Beste allemaal, ik heb een probleem.
Ik ben nu 19 jaar, en woon (nog) bij mijn ouders. In september ben ik begonnen met een studie bedrijfskunde aan de Uni.
Per week heb ik om en nabij 5-8 contacturen, en de hoorcolleges worden opgenomen, wat natuurlijk een extra luxe is.
Nu ben ik dagelijks wel een aantal uurtjes bezig met mijn studie, maar het probleem is dat voornamelijk mijn moeder het idee achter een universitaire studie, waarin je voornamelijk zelf moet studeren en niet bij de hand wordt genomen met klasjes en projecties, niet snapt.
Mijn zusje doet HBO verpleegkunde, en die loopt nu al voor de tweede keer van dit jaar stage. Zij gaat om 7 uur de deur uit, en is om 5 uur weer thuis. Dit ziet mijn moeder als werken, en ik krijg nu dagelijks slaande ruzie omdat ik zo veel achter mijn computer zit en een beetje in mijn boek zit te snuffelen..
Ze begint dan lukraak te roepen dat ik maar ''naar buiten mot''.. Ik ben een vent van bijna 20 jaar, en vroeger moest haar vader al om 5 uur de koeien melken, en ik sta pas om half 9 op, dus ik ben een slappe hap.
Als ik haar uitleg dat ik ook wel stage kan gaan lopen als ik straks bijna mijn bachelor heb dan gaat dat er niet in, want ''ik moet nu maar een stage zoeken, want je zus doet dat ook''.. Uitleggen dat niemand zit te wachten op een 1e jaars bedrijfskunde student als stagiair is dan ''lulkoek''
Dit is echt geen leven op deze manier
Klacht : Ouders die totaal geen verstand hebben van het fenomeen ''studeren'' en alleen geloven in feitelijke arbeid als nuttige tijdsinvulling.