webDiplomacy #2 - Fear is the key

quote:

Op maandag 20 januari 2014 20:43 schreef remlof het volgende:

[..]

Ja, als die Engelsen even opbokken uit Gibraltar.

Oh, shit. Ik neem het terug, je bent genaaid.

Remlof als Caudillo de España, dat is wel toepasselijk.

quote:

Op maandag 20 januari 2014 20:46 schreef Friek_ het volgende:
Geen idee hoe het precies werkt, maar ik ben van plan om jullie naar de tering te schieten.

Dan moet je bij de volgende bouwbeurt voor artillerie kiezen.

quote:

Op maandag 20 januari 2014 20:47 schreef jogy het volgende:

[..]

Dan moet je bij de volgende bouwbeurt voor artillerie kiezen.

Remlof is daarentegen meer geïnteresseerd in de Italiaanse lichte cavalerie.

quote:

Op maandag 20 januari 2014 20:51 schreef remlof het volgende:

[..]

Mijn hart ligt in Piemonte.

Dat klinkt Frans

The Original is ook afgelopen.
Morgen zal ik mijn nabeschouwing geven. Vond het wel een leuk idee van Igen om dat te doen.

Nabeschouwing The Original

Deelnemers:

AUS: Voorschrift
ENG: Reya
FRA: Boze_Appel
GER: Remlof
ITA: Euribob
RUS: Kingstown
Tur: Betyar

Na ruim 20 jaar geen diplomacy meer te hebben gespeeld was dit het eerste potje wat ik weer speelde en zoals het wel vaker met oude liefes gaat....ze vervagen wel, maar de liefde blijft altijd.
De kennis was een beetje roestig geworden en ik had ook geen idee wat ik van mijn medespelers moest verwachten, dus ik stapte er redelijk blanco in met vooral een hoop goede zin.

Had me voorgenomen om rustig te spelen en een beetje rond te koekeloeren wat ik zoal kon verwachten, maar binnen 2 beurten had ik al een aantal cultuurschokken opgelopen waar een eskimo in de sahara jaloers op zou worden.

Spelers die geen reden zagen om te overleggen (Say what?! dit is fucking diplomacy en daar is overleggen de kern van het spel!!) en spelers die verbaasd/boos waren, omdat gemaakte afspraken werden verbroken. . Het doel van dit spel is de meerderheid van de aanvoergebieden te behalen (Supply Centers) en dan kun je niet met iedereen vriendjes blijven.
RTFM.

Mijn naaste buren AUS en TUR vonden me zo aardig dat ze heel hard van me wegliepen naar het westen toe, daarbij hun home sc's volkomen open laten liggend....er stonden nog net geen bordjes van "Hier kunt u naar binnen wandelen", maar het scheelde niet veel. Aangezien ik met ITA het plan had gemaakt om samen te proberen de Balkan te verdelen en AUS en RUS te pletten besloot ik in 1902 maar eens een prikje uit te delen aan AUS en TUR. In mijn hebberigheid ook Engeland een oor aangenaaid en ik had meteen 3 boze buren. Echt heel, heel dom van mezelf om in 1 beurt zoveel vijanden te maken en tot overmaat van ramp besloot degene waar ik wél mee wilde gaan samenwerken (GER, die toch geen belangen op de Balkan heeft) om naar Silezië te gaan .... een gebied waarvan we hadden afgesproken om het leeg te houden, dus naast 3 boze buren had ik ook nog eens een Duitser tegen Warschau aan staan. * Zucht* .... dit kon alleen maar fout af gaan lopen, maar dat bleek toch net iets anders uit te pakken.

AUS was zo boos dat hij het spel verliet (hoe kinderachtig kun je zijn) waardoor iedereen werd gedupeerd, omdat we eindeloos moesten wachten op de volgende beurten en de vaart enorm uit het spel verdween. ENG kroop in zijn schulp en TUR besloot om mij een tweede kans te geven (Senk joe Betyar. )
Het grootste gevaar was dus geweken, bleef over de Duitser weer naar het westen te krijgen en dat werd een neverending story....het wantrouwen bij Remlof spatte er vanaf richting mij, terwijl hij juist degene was die ik wilde helpen en ik heb eindeloze berichten gestuurd, zonder al te veel succes overigens, maar gelukkig bleef hij hinken op 2 fronten, waardoor hij zowel in het westen als in het oosten niet verder groeide, terwijl er kansen te over voor hem lagen om Engeland van de kaart te vegen. FRA was ook redelijk passief, dus in het westen gebeurde er niet zoveel.

ITA had de pech dat de stilstaande units van AUS voor zijn deur stonden en hij daardoor niet op de Balkan kon komen. Tunis laten liggen in de eerste beurt was ook onverstandig, want daardoor stond er een Turkse vloot op de ION die constant druk hield op zijn thuisland. Ik kon daarna vrij makkelijk AUS en Tur oprollen en hielp ITA zoveel als ik kon. De communicatie met Ger was op een gegeven moment zo onaangenaam geworden dat ik in mijn achterhoofd de beslissing had genomen om hem iig er nog af te gaan slopen.Dat je ruzie op het bord hebt is prima (hoort er allemaal bij), maar schelden, tieren en in de gebiedende wijs gaan praten doe je maar op de camping ofzo.

Uiteindelijk ging het allemaal vrij makkelijk, maar wel met een vervelende nasmaak. Het was leuk om weer te spelen, maar als je met een compleet andere mindset zit te spelen als een deel van je medespelers, dan is dat heel hard schakelen en op mijn leeftijd lukt dat niet meer zo makkelijk.
Zeker van de welbespraakte- en goed onderlegde POL-lers had ik in bepaalde situaties wat meer communicatieve- en diplomatieke vaardigheden verwacht, daar waar het soms wel op een SC leek waarbij het leveren van gevatte one-liners het belangrijkste leek.

Iedereen bedankt voor het spelen, want het heeft me toch behoorlijk wat plezier opgeleverd en zeker de hernieuwde kennismaking met mijn oude liefde is onbetaalbaar.

Dan nog even kort een overzicht van mijn medespelers:

Austria: Je medespelers duperen door weg te lopen uit een spel is waardeloos. Ga dan patience oid spelen, dan heb je alleen jezelf er mee.

England: Heel passief. Heb in het hele spel geen enkel voorstel van hem ontvangen. 1 keer boos kijken in Scandinavië was voldoende om hem de rest van het spel in z'n hoekje te laten zitten.

France: Erg voorzichtig. Had iets eerder moeten beginnen aan zijn opmars, zeker toen het op de Balkan zo hard ging. Wat ik begrepen heb lag dat ook aan zijn ervaringen uit een eerder spel.

Germany: Ging ten onder aan z'n eigen paranoia en zag op een gegeven moment zoveel spoken dat er niet meer normaal mee viel te communiceren.

Italy: Had de pech dat de legers van AUS zo ongelukkig stonden en tesamen met het niet pakken van Tun in de eerste ronde heeft hij daardoor nooit echt uit zijn land kunnen komen

Rusland: Zeer matig gespeeld, maar kreeg door diverse omstandigheden de overwinning in de schoot geworpen.

Turkey: "Aanvallluhhh" . Te aanvalslustig en te druistig....je kunt het je niet veroorloven om de achterdeur helemaal open te zetten....dan loopt er een keer een Russische inbreker naar binnen. Wel enorm leuk mee onderhandeld in het begin. Ow ja....en die Black Sea....nooit, maar dan ook nooit vrijwillig opgeven.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 07:47 schreef 99.999 het volgende:
Je zit er inderdaad wat anders in dan de meeste spelers uit POL. We zijn er in gestapt met het idee een leuk spelletje te spelen. Niet met het idee van alleen maar het zo hard en naar mogelijk naaien van je medespelers. We kennen elkaar ook al wat langer en denken ook in het spel wat op elkaar aan te kunnen. Dan gaat het net even anders.

De opzet van het spel verhinderd dat je altijd op elkaar kunt vertrouwen.
Het doel is om 18 van de 34 centers te behalen (in de standaard versie althans) en met 7 spelers draait dat dus altijd uit op conflicten overal op het bord, want iedereen wil zijn deel van de taart.

Iemand naaien is geen doel op zich (dan zou je nooit winnen), maar met je directe buurlanden is dat vroeg of laat een onvermijdelijk middel als je je doel wilt halen.

Als ik in Rus zit en bekijk waar mijn mogelijke 18 centers liggen, dan is dat niet in Frankrijk of Italië, want die liggen veel te ver weg, dus daar ligt het anders als bij Aus, Tur, Ger en Eng....ergens bij die landen moet je de sc's gaan halen.

Zolang ik gemeenschappelijk belangen heb met die landen ben ook ik erg betrooubaar.....uiteindelijk gaat het wmb om de timing en die was bij mij zwaar kut dit keer, maar als ik een kans zie om te winnen, dan zal ik die niet laten liggen....never en ik ga er vanuit dat anderen ook spelen om te winnen, maar dat is mss een verkeerde aanname.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 08:11 schreef 99.999 het volgende:
Iedereen snapt dat er conflicten moeten komen maar de manier waarop kan verschillen.

Het gaat ook niet alleen om het winnen maar ook om plezier in een spelletje. Heb net een heel leuk spel afgerond waarbij alleen in het eindspel voor de winst een verbond verbroken moest worden, daar heb ik meer plezier in dan in het zoveel mogelijk mensen een mes in de rug steken .

De liefde voor- en het plezier in het spel staan voor mij buiten kijf. Dat moge duidelijk zijn.
Zo lang mogelijk samen werken en zo lang mogelijk conflicten uitstellen is een tactiek ja. Ook afhankelijk van wat voor variant je speelt.

En nogmaals....de mensen die als doel hebben zoveel mogelijk messen in de rug te steken, zullen uiteindelijk nooit winnen. Sowieso is messen in ruggen steken niet het belangrijkste in het spel, maar is het wel iets waar sommigen erg slecht mee om kunnen gaan, terwijl het gewoon part of the game is.

Zeggen mensen niet aan te vallen maar dat wel doen is strategisch ook zeer onverstandig. Zo win je misschien één of twee games, maar daarna zal iedereen eerst proberen jou eruit te knikkeren.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:15 schreef Reya het volgende:
Zeggen mensen niet aan te vallen maar dat wel doen is strategisch ook zeer onverstandig. Zo win je misschien één of twee games, maar daarna zal iedereen eerst proberen jou eruit te knikkeren.

Als iedereen hetzelfde denkt wel ja....maar zo zit de wereld niet in elkaar. Ger viel me ook aan, ondanks dat we anders hadden afgesproken, maar dat zegt niets over hoe ik hem de volgende game ga benaderen. Als we daar gemenschappelijke belangen hebben, dan zal ik wel gek zijn om hem daar aan te vallen, omdat hij in een eerder potje heeft gelogen.

Benieuwd naar jouw visie op het spel.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:24 schreef Kingstown het volgende:

[..]

Als iedereen hetzelfde denkt wel ja....maar zo zit de wereld niet in elkaar. Ger viel me ook aan, ondanks dat we anders hadden afgesproken, maar dat zegt niets over hoe ik hem de volgende game ga benaderen. Als we daar gemenschappelijke belangen hebben, dan zal ik wel gek zijn om hem daar aan te vallen, omdat hij in een eerder potje heeft gelogen.

Benieuwd naar jouw visie op het spel.

In het spel zitten elementen van speltheorie; twee partijen hebben er belang bij om samen te werken, maar elke partij kan er nog meer belang bij hebben om samen te werken en vervolgens de andere partij te bedriegen. Als beide partijen echter op die manier in het spel staan, gaat de meerwaarde van samenwerking grotendeels verloren.

De rationele strategie is om altijd te bedriegen; dat is de enige strategie die tot een 'Nash-equilibrium' leidt. Uit experimenteel onderzoek is echter gebleken dat die strategie slecht werkt, omdat mensen niet enkel uit direct eigenbelang handelen, vooral niet in stabiele sociale situaties. Mensen zijn geneigd tot samenwerking en het handhaven van zekere normen, en geneigd andere mensen die zich daaraan niet houden te straffen, zelfs als dat niet direct in hun eigen belang is.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:35 schreef Reya het volgende:

[..]

In het spel zitten elementen van speltheorie; twee partijen hebben er belang bij om samen te werken, maar elke partij kan er nog meer belang bij hebben om samen te werken en vervolgens de andere partij te bedriegen. Als beide partijen echter op die manier in het spel staan, gaat de meerwaarde van samenwerking grotendeels verloren.

De rationele strategie is om altijd te bedriegen; dat is de enige strategie die tot een 'Nash-equilibrium' leidt. Uit experimenteel onderzoek is echter gebleken dat die strategie slecht werkt, omdat mensen niet enkel uit direct eigenbelang handelen, vooral niet in stabiele sociale situaties. Mensen zijn geneigd tot samenwerking en het handhaven van zekere normen, en geneigd andere mensen die zich daaraan niet houden te straffen, zelfs als dat niet direct in hun eigen belang is.

Dat klinkt me wel heel theoretisch in de oren en je hebt hier ook niet met 2 partijen te maken, maar met 7 partijen die onderling allemaal andere verhoudingen hebben, wat een wezenlijk verchik maakt.

Daarnaast doelde ik ook meer op de situatie op het bord....waarom heb jij niet met Ger samengewerkt tegen mij in Sca toen ik zo groot werd? Daar hadden jullie beiden belang bij, maar ik heb geen enkele gecoördineerde actie gezien en dat verbaasde me wel.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:53 schreef Kingstown het volgende:

[..]

Dat klinkt me wel heel theoretisch in de oren en je hebt hier ook niet met 2 partijen te maken, maar met 7 partijen die onderling allemaal andere verhoudingen hebben, wat een wezenlijk verchik maakt.

Daarnaast doelde ik ook meer op de situatie op het bord....waarom heb jij niet met Ger samengewerkt tegen mij in Sca toen ik zo groot werd? Daar hadden jullie beiden belang bij, maar ik heb geen enkele gecoördineerde actie gezien en dat verbaasde me wel.

U ging toch wel winnen, dus ik heb een beetje rondgevaren.

quote:

Op dinsdag 21 januari 2014 09:40 schreef remlof het volgende:
Ach Kingstown speelt uit principe alleen maar op het standaardbord en is nu zover dat ie alleen nog maar password-protected games start zodat ie zelf zijn tegenstanders uit kan kiezen.
En dat zijn dan natuurljk vooral de spelers die zich lekker door hem hebben laten gebruiken in eerdere games.

De reden voor het password protection was omdat ik niet met jou in 1 spel wilde zitten. Jouw schelden en tieren had ik wel even genoeg van. Verder heb ik zo ongeveer elke actieve speler hier uitgenodigd.