Bij ons ook. Als de overgang van data naar artikel zo makkelijk zou zijn, dan had ik er zelf wel artikelen van gemaakt. Maar dat is juist de grootste klus en een enorme investering. Ik heb zelfs allerlei scripties van studenten die ik als uitgangspunt zou kunnen nemen, maar ook daar moet nog te veel aan gebeuren.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:26 schreef Felagund het volgende:
Als ik jullie opmerkingen zo lees, is bij ons de situatie toch anders. Data is bij ons vaak een startpunt van een onderzoek, er moet nog vrij veel aan gebeuren om er een artikel uit te publiceren.
Zou het door middel van rigoureus herschrijven een goed artikel kunnen worden, of zou de aard van het onderzoek aangepast moeten worden?quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:29 schreef Felagund het volgende:
Ander vraagje, ik ben nu voor de eerste keer een artikel aan het recenseren. Het is nog gerelateerd aan mijn masteronderzoek, dus niet helemaal mijn vakgebied (meer). Voor mijn gevoel moet er nog vrij veel aan gebeuren, bovendien is het niet altijd even goed/duidelijk geschreven. Ik twijfel dus een beetje tussen een major revision en/of afwijzing. Tot hoever kun je bij een major revision nog gaan? Is het ok als ik een waslijst aan aanwijzing geven of moet ik een artikel dan afwijzen?
Iemand hier die dit kan testen voor me? Dag 3 al dat ik niet kan inloggen, en het is echt zéér irritant. Heb ze al wel gemailed over m'n probleem, maar heb vooralsnog geen antwoord.quote:Op woensdag 26 februari 2014 13:57 schreef motorbloempje het volgende:
Iemand hier toevallig ook problemen met inloggen op Taylor and Francis (van buiten instituut)?
https://www.tandfonline.com/
Ik maak gebruik van OpenAthens om in te loggen, maar op de een of andere manier koppelt hij aan Shibboleth zodra ik vanaf welke locatie dan ook mijn OpenAthens gegevens invoer (die goedgekeurd worden), waarna hij dus leuk zegt:
[..]
Ja, nee, dat klopt, ik wil dan ook via OA inloggen Iemand die dit voor me kan/wil testen?
Ik moet nog wat referenties/artikelen nalezen (zoals gezegd is het mijn onderwerp niet echt meer), maar met herschrijven zou het idd wel een nuttig artikel kunnen zijn. Misschien is het grootste probleem nog wel dat het onduidelijk is opgeschreven en dat de abstract wat misleidend is.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:52 schreef Claudia_x het volgende:
[..]
Zou het door middel van rigoureus herschrijven een goed artikel kunnen worden, of zou de aard van het onderzoek aangepast moeten worden?
Dan lijkt het me een major revisions. Fijn dat je wat commentaar betreft echt iets voor de auteur kunt betekenen. Op mijn eerste artikel kreeg ik van één reviewer in het bijzonder heel goede suggesties die me geholpen hebben om te bepalen wat nou de kern van het artikel was; al het overige was opsmuk en leidde af van de hoofdlijn. Dat commentaar heeft me enorm geholpen, eigenlijk met het hele proefschrift.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 14:58 schreef Felagund het volgende:
[..]
Ik moet nog wat referenties/artikelen nalezen (zoals gezegd is het mijn onderwerp niet echt meer), maar met herschrijven zou het idd wel een nuttig artikel kunnen zijn. Misschien is het grootste probleem nog wel dat het onduidelijk is opgeschreven en dat de abstract wat misleidend is.
Sorry, ik gebruik dat nooit dus heb geen account. Annoying..quote:Op vrijdag 28 februari 2014 14:53 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Iemand hier die dit kan testen voor me? Dag 3 al dat ik niet kan inloggen, en het is echt zéér irritant. Heb ze al wel gemailed over m'n probleem, maar heb vooralsnog geen antwoord.
Is het een conferentie of een journal? En in het geval van een journal, zou je het kwalificeren als een laag, middel, of hoog journal?quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:29 schreef Felagund het volgende:
Ander vraagje, ik ben nu voor de eerste keer een artikel aan het recenseren. Het is nog gerelateerd aan mijn masteronderzoek, dus niet helemaal mijn vakgebied (meer). Voor mijn gevoel moet er nog vrij veel aan gebeuren, bovendien is het niet altijd even goed/duidelijk geschreven. Ik twijfel dus een beetje tussen een major revision en/of afwijzing. Tot hoever kun je bij een major revision nog gaan? Is het ok als ik een waslijst aan aanwijzing geven of moet ik een artikel dan afwijzen?
Het is een journal, het is één van de betere journals in het vakgebied (IF iets meer dan 4).quote:Op vrijdag 28 februari 2014 15:52 schreef speknek het volgende:
[..]
Is het een conferentie of een journal? En in het geval van een journal, zou je het kwalificeren als een laag, middel, of hoog journal?
Als jij het gevoel hebt dat het artikel in het journal past als je commentaar letterlijk wordt overgenomen, dan major revision. Er is geen juiste of onjuiste beslissing in dezen, het is jouw aanbeveling. Schrijfstijl kun je ook zeker becommentarieren.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:29 schreef Felagund het volgende:
Ander vraagje, ik ben nu voor de eerste keer een artikel aan het recenseren. Het is nog gerelateerd aan mijn masteronderzoek, dus niet helemaal mijn vakgebied (meer). Voor mijn gevoel moet er nog vrij veel aan gebeuren, bovendien is het niet altijd even goed/duidelijk geschreven. Ik twijfel dus een beetje tussen een major revision en/of afwijzing. Tot hoever kun je bij een major revision nog gaan? Is het ok als ik een waslijst aan aanwijzing geven of moet ik een artikel dan afwijzen?
Als het niet meer helemaal je onderwerp is, hoe komt de editor er dan bij om jou te vragen? Heb je een supervisor met wie je de review kunt bespreken voordat je hem instuurt? Als je nog een phd doet, dan moet je het sowieso bespreken met je (co)promotor. Zoiets lijkt me namelijk onderdeel van je opleiding tot onderzoeker en ook daarin moet je geholpen worden.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 12:29 schreef Felagund het volgende:
Ander vraagje, ik ben nu voor de eerste keer een artikel aan het recenseren. Het is nog gerelateerd aan mijn masteronderzoek, dus niet helemaal mijn vakgebied (meer). Voor mijn gevoel moet er nog vrij veel aan gebeuren, bovendien is het niet altijd even goed/duidelijk geschreven. Ik twijfel dus een beetje tussen een major revision en/of afwijzing. Tot hoever kun je bij een major revision nog gaan? Is het ok als ik een waslijst aan aanwijzing geven of moet ik een artikel dan afwijzen?
Daar ben ik het wel mee eens. Sommige proefschriften bevatten dankwoorden die langer zijn dan de individuele hoofdstukken .quote:Wat we precies gaan doen, is nog niet duidelijk, maar de rector vindt dat de dankwoorden geserreerder moeten zijn dan nu.
Wat schandalig. Als ik die zinnetjes zo lees, moet kunnen hoor. Zou er zelf niet aan moeten denken, maar dat terzijde.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 08:35 schreef papernote het volgende:
Promovendus moet God uit dankwoord van proefschrift scheuren
[..]
Daar ben ik het wel mee eens. Sommige proefschriften bevatten dankwoorden die langer zijn dan de individuele hoofdstukken .
Dit.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 12:14 schreef motorbloempje het volgende:
Wat een onzin. Ik ben compleet niet religieus, maar als die persoon veel steun heeft gehaald uit zijn religie en zijn god, waarom zou hij die dan niet mogen danken? Tuurlijk, ellenlange dankwoorden die zelfs de koffiefabrikant en het merk potlood dat vaak gebruikt is danken, dat gaat wellicht wat te ver, maar ik vind 't vreemd dat je geen steun aan je levensovertuiging mag uiten in een dankwoord.
Ze hebben een artikel van mij geciteerd, dat over mijn masteronderzoek gaat. Probleem is dus dat mijn begeleiders hier mij ook niet veel konden helpen.quote:Op vrijdag 28 februari 2014 20:11 schreef papernote het volgende:
[..]
Als het niet meer helemaal je onderwerp is, hoe komt de editor er dan bij om jou te vragen? Heb je een supervisor met wie je de review kunt bespreken voordat je hem instuurt? Als je nog een phd doet, dan moet je het sowieso bespreken met je (co)promotor. Zoiets lijkt me namelijk onderdeel van je opleiding tot onderzoeker en ook daarin moet je geholpen worden.
Daarnaast is het, uiteindelijk, niet aan jou om te bepalen of het major/rejected wordt. Dat doet de editor, jouw argumenten, commentaar, scores en oordeel in overweging nemend. Als jij zegt "reject", maar op basis van je commentaar vindt de editor het een major waard, dan wordt het toch dat.
Verder kun je je twijfels in een privécommunicatie aan de editor kwijt. Bijvoorbeeld dat je niet weet of je major/reject wilt doen. Dat hoeven de auteurs vervolgens niet te zien.
Bron: http://www.theguardian.co(...)-research-universityquote:There is a culture of acceptance around mental health issues in academia
I've seen PhD students with depression, sleep issues, eating disorders, and thoughts of suicide. Mental health in academia is an issue that needs to be addressed
It is all too common to see PhD students work themselves to the point of physical and mental illness in order to complete their studies. It is less common to see PhD students who feel that they are under such pressure that the only option is suicide. But it does happen. There is a culture of acceptance around mental health issues in academia – and this needs to change.
Following the completion of my PhD and a short stint as a postdoc, I have recently taken up a new job as a researcher development officer at a research-intensive university. Teams like ours are fairly common in universities, thanks to funding provided following the publication of the Roberts Report in 2002.
The team I work on provides personal and professional development opportunities to the researchers at the university; including the PhD students, postdocs, and lecturers. Like most researcher development teams, the majority of our training focuses on the postgraduate students. We run an annual programme of training sessions and workshops designed to help students transition to the life of a researcher, make it through the official (and unofficial) milestones of their PhD, and emerge as well-rounded, employable people with a range of career options.
When the situation calls for it, we are shoulders to cry on.
Yes, I now get paid to relive the worst experience of my life, and hope that I can use that experience to help others. On a daily basis, I meet PhD students who feel underequipped in one way or another.
Best case scenario: they are doing well in their PhD, and have come to the researcher development programme for advice about the next steps in their lives and careers. They come to us for some advice about volunteering, becoming a mentor, obtaining work experience, making use of their existing networks, what it's like to have a career outside academia and so on.
More often than we'd like, they arrive for a session about "building and maintaining an effective relationship with your supervisor" with puffy red eyes, lack the confidence to participate in the session, and leave at the end without having uttered a single word.
Worst case scenario: we never meet them at all. Or one day, they quietly leave the university without their qualification.
Last weekend, there was a funeral. Two of the parishioners from my family's local church community suffered the loss of their son, we'll call him J.
J had suffered with mental health issues throughout his life, and had finally taken his own life. He was studying for a PhD at the time. From what I understand, J was a bright student who did exceptionally well at undergraduate level. Hence, being accepted to do a PhD.
Once at the new university, J struggled to stay on track with his postgraduate studies. He took a couple of breaks from research to try to recover his mental health. Sadly, he committed suicide before he completed his PhD.
I cannot say that it was the pressure of his studies that drove J to that decision; after all, I didn't know him. But I do know what doing a PhD is like.
I have experienced the effects on my mental health, and I have witnessed the culture of acceptance surrounding this issue.
Among the people I do know who have done PhDs, I have seen depression, sleep issues, eating disorders, alcoholism, self-harming, and suicide attempts. I have seen how issues with mental health can go on to affect physical health. During my PhD I noticed changes to my skin, and changes in my menstrual cycle which persist to this day.
Let us not forget that in the majority of cases, all this comes at a time when you are likely to be suffering from financial instability, or are forced to make uncomfortable changes to your personal circumstances to accommodate your studies.
We have all joked about seeing the sleeping bag tucked under the lab bench. These issues are common. Shockingly, they are also commonly accepted.
Many PhD students take the view that if you're not doing overnight experiments, missing meals, or binge drinking, you're not doing it right.
"Some people choose to have a social life while they're doing their PhD. And that's OK. But I'm not," one of my fellow PhD students tells me.
Who else is supposed to help you? Your supervisor? "A blemish on my career," is how one academic referred to their experience of supervising a student who developed mental health difficulties during their studies.
Mental health problems are often not perceived to be anything to do with supervisory inadequacies. It is important to remember that academics who are PhD supervisors did not make it to their current rank because of their exceptional supervising skill. They got to that position by being an excellent researcher, and winning some cash.
Clearly, you can't budget for empathy. Today, I say that we should not accept this.
• It is not OK for PhD students to become so affected by their studies that they kill themselves.
• It is not OK for PhD students to maintain the culture of working yourself to the point of illness.
• It is not OK for academics to wash their hands of the situation.
In my new role, I have seen students asking:
"How do I tell myself that it's OK to take time for me?"
"Have I worked so hard that illness has become normal?"
"How can I recover my relationships with my friends and family?"
Despite this, I see students and academics who view the researcher development service as unnecessary. I see students who imagine using our services as an "admission of defeat". To come to us, is to announce that you are not a perfect researcher. I see students ashamed to admit to their peers that they had come to any of our sessions, let alone found them useful.
I see students forcibly removed from our sessions by their supervisors. I see leading academics decline to advertise our services, for fear that people will use them. I see students who feel like it is not OK to admit that they are not OK. And this is not OK.
I watched my family try their best to support J's family when they got the news, and try to support one another when we were alone. They reminisced about the bright young boy they had watched growing up, and wondered what had happened to him.
On the day of his funeral, cars lined the streets of the sleepy village where he and his family had lived, to the point where traffic was interrupted. The church was overflowing. People had come in their hundreds, from miles around, to pay their respects to the young man, and mourn his early passing.
What will you do to stop situations like this from happening again?
Maar niet altijd in Nederland.quote:Nederland zakt plek op lijst slimste economie
Bewerkt door: redactie
4-3-14 - 14:10 bron: ANP
Nederland is een plaats gezakt naar de zesde plaats op de ranglijst van de meest innovatieve economieën in de EU. Dat blijkt uit het jaarlijkse overzicht van de Europese Commissie in Brussel, dat vandaag is gepresenteerd. Vorig jaar stond Nederland vijfde, daarvoor zevende.
Nederland zit nog steeds niet in de topgroep met de 'innovatieleiders' Zweden, Denemarken, Duitsland en Finland. De commissie ziet Nederland als 'innovatievolger', samen met negen andere EU-lidstaten zoals België en Groot-Brittannië.
Volgens Brussel presteert Nederland relatief zwak bij onder meer de verkoop van innovaties aan bijvoorbeeld firma's. Ook daalden in 2013 de licentie- en octrooi-inkomsten uit het buitenland aanzienlijk.
Maar over het algemeen doet Nederland het bovengemiddeld in de EU op het gebied van innovaties, stelt de commissie. Zo zijn er veel internationale wetenschappelijke publicaties waaraan Nederlandse onderzoekers meewerkten.
tot nu toe vind ik promoveren minder zwaar dan mijn coschappen. maar die balans zal over een tijdje nog wel omdraaien denk ik.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 13:26 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Bron: http://www.theguardian.co(...)-research-university
Stressvol wel, zo'n PhD.
Je gaat nog drukke periodes meemaken! Komt goed. Ik vond promoveren ideaal. Lekker zelf werktijden indelen, behalve uiteraard als je anderen nodig hebt of besprekingen en congressen gepland staan. Altijd leuk druk geweest.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 18:04 schreef Pluizel het volgende:
[..]
tot nu toe vind ik promoveren minder zwaar dan mijn coschappen. maar die balans zal over een tijdje nog wel omdraaien denk ik.
Mijn promotie was een eitje. Heb wel gemerkt dat het volledig op eigen benen staan meer moeite kost. Heeft waarschijnlijk ook met de tijd te maken. Tijdens mijn promotie was er genoeg geld en genoeg mankracht, en had mijn vakgebied een 'gouden decennium'. In ons groepje schreven we in een jaar ieder twee of drie publicaties, die zonder problemen gepubliceerd werden. Nu ligt dat anders. We zijn maanden kwijt om werk gepubliceerd te krijgen, terwijl de kwaliteit van het werk veel beter is dan het werk van toen. De lat ligt hoger.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 18:04 schreef Pluizel het volgende:
[..]
tot nu toe vind ik promoveren minder zwaar dan mijn coschappen. maar die balans zal over een tijdje nog wel omdraaien denk ik.
Ik vind het jammer dat de nadruk, ook in dat artikel, ligt op de tijdsinvestering. Niet alle aio's werken in een lab of hebben te maken met een cultuur waarin je geacht wordt jezelf ziek te werken. Toch hebben veel van die aio's wel enorme problemen. Als ik kijk naar mijn directe collega's, dan heeft de helft ervan die in het eindstadium van de promotie zit daarmee te te maken.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 22:51 schreef Skeletor. het volgende:
[..]
Je gaat nog drukke periodes meemaken! Komt goed. Ik vond promoveren ideaal. Lekker zelf werktijden indelen, behalve uiteraard als je anderen nodig hebt of besprekingen en congressen gepland staan. Altijd leuk druk geweest.
Ik doe het zelf ook, veel commentaar leveren op de stukken van mijn studenten. Het is goed bedoeld, en tja, de lat ligt ook hoog. Ik heb mezelf wel voorgenomen om volgend jaar tevoren duidelijker te maken dat ze een hoop commentaar krijgen en dat constructief bedoeld is, dat ik genoeg bruikbare suggesties probeer te geven om het stuk anders op te zetten, en dat ze altijd bij me langs kunnen komen als ze die onduidelijk vinden of er op een andere manier moeite mee hebben.quote:Op woensdag 5 maart 2014 13:42 schreef Pluizel het volgende:
ik vrees inderdaad dat ik binnenkort mijn artikel compleet rood terugkrijg van mijn begeleider. maar dat is vooral omdat hij altijd alles op zijn specifieke manier wil doen denk ik dan maar. Als ie maar niet zegt dat het waardeloos is
Tijdens mijn postdoc had ik ook een begeleider die 90% van een artikel herschreef, en terugkijkend had ik dat niet moeten accepteren. Hij was natuurlijk eindverantwoordelijk, maar als begeleider wals je dan domweg over het werk van je postdoc heen. En dat is ook niet de bedoeling. Als mensen je artikel gaan herschrijven, dan leer je er niets van. Veel beter is het als ze zeggen wat er verkeerd is, en dat je de kans krijgt om het te herschrijven.quote:Op woensdag 5 maart 2014 13:42 schreef Pluizel het volgende:
ik vrees inderdaad dat ik binnenkort mijn artikel compleet rood terugkrijg van mijn begeleider. maar dat is vooral omdat hij altijd alles op zijn specifieke manier wil doen denk ik dan maar. Als ie maar niet zegt dat het waardeloos is
Welk vakgebied?quote:Op woensdag 12 maart 2014 12:42 schreef MissGump het volgende:
Heeft iemand hier nog goede tips voor sites om postdocs te vinden? Wereldwijd of per land (en dan met name in de USA, UK, Scandinavie, Australië). Of eventueel niet-wetenschappelijke banen?
jobs.ac.ukquote:Op woensdag 12 maart 2014 12:42 schreef MissGump het volgende:
Heeft iemand hier nog goede tips voor sites om postdocs te vinden? Wereldwijd of per land (en dan met name in de USA, UK, Scandinavie, Australië). Of eventueel niet-wetenschappelijke banen?
Wat is het probleem? Je weet dat het het dankwoord is dus je kan het gewoon volledig overslaan. Hooguit kan je klagen dat er papier en inkt wordt verspild.quote:Op dinsdag 4 maart 2014 08:35 schreef papernote het volgende:
Promovendus moet God uit dankwoord van proefschrift scheuren
[..]
Daar ben ik het wel mee eens. Sommige proefschriften bevatten dankwoorden die langer zijn dan de individuele hoofdstukken .
Wat doe jij nu precies voor onderzoek?quote:Op dinsdag 4 maart 2014 18:04 schreef Pluizel het volgende:
[..]
tot nu toe vind ik promoveren minder zwaar dan mijn coschappen. maar die balans zal over een tijdje nog wel omdraaien denk ik.
Wat mij betreft zijn twee dingen belangrijk voor een postdoc: 1. Je moet je er kunnen ontwikkelen en niet iemand op afstand bedienbare loonslaaf zijn en 2. Het moet klikken qua persoonlijkheid. Eventueel nog een derde tip: als je op lange termijn in academia wil blijven kan het nuttig zijn om vast te stellen of eerdere postdocs van dezelfde groep ook nog steeds in academia werken.quote:Op woensdag 12 maart 2014 12:42 schreef MissGump het volgende:
Heeft iemand hier nog goede tips voor sites om postdocs te vinden? Wereldwijd of per land (en dan met name in de USA, UK, Scandinavie, Australië). Of eventueel niet-wetenschappelijke banen?
Ik vind dat er sowieso geen dankwoorden in proefschriften horen te staan, of het nu om bestaande personen gaat of imaginaire entiteiten. Ik heb er ook bewust voor gekozen om geen dankwoord in m'n eigen proefschrift neer te zetten.quote:Op woensdag 12 maart 2014 15:54 schreef Bram_van_Loon het volgende:
[..]
Wat is het probleem? Je weet dat het het dankwoord is dus je kan het gewoon volledig overslaan. Hooguit kan je klagen dat er papier en inkt wordt verspild.
Ik ben het met je eens maar het is niet dat je er als lezer last van hebt, als het je niet interesseert dan sla je het gewoon volledig over. Om er dan als universiteit (of faculteit?) moeilijk over te doen dat iemand in het dankwoord God noemt, ik vind het nogal flauw en ik vind het weigeren van een promotie om die reden niet proportioneel in verhouding tot wat er speelt.quote:Op woensdag 12 maart 2014 19:57 schreef thabit het volgende:
[..]
Ik vind dat er sowieso geen dankwoorden in proefschriften horen te staan, of het nu om bestaande personen gaat of imaginaire entiteiten. Ik heb er ook bewust voor gekozen om geen dankwoord in m'n eigen proefschrift neer te zetten.
Heb je alles zelf gedaan?quote:Op woensdag 12 maart 2014 19:57 schreef thabit het volgende:
[..]
Ik vind dat er sowieso geen dankwoorden in proefschriften horen te staan, of het nu om bestaande personen gaat of imaginaire entiteiten. Ik heb er ook bewust voor gekozen om geen dankwoord in m'n eigen proefschrift neer te zetten.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |