Emil geeft Utopia op voor zijn psychisch zieke vriendin Lidia
Een grote schok ging afgelopen week heen door Utopia-deelnemer EMIL SITOCI (29). Achter de noodkreet van zijn psychisch zieke vriendin LIDIA school meer leed dan de professioneel worstelaar kon bevroeden en was dan ook beslist niet tegen dovemans oren. „Ik heb gekozen voor de liefde: zij heeft mij harder nodig dan Utopia. Deze strijd leveren Lidia en ik samen.”
’Deze strijd leveren wij samen’
Voor het eerst zag EMIL sinds hij van huis wegging om in zijn Utopia-avontuur te stappen, hoe slecht het met zijn geliefde was gesteld. „LIDIA was vermagerd, stil en emotioneel. En ik besloot daarop onze afspraak na te komen. Want Als er iets is, kom ik naar huis, had ik gezegd. Nu vechten we samen om haar uit deze periode van derealisatie, zoals haar aandoening heet, te laten klimmen.”
Ex-Utopiaan Emil en zijn vriendin Lidia zijn nu een jaar en een maand samen: „Achteraf denk ik dat mijn vertrek naar Utopia de druppel is geweest, want angst en stress zijn factoren die haar gevoel van onbehagen vergroten.” Foto: Mario Nap
Al twee keer eerder in haar leven – op haar zevende en op haar veertiende – kreeg LIDIA te maken met derealisatie, iets wat de artsen totdat die diagnose werd gesteld het ’Alice in Wonderland-syndroom’ noemden. EMIL: „Kort gezegd, voelt ze zich daardoor alsof het leven een droom is, alsof het niet echt is. Eerdere keren duurde het een paar weken voordat het over was. Maar deze laatste keer was anders. Toen begon het kort voordat ik Utopia inging. Alleen is het sinds mijn vertrek alleen maar erger geworden. Gesteund door familie en vrienden is Lidia gelukkig wel verder blijven zoeken naar oplossingen, waarna de diagnose derealisatie kon worden gesteld.”
Twijfelde je niet of je wel Utopia in moest gaan?
„Ik ging natuurlijk helemaal niet gerust weg. Maar omdat we vaak en in alle openheid daarover hebben gepraat, redeneerden we dat – zoals dat natuurlijk eerder bij Lidia het geval was – het na een korte tijd weer over zou zijn. Bovendien benadrukte Lidia dat ze het mij zo gunde om in Utopia te gaan. Ik zat al zó diep in de castingprocedure, ze wilde mij die kans niet ontnemen. Dat ze zo onzelfzuchtig was terwijl ze zich zo rot voelde… Dat vind ik heel mooi aan haar, dat zal ik echt nooit vergeten.”
„Utopia was voor mij echt belangrijk om te doen. Ik ben een sporter, een worstelaar, en heb mezelf altijd hogere doelen gesteld. Dat zag je in Utopia ook terug: ik organiseerde het worstelgala, regelde dat ik in een mannenblad zou komen. Dat zijn dingen die ik anders minder gauw zou kunnen doen.”
„Maar de afspraak was: Utopia mag nooit ten koste gaan van jou en anders moet je het zeggen. En gelukkig deed Lidia dat. Ja, ik was door haar noodkreet overvallen. Maar afspraak is afspraak, het is gewoon jammer van Utopia. Lidia heeft mij nu harder nodig dan de mensen in het programma. In die opvatting ben ik vrij stabiel en nuchter.”
Lidia en Emil zijn nog niet zo heel erg lang samen: één jaar en één maand. „En daarvan ben ik dus een half jaar van huis geweest voor Utopia. We leerden elkaar vorig jaar kennen door een fotoshoot voor het programma Life 4 You, waarin we allebei model waren. Omdat Lidia, net als ik, in Den Haag woont, werd ik door de productie gebeld of zij met mij kon meerijden naar de studio. Al meteen hadden we over de telefoon een klik. We bleken dezelfde humor te hebben en ontdekten in dat gesprekje dat we wat gemeenschappelijke kennissen hebben en spraken daarover tijdens die autorit naar CARLO BOSZHARD en IRENE MOORS. Vervolgens zijn we kort daarna met elkaar op date gegaan en samen gebleven.”
„Het is niet de eerste serieuze relatie die ik heb, maar ik ben geen relatiehopper”, gaat Emil verder. „Ik vind: als je een relatie hebt, moet je ’m ook écht hebben. Ik heb me bijvoorbeeld bij de casting van Utopia verbaasd dat er deelnemers waren die zeiden: Mijn vriend of vriendin weet niet eens dat ik hier ben. Dat zou ik echt van mijn leven niet doen. Je doet het samen of je doet het niet. Dat is mijn motto.”
De tijd dat Emil in Utopia zat, paste Lidia op zijn huis in Scheveningen.
„Achteraf denk ik dat mijn vertrek naar Utopia de druppel is geweest, want angst en stress zijn twee factoren die haar gevoel van onbehagen vergroten. Nu ik thuis ben, merk ik dat ze langzamerhand weer ontspant. Samen zoeken we naar wegen om haar situatie te verbeteren. Op dit ogenblik lopen verschillende afspraken met doktoren, maar we zoeken ook zelf naar alternatieven of therapieën die Lidia kunnen helpen om weer beter in haar vel te komen. Ik ga ervan uit dat ze zich over een tijdje weer de oude voelt.”
Zijn er medicijnen die haar helpen om stabieler te worden?
„Hebben we geprobeerd. Verschillende keren al. Maar niets helpt. Voor artsen is deze aandoening lastig te behandelen en voor de patiënt zelf is het ook moeilijk te handelen. Dat blijkt ook wel uit de berichtjes die ik sinds mijn vertrek uit Utopia krijg. Er zijn meerdere mensen die me hebben laten weten dat bij hen de derealisatie er opeens was, maar ook even zo plotseling weer weg kon zijn.”
Hoe is de communicatie tussen jullie?
„Op dit moment kunnen we goed met elkaar praten. Ze was afgevallen en stilletjes toen ik thuiskwam. Ik merkte dat ze sneller emotioneel was dan anders en dat ze fysiek minder actief was. Maar gelukkig kunnen we elkaar goed uitleggen wat er gaande is.”
„Voor ons is nu van groot belang dat we ons niet laten meeslepen in een negatieve spiraal. De angst dat je er niet meer uitkomt, moet je naast je neerleggen anders laat je je dan juist meezuigen in de verkeerde emotie. Ik geloof er heilig in dat het binnenkort beter met Lidia zal gaan. Ze is 22 jaar, veerkrachtig en sterk. Ik put hoop uit het feit dat ze er eerder ook op eigen kracht uit is gekomen. De afgelopen maanden heeft ze ook meerdere keren een helder moment gekend. En is voor mij ook een signaal dat ze druk bezig is met, zoals ik dat noem, het terugvinden van de juiste golflengte.”
Als rots in de branding voor Lidia kan Emil zelf rekenen op de steun van familie en vrienden. „Ik heb een heel fijne sociale kring, die er altijd voor me is. Eentje daarvan wil ik in het bijzonder noemen en dat ik mijn beste vriend WILLEM. Hij is ook in Utopia langs geweest. Hij komt altijd op voor mijn beste belangen en steunt me ook nu in deze periode met Lidia. Afgelopen week was ik ’s avonds laat bij Shownieuws en daarvoor moest ik Lidia in de avond een paar uur alleen laten. Willem bleef bij haar. Zo was Lidia gerust en ik ook.”
Oké, je hebt steun, maar hoe houd jij jezelf staande?
„In deze periode van mijn leven, én eerder binnen Utopia ook al, kan ik bogen op behoorlijk wat levenservaring. Ik ben als worstelaar de hele wereld over geweest, heb er vaak genoeg in mijn eentje voor gestaan. Daardoor heb ik geleerd beslissingen te nemen waar ik achter sta. Naar huis gaan was er ook zo een.”
Je spreekt heel open over Lidia’s psychische problemen, maar ik kan me voorstellen dat dit best lastig is.
„Dat valt mee, want ik doe gewoon altijd wat ik denk dat het beste is. Mensen hebben nu eenmaal interesse in onze situatie doordat ik in Utopia zat. Ik snap dat je dan beter een helder beeld kunt schetsen, dan dat er onduidelijkheid is.”
Hoe zie jij de toekomst voor je?
„Lidia heeft haar studie, ze zit in het vierde jaar van haar musicalopleiding, voorlopig op een laag pitje gezet. Dat geldt ook voor haar bijbaan. Maar ik weet zeker dat ze dat op termijn allemaal weer oppakt. Eerst moeten de gemoederen weer tot rust komen.”
„Ikzelf ben een worstelaar en sport is dus voor mij een belangrijke factor. Maar als de gesteldheid van Lidia het niet toelaat dat ik ver van huis ben en ik het dichterbij moet zoeken, dan doe ik dat. Zo laat ik nu een uitnodiging voor een toernooi in Japan aan me voorbijgaan. Ja natuurlijk is dat zonde, maar ik kan het voor Lidia gewoon niet maken om uit Utopia te komen uit liefde voor haar en dan vervolgens naar Japan te gaan. Uiteindelijk zal ik iets moeten vinden om te gaan doen. Daarvoor heb ik nog eventjes de tijd want ik heb gelukkig voordat ik in Utopia terechtkwam een buffer opgebouwd. Wel moet ik reëel zijn: in Europa gaat veel minder geld om in het worstelen dan daarbuiten. Dus dan zal ik écht iets anders moeten gaan doen. Ik heb een master gehaald in film- en televisiewetenschappen aan de Universiteit van Utrecht en heb al eerder werkervaring opgedaan in de televisiewereld, zowel voor als achter de schermen. Het lijkt me leuk om daar iets mee te gaan doen.”
Misschien levert Talpa, dat Utopia maakt, nog wat leuks op…
„Nou, daar durf ik niet over te speculeren, maar het is wel zo dat ze mij zeer duidelijk hebben laten weten dat ze het enorm hebben gewaardeerd hoe ik ben omgegaan met Lidia, de diagnose en uiteindelijk haar noodkreet om naar huis te komen. De tijd zal leren hoe onze toekomst er uit gaat zien. Zo lang ik maar zie dat Lidia steeds een beetje meer vooruitgaat, ben ik voor dit moment heel tevreden.”
Telegraaf
I am a Watcher, part of a secret society of men and women who observe and record, but never interfere. We know the truth about Immortals. In the end, there can be only one.