ADD&ADHD #61

quote:

Op vrijdag 13 juni 2014 11:44 schreef MaximumRush het volgende:

[..]

Waar zou je zelf aanraden om langs te gaan?

Geen idee. Ik ben zelf ook bij PsyQ geweest en vond dat het allemaal maar afgeraffeld werd.
Andere ervaringen heb ik niet. Misschien iemand anders op dit forum?

quote:

Op vrijdag 13 juni 2014 11:44 schreef MaximumRush het volgende:

[..]

Waar zou je zelf aanraden om langs te gaan?

Een 'normale' psycholoog die jou als persoon bekijkt ipv als labeltje. Ik ben zelf naar Molemann geweest. Eerst getest, nog geen diagnose gehad omdat ze gewoon nog niet met zekerheid kon zeggen of ik het wel/niet had, wel coaching. Een jaar later zelf teruggegaan omdat ik dat laatste zetje nodig had (medicatie), toen wel diagnose. Coaching viel onder het onderzoek dus werd ook vergoed. En met medicatie gestart met Ritalin (dat had ik al eens getest) en daarna op mijn verzoek dex (omdat ik Concerta niet kon betalen en methylfenidaat deprimerend kutspul vond en dan maakt Ritalin/Concerta niet uit).

Ze vroegen aan míj wat voor hulp ik nodig had en hoe we mij samen weer op de rit konden krijgen. Zo heb ik bijv nooit groepstherapie gehad, omdat ik zelf alle info al had opgezocht online en het mij geen bal interesseert dat Annie het zo moeilijk vindt om de kinderen op tijd op school te krijgen en dat Henk te snel zegt wat hij denkt en hiermee de baas beledigt . En ik was bang dat ze me onzin zouden verkopen als 'ritalin is chemisch hetzelfde als speed' (a la Spuiten en Slikken, zat vol met fouten). Ze passen de behandeling aan op je persoonlijke wensen en problemen.

Ik ben ook bij Molemann geweest en heb na 3 keer de diagnose ADD gekregen.

Later ook geweest met mijn zoon omdat ze via de psycholoog van zijn school en via GGZ steeds te gemakkelijk zeiden dat hij PDD-NOS had terwijl ik toch ook dingen zag die daar niet bij hoorden. Zonder dit te melden kwam er bij Molemann PDD-NOS met ADD uit, maar wel overheersend PDD-NOS.

Wel wilden ze ook daar bij de 3e keer ons meteen aan de medicijnen hebben maar we hebben dit geweigerd, daar kwamen we immers niet voor.

Toch hier ook maar even vragen, ik slik naar alle tevredenheid dex en dat werkt eigenlijk heel aardig maar...

Ik kan gewoon bijna niet eten, geen honger maar vooral ook fysiek absoluut geen zin in de hele bezigheid. Uiteindelijk geeft mijn lichaam natuurlijk wel een seintje en eet ik wel iets maar het is wel soms te weinig of ik eet op hele verkeerde momenten, 's avonds laat nog even een halve kip bijv.
Iemand hier die dat herkend? En belangrijker nog, tips?

Gewoon eten, ook al heb je geen trek. Ik sloeg voor de dex al snel een lunch over, de laatste maanden is dat eerder regel dan uitzondering geworden (deels ook omdat het op werk gewoon druk genoeg is om het te vergeten).

Eten in het zicht zetten en gewoon tussendoor snaaien dus.
Combinatie Dex en op 20 KM fietsen van werk af wonen zorgen hier voor vooralsnog 10-15 kilo gewichtsverlies, maar dat mocht ook wel eens.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2014 11:44 schreef MaximumRush het volgende:

[..]

Waar zou je zelf aanraden om langs te gaan?

Ik zit naar tevredenheid bij The Busypeople in Amsterdam.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 16:37 schreef Skull-splitter het volgende:
Gewoon eten, ook al heb je geen trek. Ik sloeg voor de dex al snel een lunch over, de laatste maanden is dat eerder regel dan uitzondering geworden (deels ook omdat het op werk gewoon druk genoeg is om het te vergeten).

Eten in het zicht zetten en gewoon tussendoor snaaien dus.
Combinatie Dex en op 20 KM fietsen van werk af wonen zorgen hier voor vooralsnog 10-15 kilo gewichtsverlies, maar dat mocht ook wel eens.

Ja dat eten blijft een probleempje. Heb al gekeken maar zoals vandaag is een typische dag, 1 muesli reep tot nu toe en daar moet ik dan ook wel echt op knagen.

Over hoeveel tijd hebben we het dan? Ik was op zich niet te zwaar maar ben in totaal 7/8kg afgevallen in iets meer dan een half jaar. Kan prima nog maar er moet niet nog een keer datzelfde gewicht af en zelfs als dat gebeurt is het nog geen ramp maar ik vind het belangrijk om een beetje gezond te blijven en dat is dit eet ritme simpelweg niet.
Als ik wat binnen handbereik zet pak ik er helaas ook niet van, ja chips soms maar dat moet geen gewoonte worden.

Ik heb het over 4-5 maanden, vooralsnog blijvend. Maar dat mocht ook echt wel, al blijf ik een flinke knul.
Het zit hem vooral in de 40 kilometer fietsen op een werkdag, flink doortrappen en ik ben er binnen drie kwartier op een stadsfiets

Ontbijt gaan er uit gewoonte gewoon 4 sneeën brood in, lunch zou dat ook moeten zijn, maar met medicatie merk ik pas rond half 4 dat ik iets had moeten eten. Avondeten is normaal overigens.

Okee, dat is hier ook zo alleen ontbijt ik ook niet. Meestal denk ik er pas aan tussen half 3/4 omdat er wat begint te knorren.
Als je meer tips hebt hoor ik het graag. Het is niet een heel groot probleem maar dat kan het wel worden en dat ben ik liever voor.

Verder niks dan lof over de dex, ik vind het buiten bovenstaande fijn en vooral heel subtiel werken.

'S ochtends veel eten en dingen als avocado met zalm, hummus, ongezouten noten, kwark etc

's ochtends Havermout met cacoa en een banaan.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 15:52 schreef g0dz0r het volgende:
Toch hier ook maar even vragen, ik slik naar alle tevredenheid dex en dat werkt eigenlijk heel aardig maar...

Ik kan gewoon bijna niet eten, geen honger maar vooral ook fysiek absoluut geen zin in de hele bezigheid. Uiteindelijk geeft mijn lichaam natuurlijk wel een seintje en eet ik wel iets maar het is wel soms te weinig of ik eet op hele verkeerde momenten, 's avonds laat nog even een halve kip bijv.
Iemand hier die dat herkend? En belangrijker nog, tips?

Vloeibaar voedsel (soep, shakes, smoothies). Drinken wil er bij mij vaak wel in en kost minder moeite. Ik krijg vast (en vooral droog) voedsel ook echt niet weg. En jezelf aanleren dat je de nieuwe dosis dex na een maaltijd inneemt: voorkomt misselijkheid en je dwingt jezelf dan te eten (en als het al uitwerkt zou het makkelijker moeten zijn om te eten).

Sowieso snel en makkelijk: fruit, yoghurt en een flinke haffel havervlokken in de blender rammen. Goed dik, houdt het een uur of 4 uit in je systeem zonder dat je trek krijgt.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 09:37 schreef Chicolate het volgende:

[..]

Vloeibaar voedsel (soep, shakes, smoothies). Drinken wil er bij mij vaak wel in en kost minder moeite. Ik krijg vast (en vooral droog) voedsel ook echt niet weg. En jezelf aanleren dat je de nieuwe dosis dex na een maaltijd inneemt: voorkomt misselijkheid en je dwingt jezelf dan te eten (en als het al uitwerkt zou het makkelijker moeten zijn om te eten).

Als je Dex Retard hebt neem je 1x per dag gemiddeld gezien...

Ik slik nu ruim 1 maand methylfenidaat. Alleen heb ik niet het gevoel dat het ook maar iets voor me doet. Op het moment is de dosis 4x daags 10 mg om de drie uur. Vanochtend heb ik om te proberen als eerste dosis 15 mg gepakt. Niets.

Mijn hoofd zit op het moment zo vol dat ik niet weet wat ik zal gaan doen. Ik krijg niets op papier en ben overprikkeld op het moment door al die gedachten. Zou zo graag rust willen in mijn hoofdje.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2014 20:52 schreef Probability het volgende:
'S ochtends veel eten en dingen als avocado met zalm, hummus, ongezouten noten, kwark etc

Dat kan ik ook nog proberen, gisteren een prutje gemaakt van soja melk met framboos en dat was best te doen.
Nu zit ik aan de (en ja ik ben weer laat maar druk druk ) yoghurt drink limoen, havermout en frambozen en dat is eigenlijk best lekker en glijd zo naar binnen.

Bedankt voor de tips iig! Het is ook vooral een kwestie van gewoon doen en mezelf dwingen.
Hier moet ik wel een paar uur op vooruit kunnen.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2014 13:18 schreef DocWho het volgende:

[..]

Geen idee. Ik ben zelf ook bij PsyQ geweest en vond dat het allemaal maar afgeraffeld werd.
Andere ervaringen heb ik niet. Misschien iemand anders op dit forum?

Ik loop nu een maandje bij PsyQ maar ik heb deze ervaring totaal niet. En als ik het zo hoor in mijn omgeving is iedereen ook vrij positief i.t.t. die prutsers bij de GGZ.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2014 13:41 schreef Chicolate het volgende:
methylfenidaat deprimerend kutspul

ik pik dit stukje er even uit. Mensen zeggen hier wel vaker dat ritalin depressief maakt, maar op welke manier is dat nu bedoeld? Gaat het om de rebound of is er nog een ander effect dat er na een langduriger gebruik insluipt?

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 07:03 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

ik pik dit stukje er even uit. Mensen zeggen hier wel vaker dat ritalin depressief maakt, maar op welke manier is dat nu bedoeld? Gaat het om de rebound of is er nog een ander effect dat er na een langduriger gebruik insluipt?

Dat is natuurlijk afhankelijk van de persoon, maar ik vlakte emotioneel af. Werd niet meer écht blij van leuke dingen (of écht boos/verdrietig) en verloor de behoefte om iets te doen. Ik wilde alleen nog maar apathisch tv kijken of in bed liggen, kon de energie niet meer opbrengen om dingen te ondernemen (en haalde daar ook geen voldoening meer uit). De momenten dat ik geen ritalin gebruikte kreeg ik random huilbuien (maar ook daar zonder echt verdriet te voelen, meer onmacht). Dus dat vond ik wel vrij deprimerend ja . Dit sloop er langzaam in na een paar weken, anderen zagen het verband met ritalin beter dan ikzelf.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 07:03 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

ik pik dit stukje er even uit. Mensen zeggen hier wel vaker dat ritalin depressief maakt, maar op welke manier is dat nu bedoeld? Gaat het om de rebound of is er nog een ander effect dat er na een langduriger gebruik insluipt?

Ik heb zonder Ritalin veel meer last van afwisseld hyperactieve en apathische buien, juist. Met Ritalin ben ik veel stabieler omdat ik mijn energie beter kan verdelen en dat is gewoon een vrolijke mij. Een kennis van mij met ADD wordt helemaal naar zonder Ritalin, depressiefachtig. Mensen die down worden VAN Ritalin ben ik nog niet tegen gekomen.

quote:

Op woensdag 18 juni 2014 07:03 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

ik pik dit stukje er even uit. Mensen zeggen hier wel vaker dat ritalin depressief maakt, maar op welke manier is dat nu bedoeld? Gaat het om de rebound of is er nog een ander effect dat er na een langduriger gebruik insluipt?

Ik ben ook negatief over methylfenidaat. Ik voelde een zombie en mijn vrouw vroeg mij er zelfs mee te stoppen. Ik was totaal veranderd in negatieve zin in haar ogen. Dex verliep in eerste instantie postitief maar na de gewenningsperiode kreeg ik heftige klachten als hoofdpijn etc. wat ik daarvoor nooit had.

Coaching heeft wel enigszins positief effect.

Ik voelde me nauwelijks anders met dat spul, merkte nauwelijks effect tenzij veel drukte, was iets zakelijker en kwam makkelijker terug op rode draad bij vertakkende gesprekken. If anything had ik vooral meer kleine conflicten, maar dat heb ik met dexam net zo goed

Als ik "zakelijk" ben, ben ik nog praktischer dan normaal en kan ik me heel makkelijk irriteren aan de kleinste dingen, vooral als anderen niet doen wat je ze voorkauwt in samenwerkingssituaties
Zowel thuis als op werk overigens, alsof ik minder zorgverlener wil zijn en sneller op mijn strepen ga staan, situaties analyseer en direct teruggeef als ik het daar niet mee eens ben.

Van methylfenidaat kreeg ik vooral om de dag flinke koppijn. Met dexamfetamine dan weer geen last van gehad, wel meer tanden op elkaar persen, schouders vastzetten bij spanning/meer taken dan goed voor me is. Daarnaast heb ik het vermoeden dat ik met zowel methylfenidaat als dex veel te weinig speeksel aanmaak waardoor ik sneller vatbaar ben voor gaatjes dan ooit de laatste 2 jaar terwijl ik nog nooit zó consequent mijn gebit verzorg als dezelfde periode. Water drinken an sich helpt daar maar deels tegen.

op mijn 8ste adhd en pddnos geconstateerd, toen dippiperon en ritalin voorgeschreven gehad.
dit tot mijn 18de door lopen slikken
terwijl ik in die 10 jaar altijd een soort afweer voelde voor deze stempels( het pastte niet bij mij, ik vond niet dat ik dit had)
op mijn 18de als opstandige puber besloten geen medicijnen te slikken, en wat en opluchting.
Geen slaperigheid meer, geen verdoofd gevoel meer.
Ik kon nu daadwerkelijk aan de slag met mijn gevoel, en mijn jeugdtrauma verwerken!
de dippiperon en ritalin heeft mij misschien minder "lastig" gemaakt voor leraren en ouders. maar heeft voor mijn gevoel, mijn problemen juist opgeschoven , en de symptomen weggemoffeld

resultaat was dus ook dat na 2 jaar geconstateerd werd dat ik dus geen ADHD en PDD-nos heb. maar last had van een achterstand in mijn ontwikkeling, door verkeerde medicijnen, en dat trauma!
ik kan me best voorstellen dat die medicijnen een positief effect kunnen hebben op een kind die last heeft van adhd/pddnos maar ik zou toch heel voorzichtig wezen als ouder, met het gebruik van medicijnen aangezien dit dus niet altijd een positief effect heeft, ook al lijkt dat wel zo te zijn voor de buitenwereld.

in het begin was ik vooral erg boos op mijn ouders en iedereen eigenlijk wel, maar kwam er gauw achter dat niet veel zin had, en dat ik met mezelf aan de slag moest en een inhaalslag wou gaan maken!
hier ben ik goed mee opweg, ben er nog niet maar ik kom er zeker!

ik wou dit gewoon even kwijt! vragen mag altijd

Leuk filmpje voor de vrijdag....

OK, ik word gek van de droge bek die ik krijg van dex.

Ik ben op dit moment op volle kracht op festivals bezig en een wereld van verschil, ik kan gewoon 5 minuten op een bankje zitten en even toekijken. mijn Lexapro en ritalin combi werkt goed