De kunst van het loslaten van je ex #231

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:09 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Haar standpunten waren dat ik in de eerste 3 maanden relatie werkloos was en veel moeite had met werk vinden. Zij werkte wel en betaalde ook alles. Daarom vindt zij dat ik nu best wat meer mag werken om alles een beetje in te halen. Ben ik het wel mee eens op zich. Maar zo'n grote drama eromheen hoeft dan weer niet.

Is idd niet heel onredelijk. Maar ontploffing was niet nodig geweest.
Ook weer niet zo'n diepgaand probleem om voor uit elkaar te gaan denk ik altijd maar.

En dat is het frustrerende, heb nog steeds het idee dat het bij mij ook niet nodig was geweest, ALS hij maar kon praten. We hadden geen levensgrote verschillen. Ja hij hield van skien en ik van apresskien en hij van veel werken en ik van werken+ genieten. Is niet dat de ene bv wel kids wil en de ander niet. Mja hij kan het niet.
Hoorde wel dat hij de avond voordat hij uit het huis ging 's nachts huilend een vriendin heeft opgebeld. Tsja wat ik daar nu weer mee moet ook geen idee, maar spookt wel rond in mn hoofd.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:09 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Haar standpunten waren dat ik in de eerste 3 maanden relatie werkloos was en veel moeite had met werk vinden. Zij werkte wel en betaalde ook alles. Daarom vindt zij dat ik nu best wat meer mag werken om alles een beetje in te halen. Ben ik het wel mee eens op zich. Maar zo'n grote drama eromheen hoeft dan weer niet.

Jezus wat een belachelijke redenering van haar. Je mag toch wel een paar dagen vrij nemen? Wat heeft dat te maken met 3 maanden werkeloos zijn.

En sorry hoor, maar inhalen? What de fuck... Je hebt een relatie met iemand om dat je van diegene houdt, dat jij op dat moment geen werk had wist ze toen ook al, dan had ze niks moeten beginnen in de eerste plaats.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:25 schreef runaway het volgende:

[..]

Is idd niet heel onredelijk. Maar ontploffing was niet nodig geweest.
Ook weer niet zo'n diepgaand probleem om voor uit elkaar te gaan denk ik altijd maar.

En dat is het frustrerende, heb nog steeds het idee dat het bij mij ook niet nodig was geweest, ALS hij maar kon praten. We hadden geen levensgrote verschillen. Ja hij hield van skien en ik van apresskien en hij van veel werken en ik van werken+ genieten. Is niet dat de ene bv wel kids wil en de ander niet. Mja hij kan het niet.
Hoorde wel dat hij de avond voordat hij uit het huis ging 's nachts huilend een vriendin heeft opgebeld. Tsja wat ik daar nu weer mee moet ook geen idee, maar spookt wel rond in mn hoofd.

Nou ja, jouw ex zou het ook niet voor de lol hebben uitgemaakt natuurlijk. Of je de dumper of de gedumpte ben, als het een goede relatie was zijn allebei die posities kut. Hoewel je beter de gedumpte kan zijn naar mijn mening.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:27 schreef aeque het volgende:

[..]

Jezus wat een belachelijke redenering van haar. Je mag toch wel een paar dagen vrij nemen? Wat heeft dat te maken met 3 maanden werkeloos zijn.

En sorry hoor, maar inhalen? What de fuck... Je hebt een relatie met iemand om dat je van diegene houdt, dat jij op dat moment geen werk had wist ze toen ook al, dan had ze niks moeten beginnen in de eerste plaats.

Ja het is wat krom idd. Ergens snap ik het wel maar zoveel drama daarvoor vind ik inderdaad ook niet nodig. Zij is ook wel verwend moet ik erbij zeggen dus misschien heeft dat er mee te maken en is haar inleving niet zo groot op dat gebied. En inhalen was misschien niet het juiste woord, meer in de zin van; zij heeft de eerste 3 maanden voor me gezorgd, gingen uit eten, shoppen etc. En nu ik werk heb mag ik wat terug doen. Hoewel ik dat wel doe natuurlijk dmv etentjes en kleine cadeaus etc.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:09 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Haar standpunten waren dat ik in de eerste 3 maanden relatie werkloos was en veel moeite had met werk vinden. Zij werkte wel en betaalde ook alles. Daarom vindt zij dat ik nu best wat meer mag werken om alles een beetje in te halen. Ben ik het wel mee eens op zich. Maar zo'n grote drama eromheen hoeft dan weer niet.

dan heeft ze opzich wel een goed punt, maar wat heeft vrije dagen daar mee van doen? die heb je toch sowieso al lijkt mij.. je werkt al fulltime, dus meer werken word lastig in deze situatie!

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:48 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Nou ja, jouw ex zou het ook niet voor de lol hebben uitgemaakt natuurlijk. Of je de dumper of de gedumpte ben, als het een goede relatie was zijn allebei die posities kut. Hoewel je beter de gedumpte kan zijn naar mijn mening.

Hm hoezo?
Ik vind het lastig dat veel mensen lijken te denken dat er 'meer' is (groener gras) terwijl ik juist denk dat 'goed' ook goed genoeg is. Het super-te-gekke-ik-feest-de-hele-week-en-ben-altijd-blij-facebook-plaatje is er niet.....

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:54 schreef anoniempjeanoniempje het volgende:

[..]

dan heeft ze opzich wel een goed punt, maar wat heeft vrije dagen daar mee van doen? die heb je toch sowieso al lijkt mij.. je werkt al fulltime, dus meer werken word lastig in deze situatie!

Normaal werk ik full time. Alleen deze week donderdag en vrijdag vrij vanwege het afronden van een project. Eerst vertelde ik dus haar dat ik donerdag en vrijdag vrij zou zijn en dat ik dan naar haar zou kunnen komen want zij is elke donerdag en vrijdag vrij. Ze zei toen bel het uitzendbureau en vraag of ze wat hebben. Mijn reactie hier op was; Mag ik ook van mijn vrije dagen genieten. Ik denk dat ze dit verkeerd interpreteerde en toen begon het gezeur een beetje. Heb er toen verder met rust gelaten en haar 2 dagen ff met rust gelaten maar dat mocht niet baten.

Zit nu al een beetje de hele dag te appen met haar. Gaat op zich goed, later op de dag even langs. Ze pushte me om te werken omdat we over een maandje op vakantie gingen/gaan?? en ze is bang dat ze alles moet gaan betalen als ik zo weinig werk. Ikzelf vind dit een beetje een misplaatste angst. Het enige waar ik mijn geld aan uitgeef zijn sigaretten en de treinreis naar haar en boodschappen voor haar af en toe. Ik woon nog thuis, zij op zichzelf. We verdienen op het moment evenveel alleen moet ik er 5 dagen voor werken en zij 3. Maar zij heeft dus meer uitgaven (Hypotheek, boodschappen en de rest van het dagelijks leven) Dus eigenlijk moet ik degene zijn die bang moet zijn

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 12:56 schreef runaway het volgende:

[..]

Hm hoezo?
Ik vind het lastig dat veel mensen lijken te denken dat er 'meer' is (groener gras) terwijl ik juist denk dat 'goed' ook goed genoeg is. Het super-te-gekke-ik-feest-de-hele-week-en-ben-altijd-blij-facebook-plaatje is er niet.....

Ik snap je zin even niet

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 13:03 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Normaal werk ik full time. Alleen deze week donderdag en vrijdag vrij vanwege het afronden van een project. Eerst vertelde ik dus haar dat ik donerdag en vrijdag vrij zou zijn en dat ik dan naar haar zou kunnen komen want zij is elke donerdag en vrijdag vrij. Ze zei toen bel het uitzendbureau en vraag of ze wat hebben. Mijn reactie hier op was; Mag ik ook van mijn vrije dagen genieten. Ik denk dat ze dit verkeerd interpreteerde en toen begon het gezeur een beetje. Heb er toen verder met rust gelaten en haar 2 dagen ff met rust gelaten maar dat mocht niet baten.

Zit nu al een beetje de hele dag te appen met haar. Gaat op zich goed, later op de dag even langs. Ze pushte me om te werken omdat we over een maandje op vakantie gingen/gaan?? en ze is bang dat ze alles moet gaan betalen als ik zo weinig werk. Ikzelf vind dit een beetje een misplaatste angst. Het enige waar ik mijn geld aan uitgeef zijn sigaretten en de treinreis naar haar en boodschappen voor haar af en toe. Ik woon nog thuis, zij op zichzelf. We verdienen op het moment evenveel alleen moet ik er 5 dagen voor werken en zij 3. Maar zij heeft dus meer uitgaven (Hypotheek, boodschappen en de rest van het dagelijks leven) Dus eigenlijk moet ik degene zijn die bang moet zijn

nah, het zal misschien aan mij liggen, maar als mijn vriendin tegen mij zou zeggen dat ik (op mijn vrije dag van het bedrijf waar ik full time werk) via het uitzendbureau werk moet bekijken om die "vrije dag" te doen, dan zou ik haar toch voor gek verklaren en haar vierkant uitlachen.. ongeacht of ze dingen heeft betaald toen er geen werk was.. vind het een hele aparte reactie vanuit jouw vriendin haar kant.

wellicht is het wel een optie (nu je full time werk en salaris ontvangt) haar in delen terug te betalen voor wat ze heeft betaald/voorgeschoten.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 13:07 schreef anoniempjeanoniempje het volgende:

[..]

nah, het zal misschien aan mij liggen, maar als mijn vriendin tegen mij zou zeggen dat ik (op mijn vrije dag van het bedrijf waar ik full time werk) via het uitzendbureau werk moet bekijken om die "vrije dag" te doen, dan zou ik haar toch voor gek verklaren en haar vierkant uitlachen.. ongeacht of ze dingen heeft betaald toen er geen werk was.. vind het een hele aparte reactie vanuit jouw vriendin haar kant.

wellicht is het wel een optie (nu je full time werk en salaris ontvangt) haar in delen terug te betalen voor wat ze heeft betaald/voorgeschoten.

Ik heb uit mezelf voorgesteld om de vakantie te betalen als bedankje voor dat ze mij de eerste 3 maanden heeft opgevangen. Zelf hou ik er helemaal niet van om te profiteren maar ze deed het graag zei ze.

Misschien was ze idd wat krom bezig met deze hele drama. Maar ja probeer dat uit te leggen aan haar. Zal wel aan de ADHD liggen ofzo. Zelf ben ik nu ook een beetje in de war. Ik zie wel wat er straks uitkomt. Meer dan een bloemetje meenemen, koken en mijn verhaal doen kan ik ook niet doen en hoop dat we op een normale manier kunnen praten.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 13:04 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Ik snap je zin even niet

Samenvatting: Mensen geven soms ook te makkelijk op groener gras enzo. Onterecht imo.

Contact via de app over dingen die nog geregeld moeten worden en stort direct weer in. Leeg gevoel is echt vreselijk, na bijna 6 weken word ik gek van hem missen en steeds meer missen.
Soort cold turkey afkicken is het.

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 15:03 schreef runaway het volgende:
Contact via de app over dingen die nog geregeld moeten worden en stort direct weer in. Leeg gevoel is echt vreselijk, na bijna 6 weken word ik gek van hem missen en steeds meer missen.
Soort cold turkey afkicken is het.

Hoe lang was jullie relatie en de rede van de break up?

Ik weet nog dat ik hier vorig jaar ook zat wegens mijn ex. Was zo verliefd op haar en deed alles maar ik werd dus gebruikt na 7 maanden was ik er pas echt overheen. Hoop dat jullie het sneller lukt :p

8 maanden hier.. Na 6 jaar relatie..

Lijkt te kloppen dus

quote:

Op donderdag 22 mei 2014 15:44 schreef SilentHunterNL het volgende:

[..]

Hoe lang was jullie relatie en de rede van de break up?

Ik weet nog dat ik hier vorig jaar ook zat wegens mijn ex. Was zo verliefd op haar en deed alles maar ik werd dus gebruikt na 7 maanden was ik er pas echt overheen. Hoop dat jullie het sneller lukt :p

4 jaar samen (waarvan 3 samenwonen) en daarvoor 9 jaar vrienden ......
Reden: hij zei 'we krijgen energie van andere dingen', 'ik twijfel weer' (2 eerdere crisissen), 'ik kan niet 100% voor je gaan'.
Ik denk zelf bindingsangst.

Het is bij mij al een tijdje uit (3e kerstdag) maar ik ben er nog steeds kapot van.
Op dit moment heb ik het gevoel dat ze elk moment op kan bellen van.. he kom je onze favo serie kijken.
Maar op dat belletje hoef ik niet te wachten, ze zal nooit meer bellen.
In feite is het ook een rouwproces, op de één op de andere dag is ze er gewoon niet meer.
Enkel de herinneringen blijven, en die probeer ik te koesteren.
Met bepaalde vragen zal ik nooit meer een antwoord krijgen, (waarom heb je er nooit met mij over gepraat, zit je moeder ook in dit complot, waarom had je het een week daarvoor nog over samenwonen,enz)
Het is echt klote om dan je spulletjes in haar bovenwoning te halen, niet wetende dat ze het uit gaat maken.

Column over ex'en:

http://lezerscolumns.metronieuws.nl/view/d5md

Moest toch wel lachen

Hey allemaal,

Sinds kort is mijn relatie uit dus ik kom hier maar weer eens een tijdje meekijken en posten. Klinkt gek maar vorige keren vond ik dit topic wel fijn om af en toe iets van me af te schrijven.

Heb anderhalf jaar verkering gehad met een lieve jongen. Hij bleek best heftige psychische en bijkomende financiële problemen te hebben. We hebben geprobeerd ondanks alles toch een weg te vinden samen maar hij had meer ruimte nodig om aan zichzelf te werken, en ik kon op een moment niet meer ruimte geven. Toen zijn we ermee gestopt. Das een heel moeilijke keuze geweest, maar wel t beste voor ons allebei denk ik.

Het is nu uit sinds maandag. Sinds maandag regelmatig een huilbui want damn wat vind ik het jammer dat het ons niet gelukt is samen te blijven. Het is zo'n gave jongen en zo jammer dat ie dat zelf niet meer kon zien. Inmiddels ook wel een stukje opluchting. Ik heb het laatste half jaar zoveel zorgen en stress gehad van de situatie dat ik amper ergens aan toegekomen ben.

Geen idee hoe het de komende tijd gaat lopen, ben met vlagen echt verdrietig maar niet troosteloos. Misschien komt dat nog, of misschien is het omdat ik al langer er rekening mee hield dat gezien zijn psychische problemen er mogelijk geen ruimte meer zou zijn voor een relatie.

Ik heb uit zelfbescherming onze foto's en andere aandenkens opgeborgen op een plekje waar ik het voorlopig niet tegenkom, gezamenlijke vrienden gevraagd maar even niets over hem te vertellen, en in overleg met hem afgesproken de komende tijd maar even geen contact te hebben. Ik wil mezelf gewoon niet kwellen met dat soort dingen.

Ook qua gedachten probeer ik mezelf een beetje in toom te houden, niet gaan zitten nadenken over hoe rot hij zich zal voelen maar mezelf vertellen dat hij vrienden heeft die op hem passen, niet denken over of we in de toekomst weer iets kunnen krijgen, want nee, ik kan en moet nu loslaten. Wel, damn we hebben een toffe tijd gehad, het is vreselijk moeilijk geweest de afgelopen tijd, en fucked up dat het zo gelopen is. Goed dat we nu gestopt zijn en niet op een punt dat we elkaar verwijten waren gaan maken. Maar godver wat vind ik het kut en pijnlijk dat ik je moet missen.

Verder tja... afleiding zoeken en uitzitten. Veel dansen, elke avond afspreken met vrienden, biertje in de kroeg of vandaag dan een barbecue en het allemaal maar even laten gebeuren. Ben blij dat ik bij m'n vrienden ook gewoon even stil kan zijn of om een knuffel mag vragen.

Vandaag n barbecue gehad. Een van mijn vrienden vond t nodig om een foto van mijn ex en hem de groep rond te laten gaan van een eerder feestje waar ik ook bij was. Toen was t nog niet uit. Ik vond dat niet fijn dus vroeg of hij mijn ex voorlopig even niet ter sprake wilde brengen. Begint hij vervolgens uit te leggen waarom hij die foto wilde laten zien want er was iets grappigs mee bla bla.." Ik kon m wel slaan maar ben civiel gebleven en heb een wat dwingend "Goed, ander onderwerp, nu graag." gezegd. Dat hielp.

quote:

Op vrijdag 23 mei 2014 00:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Hey allemaal,

Sinds kort is mijn relatie uit dus ik kom hier maar weer eens een tijdje meekijken en posten. Klinkt gek maar vorige keren vond ik dit topic wel fijn om af en toe iets van me af te schrijven.

Heb anderhalf jaar verkering gehad met een lieve jongen. Hij bleek best heftige psychische en bijkomende financiële problemen te hebben. We hebben geprobeerd ondanks alles toch een weg te vinden samen maar hij had meer ruimte nodig om aan zichzelf te werken, en ik kon op een moment niet meer ruimte geven. Toen zijn we ermee gestopt. Das een heel moeilijke keuze geweest, maar wel t beste voor ons allebei denk ik.

Het is nu uit sinds maandag. Sinds maandag regelmatig een huilbui want damn wat vind ik het jammer dat het ons niet gelukt is samen te blijven. Het is zo'n gave jongen en zo jammer dat ie dat zelf niet meer kon zien. Inmiddels ook wel een stukje opluchting. Ik heb het laatste half jaar zoveel zorgen en stress gehad van de situatie dat ik amper ergens aan toegekomen ben.

Geen idee hoe het de komende tijd gaat lopen, ben met vlagen echt verdrietig maar niet troosteloos. Misschien komt dat nog, of misschien is het omdat ik al langer er rekening mee hield dat gezien zijn psychische problemen er mogelijk geen ruimte meer zou zijn voor een relatie.

Ik heb uit zelfbescherming onze foto's en andere aandenkens opgeborgen op een plekje waar ik het voorlopig niet tegenkom, gezamenlijke vrienden gevraagd maar even niets over hem te vertellen, en in overleg met hem afgesproken de komende tijd maar even geen contact te hebben. Ik wil mezelf gewoon niet kwellen met dat soort dingen.

Ook qua gedachten probeer ik mezelf een beetje in toom te houden, niet gaan zitten nadenken over hoe rot hij zich zal voelen maar mezelf vertellen dat hij vrienden heeft die op hem passen, niet denken over of we in de toekomst weer iets kunnen krijgen, want nee, ik kan en moet nu loslaten. Wel, damn we hebben een toffe tijd gehad, het is vreselijk moeilijk geweest de afgelopen tijd, en fucked up dat het zo gelopen is. Goed dat we nu gestopt zijn en niet op een punt dat we elkaar verwijten waren gaan maken. Maar godver wat vind ik het kut en pijnlijk dat ik je moet missen.

Verder tja... afleiding zoeken en uitzitten. Veel dansen, elke avond afspreken met vrienden, biertje in de kroeg of vandaag dan een barbecue en het allemaal maar even laten gebeuren. Ben blij dat ik bij m'n vrienden ook gewoon even stil kan zijn of om een knuffel mag vragen.

Vandaag n barbecue gehad. Een van mijn vrienden vond t nodig om een foto van mijn ex en hem de groep rond te laten gaan van een eerder feestje waar ik ook bij was. Toen was t nog niet uit. Ik vond dat niet fijn dus vroeg of hij mijn ex voorlopig even niet ter sprake wilde brengen. Begint hij vervolgens uit te leggen waarom hij die foto wilde laten zien want er was iets grappigs mee bla bla.." Ik kon m wel slaan maar ben civiel gebleven en heb een wat dwingend "Goed, ander onderwerp, nu graag." gezegd. Dat hielp.

Heftig allemaal, maar je klinkt heel sterk. Goed dat je aan anderen laat merken dat je het wil laten rusten, en ook wel goed dat je toch een punt achter je relatie hebt gezet. Natuurlijk is het psychische en financiële aspect niet alles, maar het klinkt als reden genoeg om ermee te stoppen.

Afleiding helpt, dat merkt iedereen hier wel denk ik, dus blijf daarmee doorgaan. Zul je zelf een stuk gelukkiger van worden, en wie weet hij ook wel, en kom je elkaar over een tijd weer tegen, maar een stuk blijer. En wie weet is hij dan nog steeds die gave jongen, minus de problemen.

Sterkte, en klagen mag

Ergens zit ik maar te wachten op de klap van liefdesverdriet. Tot nu toe vind ik het allemaal wel te behapstukken en ja, das eigenlijk niet zoals dat eerder is geweest. En toch laat ik het allemaal wel toe denk ik.

Vanmorgen lag ik even na te denken over alles en bedacht me dat ik eigenlijk al wel een tijdje niet meer zo verliefd op hem was. Sinds februari, toen ging de tweede keer de kast open en kwam alle ongeopende post eruit, is het een soort rollercoaster geweest. Had ik ook eigenlijk geen tijd/aandacht om daar bij stil te staan.

Nadat hij verhuisd was moest ik mijn afstudeerscriptie schrijven, ik kreeg 3 weken uitstel en had daardoor 4 weken tijd om het onderzoek te doen en alles te schrijven. Dus ook helemaal geen tijd en mogelijkheid om over dingen na te denken. Twee weken later de realisatie dat het niet meer ging.

Als ik terugdenk aan de relatie denk ik dat we t een tijd echt heel erg leuk gehad hebben. Ben echt heel erg verliefd op hem geweest. Aan de andere kant heb ik ook al wel gedachten over de dingen die minder leuk waren en waarvan ik blij ben er niet meer mee te hoeven dealen. En dan niet perse zijn issues, maar van die gewone dingetjes.

Heel stom misschien maar ik kon me er behoorlijk aan irriteren dat als ik voor twee dagen voor ons samen gekookt had hij alles in 1 maaltijd opat. Hij at dan serieus 3 flinke porties, klaagde naderhand over buikpijn en ik had dan zoiets van WTF doe je. Eet gewoon een boterham na als je nog honger hebt, maar dat wilde hij dan niet want het avondeten was zo lekker. Fijn als je t van een studentenbudget moet doen.

En zijn hang naar vreselijk vet en ongezond eten was ook schijtirritant. Ik probeer n beetje op mijn gewicht te letten want ik heb al iets overgewicht en had ook wel eens gevraagd of hij mee wilde werken om erop te letten. Is niet dat ik op dieet zit ofzo, maar gewoon rode saus ipv roomsaus gebruiken en geen megaklodder mayo bij de friet. En mij verrassen met een doos chocolaatjes of taart. Bleh, ik deed dan wel blij verrast maar was er dan eigenlijk helemaal niet blij mee.

Gisteren op een salsafeest was een vriendin even aan het appen met haar vriendje dat het feestje leuk was. En toen had ik wel even zoiets van bah, ik wou dat ik dat nog had. Niet dat ik mijn ex terugwil maar meer dat destijds toen we nog verliefd waren het wel heel erg leuk was om even te appen dat het feestje superleuk was. Voelde me eventjes een beetje eenzaam. Maar die momenten zullen nog wel meer komen.

De leegte in mn hart is er nog maar al 2 dagen niet gehuild !

Sterkte jongens!

quote:

Op zaterdag 24 mei 2014 14:49 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ergens zit ik maar te wachten op de klap van liefdesverdriet. Tot nu toe vind ik het allemaal wel te behapstukken en ja, das eigenlijk niet zoals dat eerder is geweest. En toch laat ik het allemaal wel toe denk ik.

Vanmorgen lag ik even na te denken over alles en bedacht me dat ik eigenlijk al wel een tijdje niet meer zo verliefd op hem was. Sinds februari, toen ging de tweede keer de kast open en kwam alle ongeopende post eruit, is het een soort rollercoaster geweest. Had ik ook eigenlijk geen tijd/aandacht om daar bij stil te staan.

Nadat hij verhuisd was moest ik mijn afstudeerscriptie schrijven, ik kreeg 3 weken uitstel en had daardoor 4 weken tijd om het onderzoek te doen en alles te schrijven. Dus ook helemaal geen tijd en mogelijkheid om over dingen na te denken. Twee weken later de realisatie dat het niet meer ging.

Als ik terugdenk aan de relatie denk ik dat we t een tijd echt heel erg leuk gehad hebben. Ben echt heel erg verliefd op hem geweest. Aan de andere kant heb ik ook al wel gedachten over de dingen die minder leuk waren en waarvan ik blij ben er niet meer mee te hoeven dealen. En dan niet perse zijn issues, maar van die gewone dingetjes.

Heel stom misschien maar ik kon me er behoorlijk aan irriteren dat als ik voor twee dagen voor ons samen gekookt had hij alles in 1 maaltijd opat. Hij at dan serieus 3 flinke porties, klaagde naderhand over buikpijn en ik had dan zoiets van WTF doe je. Eet gewoon een boterham na als je nog honger hebt, maar dat wilde hij dan niet want het avondeten was zo lekker. Fijn als je t van een studentenbudget moet doen.

En zijn hang naar vreselijk vet en ongezond eten was ook schijtirritant. Ik probeer n beetje op mijn gewicht te letten want ik heb al iets overgewicht en had ook wel eens gevraagd of hij mee wilde werken om erop te letten. Is niet dat ik op dieet zit ofzo, maar gewoon rode saus ipv roomsaus gebruiken en geen megaklodder mayo bij de friet. En mij verrassen met een doos chocolaatjes of taart. Bleh, ik deed dan wel blij verrast maar was er dan eigenlijk helemaal niet blij mee.

Gisteren op een salsafeest was een vriendin even aan het appen met haar vriendje dat het feestje leuk was. En toen had ik wel even zoiets van bah, ik wou dat ik dat nog had. Niet dat ik mijn ex terugwil maar meer dat destijds toen we nog verliefd waren het wel heel erg leuk was om even te appen dat het feestje superleuk was. Voelde me eventjes een beetje eenzaam. Maar die momenten zullen nog wel meer komen.

Verwerk eerst deze helemaal en ga daarna op jacht naar de volgende, die waar je je niet aan irriteert en die je op elk feestje kan sturen hoe super leuk het wel niet is

quote:

Op zondag 25 mei 2014 12:22 schreef Aisomont het volgende:

[..]

Verwerk eerst deze helemaal en ga daarna op jacht naar de volgende, die waar je je niet aan irriteert en die je op elk feestje kan sturen hoe super leuk het wel niet is

Ga ik zeker doen hoor. T was meer even zo'n moment van eenzaamheid, heb eigenlijk helemaal geen behoefte aan nieuwe mannen ontmoeten. Pf, eerst deze relatie maar eens een plekje geven en eigenlijk heb ik ook wel zin om een tijdje gewoon single te zijn. Klinkt misschien raar maar ik vind de vrijheid die daarbij komt kijken altijd heerlijk. Nergens rekening mee houden, lekker met m'n vrienden afspreken wanneer ik wil, eten wat ik wil, geen verplichtingen. En natuurlijk komt er n moment dat ik wel weer zin heb iemand te ontmoeten en dat gebeurt dan ook wel weer, maar voorlopig even niet.

@iedereen: dikke knuffel.

quote:

Op zondag 25 mei 2014 13:52 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ga ik zeker doen hoor. T was meer even zo'n moment van eenzaamheid, heb eigenlijk helemaal geen behoefte aan nieuwe mannen ontmoeten. Pf, eerst deze relatie maar eens een plekje geven en eigenlijk heb ik ook wel zin om een tijdje gewoon single te zijn. Klinkt misschien raar maar ik vind de vrijheid die daarbij komt kijken altijd heerlijk. Nergens rekening mee houden, lekker met m'n vrienden afspreken wanneer ik wil, eten wat ik wil, geen verplichtingen. En natuurlijk komt er n moment dat ik wel weer zin heb iemand te ontmoeten en dat gebeurt dan ook wel weer, maar voorlopig even niet.

@iedereen: dikke knuffel.

Dat moet je helemaal zelf weten natuurlijk ook een knuffel voor jou!