Wetenschappers op FOK! #17

Sluit ik me bij aan.

Wij wetenschappers draaien er per wetenschapper ieder jaar al snel de prijs van een of meerdere super cars door heen. Aan belastinggeld dus. Wat krijgt de samenleving daar voor terug?

Ik ben van mening dat onze onderzoeksaanpak veel te inefficient is, en dit komt vooral omdat wij niet innoveren, als wetenschap. Wij werken nog zoals onze hoogleraren dat deden, die weer hun mentor nadeden.

Er is veel te weinig samenwerking, studenten zijn (hoe ironisch) niet goed voorbereid op het doen van onderzoek, en het reviewsysteem voor manuscripten en onderzoeksgelden is failliet, en is niet opgewassen tegen de belangen die er spelen. Te veel onbeduidende baasjes die zichzelf belangrijk vinden.

Van de andere kant zit daar ook de charme. Want wie wil zich anders voor een grijpstuiver doodwerken?

[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 08-06-2014 06:33:26 ]

quote:

Op zaterdag 7 juni 2014 18:37 schreef Shivo het volgende:
Laat meteen zien dat Bas Haring journalist is en geen wetenschapper. Op basis van 1 voorbeeld een aanname doen gaat mij te ver.

Bas Haring is hoogleraar in Leiden.

quote:

Ik vind het prima dat onderzoek word gedaan naar trekvogels, ik ben heel lang lid geweest van de Vogelbescherming. En alle vier Spinoza winnaars hebben die prijs verdiend. Ik vind alleen niet dat dat soort onderzoek van overheidsgeld moet worden gedaan. Wetenschap is niet vrijblijvend: de samenleving financiert onderzoek in de verwachting daar iets nuttigs voor terug te krijgen. Dat realiseren te weinig jonge wetenschappers zich, wat mij betreft.

Is goed anticiperen op de vogelgriep niet iets "nuttigs" voor de samenleving dan? Ik denk dat er weinig commerciële bedrijven zijn die hier vooraf onderzoeksgeld in pompen, maar dat men achteraf wel blij was dat de overheid dit heeft gedaan.

Ik denk dat er heel veel (fundamenteel, "onzinnig") onderzoek is dat, in de toekomst, nuttig zou kunnen zijn; maar niet op de korte (commercieel interessante) termijn. Stoppen met overheidsfinanciering en de wetenschap over laten aan de vrije markt is naar mijn mening schadelijk op de lange termijn.

Ik zie wel wat in een basisinkomen voor wetenschappers. De Nederlandse overheid doet zoiets al via de Veni fondsen, en ook in de VS zie je meer career grants. Dan kun je namelijk ook zonder tenure overleven, en ben je geen zeeen van tijd kwijt met lesgeven aan studenten die liever ergens anders zouden zijn.

Je kunt je ook (zie mij pleidooi hierboven) afvragen of het noodzakelijk is dat wetenschap aan een universiteit wordt gedaan. Het is waarschijnlijk veel goedkoper om ruimte buiten een universiteit te huren, en daarmee plaats je je als wetenschapper tussen de mensen, wat het aantrekken van fondsen (filantropie, industrie) gemakkelijker kan maken.

Kleven ook nadelen aan, maar het wordt tijd dat er echt outside the box wordt gedacht.

quote:

Op zaterdag 7 juni 2014 18:37 schreef Shivo het volgende:
Laat meteen zien dat Bas Haring journalist is en geen wetenschapper. Op basis van 1 voorbeeld een aanname doen gaat mij te ver.

Bas Haring is zoals papernote al aangaf hoogleraar in Leiden, en wel bijzonder hoogleraar 'publiek begrip van wetenschap'. Hij trekt bovendien geen conclusies uit één voorbeeld, maar onderbouwt zijn stelling onder meer door middel van diverse voorbeelden (het blijft er niet bij één). Een van zijn argumenten (een argument dat ook in het stukje dat ik citeerde terugkomt) is dat het lastig is om te bepalen wat nut heeft; vaak kom je er pas later achter of iets nut had.

Wat ikzelf om me heen zie, is dat er een industrie aan het ontstaan is rondom valorisatie. Het gaat er allang niet meer om dát je onderzoek nut heeft, maar dat je het op zo'n manier weet te verkopen dat het lijkt alsof het nut zal hebben. Onderzoekers verworden door dit soort eisen nog meer tot ordinaire verkooplieden. Zolang de belastingbetaler maar het idee heeft dat wetenschap nut heeft. (En ik vind dat op mijn beurt van een enorme minachting voor de belastingbetaler getuigen.)

quote:

Ik vind het prima dat onderzoek word gedaan naar trekvogels, ik ben heel lang lid geweest van de Vogelbescherming. En alle vier Spinoza winnaars hebben die prijs verdiend. Ik vind alleen niet dat dat soort onderzoek van overheidsgeld moet worden gedaan. Wetenschap is niet vrijblijvend: de samenleving financiert onderzoek in de verwachting daar iets nuttigs voor terug te krijgen. Dat realiseren te weinig jonge wetenschappers zich, wat mij betreft.

Voor onderzoek dat duidelijk nut heeft, zal het toch niet al te moeilijk zijn fondsen te werven in bijvoorbeeld het bedrijfsleven? Overheidsgeld lijkt bij uitstek geschikt voor fundamenteel onderzoek, waarvan het voor veel mensen moeilijk is om in te zien wat we eraan hebben en het dus ook moeilijker is om geld te vinden.

Overigens vind ik dat de overheid helemaal geen wetenschappelijk onderzoek zou moeten financieren. Het enige wat me nog erger lijkt dan het huidige systeem, is een systeem waarin nog meer het geval is dat de hardste schreeuwers (Mijn onderzoek heeft nut! Mijn onderzoek heeft nut!) het meeste geld krijgen. Ik ben er een voorstander van om onderzoeksvoorstellen te beoordelen op bijvoorbeeld hun kwaliteit, hun potentie om tot nieuwe inzichten te komen en hun maatschappelijke waarde. Ze hoeven niet allemaal aan alle eisen te voldoen. In sommige gevallen zal de voorkeur uitgaan naar een onderzoek met duidelijke maatschappelijke waarde en in andere gevallen naar een onderzoek dat nieuwe theoretische inzichten op kan leveren.

Ik gaf onlangs een presentatie samen met een man die in zijn vrije uren naast zijn fulltime baan onderzoek heeft gedaan naar oude wereldkaarten. Het is typisch het soort onderzoek dat geen praktisch nut heeft. Een van de implicaties van zijn onderzoek lijkt te zijn dat we ons idee ten aanzien van hetgeen de oude Grieken al wisten drastisch moeten herzien; er is een gerede kans dat zij veel meer wisten en konden dan we denken. Ik vond het groots en in potentie revolutionair en ik ben blij dat er voor zulke onderzoek een plek is.

Het naar boven brengen van een bepaalde geschiedenis, weten in welke traditie je staat - het belang van dat soort zaken is veel minder grijpbaar dan het ontwikkelen van bijvoorbeeld een bepaalde kankerbehandeling. Het is van eenzelfde ongrijpbaarheid als bijvoorbeeld 'privacy', waar steeds weer nieuwe pleitbezorgers voor nodig zijn om ons eraan te herinneren dat het misschien wel juist die ogenschijnlijk ongrijpbare zaken zijn die onze menselijkheid demonstreren en van het grootste belang zijn.

quote:

Op zondag 8 juni 2014 11:28 schreef papernote het volgende:
Bas Haring is hoogleraar in Leiden.

Vanwege z'n kinderboek. De beste man heeft iets van vier of vijf wetenschappelijke publicaties, die weinig geciteerd zijn (uit de computer graphics hoek).
Overigens wil ik hem daarmee niet discrediten, en ik vind ook dat ie in dezen gelijk heeft. Naar mijn idee moet de overheid juist fundamenteel onderzoek stimuleren, en gaan de super applied mensen maar voor een bedrijf werken; helaas denkt de overheid er steeds vaker anders over. Maar Shivo zegt terecht dat het (in ieder geval op basis van zijn publicatielijst) meer een journalist is dan een wetenschapper. Een soort Maarten van Rossem.

quote:

Op zondag 8 juni 2014 13:59 schreef speknek het volgende:

[..]

Vanwege z'n kinderboek. De beste man heeft iets van vier of vijf wetenschappelijke publicaties, die weinig geciteerd zijn (uit de computer graphics hoek).
Overigens wil ik hem daarmee niet discrediten, en ik vind ook dat ie in dezen gelijk heeft. Naar mijn idee moet de overheid juist fundamenteel onderzoek stimuleren, en gaan de super applied mensen maar voor een bedrijf werken; helaas denkt de overheid er steeds vaker anders over. Maar Shivo zegt terecht dat het (in ieder geval op basis van zijn publicatielijst) meer een journalist is dan een wetenschapper. Een soort Maarten van Rossem.

En ik dacht nu net dat we van het beoordelen op basis van een publicatielijst af wilden.

quote:

Op zondag 8 juni 2014 14:47 schreef papernote het volgende:

[..]

En ik dacht nu net dat we van het beoordelen op basis van een publicatielijst af wilden.

Ja precies, en z'n publicatielijst dan toch even noemen. Overigens komt Bas Haring denk ik over als iemand die meer journalist dan wetenschapper is omdat hij veel bezig is met het begrijpelijk maken van wetenschap (filosofie in het bijzonder) voor een groot publiek. Als iemand valorisatie serieus neemt, is hij het wel. En dat doet ook nog eens geen afbreuk aan zijn wetenschappelijke kwaliteiten, want hij is bijzonder intelligent en weet waar hij het over heeft.

Nou eh, je hebt beoordelen op publicatielijst en beoordelen op geen publicatielijst.

Wauw.
Ik zit in de organisatie van deze conferentie
http://www.waset.org/conference/2015/08/paris/ICEC

Nouja. Niet deze. De echte, die in oktober in Sydney gehouden wordt. Dit blijkt een organisatie die namen en beschrijvingen van bestaande conferenties (ik lees iets van 400 per jaar) kopieert om geld te verdienen en elkaars cv op te krikken. Het vreemde is dat al Chinezen/Turken/Pakistani ook echt voor de Engelse/Amerikaanse universiteiten werken. Wat een kwaliteitscontrole.

quote:

Op dinsdag 24 juni 2014 10:55 schreef speknek het volgende:
Wauw.
Ik zit in de organisatie van deze conferentie
http://www.waset.org/conference/2015/08/paris/ICEC

Nouja. Niet deze. De echte, die in oktober in Sydney gehouden wordt. Dit blijkt een organisatie die namen en beschrijvingen van bestaande conferenties (ik lees iets van 400 per jaar) kopieert om geld te verdienen en elkaars cv op te krikken. Het vreemde is dat al Chinezen/Turken/Pakistani ook echt voor de Engelse/Amerikaanse universiteiten werken. Wat een kwaliteitscontrole.

Met een beetje geluk publiceren ze de conference proceedings met "peer-review" in een journal, zodat je er als bonus een peer-reviewed paper bijkrijgt.

Ja binnen een uur nadat je je paper gesubmit hebt krijg je schijnbaar een mooie oorkonde met officieel uitziende handtekening dat je paper internationaal gepeer-reviewd is.

Nog een leuke "scam", ik kreeg vanochtend weer eens een keer een mailtje of ik mijn proefschrift niet in een professioneel boek wilde veranderen en royalties krijgen over de verkoop. Slate bleek een leuk artikel over het desbetreffende publishing house te hebben van iemand die dat deed als experimentje:

I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 12:24 schreef speknek het volgende:

I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn

Ge-wel-dig!

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 12:24 schreef speknek het volgende:
Nog een leuke "scam", ik kreeg vanochtend weer eens een keer een mailtje of ik mijn proefschrift niet in een professioneel boek wilde veranderen en royalties krijgen over de verkoop. Slate bleek een leuk artikel over het desbetreffende publishing house te hebben van iemand die dat deed als experimentje:

I Sold My Undergraduate Thesis to a Print Content Farn

Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.

Ik heb een bizarre week trouwens. Ik heb twee serieuze baanaanbiedingen gekregen en er gaat zeer waarschijnlijk een derde bij komen de komende dagen. Zit ik zomaar ineens in een luxepositie terwijl ik een jaar geleden nog geen flauw idee had hoe ik een baan moest gaan vinden.

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 16:21 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.

quote:

Dear ###,

As stated by the University of ###'s electronic repository, you authored the work entitled "###" in the framework of your postgraduate degree.
Due to the fact that we are currently planning publications in this subject field, we would be pleased to know whether you would be interested in publishing the above mentioned work with us.

LAP LAMBERT Academic Publishing is a member of an international publishing group, which has almost 10 years of experience in the publication of high-quality research works from well-known institutions across the globe.

Besides producing printed scientific books, we also market them actively through more than 80,000 booksellers.

Kindly confirm your interest in receiving more detailed information in this respect.

I am looking forward to hearing from you.

Best regards,
Karen Holmes
Acquisition Editor

quote:

Dear ###,

Some time ago I offered you the possibility of making your academic paper available as printed book. Since I did not hear back from you, I am now wondering if you received my first email.

I would appreciate if you could confirm your interest in our publishing house and I will be glad to provide you with detailed information about our services.

I am looking forward to receiving a positive response from you.

Best Regards,

Best regards,
Karen Holmes
Acquisition Editor

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 16:21 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ha! Ik heb diezelfde mail ook vanochtend gehad. En inderdaad, van Karen Holmes. Dat was nog best een slim geschreven e-mail, vind ik. Ik voelde de verleiding in ieder geval wel even, héél even.

Ik van

Kevin Woodmann
Acquisition Editor


LAP LAMBERT Academic Publishing is a trademark of:
OmniScriptum GmbH & Co. KG

Heinrich-Böcking-Str. 6-8,
66121, Saarbrücken, Germany

Zijn er hier ook wetenschappers die aan het hart werken? Of aan bloedvaten? Of nog beter, die plaatjes maken van bloedvaten? Worteltjestaart?

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 16:25 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Bloedcellen nog wel eens (sporadisch) maar hele vaten niet. (hier in de buurt wel)

Ik ben op zoek naar een leuke conferentie. We hebben een nieuw type meting in het oog gedaan, die best wel eens van diagnostische waarde zou kunnen zijn voor hartonderzoekers. "Het oog als optisch venster naar het hart", om het maar eens poetisch te omschrijven. Suggesties?

quote:

Op woensdag 2 juli 2014 03:51 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik ben op zoek naar een leuke conferentie. We hebben een nieuw type meting in het oog gedaan, die best wel eens van diagnostische waarde zou kunnen zijn voor hartonderzoekers. "Het oog als optisch venster naar het hart", om het maar eens poetisch te omschrijven. Suggesties?

De ISBI: http://biomedicalimaging.org/ ? Of SPIE: Medical Imaging: http://spie.org/medical-imaging.xml ?

quote:

Op woensdag 2 juli 2014 10:19 schreef papernote het volgende:

[..]

De ISBI: http://biomedicalimaging.org/ ? Of SPIE: Medical Imaging: http://spie.org/medical-imaging.xml ?

Ik ben bekend met de biomedical imaging conferenties, waar meestal nerds in de optica naar toe gaan, zoals ik, maar ik wil juist in contact komen met biologen en medici

quote:

Op woensdag 25 juni 2014 20:34 schreef papernote het volgende:

[..]

[..]

[..]

quote:

Op woensdag 2 juli 2014 14:11 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Grappig is dat in nederland elke thesis al een boek is en voor een klein bedrag heeft het zelfs een isbn nummer dus ik denk niet dat mensen hier in nederland hier snel intrappen.

Het gaat ze ook om Bachelor / Master thesissen en die zijn volgens mij geen boek? Alleen een PhD thesis is een boek, eventueel met ISBN nummer?

Je mag zelf weten of je er een ISBN voor aanvraagt. Lijkt me alleen overkill.

Ik bedoelde overigens een overkill voor bachelor/master scripties. Inderdaad zeker als je die dingen als geheel nog als een artikel wilt publiceren.
Voor mijn proefschrift ging het overigens compleet andersom: 4 van de 5 hoofdstukken waren al gepubliceerd, maar je krijgt altijd toestemming die texten aan te passen voor inclusie in je proefschrift. Dat heb ik gedaan en daarna wel een ISBN aangevraagd, het is tenslotte een volwaardig en kwalitatief hoogstaand boek.

Ohai! Ik heb even een (kort) vraagje over citatiestijl/Mendeley.

Ik gebruik dus Mendeley voor m'n bibliografie, allemaal leuk en aardig, en de eindnotatie moet zoiets zijn als dit, Harvard style:

quote:

Sloam, J., 2011. “Rejuvenating Democracy?” Young People and the “Big Society” Project. Parliamentary Affairs, 65(1), pp.90–114. Available at: http://pa.oxfordjournals.org/cgi/doi/10.1093/pa/gsr051 [Accessed October 17, 2013].

In-text is dat (Sloam 2011). Echter, nu prefereren mijn promotoren in-text (Sloam, 2011) en bij twee schrijvers 'and' in plaats van '&' wat Mendeley nu automatisch doet.

Is dit makkelijk aan te passen in Mendeley zelf of is er een citatiestijl die deze twee (in-text en references list) combineert dat jullie weten?

[ Bericht 2% gewijzigd door motorbloempje op 09-07-2014 13:11:44 ]

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 12:00 schreef motorbloempje het volgende:
Ohai! Ik heb even een (kort) vraagje over citatiestijl/Mendeley.

Ik gebruik dus Mendeley voor m'n bibliografie, allemaal leuk en aardig, en de eindnotatie moet zoiets zijn als dit, Harvard style:

[..]

In-text is dat (Sloam 2011). Echter, nu prefereren mijn promotoren in-text (Sloam, 2011) en bij twee schrijvers 'and' in plaats van '&' wat Mendeley nu automatisch doet.

Is dit makkelijk aan te passen in Mendeley zelf of is er een citatiestijl die deze twee (in-text en references list) combineert dat jullie weten?

Je zou even door die styles kunnen gaan, vragen welke style je promotoren gebruiken, kijken welke stijl de journals waarin ze publiceren gebruiken (staat altijd op hun specifieke websites).

Hier nog meer, gemakkelijk te bekijken - Mendeley zou deze allemaal moeten hebben: https://www.zotero.org/styles

Zelf stijlen maken moet je blijkbaar in CSL coderen, dat is bij EndNote wel makkelijker...

quote:

CitationStyles.org is the home of the Citation Style Language (CSL), an open XML-based language to describe the formatting of citations and bibliographies.

Ja, ik heb al even door de standaard styles heengebladerd, moet ik nog maar even mee verder (vandaag vooral textueel aanpaswerk gedaan), Mendeley vind ik echt heel fijn werken in die zin dat 't gewoon altijd werkt en overzichtelijk is! Dus ik hoopte dat iemand zelf een style gebruikte die herkenbaar was. Even naar hun artikelen kijken is wel een goede! Bedankt!

METCs. Het lijken net reviewers.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een (rhetorische) vraag over lesgeven.

Mensen die lesgeven in de natuurkunde of in de optica zijn dol op de zogenaamde lensmakers formule: 1/f = 1/b + 1/v. Ik zit nu zo'n 15 jaar in het vak, en heb nog nooit deze formule gebruikt om een opstelling te ontwerpen.

Waarom vallen we studenten lastig met materiaal dat ze nooit zullen gebruiken?

Nog een ander voorbeeld. Op iedere school waar les in de optica wordt gegeven, is er wel een kwiebus die een vak geeft waarbij studenten leren om optica en optische componenten te ontwerpen, met de computer. Ik zat laatst het cursusmateriaal van een collega door te bladeren, die dat vak geeft, en het viel me op dat hij uitgaat van hele fundamentele optica. Zo ontwerpt hij alleen maar lenzen. Dat kan wel eens van pas komen, maar alleen als je heel veel geld hebt, want het laten maken van zo'n lens kost klauwen met geld. In mijn eigen lesmateriaal waag ik me dan ook niet aan het ontwerpen van lenzen, en probeer ik studenten bij te brengen hoe ze het beste een optisch instrument kunnen ontwerpen, waarbij ze lenzen gebruiken die je bij een leverancier kunt kopen. Is veel praktischer en goedkoper.

Komt dit door group think, zijn we te lui en te gemakzuchtig om zelf over cursusmateriaal na te denken, of is er een drang om zo fundamenteel mogelijk te werk te gaan, en zo dicht mogelijk bij de theorie te blijven?

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 05:11 schreef Lyrebird het volgende:
Een (rhetorische) vraag over lesgeven.

Mensen die lesgeven in de natuurkunde of in de optica zijn dol op de zogenaamde lensmakers formule: 1/f = 1/b + 1/v. Ik zit nu zo'n 15 jaar in het vak, en heb nog nooit deze formule gebruikt om een opstelling te ontwerpen.

Ik zou inderdaad gelijk met de Maxwellvergelijkingen beginnen. Die lenzenformule is een benaderingsformule voor de middelbare school.

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 08:39 schreef thabit het volgende:

[..]

Ik zou inderdaad gelijk met de Maxwellvergelijkingen beginnen. Die lenzenformule is een benaderingsformule voor de middelbare school.

Voor de Maxwellvergelijkingen geldt eigenlijk hetzelfde. Moet onderdeel zijn van een natuurkundig programma, en ergens ook wel handig om te begrijpen dat een electrisch veld voor een magnetisch veld zorgt, dat weer voor een electrisch veld zorgt (licht!), maar of je daar dan nog een betere camera of bril mee kunt ontwerpen...

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 08:44 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Voor de Maxwellvergelijkingen geldt eigenlijk hetzelfde. Moet onderdeel zijn van een natuurkundig programma, en ergens ook wel handig om te begrijpen dat een electrisch veld voor een magnetisch veld zorgt, dat weer voor een electrisch veld zorgt (licht!), maar of je daar dan nog een betere camera of bril mee kunt ontwerpen...

Hoe wou jij het dan doen? Niet over fotonen lullen, maar gelijk over Zernikepolynomen beginnen?

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 08:47 schreef thabit het volgende:

[..]

Hoe wou jij het dan doen? Niet over fotonen lullen, maar gelijk over Zernikepolynomen beginnen?

Als het aan mij zou liggen, dan zou het hoger (beta) onderwijs afgeschaft worden. Laat studenten een vak leren bij een baas. Krijgen ze er ook nog voor betaald ook. Nergens voor nodig om die jongelui in een collegezaal te vervelen. 1 op 1 lesgeven is veel efficienter.

Ik zou als werkgever er voor zorgen dat studenten zich zelf bekend maken met fotonen, met Maxwellvergelijkingen, met de lensmakersformule, en met Zernike polynomen, maar ik zou ook meteen aangeven wat het belang daar van in de praktijk is (en zo'n Zernike polynoom is voor mijn vakgebied bijvoorbeeld een heel stuk belangrijker dan een lensmakersformule). Ik denk dat het bijvoorbeeld belangrijk is om de Maxwellvergelijkingen goed te doorgronden, maar staar je er als student aub niet blind op. Je bent geen pro in de optica als je een Maxwellvergelijking op kunt lossen. Je bent een pro als je een praktisch probleem op kunt lossen.

Kijk, als je studenten gaat vervelen met een lensmakersformule, dan laat dat zien dat je zelf geen kaas hebt gegeten van optisch ontwerpen. Maar als lesgevende moet je boven de materie staan, en is het je taak om je studenten weg wijs te maken in het vakgebied, door aan te geven wat wel en niet belangrijk is.

Nu is het hoger onderwijs toch vooral een cursus door een hoepel springen. Wie kan het beste in korte tijd de inhoud van een boek zo verwerken, zodat tentamens gehaald worden? Maar dat heeft heel weinig te maken met of die student die kennis kan gebruiken.

De reden dat ik hier over ben na gaan denken, is omdat ik met twee goede studenten uit India werk. Om toegang te krijgen tot een topuniversiteit in India, moet er zwaar geblokt worden, de competitie is erg zwaar. Met een zesje op je VWO diploma kom je er niet.

Ze geven zelf dit probleem aan: we weten precies wat er in een boek staat, maar we hebben geen flauw benul hoe we die kennis in de praktijk toe kunnen passen.

In het Westerse leermodel ligt het minder zwart/wit, maar nog steeds wel aanwezig.

Kan het niet anders?

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 17-07-2014 12:51:12 ]

Naar mijn mening zitten we in een transitiefase van een oude wereld naar een nieuwe wereld. De wereld is te complex geworden voor fundamentele theorie, en de meeste interessante ontdekkingen zitten tussen traditionele vakgebieden in. De klassieke vakgebieden leiden in principe op tot werkloosheid (ware het niet dat een universitair diploma tegenwoordig een ingangseis voor schoonmaker is). Vijf jaar studie en je kan nog steeds niks, omdat de rest van de wereld allang niet meer geinteresseed in de standaardformules is. Niet relevant voor de praktijk.
Maar de wetenschappen, en fundamentele wetenschappen zeker, zijn heel rigide in hoe het wel hoort en hoe het niet hoort (en met goede reden overigens, maar dat terzijde). Dat maakt m.i. wetenschappers zelf ook wat krampachtig, en het onderwijs moet dus zo vormgegeven worden als zijzelf het ook gehad hebben. Hoorcolleges over formules, sommetjes maken, tentamen om te kijken of ze het onthouden hebben. Willen we de toekomst beter voorbereiden op de praktijk, in overeenstemming met hun belevingswereld, maar misschien zelfs de wetenschap, zullen we veel experentieler te werk moeten gaan. Proberen, op je bek gaan, en daarvan leren.

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 10:30 schreef Lyrebird het volgende:
De reden dat ik hier over ben na gaan denken, is omdat ik met twee goede studenten uit India werk. Om toegang te krijgen tot een topuniversiteit in India, moet er zwaar geblokt worden, de competitie is erg zwaar. Met een zesje op je VWO diploma kom je er niet.

Ze geven zelf dit probleem aan: we weten precies wat er in een boek staat, maar we hebben geen flauw benul hoe we die kennis in de praktijk toe kunnen passen.

In het Westerse leermodel is ligt het minder zwart/wit, maar nog steeds wel aanwezig.

Kan het niet anders?

Ja, Industrial Design doet dat aan de TU/e (tot groot ongenoegen van de rest van de universiteit). Bij ons moeten de studenten zelf hun ontwikkelingsplan schrijven. Een visie opstellen van de maatschappij over tien jaar en hoe ze daar in willen staan, en dan per semester leerdoelen opstellen hoe ze dat willen gaan bereiken. Geen strak plan wat ze opgelegd krijgen of specialisatierichtingen die ze kunnen kiezen, maar meer een soort soep waar ze zelf hun pad in kunnen kiezen, om een uniek profiel te krijgen dat het beste bij hun interesses aansluit. Geen grote collegezalen, maar de docenten meer als een soort vraagbaak en coaches gedurende projecten (half master/apprentice model, met dien verstande dat op een gegeven moment de student beter in zijn of haar niche zou moeten zijn dan de docent). Wat niet op de universiteit aanwezig is, moeten ze bij andere universiteiten, boeken websites, e.d. zelf bij elkaar zoeken.

Of het de beste methode is, is een tweede. Je kunt je voorstellen dat het vooral generalisten en minder specialisten worden. Maar iets van 30-40% start zijn of haar eigen bedrijf na afloop, zes keer zoveel als de nummer twee studie van de universiteit.

Interessant Speknek, goed om te zien dat jullie aan een andere aanpak werken. Ben het volledig met je eens dat er nog een heel wat ruimte ligt tussen de traditionele vakgebieden. Maar het wordt heel lastig om voor die niches een studie op te zetten. Is ook nergens voor nodig trouwens.

Een gevaar dat op de loer kan liggen bij jullie aanpak (ook bij de mijne trouwens), is dat studenten af gaan dwalen, wat studenten heel graag lijken te doen, en als je er niet dicht op zit, dat ze dan het spoor bijster raken. Op je bek gaan, zoals je zelf zegt, daar leer je ook van, maar er moet wel een balans zijn.

Bij mij in het lab laat ik studenten ook zo veel mogelijk zwemmen, maar sommige studenten kunnen daar niet goed mee om gaan. Die hebben houvast nodig, die raken in paniek zodra ze in het diepe komen. Gek genoeg zijn het vaak de PhD studenten die hier last van hebben. De BS studenten zien vaak het gevaar niet, lijkt het wel.

Nog iets, wat je zegt over hoe de wetenschap werkt, dat men les wil geven op de manier zoals men zelf les heeft gehad: hier is ook nog heel veel winst te boeken. Ik merk dat ook op de manier waarop wij in het lab werken. We werken eigenlijk nog zoals ze dat in de jaren 50 deden. Watson & Crick achtig onderzoek (haha, zouden we wel willen), maar de aanpak is hetzelfde. Een beetje aankloten.

quote:

Op donderdag 17 juli 2014 10:42 schreef speknek het volgende:
Naar mijn mening zitten we in een transitiefase van een oude wereld naar een nieuwe wereld. De wereld is te complex geworden voor fundamentele theorie, en de meeste interessante ontdekkingen zitten tussen traditionele vakgebieden in. De klassieke vakgebieden leiden in principe op tot werkloosheid (ware het niet dat een universitair diploma tegenwoordig een ingangseis voor schoonmaker is). Vijf jaar studie en je kan nog steeds niks, omdat de rest van de wereld allang niet meer geinteresseed in de standaardformules is. Niet relevant voor de praktijk.
Maar de wetenschappen, en fundamentele wetenschappen zeker, zijn heel rigide in hoe het wel hoort en hoe het niet hoort (en met goede reden overigens, maar dat terzijde). Dat maakt m.i. wetenschappers zelf ook wat krampachtig, en het onderwijs moet dus zo vormgegeven worden als zijzelf het ook gehad hebben. Hoorcolleges over formules, sommetjes maken, tentamen om te kijken of ze het onthouden hebben. Willen we de toekomst beter voorbereiden op de praktijk, in overeenstemming met hun belevingswereld, maar misschien zelfs de wetenschap, zullen we veel experentieler te werk moeten gaan. Proberen, op je bek gaan, en daarvan leren.

Ik zie het ook als een nieuwe wereld-probleem, maar dan eerder doordat meer studenten zijn gaan studeren en het niet langer geheel duidelijk is wat academische vorming in hoort te houden. Al mijn goede studenten kunnen fundamenteel denken zonder daarbij praktische toepasbaarheid uit het oog te verliezen. Het zijn de minder goede studenten die moeite hebben met theorie en die maken dat er in het hoger onderwijs discussie bestaat over de noodzaak om bijvoorbeeld toekomstige leerkrachten te vermoeien met aristotelische logica. Ik vraag me dan ook regelmatig af wat nog het onderscheid is tussen het hbo en de universiteit.

In mijn eigen onderwijs probeer ik zoveel mogelijk theorie en praktijk met elkaar te verbinden. Binnenkort geef ik bijvoorbeeld een hoorcollege waarvoor studenten een empirisch artikel moeten lezen en daarnaast fragmenten van Plato. Dat vind ik zelf prettig werken: zo'n opzet biedt mogelijkheden tot theoretische verdieping en maakt tegelijkertijd het abstracte grijpbaar.

Ik vind het zelf in ieder geval veel minder belangrijk om specifieke kennis over te dragen op studenten en ben meer bezig met de vorm. Kunnen ze kritisch naar een bepaald onderzoek kijken? Begrijpen ze bijvoorbeeld wat er precies is gebeurd en zijn ze het eens met de conclusies? Daarvoor is het onder andere van belang dat ze begrijpen dat een onderzoeker in een bepaalde traditie staat; Plato wordt nooit irrelevant.

quote:

Op maandag 28 juli 2014 16:38 schreef Bosbeetle het volgende:

Wat ik ook lastig vind aan dat soort methodes dat je eigenlijk dus a priori moet weten wat jij interessant gaat vinden. Ik weet altijd pas of ik iets leuk vind, of of ik er iets aan heb nadat ik het gedaan heb.

Dit sluit mooi aan bij de vraag wat nog de rol kan zijn van de leerkracht in het internettijdperk. Kunnen studenten hun eigen leerroutes uitstippelen of hebben ze er baat bij dat iemand hen aan de hand neemt? (Dat is precies de vraag waar ik me op dit moment mee bezighoud.)

quote:

Op maandag 28 juli 2014 16:45 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Het is trouwens ook een manco waar ik nu tegenaan loop ik zie het echt als een zwakte. Ik moet zo langzamerhand eens geld voor mijzelf gaan schrijven maar het ontbreekt me aan visie, geef me een project en ik kan het prima tot een publicatie krijgen. Het probleem is een project bedenken waar moet dat dan over gaan en waarom? Dat vind ik één van de moeilijkste zaken die er is.

Ik ben wel eens jaloers op van die mensen met een duidelijke doelstelling "ik wil iets doen in diermodellen met kanker binnen het wnt systeem met een focus op stamcellen" Ja dan kan ik ook een project schrijven de vragen liggen binnen dat systeem voor het oprapen. Ik kom niet verder dan "ik wil iets doen"...

Ik zou het eerder zien als een onderdeel van je professionele ontwikkeling dan als een persoonlijke zwakte. Ik merk dat veel aio's een minderwaardigheidscomplex krijgen doordat ze zichzelf dit soort dingen verwijten in plaats van ze te zien als vaardigheden die je moet ontwikkelen. Na je promotie is het de tijd bij uitstek om te ontdekken wat voor soort onderzoek je zelf zou willen doen/begeleiden/vormen. Het klinkt zo fraai, iemand die na zijn of haar promotie precies weet welke kant hij of zij op wil. Ik zie het eerder als een gebrek aan verbeeldingskracht.

Overigens ben ik er steeds meer van overtuigd geraakt dat een sparringpartner van cruciaal belang is.