Hoi, mag ik even komen binnen vallen met een vraag. Mijn oudste zoon word in augustus 4 en start na de vakantie op de basisschool. Ik heb het met 1 juf van de psz een paar keer over hem gesproken. Yaro is op taal gebied vrij vlot en zei ik in het begin al evt hoogbegaafdheid laten vallen en later ook iets autistisch. Niet direct een diagnose, maar zei herkent heel veel van haar zoon, die beide heeft.
Nu is hij nog jong en is het allemaal prima, maar ik herken het autistische niet terug. Afgelopen week had hij weer een moeilijkere week (grenzen opzoeken) en daar had ik het even met haar over, want het ging ook weer moeizamer op de psz afgelopen week. En weer kreeg ik het gevoel dat ze neigde naar iets autistisch. Prima als dat zo is, maar ik zie het toch niet, maar omdat ik uit de zorg kom (psychiatrie) ben ik bang dat ik het misschien niet (op tijd) herken.
Ik ben het wel eens dat hij baat bij structuren en vastigheid. Zo heeft hij tot 3 jaar voornamelijk uit een fles gedronken. We kregen het thuis bijna niet voor elkaar om ergens anders uit te drinken (op de psz dronk hij wel uit een beker). En we hebben toen in de aanloop naar zijn verjaardag gezegd dat we met 3 jaar de flessen weg gingen gooien, want grote jongen. Op de ochtend van zijn verjaardag trok hij zelf de conclusie dat het zo ver was, gooide ze weg en heeft alleen de dag er na nog 1x gekeken of ze echt weg waren maar hebben we hem er niet meer over gehoord.
Ook moet het vaak gaan zoals hij in zijn hoofd heeft. Als het niet zo gaat, kan hij gaan schreeuwen/miepen/huilen, maar is er wel uit te halen en accepteert hij het vaak ook.
De juf benoemd bijvoorbeeld dat stuk, het moet gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft. Dat hij heel veel gedachten heeft en dat hij die dan niet uitspreekt. Zo wilde hij laatst op de psz achterop de driewieler en ging staan huilen/schreeuwen. Nadat ze hem gesproken had bleek hij dat te willen. Hij had dat echter niet tegen dat meisje gezegd, dus zij wist niet dat hij dat wilde. Als ze hem dat uitlegt ziet hij dat ook in. Maar zij benoemd dat actie, reactie, gevolg is nog lastig voor hem. Maar kom op hij is 3. Verbaal dan wel veer sterkerk, maar ik denk dat, dat vaak ook een punt is. Dat je hem sterker inschat dan dat hij soms is.
Zij is echter bang (kijken naar haar eigen zoon) dat hij de kleuterklassen gaat trekken, maar in groep 3 problemen kan gaan krijgen. Omdat kinderen nu nog zijn gedrag accepteren, maar straks niet meer en hij buiten de boot kan gaan vallen.
Aan de andere kant is hij echt een allemansvriend en heel sociaal.
Nou ja, ik vind het gewoon lastig, ik wil hem niet een stempel geven hij is gewoon zichzelf. Ik zie wel dat hij een eigen gebruiksaanwijzing heeft, dat hij vrij intelligent is. Veel emoties kan benoemen, veel snapt en dat hij heel veel gedachten heeft die soms meer zijn dan hij aan kan. Duidelijkheid en structuur zijn deels belangrijk, maar veranderingen kan hij prima handelen (in dagjes uit bv) en wb in eten/drinken (hij moet een pakjes houder, croissantje moet in stukjes, wil alleen bepaalde kleur wicky), zijn dingen die hij steeds makkelijker gaat los laten.
Zie ik iets over het hoofd, want ik wil hem ook niet te kort doen, of is het gewoon nog te vroeg voor een conclusie en moet ik me niet te druk maken?