Wel herkenbaar. Die herbelevingen niet bij mezelf, maar ik heb het vaak meegemaakt bij andere waarmee ik in behandeling was. Veel mensen met persoonlijkheidsstoornissen hebben hier last van en het is vaak goed te behandelen hoor.quote:Op woensdag 26 februari 2014 19:15 schreef zomertje het volgende:
[..]
continu die gedachten in mn hoofd dat ik t niet goed doe bij alles wat ik doe. Onzekerheid in sociale dingen maar ook op t werk. En ook nog herbelevingen, nare dromen en derealisatie/paniekklachten. Best een bergje dus.
Dit herken ik heel erg.quote:Op woensdag 26 februari 2014 22:26 schreef DeLuna het volgende:
Het loopt wel eindelijk hier. Het vragen naar andermans interesses werkt echt! ( ) Merk dat mensen ook terugvragen en interesse tonen. Maar ik ben nog wel gevoelig voor afwijzing. Heb al wat mensen gevraagd of ze zin hebben om wat leuks te doen maar ze hebben allemaal geen tijd. En dat is ook zo, allemaal zijn ze aan het afstuderen maar toch zie ik dat als een persoonlijke afwijzing ofzo. Moet ik echt mee ophouden.
Ja dit inderdaad. Totdat mijn vriend eens zei dat het komt omdat ik weinig interesse toon. Mensen willen namelijk niet alleen maar jouw verhaal horen, maar ze willen ook hun verhaal kwijt kunnen. En zodra ze er achterkomen dat dat kan, zullen ze ook vaker naar je toe komen legde hij uit. En ja hoor, vandaag werd ik voor het eerst via Skype aangesproken in plaats van dat ik altijd moet beginnen.quote:Op woensdag 26 februari 2014 22:52 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Dit herken ik heel erg.
Ik vraag de laatste tijd ook meer aan anderen en krijg daardoor ook meer belangstelling van anderen. Voorheen durfde ik dat niet zo goed, omdat ik het gevoel had dat ze toch niet op mij zitten te wachten en ik er al vanuit ging afgewezen te worden.
En dat je vrienden aan het afstuderen zijn wat je voelt als persoonlijke afwijzing herken ik ook. Dat heb ik in het verleden zóóóó vaak meegemaakt. Altijd was iedereen druk. Maar zij hadden wel een sociaal leven en gingen vaak uit. Ik zat alleen maar thuis en crepeerde van eenzaamheid. Ik ben er nog steeds niet uit of het allemaal aan mij ligt of dat de anderen destijds wat meer rekening met mij hadden kunnen houden. Ik heb dit zo vaak meegemaakt, dus ik ging er altijd vanuit dat ik niet interessant genoeg ben of dat mensen mij niet mogen. Ik weet het nog steeds niet eerlijk gezegd.
Dat is op zich wel lastig maar ook een voordeel. Als je ouder bent denk je anders, rustiger ofzo. Ik ben pas op mijn 32e begonnen en dat ging best, uiteindelijk. Veel geduld nodig gehad, dat wel.quote:Op woensdag 26 februari 2014 17:29 schreef zomertje het volgende:
[..]
Toch is het een heel proces om vooruit te komen, voor mij dan. Heb de diagnose pas heel laat gehad en dan is t toch moeilijker om te veranderen. Ben er wel mee bezig, want de wil is er zeker.
Ik ben 43, bijna 44quote:Op woensdag 26 februari 2014 22:07 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Wel herkenbaar. Die herbelevingen niet bij mezelf, maar ik heb het vaak meegemaakt bij andere waarmee ik in behandeling was. Veel mensen met persoonlijkheidsstoornissen hebben hier last van en het is vaak goed te behandelen hoor.
Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Oudddd! Hahahahahha grappie! (39 ik)quote:
En bedankt hequote:Op donderdag 27 februari 2014 08:41 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Oudddd! Hahahahahha grappie! (39 ik)
quote:
Ik heb genoeg mensen van die leeftijd gezien bij de instantie waar ik in behandeling was.quote:
Er kunnen tal van redenen zijn waarom het je een drukkend gevoel geeft en je er niet naar uit kijkt. Het is niet persé zo dat iedereen zonder schizoide persoonlijkheidsstoornis dit leuk zouden moeten vinden en jij met schizoide persoonlijkheidsstoornis niet.quote:Op donderdag 27 februari 2014 11:48 schreef Spongeboss het volgende:
Hele vriendelijke vriend die ik heb leren kennen via guild wars. Wilde afspreken hij woon wel in Schotland maar hij heeft vrienden die een hotel hebben ik zou kunnen overnachten en met hem en wat vrienden van hem vissen. Allemaal open mensen die niet oordelen over andere. Het klinkt goed etc, maar ik kan er gewoon niet op in gaan het geeft me een drukkend gevoel zoiets met mensen te gaan doen en ik kijk er ook niet naar uit.
Andere zouden dit geweldig vinden, ik krijg hier koppijn van , contact met mensen.
Herkenbaar, anyone?quote:I wish I was like you, I wish I had it all mapped out, I wish I was in more complete understanding of myself and my role within this wondrous world, and by that I mean I wish I was as stupid as you. I wish I didn't question everything and just go with it. I wish I was so small in my understanding that I could build a model of this world, the universe and through my own comprehension, my own analysis, figure it all out.
And the point comes when I realize that there is this dirty, filthy rapist in my mind, in my world, my society, my work that wishes to destroy, that wants to be unleashed, to fuck up their systems, tear down their trees, to corrupt those tiny boys and girls. I say rapist because people dont like that being said. They don't mind it being done - they just mind it being said.
I want to despoil, to take away the innocence of, because innocence disgusts me. But it's all grotesque banality. The empty self, this half being and every day another crack forms, another splinter breaks away and hope is gone and without feeling. I want something in a wrapper, something in new silk panties, some old crusty piece of meat, something with the authority of a badge, or an instructional print out.
I want it all to corrupt it, I want to revenge myself upon it. To kick away the flimsy papers and cover them with dirt. That's the most that I can expect, to sully their receipts, to crumble their registration forms. I wish I was just like you and conclude that I must be of huge importance, that I'm the center of the world: my pockets are full of change, and through this change I can enact change. I wish I could care about all that lipstick, those things, you know those things, those things you care about and those cars and people, all that tripe. On what scale do you measure the worth of these people?
And we are taught that money is real value and a moral code and a combination of the two and as the days pass I learn tricks and deceit and the instinct to grab int when it comes. And now look all of this, who's standing, who's yelling, who's talking about you, it's me! I'm the one after all, and am I important, or am I just a messenger for you? I don't know, I don't give a fuck. I'm yelling and nothing I'm saying hasn't been said before.
I see empty eyes, stuffing his fat face with chips or fat, dripping grease, filling his face with money or moral code, and he is without sense. Why the fuck should I acknowledge you, you hold open that door for me and step out of my way, I didn't ask for this, I didn't ask to have to acknowledge you. Now I sit and some fuck tells me not to sit, not to loiter and I have to acknowledge this prick as well.
The only moment of truth is the tenth of a second after the money shot is delivered, in that fraction there is reality. In that singular point, all the lies that money and desperation build are revealed and all that's left is truth. My memory lapses and it's hard to tell or care anymore. I don't know if it's out of apathy or boredom. This weight is the weight of pointlessness and it drags me down. I've never been so happy, I say to myself and I repeat it to pretend that I remember now how I felt when I said it, but I remember nothing but the words. He likes it and I didn't. I like it but he doesn't. I've realized that I'm not really one person, and neither of us gives a fuck, neither of us is really whole or worth a damn.
Ik hoop voor je dat het doorgaat het afspreken.quote:Op woensdag 26 februari 2014 22:57 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Ja dit inderdaad. Totdat mijn vriend eens zei dat het komt omdat ik weinig interesse toon. Mensen willen namelijk niet alleen maar jouw verhaal horen, maar ze willen ook hun verhaal kwijt kunnen. En zodra ze er achterkomen dat dat kan, zullen ze ook vaker naar je toe komen legde hij uit. En ja hoor, vandaag werd ik voor het eerst via Skype aangesproken in plaats van dat ik altijd moet beginnen.
Dus ik denk dat het aan beide ligt. Mensen blijven toch altijd wat egoïstisch wat ook logisch is. Als zij hun verhaal niet bij jou kwijt kunnen en wel bij anderen, zullen ze (onbewust) naar iemand anders gaan bij wie dat wel kan. Zonder dat ze jou daarmee willen kwetsen of iets anders.
Maargoed, ze waren verder wel enthousiast over iets afspreken, en dat vond ik heel wat.
Een late reactie, dit omdat ik momenteel wat minder in mijn vel zit door lichamelijke klachten.quote:Op donderdag 27 februari 2014 14:58 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Er kunnen tal van redenen zijn waarom het je een drukkend gevoel geeft en je er niet naar uit kijkt. Het is niet persé zo dat iedereen zonder schizoide persoonlijkheidsstoornis dit leuk zouden moeten vinden en jij met schizoide persoonlijkheidsstoornis niet.
Ik heb het idee dat jij je identiteit teveel zoekt in de kenmerken van de schizoide persoonlijkheidsstoornis. Ook dat jij er een excuus in zoekt om bepaalde dingen niet te hoeven doen.
Je bent een persoonlijkheid. Je stoornis maakt daar maar een heel klein deel van uit. Je hoeft niet te veranderen in een sociaal persoon met heel veel vrienden. Als je bijvoorbeeld met 15 katten in een hutje op de hei wilt wonen, kunnen mensen dat raar vinden, maar niemand kan je verbieden dat te doen. Een goede therapeut zal je nooit een bepaalde levensstijl opdringen die je niet aanstaat. Je geeft echter wel genoeg signalen af hier dat je niet gelukkig met jezelf bent en in de knoop zit. En daarvoor heb je hulp nodig. Dat betekent misschien ook dat je met bepaalde dingen geconfronteerd wordt die je niet leuk vindt. Misschien word je geadviseerd om in groepstherapie te gaan: niet omdat je het leuk moet gaan vinden om tussen andere mensen te zitten waarmee je je gevoelens deelt, maar omdat je daarmee inzicht in jezelf en andere mensen kan krijgen. Het hoeft niet te betekenen dat je het daarna wel leuk gaat vinden om contact met andere mensen te hebben, maar wie weet wordt het contact wel makkelijker omdat je jezelf en andere mensen beter begrijpt.
Dat is iets wat ik mezelf hardop afvroeg bij mijn vriend en die kon daar niet echt een antwoord op geven ofzoquote:Op zaterdag 1 maart 2014 01:36 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Ik hoop voor je dat het doorgaat het afspreken.
Dit is een thema wat bij mij ook heel erg speelt. Het moeilijke is dat je jezelf altijd heel anders beleeft dan andere mensen jou. Je kan niet zien wat bijvoorbeeld je lichaamstaal is. Je krijgt alleen een idee hoe je op andere mensen overkomt door hoe anderen op jou reageren. Ik werd zelf vroeger gepest en toen kreeg ik vaak het idee dat mensen mij bij voorbaat niet mogen en dat alles wat ik doe fout is. Ik voel me dan minderwaardig en dan proberen mensen mij ervan te overtuigen dat ik dat niet ben en noemen ze alleen maar positieve dingen. Vervolgens denk ik dat ze mij alleen maar beter willen laten voelen en tegen me liegen of dingen achterhouden, want als ik dan zo goed ben als zij beweren, had ik deze problemen niet. Zo zit ik dan in een cirkel.
Ik merk de laatste jaren wel dat mensen anders op mij reageren als ikzelf ook beter in mijn vel zit. Het contact is gelijkwaardiger. Ik moet nog veel oefenen met sociale contacten; het is denk ik ook een leerproces. Mensen die extravert zijn, zijn vaak ook socialer, omdat ze door hun extravertie meer sociale contacten aangaan en 'beter getraind' zijn.
De schaal waar je scoort. Zo zie je dat ik op solitair hoog scoor, en ook vrij hoog op gevoeligheid.quote:Op zondag 2 maart 2014 17:43 schreef Spongeboss het volgende:
[ afbeelding ]
Mijn persoonlijkheid voor iedereen die bang voor mij was. Kijk maar naar het kopje agressie. De rode dus, de met potlood gemaakte is van iemand anders waar ik het van leende.
Ik krijg bij de ggz ook altijd testen met allerlei vragen, ook over agressie, verslaving, enz. Scoor ik niet op gelukkig.quote:Op zondag 2 maart 2014 19:19 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
De schaal waar je scoort. Zo zie je dat ik op solitair hoog scoor, en ook vrij hoog op gevoeligheid.
Maar op iets als agressie of devotie scoor ik gewoon een 0. Natuurlijk moet je echter het totaal plaatje pakken en dan kijken wat het jou maakt als persoon. Maar het is apart dat ik op bepaalde dingen helemaal 0 scoor of een paar punten.
Je maakt een vragenlijst met kolommen je telt dan alle antwoorden op in een bepaalde kolom. En dan vul je het getal in trouwens. Deze test had 107 vragen.
Oh ik haat de maatschappij en deze wereld. Maar ik uit dat niet in agressie.quote:Op zondag 2 maart 2014 20:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik krijg bij de ggz ook altijd testen met allerlei vragen, ook over agressie, verslaving, enz. Scoor ik niet op gelukkig.
Jou vond ik nooit zo eng, maar die posts samen met anderen leken elkaar te versterken.
Dat is inderdaad niet hetzelfde als geweld en agressie. Ik werk gewoon aan een andere wereld.quote:Op zondag 2 maart 2014 20:54 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Oh ik haat de maatschappij en deze wereld. Maar ik uit dat niet in agressie.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |