[Whatever gate #10] Sonja Silva: niemand weet... wat wij hier nog doen

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 13:21 schreef mascara-klodder het volgende:
En weer een afkorting erbij: WB

vergeet de TA niet!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 9 juli 2014 13:21 schreef mascara-klodder het volgende:
En weer een afkorting erbij: WB

Is al een oude kwaal hoor, ik kan me nog vaag een Vriendin 'column' herinneren waarin ze er ook over schreef. Tussen een hoop pffffffffffffs door schreef ze dat ze geen idee had waar ze over moest schrijven, blabla pfffffff blaaaa.

Er is weer een nieuwe column, vond het al zo lang stil hier, moest even gaan zoeken ..

Niemand weet... hoe moe ik ben
Auteur: • Categorie: • Geplaatst op • Bekeken: x •

Augustus 2014
Moe, moe en nog eens moe. Ik kan niet meer. Ik ben op, uitgeteld. Getver. Het ging net zo lekker. Ik had echt mijn lichamelijke draai gevonden. Meer energie, werken, school…
De zomervakantie is al bijna weer voorbij. De eerste week van de vakantie zijn we naar een halfgare camping in Belgie geweest. Al ons vakantiegeld en spaargeld zit natuurlijk in ons nieuwe huisje. Dat is ook prima zo. Het mooie is dat Damian zegt dat dit zijn beste vakantie ooit was, haha! Kinderen zijn vaak zo flexibel. Een groot (veeeeel te koud) zwembad met een enorme glijbaan en het kind is dolgelukkig. We sliepen dus toen het 34 graden was in een stacaravan. Iedere ochtend werd ik pruttelend wakker. Als ik al sliep, want ik word nog steeds iedere ochtend om 5 uur wakker. Gelukkig konden we wel in de buurt wat leuke dingen ondernemen. Een dagje hier, een middagje daar. We zijn bijvoorbeeld naar Walibi Belgie geweest. Ik ben dol op pretparken. Ik ben zelfs een paar keer in een achtbaan geweest die net niet hoog genoeg was om mijn hoogtevrees te triggeren. Mijn hemel, wat vermoeiend. Nog geen 5 minuten in de auto en ik sliep al! De volgende ochtend werd ik wakker met pijn in mijn nek. Ik had al pijn in mijn rug van het stomme bed in het sardienblikje waar we verbleven. Die ochtend besloten we een dag eerder naar huis te gaan. Ik miste mijn moeder ook vreselijk. Ik vond het helemaal niet fijn om haar nu al een week alleen te laten, maar ik wist ook dat het wel degelijk goed zou zijn voor mij en mijn gezin om er even uit te zijn. Alleen jammer dat ik achteraf pas bedacht dat we beter eerst een week konden gaan klussen en daarna een week op vakantie. Heel dom. Nu hebben we het andersom gedaan en heb ik nog minder energie dan voor dat we op vakantie gingen. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst zo lang zo moe geweest ben. Ik hoor mensen om me heen steeds zeggen: "dat is ook logisch na wat er allemaal gebeurd is." En dat is ook wel zo, maar ik heb er niets aan! Ik wil gewoon mijn energie terug! Ik ga dan ook gewoon door.
Maandag weer aan het werk gegaan, onze vakantie is voorbij. Ik ga nog steeds 3 keer per week kickboksen, zelfs als ik moe ben. Heerlijk hoe leeg mijn hoofd is na een uurtje rammen op de zak! Het huisje is zo gezellig en mooi. De slaapkamer is af, op een paar schilderijtjes na. De woonkamer is zo goed als af en Damian zijn kamer ook. De basis is er. Nu heb ik besloten om 2 weken verplichte pauze in te lassen. Ik lijk wat dat betreft op mijn vader. Ik ga maar door! Wil het dan zo snel mogelijk af hebben. Maar ik moet nu echt even naar mijn lijf gaan luisteren anders komt het gewoon niet goed! Door het hele huis hangen foto’s van papa. Ik slaap op zijn kussen ik kook met zijn pannen. Heerlijk vind ik dat. Ook zijn 50 jaar oude strijkplank gebruik ik. Strijken was echt zijn ding! Er kon geen stomerij tegen op! Zelf onderbroeken en panty’s werden gestreken. Ook mijn allereerste Levi’s 501 die ik had gekregen voor mijn schoolfeest moest eraan geloven. Dikke vouwen in de pijpen, hilarisch! Het klopt inderdaad wel dat het dragelijker wordt naar mate de tijd vordert. Ik huil niet heel vaak meer en als ik naar zijn foto kijk kan ik nu ook glimlachen. Soms gaat er zomaar ineens een halve dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Daar schrik ik dan helemaal van. Wat mij alleen nooit verteld is, is dat het dragelijker wordt, maar het gemis wordt alleen maar groter. Mijn hemel, wat kan ik hem af en toe missen. Gelukkig kan ik er heel goed over praten met Damian en mijn moeder. Die voelen hetzelfde gemis. Over 2 weken is de zomervakantie voorbij, dan is het weer tijd voor school. Ik hoop maar dat ik in de tussentijd iets kan vinden tegen mijn vermoeidheid en slaapproblemen want ik heb geen idee hoe ik dit anders moet gaan doen. Ik houd jullie op de hoogte. Geniet van de zomer want voor je het weet, is het alweer herfst…

Ik lees niks over Pyke. Is ze nog samen? Wat is er gebeurd? Ons huisje, is dat van haar of Pyke, of van haar en Damian. WAT IS ER AAN DE HAND?!

Niks hè, zeg me dat er niks aan de hand is .

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 11:12 schreef Skaai het volgende:
Ik lees niks over Pyke. Is ze nog samen? Wat is er gebeurd? Ons huisje, is dat van haar of Pyke, of van haar en Damian. WAT IS ER AAN DE HAND?!

Niks hè, zeg me dat er niks aan de hand is .

Ik denk niet dat Damian vakantiegeld inbrengt.

Moe, moe en nog eens moe. Dat klinkt weer / nog steeds als de oude Son

Jamaar ze heeft het over ons nieuwe huisje, en vervolgens lees ik niks meer over Pyke .

Misschien krijgt Damian geen zakgeld meer. Een weekje Belgie in een stacaravan zal geen fortuin hebben gekost

Druk eens op enter!

Maar is ze moe van het leven? Ze doet van alles, vind ik knap, maar daar word ik ook moe van hoor mooi niet dat ik ga kickboksen als ik m'n ogen amper open kan houden. En mensen met hoogtevrees worden al naar als ze naar een achtbaan kijken. Ze vindt hoogtes gewoon niet prettig.

Wat een gezever weer in die column

Ik zou ook moe worden als ik elke kwaal of pijntje die ik voel zo benadruk Mijn hemel, wat een zeikerd.

Ik krijg het niet eens uitgelezen. Wat een klaagzang

Pyke is herboren! Misschien heeft hij een andere naam aangenomen?

]

Brigitte Kaandorp dringt zich op.

'Ik heb een heel zwaar leven, nee nee echt waar moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk...'

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 11:58 schreef bloempje-moi het volgende:
Pyke is herboren! Misschien heeft hij een andere naam aangenomen?
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]]

Ik krijg hier zo'n jeuk van

Misschien kan Son een muur in haar huis als Klaagmuur inrichten en daar de hele dag tegenaan gaan zitten miepen, vreselijk zeikwijf

Meestal lees ik hier alleen maar mee maar wat is er met Pyke gebreurt! Het was zo'n leuke gast maar nu... Zal het de invloed van Sonja zijn? ;-)

Gódallemachtig, ik word al levensmoe als ik die column lees.
Die heeft het pijpzeiken uitgevonden hoor. Pffff.

Toch knap dat het haar lukt om een man van middentwintig naar halverwege veertig te laten lijken.
Alsof ze de vinger des doods heeft.

Wat is er mis met een stacaravan als het 34 graden is? Liever met 34 graden dan met 14, lijkt me zo

Gatverdamme, op het kussen van je dode vader slapen

Ik mis nog altijd Veldsla in dit topic.
En wat een kutcolumn weer. Ik word er...moe van!
Zal ik er een column over schrijven?

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 15:13 schreef mascara-klodder het volgende:
Gatverdamme, op het kussen van je dode vader slapen

En met zijn pannen koken. Ma gaat maar lekker naar de Chinees voortaan

Wat een bikkel is ze ook he. Zo moe, maar toch doorgaan. Zo is ze he, die Son.

Haha, wat grappig Ik las hier nooit mee maar wat een verschrikkelijke vrouw.
Gaat ze op vakantie om uit te rusten, vindt ze de camping halfgaar en de stacaravan is te klein (sardienblikje). Ze kan er niet slapen en wordt nog vermoeider. Het water is te koud, het pretpark te vermoeiend en het bed niet goed (nek- en rugpijn) Bovendien mist ze haar moeder dus vertrekken ze eerder en dan blijkt ze nog minder energie te hebben om aan het huis te klussen dan voor de vakantie...
Godver en dan zitten we pas op de helft van de column. Wat een rotleven

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 12:00 schreef debuurvrouw het volgende:
Brigitte Kaandorp dringt zich op.

'Ik heb een heel zwaar leven, nee nee echt waar moeilijk moeilijk moeilijk moeilijk...'

Die was er al in deel 1

quote:

Op zaterdag 23 augustus 2014 18:10 schreef Chanella554 het volgende:
Haha, wat grappig Ik las hier nooit mee maar wat een verschrikkelijke vrouw.
Gaat ze op vakantie om uit te rusten, vindt ze de camping halfgaar en de stacaravan is te klein (sardienblikje). Ze kan er niet slapen en wordt nog vermoeider. Het water is te koud, het pretpark te vermoeiend en het bed niet goed (nek- en rugpijn) Bovendien mist ze haar moeder dus vertrekken ze eerder en dan blijkt ze nog minder energie te hebben om aan het huis te klussen dan voor de vakantie...
Godver en dan zitten we pas op de helft van de column. Wat een rotleven

nou echt he wat een ondankbaar kreng! Leuk ook om dit te lezen voor bijstandsouders die maar al te graag in een te klein bed gaan liggen om maar met hun kind op vakantie te kunnen...