De kunst van het loslaten van je ex #229

quote:

Op donderdag 24 april 2014 00:17 schreef Flawlesssss het volgende:

[..]

O sorry, ik had deze reactie niet eens gezien! Bij mij gaat het eten nu ook weer beter! Zo te lezen bij jou ook. Je benoemt het perfect: ik laat zelden iemand toe, maar als ik iemand toe laat dan zijn de gevoelens meteen heel heftig. Bij een eventuele volgende relatie wil ik echt niet meer zo intens veel voor iemand voelen, zodat ik ook niet gekwetst kan worden. Op een lullige manier bedoel ik mee dat hij nog even op een rot manier moest benoemen wat er mis is met mij in zijn ogen. Ik hoop ook dat het goed komt met jullie allemaal.

Oh geeft niet hoor , mooi dat het weer een klein beetje beter gaat . Dat toelaten van anderen is best wel eng maar ook wel goed denk ik. Ik zou in ieder geen relatie willen hebben met iemand die ik niet toe wil laten of die mij niet toe kan laten, ondanks dat het zo pijnlijk is als je dan toch gekwetst wordt... Hoort er toch ook bij en die mooie momenten zijn dan echt nog zo veel mooier vind ik...

En dat is nogal lullig inderdaad om dan nog even op te moeten noemen wat er mis is met jou... Het zal allemaal wel mee vallen denk ik Het is vaak niet zo dat er wat mis is met 1 van de 2 maar dat 1 van de 2 er achter komt dat die bepaalde dingen dan gewoon niet werken. Er is dan meer wat mis met de interactie dan met de personen zelf denk ik.

quote:

Op donderdag 24 april 2014 09:13 schreef IGotMine het volgende:
Voor mij is het nu 2,5 maand geleden en ik stond vanmorgen in de keuken en ik dacht opeens: ik kan me bijna niet eens meer herinneren hoe het was toen we nog samen waren. Dat is gevoelsmatig al zó lang geleden. Gek... Maar wel oké...

Wow, dat lijkt mij ook echt gek inderdaad, alles staat mij op het moment ook nog levendig bij... Stond vanochtend op, de ochtend na mijn verjaardag en meteen miste ik het om dan ff om te draaien en een kusje te stelen.... Kan me echt niet voorstellen dat ik niet meer weet hoe het was...

Maar het is wel fijn voor je verwerkingsproces!

Ben er net achtergekomen dat mijn ex de laatste maand van onze relatie vreemdging met haar ex. Ik ben nu echt zo kwaad.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 16:26 schreef Gatenkaas het volgende:
Ben er net achtergekomen dat mijn ex de laatste maand van onze relatie vreemdging met haar ex. Ik ben nu echt zo kwaad.

Weet je ook meteen dat ze jou nooit waard was en je veel beter kan krijgen

Wat is er te doen aan het gevoel van gigantisch missen en je alleen voelen??
Snif.....
En meer dan tijd en afleiding want dat helpt geen ene kloot

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 10:39 schreef runaway het volgende:
Wat is er te doen aan het gevoel van gigantisch missen en je alleen voelen??
Snif.....
En meer dan tijd en afleiding want dat helpt geen ene kloot

tijd denk ik..

Meer tijd ja...

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 16:49 schreef PowerLoungen het volgende:

[..]

Weet je ook meteen dat ze jou nooit waard was en je veel beter kan krijgen

Ben echt razend. Rustig, maar wel ontzettend boos. Denk dat het vanaf nu wel beter gaat om het te verwerken. Laag persoon.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 16:26 schreef Gatenkaas het volgende:
Ben er net achtergekomen dat mijn ex de laatste maand van onze relatie vreemdging met haar ex. Ik ben nu echt zo kwaad.

Pfff lekker waardeloos man.... Maar nu weet je wel tenminste waar je aan toe ben en dat zij het niet waard is....

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 10:39 schreef runaway het volgende:
Wat is er te doen aan het gevoel van gigantisch missen en je alleen voelen??
Snif.....
En meer dan tijd en afleiding want dat helpt geen ene kloot

Er is niks dat dat gigantische lege gevoel van missen kan opvullen.... Zo had ik vandaag met koningsdag 2 optredens, lekker bezig en dan heb ik echt veel afleiding en mensen om mij heen en weinig tijd voor andere dingen. Maar zelfs op het podium tijdens een optreden bekruipt het gevoel van missen mij en werd ik weer verdrietig.... Zelfs als ik zo met andere dingen bezig ben... Echt bizar.

Er zit echt niks anders op dan doorgaan ben ik bang, en het tijd geven....

Tijd heelt alle wonden, zelfs bij mij.
Ik wou jarenlang m'n ex in de Maas donderen, maar die gevoelens heb ik gelukkig niet meer.

Nu wil ik haar hooguit aan een paar loopse leeuwen voeren.

Gekheid, het sleutelwoord is inderdaad tijd.

quote:

[b]Op zondag 27 april 2014 02:36 schreef lexvandoef

Er is niks dat dat gigantische lege gevoel van missen kan opvullen.... Zo had ik vandaag met koningsdag 2 optredens, lekker bezig en dan heb ik echt veel afleiding en mensen om mij heen en weinig tijd voor andere dingen. Maar zelfs op het podium tijdens een optreden bekruipt het gevoel van missen mij en werd ik weer verdrietig.... Zelfs als ik zo met andere dingen bezig ben... Echt bizar.

Er zit echt niks anders op dan doorgaan ben ik bang, en het tijd geven....

Ja vond het gisteren ook erg lastig.... Bang dat ik hem tegen zou komen al pratend/rotzooiend met een ander meisje..... gelukkig niet gebeurd.....
En je alleen voelen terwijl je tussen 1000 leuke mensen staat is vreselijk. Dat daar na al die jaren nog niets op gevonden is.... Gat in de markt

Was zelf alleen even afgeleid door eoa gast, snel maar op zoek naar een rebound i guess .... Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

Vanochtend was ronduit kut, helemaal in de kreukels. Nu moe dus even rust

De 25e was ik jarig, maar voor het eerst eigenlijk helemaal niets van geen van beide exen gehoord

Op de een of andere manier doet dat me toch wel pijn, al is het met de een al ruim 4 jaar uit en met de ander ruim 2 jaar, maar toch geeft het wel echt het gevoel dat je er echt voor geen ene fuck meer toe doet... Terwijl ik met beiden op vakantie ben geweest, etc..

Wilde het gewoon even kwijt

quote:

Op zondag 27 april 2014 17:43 schreef Sheldon. het volgende:
De 25e was ik jarig, maar voor het eerst eigenlijk helemaal niets van geen van beide exen gehoord

Op de een of andere manier doet dat me toch wel pijn, al is het met de een al ruim 4 jaar uit en met de ander ruim 2 jaar, maar toch geeft het wel echt het gevoel dat je er echt voor geen ene fuck meer toe doet... Terwijl ik met beiden op vakantie ben geweest, etc..

Wilde het gewoon even kwijt

Kan me voorstellen dat dat zo voelt, maar ik kan me niet voorstellen dat ze er ook echt niet aan hebben gedacht. Spreek je ze nog?


Ik word soms echt gek van mezelf. Ik heb nu, na bijna drie maanden geaccepteerd dat m'n relatie na 6 jaar kapot is en dat ik hem niet per se nodig heb om gelukkig te zijn enzo. En ik vermaak me prima met vriendinnen en ook in m'n eentje, dus op zich gaat alles best wel prima, maar tóch hou ik dat gevoel van: volgens mij is dit gewoon een fase. En ik kom daar gewoon niet vanaf. Hij heeft het naar mijn idee uitgemaakt omdat hij toen hij op zichzelf ergens anders woonde even heeft geproefd aan een ander leven, met uitgaan en zonder verantwoordelijkheid en ik kan best begrijpen dat dat aanlokkelijk is... En dan heb ik toch nog steeds het idee van: er móet toch wel een moment komen dat dat gaat vervelen en dat hij zich realiseert dat hij een hele mooie relatie van 6 jaar heeft weggegooid omdat hij dacht dat het gras ergens anders groener was?

Als hij op dit moment voor m'n neus zou staan en zou zeggen dat het hem spijt en dat het een fout was zou ik hem niet terug willen, omdat het te snel is en we allebei moeten groeien, maar ik denk nog steeds dat we op veel manieren heel goed bij elkaar passen en dat misschien over een poosje alles nog mogelijk is en dat is zo irritant... Heeft iemand anders dit ook zo?

quote:

Op zondag 27 april 2014 21:11 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Kan me voorstellen dat dat zo voelt, maar ik kan me niet voorstellen dat ze er ook echt niet aan hebben gedacht. Spreek je ze nog?

Ik word soms echt gek van mezelf. Ik heb nu, na bijna drie maanden geaccepteerd dat m'n relatie na 6 jaar kapot is en dat ik hem niet per se nodig heb om gelukkig te zijn enzo. En ik vermaak me prima met vriendinnen en ook in m'n eentje, dus op zich gaat alles best wel prima, maar tóch hou ik dat gevoel van: volgens mij is dit gewoon een fase. En ik kom daar gewoon niet vanaf. Hij heeft het naar mijn idee uitgemaakt omdat hij toen hij op zichzelf ergens anders woonde even heeft geproefd aan een ander leven, met uitgaan en zonder verantwoordelijkheid en ik kan best begrijpen dat dat aanlokkelijk is... En dan heb ik toch nog steeds het idee van: er móet toch wel een moment komen dat dat gaat vervelen en dat hij zich realiseert dat hij een hele mooie relatie van 6 jaar heeft weggegooid omdat hij dacht dat het gras ergens anders groener was?

Als hij op dit moment voor m'n neus zou staan en zou zeggen dat het hem spijt en dat het een fout was zou ik hem niet terug willen, omdat het te snel is en we allebei moeten groeien, maar ik denk nog steeds dat we op veel manieren heel goed bij elkaar passen en dat misschien over een poosje alles nog mogelijk is en dat is zo irritant... Heeft iemand anders dit ook zo?

Vrijwel nooit meer.. Eigenlijk het enige contact dat ik met beiden had was het jaarlijkse ''gefeliciteerd'', en heel incidenteel een keer wanneer we elkaar troffen op een feest/in de omgeving o.i.d.

Toch blijft het raar dat we nu zelfs zo ver van elkaar vervreemd zijn dat zelfs het feliciteren niet meer wordt gedaan. Hell, ik word zelfs gefeliciteerd op Facebook door mensen die ik al niet meer sinds de basisschool heb gezien. Maar mijn 2 exen, met de een ben ik op vakantie in Mexico geweest, 3 jaar een relatie gehad, ken haar hele familie en andersom, en de andere ex iets minder lang, maar ook een serieuze relatie, en dan nu gewoon zo afstandelijk... Kan er gewoon slecht tegen op de een of andere manier nog steeds

Heb al een tijd geen relatie meer gehad, maar wat je zegt herken ik heel erg. Lijkt wel heel erg alsof je (nog) een sterke stille hoop hebt dat het weer goed komt, terwijl ik juist denk dat deze hoop er voor zorgt dat je kansen op een eventuele hereniging alleen maar laat slinken..

Als je nog hoop hebt, sijpelt dat altijd op de een of andere manier door aan je ex, en volgens mij is dat voor een ex meteen weer afknapper #1 wanneer diegene merkt dat de ander maar 1 ding wil, en dat is dat alles weer terug naar het oude gaat..

Wat dat betreft is het denk ik het makkelijkst om jezelf aan de meest logische gedachtegang vast te houden, en dat is : Als je ex het ook allemaal zo leuk vond als jij, dan had hij niet de behoefte om aan het (studentenleven? ) te gaan snuffelen. Soms is het moeilijk voor te stellen dat iemand iets wat zo veilig en vertrouwd aanvoelt zo ineens weg kan gooien (heb het zelf ook meegemaakt), maar wat mensen 100% bevalt, dat doen ze never nooit weg, dus kennelijk zat het toch niet helemaal goed tussen jullie, is even kut om te accepteren maarja.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 16:26 schreef Gatenkaas het volgende:
Ben er net achtergekomen dat mijn ex de laatste maand van onze relatie vreemdging met haar ex. Ik ben nu echt zo kwaad.

Klinkt gek maar die kwaadheid zal je misschien beter overheen helpen. Je weet een beetje waar je aan toe bent.

Beetje geirriteerd, mijn ex verscheen op tv bij Carlo en Irene , hij was die schilder die dus cappucino niet kon spellen.
Hij heeft al een ontzettend ego en ik heb nu al helemaal zoiets van dan gaat die zich nog belangrijker voelen. En ja eigenlijk ik vind het een ding dat als je in het hetzelfde dorp woont en elkaar tegenkomt want dat weet je maar vind het ook minder op tv want het is een beetje je afleiding enzo.

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:10 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Klinkt gek maar die kwaadheid zal je misschien beter overheen helpen. Je weet een beetje waar je aan toe bent.

Ja klopt, merk dat ik er nu een stuk beter mee omga dan voor ik het wist. Vanmiddag wel een overload gehad aan emoties, maar gelukkig rustig gebleven. Ben nu ook weer bezig met Tinder etc, dus zoek ook alweer afleiding.

quote:

Beetje geirriteerd, mijn ex verscheen op tv bij Carlo en Irene , hij was die schilder die dus cappucino niet kon spellen.
Hij heeft al een ontzettend ego en ik heb nu al helemaal zoiets van dan gaat die zich nog belangrijker voelen. En ja eigenlijk ik vind het een ding dat als je in het hetzelfde dorp woont en elkaar tegenkomt want dat weet je maar vind het ook minder op tv want het is een beetje je afleiding enzo.

Denk dat je op het punt moet komen dat het je koud laat. Kom je hem vaak tegen?

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:18 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Ja klopt, merk dat ik er nu een stuk beter mee omga dan voor ik het wist. Vanmiddag wel een overload gehad aan emoties, maar gelukkig rustig gebleven. Ben nu ook weer bezig met Tinder etc, dus zoek ook alweer afleiding.

[..]

Denk dat je op het punt moet komen dat het je koud laat. Kom je hem vaak tegen?

Dat valt aan een kant mee, maar zit nog wel een beetje met soms toch wat pissigheid naar hem toe omdat hij dingetjes niet zo netjes heeft afgehandeld en ik soms toch echt wel eens zoiets heb van ik zou dat zijn leugentjes eens uitkwamen want dat stoort me heel erg.
Ik probeer er ook boven te staan ik handel er niet naar en zoek vooral eigenlijk heel veel afleiding wat niet te maken heeft met hem en dan is het net het punt dat je denkt ohhh nu gaat het goed en dan duikt het weer even op en dat vind ik meer een beetje irritant.

Het valt op zich wel mee hoor doe gewoon mijn dagelijkse dingen en ga verder maar op dat soort momenten voelt het even of het verleden je inhaalt en dat is even op dat moment minder .

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:31 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat valt aan een kant mee, maar zit nog wel een beetje met soms toch wat pissigheid naar hem toe omdat hij dingetjes niet zo netjes heeft afgehandeld en ik soms toch echt wel eens zoiets heb van ik zou dat zijn leugentjes eens uitkwamen want dat stoort me heel erg.
Ik probeer er ook boven te staan ik handel er niet naar en zoek vooral eigenlijk heel veel afleiding wat niet te maken heeft met hem en dan is het net het punt dat je denkt ohhh nu gaat het goed en dan duikt het weer even op en dat vind ik meer een beetje irritant.

Het valt op zich wel mee hoor doe gewoon mijn dagelijkse dingen en ga verder maar op dat soort momenten voelt het even of het verleden je inhaalt en dat is even op dat moment minder .

Wat is dan bij jou de knop, die je tegen blijft houden om iets naars te doen? Bijv. die leugens te vertellen?

Wat zorgt er voor dat je dat niet doet?

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:32 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Wat is dan bij jou de knop, die je tegen blijft houden om iets naars te doen? Bijv. die leugens te vertellen?

Wat zorgt er voor dat je dat niet doet?

Ik wil me niet verlagen tot zijn niveau en meegaan in zijn spelletjes, want zo is hij . Hij vind het leuk met mensen spelletjes te spelen . Voor mezelf wil ik niet de razende geschifte ex worden tegenover hem want dat gun ik hem niet , ik vind juist belangrijker dat ik mezelf richt en hoe ik verderga en de energie die ik erin zou stoppen om hem een hak te zetten zou mij te veel energie kosten , ik vind dat ik die aan belangrijkere dingen moet besteden.

Ergens meer wil ik ook later op mezelf ook terugkijken gewoon met trots van ok het is minder geweest en ik heb me niet laten kennen daarin , want ik weet ergens dat ik het voor mezelf later als ik terugkijk veel erger zou vinden dat ik me zo had laten kennen door iemand.

En ja sommige dingen vond ik minder en ben ik ook gekwetst door geweest maar ik zou eigenlijk hem gewoon niet gunnen om me kwaad of verdietig te zien omdat ik ergens weet dat zijn ego dat alleen maar al te fantastisch vind want qua karakter is het iemand met een veel te groot ego.

Voor mij vind ik juist belangrijker dat ik erboven sta en juist evengoed mijn ding doe wat ik meestal ook doe (de avond dat ik hem samen met ex in dezelfde kroeg kwamen en ik zijn broer en vrienden zag heb ik ook gewoon heel aardig gedaan tegen die broer en vrienden en evengoed gezorgd dat ik een leuke avond had omdat ik juist niet wil dat ik door hem een boel juist zou verpesten)

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:31 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dat valt aan een kant mee, maar zit nog wel een beetje met soms toch wat pissigheid naar hem toe omdat hij dingetjes niet zo netjes heeft afgehandeld en ik soms toch echt wel eens zoiets heb van ik zou dat zijn leugentjes eens uitkwamen want dat stoort me heel erg.
Ik probeer er ook boven te staan ik handel er niet naar en zoek vooral eigenlijk heel veel afleiding wat niet te maken heeft met hem en dan is het net het punt dat je denkt ohhh nu gaat het goed en dan duikt het weer even op en dat vind ik meer een beetje irritant.

Het valt op zich wel mee hoor doe gewoon mijn dagelijkse dingen en ga verder maar op dat soort momenten voelt het even of het verleden je inhaalt en dat is even op dat moment minder .

Ik moet er niet aan denken dat ik m'n ex zo vaak zou tegenkomen of met een ander. Ben echt blij dat we in andere steden wonen. Maar goed, aan de andere kant werkt het ook wel confronterend en zul je op deze manier misschien wat sneller afstand kunnen nemen.

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:52 schreef Gatenkaas het volgende:

[..]

Ik moet er niet aan denken dat ik m'n ex zo vaak zou tegenkomen of met een ander. Ben echt blij dat we in andere steden wonen. Maar goed, aan de andere kant werkt het ook wel confronterend en zul je op deze manier misschien wat sneller afstand kunnen nemen.

Aan een kant is de afstand al gekomen omdat die via een chat over facebook toen heel wat dingen die ik wilde zeggen toen heb gezegd.
Hij ontweek me eerste een hele tijd liet niets meer van zich horen en ineens had die een vriendin, toen heb ik hem erop gewezen dat die als die een nieuwe vriendin had het weleens uit mocht maken met de ex want dat had die dus niet gedaan. Ik heb toen ook goed gezegd wat ik er van vond helaas nooit face to face want ja daar is die te laf voor , en hij heeft toen ook wel zijn excuses aangeboden omdat die anders wist dat die in een moeilijke situatie zou komen.

En ja ik ben niet echt jaloers op haar want ik vind nou niet echt dat een man die niet eens met zijn ex durft uit te maken en de boel bij elkaar liegt echt een prijs , dus ergens heb ik er daardoor ook minder moeite mee . Ik weet hoe hij is en ik betwijfel of zij dat wel weet .
Alleen blijf ik dit vinden als de waarheid naar boven komt zou het van hem moeten komen maar ik weet dat hij nogal liegt en denk dus niet dat die dat zal doen.

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:43 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ik wil me niet verlagen tot zijn niveau en meegaan in zijn spelletjes, want zo is hij . Hij vind het leuk met mensen spelletjes te spelen . Voor mezelf wil ik niet de razende geschifte ex worden tegenover hem want dat gun ik hem niet , ik vind juist belangrijker dat ik mezelf richt en hoe ik verderga en de energie die ik erin zou stoppen om hem een hak te zetten zou mij te veel energie kosten , ik vind dat ik die aan belangrijkere dingen moet besteden.

Ergens meer wil ik ook later op mezelf ook terugkijken gewoon met trots van ok het is minder geweest en ik heb me niet laten kennen daarin , want ik weet ergens dat ik het voor mezelf later als ik terugkijk veel erger zou vinden dat ik me zo had laten kennen door iemand.

En ja sommige dingen vond ik minder en ben ik ook gekwetst door geweest maar ik zou eigenlijk hem gewoon niet gunnen om me kwaad of verdietig te zien omdat ik ergens weet dat zijn ego dat alleen maar al te fantastisch vind want qua karakter is het iemand met een veel te groot ego.

Voor mij vind ik juist belangrijker dat ik erboven sta en juist evengoed mijn ding doe wat ik meestal ook doe (de avond dat ik hem samen met ex in dezelfde kroeg kwamen en ik zijn broer en vrienden zag heb ik ook gewoon heel aardig gedaan tegen die broer en vrienden en evengoed gezorgd dat ik een leuke avond had omdat ik juist niet wil dat ik door hem een boel juist zou verpesten)

Is het niet beter om er 'naast' te staan in plaats van boven?

Als in, 'whatever', in plaats van, ik ben er goed mee omgegaan? Terugkijken op een periode dat je er boven hebt gestaan klinkt toch nog wel dat je er mee bezig houdt. Ik weet het niet hoor, ik zeg maar wat.

Ik probeer zelf zoveel mogelijk dingen te doen die me niet meer aan mijn ex doen denken. Ik denk er ook oprecht steeds minder en minder aan.

quote:

Op maandag 28 april 2014 01:05 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Is het niet beter om er 'naast' te staan in plaats van boven?

Als in, 'whatever', in plaats van, ik ben er goed mee omgegaan? Terugkijken op een periode dat je er boven hebt gestaan klinkt toch nog wel dat je er mee bezig houdt. Ik weet het niet hoor, ik zeg maar wat.

Ik probeer zelf zoveel mogelijk dingen te doen die me niet meer aan mijn ex doen denken. Ik denk er ook oprecht steeds minder en minder aan.

Ik had je gelijk gegeven als we verder uit elkaar hadden gewoond , dan is uit het oog uit het hart, het is toch heel anders als je in een dorp woont wat toch nogal klein is, en nee ik ben er niet konstant mee bezig want ik heb meerendeel afleiding maar in een dorp is het toch elkaar vaker tegenkomen.

Wat niet betekend dat ik met hem op de koffie ga als ik hem tegenkom , maar wel hoe maak ik het voor mezelf het beste , het is namelijk niet zo dat als ik in de kroeg ben en hij is er ook dat ik wegga juist omdat ik voor mezelf geen plekken ga mijden vanwege hem en dan is meer dat je toch nadenkt van hoe ga ik er voor mezelf het beste mee om.

quote:

Op maandag 28 april 2014 01:12 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ik had je gelijk gegeven als we verder uit elkaar hadden gewoond , dan is uit het oog uit het hart, het is toch heel anders als je in een dorp woont wat toch nogal klein is, en nee ik ben er niet konstant mee bezig want ik heb meerendeel afleiding maar in een dorp is het toch elkaar vaker tegenkomen.

Wat niet betekend dat ik met hem op de koffie ga als ik hem tegenkom , maar wel hoe maak ik het voor mezelf het beste , het is namelijk niet zo dat als ik in de kroeg ben en hij is er ook dat ik wegga juist omdat ik voor mezelf geen plekken ga mijden vanwege hem en dan is meer dat je toch nadenkt van hoe ga ik er voor mezelf het beste mee om.

Eens snap ik Ben het ook wel met je eens.

Mijn ex woont 1250 km van me vandaan. Dat is wat anders dan 500 meter om de hoek.

quote:

Op zondag 27 april 2014 21:11 schreef IGotMine het volgende:

[..]

Kan me voorstellen dat dat zo voelt, maar ik kan me niet voorstellen dat ze er ook echt niet aan hebben gedacht. Spreek je ze nog?

Ik word soms echt gek van mezelf. Ik heb nu, na bijna drie maanden geaccepteerd dat m'n relatie na 6 jaar kapot is en dat ik hem niet per se nodig heb om gelukkig te zijn enzo. En ik vermaak me prima met vriendinnen en ook in m'n eentje, dus op zich gaat alles best wel prima, maar tóch hou ik dat gevoel van: volgens mij is dit gewoon een fase. En ik kom daar gewoon niet vanaf. Hij heeft het naar mijn idee uitgemaakt omdat hij toen hij op zichzelf ergens anders woonde even heeft geproefd aan een ander leven, met uitgaan en zonder verantwoordelijkheid en ik kan best begrijpen dat dat aanlokkelijk is... En dan heb ik toch nog steeds het idee van: er móet toch wel een moment komen dat dat gaat vervelen en dat hij zich realiseert dat hij een hele mooie relatie van 6 jaar heeft weggegooid omdat hij dacht dat het gras ergens anders groener was?

Als hij op dit moment voor m'n neus zou staan en zou zeggen dat het hem spijt en dat het een fout was zou ik hem niet terug willen, omdat het te snel is en we allebei moeten groeien, maar ik denk nog steeds dat we op veel manieren heel goed bij elkaar passen en dat misschien over een poosje alles nog mogelijk is en dat is zo irritant... Heeft iemand anders dit ook zo?

Ik snap echt perfect hoe je je voelt... Het is nu iets meer dan een maand over nu en ik vermaak me ook prima met mijn vrienden en voel me echt niet meer constant kut. Maar toch denk of hoop ik ergens dat ze me toch wel ergens moet gaan missen en dat het een fase is oid...
Vorige week op mijn verjaardag wilde ze me toch wel erg graag zien ook, en vond ze het erg emotioneel dat dat niet kon die dag omdat ik er gewoon geen zin in had. Ook zei ze dat het totaal niet erg zou vinden om mijn deze week ergens te zien... Maar ze zegt wel constant dat ik nergens op moet hopen.... Volgens mij wil ze heel graag goede vrienden blijven maar dat gaat voor mij natuurlijk niet werken....

quote:

Op zondag 27 april 2014 17:41 schreef runaway het volgende:

[..]

Ja vond het gisteren ook erg lastig.... Bang dat ik hem tegen zou komen al pratend/rotzooiend met een ander meisje..... gelukkig niet gebeurd.....
En je alleen voelen terwijl je tussen 1000 leuke mensen staat is vreselijk. Dat daar na al die jaren nog niets op gevonden is.... Gat in de markt

Was zelf alleen even afgeleid door eoa gast, snel maar op zoek naar een rebound i guess .... Wat zijn jullie ervaringen daarmee?

Vanochtend was ronduit kut, helemaal in de kreukels. Nu moe dus even rust

Dat pilletje om je niet meer alleen te voelen tussen 1000 mensen zou ik ook wel willen.... gat in de markt inderdaad....

Ik heb zelf niet zoveel ervaring met rebounds, heb er gewoon geen zin in en mijn kop staat er niet naar... Ik kom zo af en toe wel leuke meisjes tegen maar na 5 min praten heb ik al zoiets van, hmmmm ze wint het toch niet van ex... Echt idioot...

Ik voelde me vanochtend ook weer kut... Zag wat fb foto's van de van koningsdag... Damn wat zag ze er goed uit en is het toch een leuk meisje....

Kreeg vorige week op mijn verjaardag ook nog een appje van een andere ex, blijkbaar zijn we weer 'on speaking terms'. Dat vond ik dan wel weer leuk, dat we weer konden praten en dat ze gelukkig is met der nieuwe vriend.

Wie gooit m vol?