Bevallingsverhalen deel 18

Burdie dat klinkt als een fijne verloskundige. Mooi verhaal!

Burd, daar is ie dan!

Wat een mooi einde volgens mij is jouw vent een gouwe!

Jeetje Burdie wat een verhaal. Ik zie enige overlap met mijn eigen verhaal, bijvoorbeeld dat de baby het niet zo lekker had en ik herken de paniekmomenten ook.
Jammer dat het niet zo heeft mogen gaan zoals je graag wilde, maar je hebt het geweldig gedaan!

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:16 schreef Kimpossible het volgende:
Burd, daar is ie dan!

Wat een mooi einde volgens mij is jouw vent een gouwe!

Echt wel

Wow Burdie!! Gefeliciteerd met je zoon!

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:15 schreef Stormqueen het volgende:
Burdie dat klinkt als een fijne verloskundige. Mooi verhaal!

Drie verschillende verloskundigen en het enige mooie aan het verhaal vond ik zelf dat het afgelopen was .
Het moedergevoel kwam trouwens pas na een paar dagen .

Het hoeft niet met enorm veel tranen en oergevoel overgoten te zijn om een mooi verhaal te zijn

Burdie, ik herken de opluchting bij het moment dat je naar de ok moet/mag maar al te goed. Wat doet het pijn hè dat geduw op je buik (en gewroet down there na de bevalling).

En ik moest huilen bij het moment dat je man zegt dat het een jongen is en hoe hij heet.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:27 schreef Burdie het volgende:

[..]

Drie verschillende verloskundigen en het enige mooie aan het verhaal vond ik zelf dat het afgelopen was .
Het moedergevoel kwam trouwens pas na een paar dagen .

Dat had ik ook. Dat moedergevoel heeft bij mij echt moeten groeien.

Mooi verhaal. Wat fijn dat je man je zo goed kon ondersteunen

Mooi verhaal Burdie!

Oh Burds, wat mooi! Ik heb tranen in mijn ogen. Heel mooi. Ondanks alles klinkt het laatste deel zo fijn en rustig.

Jeetje, ik heb het verhaal van Cwen gewoon gemist. Prachtig opgeschreven en met tranen in mijn ogen. Wat ontzettend naar dat je gevoel over het ziekenhuis zo bevestigd werd. Ook de manier waarop geknipt is en de pomp is geplaatst is zo ontzettend anders als dat ik het ervaren heb (hier ook veel pijn trouwens, zowel bij de prik als de knip. Ik dacht dat de prik de knip zonder verdoving was ). Veel niet of je inmiddels toch een nagesprek heb gehad?

Burdie, wat een mooi verhaal! En ik moest lachen om je vraag om in te knippen. Iedereen denkt maar dat er in een ziekenhuis ongeveer standaard geknipt wordt maar dat is dus niet het geval En je man

Burdie, volgens mij is het best een heftige ervaring geweest, he? Zo anders dan je waarschijnlijk gewild, kan me indenken dat je je behoorlijk "out of control" moet hebben gevoeld. Maar... S is er, goed gedaan!

Bedankt voor alle lieve reacties . Het was inderdaad best heftig en heel anders dan we hadden gewild. Alles is overigens wel in goed overleg gegaan, maar soms heb je het gewoon niet voor het kiezen. De gezondheid van S. was het belangrijkst en hij had het moeilijk. Dan gaan je principes al heel snel overboord. Er stond overigens ook al een vacuüm pomp klaar, maar daar had ik helemaal geen trek in, dus dat hielp wel mee met het persen. Ik ben totaal 35 minuten daarmee bezig geweest .
Overigens heb ik 1,5 liter bloed verloren, dat was ook nog wel even een domper qua herstel.

quote:

Op zondag 27 april 2014 14:51 schreef Kyara het volgende:
Burdie, wat een mooi verhaal! En ik moest lachen om je vraag om in te knippen. Iedereen denkt maar dat er in een ziekenhuis ongeveer standaard geknipt wordt maar dat is dus niet het geval En je man

Ik werd echt boos dat ze het niet wilde doen maar achteraf was ik haar dankbaar, ik had namelijk vrijwel geen schade.

Hi Burdie,
Ik had gisteren een drukke dag, maar heb tussendoor toch even je verhaal kunnen lezen.

Heftig! En het duurde ook wel lang, de ontsluitingsfase in ieder geval. Hoe lang alles bij elkaar? In je verhaal klinkt voor mij vooral door de paniek die je af en toe voelde en dat het inderdaad allemaal zo anders ging dan je had gedacht en vooral gehoopt. Poe, en de zorg om kuiken en of hij het wel goed bleef doen. Dat lijkt me zo moeilijk!

Het laatste deel ging dan wel erg goed, en dat je vrijwel geen schade hebt, is fantastisch. Dat heb je toch maar mooi gedaan, mede door goed te luisteren naar de vk. Je kunt echt heel trots zijn.

Tja, en het befaamde en beruchte moedergevoel. Het is logisch dat je eerst wat moet bijkomen van de bevalling voordat er ruimte is voor al die andere en nieuwe emoties. Mijn zussen hadden me al gewaarschuwd dat het heel normaal is dat je die niet meteen hebt.

Top dat je je verhaal hebt willen delen. .

Weer weg.

[ Bericht 99% gewijzigd door Burdie op 29-04-2014 09:31:19 ]

Oh Burdie, ik weet nog dat je me pmde over mijn 42-weken-inleiding. En dat je helemaal opgelucht was dat het ook een heel mooie bevalling kon worden Uit jouw verhaal lees ik een heel andere ervaring Wat rot dat je kuiken het zo moeilijk had en dat jij zo in paniek bent geraakt door de situatie!

Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het 'sorry meisje' van de verloskundige, en bij het noemen van S zijn naam

Maar je hebt het inderdaad hartstikke goed gedaan, heel bewust zo te horen, en het heeft je een fantastische zoon opgeleverd!

Het grappige was trouwens, dat de 'sorry meisje' vk mij eerder zo'n ontzettend tang leek, maar ze was zo lief juist . Ze stond er nog net niet zelf ook bij te huilen .

De afgelopen dagen bezig geweest met het schrijven van mijn bevallingsverhaal en lees hier het resultaat. In deze, zeer persoonlijke, versie laat ik 'm niet in het topic staan, dus bij deze gelijk maar het verzoek om niet te quoten.

edit: verhaal verwijderd, erg persoonlijk. Kan op verzoek nog wel een keer plaatsen. Wil daarna wel een meer 'feitelijke' verrsie maken.

[ Bericht 92% gewijzigd door Kursor op 03-06-2014 13:56:39 ]

Kursor, dat klinkt als een heel vlotte en (hoewel je er zelf zo te lezen héél anders over denkt) soepele bevalling! Volgens mij heb je het uitstekend gedaan en is het nu tijd om je op de toekomst te gaan richten en dit een plekje te gaan geven.

Burd, ik heb de jouwe gemist

Klinkt voor mij als een soepele bevalling, jammer dat je dit zelf zo anders hebt ervaren.
Nu is het tijd om het een plek te geven en te genieten als mama van 2!

Kursor wat vervelend dat je ondanks alle zorgvuldige voorbereidingen toch zo gespannen bent geweest. Ik hoop echt dat je er ooit met een fijn gevoel op terug kunt kijken. Voor nu is het bevallen achter de rug en kun je lekker genieten van jullie tweede meisje.

Mooi geschreven Kursor En herkenbaar dat gevoel dat je je ademhaling maar niet onder controle krijgt. Ik had bij mijn tweede ook zo'n weëenstorm en dan is het amper te doen, maar ik verontschuldigde me ook de hele tijd . Volstrekt onnodig natuurlijk, maar ik voelde me zo'n sukkel. Ik kón dit toch, bij de eerste pufte ik alles keurig weg

Anyway, gefeliciteerd met je prachtige tweede dame met prachtige naam!