[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #3

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 01:11 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Inhoudelijke discussie? Ik vind dat je maar half werk doet, Boss. En praten, veel praten. Typ gerust een scherm vol, doe ik ook bij tijd en wijle. (vorige delen).
Heel therapeutisch én informatief voor ons..En met TerugWerkendeKracht voor jezelf..

Snap niet wat je bedoelt, verklaar jezelf maar eerst eens. Met praten en discussies voeren kan je veel te weten komen. Een therapeut gaat enkel oordelen hoe het met je gaat en je dan aan de pillen helpen.

Door te praten met mensen die daar los van staan of al in de 60 zijn zonder ooit een diagnose hebben gehad, en er op het eind achter komen dat ze een stoornis hebben. Nouja deze mensen weten veel beter hoe je moet handelen dan een therapeut dat weet. Die leren het uit boekjes, maar weet jij daadwerkelijk hoe het is schizoïde te zijn? Jij zult dat nooit begrijpen tenzij je het zelf hebt.

Dus ik snap je kritiek niet.

Ik neem enkel mijn tijd om te lezen wat mensen zeggen daarop te reageren en mijn visie te delen, als mensen dat niet willen, dan ga ik toch gewoon verder wat anders doen? Het is niet dat ik hier zit om hulp te krijgen.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 04:33 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Die diagnose klopte (vanwege je sympthomatische gedrag) als een bus al heb jij hem als met teflon bedekt langs je af laten glijden.........

Bedoel je de diagnose borderline of de diagnose persoonlijkheidsproblematiek?
Diagnose borderline klopte uiteindelijk niet (overigens was het alleen "kenmerken van borderline" dus geen ' echte' borderline ). Ik deed aan zelfbeschadiging en dan krijg je al snel het stempel borderline of kenmerken van borderline. Nadat we meer gesprekken hadden kwam ze er toch op terug, en bovendien is de zelfbeschadiging niet meer aanwezig. Dus voldoe ik inmiddels niet meer aan het 'eisenpakket' om zelfs maar de kenmerken te hebben.

De diagnose persoonlijkheisproblematiek: zoals mn psychologe het heeft uitgelegd denk ik wel dat die juist is. Al blijft het een beetje vaag omdat ik niet echt 1 van de persoonlijkheisstoornissen heb.

En Teflon gebruik ik niet Dat is slecht voor je en heel kankerverwekkend

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 10:30 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Snap niet wat je bedoelt, verklaar jezelf maar eerst eens. Met praten en discussies voeren kan je veel te weten komen. Een therapeut gaat enkel oordelen hoe het met je gaat en je dan aan de pillen helpen.

Door te praten met mensen die daar los van staan of al in de 60 zijn zonder ooit een diagnose hebben gehad, en er op het eind achter komen dat ze een stoornis hebben. Nouja deze mensen weten veel beter hoe je moet handelen dan een therapeut dat weet. Die leren het uit boekjes, maar weet jij daadwerkelijk hoe het is schizoïde te zijn? Jij zult dat nooit begrijpen tenzij je het zelf hebt.

Dus ik snap je kritiek niet.

Ik neem enkel mijn tijd om te lezen wat mensen zeggen daarop te reageren en mijn visie te delen, als mensen dat niet willen, dan ga ik toch gewoon verder wat anders doen? Het is niet dat ik hier zit om hulp te krijgen.

Als ik je posts zo doorlees denk ik dat je de verkeerde mentaliteit ("bekijk het maar") hebt om tot een oplossing van je problemen te komen voor zover je je die bewust bent. Vooral dat je pas gaat helpen als je geholpen wordt...Door anderen te helpen help je namelijk jezelf ook. Maar als je gaat wachten op de ander schiet het dus niet op en gebruik je het potentieel niet dat ik aanwezig acht. Zonde.
Ook ben je m.i. te negatief over de meerwaarde van een (goede) therapeut want die doen a.h.g.i. veel meer dan je "aan de pillen zetten". Ze vellen idd een oordeel over je maar dat is de bedoeling ook.
En die boekjes zijn geschreven door Mensen met praktijkervaring dus die kennis is heus wel nuttig en toepasbaar. Dat je blijkbaar zelf al veel weet van je stoornisproblematiek doet daar niks aan af, dat is slechts mooi meegenomen..Om schizoïde Mensen te helpen moet je er zelf bij voorkeur geen last van hebben. Dat komt de objectiviteit ten goede en bevorderd fundamentele kritiek die je alleen maar ten goede kan komen. En zo bedoel ik de mijne ook. Want ik ben niet schizoïde maar bipolair en heb een daardoor beïnvloede kijk erop, ontegenzeggelijk. Het is dus niet mijn bedoeling je 'op je plaats te zetten' geweest, maar simpelweg mijn gevoelens en gedachten over jouw situatie de vrije loop te laten om dan aan je reactie te zien of het ergens op slaat....En die is behoorlijk defensief. Schuldbewust wellicht? Je dwingt Mensen je te nemen zoals je bent en dat kan niet altijd door de beugel. Ik heb het idee dat je je capaciteiten niet benut en het allemaal wel best vind zolang je maar niet lastig gevallen word. Snap je mijn kritiek nu hopelijk wel? En als je dit allemaal lariekoek vind mag je het gerust zeggen. Ik kan wel wat hebben.
Met vr. grtn.
Fred.

p.s. Lees maar eens wat ik allemaal heb uitgebraakt in deel 2. Dan begrijpen we elkaar ongetwijfeld beter denk ik. Het was i.i.g. geenzins de bedoeling je boos te maken of je te frustreren, k vriend ?

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 11:29 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Als ik je posts zo doorlees denk ik dat je de verkeerde mentaliteit ("bekijk het maar") hebt om tot een oplossing van je problemen te komen voor zover je je die bewust bent. Vooral dat je pas gaat helpen als je geholpen wordt...Door anderen te helpen help je namelijk jezelf ook. Maar als je gaat wachten op de ander schiet het dus niet op en gebruik je het potentieel niet dat ik aanwezig acht. Zonde.
Ook ben je m.i. te negatief over de meerwaarde van een (goede) therapeut want die doen a.h.g.i. veel meer dan je "aan de pillen zetten". Ze vellen idd een oordeel over je maar dat is de bedoeling ook.
En die boekjes zijn geschreven door Mensen met praktijkervaring dus die kennis is heus wel nuttig en toepasbaar. Dat je blijkbaar zelf al veel weet van je stoornisproblematiek doet daar niks aan af, dat is slechts mooi meegenomen..Om schizoïde Mensen te helpen moet je er zelf bij voorkeur geen last van hebben. Dat komt de objectiviteit ten goede en bevorderd fundamentele kritiek die je alleen maar ten goede kan komen. En zo bedoel ik de mijne ook. Want ik ben niet schizoïde maar bipolair en heb een daardoor beïnvloede kijk erop, ontegenzeggelijk. Het is dus niet mijn bedoeling je 'op je plaats te zetten' geweest, maar simpelweg mijn gevoelens en gedachten over jouw situatie de vrije loop te laten om dan aan je reactie te zien of het ergens op slaat....En die is behoorlijk defensief. Schuldbewust wellicht? Je dwingt Mensen je te nemen zoals je bent en dat kan niet altijd door de beugel. Ik heb het idee dat je je capaciteiten niet benut en het allemaal wel best vind zolang je maar niet lastig gevallen word. Snap je mijn kritiek nu hopelijk wel? En als je dit allemaal lariekoek vind mag je het gerust zeggen. Ik kan wel wat hebben.
Met vr. grtn.
Fred.

p.s. Lees maar eens wat ik allemaal heb uitgebraakt in deel 2. Dan begrijpen we elkaar ongetwijfeld beter denk ik. Het was i.i.g. geenszins de bedoeling je boos te maken of je te frustreren, k vriend ?

Ik heb inderdaad een mentaliteit van bekijk het maar, maar deze komt voort uit mijn stoornis. Laten we het even nemen zoals het is, een schizoïde persoon heeft gewoon een pakket waardoor hij geen ambitie heeft. Sociaal minder capabel is, en weinig plezier in zijn activiteiten beleefd. Dat is de diagnose om het zo te noemen. Dan kan je twee dingen doen, proberen zo normaal mogelijk zijn, of alle problemen bij de wortel af te snijden. Dit is wat ik vervolgens gedaan heb. Relaties, geld, materialisme, al die dingen interesseren mij niet meer. Sociale bezigheden ook niet, daar hoef ik niet heen te gaan. Met andere woorden ik heb mijn leven gereduceerd tot iets dat voor mij werkt. Het is dan ook de bedoeling een opleiding af te maken, en dan 4 dagen per week te werken, en de rest, voor de rest zie ik dat wel. Zolang ik het maar kan rooien.
.
Nee ik help mezelf niet zo zeer, precies wat ik hierboven heb geschreven is voor mij de logica waar mijn zijn op draait. De kern, ik probeer me vaak om hier mee te doen en advies te geven in andere bochten te wringen. Even weg van het schizoïde want mensen die hier problemen hebben met ouders. Voor een schizoïde persoon je kan je ouders laten vallen als een baksteen verhuizen mits je de middelen hebt, en nooit meer wat van je laten horen. Natuurlijk kan ik dit advies niet geven aan iemand met borderline.
.
Een therapeut velt een oordeel, helpt je aan pillen. En beslist wat ze met jou gaan doen, waar jij in het begin zegt dat ik zoiets heb van bekijk het maar, en ik op andere wacht. Probeer ik mij juist afhankelijk te maken van een therapeut, moet zeggen dat ik dan ook veel beter ben geworden door contact met mensen. Door met hun te praten en ideeën te delen, een filosofie te vinden die werkt. En die heb ik dus gevonden.
.
Die boekjes zijn geschreven door mensen met praktijk ervaring maar toch zullen ze het nooit begrijpen. Het probleem is dat zij het bekijken vanuit het standpunt van een normaal mens, voor een normaal mens is iemand met een persoonlijkheidsstoornis 'anders.' Niet dat daar iets mis mee is, maar ik vind dat ik niet naar de status-quo hoef te hangen, maar dat ik ook gewoon mezelf als schizoïde mag zijn. Wat therapeuten willen is een zo normaal mogelijk leven, voor iemand met een stoornis. Dat is nu iets waar ik niet om sta te springen.
.
Een schizoïde die schizoïde is, kan zo een ander schizoïde persoon beter helpen. Hij heeft dingen zelf meegemaakt en vaak ook wel wat opgebouwd. Sowieso zijn schizoïde mensen, mensen die vaak geen hulp zoeken. Daarom is er in dat spectrum zoveel te vinden, mensen die wel gewoon een baan hebben, of een partner. Maar dat omdat zij dat wilde, er zijn er ook die blijven alleen omdat zij dat willen. Sommige strijden echter met het willen van een partner maar het niet lukken daarvan.
.
Schuld heb ik geen gevoel van, mijn gevoelens zijn vrij beperkt. En ja ik dwing mensen mij zo te nemen zoals ik ben, als hun dat niet aanstaat ben ik er klaar mee. Ik heb geen mensen nodig dus steek ik enkel tijd in die mensen die mij nemen zoals ik ben, met die, die dat niet doen heb ik niets te bespreken. Het kost mij sowieso teveel energie om met mensen om te gaan, en met mensen die prettig zijn en begrip hebben kost het me aanzienlijk minder energie. En misschien heb ik meer capaciteiten dan wat ik doe, maar ik ben tevreden geworden met wat ik doe. En waarom zou je al je capaciteiten 100% moeten gebruiken. Een motor die altijd 100% draait zal minder lang meegaan dan eentje die rond de 70% blijft.
.
Het is dus geen lariekoek maar het is een vraag van; 'wat wil je met je leven doen, en hoe ge je dat doen?'
.
Nu heb ik het vermoeden dat jij dat heel anders invult dan ik dat invul. Ik wil gewoon content zijn en een simpel leven, zonder moeilijkheden. Moeilijkheden kan ik niet uitsluiten maar ik kan ze wel de kop indrukken door bepaalde dingen te laten.

Iedereen vult zijn leven anders in, en iedere stoornis beïnvloed je leven anders. Maar ik blijf er zelf op hameren dat het belangrijk is, wat jij wilt met je leven. En niet wat een therapeut wil.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 11:48 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

[knip lange quote]

Ik vind het wel logisch dat zij het uit het standpunt van een 'normaal' mens bekijken. Ik zou graag ook 'normaal' willen zijn maar dan moet ik wel weten wat er precies 'mis' is met mij en wat ik eraan zou kunnen doen om de situatie te verbeteren en om zelf gelukkiger te worden.

Jij hebt blijkbaar voor iets anders gekozen, prima, daar ben je natuurlijk helemaal vrij in. Voor jouw werkt een therapeut blijkbaar niet. Hoop dat het voor jou zo werkt in ieder geval.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 12:20 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Ik vind het wel logisch dat zij het uit het standpunt van een 'normaal' mens bekijken. Ik zou graag ook 'normaal' willen zijn maar dan moet ik wel weten wat er precies 'mis' is met mij en wat ik eraan zou kunnen doen om de situatie te verbeteren en om zelf gelukkiger te worden.

Jij hebt blijkbaar voor iets anders gekozen, prima, daar ben je natuurlijk helemaal vrij in. Voor jouw werkt een therapeut blijkbaar niet. Hoop dat het voor jou zo werkt in ieder geval.

Laten we zeggen dat ik een vierkant ben en de rest een cirkel. Heb je al eens een puzzelstuk dat niet past met geweld proberen erin te duwen? Dat is mijn visie, je kan proberen zoveel mogelijk normaal te zijn. Ik ben van mening dat, dat frustratie oplevert, voorheen toen ik normaal wilde zijn. Bleef ik maar denken dat ik van een flat zou springen. Nu kan ik gewoon genieten, maar ik forceer niets.

Nu vinden veel mensen het misschien beledigend als ik zeg dat normaal zijn nooit gaat lukken, maar dat is mijn opvatting. Misschien dat het sommige wel lukt, maar ik ken zoveel mensen die van alles proberen, alternatieve therapie, sint janskruid, dit, dat acupunctuur het kan allemaal niet gek genoeg.

Terwijl als je alles accepteert zoals het is, en stopt met proberen een witte koe te zijn, terwijl je een bruine bent, dan valt er zo'n last van je schouders af. Wilt niet zeggen dat je dan maar kan doen wat je wilt en lekker in je eigen hoek blijft chillen alleen en eenzaam. Ik zou dat kunnen andere niet dat besef ik me.

Toch kan je prima meedoen in de normalen samenleving op jouw manier, en dus niet op een manier zoals normalen mensen dat doen, want die hebben nu eenmaal geen afwijking op de een of andere manier. Maar dat is dan totaal mijn mening, ik ben allang blij dat dit werkt voor mij. En ik geen maanden therapie nodig heb. Maar goed wat ik bereikt heb is een soort wakker worden. Zoals de boeddha, wat betekend 'de man die wakker werd.'

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 12:41 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Laten we zeggen dat ik een vierkant ben en de rest een cirkel. Heb je al eens een puzzelstuk dat niet past met geweld proberen erin te duwen? Dat is mijn visie, je kan proberen zoveel mogelijk normaal te zijn. Ik ben van mening dat, dat frustratie oplevert, voorheen toen ik normaal wilde zijn. Bleef ik maar denken dat ik van een flat zou springen. Nu kan ik gewoon genieten, maar ik forceer niets.

Nu vinden veel mensen het misschien beledigend als ik zeg dat normaal zijn nooit gaat lukken, maar dat is mijn opvatting. Misschien dat het sommige wel lukt, maar ik ken zoveel mensen die van alles proberen, alternatieve therapie, sint janskruid, dit, dat acupunctuur het kan allemaal niet gek genoeg.

Terwijl als je alles accepteert zoals het is, en stopt met proberen een witte koe te zijn, terwijl je een bruine bent, dan valt er zo'n last van je schouders af. Wilt niet zeggen dat je dan maar kan doen wat je wilt en lekker in je eigen hoek blijft chillen alleen en eenzaam. Ik zou dat kunnen andere niet dat besef ik me.

Toch kan je prima meedoen in de normalen samenleving op jouw manier, en dus niet op een manier zoals normalen mensen dat doen, want die hebben nu eenmaal geen afwijking op de een of andere manier. Maar dat is dan totaal mijn mening, ik ben allang blij dat dit werkt voor mij. En ik geen maanden therapie nodig heb. Maar goed wat ik bereikt heb is een soort wakker worden. Zoals de boeddha, wat betekend 'de man die wakker werd.'

Goed dat werkt dan voor jou. Maar ik kan op zich zijn kritiek ook wel begrijpen, dat snap je zelf gelukkig ook wel lees ik.

Je kan inderdaad accepteren hoe je bent, maar zoals ik nu ben ga ik dat nooit accepteren. Ik begrijp wel dat ik niet zo word als iemand zonder stoornis, maar ik kan altijd kleine aanpassingen maken en patronen doorbreken zodat ikzelf er minder last van heb. Het gaat mij totaal niet om wat anderen denken of willen, als ik er zelf maar beter van wordt. Dan kijk ik wel eens weer.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 12:47 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Goed dat werkt dan voor jou. Maar ik kan op zich zijn kritiek ook wel begrijpen, dat snap je zelf gelukkig ook wel lees ik.

Je kan inderdaad accepteren hoe je bent, maar zoals ik nu ben ga ik dat nooit accepteren. Ik begrijp wel dat ik niet zo word als iemand zonder stoornis, maar ik kan altijd kleine aanpassingen maken en patronen doorbreken zodat ikzelf er minder last van heb. Het gaat mij totaal niet om wat anderen denken of willen, als ik er zelf maar beter van wordt. Dan kijk ik wel eens weer.

Dan wil je niet normaal worden, maar jezelf te conditioneren in een zo goed mogelijke, haalbare conditie. Ik heb niet mijn stoornis uit het pakketje gepakt, en gezegd zo hey! Ik laat het hier bij prima.

Heb ook dingen moeten veranderen tweaken, maar dat kan prima. Normaal zal ik echter nooit worden en dat maakt me dan ook niet uit. Je kan natuurlijk een patroon doorbreken en een aanpassing maken, zodat je er minder last van hebt. Dat is zelfs prettig voor jou, en moet je dus doen.

In mijn stoornis is het zo, dat ik minder plezier aan dingen beleef, en dat ik niet veel sociaal contact kan hebben. Nu kan ik zeggen ik ga die patronen doorbreken en sociaal naar feestjes. Met als gevolg dat ik super ongelukkig ben maar wel als normaal wordt gezien. Ik ben liever gelukkig en excentriek dan normaal en ongelukkig.

Zolang je zelf iets wilt veranderen geef ik je mijn steun 100% Pas alleen op dat je het niet voor een ander doet, zoiets moet je voor jezelf doen. De jongen die arts moet leren omdat zijn ouders dat willen zal ook niet gelukkig zijn als hij eigenlijk iets anders wilde. Dus er kan veel over gezegd worden, maar wat mijn kritiek is, is dat je vooral niet moet veranderen omdat een therapeut dat wilt of dat hij dit of dat belangrijk vindt voor jou. Mij wilde ze van alles aansmeren waarop ik mijzelf moest verdedigen dat ik dat niet zou willen.

En op dat moment heb ik het ermee gehad.. Nu ben ik zelf met een paar dingetjes bezig, om daar aan te werken maar dat wil ik natuurlijk zelf en doe ik dan ook voor mezelf. Dat is wat ik eigenlijk denk ik bedoel.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 12:53 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Dan wil je niet normaal worden, maar jezelf te conditioneren in een zo goed mogelijke, haalbare conditie. Ik heb niet mijn stoornis uit het pakketje gepakt, en gezegd zo hey! Ik laat het hier bij prima.

Heb ook dingen moeten veranderen tweaken, maar dat kan prima. Normaal zal ik echter nooit worden en dat maakt me dan ook niet uit. Je kan natuurlijk een patroon doorbreken en een aanpassing maken, zodat je er minder last van hebt. Dat is zelfs prettig voor jou, en moet je dus doen.

In mijn stoornis is het zo, dat ik minder plezier aan dingen beleef, en dat ik niet veel sociaal contact kan hebben. Nu kan ik zeggen ik ga die patronen doorbreken en sociaal naar feestjes. Met als gevolg dat ik super ongelukkig ben maar wel als normaal wordt gezien. Ik ben liever gelukkig en excentriek dan normaal en ongelukkig.

Zolang je zelf iets wilt veranderen geef ik je mijn steun 100% Pas alleen op dat je het niet voor een ander doet, zoiets moet je voor jezelf doen. De jongen die arts moet leren omdat zijn ouders dat willen zal ook niet gelukkig zijn als hij eigenlijk iets anders wilde. Dus er kan veel over gezegd worden, maar wat mijn kritiek is, is dat je vooral niet moet veranderen omdat een therapeut dat wilt of dat hij dit of dat belangrijk vindt voor jou. Mij wilde ze van alles aansmeren waarop ik mijzelf moest verdedigen dat ik dat niet zou willen.

En op dat moment heb ik het ermee gehad.. Nu ben ik zelf met een paar dingetjes bezig, om daar aan te werken maar dat wil ik natuurlijk zelf en doe ik dan ook voor mezelf. Dat is wat ik eigenlijk denk ik bedoel.

Voor mij was t ook belangrijk om te accepteren dat ik vierkant ben. En om te beseffen dat anderen mij eigenlijk vierkant gemaakt hebben (niet perse met opzet). Ik probeerde ook altijd in te passen, maar daar word je vaak ongelukkig van inderdaad. Dus ik wil ook graag mezelf mogen zijn, maar wil om anderen niet te beschadigen wel graag de scherpe hoekjes van mn vierkant (laten) vijlen

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 10:35 schreef Elvi het volgende:

[..]

Bedoel je de diagnose borderline of de diagnose persoonlijkheidsproblematiek?
Diagnose borderline klopte uiteindelijk niet (overigens was het alleen "kenmerken van borderline" dus geen ' echte' borderline ). Ik deed aan zelfbeschadiging en dan krijg je al snel het stempel borderline of kenmerken van borderline. Nadat we meer gesprekken hadden kwam ze er toch op terug, en bovendien is de zelfbeschadiging niet meer aanwezig. Dus voldoe ik inmiddels niet meer aan het 'eisenpakket' om zelfs maar de kenmerken te hebben.

De diagnose persoonlijkheisproblematiek: zoals mn psychologe het heeft uitgelegd denk ik wel dat die juist is. Al blijft het een beetje vaag omdat ik niet echt 1 van de persoonlijkheisstoornissen heb.

En Teflon gebruik ik niet Dat is slecht voor je en heel kankerverwekkend

Waar rook is, is vuur...'Alles' aan jou doet mij denken aan borderline.
Vooral de manier waarmee je met de problemen omgaat/ ze beschouwd..
Dat je ouders b.v. van nix mogen weten en je daar nog trots op bent ook dat je ze zo 'vakkundig' in het ongewisse laat....
Dat je het inmiddels beter weet te camoufleren en sommige kenmerken niet meer in het openbaar vertoont zegt weinig. Mensen zijn wonderen van aanpassingsvermogen en zelfbedrog dat zich uitbreidt naar anderen (je ouders o.a.)
Ook je houding t.o.v. je behandelaars en behandeling is kenmerkend. Je probeert de diagnose verre van je te werpen als het FF kan en als het je niet "bevalt" werk je niet (meer) mee zoals je zelf zei.
Je bent er minimaal bij betrokken gezien de info die je er over geeft/hebt en overschreidt grenzen ongemerkt terwijl je beweert dat je er "eerst" over nadenkt.
Maar de rode draad is bagatellisatie van je situatie die blijkbaar eerst gierend uit de hand moet lopen wil je hem serieus gaan nemen.
En ik zeg dit niet om je te kwetsen, het is wat jij mij werkelijk doet denken en ik hoop maar dat bovenstaande een grote vergissing van mijn kant is want anders ga je een zware tijd tegemoet wat ik je uiteraard niet gun.
Het ga je goed derhalve..
De groeten aan je ouders wiens schuld het allemaal wel zal zijn nést pas
En sorry dat ik negatief overkom. Heb hele beroerde ervaringen met borderliners achter de rug, vandaar. Users van het zuiverste water wat ik je brom. Afijn, genoeg gezanikt...
Met vr. grtn.
Fred.

PS. PTFE (teflon) zit in anti-aanbak pannen en is onschadelijk btw. Verre van carcinogeen dus...

[ Bericht 1% gewijzigd door Salmannassar op 14-01-2014 16:39:23 ]

Huh wat?

Nou het scheelt dat ik geen borderline heb, maar knap dat je op basis van een aantal posts mij al helemaal doorhebt. Werk lekker aan je eigen issues voor je je met die van anderen bemoeit want ik zie dat jij ook nog een lange weg te gaan hebt

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:31 schreef Elvi het volgende:
Huh wat?

Nou het scheelt dat ik geen borderline heb, maar knap dat je op basis van een aantal posts mij al helemaal doorhebt. Werk lekker aan je eigen issues voor je je met die van anderen bemoeit want ik zie dat jij ook nog een lange weg te gaan hebt

Ook deze reactie is typerend. Meteen van je aftrappen want ZWAAR beledigd vanwege mijn suggestiviteit. Sorry, schat. En hoe je aan je conclusies wat betreft mij komt is voor mij een vraag maar voor jou blijkbaar een weet. Als je wat minder opgefokt door mijn txt heen fietst begrijp je alsnog dat ik je geen kwaad hart toedraag. Integendeel.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 15:30 schreef zomertje het volgende:

[..]

Voor mij was t ook belangrijk om te accepteren dat ik vierkant ben. En om te beseffen dat anderen mij eigenlijk vierkant gemaakt hebben (niet perse met opzet). Ik probeerde ook altijd in te passen, maar daar word je vaak ongelukkig van inderdaad. Dus ik wil ook graag mezelf mogen zijn, maar wil om anderen niet te beschadigen wel graag de scherpe hoekjes van mn vierkant (laten) vijlen

Precies belangrijk om te accepteren dat je mag zijn wie je bent. Natuurlijk komt het zijn van een vierkant met een problemen als de rest cirkeltjes zijn. Andere beschadig je overigens niet zo snel. De normale mensen zelf de cirkeltjes, maken elkaar ook de pijp aan hoor.

Geloof maar dat je meer schade berokkent door gierig te zijn, jaloers te zijn, niets te willen delen etc... Dan dat je schade doet door bijvoorbeeld een persoonlijkheidsstoornis hebt. Bepaalde stoornissen uitgesloten maar ik geloof niet dat hier iemand zit met een antisociaal/obsessief/narcistische stoornis. Niet dat deze slecht zijn, maar ik geloof dat deze wat scherpere randen kunnen hebben.

Maar goed je moet zelf willen veranderen en je moet zelf bepalen wat je wilt veranderen, en dat voor jezelf niet doen. Niet omdat therapeut x dat zegt of dat je vriendje, ouders of wie dan ook dat zegt. Dat is hetzelfde als dat je maar Moslim gaat worden omdat je vriendje dat is, en jij dat dan ook maar moet. Zonder dat je er 100% achterstaat. Slecht voorbeeld misschien.

Maar goed ik ben blij dat jij wel inziet dat er niets mis is met acceptatie van wat je bent, en accepteren wilt niet zeggen bij de pakken neerzitten en zeggen dat het goed zo is. Maar je hoeft echt niet te schikken naar de meerderheid...

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:31 schreef Elvi het volgende:
Huh wat?

Nou het scheelt dat ik geen borderline heb, maar knap dat je op basis van een aantal posts mij al helemaal doorhebt. Werk lekker aan je eigen issues voor je je met die van anderen bemoeit want ik zie dat jij ook nog een lange weg te gaan hebt

Laat hem maar, hij lijkt graag suggesties te doen. Wat je problemen ook zijn, die zijn totaal niet te zien aan een paar posts, dat lijkt me duidelijk.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:38 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ook deze reactie is typerend. Meteen van je aftrappen want ZWAAR beledigd vanwege mijn suggestiviteit. Sorry, schat. En hoe je aan je conclusies wat betreft mij komt is voor mij een vraag maar voor jou blijkbaar een weet. Als je wat minder opgefokt door mijn txt heen fietst begrijp je alsnog dat ik je geen kwaad hart toedraag. Integendeel.

Wat is eigenlijk je beweegreden om hier te posten? Wat ik je zie doen is suggesties geven, terwijl je eigenlijk doet alsof je de wijsheid in pacht hebt. Alle informatie/advies/inbreng die ik in dit topic geef, is informatie die ik zelf heb opgedaan en wat voor mij werkt. Jij lijkt echter een stuk scherper uit de hoek te komen veel sneller een conclusie te trekken.

Ik stel voor dat je dat wat mindert, je kan het niet als aanvallend bedoelen maar het komt wel zo over op mensen.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:38 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ook deze reactie is typerend. Meteen van je aftrappen want ZWAAR beledigd vanwege mijn suggestiviteit. Sorry, schat. En hoe je aan je conclusies wat betreft mij komt is voor mij een vraag maar voor jou blijkbaar een weet. Als je wat minder opgefokt door mijn txt heen fietst begrijp je alsnog dat ik je geen kwaad hart toedraag. Integendeel.

Ik ben niet zwaar beledigd, ik vind het het gewoon vreemd dat je een oordeel hebt op basis van eerdere nare ervaringen met mensen die blijkbaar toevallig borderline hadden (of die jij als borderline bestempelt hebt).

Again: ik heb geen borderline (nooit gehad ook, alleen een paar kenmerken maar die waren niet genoeg voor de diagnose want ik had er geen 5 ) ,Ik heb alleen persoonlijkheidsproblematiek. Misschien dat jij je blindstaart op alleen de borderline-symptomen. Maar die kunnen net zo goed van een andere persoonlijkheidsstoornis komen.

Ik heb heel hard gewerkt om van mijn drang tot zelfbeschadiging af te komen, dus dat jij het als 'camoufleren' bestempelt vind ik heel erg kleinerend en dat vind ik dan wel weer beledigend.

Je zegt dat je de ander geen kwaad hart toedraagt maar zo kom je wel over. Je wilt mensen niet kwetsen maar toch doe je het.
Maar goed het maakt niet uit wat ik zeg want ik denk dat je nu al een beeld van me hebt als 'borderliner' en dat je alles gaat zien als ' typerend'.

Ik vind dat jullie het mooi verwoorden allemaal. Over dat vierkant dat gevijld moet worden. Daar kan ik me ook wel in vinden.

Je zult nooit helemaal 'gewoon' zijn. Dat is in bepaalde opzichten juist goed. Zelfstandig blijven denken en kritisch blijven in plaats van je volledig te conformeren.
Maar voor mij geldt dat ik nu niet gelukkig ben en ik weet dat als ik de makkelijke manier zou kiezen (vluchten in plaats van aanpassen) ik ook niet helemaal tevreden zou zijn.
Waarom ik dat denk? Soms kan ik ook enorm genieten van mensen. En ik leer van Christopher McCandless, die ervoor koos om zich niet aan te passen maar zijn eigen weg te gaan in de zoektocht naar zijn echte ik. Het begon prachtig, maar hij kwam erachter dat hij ook op deze manier niet gelukkig was. Eenzaamheid ... wij mensen hebben altijd in groepen geleefd, en hoewel dat tegenwoordig heel lastig is door alle ontwikkelingen en de hoge druk door verwachtingen en verplichtingen, blijft die behoefte aan gezelschap bestaan in onze natuur. 'Happiness only real when shared'. Dat geloof ik zeker.

Uiteraard blijf ik twijfelen wat nu 'het juiste' is om te doen. Het liefst wil ik niets te maken hebben mensen, geld, moderne technologie, deze hele ongelukkige wereld. Altijd angst en gebrek aan controle.
Alleen ik. Ik alleen. Controle, overzicht, rust.
Maar het is meer de behoefte aan een simpeler en overzichtelijker leven dan dat ik echt alleen wil zijn. En verder zijn er mijn enigszins paranoïde ideeën die in de weg staan soms, maar dat is weer een heel ander verhaal.

Ik begrijp Spongeboss net zoals ik mensen begrijp die zich wel willen aanpassen, aangezien ik zelf nog niet zo goed weet wat ik wil. Ben je tevreden met hoe het nu is, Sponge?

Salmannassar, ik ben ten eerste verbaasd over wat je nu over hulpverleners hebt getypt. Ik dacht dat je zo tegen ze was. Of vind je meer dat ze jou niet kunnen helpen/begrijpen, maar een ander misschien wel?

En ik geloof wel dat je het niet kwaad bedoelt naar Elvi, maar je post komt wel over als een aanval op haar. Het is niet bepaald aardig wat je zegt en dan ga je haar ook nog bestempelen. Wat probeer je haar nu eigenlijk te zeggen?

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:38 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ook deze reactie is typerend. Meteen van je aftrappen want ZWAAR beledigd vanwege mijn suggestiviteit. Sorry, schat. En hoe je aan je conclusies wat betreft mij komt is voor mij een vraag maar voor jou blijkbaar een weet. Als je wat minder opgefokt door mijn txt heen fietst begrijp je alsnog dat ik je geen kwaad hart toedraag. Integendeel.

Je bent zelf ook wel een beetje aan t schoppen he? Je ziet bij elvi een paar gedragingen die jou doen denken aan borderliners uit je verleden en projecteert dan meteen de hele stoornis op haar.
Bijna ieder persoon vertoont soms een beetje borderlinegedrag, dat betekent niet meteen dat ze (kenmerken van) de stoornis hebben.

Oh shit, ik las alleen pagina 1, dus kan zijn dat mijn postachterhaald is. Ik ga zo ff verder lezen..

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 17:04 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Je bent zelf ook wel een beetje aan t schoppen he? Je ziet bij elvi een paar gedragingen die jou doen denken aan borderliners uit je verleden en projecteert dan meteen de hele stoornis op haar.
Bijna ieder persoon vertoont soms een beetje borderlinegedrag, dat betekent niet meteen dat ze (kenmerken van) de stoornis hebben.

Borderline is het hebben van veel emoties die in een rollercoaster gaan toch? Althans dat is wat ik ervan begrepen heb. Emoties heeft iedereen en kunnen ook bij iedereen veranderen. Als ik eerst blij ben omdat ik 5 euro heb gevonden, en daarna verdrietig omdat ik een telefoontje krijgt van mijn moeder dat mijn zusje onder een auto is gekomen. Dan kan men toch ook zeggen 'hij was zo net nog blij, en nu verdrietig. DAT MOET EEN BORDERLINER ZIJN!

(Sorry voor deze slechte analogie.)

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 17:06 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Borderline is het hebben van veel emoties die in een rollercoaster gaan toch? Althans dat is wat ik ervan begrepen heb. Emoties heeft iedereen en kunnen ook bij iedereen veranderen. Als ik eerst blij ben omdat ik 5 euro heb gevonden, en daarna verdrietig omdat ik een telefoontje krijgt van mijn moeder dat mijn zusje onder een auto is gekomen. Dan kan men toch ook zeggen 'hij was zo net nog blij, en nu verdrietig. DAT MOET EEN BORDERLINER ZIJN!

(Sorry voor deze slechte analogie.)

Haha nou die rollercoaster valt bij mij dus mee tenzij ik ongesteld moet worden dus ik denk dat ik 1 week per maand borderline heb... Is dat een ding in de psychologie?

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 16:38 schreef Salmannassar het volgende:

[..]

Ook deze reactie is typerend. Meteen van je aftrappen want ZWAAR beledigd vanwege mijn suggestiviteit. Sorry, schat. En hoe je aan je conclusies wat betreft mij komt is voor mij een vraag maar voor jou blijkbaar een weet. Als je wat minder opgefokt door mijn txt heen fietst begrijp je alsnog dat ik je geen kwaad hart toedraag. Integendeel.

Dit komt nogal aanvallend over. Hoezo kun jij in een paar posts zien wat iemand zijn diagnose is?

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 17:03 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik ben niet zwaar beledigd, ik vind het het gewoon vreemd dat je een oordeel hebt op basis van eerdere nare ervaringen met mensen die blijkbaar toevallig borderline hadden (of die jij als borderline bestempelt hebt).

Again: ik heb geen borderline (nooit gehad ook, alleen een paar kenmerken maar die waren niet genoeg voor de diagnose want ik had er geen 5 ) ,Ik heb alleen persoonlijkheidsproblematiek. Misschien dat jij je blindstaart op alleen de borderline-symptomen. Maar die kunnen net zo goed van een andere persoonlijkheidsstoornis komen.

Ik heb heel hard gewerkt om van mijn drang tot zelfbeschadiging af te komen, dus dat jij het als 'camoufleren' bestempelt vind ik heel erg kleinerend en dat vind ik dan wel weer beledigend.

Je zegt dat je de ander geen kwaad hart toedraagt maar zo kom je wel over. Je wilt mensen niet kwetsen maar toch doe je het.
Maar goed het maakt niet uit wat ik zeg want ik denk dat je nu al een beeld van me hebt als 'borderliner' en dat je alles gaat zien als ' typerend'.

Zoals ik al zei hoop ik dat ik mij zwaar vergis. Dus mijn 'oordeel' is niet definitief. No worries.
En je kleineren is het laatste wat ik wil. Gedraag mij wel een 'beetje' als een ongeleid projectiel
heb je mij inmiddels doen beseffen. Maar je doet mij denken aan Lolayra (R&P / Borderliner) die wél de officiële diagnose heeft bekomen, zodoende.
En die ik keihard hebt aangepakt. Tegen jou ben ik daarmee vergeleken mild...
Kunnen we nu dan weer door 1 deur?

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 17:03 schreef kuolema het volgende:
Ik vind dat jullie het mooi verwoorden allemaal. Over dat vierkant dat gevijld moet worden. Daar kan ik me ook wel in vinden.

Je zult nooit helemaal 'gewoon' zijn. Dat is in bepaalde opzichten juist goed. Zelfstandig blijven denken en kritisch blijven in plaats van je volledig te conformeren.
Maar voor mij geldt dat ik nu niet gelukkig ben en ik weet dat als ik de makkelijke manier zou kiezen (vluchten in plaats van aanpassen) ik ook niet helemaal tevreden zou zijn.
Waarom ik dat denk? Soms kan ik ook enorm genieten van mensen. En ik leer van Christopher McCandless, die ervoor koos om zich niet aan te passen maar zijn eigen weg te gaan in de zoektocht naar zijn echte ik. Het begon prachtig, maar hij kwam erachter dat hij ook op deze manier niet gelukkig was. Eenzaamheid ... wij mensen hebben altijd in groepen geleefd, en hoewel dat tegenwoordig heel lastig is door alle ontwikkelingen en de hoge druk door verwachtingen en verplichtingen, blijft die behoefte aan gezelschap bestaan in onze natuur. 'Happiness only real when shared'. Dat geloof ik zeker.

Uiteraard blijf ik twijfelen wat nu 'het juiste' is om te doen. Het liefst wil ik niets te maken hebben mensen, geld, moderne technologie, deze hele ongelukkige wereld. Altijd angst en gebrek aan controle.
Alleen ik. Ik alleen. Controle, overzicht, rust.
Maar het is meer de behoefte aan een simpeler en overzichtelijker leven dan dat ik echt alleen wil zijn. En verder zijn er mijn enigszins paranoïde ideeën die in de weg staan soms, maar dat is weer een heel ander verhaal.

Ik begrijp Spongeboss net zoals ik mensen begrijp die zich wel willen aanpassen, aangezien ik zelf nog niet zo goed weet wat ik wil. Ben je tevreden met hoe het nu is, Sponge?

Salmannassar, ik ben ten eerste verbaasd over wat je nu over hulpverleners hebt getypt. Ik dacht dat je zo tegen ze was. Of vind je meer dat ze jou niet kunnen helpen/begrijpen, maar een ander misschien wel?

En ik geloof wel dat je het niet kwaad bedoelt naar Elvi, maar je post komt wel over als een aanval op haar. Het is niet bepaald aardig wat je zegt en dan ga je haar ook nog bestempelen. Wat probeer je haar nu eigenlijk te zeggen?

Kuolema bedankt,
Dit is ook waar ik voor waak, dat we kritisch blijven maar ook alert. Dat we ons niet alles door de strot laten duwen, en dat we ons bewust blijven dat we allen veel meer dan onze diagnose zijn! Iets dat al snel wordt vergeten. En dat maakt mij op een of andere manier wel boos soms.
.
Wat je zegt qua het delen van geluk etc, daar kan ik helaas niet op in gaan:
De stoornis behoort tot het schizoïde spectrum. De betrokkene heeft weinig behoefte aan hechte relaties en kiest vrijwel altijd activiteiten die hij alleen kan doen. Ook beleeft hij weinig plezier aan activiteiten met anderen, heeft nauwelijks intieme vrienden, lijkt onverschillig voor lof of kritiek en toont een kil afstandelijk affect. Ten opzichte van andere persoonlijkheidsstoornissen komt de schizoïde variant weinig voor: 0.4 - 0.9% van de bevolking heeft deze stoornis.
.
Zoals je kan zien hoef ik niets te delen met niemand niet, misschien dat dit mij een speciaal soort plekje geeft waar ik dus alleen kan blijven aankloten. Zonder dat ik me hoef te veranderen, omdat ik gewoon genoeg heb gehad. Soms wil ik ook wel eens iets delen met iemand maar daar is het internet dan ook weer mooi voor. Nu kan ik me voorstellen dat julie met andere stoornissen juist wel wat meer in die samenleving willen horen. Voor mij maakt het niet veel uit, ik beleef weinig plezier aan dingen, als ik een spelletje speel ben ik het na 2 weken beu. Gelukkig zal ik dan ook nooit worden mijn stoornis is een schilderij waar alle kleuren uit zijn gezogen. Anhedonie, dat ervoor zorgt dat je bijna nergens van kan genieten maakt het leven een saaie grauwe grijze wereld.
.
Omdat alles zo grauw en grijs is, hoef ik ook niet meer wakker te liggen om geld. Of ik een vila heb of een klein huisje, is voor mij allebei kleurloos en ik wordt het beide beu na een week of 2. Maar werk wordt ik ook weer beu en een opleiding ook, dus dan maar dat kleine huis wat makkelijker te pakken is.
.
Tevreden ben ik, ja ik ben content. Gelukkig zal ik echter nooit worden en ik heb ook wel het gevoel dat mijn leven mooi is zo. Als ik morgen sterf heb ik 0% spijt. Ik heb ook niets wat ik zou willen doen of bereiken het is goed zo. De wens om te sterven heb ik echter ook niet, als het noodlot me haalt, heb ik er wel vrede mee. Miscshien dat ik het zelf wel toejuich ergens. Maar ik ben content genoeg om door te leven.
.
Qua weten wat je wilt, dat is een lastige vraag, voor mij is dat een simpel huisje, mijn eigen plek waarin ik kan doen wat ik wil. Om dat weer te bekostigen een opleiding/werk. Verder wil ik daar gewoon leven tot het noodlot toeslaat. Met andere woorden ik leef enkel om te leven. Wachtend tot ik weer één wordt met de kosmos.
.
Dus helaas ik kan je daarbij weinig advies geven of helpen. Ik leef zelf immers met een masker waarin nu heel even mijn waren ik tevoorschijn komt, dat ik nu weer omruil voor een schizoïde masker.

quote:

Op dinsdag 14 januari 2014 17:16 schreef DeLuna het volgende:

[..]

Dit komt nogal aanvallend over. Hoezo kun jij in een paar posts zien wat iemand zijn diagnose is?

Ik suggereer slechts een diagnose en besef ook wel dat ik hier wellicht te hard van stapel gelopen ben. Mea culpa.