Eindelijk weer wat films wezen kijken; maar daarom wel films die hier al lang genoemd zijn.
Dogtooth / Kynodontas (2009) Hier blijf ik kort over; wat the f*ck heb ik zitten kijken?
The Kings of Summer (2013)Natuurlijk uiterst voorspelbaar maar pakt toch goed uit. Iedereen heeft wel momenten in hun leven gehad om iets dergelijks te doen en in deze film doen ze het ook...kort. Mooie beelden en heeft z'n mooie momenten, zeker het karakter Biaggio en natuurlijk Nick - Ron Swanson - Offerman; man wat is die vent heerlijk droog!
The Way Way Back (2013) Een bijzonder introverte jongen wiens leven over een korte periode veranderd. Ook deze film is voorspelbaar dat maakt niets uit. Ook hier leuke karakters waaronder Sam Rockwell die lekker bezig is maar ook bijvoorbeeld Jim Rash mijns inziens nog een mooiere (doch erg kleine) rol voor zichzelf heeft gereserveerd. Steve Carrel als klootzak komt ook overtuigend over; komt misschien ook omdat ik zijn karakter in
The Office schijtirritant vindt...
Leuk ook dat ze - ondanks een échte jaren 80 setting voor hun financieel niet haalbaar was - toch mooie hints hebben meegebracht, o.a. in de muziek.
Samen met The Kings of Summer een mooie coming of age film. Brengt je toch even terug.
Hyde Park on Hudson (2012)Deze film is geloof ik hier nog niet of nauwelijks besproken, dus hier maar wel even het plot:
quote:
Het verhaal gaat over een bizar moment in het leven van Franklin Delano Roosevelt (Bill Murray), de 32e president van de Verenigde Staten, en werpt een licht op diens affaire met zijn verre nicht en vertrouwelinge Daisy (Laura Linney). Dit alles speelt zich af in 1939, tijdens een weekend waarin de Britse koninklijke familie op visite komt in zijn buitenverblijf te New York.
Typisch een period piece. Oude auto's en iets te mooie beelden van deze tijd. Zo wordt bijvoorbeeld de depressie wel genoemd, maar is dat nergens te zien.
Bill Murray zet een goede serieuze rol neer; toch altijd weer een beetje apart als je zijn oeuvre kent.
De rest van de cast speelt ook prima, al heeft Colin Firth's versie van Koning George VI in
The King's Speech het toch wel een beetje verpest voor Samuel West in deze film de rol van George VI neerzet. Maar hij redt het nog prima.
Maar de film zou het alleen redden vanwege de cast; het verhaal zelf is flinterdun want eigenlijk gebeurd er helemaal niets.
We're the Millers (2013) Ik ben een beetje zeikerig te worden maar natuurlijk is ook deze luchtige film erg voorspelbaar.
Leuke grappen, vooral Jason Sudeikis gaat lekker en weer Nick Offerman gaat heerlijk door.
Ed Helms' vertolking van een big shot drugsdealer was wel een voorbeeld van overacting.
Grappig, maar ook snel vergeten.
Leukste was nog wel de blooperreel; vooral wanneer ze voor de grap
I'll Be There For You van The Rembrandts opzetten lag ik dubbel; duidelijk te zien dat ze plezier hadden met het maken van de film. Lijkt me mooi werk.
[ Bericht 1% gewijzigd door Iemand91 op 11-02-2014 23:19:11 ]