Het relatief korte bestaan.

Mijn klacht gaat deze keer over het bestaan, gelukkig hebben mensen een bewustzijn dankzij ons wonderbaarlijke brein, helaas brengt dit ook met zich mee dat wij ons bewust worden van het feit dat wij zullen sterven op een dag. Voor sommigen kan dit morgen al zijn tijdens een ongeluk, voor anderen op hun 100ste in hun slaap.

Het gaat er om dat als je eenmaal 'dood' bent je er gewoon niet meer bent, je bestaat niet meer en al je herinneringen, ervaringen, vaardigheden, doen er niet meer toe. Je bent weg, voor eeuwig, tot het einde der tijden, mocht die er zijn. ( hoewel tijd ook een concept is van de mens )

Als je nu terug denkt aan je kindertijd...dat ging allemaal zo langzaam leek het wel, tegenwoordig lijken de dagen langs te vliegen en voor je het weet is het alweer Nieuw Jaar, waarbij de meeste mensen zich dan weer helemaal lamzuipen.
( inc!usief ik uiteraard )

Neem de helft van je leven, voor mij is dat 10 jaar geleden, en bedenk wat je allemaal hebt ervaren tussen toen en nu, je zal je waarschijnlijk wel een aantal grote gebeurtenissen herinneren, maar hele weken, maanden en misschien zelfs jaren zijn vergeten.

Tot er een dag komt dat je sterft, je lichaam in de grond gaat (of gecremeerd zal worden, wat je voorkeur ook is) en jij dissolutie ondergaat.

Mensen denken ook wel eens dat je dan in het donker zit voor eeuwig, of voor eeuwig alleen zijn, maar dat kan natuurlijk niet, je hebt geen bewustzijn, dus om het donker en eenzaamheid te ervaren is niet mogelijk.

Heel leuk trouwens dat er gelovigen zijn, maar die geloven dus dat je bewustzijn in de vorm van een 'ziel' bestaat oid, ik denk persoonlijk uit pure angst voor het idee alleen al om niet te bestaan dat religie is ontstaan.


TLDR versie: Wij leven niet echt lang en we zijn ons bewust ook dat we zullen sterven

[ Bericht 2% gewijzigd door Skillstorm op 18-04-2014 01:59:49 ]

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 01:50 schreef Rezania het volgende:
We gaan steeds langer leven joh, zeur niet zo.

Maar toch, je zal wel sterven.

Ik heb het wel geaccepteerd trouwens en er vrede mee gemaakt, maar denk er nog dagelijks aan.

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 01:52 schreef timothy-x het volgende:
ik vind het wel een mooi stukje,,,,alleen weet ik niet wat ik moet zeggen, ik zou eerder je topic eindigen met een mooi ( pauze ) muziekje....

Dan moet je maar Alan Watts luisteren. (Hij is dood trouwens, maar wel mooie lectures gaf die, zoek maar op Youtube.)

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 01:53 schreef GhpH het volgende:
Leven is niet kort. Leven is het langste dat je ooit zult doen.

Klopt in een zekere zin wel, want 'jij' bestaat alleen maar zolang je nog leeft.
Maar nee, hoe kan je genoeg krijgen van leven als je weet dat daarna niks volgt? (Tenzij je erg aan het lijden bent maar dat terzijde.)

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 01:58 schreef SebbeSwensje het volgende:
That's life. Verder wel hetzelfde standpunt als wat ik inneem, als zo'n discussie gevoerd wordt.

Nee, that's death.

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 02:00 schreef BroodjeSmeerkaas het volgende:
Zoveel dingen zijn een raadsel. Het maakt me bang.

Goed. Eet dan maar een broodje smeerkaas als comfort.

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 02:09 schreef Salvad0R het volgende:
je moet je niet zo aanstellen en de dood niet zo dramatiseren joh.

Het is een drama hoor. het is het enige zekere in het leven terwijl er niks leuk aan is.

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 02:10 schreef eP2e het volgende:

[..]

We leven niet steeds langer, alleen de kindersterfte is flink afgenomen waardoor het gemiddelde is gestegen. 100 jaar geleden werden we ook al 60, 70, 80, 90, whatever. Trap toch niet in het sprookje welke de regering nodig heeft om jou een poot uit te draaien.

Nee, hij heeft wel gelijk. Met de medische verbeteringen die we maken zullen we er zeker een aantal jaar bij toevoegen. Aubrey de Grey moet je eens opzoeken en dan een beetje lezen (of luisteren) hoe dat werkt.