter zijn. Maar ze hebben wel waardevolle ervaring misgelopen en iedereen die een cv goed leest, ziet dat.
Bekijk het eens vanuit het perspectief van een hoogleraar: zo eenvoudig is het niet om een gedreven, bekwaam en betrouwbaar onderzoeker te vinden die goed onderwijs kan geven en met wie prettig te werken valt. Een hoogleraar (en ieder ander) blijft graag samenwerken met iemand die zich al aan hem/haar heeft bewezen. Het blijft vast niet bij postdoc na postdoc als mensen tevreden met je zijn. Ooit komt er ergens wel een (semi-)vaste plek.quote:
[..]
Ik voorzie voor mij een boel post-doc hoppen maar dat houd je ook niet heel lang vol.
Ik ben geen hoogleraar maar volgensmij is het perspectief daar eerder zo veel mogelijk geld bij elkaar sprokkelen om de groep bij elkaar te houden en de AiOs aan het werk te houden, je moet wel een erg goede post-doc zijn om het extra salaris dat ze daaraan kwijt zijn te verantwoorden. Een AiO brengt over het algemeen ook meer artikelen met zich mee als een post-doc (want die hebben meer tijd en meer druk) en meer artikelen betekent weer meer ruimte om geld te vinden.quote:
[..]
Bekijk het eens vanuit het perspectief van een hoogleraar: zo eenvoudig is het niet om een gedreven, bekwaam en betrouwbaar onderzoeker te vinden die goed onderwijs kan geven en met wie prettig te werken valt. Een hoogleraar (en ieder ander) blijft graag samenwerken met iemand die zich al aan hem/haar heeft bewezen. Het blijft vast niet bij postdoc na postdoc als mensen tevreden met je zijn. Ooit komt er ergens wel een (semi-)vaste plek.
En wat artikelen betreft heb ik nog niet echt een goed rendement. In mijn huidige baan slechts 1 2de auteurs artikel, 2 gesubmit waar ik ergens in het midden sta, en 2 artikelen in de pen die nog lang niet af zijn.... (voor mijzelf is het ook niet echt handig want artikelen zijn wel de dingen waar je cv op drijft... het argument dat ik een raar voor traject gehad heb is inmiddels ook wel op
)Er zijn ook post-docs die vanuit de universiteit als bonus aan faculty aangeboden worden, ik ga op zo'n positie werken en neem dus voor de faculty niet de plaats van een aio in.quote:
[..]
Ik ben geen hoogleraar maar volgensmij is het perspectief daar eerder zo veel mogelijk geld bij elkaar sprokkelen om de groep bij elkaar te houden en de AiOs aan het werk te houden, je moet wel een erg goede post-doc zijn om het extra salaris dat ze daaraan kwijt zijn te verantwoorden. Een AiO brengt over het algemeen ook meer artikelen met zich mee als een post-doc (want die hebben meer tijd en meer druk) en meer artikelen betekent weer meer ruimte om geld te vinden.
En wat artikelen betreft heb ik nog niet echt een goed rendement. In mijn huidige baan slechts 1 2de auteurs artikel, 2 gesubmit waar ik ergens in het midden sta, en 2 artikelen in de pen die nog lang niet af zijn.... (voor mijzelf is het ook niet echt handig want artikelen zijn wel de dingen waar je cv op drijft... het argument dat ik een raar voor traject gehad heb is inmiddels ook wel op
Dus. Kappen, Bb.
Gelukkig heb ik geen meningquote:
Uiteindelijk stelt het allemaal, volgens mijn collega, helemaal niks voor en zijn universiteiten aleen bedoeld om irritante mensen met een mening bezig te houden zodat ze zich niet tegen de politiek aanbemoeien en een revolutie ontketenen.
Dat vind jij...quote:
veel bombarie, dat wel, maar zeer onpersoonlijk. En m'n bachelordiploma is groter en mooier dan 't vodje dat ik voor m'n master kreeg Had gehoopt op 'n mooie aanwinst voor aan de muur, op z'n minst even groot als m'n BA, maar helaas Het was een klein insignificant A4'tje. Toch maar ophangen, binnenkort. 't Is nog wat kaal in de studeerkamer.quote:Op dinsdag 29 juli 2014 14:29 schreef Claudia_x het volgende:
Voor dit soort momenten is er de laudatio, die je terug kunt lezen wanneer je het even niet meer ziet zitten.
dat gedrocht wil ik nooit weer teruglezen stond geen goed woord in. Volgens mijn promotor is het een wonder dat ik überhaupt iets gedaan heb. (achteraf ben ik van mijn lichting de AiO met de meeste publicaties maar dat is natuurlijk niet aan mij te wijten )quote:
Over erkenning gesproken. Wat was mijn masteruitreiking vorige week onpersoonlijk zeg.
je diploma's ophangen you serious?
Nee? Wat jammer! Echt een gemis om geen fijne begeleiding te hebben gehad. Ik prijs me wat dat betreft rijk.quote:
[..]
Was een prima begleider hoorquote:
[..]
Nee? Wat jammer! Echt een gemis om geen fijne begeleiding te hebben gehad. Ik prijs me wat dat betreft rijk.
super aardige man, maar zijn laudatios schrijft hij altijd zo... bij sommigen zat er nog wat hele kleine lichtpuntjes in maar over het algemeen wil hij het graag omschrijven als een enorm wonder dat het gelukt is.Dan vind ik het toneelstukje in nederland toch wel erg leuk
Krijg daarentegen wel een mooi pakkie aan met 'n mutsje als 't zover is:quote:
Tja schijnbaar gaat het in australië nog onpersoonlijker een kameraad van mij is daar net gepromoveerd dat was volgens hem een kwestie van de thesis opsturen naar een commisie en die zeggen vervolgens het is goed of het is niet goed en daarmee is de kous dan af... diplopma op de bus en thats it.
Dan vind ik het toneelstukje in nederland toch wel erg leuk
Zoiets, maar dan andere kleurstelling.
Ik zag je springfotoquote:
[..]
Krijg daarentegen wel een mooi pakkie aan met 'n mutsje als 't zover is:
[ afbeelding ]
Zoiets, maar dan andere kleurstelling.
dat was ook al een pakkie...Ik was gewoon in pinguin
Ja, die's van de master dusquote:
pakjes voor PhD zijn nog wat 'fancy'er' Ja, hier zit het een beetje er tussen in heb ik het idee, niet heel veel poespas, maar wel vrij persoonlijk.quote:
Tja schijnbaar gaat het in australië nog onpersoonlijker een kameraad van mij is daar net gepromoveerd dat was volgens hem een kwestie van de thesis opsturen naar een commisie en die zeggen vervolgens het is goed of het is niet goed en daarmee is de kous dan af... diplopma op de bus en thats it.
Dan vind ik het toneelstukje in nederland toch wel erg leuk
grappig eigenlijk dat ik van mijn eigen promotie geen foto in mijn fobo heb maar wel van toen ik paranimfte bij een anderquote:
[..]
Ja, die's van de master dus
Deze dus, voor m'n oude department. Raam linksboven was mijn (gedeelde) kamer
Was verder wel een leuke dag. Vond 't eerst maar niets, dat pakkie, was wat sceptisch, maar 't betekende veel voor m'n ouders (die er vanuit NL bij waren) en we hebben er gewoon een toffe dag van gemaakt! Ben ook stiekem wel een beetje trots dat ik 't gered heb. Als je me dat 8 jaar geleden had verteld, dat ik een master zou doen (laat staan een PhD) dan had ik je in je gezicht uitgelachen...
[ Bericht 19% gewijzigd door motorbloempje op 29-07-2014 15:48:29 ]
Zoiets als dit,
, maar dan minder kaal. Bij een van de vorige promovendi was er een complete wijnberg erop geknutseld.! Tof!En dit. Heb altijd, volgens mij al eerder hier vermeld, veel respect voor mensen die vanuit de Mavo een universitaire studie afronden. Laat staan een PhD studie.quote:Op dinsdag 29 juli 2014 14:22 schreef motorbloempje het volgende:
Bb. moet gewoon kappen met zeikstralen over zichzelf. Potdomme van de mavo opgewerkt naar een postdoc, superprojecten met een intelligentieniveaueis waar maar zéér weinig mensen aan kunnen voldoen volgens mij, en ook nog eens zeer belangrijk 'cutting edge' onderzoek ook. Mijn project voelt soms echt compleet insignificant naast jouw werk
Dus. Kappen, Bb.
Maar ik mag niet klagen want ik loop hier als ik alles weg krijg met 7 eerste auteurpapers weg (en nog ongeveer zoveel waarbij ik 'ergens' sta).Het zou dan ook fijn zijn als het niet vier maanden zou duren om te beslissen of mijn paper de moeite van het reviseren waard is
Ohja ik zag er laatst éénquote:
Ik krijg wel een persoonlijke hoed geknutseld van mijn medepromovendi.
Zoiets als dit, [ afbeelding ], maar dan minder kaal. Bij een van de vorige promovendi was er een complete wijnberg erop geknutseld.
grappig gegeven... Vervolgens ging ze ook nog iets om een standbeeld heen gooien maar dat was volgensmij stad specifiek.Een studie is voor iemand met een mavo niet moeilijker dan voor iemand met een andere vooropleiding hoorquote:
[..]
En dit. Heb altijd, volgens mij al eerder hier vermeld, veel respect voor mensen die vanuit de Mavo een universitaire studie afronden. Laat staan een PhD studie.
Het bedrijfsleven lijkt wat dat betreft heel erg op het Smurfendorp. Elke smurf heeft z'n eigen smurfentaak en smurfencompetentie, en waag het niet om buiten je opgelegde smurfenkader te kijken, want daar zijn andere smurfen voor.quote:
[..]
Maar als diezelfde student in een bedrijf was komen werken had hij helemaal nooit mogen leren programmeren. Ieder zijn eigen kleine specialiteit hoe saai is dat... dan zit je dus voor altijd vast aan dat ene dingetje waarvan men denkt dat je het kunt.
Ik kan ook niet progammeren maar heb nu terwijl ik het aan het leren ben zoveel nieuwe dingen geleerd en dat is toch juist het leuke aan werk. Doen wat je al kunt vind ik vaak niet zo boeiend want dat kan ik al.
Die discussie buiten beschouwing latend (of dat waar is of niet) heb je wel de lange weg genomen, dat vereist doorzettingsvermogen. Dat heeft niet iedereen.quote:
[..]
Een studie is voor iemand met een mavo niet moeilijker dan voor iemand met een andere vooropleiding hoor
Goed punt wel. Zie het bij een hoop vrienden van de havo nu ook, veel zijn er nog altijd bezig om hun HBO af te ronden terwijl ik dus binnen 2 maanden aan mijn PhD ga beginnen.quote:
[..]
Die discussie buiten beschouwing latend (of dat waar is of niet) heb je wel de lange weg genomen, dat vereist doorzettingsvermogen. Dat heeft niet iedereen.
Vreemd, gezien ik op de havo werkelijk niets deed en eigenlijk zo gauw mogelijk aan het werk wou. Reden dat ik door ben gaan studeren is eigenljik puur omdat ik nog leerplichtig was
Funny how times change.Misschien komt het omdat ik 4 goede vrienden heb die precies hetzelfde traject hebben doorlopen en ik er nog wel een handvol ken dat ik het niet zo bijzonder vind, met doorzettingsvermogen heeft het niet zoveel van doen...quote:
[..]
Die discussie buiten beschouwing latend (of dat waar is of niet) heb je wel de lange weg genomen, dat vereist doorzettingsvermogen. Dat heeft niet iedereen.
In mijn geval was het de weg van de minste weerstand.
twitter:ceptional twitterde op woensdag 30-07-2014 om 06:05:47Elsevier profit 36% and Wiley 42%. How? By paying authors nothing and charging taxpayers to read work they funded. http://t.co/To92wOz2sQ reageer retweet
goed, maar zet daar dan eens het gros van de bevolking tegenover met niet meer dan een mbo-diploma? Mijn familie beschouwt me als een soort van professor puur om het feit dat ik een universitaire opleiding heb afgerond. Je had ook kapper kunnen worden. (no offence aan de kappers trouwens, ik heb tijdens drukke diensten meermaals gewenst dat ik kapster was geworden)quote:
[..]
Misschien komt het omdat ik 4 goede vrienden heb die precies hetzelfde traject hebben doorlopen en ik er nog wel een handvol ken dat ik het niet zo bijzonder vind, met doorzettingsvermogen heeft het niet zoveel van doen...
In mijn geval was het de weg van de minste weerstand.
Ik moet toch zeggen dat mijn multismurfionaliteit behoorlijk gewaardeerd wordt.quote:
[..]
Het bedrijfsleven lijkt wat dat betreft heel erg op het Smurfendorp. Elke smurf heeft z'n eigen smurfentaak en smurfencompetentie, en waag het niet om buiten je opgelegde smurfenkader te kijken, want daar zijn andere smurfen voor.
Dit is mijn 4e systematic review i.t.t. geen van zijn pen. Ik schreef die altijd in een korte tijd. Nu duurt dit al anderhalf jaar. *zucht* Erge is dat ik me er zo verontwaardigd door voel en ook zo tekort gedaan.
Afdelingshoofd heeft me aangeboden om als 'mee-lezer' en mediator op te treden, nadat ik hem mijn zorgen (die ik vorige maand al voorzag) vertelde. Ik ga er maar gebruik van maken.
Lekker dan op zo'n moment dat je al weet dat je daar gaat stoppen...quote:
Ik moet tijdens mijn opzegtermijn nog wel even 2 artikelen afronden met mijn 'moeilijke collega'. Damn, na de 1e feedback-ronde gaan mijn haren weer overeind staan. Is dan wel qua functieschaal mijn meerdere, maar op wetenschappelijk niveau niet, maar geeft wel feedback á la "dit moet je zo doen" "dit is niks". Stelt ook vooral veel vragen en plaatst opmerkingen i.t.t. constructieve feedback.
Dit is mijn 4e systematic review i.t.t. geen van zijn pen. Ik schreef die altijd in een korte tijd. Nu duurt dit al anderhalf jaar. *zucht* Erge is dat ik me er zo verontwaardigd door voel en ook zo tekort gedaan.
Afdelingshoofd heeft me aangeboden om als 'mee-lezer' en mediator op te treden, nadat ik hem mijn zorgen (die ik vorige maand al voorzag) vertelde. Ik ga er maar gebruik van maken.
De wetenschap in een notendop.quote:
Nu duurt dit al anderhalf jaar. *zucht* Erge is dat ik me er zo verontwaardigd door voel en ook zo tekort gedaan.
Ik ben bezig met m'n methodology (althans, 't voorstel heb ik net afgerond en ingestuurd, met daarin mijn bedenkingen/problemen
) voor een ethnography dmv action based research. Als het meezit ga ik een jaar lang 'werken' voor een organisatie en via mijn functie(s) daar data verzamelen. Zin in! Nu is er de eindeloze discussie rondom dingen als 'informed consent': hoeveel zeg je zonder dat je onderzoek het gevaar loopt om beïnvloed te worden doordat mensen weten waar je heen wilt. Maar ook rondom de bureaucratie rondom ethische commissies, het opstellen van onderzoeksplannen, jezelf 'vastleggen' voordat je überhaupt weet waar de data je gaat brengen omdat je vertrouwen wilt kweken die je eigenlijk juist hoopt te verkrijgen TIJDENS je dataverzameling en daarmee de weg open te laten naar verschillende foci, en dergelijken. Hoe balanseer je tussen wat 'moet' voor de bureaucratie en zoveel mogelijk open laten zodat je daadwerkelijk dát onderzoeken kunt wat er daadwerkelijk speelt in plaats van wat je denkt dat er speelt. Als je begrijpt wat ik bedoel?
pfoeh als ik dit lees ben ik weer blij dat mijn onderwerp gewoon cellen zijn en geen personenquote:
Claudia, heb jij hier wat ervaring mee?
Ik ben bezig met m'n methodology (althans, 't voorstel heb ik net afgerond en ingestuurd, met daarin mijn bedenkingen/problemen
Nu is er de eindeloze discussie rondom dingen als 'informed consent': hoeveel zeg je zonder dat je onderzoek het gevaar loopt om beïnvloed te worden doordat mensen weten waar je heen wilt. Maar ook rondom de bureaucratie rondom ethische commissies, het opstellen van onderzoeksplannen, jezelf 'vastleggen' voordat je überhaupt weet waar de data je gaat brengen omdat je vertrouwen wilt kweken die je eigenlijk juist hoopt te verkrijgen TIJDENS je dataverzameling en daarmee de weg open te laten naar verschillende foci, en dergelijken. Hoe balanseer je tussen wat 'moet' voor de bureaucratie en zoveel mogelijk open laten zodat je daadwerkelijk dát onderzoeken kunt wat er daadwerkelijk speelt in plaats van wat je denkt dat er speelt. Als je begrijpt wat ik bedoel?
Nou ja, op een bepaalde manier zouden je cellen ook dingen kunnen 'doen' die jij en eventueel de 'funder' voor jouw onderzoek niet hadden verwacht, stel ik me zo voor. Nog steeds moet er bijvoorbeeld bepaald worden, bij het testen, voor het testen zelfs, wat er buiten de scope valt, wanneer iets een anomaly is en wanneer het binnen bepaalde waarden valt en dus 'geldig' is. Die dingen worden vooraf bepaald, maar tegelijkertijd wil je ook zorgen dat je open staat voor uitslagen die je niet verwacht. Waar trek je die grens, waar en wanneer en met wie bepaal je wat die grenzen zijn, of iets 'dismissable' is of eventueel interessant voor een ander project/onderzoek, of dat het wél binnen je project valt.quote:
[..]
pfoeh als ik dit lees ben ik weer blij dat mijn onderwerp gewoon cellen zijn en geen personen
Ik heet geen Claudia maar snap heel goed wat je bedoeltquote:
Claudia, heb jij hier wat ervaring mee?
Ik ben bezig met m'n methodology (althans, 't voorstel heb ik net afgerond en ingestuurd, met daarin mijn bedenkingen/problemen
Nu is er de eindeloze discussie rondom dingen als 'informed consent': hoeveel zeg je zonder dat je onderzoek het gevaar loopt om beïnvloed te worden doordat mensen weten waar je heen wilt. Maar ook rondom de bureaucratie rondom ethische commissies, het opstellen van onderzoeksplannen, jezelf 'vastleggen' voordat je überhaupt weet waar de data je gaat brengen omdat je vertrouwen wilt kweken die je eigenlijk juist hoopt te verkrijgen TIJDENS je dataverzameling en daarmee de weg open te laten naar verschillende foci, en dergelijken. Hoe balanseer je tussen wat 'moet' voor de bureaucratie en zoveel mogelijk open laten zodat je daadwerkelijk dát onderzoeken kunt wat er daadwerkelijk speelt in plaats van wat je denkt dat er speelt. Als je begrijpt wat ik bedoel?
Is idd balanceren tussen nog wat vaag blijven en toch al de PIF (patient information forms)s en IC (informed consent)s concreet aanleveren.
Toch zijn sommige zaken wel fijn om al scherp te hebben voordat je naar de medisch ethische commissie gaat. Kan jezelf dus ook helpen om je doelstellingen al scherp te formuleren. En voor alles daarna zijn er ook nog not-substantial amendments waarmee je minimale veranderingen kunt mededelen aan de metc.
Ikzelf ben zo concreet mogelijk geweest met aanleveren PIF en IC en wat vager met uitkomstmaten (liever iets te veel en later een keuze maken welke je daadwerkelijk gaat meten). Over PIF is sowieso al een non-substantial amendment ingediend en klakkeloos aangenomen.
N.B. Binnen de studie die ik nu coördineer hebben ze in beginsel 2 primaire uitkomstmaten gekozen. Van de eerste hebben ze een powerberekening toegevoegd aan de metc, voor de 2e niet. Nu lijkt het voor de 1e niet te gaan lukken, gaan ze een verse powerberekening indienden voor de 2e (uiteraard met minder benodigde deelnemers). Sluwe vossen
! ) maar toch is het voor de organisaties en personen in kwestie een geruststelling om te weten dat je hun veiligheid op alle vlakken (dus ook zaken omtrent privacy bijvoorbeeld) serieus neemt. Nu scheelt het dat ik 'vrij onderzoeker' ben op dit punt, en er is geen overheidsinstelling die mijn onderzoek mogelijk maakt en daarbij bepaalde verwachtingen heeft van de uitkomsten, maar ik zal wel veel werken met mensen die wellicht dat besef niet hebben, in die zin dat ze niet echt zullen weten wat een PhD of wetenschappelijk onderzoek in deze richting precies inhoudt of waar het toe kan leiden (dat laatste weet ik uiteraard zelf ook nog niet, al heb ik zo mijn hopen
). Het is vast heel normaal om hier over in de 'stress' te schieten vlak voordat je als het goed is gaat beginnen met je dataverzameling, en ik ben ook écht wel wat zenuwachtig voor de daadwerkelijke actie en het 'intruden' en uiteindelijk 'verwerken' van iemands 'leven'/'ervaringen'.
Maar moet je nu iets indienen bij een metc?quote:
Ja, dat dus. Sowieso komen heel veel van de papers die ik vond en las uit de medische hoek, waar echt ethische commissies naar moeten kijken. Omdat ik zelf niet met 'kwetsbare groepen' ga werken, zo op 't eerste oog (kinderen, (demente) ouderen, zieken) hoef ik geen 'ethical clearance' te krijgen omdat mijn vragen en aanwezigheid en hun deelname ze geen direct gevaar opleveren (althans, dat hoop ik
Nu scheelt het dat ik 'vrij onderzoeker' ben op dit punt, en er is geen overheidsinstelling die mijn onderzoek mogelijk maakt en daarbij bepaalde verwachtingen heeft van de uitkomsten, maar ik zal wel veel werken met mensen die wellicht dat besef niet hebben, in die zin dat ze niet echt zullen weten wat een PhD of wetenschappelijk onderzoek in deze richting precies inhoudt of waar het toe kan leiden (dat laatste weet ik uiteraard zelf ook nog niet, al heb ik zo mijn hopen
Het is vast heel normaal om hier over in de 'stress' te schieten vlak voordat je als het goed is gaat beginnen met je dataverzameling, en ik ben ook écht wel wat zenuwachtig voor de daadwerkelijke actie en het 'intruden' en uiteindelijk 'verwerken' van iemands 'leven'/'ervaringen'.
[ Bericht 0% gewijzigd door motorbloempje op 06-08-2014 14:35:25 ]
OK. Onderzoeksprotocol in elkaar draaien en laten accorderen door die organisatie lijkt me een goeie. Verwachtingen helder krijgen voor de start. Ik ben erg gewend om een hypothese te toetsen of om een onderzoeksvraag te stellen. De data geeft je antwoord, gewenst antwoord of niet. Maar wellicht heb jij een meer open vraag en/of houd je er rekening mee dat de organisatie sommige antwoorden minder wenselijk vindt?quote:
Neen, maar de organisatie in kwestie wil wel 'duidelijkheid' hebben, en ik vanzelfsprekend ook, maar dan wel zonder beloftes te maken die ik niet kan (of later wíl) nakomen omdat de data me andere dingen verteld dan we beide verwacht hadden.
Afijn: succes! Misschien heeft iemand anders er nog een meer zinnig antwoord op
[ Bericht 33% gewijzigd door MissGump op 06-08-2014 18:49:35 ]
Beide. Ik heb een lijst onderzoeksvragen die gelden als startpunt en weergeven wat ik op DIT moment denk uit te willen zoeken, maar tegelijkertijd sta ik ook open voor een aanpassing van die vragen gaandeweg, ook na veel gesprekken met collega's die nu in hun derde jaar zitten en een soortgelijk onderzoek deden (binnen de NHS bijvoorbeeld) en halverwege hun tweede jaar iets compleet anders bleken te beschrijven dan dat ze in hun eerste jaar dáchten te gaan doen. Het is dus niet alsof mijn situatie uniek is, en ik ga binnenkort ook nog even met hen en uiteraard mijn begeleiders babbelen, maar FOK! is ook altijd een fijne bron van informatie, al dan niet omdat het dat wat internationaler trektquote:
Maar wellicht heb jij een meer open vraag en/of houd je er rekening mee dat de organisatie sommige antwoorden minder wenselijk vindt?
En het is een vrij delicate sector waarin ik onderzoek ga doen, een sector waar 'kritiek' wellicht niet zo goed ontvangen wordt, ookal is het niet als kritiek bedoeld en louter als project ter verbetering, etc. Maargoed, ik denk dat je bij elke samenwerking tussen wetenschap en bedrijfsleven dit soort issues blijft houden, en niemand is altijd even blij met kritiek, ookal is het opbouwend!
Jazeker maar ik hoef ze geen toestemming te vragenquote:
[..]
Nou ja, op een bepaalde manier zouden je cellen ook dingen kunnen 'doen' die jij en eventueel de 'funder' voor jouw onderzoek niet hadden verwacht, stel ik me zo voor. Nog steeds moet er bijvoorbeeld bepaald worden, bij het testen, voor het testen zelfs, wat er buiten de scope valt, wanneer iets een anomaly is en wanneer het binnen bepaalde waarden valt en dus 'geldig' is. Die dingen worden vooraf bepaald, maar tegelijkertijd wil je ook zorgen dat je open staat voor uitslagen die je niet verwacht. Waar trek je die grens, waar en wanneer en met wie bepaal je wat die grenzen zijn, of iets 'dismissable' is of eventueel interessant voor een ander project/onderzoek, of dat het wél binnen je project valt.
Je hebt niet met een ethische commissie te maken; dat had ik ook niet en dat scheelt al een hoop. Wat ik tot nog toe heb gemerkt is dat het voor de deelnemers aan je onderzoek in ieder geval fijn is om te weten dat alle informatie strikt vertrouwelijk wordt behandeld. Ik leg dat altijd als volgt uit: we maken van je naam een nummertje en weten dan niet meer dat die informatie bij JOU hoort. Het is natuurlijk zaak dat je dat ook echt doet. Zorg dat je in een vroeg stadium van je onderzoek een bestand maakt waarin je namen koppelt aan nummers (en achtergrondgegevens) en gebruik vanaf dat moment alleen de nummers.quote:
Ja, dat dus. Sowieso komen heel veel van de papers die ik vond en las uit de medische hoek, waar echt ethische commissies naar moeten kijken. Omdat ik zelf niet met 'kwetsbare groepen' ga werken, zo op 't eerste oog (kinderen, (demente) ouderen, zieken) hoef ik geen 'ethical clearance' te krijgen omdat mijn vragen en aanwezigheid en hun deelname ze geen direct gevaar opleveren (althans, dat hoop ik
Nu scheelt het dat ik 'vrij onderzoeker' ben op dit punt, en er is geen overheidsinstelling die mijn onderzoek mogelijk maakt en daarbij bepaalde verwachtingen heeft van de uitkomsten, maar ik zal wel veel werken met mensen die wellicht dat besef niet hebben, in die zin dat ze niet echt zullen weten wat een PhD of wetenschappelijk onderzoek in deze richting precies inhoudt of waar het toe kan leiden (dat laatste weet ik uiteraard zelf ook nog niet, al heb ik zo mijn hopen
Het is vast heel normaal om hier over in de 'stress' te schieten vlak voordat je als het goed is gaat beginnen met je dataverzameling, en ik ben ook écht wel wat zenuwachtig voor de daadwerkelijke actie en het 'intruden' en uiteindelijk 'verwerken' van iemands 'leven'/'ervaringen'.
Ik heb wel eens te maken gehad met contactpersonen in het onderwijs die het vervelend vonden om achtergrondgegevens over leerlingen over te dragen (bijv. cito-scores, iq-gegevens). In zulke gevallen heb ik van meet af aan met leerlingnummers gewerkt. Namen heb je sowieso niet nodig, want een naam is als label net zo arbitrair als een nummer. Het enige wat belangrijk is, is dat je alle informatie over één persoon uiteindelijk aan elkaar kunt koppelen. Door met nummers te werken, haal je veel zorgen omtrent privacy al weg bij deelnemers aan je onderzoek.
Waar deelnemers wel regelmatig moeite mee hebben, is als het onderzoek verder reikt dan het afnemen van een vragenlijst. Leraren hadden begrijpelijk soms moeite dat hun les werd gefilmd. In zulke gevallen hielp het bijna altijd om die zorgen serieus te nemen en uit te leggen hoe de situatie eruit zou zien (bijv. waar de camera zou komen te staan) en wat er met de opnames zou gebeuren. Het was voor die docenten vaak al fijn om te weten dat alleen de onderzoeker of een assistent de beelden zou zien voor transcriptie en dat de beelden nooit aan anderen zouden worden getoond. We hebben het denk ik één keer meegemaakt dat een docent echt niet gefilmd wou worden en die heeft dus niet aan het onderzoek deelgenomen.
Een vergelijkbare situatie: een leerling had er eens moeite mee dat ik een audio-opname maakte van een interview. Dat was niet in het begin van het interview, maar middenin toen ze gevoelige informatie gaf. Ik heb de audio-opname toen even stopgezet, uitgelegd wat er met de opnames zou gebeuren en dat ze aan het eind van het interview alsnog mocht beslissen dat ik het interview niet in het onderzoek op zou nemen. Ik heb haar gegarandeerd dat alleen ik en niet een assistent naar het interview zou luisteren en dat haar naam niet direct gekoppeld zou worden aan het transcript. Dat was genoeg.
In kwalitatief onderzoek is het trouwens sowieso gebruikelijk om alle informatie waarmee je een persoon kunt identificeren te censureren. Ook in kwantitatief onderzoek noem ik nooit een specifieke school of instituut, al ontkom je er in sommige gevallen niet aan omdat bepaalde instituten heel uniek zijn en de beschrijving ervan al het instituut prijsgeeft. In dat geval is belangrijk dat tevoren duidelijk te maken aan het betreffende instituut.
Tot slot: wat je precies prijsgeeft over de aard van je onderzoek, zal per geval verschillen. Ik vertelde de leerlingen die deelnamen aan mijn promotie-onderzoek (dat over buitenschools lezen en schrijven in brede zin ging) dat het ging over "dingen die ze doen als ze niet op school zitten". Dat was tegelijkertijd specifiek en vaag genoeg. Maar goed, je moet niet de illusie hebben dat je bijvoorbeeld bij een klasobservatie geen invloed hebt op de resultaten. Je bent aanwezig en dus oefen je invloed uit. Het is in ieder geval belangrijk zo duidelijk mogelijk te zijn in je artikelen over de specifieke setting van je onderzoek.
Ik denk dat de meeste onderzoekers wel graag integer willen zijn maar uit gemakzucht niet zorgvuldig genoeg met gegevens omgaan.
Opslaan zal waarschijnlijk op meerdere externe schijven gaan gebeuren, overigens. Minimaal 2 back-ups van transcripties en opnames (audio en video) en bijbehorende identificatiedocumenten. Maar goed inderdaad om daar op te wijzen om er al zo vroeg mogelijk mee te beginnen met het anonimiseren en indexeren van de data. Het is, gok ik, ook zo gebeurd dat je denkt 'dat doe ik later wel even', en dan een bomen-bos-situatie creëert
Als je trouwens onderzoek gaat doen bij één organisatie is het wel belangrijk om voor jezelf duidelijk te hebben of je in je artikelen die organisatie bij naam moet noemen. Als de organisatie werkelijk anoniem kan blijven, dan heb je veel meer ruimte om je gaandeweg op andere onderzoeksvragen te richten. Als dat niet zo is, dan zul je tevoren duidelijker moeten zijn over de doelstelling van je onderzoek. Studenten van me hebben wel eens stage gelopen bij een bepaalde instelling en onderzoek gedaan naar de effecten van een behandeling die daar werd aangeboden. De instelling zelf kon ongenoemd blijven; in de artikelen was het genoeg om het type behandeling te omschrijven.
Ik heb verder geen kluis zelf thuis, dat soort zaken, maar het department wel, of wellicht bij de organisatie. Maar dat is iets wat sowieso nog op de lijst staat met 'uit te zoeken met begeleiders' voor de komende meetings en wat er vauit de universiteit/departments wordt aangeraden. In elk geval geen informatie online bewaren is mijn initiële idee. Je weet maar nooit.
Moest zelfs 2.5 uur wachten puur om electriciteit te regelen
quote:
Net aan nieuwe post-doc begonnen, ben al bijna een week bezig met paperwork en nog niet eens bijne klaar ermee
Moest zelfs 2.5 uur wachten puur om electriciteit te regelen
organisatie is akkoord WOosssssaaaah!
quote:
WOosssssaaaah!
quote:
Mag binnenkort voor het eerst in de oppositie plaatsnemen om vragen te stellen....ook best spannend
coolWait, what?quote:
Net aan nieuwe post-doc begonnen, ben al bijna een week bezig met paperwork en nog niet eens bijne klaar ermee
Moest zelfs 2.5 uur wachten puur om electriciteit te regelen
Anders zou ik in een donker appartement moeten wonenquote:
gefeliciteerd!quote:
WOosssssaaaah!
En jij ook gefeliciteerd!quote:
Mag binnenkort voor het eerst in de oppositie plaatsnemen om vragen te stellen....ook best spannend
Wat een goed nieuws allemaal hier!
2 abstracts voor congres geaccepteerd én beurs voor hetzelfde congres
Achzoquote:
[..]
Anders zou ik in een donker appartement moeten wonen
Wat doe jij tegenwoordig dan?OK vooruit dan, jij ook gefeliciteerdquote:
Doe ik er ook eentje:
2 abstracts voor congres geaccepteerd én beurs voor hetzelfde congres
Op dit moment voornamelijk stom geregel terwijl ik eigenlijk mijn dissertatie al een week geleden af had moeten hebbenquote:
[..]
Achzo
Officieel ben ik een week geleden een post-doc begonnen op Wharton maar in praktijk ben ik vooral in rijen aan het staan en online spulletjes aan het kopen
Gefeliciteerd! Welke?quote:
Doe ik er ook eentje:
2 abstracts voor congres geaccepteerd én beurs voor hetzelfde congres
... nee dus.twitter:NatureNews twitterde op vrijdag 08-08-2014 om 10:10:31To celebrate our new Impact Factor, you can subscribe to @Nature for just $42, £42 or ¤42 http://t.co/gCh1iNb7Qy http://t.co/NITdklvhDS reageer retweet
Dat had ik al en toen hadden ze een lagere impact factorquote:twitter:NatureNews twitterde op vrijdag 08-08-2014 om 10:10:31
blijft wel leuk om ze gewoon zo als blaadje te lezen.Vorig jaar hadden ze exact dezelfde aanbieding, maar toen met 38 (impact factor, euro's, dollars).quote:
[..]
Dat had ik al en toen hadden ze een lagere impact factor
Precies daar heb ik een jaartje vanquote:
[..]
Vorig jaar hadden ze exact dezelfde aanbieden, maar toen met 38 (impact factor, euro's, dollars).
(je wordt wel genaaid als brit zijnde)Je wordt als Europeaan sowieso genaaid, want de dollar staat laag. Als UK inwoner hoef je overigens geen VAT te betalen en die komt er als Nederlander nog wel bij.quote:
[..]
Precies daar heb ik een jaartje van
bronquote:The Kardashian index: a measure of discrepant social media profile for scientists
Abstract
In the era of social media there are now many different ways that a scientist can build their public profile; the publication of high-quality scientific papers being just one. While social media is a valuable tool for outreach and the sharing of ideas, there is a danger that this form of communication is gaining too high a value and that we are losing sight of key metrics of scientific value, such as citation indices. To help quantify this, I propose the ‘Kardashian Index’, a measure of discrepancy between a scientist’s social media profile and publication record based on the direct comparison of numbers of citations and Twitter followers.
Hoe scoren de wetenschappers hier?
Het gaat over een politieman die zichzelf na een ongeluk in 1973 terugvindt (en zich verbaast over hoe de politie toen te werk ging). Wel een geinig idee, wat me af deed vragen hoe wetenschappers in 1973 hun werk deden.
Mijn vader zat ook in de wetenschap, en ik ben als kleuter wel eens op z'n werkkamer geweest, maar het enige wat ik toen zag waren ordners. Hij vertelde wel eens dat hij met ponskaarten naar het rekencentrum ging, om iets door te rekenen.
Is er hier nog iemand die in de jaren 70 onderzoek deed?
grafieken tekenen aan de tekentafel. Onderzoeksverslagen tikken op de allereerste tekstverwerker in het land
Handmatig de verdunningen maken in reageerbuisjes.
Inderdaad ponskaarten maken aan de hand van onderzoeksresultaten.
Een dag werken in de gereserveerde kamer waar de computer stond.
Ow, als de tijd tekort schoot.
Primitief was dat vergeleken met nu.
quote:
[..]
bron
Hoe scoren de wetenschappers hier?
ik heb een K index van followers/citations 2,15 (alleen gemeten op twitter ) Volgens dat artikel zou ik eigenlijk 112 followers op twitter moeten hebben maar ik blijf steken 43 Ik twitter trouwens nooit over wetenschap
Daar zou ik blij mee zijnquote:
K-index van 0,14. Ik weet niet precies of ik daar nu blij mee moet zijn of niet.
!Ik wist wel dat ik underrated was.
hmm misschien dat ik eens croquet moet gaan spelen met mijn baasquote:
als ik vanuit mijn kantoor naar buiten kijkquote:
Als ik vanuit m'n kantoor naar buiten kijk, dan zie ik eens per week een stel Japanse bejaarden croquet spelen. Uitermate serieuze sport.
zie ik helemaal niks want ik heb geen ramen
Oh hou op schei uit. Ik voer alleen onderzoek uit dat door de industrie is geïnitieerd en ik word al gestoord van alles dat geregeld moet worden. Als ik toch een euro kreeg voor elke keer dat ik ergens een handtekening op zet.... Printen, tekenen, inscannen.... printen, tekenen, inscannen....quote:
Geneesmiddelonderzoek anno 2014: stapels email en andere tot dan toe enkel digitale documenten uitprinten omdat allerlei wet- en regelgeving nu eenmaal van papier uitgaat
CRFs van 60 pagina's waar elke pagina geparafeerd moet worden!
Inderdaad, dat is het mooie, alles moet óók digitaal. Geneesmiddelonderzoek door de academie (zonder sponsoring van de farmacie) is door de enorm uitgebreide regelgeving steeds moeilijker. Hoe veel contracten ik al langs mijn bureau heb zien gaan! Ik had beter rechten kunnen studeren.
Het is walgelijk. Een grote bureaucratie. Vervelendste vind ik dat ik die betrokken PI's en METC's van deelnemende UMC's telkens weer moet gaan uitleggen hoe het moet. Nog niet iedereen is op de hoogte van alle wet- en regelgeving anno nu (dit is nogal wat veranderd in de afgelopen jaren, is mij verteld).quote:
Elke keer dat de METC iets aan een ABR-formulier veranderd wil hebben weer een handtekening van PI en van een drukbezette hoogleraar bemachtigen
CRFs van 60 pagina's waar elke pagina geparafeerd moet worden!
Inderdaad, dat is het mooie, alles moet óók digitaal. Geneesmiddelonderzoek door de academie (zonder sponsoring van de farmacie) is door de enorm uitgebreide regelgeving steeds moeilijker. Hoe veel contracten ik al langs mijn bureau heb zien gaan! Ik had beter rechten kunnen studeren.
Maarja
Ik mag nog een dikke maand, dan is het klaar.Allemaal 'ja' tegen gezegd? Of je in de luwte gehouden tot nu toe?quote:
Zo'n 4 werkdagen voor mijn vakantie wil ineens iedereen per direct met mij samenwerken
Goed nieuws! Ik mag les gaan geven komend semester, labwerk! Dubbel goed nieuws omdat het naast de ervaring die ik zo graag wil ook nog lekker betaalt. Daar kunnen we weer wat hardloopevenementjes van doen!
En ik heb even een referentievraagje als jullie 't niet erg vinden (en als wel, dan reageer je niet
)Ik heb een kaart nodig van een regio, deze kaart om precies te zijn: http://en.wikipedia.org/w(...)Yorkshire_County.png
Deze kaart is door een wikipedia-gebruiker gemaakt vóór wikipedia conform textuele data, is nergens anders te vinden (ja, ik heb al aardig wat gezocht in officiele documenten, het internet, etc.). Referencen dus. Maar hoe? Met de username (Jza84 (
))? Ik kan voor veel dingen wel wat generieke dingen bedenken, maar loop hier wat op vast. Normaal gebruik ik wikipedia alleen als startpunt als ik niets anders kan vinden en 'snowball' dan via de (fatsoenlijke!) referenties door naar peer-reviewed informatie, maar in dit geval is dít gewoon wat ik nodig heb en dat voelt nogal 'shabby'.[ Bericht 1% gewijzigd door motorbloempje op 21-08-2014 14:08:01 ]
Hehe wat, arboregels iemand?quote:
[..]
als ik vanuit mijn kantoor naar buiten kijk
zie ik helemaal niks want ik heb geen ramen
quote:
Allemaal 'ja' tegen gezegd? Of je in de luwte gehouden tot nu toe?
ja Je zou even de gemeente kunnen vragen om zo'n kaart of je maakt het even zelf... http://www.molecularecologist.com/2012/09/making-maps-with-r/quote:
Deze kaart is door een wikipedia-gebruiker gemaakt vóór wikipedia conform textuele data, is nergens anders te vinden (ja, ik heb al aardig wat gezocht in officiele documenten, het internet, etc.). Referencen dus. Maar hoe? Met de username (Jza84 ( ))? Ik kan voor veel dingen wel wat generieke dingen bedenken, maar loop hier wat op vast. Normaal gebruik ik wikipedia alleen als startpunt als ik niets anders kan vinden en 'snowball' dan via de (fatsoenlijke!) referenties door naar peer-reviewed informatie, maar in dit geval is dít gewoon wat ik nodig heb en dat voelt nogal 'shabby'.
hier kun je vast wel een eind mee komen
(natekenen kan natuurlijk ook vrij eenvoudig) er is vast wel ergens een goed high resolution wereldmap beschikbaar die je volgens eigen waarden kunt opknippen die maps hebben hier weer vandaan trouwens: http://www.evl.uic.edu/pape/data/WDB/
Ik krijg hier in de afgelopen week alweer 5 verzoeken om hulp met analyses etcquote:
Zo'n 4 werkdagen voor mijn vakantie wil ineens iedereen per direct met mij samenwerken
Duidelijk teken dat de zomervakantie weer richting zijn einde gaat.Inderdaadquote:
[..]
Ik krijg hier in de afgelopen week alweer 5 verzoeken om hulp met analyses etc
Dat soort regels bestaan blijkbaar niet in dit 3e-wereldlandquote:
Ik ben in de VSquote:
Tijdens mijn postdoc in de VS werkte ik in een gebouw dat geen ramen had. Daar namen ze het ook niet zo nauw met de ARBO regels.
Ik heb er veel geleerd, maar terugkijkend was de beloning bedroevend.
Als PI krijg je weinig gedaan zonder goede studenten / postdocs, dus als je goede studenten hebt die zich uit de naad werken om artikelen gepubliceerd te krijgen, dan mag daar best wel wat tegenover staan. Ik heb met twee PIs gewerkt die op dit gebied volledig aloof waren.
Klinkt herkenbaarquote:
Ah, dat verklaart een hoop. Tijdens mijn PhD in de VS werkten we met drie studenten op een kamertje waar vroeger 1 verpleegster sliep. Tijdens m'n postdoc zat ik op een kamer ter grootte van een bezemkast, zonder ramen. Man man, wat een arremoe.
Ik heb er veel geleerd, maar terugkijkend was de beloning bedroevend.
Als PI krijg je weinig gedaan zonder goede studenten / postdocs, dus als je goede studenten hebt die zich uit de naad werken om artikelen gepubliceerd te krijgen, dan mag daar best wel wat tegenover staan. Ik heb met twee PIs gewerkt die op dit gebied volledig aloof waren.
Alleen wordt ik op dit moment betaald om mijn oude projecten af te maken, dus heb ik op bezemkast-kantoor-zonder-ramen na eigenlijk weinig te klagen!
Herkenbaar toen ik nog op de Farber zat. Maar mijn tweede werkplek op MIT was op de dertiende verdieping van het Legal Seafoodsgebouw op Kendall Sq, met uitzicht over de Charlesquote:
Tijdens mijn postdoc in de VS werkte ik in een gebouw dat geen ramen had. Daar namen ze het ook niet zo nauw met de ARBO regels.
[ Bericht 18% gewijzigd door Lyrebird op 27-08-2014 06:04:58 ]
Dus nu op naar het volgende blad.Na een afwijzing de Impact Factor verdubbelen en daarheen submitten. Dat zal ze lerenquote:
Mijn eerste manuscript is vorige week keihard gebouncet met een standaard we krijgen meer binnen dan we kunnen plaatsen riedel
.Als ik een gulden kreeg voor iedere afwijzing...Kun je leuk van uit eten inmiddels.quote:
Mijn eerste manuscript is vorige week keihard gebouncet met een standaard we krijgen meer binnen dan we kunnen plaatsen riedel
Ik betwijfel hetquote:
[..]
Als ik een gulden kreeg voor iedere afwijzing...Kun je leuk van uit eten inmiddels.
quote:
Door deze trend krijgen de grote labs en afdelingen meer geld en invloed omdat ze beter in staat zijn fondsen te werven en vaste contracten aan te bieden, ook op "staff scientist" niveau voor diegenen die de stap naar asst prof/universitair docent niet weten te zetten. Lijkt mij enerzijds een goede ontwikkeling, anderzijds maak je de Nederlandse wetenschap meer afhankelijk van een select gezelschap, net als in de VS.quote:
Maar in mijn vakgebied heb je dan ook nauwelijks met 'grote labs' te maken. En kleine groepen, zoals de theoretisch georiënteerde groepen, hebben het heel zwaar.
Die reactie van VSNU ook:quote:
[..]
Door deze trend krijgen de grote labs en afdelingen meer geld en invloed omdat ze beter in staat zijn fondsen te werven en vaste contracten aan te bieden, ook op "staff scientist" niveau voor diegenen die de stap naar asst prof/universitair docent niet weten te zetten. Lijkt mij enerzijds een goede ontwikkeling, anderzijds maak je de Nederlandse wetenschap meer afhankelijk van een select gezelschap, net als in de VS.
Totaal niet in gaan op de genoemde problemen en net doen alsof competitie altijd alles beter maakt, dacht dat we onderhand toch al wel geleerd hadden dat het zo niet werkt :/quote:De koepel van universiteiten VSNU ziet geen probleem. Onderzoek zou alleen competitiever zijn geworden. "Wetenschappers strijden met elkaar om de pot met geld", zegt een woordvoerder in de krant.
Nou, inderdaad! Al was de reactie van de VSNU misschien uitgebreider en is er selectief geciteerd.quote:
[..]
Die reactie van VSNU ook:
[..]
Totaal niet in gaan op de genoemde problemen en net doen alsof competitie altijd alles beter maakt, dacht dat we onderhand toch al wel geleerd hadden dat het zo niet werkt :/
Het gebrek aan continuïteit zie ik bij de twee universiteiten waar ik heb gewerkt als een groot probleem. Nu valt dat denk ik ook wel de universiteiten zelf voor een deel te verwijten. Het kortetermijnbeleid heeft alles met geld te maken, maar de universiteit zou ook ondanks de mogelijke fluctuatie van fondsen een langetermijnvisie kunnen ontwikkelen. Er hoeft echt niet elk jaar gewacht te worden tot de studentaantallen bekend zijn met het duidelijk maken aan werknemers of ze nog een jaar mogen blijven. (Dat ging er op mijn oude universiteit soms best schandalig aan toe, met mensen die in augustus nog niet wisten of ze per september onderwijstaken zouden hebben.)
Daarnaast houdt mijn huidige universiteit er voor de universitair docenten eisen op na die strenger zijn dan aan andere universiteiten. Zeker voor de afdeling waar ik werk zijn die eisen te streng en daardoor gaan waardevolle krachten op den duur weg naar universiteiten waar er meer naar inhoudelijke kwaliteit wordt gekeken.
Ze doen het dus ook zichzelf aan, dat gebrek aan continuïteit.
Klopt, ik wilde het nog nagaan gisteren maar toen ebsloot ik gewoon te willen klagenquote:
[..]
Nou, inderdaad! Al was de reactie van de VSNU misschien uitgebreider en is er selectief geciteerd.
Wat mij erg stoort is dat, igg in mijn vakgebied voor de beurzen voor jonge onderzoekers, aanvragen beoordeeld worden door een groep wetenschappers van buiten het veld, met als gevolg dat vaak het verkeerde onderzoek gesponsord wordt (dingen die maatschappelijk relevant klinken maar gewoon niet goed zijn).quote:Het gebrek aan continuïteit zie ik bij de twee universiteiten waar ik heb gewerkt als een groot probleem. Nu valt dat denk ik ook wel de universiteiten zelf voor een deel te verwijten. Het kortetermijnbeleid heeft alles met geld te maken, maar de universiteit zou ook ondanks de mogelijke fluctuatie van fondsen een langetermijnvisie kunnen ontwikkelen. Er hoeft echt niet elk jaar gewacht te worden tot de studentaantallen bekend zijn met het duidelijk maken aan werknemers of ze nog een jaar mogen blijven. (Dat ging er op mijn oude universiteit soms best schandalig aan toe, met mensen die in augustus nog niet wisten of ze per september onderwijstaken zouden hebben.)
Daarnaast houdt mijn huidige universiteit er voor de universitair docenten eisen op na die strenger zijn dan aan andere universiteiten. Zeker voor de afdeling waar ik werk zijn die eisen te streng en daardoor gaan waardevolle krachten op den duur weg naar universiteiten waar er meer naar inhoudelijke kwaliteit wordt gekeken.
Ze doen het dus ook zichzelf aan, dat gebrek aan continuïteit.
Mijn oude universiteit werkte minder volgens het eigen geld principe, waar mensen die zichzelf financieren minder andere taken krijgen maar die taken niet totaal afkunnen kopen. Aan de ene kant zorgt dit voor meer stabiliteit omdat het geld dus over meer mensen verdeeld wordt, aan de andere kant schrikt dat mensen die beurzen hebben gekregen af, omdat zij meer waar voor hun geld kunnen krijgen op een andere universiteit.
Word je daar niet totaal gestoord van?quote:
Ik ben de laatste drie jaar al vier keer van onderzoeksfocus veranderd..
En voor grote projecten kijken ze meer naar of het consortium de poppetjes heeft dan of het zinnig is wat ze doen.quote:
Wat mij erg stoort is dat, igg in mijn vakgebied voor de beurzen voor jonge onderzoekers, aanvragen beoordeeld worden door een groep wetenschappers van buiten het veld, met als gevolg dat vaak het verkeerde onderzoek gesponsord wordt (dingen die maatschappelijk relevant klinken maar gewoon niet goed zijn).
Ik deed in een ver verleden (of eingelijk 2 jaar geledenquote:
Ohja en dit:
[..]
En voor grote projecten kijken ze meer naar of het consortium de poppetjes heeft dan of het zinnig is wat ze doen.
) mee aan een beurs voor een phd-positie. Mijn CV werd extreem goed beoordeeld, CV van mijn begeleider werd extreem goed beoordeeld, allebei de reviews van het proposal waren insanely positief met vrijwel alle negative-comment vakjes leeg of een verkapt compliment (dit project grijpt terug op interessante klassieke theorien, maar niet allen worden genoemd. Echter vermoed ik dat dit door de woordlimiet komt) was bij een van de reviews de enige kritiek. Uiteindelijk niet gekregen ondanks ik hoogstwaarschijnlijk een van de hoogste scores had uit de hele groep. Toen ik vroeg om feedback hoe dit had kunnen gebeuren kreeg ik te horen dat uiteindelijk de scores er niet toe deden maar dat een groep van 7 "professionals" uit meerdere subvelden uiteindelijk gewoon kiezen wat ze goed lijkt. (1 van die professionals herkende ik, is iemand die al 10 jaar niets publiceert en alcoholist is, heel dag de dag zat rond loopt)Na die ervaring ben ik nogal cynisch over het NWO zoals je hopelijk kunt begrijpen
Damn... je zou toch uit totale frustratie de laptop uit het raam gooien en ander werk gaan zoeken?quote:
[..]
Ik deed in een ver verleden (of eingelijk 2 jaar geleden
Na die ervaring ben ik nogal cynisch over het NWO zoals je hopelijk kunt begrijpen
Nou ja, het is 2 jaar geleden gebeurd en ik ben er stiekem nog steeds best zuur over. Niet echt dat ik het niet heb gekregen maar meer dat het zo'n vertiefd systeem is, het enige systeem in nl is, en zo ontzettend belangrijke gevolgen heeft. Zeker ook omdat elke NWO beurs die je krijgt, de kansen op de volgende volgens mij vrijwel verviervoudigt (als het niet veel meer is).quote:
[..]
Damn... je zou toch uit totale frustratie de laptop uit het raam gooien en ander werk gaan zoeken?
Dat heb ik destijds met mijn scriptie gedaan...eerst naar blad met IF van rond de 5, afgeketst. Vervolgens maar voor de grap naar JAMA (IF van 30+) gestuurd, geaccepteerdquote:
[..]
Na een afwijzing de Impact Factor verdubbelen en daarheen submitten. Dat zal ze leren
Een maat van mij hetzelfde maar dan van #3 in psych naar sciencequote:
[..]
Dat heb ik destijds met mijn scriptie gedaan...eerst naar blad met IF van rond de 5, afgeketst. Vervolgens maar voor de grap naar JAMA (IF van 30+) gestuurd, geaccepteerd
Gebeurt mij nou nooit
Daarna hetzelfde weer eens ondernomen, maar het is geen garantie voor success ben ik achterquote:
[..]
Een maat van mij hetzelfde maar dan van #3 in psych naar science
Gebeurt mij nou nooit
Wij hebben hier onze zinnen op PNAS gezet. Kijken hoe dat gaatquote:
[..]
Een maat van mij hetzelfde maar dan van #3 in psych naar science
Gebeurt mij nou nooit
sloot geld gekregen om naar een conferentie te gaan Zelfs formal dinner wordt betaald! Daar hoor je zulke verschillende verhalen over. Enorm trage editors die een paper drie maanden op de plank laten liggen, maar ook papers die binnen zes weken gereviewed en geaccepteerd zijn.quote:
[..]
Wij hebben hier onze zinnen op PNAS gezet. Kijken hoe dat gaat
eet smakelijk alvastquote:
http://www.volkskrant.nl/(...)edigende-farce.dhtmlquote:'Wetenschapsselectie van de NWO is ontmoedigende farce'
De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) verdeelt een steeds groter deel van de middelen voor wetenschappelijk onderzoek. Vroeger werden die gelden rechtstreeks naar de universiteiten overgemaakt. Daar werken immers de wetenschappers en daar zouden ze wel het beste weten welke projecten veelbelovend zijn. Nu geloven we dat niet meer en richten we competities in. Inmiddels is dit beleid volledig ontspoord, zoals zoveel beleidsprogramma's van neoliberale signatuur. Er zijn drie hoofdbezwaren: het is te duur, het is oneerlijk en het stimuleert risicoloze wetenschapsbeoefening.
...............
Ghehe. Dank.quote:
Zie vooruit uit naar de sessies, en hoop dat ik voor die tijd een beetje dezelfde mensen tref zo voor tijdens dat diner. Zodra ik mensen 'ken' praat ik honderduit, maar vind 't nog altijd maar wat om in zo'n grote groep zelf op mensen af te stappen. Laatste conferentie was vrij kleinschalig (niche onderwerp
) en daar hadden we allemaal het motorrijden gemeen, dat bindt wat meer op persoonlijk niveau. Oh, ik moet echt gaan werken aan mijn network-skills.
Echt heh, als je niet bij voorbaat als precies weet wat je gaat vinden is het sowieso onsubsidiabel wat het hele traject nogal een farce maakt.quote:
Vooral die laatste opmerking van de eerste alinea. So true!
Het is inderdaad een drama daar, hoor er hier ook niets anders dan slechte verhalen over.quote:
[..]
http://www.volkskrant.nl/(...)edigende-farce.dhtml
Maar ik probeer moed te houden, ga komende VENI-ronde meedoen
.Zoveel waarheid in een stuk. Je zou het bijna wetenschap kunnen noemen.quote:
[..]
http://www.volkskrant.nl/(...)edigende-farce.dhtml
(alleen het risicoloze wetenschap weet ik niet zo. Was het niet ook juist ingevoerd zodat je onrenderende groepen die alleen maar hetzelfde bleven doen kon afstoten)
Ik zat er laatst ook aan te denken. Als je drie groepen hebt en maar een subsidiepotje dan loont het een competitie uit te schrijven. Maar zodra het veertig groepen voor een potje is, is dat een gigantische verspilling. Denk je eens in dat die veertig onderzoeksgroepen met hun werk bezig waren, onderzoek doen, in plaats van hijgerig van de ene naar de andere subsidiepot proberen te springen voor de kruimels, holy moly. Dan hadden we wel volgend jaar op hoverboards door de stad gevlogen.
Dat merk ik juist heel duidelijk. Als je onderzoek niet bij de mainstream aansluit, kun je je papers moeilijker slijten en moeilijker fondsen werven. Sowieso is het al moeilijker om je plek binnen een vakgroep zeker te stellen omdat bij visitaties coherentie in de onderzoekslijn wordt verwacht.quote:
(alleen het risicoloze wetenschap weet ik niet zo. Was het niet ook juist ingevoerd zodat je onrenderende groepen die alleen maar hetzelfde bleven doen kon afstoten)
Om het concreter te maken: het blijft moeilijk collega's te overtuigen van de waarde van een mixed-method design.
Uit nieuwsgierigheid zou ik het paper graag bekijken maar mijn vpn werkt niet, iemand toevallig access tot http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23130782?
Als je me je mailadres pm't, stuur ik je de pdf.
quote:
Ik heb vandaag waarschijnlijk ook een sloot geld binnengehaald, maar dan voor een aio.
Ik heb de paper niet gelezen maar het lijkt me dat de onderzoekers die zeggen dat het werkt daar bijzonder veel baat bij hebben, aangezien ze het product willen commercializeren. Het andere kamp lijkt niet zulke belangen te hebben.quote:
Net de Zembla van 11 September gekeken over een pil die wel/niet zou moeten werken. Er wordt geclaimed dat de statistiek slecht is door 1 wetenschapper terwijl de ander claimt dat het gewoon goed is en ze het niet begrijpen.
Uit nieuwsgierigheid zou ik het paper graag bekijken maar mijn vpn werkt niet, iemand toevallig access tot http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23130782?
quote:
[..]
Ik heb de paper niet gelezen maar het lijkt me dat de onderzoekers die zeggen dat het werkt daar bijzonder veel baat bij hebben, aangezien ze het product willen commercializeren. Het andere kamp lijkt niet zulke belangen te hebben.
Totaal met jullie beiden eens, maar voordat ik me al te veel op heuristieken baseer wil ik graag de stats zienquote:
Heb ik ook gezien, oompaloompa! En ik was ook nieuwsgierig, al kwam het 'de statistiek is slecht'-kamp geloofwaardiger over.
Als je me je mailadres pm't, stuur ik je de pdf.
Lucia de B. is een klassiek voorbeeld van de prosecutors fallacy. (Mocht je interesse hebben in de theorie erachter.) Eigenlijk gênant dat daar niet meer aandacht aan wordt besteed bij het opleiden van officieren van justitie etc.quote:
Over statistiek gesproken, hoorde zondag op de radio een interview met Ton Derksen, emeritus professor Filosofie Nijmegen, en verantwoordelijk voor de vrijspraak van Lucia de B. Ik heb me nooit zo in de zaak verdiept, maar naar aanleiding van zijn commentaar wat achtergrond informatie opgezocht. Die vrouw is destijds veroordeeld op "circumstantial evidence"; het zou simpelweg teveel toeval zijn dat er kinderen doodgingen terwijl zij in de buurt was. Het is redelijk schokkend hoeveel fouten er zijn gemaakt door de statisticus in die zaak. Zo blijkt maar weer dat je met statistiek in de luren kunt worden gelegd. Zoals een collega "wet lab" bioloog ooit eens tegen me zei, "als je statistiek nodig hebt om je gelijk te bewijzen dan klopt je theorie waarschijnlijk niet".
Da's natuurlijk leuk gezegd (en gejat, want het is een oude quote die is toe te wijzen aan Ernest Rutherford), maar ook achterhaald.quote:
Zoals een collega "wet lab" bioloog ooit eens tegen me zei, "als je statistiek nodig hebt om je gelijk te bewijzen dan klopt je theorie waarschijnlijk niet".
Zonder statistiek bestaat er geen evidence-based medicine meer; en je kunt moeilijk beargumenteren dat we het hier wel over een echte wetenschappelijke discipline hebben.
Wat wel eens wordt vergeten, is dat écht revolutionaire theoriën, die geen statistiek nodig hebben, veel minder vaak het daglicht zien dan 'alledaagse' wetenschap waarbij afwijkende waarnemingen de hypothese bevestigen of ontkrachten. En hóe bewijs je dat een waarneming afwijkens is...?
Wat ook weer niet wil zeggen dat statistiek altijd juist bedreven wordt.
Te vaak denkt een wetenschapper dat hij/zij met middelbareschoolstatistiek en een t-testje er wel is...
Overigens ben ik geen statisticus.