Was in verwarring door je eerdere post waar je leek te ontkrachten dat dat zo kan zijn.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 00:12 schreef DDM het volgende:
Direct = geconjugeerd. Ongeconjugeerd kan natuurlijk ook het urobiline+++ verklaren.
Gevonden!quote:Op zondag 12 januari 2014 20:08 schreef frizzel het volgende:
[..]
bedankt! Anders bestel ik oxford handbook of resp. medicine. Kent iemand die?
Vanwege zijn M. Graves alleen al heeft deze persoon een hogere kans om een pernicieuze anemie te ontwikkelen.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 07:07 schreef June. het volgende:
[..]
Haha, leuk toch! De internist (de diff was nog niet bekend) dacht ook aan een beenmergprobleem dan wel MDS. Ik zei dat dat er misschien nog een andere verklaring kon zijn, mede gezien zijn MCV en familie anamnese.
Voordat je een Coombs-test gaat aanvragen moet jezelf afvragen of je op basis van de gegevens een extra- of intravasculaire hemolyse verwacht. Waar is een Coombs-test voor bedoeld?quote:Op dinsdag 14 januari 2014 07:54 schreef chriztiaan het volgende:
[..]
Toch nog vit b12/ foliumzuur?
Dat hoge LD kan ook wijzen op hemolytische anemie. Dus zoals eerder aangegeven een coombs test
Staat een hele mooie samenvatting op pagina 2quote:Op dinsdag 14 januari 2014 08:00 schreef christiman het volgende:
[..]
Ik heb even de familieanamnese gemist, kwamen daar nog (bijzondere) dingen in voor?
Ja, die had er inderdaad wel bij gemogen.Helemaal omdat het CRP <1 was. Maar in dit geval zou het alleen wat toevoegen als die sterk verhoogd is, aangezien er nu sowieso sprake is van een verhoging door de anemie.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 09:43 schreef Dizorn het volgende:
Waar is de BSE gebleven? Moet ik weer het lab bellen En mijn DD voor Hemolyse opmaken..
Nou, het probleem is Bram, dat de mensen die haar behandeld hebben ook maar mensen zijn. In de geneeskunde moet je zoiets nooit en te nimmer laten gebeuren, maar het gebeurt. Wat je wilt bereiken is een punt waar het percentage foute diagnose niet significant is.quote:Op woensdag 15 januari 2014 01:35 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik ben nog even naar RTL Late Night aan het kijken. Kras verhaal daar, een meisje van in de twintig bij wie een foute diagnose AGS (adrenogenitaal syndroom) werd gesteld. Hoe kan dat in godsnaam? Zo'n diagnose stel je toch niet op basis van wat symptomen? Je pakt dat toch hopelijk grondiger aan door meerdere fysische testjes (chemische indicator/titratie, eventueel DNA) te doen? Ze heeft hier flink onder geleden: te horen gekregen dat ze zeer jong zou sterven, heel haar leven lang Prednison moeten slikken wat dus waarschijnlijk veel meer kwaad dan goed deed.
Maar wat wil je dan dat er gebeurt? Artsen ontslaan? Als je iedere keer dat er een medische fout wordt gemaakt artsen gaat ontslaan hou je er niet zo veel meer over en neemt de instroom ook af.quote:Op woensdag 15 januari 2014 01:46 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Aangezien ik niet weet of dat je mijn punt begrijpt leg ik het even uit. (Bijna?) elke diagnostische test heeft een bepaald percentage vals positieven en een bepaald percentage vals negatieven (waar epidemiologen jargon voor gebruiken wat er nu even niet toe doet). Op het moment dat de diagnose zeer ingrijpend is moet je het zekere voor het onzekere nemen en net zoveel testen doen totdat je zekerheid hebt. Ik wil nog even wat reacties afwachten maar het lijkt er op dat dat hier niet is gebeurd, dat er te gemakkelijk vanuit werd gegaan dat op basis van te weinig symptomen/testen de diagnose gesteld kon worden. Oordeel zelf maar nadat je dit hebt gelezen: http://en.wikipedia.org/w(...)yperplasia#Diagnosis
Je moet er wel rekening mee houden wanneer die test bestonden en wanneer bij deze vrouw de diagnose werd gesteld, dat is even wat lastiger om 1-2-3 uit te zoeken.
Bij mij was er iets vergelijkbaars maar allicht toch ook heel anders aan de hand. In een notendop komt het er op neer dat de huisartsen niet correct hebben geleerd (volgens de gastro-enteroloog die mij diagnosticeerde!) hoe het onderzoek te doen, hierdoor werd er een vals positieve diagnose gesteld. Een combinatie van het niet aanleren van de juiste techniek en zelfoverschatting dus.
Nam de instroom maar af, elke keer die 6000 aanmeldingen terwijl er nauwelijks 2000 plaatsen zijn is ook niet prettigquote:Op woensdag 15 januari 2014 01:59 schreef DefinitionX het volgende:
[..]
Maar wat wil je dan dat er gebeurt? Artsen ontslaan? Als je iedere keer dat er een medische fout wordt gemaakt artsen gaat ontslaan hou je er niet zo veel meer over en neemt de instroom ook af.
Als je terug kon gaan net voordat je met geneeskunde begon en je had de keuze tussen geneeskunde in Nederland en Belgie, welke zou je kiezen en op basis waarvan? Op basis van specialiseren Belgie???quote:Op woensdag 15 januari 2014 02:43 schreef Shreyas het volgende:
[..]
Nam de instroom maar af, elke keer die 6000 aanmeldingen terwijl er nauwelijks 2000 plaatsen zijn is ook niet prettig
De diagnose AGS stel je in ieder geval op spiegels de hormonen in die hele as en vaak met een karyogram bij een ambigue genitaal, naast de klinische verschijnselen. Of je 20 jaar geleden net zo makkelijk genetisch onderzoek zou doen als tegenwoordig, weet ik niet. Alle 7 bekende gendefecten kunnen worden geanalyseerd in Nederland, in het Radboucumc en ik denk dat dat tegenwoordig ook wel zal gebeuren.quote:Op woensdag 15 januari 2014 01:35 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik ben nog even naar RTL Late Night aan het kijken. Kras verhaal daar, een meisje van in de twintig bij wie een foute diagnose AGS (adrenogenitaal syndroom) werd gesteld, zij was een 'deelnemer' aan een of ander nieuw programma ("Een nieuw begin") wat Angela Groothuizen presenteert, mooie emo-tv op basis van het stukje wat ze lieten zien. Hoe kan dat in godsnaam? Zo'n diagnose stel je toch niet op basis van wat symptomen? Je pakt dat toch hopelijk grondiger aan door meerdere fysische testjes (chemische indicator/titratie, eventueel DNA) te doen? Ze heeft hier flink onder geleden: te horen gekregen dat ze zeer jong zou sterven, heel haar leven lang Prednison moeten slikken wat dus waarschijnlijk veel meer kwaad dan goed deed.
We hebben het natuurlijk al wel eens eerder over jouw casus gehad, volgens mij is dat verschil in techniek van dit deel van het lichamelijk onderzoek nu ook weer niet zo wereldschokkend en de manier waarop de huisartsen het hebben aangeleerd is veruit de meest geaccepteerde manier in de wetenschappelijke literatuur. Of je dat direct de huisarts zou moeten kwalijk nemen (los van de rest van de casus), weet ik niet.quote:Op woensdag 15 januari 2014 01:46 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Bij mij was er iets vergelijkbaars maar allicht toch ook heel anders aan de hand. In een notendop komt het er op neer dat de huisartsen niet correct hebben geleerd (volgens de gastro-enteroloog die mij diagnosticeerde!) hoe het onderzoek te doen, hierdoor werd er een vals positieve diagnose gesteld. Een combinatie van het niet aanleren van de juiste techniek en zelfoverschatting dus.
Nee hij bedoelt of de artsen wel genoeg moeite hebben gedaan om de diagnose zeker te kunnen stellen. Net zoals een rechter moet een arts op een schaduw na zeker weten dat hij de juiste dader heeft gevonden. Dat doe je door testen en symptomen te combineren waardoor je een kans krijgt op de ziekte waarvan je zegt hè dit kan vrijwel alleen .. maar zijn. Hij is hier bang dat de arts de statistische kans niet genoeg heeft opgebouwd waardoor die absolute zekerheid er nog niet is.quote:Op woensdag 15 januari 2014 01:59 schreef DefinitionX het volgende:
[..]
Maar wat wil je dan dat er gebeurt? Artsen ontslaan? Als je iedere keer dat er een medische fout wordt gemaakt artsen gaat ontslaan hou je er niet zo veel meer over en neemt de instroom ook af.
Ik denk dat vooral dat laatste een goed punt is. Een diagnose verkeerd stellen zal een ieder meermalen overkomen, alleen is het belangrijk altijd kritisch te blijven kijken.quote:Op woensdag 15 januari 2014 08:32 schreef dotKoen het volgende:
Daarnaast: ook voor de individuele patiënt is overdiagnostiek,
met de intrinsieke risico daarvan en met het risico op overbehandeling nadelig.
Los daarvan: als het beloop anders is dan je zou verwachten, wat blijkbaar het geval was in de AGS-casus, is dat natuurlijk een reden opnieuw naar je differentiaaldiagnose te kijken.
Er werd grofweg alleen gezegd dat ze AGS zou hebben, rond haar 15e zou overlijden en tot die tijd prednison moest slikken.quote:Op woensdag 15 januari 2014 09:03 schreef dotKoen het volgende:
Je gaat überhaupt toch niet op je 15e dood als 46,XX met AGS? Tenzij onbehandelde Addinsonse crise?
Wat was de nieuwe diagnose?
Met spieken maargoed: Je verwacht hier zeker een intravasculaire hemolyse gezien de hematurie/hemoglobinurie, waarschijnlijke hemosiderine in de urine, minimale haptoglobine. Ofwel alle bloed'resten' die niet kunnen worden opgevangen met haptoglobine komen via de nieren in de urine terecht. Extravasculair (dus milt/macrofagen) verwacht je in ieder geval splenomegalie. Waarschijnlijk ook minder (sterke) serumafwijkingen (durf ik niet met zekerheid te zeggen).quote:Op dinsdag 14 januari 2014 15:15 schreef DDM het volgende:
[..]
Voordat je een Coombs-test gaat aanvragen moet jezelf afvragen of je op basis van de gegevens een extra- of intravasculaire hemolyse verwacht. Waar is een Coombs-test voor bedoeld?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |