[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #3

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:14 schreef Sylvana het volgende:
Welkom hier dan maar Elvi. Wordt nu wel onderzocht dan wat je hebt en heb je professionele hulp op het moment?

Ja ik was van februari tot maart bij een eerstelijns psycholoog in behandeling, van april tot nu bij een tweedelijns en eind januari heb ik een intakegesprek bij een dagbehandeling die zich ook richt op persoonlijkheidsproblematiek.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:10 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Herkenbaar

Zeker omdat degene die het klusje niet meer kon doen zelf t zwaar heeft omdat t slecht gaat met dr moeder (dat wist ik dan weer niet) Gelukkig heeft iemand anders zich nu opgeworpen om het te regelen.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:18 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Oké dan. Hoeveel dagen dagbehandeling ga je doen dan? En ook gewoon bij GGZ of bij specialistische instelling zoals Scelta of de Viersprong ofzo? Hoe kijk je ertegenaan dat je nu in dagbehandeling gaat? Hou oud ben je en wat doe je normaal in het dagelijks leven? En heb je steun in je omgeving?

(Als ik teveel vragen stel of je geen antwoord wil geven moet je het gewoon zeggen hoor)

Wow idd veel vragen

- als het goed is 3 dagen in de week
- geen idee of het specialistisch is... het is wel een GGZ en het zit in Leiden
- ik sta er neutraal in ik wacht eerst het intakegesprek af en als het me niet bevalt dan doe ik het niet
- ik ben 30 en werkzoekend (zonder inkomen, dus geen uitkering of bijstand want daar heb ik geen recht op )
- ik krijg steun van vriendinnen, mn ouders weten niks van mn problemen of behandelingen en dat terwijl ik bij ze woon

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:09 schreef zomertje het volgende:

[..]

Omdat ik toch graag mensen een plezier doe. En daarbij vergeet ik altijd mijn eigen grenzen.

Dat is een teken van subassertiviteit. Je moet leren waar je grenzen liggen, binnen die grenzen te blijven en ze aan anderen aan te geven.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:58 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Dat is een teken van subassertiviteit. Je moet leren waar je grenzen liggen, binnen die grenzen te blijven en ze aan anderen aan te geven.

Daar ben ik dus mee bezig, maar t is wel wennen (en ze vinden t vast niet leuk...)

Dat andere mensen een plezier willen doen en daarbij over je eigen grenzen gaan doe ik ook heel vaak, is ook iets waar ik op let. Maar het is gewoon heel moeilijk. Schuldgevoelens en het idee dat je egoïstisch doet (is ook zo).

Elvi, gezellig dat je hier ook komt
We zitten in een vergelijkbare situatie wat betreft diagnose en behandeling. Waarom heb jij geen recht op een uitkering? En word je er niet gespannen van dat je ouders het niet weten, doordat je bang bent dat ze erachter komen (als ze iets van post van jou tegenkomen bijvoorbeeld)?

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 13:06 schreef zomertje het volgende:

[..]

(en ze vinden t vast niet leuk...)

Dat is volledig hun eigen probleem.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 13:20 schreef kuolema het volgende:
Dat andere mensen een plezier willen doen en daarbij over je eigen grenzen gaan doe ik ook heel vaak, is ook iets waar ik op let. Maar het is gewoon heel moeilijk. Schuldgevoelens en het idee dat je egoïstisch doet (is ook zo).

Ja, nooit geleerd om ook eens egoistisch te mogen zijn. Was een slechte eigenschap en moest vooral doen wat van me verwacht werd.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:56 schreef Elvi het volgende:

[..]

Wow idd veel vragen

- als het goed is 3 dagen in de week
- geen idee of het specialistisch is... het is wel een GGZ en het zit in Leiden
- ik sta er neutraal in ik wacht eerst het intakegesprek af en als het me niet bevalt dan doe ik het niet
- ik ben 30 en werkzoekend (zonder inkomen, dus geen uitkering of bijstand want daar heb ik geen recht op )
- ik krijg steun van vriendinnen, mn ouders weten niks van mn problemen of behandelingen en dat terwijl ik bij ze woon

Dat is heel vreemd.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 11:13 schreef zomertje het volgende:
Gisteren eens heel duidelijk nee gezegd op een vraag of ik iets 'last minute' nog ff kon doen. Heb mijn rust hard nodig en loop mezelf al mn hele leven voorbij. Goede actie dus, alleen voelt het toch nog niet zo goed...

Niets van aantrekken je kan niet iedereen pleasen en moet ook aan jezelf denken.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:09 schreef zomertje het volgende:

[..]

Omdat ik toch graag mensen een plezier doe. En daarbij vergeet ik altijd mijn eigen grenzen.

Denk er maar zo over, jouw grenzen zijn belangrijk. Want als je erover heengaat kom jij in de problemen als jij met problemen zit kan je andere niet meer helpen. Dus is het ook jouw persoonlijke taak te zorgen dat je je goed blijft voelen zodat je zoveel mogelijk mensen kan helpen. Kan je dat niet omdat je dan over je grenzen heen gaat doe je het niet, puur zodat je het een dag later wel weer kan doen voor een ander.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:10 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Herkenbaar

Wat ik hierboven heb getypt helpt jou misschien ook.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:11 schreef Elvi het volgende:
Herkenbaar ja... ik denk eerst wat het bij een ander teweeg kan brengen en later bedenk ik "oh shit dat was een grens".

En ehm... ik meld me hier ook maar aan Ik zat al in het depressie&angst topic maar ik 'hoor' hier ook thuis Ik heb "persoonlijkheidsproblematiek" maar (nog) geen stoornis. De diagnose borderline kwam wel even voorbij maar die is geloof ik weer vervallen

Vervelend bij mij was het meteen duidelijk wat ik had. Maar goed hou vol, en welkom. Hoewel ik je liever niet welkom had geheten natuurlijk. Oh en natuurlijk kan je het beter vertellen als je erachter staat. Als je komt met pap mam ik heb dit en dat, weet niet hoe jouw ouders zijn maar die reactie kan niet altijd even wenselijk zijn tenzij het goeie ouders zijn die hun dochter steunen. Maar goed dat inzicht heb ik niet vanuit mijn scherm

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 13:26 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ja, nooit geleerd om ook eens egoistisch te mogen zijn. Was een slechte eigenschap en moest vooral doen wat van me verwacht werd.

Er zijn grenzen als ik ander intensief help en onveilig bijvoorbeeld ik moet helpen een boom omzagen en ik moet erin klimmen en de gene die ik help heeft geen touw. Ik val eruit en sterf daar ter plekken, dan kan ik niemand meer van dienst zijn. Daarom hou je aan de grenzen.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 15:37 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Niets van aantrekken je kan niet iedereen pleasen en moet ook aan jezelf denken.

[..]

Denk er maar zo over, jouw grenzen zijn belangrijk. Want als je erover heengaat kom jij in de problemen als jij met problemen zit kan je andere niet meer helpen. Dus is het ook jouw persoonlijke taak te zorgen dat je je goed blijft voelen zodat je zoveel mogelijk mensen kan helpen. Kan je dat niet omdat je dan over je grenzen heen gaat doe je het niet, puur zodat je het een dag later wel weer kan doen voor een ander.

[..]

Wat ik hierboven heb getypt helpt jou misschien ook.

[..]

Vervelend bij mij was het meteen duidelijk wat ik had. Maar goed hou vol, en welkom. Hoewel ik je liever niet welkom had geheten natuurlijk. Oh en natuurlijk kan je het beter vertellen als je erachter staat. Als je komt met pap mam ik heb dit en dat, weet niet hoe jouw ouders zijn maar die reactie kan niet altijd even wenselijk zijn tenzij het goeie ouders zijn die hun dochter steunen. Maar goed dat inzicht heb ik niet vanuit mijn scherm

[..]

Er zijn grenzen als ik ander intensief help en onveilig bijvoorbeeld ik moet helpen een boom omzagen en ik moet erin klimmen en de gene die ik help heeft geen touw. Ik val eruit en sterf daar ter plekken, dan kan ik niemand meer van dienst zijn. Daarom hou je aan de grenzen.

Bij mij komt het ook vanuit mn jeugd, als kind kun je die afwegingen niet zo goed maken.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 16:29 schreef zomertje het volgende:

[..]

Bij mij komt het ook vanuit mn jeugd, als kind kun je die afwegingen niet zo goed maken.

Nu wel dus doe er je voordeel mee.

Ik als kind ben ook zo opgevoed maar ik hielp altijd mensen en als ik eens wat had dan waren ze nergens. Dus nu heb ik een mentaliteit van bekijk het maar. Ik wil gerust helpen maar dan op tijden dat ik dat wil. En ik laat me niet opdraven door de een of de ander. Als iemand in de familie opeens hulp vraagt tja dan help ik wel. Of als er echt wat is, maar ik ga niet steeds mijn nek voor andere uitsteken. Ik kijk ook naar hoe dringend het is.

Vroeger bijvoorbeeld op scholen etc dan zie je iemand die vraagt of ze het mobieltje niet mogen lenen van iemand om te bellen. En als die dan nee zegt worden ze boos en schelden hem uit, alsof ze hem niet op hun mobieltje laten. Maar het mobieltje is van hem en als hij niet wilt dat zij daarmee gaan bellen is dat aan hem.

Het is als in de bijbel waar de bruidsmeisjes niet genoeg olie in hun lamp doen. En dan verwachten dat zij die wel genoeg olie hadden hun olie zouden delen met hun, waarop er niet genoeg zou zijn voor iedereen.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 13:20 schreef kuolema het volgende:

Elvi, gezellig dat je hier ook komt
We zitten in een vergelijkbare situatie wat betreft diagnose en behandeling. Waarom heb jij geen recht op een uitkering? En word je er niet gespannen van dat je ouders het niet weten, doordat je bang bent dat ze erachter komen (als ze iets van post van jou tegenkomen bijvoorbeeld)?

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 13:35 schreef Comp_Lex het volgende:

Dat is heel vreemd.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 15:37 schreef Spongeboss het volgende:

Vervelend bij mij was het meteen duidelijk wat ik had. Maar goed hou vol, en welkom. Hoewel ik je liever niet welkom had geheten natuurlijk. Oh en natuurlijk kan je het beter vertellen als je erachter staat. Als je komt met pap mam ik heb dit en dat, weet niet hoe jouw ouders zijn maar die reactie kan niet altijd even wenselijk zijn tenzij het goeie ouders zijn die hun dochter steunen. Maar goed dat inzicht heb ik niet vanuit mijn scherm

Dank voor het welkom

Ik krijg geen uitkering of bijstand omdat ik vorig jaar 3 maanden uitkering heb gehad. Ik krijg geen bijstand omdat ik bij mn ouders inwoon. Hun inkomen wordt bij die van mij opgeteld Dus leef ik nu van mn spaargeld (wat op begint te raken )

Een vriendin van mij is mn postadres Dus post van ziektekostenverzekeing of behandelaars gaat naar haar toe. Mn ouders krijgen dus niks te zien. Als ik naar mn psychologe ga, zeg ik dat ik vrijwilligerswerk doe

Mn ouders hebben niks doorgehad van mn depressie, ze vinden gewoon dat ik lui en chagrijnig ben Ze hebben ook nooit iets gemerkt van mn zelfbeschadiging, terwijl er wel littekentjes te zien zijn. Ik denk ook niet dat ze het gaan begrijpen want "je hebt niks om depressief over te zijn".

Het maakt het wel extra stressvol als je niks tegen je ouders kan vertellen en er wel elke dag mee te maken hebt. Ik kan alles delen met mn partner, dat is echt heel fijn. Bij mn moeder hoef ik niet te wezen (die is zelf psychisch niet in orde) en mn broer snapt t maar gedeeltelijk maar is wel ok.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 17:29 schreef Elvi het volgende:

[..]

[..]

[..]

Dank voor het welkom

Ik krijg geen uitkering of bijstand omdat ik vorig jaar 3 maanden uitkering heb gehad. Ik krijg geen bijstand omdat ik bij mn ouders inwoon. Hun inkomen wordt bij die van mij opgeteld Dus leef ik nu van mn spaargeld (wat op begint te raken )

Een vriendin van mij is mn postadres Dus post van ziektekostenverzekeing of behandelaars gaat naar haar toe. Mn ouders krijgen dus niks te zien. Als ik naar mn psychologe ga, zeg ik dat ik vrijwilligerswerk doe

Mn ouders hebben niks doorgehad van mn depressie, ze vinden gewoon dat ik lui en chagrijnig ben Ze hebben ook nooit iets gemerkt van mn zelfbeschadiging, terwijl er wel littekentjes te zien zijn. Ik denk ook niet dat ze het gaan begrijpen want "je hebt niks om depressief over te zijn".

Misschien beter om dan maar uit de kast te komen, maar goed dat is geheel aan jou.

Ik deel het met vrij weinig mensen en heb daar ook geen behoefte aan wel zit ik wel eens op een forum voor mensen met mijn stoornis, maar ze zijn daar vrij apathisch. En schelden je al gauw uit gezien de regels op dat forum nogal erg min zijn.

Ouders soms ja. Hier ook wel gevoelens geuit maar dan moet ik me maar niet aanstellen en het kan allemaal veel erger blabla. Dus ik vertel wel niks meer, dan krijg ik ook geen gezeur. Gelukkig kan ik wel met mijn vriend praten, en die is heel sociaal dus die kan ook tips geven over hoe ik 'moet' reageren.

Ik wist bijvoorbeeld niet dat ik dus blijkbaar geen interesse toon naar anderen toe. Was ik mezelf niet bewust van en daar kan ik nu dus wel aan werken.

Welkom trouwens, Elvi!

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 19:30 schreef DeLuna het volgende:
Ouders soms ja. Hier ook wel gevoelens geuit maar dan moet ik me maar niet aanstellen en het kan allemaal veel erger blabla. Dus ik vertel wel niks meer, dan krijg ik ook geen gezeur. Gelukkig kan ik wel met mijn vriend praten, en die is heel sociaal dus die kan ook tips geven over hoe ik 'moet' reageren.

Ik wist bijvoorbeeld niet dat ik dus blijkbaar geen interesse toon naar anderen toe. Was ik mezelf niet bewust van en daar kan ik nu dus wel aan werken.

Welkom trouwens, Elvi!

Wel fijn dat je vriend jou daarbij helpt.

Wat dat betreft weet ik dat ik geen interesse toon in anderen en heel vaak besef ik me dat ik mails vergeet te vragen hoe het met een ander is. Waarop ik dan maar nog een mail na stuur.

Gelukkig ben ik er wel zelf van op de hoogte, zo ben ik toen eens naar de tweedelijns gegaan maar de behandelaar zei dat ik eigenlijk zelf al heel veel wist. En daar heb ik dan ook maar een paar afspraken mee gehad.

Wat mij het beste heeft geholpen is mail-contact met mensen met mijn diagnose, en vooral het praten met mensen en inhoudelijk discussies voeren. En lezen veel lezen.

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 11:13 schreef zomertje het volgende:
Gisteren eens heel duidelijk nee gezegd op een vraag of ik iets 'last minute' nog ff kon doen. Heb mijn rust hard nodig en loop mezelf al mn hele leven voorbij. Goede actie dus, alleen voelt het toch nog niet zo goed...

Het begin is er.....

quote:

Op zondag 12 januari 2014 11:52 schreef Spongeboss het volgende:

[..]

Wel fijn dat je vriend jou daarbij helpt.

Wat dat betreft weet ik dat ik geen interesse toon in anderen en heel vaak besef ik me dat ik mails vergeet te vragen hoe het met een ander is. Waarop ik dan maar nog een mail na stuur.

Gelukkig ben ik er wel zelf van op de hoogte, zo ben ik toen eens naar de tweedelijns gegaan maar de behandelaar zei dat ik eigenlijk zelf al heel veel wist. En daar heb ik dan ook maar een paar afspraken mee gehad.

Wat mij het beste heeft geholpen is mail-contact met mensen met mijn diagnose, en vooral het praten met mensen en inhoudelijk discussies voeren. En lezen veel lezen.

Inhoudelijke discussie? Ik vind dat je maar half werk doet, Boss. En praten, veel praten. Typ gerust een scherm vol, doe ik ook bij tijd en wijle. (vorige delen).
Heel therapeutisch én informatief voor ons..En met TerugWerkendeKracht voor jezelf..

quote:

Op zaterdag 11 januari 2014 12:56 schreef Elvi het volgende:

[..]

Wow idd veel vragen

[quote] Op zaterdag 11 januari 2014 12:11 schreef Elvi het volgende:
Herkenbaar ja... ik denk eerst wat het bij een ander teweeg kan brengen en later bedenk ik "oh shit dat was een grens".

En ehm... ik meld me hier ook maar aan Ik zat al in het depressie&angst topic maar ik 'hoor' hier ook thuis Ik heb "persoonlijkheidsproblematiek" maar (nog) geen stoornis. De diagnose borderline kwam wel even voorbij maar die is geloof ik weer vervallen


- als het goed is 3 dagen in de week
- geen idee of het specialistisch is... het is wel een GGZ en het zit in Leiden
- ik sta er neutraal in ik wacht eerst het intakegesprek af en als het me niet bevalt dan doe ik het niet
- ik ben 30 en werkzoekend (zonder inkomen, dus geen uitkering of bijstand want daar heb ik geen recht op )
- ik krijg steun van vriendinnen, mn ouders weten niks van mn problemen of behandelingen en dat terwijl ik bij ze woon

Die diagnose klopte (vanwege je sympthomatische gedrag) als een bus al heb jij hem als met teflon bedekt langs je af laten glijden.........

[ Bericht 0% gewijzigd door Salmannassar op 14-01-2014 08:12:49 (http://forum.fok.nl/topic/1919930/1/999) ]