Welk album heb je geluisterd? #1

quote:

Op zondag 26 januari 2014 10:39 schreef belsen het volgende:
[ afbeelding ]

Lieve liedjes van een nieuw Nederlandstalig duo. Niet alle liedjes raak, maar wel erg leuk om te luisteren.

Net binnen. Zal deze week review schrijven. Eerste indruk is goed.

quote:

Op maandag 27 januari 2014 16:08 schreef dekatophetspek het volgende:

[..]

Net binnen. Zal deze week review schrijven. Eerste indruk is goed.

Ben benieuwd, ga ik zeker lezen.

quote:

Op maandag 27 januari 2014 15:54 schreef Ulx het volgende:

[..]

Fantastisch album. Geniaal spul.

Absoluut, zit ook eigenlijk geen enkel minder nummer tussen!

quote:

Op zondag 26 januari 2014 12:16 schreef methodmich het volgende:
Zitten inderdaad leuke nummers bij, maar niet alles is even geslaagd. Soms iets te 'kleinkunsterig' naar mijn smaak.

Zelf deze beluisterd:

[ afbeelding ]

Dat is het heerlijke psychedelische album The Psychedelic Sounds Of The Thirteenth Floor Elevators. Misschien wel niet echt zo bekend als het zou mogen zijn, want het is echt een sixtiespareltje!

Dat is het zeker

Bang - Bang (1971)



Doom.

-

Blue Cheer - Vincebus Eruptun (1968)



Al zeer "gedurfd" voor 1968 vind ik.

-

Pentagram - Day Of Reckoning (1987)



-

Nazareth - Hair of the Dog (1975)



-

Czar - Czar (1970)



-

Group 1850 - Paradise Now (1969)



-

Group 1850 - Great Single Tracks (?)



-

Jacco Gardner - Cabinet of Curiosities (2013)



Mooi, sober album zonder tirlantijntjes. _{(Waren er zo nog maar wat...)}
Duidelijke early Pink Floyd invloeden.

[ Bericht 3% gewijzigd door Little_Dolls op 27-01-2014 19:21:27 ]

Paradise now

beste album uit montréal tot nu toe dit jaar

een indiepop klassieker

Prachtige jaren '80 plaat. Ik twijfel nog of ik deze nou de beste vind of toch This Is The Sea, maar wat maakt het uit als het verder zo'n fijn album is? Deze is in elk geval wel soberder qua geluid, vind ik.

Een absuluut meesterwerk in het toch al niet misselijke ouvre van Jeffrey Lee Pierce en The Gun Club. Hard rockende punkblues, met JLP die als een manische voodoopriester huilt en zingt alsof hij ter plekke een exorcisme uitvoert. Met absolute knallers als My Dreams en Stranger in our Town

Stranger in our Town

Front 242 - Front By Front (1988)



Until Death (Us Do Part) is alvast een favoriet.

Een album wat ik al veel vroeger had moeten beluisteren:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Tubeway Army - Replicas (1979)

The Muslims - The Muslims

Het lijkt er op dat niemand meer geïnteresseerd is in deze band, tegenwoordig zichzelf The Soft Pack noemend. Als Soft Pack heb ik ze gezien op metropolis, ze hadden een reclamehitje maar vervolgens hoorde je niemand meer over het album of de opvolger. Dit album, alleen op vinyl, is de voorloper maar klinkt eigenlijk al net als de Soft Pack, misschien nog iets harder.
Eigenlijk is dit het soort muziek waarvan je hoopt dat bands als Interpol en White Lies het zouden maken als je ziet dat ze aangekondigd staan als post-punk en door een hele hoop 1978/79-periode bands beïnvloed.

4, en live soms 5 of 6 gemaskerde bassisten en een drummer. Muzikaal lastig te beschrijven, tussen metal, rock en dub in met vocalen die mij soms aan PiL doen denken. Lekkere plaat, vooral de 20 minuten van Whalebomb.

The Soft Pack, was leuk inderdaad, zijn bij de overgang naar mijn nieuwe computer eigenlijk uit beeld verdwenen. Ga ze er meteen weer op zetten.

quote:

Op dinsdag 28 januari 2014 16:56 schreef methodmich het volgende:
[ afbeelding ]

Prachtige jaren '80 plaat. Ik twijfel nog of ik deze nou de beste vind of toch This Is The Sea, maar wat maakt het uit als het verder zo'n fijn album is? Deze is in elk geval wel soberder qua geluid, vind ik.

Deze is meer Folky en wat een stuk minder bombastisch dan This is the Sea. Room to Roam die hierna kwam was nog meer folk. Ik denk dat dit album de gulden middenweg was tussen dat wat achteraf "The Big Music" genoemd werd en het latere Waterboys, wat steeds meer een Mike Scott solo verhaaltje werd.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 14:31 schreef cafca het volgende:

[..]

Deze is meer Folky en wat een stuk minder bombastisch dan This is the Sea. Room to Roam die hierna kwam was nog meer folk. Ik denk dat dit album de gulden middenweg was tussen dat wat achteraf "The Big Music" genoemd werd en het latere Waterboys, wat steeds meer een Mike Scott solo verhaaltje werd.

Ja, deze omschrijving dekt de lading inderdaad wel. Maar het is sowieso een goed album, wat mij betreft!

Heb nu deze in de speler:



James Vincent McMorrow dus. Een van de interessantste releases van 2014 tot nu toe, wat mij betreft. Muziek laat zich ook moeilijk in woorden vangen. Singer / songwriter, maar dan niet in de zin van 'man met gitaar', want hij zingt ook over hiphop / R&B-beats.

Behoorlijk invloedrijk album uit de Minimal Wave, een (vooral West-Europees) beweging waarin New Wave, Coldwave, Synth Pop en Post-Punk samen komen en is dan ook vooral en kindje van de late jaren '70, begin jaren '80. Het kenmerkte zich door de DIY instelling van de bands, waardoor het ook redelijk onbekend is gebleven.

Het blijkt een redelijke come-back te maken, als ik tijdens festivals in de LP-bakken kijk is er tegenwoordig steeds vaker eentje gereserveerd voor 'minimal wave/synth'. Het debut van Suicide heeft het allemaal aangewakkerd en aangezien ik die fantastisch vind, vond ik het wel tijd om de volgende klassieker uit te checken. En deze mag er zeker zijn

De hoeveelheid sfeer en creativiteit die neer wordt gezet met zo weinig middelen is best wel indrukwekkend je moet wel een beetje van 'koude' (en soms primitieve) elektronica houden, maar als dat je ding is, is dit zeker een aanrader.

Gisteren deze meegenomen bij het concert in Paradiso, nu op de draaitafel. En wat een goede liveband is dit toch

Oh en als u nog ergens een kwartiertje over hebt, zoals ik vandaag...

Lekker Grindcore plaatje.

Interessante samenwerking tussen The Roots, John Legend en diverse andere rappers. Covers van voornamelijk soulsongs uit de jaren '60 en '70, meestal met een maatschappijkritisch thema.

quote:

Op woensdag 29 januari 2014 13:46 schreef ranja het volgende:
[ afbeelding ]
The Muslims - The Muslims

Het lijkt er op dat niemand meer geïnteresseerd is in deze band, tegenwoordig zichzelf The Soft Pack noemend. Als Soft Pack heb ik ze gezien op metropolis, ze hadden een reclamehitje maar vervolgens hoorde je niemand meer over het album of de opvolger. Dit album, alleen op vinyl, is de voorloper maar klinkt eigenlijk al net als de Soft Pack, misschien nog iets harder.
Eigenlijk is dit het soort muziek waarvan je hoopt dat bands als Interpol en White Lies het zouden maken als je ziet dat ze aangekondigd staan als post-punk en door een hele hoop 1978/79-periode bands beïnvloed.

Groot fan van beide versies, erg fijne rammel rock met een fijn catchy randje. Strapped uit 2012 is hun tweede plaat net wat geproduceerder maar nog steeds erg goed.


Ohja en ze doen een erg goede spaceman 3 cover: