R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier verder!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"A relationship is not based on the time you've spent together, but the foundation you've built together."
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"A relationship is not based on the time you've spent together, but the foundation you've built together."
'The difference between pizza and your opinion is that I asked for pizza.'
Laatste posts uit het vorige deel:
quote:Op maandag 28 april 2014 01:12 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Ik had je gelijk gegeven als we verder uit elkaar hadden gewoond , dan is uit het oog uit het hart, het is toch heel anders als je in een dorp woont wat toch nogal klein is, en nee ik ben er niet konstant mee bezig want ik heb meerendeel afleiding maar in een dorp is het toch elkaar vaker tegenkomen.
Wat niet betekend dat ik met hem op de koffie ga als ik hem tegenkom , maar wel hoe maak ik het voor mezelf het beste , het is namelijk niet zo dat als ik in de kroeg ben en hij is er ook dat ik wegga juist omdat ik voor mezelf geen plekken ga mijden vanwege hem en dan is meer dat je toch nadenkt van hoe ga ik er voor mezelf het beste mee om.
quote:
[..]
Eens snap ikBen het ook wel met je eens.
Mijn ex woont 1250 km van me vandaan. Dat is wat anders dan 500 meter om de hoek.
quote:
[..]
Ik snap echt perfect hoe je je voelt... Het is nu iets meer dan een maand over nu en ik vermaak me ook prima met mijn vrienden en voel me echt niet meer constant kut. Maar toch denk of hoop ik ergens dat ze me toch wel ergens moet gaan missen en dat het een fase is oid...
Vorige week op mijn verjaardag wilde ze me toch wel erg graag zien ook, en vond ze het erg emotioneel dat dat niet kon die dag omdat ik er gewoon geen zin in had. Ook zei ze dat het totaal niet erg zou vinden om mijn deze week ergens te zien... Maar ze zegt wel constant dat ik nergens op moet hopen.... Volgens mij wil ze heel graag goede vrienden blijven maar dat gaat voor mij natuurlijk niet werken....
[..]
Dat pilletje om je niet meer alleen te voelen tussen 1000 mensen zou ik ook wel willen.... gat in de markt inderdaad....
Ik heb zelf niet zoveel ervaring met rebounds, heb er gewoon geen zin in en mijn kop staat er niet naar... Ik kom zo af en toe wel leuke meisjes tegen maar na 5 min praten heb ik al zoiets van, hmmmm ze wint het toch niet van ex... Echt idioot...
Ik voelde me vanochtend ook weer kut... Zag wat fb foto's van de van koningsdag... Damn wat zag ze er goed uit en is het toch een leuk meisje....
Kreeg vorige week op mijn verjaardag ook nog een appje van een andere ex, blijkbaar zijn we weer 'on speaking terms'. Dat vond ik dan wel weer leuk, dat we weer konden praten en dat ze gelukkig is met der nieuwe vriend.
'The difference between pizza and your opinion is that I asked for pizza.'
Ben nu een paar weken verder, contact helemaal verbroken nu ook. Heb zelfs gehuild 2 keer in mijn uppie als vent. 
Het doet nog steeds pijn en denk er nog vaak aan terug wat ik of zij nu anders zou kunnen doen. Of het nu aan haar of mij ligt je kent het wel je komt er in je eentje niet uit.
Heb het besproken op een ander forum met volwassen mensen en ben er een beetje uit gekomen.
Mijn ouders zijn nogal makkelijk, ik moet erom lachen en vergeten...wat? Lekker begripvol is dat dan. De woede is weg eigenlijk het is alleen nog verdriet maar ik ben hier al eerder geweest...Moeilijk slapen vooral denkende aan de ex vriendin en de oude tijden. Dit duurt voor mij een maandje dan kom ik er wel weer overheen maar fijn is het niet. De gedachten zullen blijven en nooit vergeten, het is een levens ervaring rijker zullen we maar zeggen.
Het doet nog steeds pijn en denk er nog vaak aan terug wat ik of zij nu anders zou kunnen doen. Of het nu aan haar of mij ligt je kent het wel je komt er in je eentje niet uit.
Heb het besproken op een ander forum met volwassen mensen en ben er een beetje uit gekomen.
Mijn ouders zijn nogal makkelijk, ik moet erom lachen en vergeten...wat? Lekker begripvol is dat dan. De woede is weg eigenlijk het is alleen nog verdriet maar ik ben hier al eerder geweest...Moeilijk slapen vooral denkende aan de ex vriendin en de oude tijden. Dit duurt voor mij een maandje dan kom ik er wel weer overheen maar fijn is het niet. De gedachten zullen blijven en nooit vergeten, het is een levens ervaring rijker zullen we maar zeggen.
Hier gaat het erg wisselend. Ochtenden zijn erg klote en soms komt er een veel te grote tsunami van verdriet over me heen.
(relatie van 4 jaar waarvan 3 jaar samenwonen, 2 eerdere incidenten vanuit zijn kant, nu 3e keer gebroken hart door hem, kenden elkaar al vanaf ons 15e, nu 28 en single
)
Zolang ik bij mijn ouders ben gaat het wel, maar als ik in 'ons' huis ben is het een hel. Een van ons moet nog verhuizen, en een leuk plekje waar je je enigszins thuisvoelt is erg lastig in Amsterdam. Het idee van een half leeg huis breekt m'n hart.
Ik analyseer er op los en hoor van vrienden ook dat hij er nauwelijks over praat en maar voor zich uit zit te staren. Hoe kun je er nu niet over praten terwijl ik het over niets anders kan hebben Auw.......
Ik heb het maar op een hechtingsprobleem gegooid, geeft wat troost
Maare rebounds, werkt dat? Ik voel me zo leeg nu joh
Of is het toch ene gat met het andere vullen?
Edit: wel een boel lieve mensen om me heen
(relatie van 4 jaar waarvan 3 jaar samenwonen, 2 eerdere incidenten vanuit zijn kant, nu 3e keer gebroken hart door hem, kenden elkaar al vanaf ons 15e, nu 28 en single
)Zolang ik bij mijn ouders ben gaat het wel, maar als ik in 'ons' huis ben is het een hel. Een van ons moet nog verhuizen, en een leuk plekje waar je je enigszins thuisvoelt is erg lastig in Amsterdam. Het idee van een half leeg huis breekt m'n hart.
Ik analyseer er op los en hoor van vrienden ook dat hij er nauwelijks over praat en maar voor zich uit zit te staren
. Hoe kun je er nu niet over praten terwijl ik het over niets anders kan hebben Auw.......Ik heb het maar op een hechtingsprobleem gegooid, geeft wat troost
Maare rebounds, werkt dat? Ik voel me zo leeg nu joh
Of is het toch ene gat met het andere vullen?
Edit: wel een boel lieve mensen om me heen
Ja, ik kan me wel voorstellen dat dat naar is. Als je een berichtje stuurt is het toch in elk geval een soort erkenning dat jullie in het verleden heel belangrijk voor elkaar zijn geweest...quote:
[..]
Vrijwel nooit meer.. Eigenlijk het enige contact dat ik met beiden had was het jaarlijkse ''gefeliciteerd'', en heel incidenteel een keer wanneer we elkaar troffen op een feest/in de omgeving o.i.d.
Toch blijft het raar dat we nu zelfs zo ver van elkaar vervreemd zijn dat zelfs het feliciteren niet meer wordt gedaan. Hell, ik word zelfs gefeliciteerd op Facebook door mensen die ik al niet meer sinds de basisschool heb gezien. Maar mijn 2 exen, met de een ben ik op vakantie in Mexico geweest, 3 jaar een relatie gehad, ken haar hele familie en andersom, en de andere ex iets minder lang, maar ook een serieuze relatie, en dan nu gewoon zo afstandelijk... Kan er gewoon slecht tegen op de een of andere manier nog steeds
Heb al een tijd geen relatie meer gehad, maar wat je zegt herken ik heel erg. Lijkt wel heel erg alsof je (nog) een sterke stille hoop hebt dat het weer goed komt, terwijl ik juist denk dat deze hoop er voor zorgt dat je kansen op een eventuele hereniging alleen maar laat slinken..
Als je nog hoop hebt, sijpelt dat altijd op de een of andere manier door aan je ex, en volgens mij is dat voor een ex meteen weer afknapper #1 wanneer diegene merkt dat de ander maar 1 ding wil, en dat is dat alles weer terug naar het oude gaat..
Wat dat betreft is het denk ik het makkelijkst om jezelf aan de meest logische gedachtegang vast te houden, en dat is : Als je ex het ook allemaal zo leuk vond als jij, dan had hij niet de behoefte om aan het (studentenleven? ) te gaan snuffelen. Soms is het moeilijk voor te stellen dat iemand iets wat zo veilig en vertrouwd aanvoelt zo ineens weg kan gooien (heb het zelf ook meegemaakt), maar wat mensen 100% bevalt, dat doen ze never nooit weg, dus kennelijk zat het toch niet helemaal goed tussen jullie, is even kut om te accepteren maarja.
En ja, klopt, ergens heb ik die hoop nog en dat vind ik zelf zo irritant. Ik weet ook wel dat onze relatie vlak voor het einde niet perfect was. Er zat een beetje een sleur in en daarna zagen we elkaar maar eens in de week, wat het lastig maakte, dus perfect was het zeker niet. Ik denk dan alleen: dat zijn dingen waar je zo gemakkelijk iets aan kunt doen. Als hij maar één keer had uitgesproken dat hij twijfels had of dat er dingen moesten veranderen had er zoveel anders kunnen zijn. In plaats daarvan zegt hij nu dat hij het een tijdje heeft aangekeken om te kijken of zijn gevoel zou veranderen, maar hoe kun je nou verwachten dat iets verandert als je niks uitspreekt en niks onderneemt. Dat frustreert me gewoon zo erg. Nooit heeft hij iets van onvrede laten weten, pas toen het voor hem al te laat was. Ik ben echt niet een onredelijk persoon en als ik het gevoel zou hebben dat we er alles aan hadden gedaan, maar het gewoon niet meer werkte zou ik me er wel bij neer kunnen leggen, maar zo is het gewoon niet.
Ik denk dat ik helaas nu in fase 3 zit.... Ik heb aankomende week twee dates, maar begin er nu weinig zin in te krijgen. En ik dacht nog wel dat ik erover heen was!
Wat vinden jullie trouwens van een rebound girl?
Wat vinden jullie trouwens van een rebound girl?
Je gaat iemand anders haar hart brekenquote:
Ik denk dat ik helaas nu in fase 3 zit.... Ik heb aankomende week twee dates, maar begin er nu weinig zin in te krijgen. En ik dacht nog wel dat ik erover heen was!
Wat vinden jullie trouwens van een rebound girl?
NMNS: Taart Soury is geen probleem, die leg ik wel ergens vast in een keuken met wat rookgerei.
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Ik ben hier al een tijd niet meer geweest ondanks dat ik enorm veel aan dit topic heb gehad.
Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat mijn ex een punt zetten achter onze relatie. Zij ging direct verder met een ander en ik mocht het eigenlijk maar uitzoeken.
Achteraf ben ik zonder haar beter af. Ik kan nu eindelijk eens gaan ontdekken wat ik zelf wil, leuk vind en wie ik echt ben.
In 6,5 jaar heb ik eigenlijk alleen voor haar en haar dochter geleefd. Ja ik zeg haar dochter omdat ik niet de officiële vader ben, ik heb haar alleen 6,5 jaar mee opgevoed. Gevoelsmatig voelt het als mijn dochter maar er is niks aan te doen, gelukkig mag ik haar tegenwoordig weer zien.
Voor degene die nu hier komen en hun verhaal delen kan ik alleen maar zeggen, dit gaat heel cliché klinken, het word echt allemaal beter dan je nu denkt. Het is lastig en klote maar ook jullie komen er overheen. Zoek vooral je vrienden op en als je die niet echt hebt, ga ze maken. Dit helpt echt. En wil je je verhaal kwijt dan is dit de perfecte plek!
Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat mijn ex een punt zetten achter onze relatie. Zij ging direct verder met een ander en ik mocht het eigenlijk maar uitzoeken.
Achteraf ben ik zonder haar beter af. Ik kan nu eindelijk eens gaan ontdekken wat ik zelf wil, leuk vind en wie ik echt ben.
In 6,5 jaar heb ik eigenlijk alleen voor haar en haar dochter geleefd. Ja ik zeg haar dochter omdat ik niet de officiële vader ben, ik heb haar alleen 6,5 jaar mee opgevoed. Gevoelsmatig voelt het als mijn dochter maar er is niks aan te doen, gelukkig mag ik haar tegenwoordig weer zien.
Voor degene die nu hier komen en hun verhaal delen kan ik alleen maar zeggen, dit gaat heel cliché klinken, het word echt allemaal beter dan je nu denkt. Het is lastig en klote maar ook jullie komen er overheen. Zoek vooral je vrienden op en als je die niet echt hebt, ga ze maken. Dit helpt echt. En wil je je verhaal kwijt dan is dit de perfecte plek!
Vandaag een emotional breakdown gehad in de bus. Ik zou mijn laatste spulletjes ophalen maar hoe dichter ik bij d'r kwam hoe moeilijker ik het had. Ik was helemaal in shock en zat bijna te hyperventileren.
Op het moment ben ik rustig maar het voelt nog steeds niet in orde. Misschien ook omdat ik nu ook gestopt ben met roken, maar dat is iets waar ik ook echt niet meer aan wil beginnen.
Op het moment ben ik rustig maar het voelt nog steeds niet in orde. Misschien ook omdat ik nu ook gestopt ben met roken, maar dat is iets waar ik ook echt niet meer aan wil beginnen.
Burning bridges gives you so much more
Ik denk dat het er vooral omgaat om te beseffen dat je ex niet zomaar je ex is. Dit zegt genoeg dat jullie niet bij elkaar pasten en je verder moet met je leven. Er komt op een dag wel iemand die wél volledig met je matcht.
Succes is niet het einde, falen is niet fataal het is de moed om door te gaan die telt.
Tsja ouders... Die van mij zeggen ook, hup gewoon doorgaan en vooral je studie niet laten verslonzen nu! Ze hebben ook wel gelijk, maar het is allemaal zo makkelijk gezegd en zo hard vind ik....quote:
Ben nu een paar weken verder, contact helemaal verbroken nu ook. Heb zelfs gehuild 2 keer in mijn uppie als vent.
Het doet nog steeds pijn en denk er nog vaak aan terug wat ik of zij nu anders zou kunnen doen. Of het nu aan haar of mij ligt je kent het wel je komt er in je eentje niet uit.
Heb het besproken op een ander forum met volwassen mensen en ben er een beetje uit gekomen.
Mijn ouders zijn nogal makkelijk, ik moet erom lachen en vergeten...wat? Lekker begripvol is dat dan. De woede is weg eigenlijk het is alleen nog verdriet maar ik ben hier al eerder geweest...Moeilijk slapen vooral denkende aan de ex vriendin en de oude tijden. Dit duurt voor mij een maandje dan kom ik er wel weer overheen maar fijn is het niet. De gedachten zullen blijven en nooit vergeten, het is een levens ervaring rijker zullen we maar zeggen.
Ik heb de laatste paar weken nu ook meer gejankt dan in de rest van mijn leven bij elkaar.... super...
Oe, wel goed dat je weer rustig bent en dat je gestopt ben met roken! Ik ben net nu juist weer meer gaan roken door al die stress en zorgen.... Ik kan er gelukkig redelijk makkelijk mee stoppen, maar ik moet er wel mee uitkijken...quote:
Vandaag een emotional breakdown gehad in de bus. Ik zou mijn laatste spulletjes ophalen maar hoe dichter ik bij d'r kwam hoe moeilijker ik het had. Ik was helemaal in shock en zat bijna te hyperventileren.
Op het moment ben ik rustig maar het voelt nog steeds niet in orde. Misschien ook omdat ik nu ook gestopt ben met roken, maar dat is iets waar ik ook echt niet meer aan wil beginnen.
En wat herkenbaar zeg.... Om de een of andere reden de afgelopen 3 nachten over haar gedroomd en daarmee wakker geworden... Echt super fijn...quote:
Over hem gedroomd vannacht..... Wakker worden is vreselijk vandaag
En nja, een of andere reden, ik weet de reden... Met koningsnacht heeft ze weer eens 'visite' gehad en ze vond het ook nodig om dat cryptisch te vertellen daarna aan mij... Jezus wat een klote zooi zeg....
Ze wilt ook nog steeds vriendjes zijn/worden en contact blijven houden/opnemen... En ik heb geen idee hoe ik daarmee om moet gaan... Ik wil haar graag in mijn leven, maar het doet me nu zoveel pijn vanaf dat ik wakker wordt tot dat ik naar bed ga.... Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar overal te verbannen of te blocken, maar dit kan ik ook niet meer aan....
Sorry hoor, ik heb het vorige topic doorgelezen en met name jouw houding valt me op. Jij laat je mentaal echt in zijn totaliteit verkrachten. Zo'n vuile hoer die een paar dagen later al weer met iemand anders lag te neuken, jou overduidelijk meer als vriend ziet dien je toch te lozen????quote:
[..]
Tsja ouders... Die van mij zeggen ook, hup gewoon doorgaan en vooral je studie niet laten verslonzen nu! Ze hebben ook wel gelijk, maar het is allemaal zo makkelijk gezegd en zo hard vind ik....
Ik heb de laatste paar weken nu ook meer gejankt dan in de rest van mijn leven bij elkaar.... super...
[..]
Oe, wel goed dat je weer rustig bent en dat je gestopt ben met roken! Ik ben net nu juist weer meer gaan roken door al die stress en zorgen.... Ik kan er gelukkig redelijk makkelijk mee stoppen, maar ik moet er wel mee uitkijken...
[..]
En wat herkenbaar zeg.... Om de een of andere reden de afgelopen 3 nachten over haar gedroomd en daarmee wakker geworden... Echt super fijn...
En nja, een of andere reden, ik weet de reden... Met koningsnacht heeft ze weer eens 'visite' gehad en ze vond het ook nodig om dat cryptisch te vertellen daarna aan mij... Jezus wat een klote zooi zeg....
Ze wilt ook nog steeds vriendjes zijn/worden en contact blijven houden/opnemen... En ik heb geen idee hoe ik daarmee om moet gaan... Ik wil haar graag in mijn leven, maar het doet me nu zoveel pijn vanaf dat ik wakker wordt tot dat ik naar bed ga.... Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar overal te verbannen of te blocken, maar dit kan ik ook niet meer aan....
Ik snap jou niet, zij ontleent allerlei bevestiging uit jouw houding en jij zit er een beetje onderdoor te gaan. Jij ziet niet in dat het - grofweg- een vuige hoer is die jou misbruikt. Wordt wakker kerel. Godverdomme zeg, mietje dat je bent (en dit bedoel ik om je te pushen, niet als belediging)
Er zit meer vis in de zee, er is ook een lieverd voor jou. Damn gozer, kom uit dat droombeeld, flikker haar overal vanaf en laat haar niet langer als luis in je pels je leven beheersen. Denk je dat het makkelijker wordt als je jezelf een jaar laat lenen voor deze onzin ofzo?
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Wow realitycheck hier... Stiekem heb je gelijk, en wat nog veel erger is, ik weet dat ergens zelf ook wel al een tijdje...quote:
[..]
Sorry hoor, ik heb het vorige topic doorgelezen en met name jouw houding valt me op. Jij laat je mentaal echt in zijn totaliteit verkrachten. Zo'n vuile hoer die een paar dagen later al weer met iemand anders lag te neuken, jou overduidelijk meer als vriend ziet dien je toch te lozen????
Ik snap jou niet, zij ontleent allerlei bevestiging uit jouw houding en jij zit er een beetje onderdoor te gaan. Jij ziet niet in dat het - grofweg- een vuige hoer is die jou misbruikt. Wordt wakker kerel. Godverdomme zeg, mietje dat je bent (en dit bedoel ik om je te pushen, niet als belediging)
Er zit meer vis in de zee, er is ook een lieverd voor jou. Damn gozer, kom uit dat droombeeld, flikker haar overal vanaf en laat haar niet langer als luis in je pels je leven beheersen. Denk je dat het makkelijker wordt als je jezelf een jaar laat lenen voor deze onzin ofzo?
Ik weet van mezelf dat ik sowieso moeite met mensen loslaten heb en nu, met haar, zeker. Ook al weet ik wel dat het beter zou zijn. Ik vraag me wel af wat je bedoelt met wat voor bevestiging ze nu aan mijn gedrag zou kunnen ontleden. Ik houd zelf de boot af richting haar, neem zelf ook geen contact op en probeer, als zij wel contact op neemt, niet te emotioneel beladen te reageren. Niet dat me dat altijd goed af gaat, maar goed.
En ik denk niet dat het makkelijker wordt als ik me een jaar laat meeslepen hierdoor, maar op het moment weet ik gewoon niet zoveel meer... Ook niet wat nou eigenlijk het beste voor mezelf zou zijn...
Volgens mij weten jij en ik beiden wel dat jij 'de boot niet afhoudt'. En volgens mij weet jij prima wat het beste is voor jezelf.quote:
[..]
Wow realitycheck hier... Stiekem heb je gelijk, en wat nog veel erger is, ik weet dat ergens zelf ook wel al een tijdje...
Ik weet van mezelf dat ik sowieso moeite met mensen loslaten heb en nu, met haar, zeker. Ook al weet ik wel dat het beter zou zijn. Ik vraag me wel af wat je bedoelt met wat voor bevestiging ze nu aan mijn gedrag zou kunnen ontleden. Ik houd zelf de boot af richting haar, neem zelf ook geen contact op en probeer, als zij wel contact op neemt, niet te emotioneel beladen te reageren. Niet dat me dat altijd goed af gaat, maar goed.
En ik denk niet dat het makkelijker wordt als ik me een jaar laat meeslepen hierdoor, maar op het moment weet ik gewoon niet zoveel meer... Ook niet wat nou eigenlijk het beste voor mezelf zou zijn...
Jij bent haar "calamiteitennummertje" maar ondertussen naait zij er vrolijk op los, denk ze dit te kunnen delen met jou als vriend en accepteer jij dat allemaal maar.
Nu even reeël hè. Denk je nou serieus dat je leven achteruit gaat als je haar overal vanaf trapt? Facebook, whatsapp block et cetera? Denk je werkelijk dat je er dan 'slechter' afkomt?
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Ik weet het niet man, ze heeft een aantal maal echt pijnlijk en hard duidelijk gemaakt dat ze echt niks meer ergens in ziet, ook niet als 'calamiteitennummertje'. Ik heb ook niet het idee dat ze dat erachter zoekt, ook tijdens onze relatie onderhield ze veel contact met andere exen. Denk dat ze dat normaal vind ofzo... :squote:
[..]
Volgens mij weten jij en ik beiden wel dat jij 'de boot niet afhoudt'. En volgens mij weet jij prima wat het beste is voor jezelf.
Jij bent haar "calamiteitennummertje" maar ondertussen naait zij er vrolijk op los, denk ze dit te kunnen delen met jou als vriend en accepteer jij dat allemaal maar.
Nu even reeël hè. Denk je nou serieus dat je leven achteruit gaat als je haar overal vanaf trapt? Facebook, whatsapp block et cetera? Denk je werkelijk dat je er dan 'slechter' afkomt?
En natuurlijk heb je gelijk, ik weet ook wel dat het beste voor mij nu is, volledig uit mijn leven bannen. Maar ik vind dat enorm lastig, net als iedereen denk ik. Het voelt alsof ik nu mijn eigen been moet afzagen, zo diep heeft het allemaal gezeten...
Overigens accepteer ik het niet dat ze zowel dat doet en daar over verteld, dat heb ik haar ook duidelijk gemaakt, dat ik er niet van gediend ben om daarover te horen en dat ze daar mee moet stoppen. Ze moet natuurlijk doen wat ze niet laten kan, heb ik helaas niks meer over te zeggen.
Reëel gezien ben ik gewoon bang dat mijn leven er dan op achteruit gaat, er zijn in de afgelopen 2 jaar veel dingen gebeurd en we hebben heel veel goede en slechte dingen gedeeld, meer dan in mijn vorige relaties die langer waren dan deze. Anderzijds denk ik dat het wel rust zal brengen, reëel gezien....
Er blijkt voor mij nergens uit dat die meid rekening houdt met jouw gevoelens, inziet dat jij nog erg veel last hebt van de breuk en jou met rust laat.quote:
[..]
Ik weet het niet man, ze heeft een aantal maal echt pijnlijk en hard duidelijk gemaakt dat ze echt niks meer ergens in ziet, ook niet als 'calamiteitennummertje'. Ik heb ook niet het idee dat ze dat erachter zoekt, ook tijdens onze relatie onderhield ze veel contact met andere exen. Denk dat ze dat normaal vind ofzo... :s
En natuurlijk heb je gelijk, ik weet ook wel dat het beste voor mij nu is, volledig uit mijn leven bannen. Maar ik vind dat enorm lastig, net als iedereen denk ik. Het voelt alsof ik nu mijn eigen been moet afzagen, zo diep heeft het allemaal gezeten...
Overigens accepteer ik het niet dat ze zowel dat doet en daar over verteld, dat heb ik haar ook duidelijk gemaakt, dat ik er niet van gediend ben om daarover te horen en dat ze daar mee moet stoppen. Ze moet natuurlijk doen wat ze niet laten kan, heb ik helaas niks meer over te zeggen.
Reëel gezien ben ik gewoon bang dat mijn leven er dan op achteruit gaat, er zijn in de afgelopen 2 jaar veel dingen gebeurd en we hebben heel veel goede en slechte dingen gedeeld, meer dan in mijn vorige relaties die langer waren dan deze. Anderzijds denk ik dat het wel rust zal brengen, reëel gezien....
Na 2 jaar relatie (met het een en andere aan problematiek) zijn jullie uit elkaar gegaan, zij lag de week erna alweer met een ex-scharrel te 'bangen'. Eigenlijk stel jij je vanaf die tijd al 'ontvankelijk' op en heb jij altijd ruimte gegeven voor haar om richting jou te aarden, behalve op sexueel gebied, want dat wil je begrijpelijkerwijs niet horen.
Zie je niet wat jij jezelf aan doet, vent? Denk je dat de 'goede dingen' niet blijven als je definitief afstand neemt? Geef me een goede reden waarom je leven er op achteruit zou gaan?
Ik lees namelijk dat zij vrolijk doorgaat met haar jeugd en jij blijft steken. Dat lijkt me niet de bedoeling.
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Ik begin er wel steeds meer achter te komen of te beseffen dat zij nu heel hard door gaat inderdaad en dat ik dat nog niet doe en kan. Dat doet inderdaad pijn, maar ik weet niet hoe ik dat gevoel omzet in iets positiefs. Ik zie ook wel dat ik dat mezelf niet aan moet doen, je bent ook echt niet de eerste die dat zegt, gelukkig.quote:
[..]
Er blijkt voor mij nergens uit dat die meid rekening houdt met jouw gevoelens, inziet dat jij nog erg veel last hebt van de breuk en jou met rust laat.
Na 2 jaar relatie (met het een en andere aan problematiek) zijn jullie uit elkaar gegaan, zij lag de week erna alweer met een ex-scharrel te 'bangen'. Eigenlijk stel jij je vanaf die tijd al 'ontvankelijk' op en heb jij altijd ruimte gegeven voor haar om richting jou te aarden, behalve op sexueel gebied, want dat wil je begrijpelijkerwijs niet horen.
Zie je niet wat jij jezelf aan doet, vent? Denk je dat de 'goede dingen' niet blijven als je definitief afstand neemt? Geef me een goede reden waarom je leven er op achteruit zou gaan?
Ik lees namelijk dat zij vrolijk doorgaat met haar jeugd en jij blijft steken. Dat lijkt me niet de bedoeling.
En waarom zou mijn leven er op achteruit gaan? Misschien de ongemakkelijkheid als we elkaar dan weer in het echt tegenkomen (wat een paar keer per week gebeurt). Nu kan dat nog redelijk normaal, van beide kanten.
Ze heeft mij overigens ook gevraagd of ik vrienden kon blijven nadat het uit was, daar heb ik telkens nee op gezegd en gezegd dat als ze het uit maakt, dat ze dan volledig uit mijn leven is en gaat. Ik besef me ook dat ik dat nu maar half aan het doen ben en dat ze nu dus eigenlijk krijgt wat zij wil... Misschien moet ik mijn beloftes een keertje nakomen.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook lastig vind omdat ik dan het idee heb dat ik dan echt alle controle kwijt ben en alles uit mijn handen heb laten vallen, en daar houd ik niet van/ben ik bang voor.
Natuurlijk is dat pijnlijk, maar blijf niet hangen. Kijk, ik ben er niet om jou te vertellen hoe je het allemaal maar even moet gaan doen. Dat bepaal je zelf, wil jij blijven aanmodderen (half/half) dan moet je dat uiteraard zelf weten. Ik denk alleen in jouw belang in deze en dat is echt een nieuwe weg inslaan.quote:
[..]
Ik begin er wel steeds meer achter te komen of te beseffen dat zij nu heel hard door gaat inderdaad en dat ik dat nog niet doe en kan. Dat doet inderdaad pijn, maar ik weet niet hoe ik dat gevoel omzet in iets positiefs. Ik zie ook wel dat ik dat mezelf niet aan moet doen, je bent ook echt niet de eerste die dat zegt, gelukkig.
En waarom zou mijn leven er op achteruit gaan? Misschien de ongemakkelijkheid als we elkaar dan weer in het echt tegenkomen (wat een paar keer per week gebeurt). Nu kan dat nog redelijk normaal, van beide kanten.
Ze heeft mij overigens ook gevraagd of ik vrienden kon blijven nadat het uit was, daar heb ik telkens nee op gezegd en gezegd dat als ze het uit maakt, dat ze dan volledig uit mijn leven is en gaat. Ik besef me ook dat ik dat nu maar half aan het doen ben en dat ze nu dus eigenlijk krijgt wat zij wil... Misschien moet ik mijn beloftes een keertje nakomen.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook lastig vind omdat ik dan het idee heb dat ik dan echt alle controle kwijt ben en alles uit mijn handen heb laten vallen, en daar houd ik niet van/ben ik bang voor.
En dan kom je haar een paar keer tegen per week? So what? Als je voor de rest -in je eigen belang- het contact verbreekt dan kan je toch wel hallo zeggen als je haar ziet? Je stelt je eigen belang ondergeschikt aan het feit dat het contact nog 'redelijk normaal kan'. Dat is toch geen goed argument vriend?
Rare manier van vrienden maken heeft zij. Relatie -> ex -> vrienden en daarna als het met haar volgende relatie uit is gaat ze nog eens met een paar exen naar bed. Natuurlijk overdreven maar er is nu niks tussen haar en jou, die 2 jaar relatie is verleden tijd en er is verder geen enkele reden voor jou om te blijven modderen.quote:Ze heeft mij overigens ook gevraagd of ik vrienden kon blijven nadat het uit was, daar heb ik telkens nee op gezegd en gezegd dat als ze het uit maakt, dat ze dan volledig uit mijn leven is en gaat. Ik besef me ook dat ik dat nu maar half aan het doen ben en dat ze nu dus eigenlijk krijgt wat zij wil... Misschien moet ik mijn beloftes een keertje nakomen.
Probeer dit eens zou ik zeggen. Zal even kut zijn maar zoals alle verhalen hier, het wordt beter.quote:Misschien moet ik mijn beloftes een keertje nakomen
Controle? Waarover?quote:Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ook lastig vind omdat ik dan het idee heb dat ik dan echt alle controle kwijt ben en alles uit mijn handen heb laten vallen, en daar houd ik niet van/ben ik bang voor.
Nogmaals, doe wat je moet doen. Maar dit verhaal kent 1 winnaar op deze manier en dat is je ex. Rondnaaien, scharrelen, straks heeft ze misschien een nieuwe vriend en jij staat daar aan de zijlijn met je lege leven. Je pleegt roofbouw door zo te blijven hangen aan een spookbeeld van vroeger. Er 'is helemaal niets meer' tussen jullie. Schijnvriendschap gebaseerd op helemaal niets, wellicht omdat ze jou niet met de grond gelijk wilde maken door alles af te kappen.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En als je niet uitkijkt kan de jouwe weleens heel ernstig gaan etteren.
Charlie: How's it going in there?
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Alan: Whatever happened to zippers? I miss zippers.
Charlie: I don't know, Alan, maybe there were too many injuries. Nobody ever got their balls caught in a buttonhole
Ik bepaal inderdaad zelf hoe ik hier mee omgaquote:
[..]
Natuurlijk is dat pijnlijk, maar blijf niet hangen. Kijk, ik ben er niet om jou te vertellen hoe je het allemaal maar even moet gaan doen. Dat bepaal je zelf, wil jij blijven aanmodderen (half/half) dan moet je dat uiteraard zelf weten. Ik denk alleen in jouw belang in deze en dat is echt een nieuwe weg inslaan.
En dan kom je haar een paar keer tegen per week? So what? Als je voor de rest -in je eigen belang- het contact verbreekt dan kan je toch wel hallo zeggen als je haar ziet? Je stelt je eigen belang ondergeschikt aan het feit dat het contact nog 'redelijk normaal kan'. Dat is toch geen goed argument vriend?
Rare manier van vrienden maken heeft zij. Relatie -> ex -> vrienden en daarna als het met haar volgende relatie uit is gaat ze nog eens met een paar exen naar bed. Natuurlijk overdreven maar er is nu niks tussen haar en jou, die 2 jaar relatie is verleden tijd en er is verder geen enkele reden voor jou om te blijven modderen.
Controle? Waarover?
Nogmaals, doe wat je moet doen. Maar dit verhaal kent 1 winnaar op deze manier en dat is je ex. Rondnaaien, scharrelen, straks heeft ze misschien een nieuwe vriend en jij staat daar aan de zijlijn met je lege leven. Je pleegt roofbouw door zo te blijven hangen aan een spookbeeld van vroeger. Er 'is helemaal niets meer' tussen jullie. Schijnvriendschap gebaseerd op helemaal niets, wellicht omdat ze jou niet met de grond gelijk wilde maken door alles af te kappen.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En als je niet uitkijkt kan de jouwe weleens heel ernstig gaan etteren.
, ben er ook echt wel eigenwijs genoeg voor... Maar het is wel fijn om af en toe een spiegel voorgehouden te krijgen merk ik . Die paar keer in de week elkaar tegenkomen vind ik nu nog zenuwslopend, ik merk aan alles aan mezelf dat ik er teveel mee bezig ben, echt ongelofelijk eigenlijk... Ik was in onze relatie juist nogal van het mijn eigenbelang vooropstellen, daar is het ook een beetje op geklapt en misschien vind ik het daarom nu juist lastig om dat weer te doen...
Ik ben verder ook geen fan van haar manier van omgaan met exen, ben zelf nooit op die manier met exen in contact gebleven en ben het eigenlijk ook niet van plan... Nu maar eens kracht bijzetten denk ik... Ik weet ook dat het van haar uit geen schijnvriendschap is, van mij uit misschien ook niet, we waren ook al goede vrienden voordat we iets kregen. Maar dat is niet wat ik nu wil of nodig heb.
En ik ben nu juist die controle over mijn eigen leven kwijt en over ons leven samen, want dat is er niet meer... Ik merk nu aan mezelf dat ik mezelf ook totaal niet in de hand heb en dat ik volledig radeloos wordt in deze situatie, die controle ben ik kwijt en dat is best wel raar/eng voor iemand die graag en vaak in control was.
Voor diepe etterende wonden ben ik ook door vrienden gewaarschuwd, dat is ook het laatste waar ik trek in heb, dat mag me gewoon niet gebeuren.
Dat controleperiodes had ik eerst ook, alle toekomstplannen vallen weg, je verwachtingen, beeld van jezelf etc. Ben nu zelf zover dat ik voor mezelf wil leven en er wat van wil maken. Ik heb vandaag al een uur gesport, uitgebreid ontbeten en ga vanavond een biertje drinken met vrienden. Het gaat nog niet de hele tijd goed en ik wil ook niks forceren, maar dit soort dingen doen helpt echt wel.quote:
[..]
En ik ben nu juist die controle over mijn eigen leven kwijt en over ons leven samen, want dat is er niet meer... Ik merk nu aan mezelf dat ik mezelf ook totaal niet in de hand heb en dat ik volledig radeloos wordt in deze situatie, die controle ben ik kwijt en dat is best wel raar/eng voor iemand die graag en vaak in control was.
Voor diepe etterende wonden ben ik ook door vrienden gewaarschuwd, dat is ook het laatste waar ik trek in heb, dat mag me gewoon niet gebeuren.
Burning bridges gives you so much more
Ja dat is inderdaad erg herkenbaar, ik had eerst een uitgezet pad in de toekomst, verwachtingen in de komende paar maanden en daar ook erg veel zin in. Dat is nu allemaal weg en die controle over de toekomst ben ik kwijt, dat is echt zwaar.quote:Op dinsdag 29 april 2014 12:47 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
Dat controleperiodes had ik eerst ook, alle toekomstplannen vallen weg, je verwachtingen, beeld van jezelf etc. Ben nu zelf zover dat ik voor mezelf wil leven en er wat van wil maken. Ik heb vandaag al een uur gesport, uitgebreid ontbeten en ga vanavond een biertje drinken met vrienden. Het gaat nog niet de hele tijd goed en ik wil ook niks forceren, maar dit soort dingen doen helpt echt wel.
Overigens ben ik wel echt goed hard afleiding aan het zoeken gelukkig, sinds het uit is geen enkele avond niks te doen gehad eigenlijk, ben ook weer fanatiek begonnen met hardlopen en mountainbiken, ga vanavond weer snowboardles geven en eet lekker vaak bij vrienden en stap net ff wat vaker de kroeg in zeg maar
. Die dingen helpen inderdaad goed, maar het zijn voor mij echt meer pleisters voor een gat in mijn ziel dat op het moment niet te vullen of kleiner te maken is... Fijn, maar niet blijvend die pleisters.
Misschien is dat zijn manier van verwerken? Sommige mensen praten er makkelijk over, anderen juist niet.quote:
Hier gaat het erg wisselend. Ochtenden zijn erg klote en soms komt er een veel te grote tsunami van verdriet over me heen.
(relatie van 4 jaar waarvan 3 jaar samenwonen, 2 eerdere incidenten vanuit zijn kant, nu 3e keer gebroken hart door hem, kenden elkaar al vanaf ons 15e, nu 28 en single
Zolang ik bij mijn ouders ben gaat het wel, maar als ik in 'ons' huis ben is het een hel. Een van ons moet nog verhuizen, en een leuk plekje waar je je enigszins thuisvoelt is erg lastig in Amsterdam. Het idee van een half leeg huis breekt m'n hart.
Ik analyseer er op los en hoor van vrienden ook dat hij er nauwelijks over praat en maar voor zich uit zit te staren
Ik heb het maar op een hechtingsprobleem gegooid, geeft wat troost
Maare rebounds, werkt dat? Ik voel me zo leeg nu joh
Of is het toch ene gat met het andere vullen?
Edit: wel een boel lieve mensen om me heen
Of een rebound werkt is denk ik heel persoonlijk. Als het alleen voor seks is en dat is duidelijk bij de ander, kan je het altijd proberen. Maar gelijk voor een nieuwe relatie gaan is niet eerlijk tov je ex en van je nieuwe, mijns inziens.
http://aisomont.tumblr.com/ (NSFW)
