[MW2 SC #494] ¤30 kip, part two.

Al vanaf de verre oudheid stond Niels bekend als een echte man. Niet voor een kleintje vervaard, zien we hem op de oudste foto die bekend is van hem.

In deze tijd was het al bekend dat Niels zo stoer was, dat hij ronde steenballen uitpoepte, zoals we hierboven zien. Waarom? Omdat hij rotsen at. Dagelijks. U bent bekend met de Pyreneeën? Ik denk dat U zich kan voorstellen hoeveel honger Niels had. Maar laten we eens verder gaan naar de recentere geschiedenis. We schuiven een aantal duizend jaar op en komen Niels ineens in een andere gedaante tegen...

Ach, kijk hem toch eens staan. Een brok mannelijkheid. Uitpuilende buikspieren en een magnifieke snorpartij. Zijn bijl losjes in zijn hand om af en toe de restjes eten tussen zijn tanden uit te pulken en zijn nagels bij te werken. Legende, die Niels.

Ik weet nog goed dat op een dag ons dorp werd aangevallen via zee. Een armada van Romeinen die ons probeerden te belegeren. Niels was net klaar met het verorberen van 16 kilo vlees, zijn dagelijkse routine voordat hij een middagdutje ging doen. Geirriteerd keek hij op en zei:

"Hallo, wat hier gaande vrinden?"

Bevend van angst legden we uit dat we belegerd werden door Romeinen. Zijn reactie hierop werd wereldberoemd, geciteerd door duizenden geschiedschrijvers overal ter wereld:

"GIJ BLIJFT GODVERDOMME"

"UIT ONS DORP WEG JA?!?"

"OF MOET IK EVEN NAAR JE TOE KOMEN!?!?"

Helaas, de Romeinen waren niet onder de indruk. De armada naderde onze kust, en er moest snel iets gebeuren. Met zijn bovenmatige intellect ontwikkelde Niels toen een enteringstechniek voor schepen, ongeëvenaard voor die tijd. Met zijn perfecte lichaam, elke ochtend gewassen in kokend lood, zijn haardos gekamd met een riek, zijn tanden gebleekt met waterstofperoxide, zijn nagels gehard met puur diamant, zijn schoenen gemaakt van het mooiste marmer (dat was zwaarder, training, je kent het wel). zwaaide hij zichzelf vanaf een schip richting de belager. Hierbij vond hij toevallig de dubbel-360-backheel-kick uit. Deze bleek erg effectief te zijn, zoals we hier kunnen zijn op het volgende plaatje.

Bij de rode pijl zien we hoe Niels aan komt vliegen met de dubbele-360-backheel-kick. De andere dorpsbewoners achter hem staan nog een beetje te beven van angst. Wat er volgde laat zich makkelijk raden:

Als een sloopkogel bewoog Niels van schip tot schip. Hier zien we hoe hij zijn vuuradem loslaat op de schepen. Door middel van een vernuftig buizensysteem hoefde hij maar een keer goed uit te ademen om een vuurzee te creëren waar de Vesuvius nog bij verbleekte.
De rest van de schepen werd ook in brand gestoken en zo werd de zeeslag eigenhandig door Niels gewonnen.

Hier zien we Niels trots zegevieren, nadat hij met zijn vuuradem de complete Romeinse armada in de as had gelegd. Het dorp was weer veilig, maar voor hoe lang?

Hierna besloot Niels het een tijdje rustig aan te doen en hij trok zich terug in zijn buitenverblijf in donker Germania. Hier leefde hij als een simpele houthakker. Het grote verschil met andere houthakkers was dat hij bomen velde met zijn tanden, in plaats van een bijl. Gaandeweg bouwde hij hier met zijn 10 vrouwen een grote stam, waarvan het wapen een gespierde bever was met messcherpe tanden, met daarnaast een omgevallen boom.

Maar helaas, zoals aan alles, kwam ook hieraan een eind. Die vervelende Romeinen kwamen weer, en Niels trok ten strijde met zijn zoons en kleinzoons, wier getallen ondertussen in de tienduizenden liepen.

Na een schermutseling, waarbij Niels eigenhandig de voorhoede van het Romeinse leger een afstraffing gaf, hier te zien:

rome-total-war-2-teutoburg-foresttotal-war--rome-2s-battle-of-teutoburg-forest-puts-players-on-the-lmize18x.jpg

kwam het tot een veldslag in het Teutoburger woud. Niels voerde zelf de voorhoede aan samen met zijn oudste zoon Luca, die het bevel voerde over de Berserkers. Niels' meest reusachtige kinderen, gehard door het vellen van bomen, het looien van leer, het buigen van staal en het verwoesten van omliggende dorpen. Allen over 7 voet groot, sterk als beren, getooid in wolvenhuiden en vergezeld door woeste honden gingen ze vanuit een hinderlaag de Romeinse slagformatie te lijf.

Total-War-Rome-II-PC-Battle-of-Teutoburg-Forest-Trailer-Announcement-Screenshot-4.jpg

Total-War-Rome-II-PC-Battle-of-Teutoburg-Forest-Trailer-Announcement-Screenshot-4.jpg

Uiteraard hadden de Romeinen geen schijn van kans. Op een gegeven moment voegden Niels en Luca zich bij zijn kleinzoons, de kern van het leger, 30000 man sterk. Hier werd de beslissende klap aangebracht, waarbij Niels en Luca, getooid met gevleugelde helmen, te paard de charge aanvoerden.

Hierna was het snel gedaan. De Romeinen, bang voor de toorn van Niels zijn hierna nooit meer gezien boven de Rijn. En Niels besloot om weg te gaan uit Germania. Luca heeft nog 130 jaar over de stam van de Stalen Bevers geregeerd, voordat hij stierf. Hij werd ongewoon oud.

Wat er van Niels is geworden vraagt u? Dat leest u in het volgende verhaal.

Tja, wat was er eigenlijk geworden van Niels? De geschiedenisboeken zijn een tijd lang stil over hem. Wel weten we dat sinds eeuwen de nazaten van Luca nu in Germania vredig en voortvarend hun leven leefden. Tenminste, dat vertelt dit oude manuscript ons, ooit gevonden in de graftombe van Richard Leeuwenhart.

Ze leefden voortvarend dankzij Niels en zijn heldendaden. Weinigen wisten dat Niels inmiddels was vertrokken naar Magna Frisia, het huidige Friesland. Hij leefde daar een hard maar eerlijk bestaan, leerde en sprak de taal van de dieren en leefde in kleine hutjes, nauwelijks groot genoeg om zijn immens gespierde torso te herbergen, zoals te zien hieronder.

De legende gaat verder in het kleine stadje Mebreghtrwyyen. Hier leefde Niels gewoon het leven, totdat de lokale smid getroffen werd door de vogelgriep. De legende gaat dat Niels het shirt van de smid aantrok, handig herkenbaar aan de letter S voor Smid, en het werk van de smid voortzette door met zijn blote handen staal te buigen. In die tijd had de bakker een shirt met de letter B, de visser een shirt met de letter V etcetera, zodat iedereen goed herkenbaar was. De volgende foto van Niels werd onlangs gevonden in de staatsarchieven van Friesland:

Inmiddels was Niels de belangrijkste leverancier van wapentuig geworden. Immers, met zijn vuuradem gelijk aan de hitte van de Vesuvius en zijn onmetelijke kracht die hij gebruikte om staal te buigen met zijn blote handen had hij inmiddels een aardige reputatie opgebouwd. En een aardige bankrekening.
Maar van binnen kookte hij van woede. Ondanks dat hij grote delen van Europa beheerste was zijn honger naar meer woonruimte, vooral voor zijn achtertuin, nog niet gestild.
Op een dag plukte hij eigenhandig de veren van 10000 kippen, stak ze op zijn helm, en vertrok zonder iets te zeggen.

Weinigen wisten dat Niels oostwaarts trok, waar hem ter ore was gekomen dat er nog genoeg ruimte was. Ook zou daar genoeg zand liggen voor de zandbakken van toekomstige kinderen. In welige oases zou hij rust kunnen vinden aan het water met een cocktail of twee. En zo trok onze nobele ridder verder, gelokt door avontuur, op weg naar het beloofde land met zand en oases.

Onderweg ging niet alles even gemakkelijk. Er bleken meerdere onverlaten ook op zoek te zijn naar een royale zandbak voor hun kinderen, alsmede naar een cocktail bij een oase. De eerste oase deed zich aan, en Niels stormde er opaf. Onder een luid en duidelijk "IK EERST IK EERST IK EERST IK EERST VERDOMME" spoedde hij zich richting de oase, zoals te zien is op onderstaande afbeelding.

richard-the-lionheart-during-the-crusades-peter-jackson.jpg

richard-the-lionheart-during-the-crusades-peter-jackson.jpg

De oorspronkelijke bewoners van het gebied hebben nooit geweten wat ze overkwam. Niels vestigde zich bij een kleine oase, samen met een aantal willekeurig van de straat geraapte mensen. Het duurde niet al te lang totdat Niels besloot tot totale overname van het Midden-Oosten. Er moesten meer zandbakken komen en meer caipirinha's gedronken worden. Hieronder is te zien hoe Niels opdracht geeft tot het bouwen van een nieuwe cocktailbar. Deze moet aan zijn rechterkant komen, blijkbaar.

Beetje bij beetje werd het land ingenomen. Op een dag zat Niels in Jeruzalem in een taveerne toen hem werd gevraagd een suicide tequila te doen. De 25e suicide tequila werd de taveerne teveel. Bij het snuiven van het zout moest Niels gigantisch niezen. In combinatie met zijn vuuradem was dit fataal voor de taveerne en de stad.

Maar dit bood wel mogelijkheden. Mogelijkheden tot expansie. Mogelijkheden tot meer zandbakken. Mogelijkheden tot meer cocktails. En zo besloot Niels om eigenhandig de complete stad weer op te bouwen. Gewoon, door even wat gebouwen neer te zetten, wat koepels en kerken te bouwen, wat parkjes aan te leggen. Niet bepaald raketwetenschap.

Ter illustratie: de situatie voor de renovatie:

En de situatie na de renovatie. Let ook op de lichtinval en de positie van de zon. Niels haatte het als de zon recht in zijn gezicht scheen, dus heeft hij Helios zelf verzocht om de zon ietwat te kantelen. Het resultaat mag er wezen.

Jeruzalem was van Niels. Een perfecte uitvalsbasis om Europa aan de ene kant in de gaten te houden, en de Aziaten aan de andere kant. Lange tijd werd er niks meer vernomen van Niels. Maar toch, iets later in de geschiedenisboeken, duikt hij weer op in een andere gedaante. In het volgende verhaal ziet U hoe Niels de geschiedenis voorgoed veranderde met zijn heldendaden...

Michhas	zaterdag 21 december 2013 @ 20:17
	SPOILER: kijken op eigen risico Stoma in de kelder Teun Pierre Michhas Tauch Stoma Soldmayor Pringles Rossdale Natte Bob Betsy Nicklas Pringles Mainframes Bozz Parvus Frankii Doopstah dreamzk Fsmxi Stef Tams en incognito Rossdale SPOILER: De verhalen van Niels de Opperdinges Al vanaf de verre oudheid stond Niels bekend als een echte man. Niet voor een kleintje vervaard, zien we hem op de oudste foto die bekend is van hem. In deze tijd was het al bekend dat Niels zo stoer was, dat hij ronde steenballen uitpoepte, zoals we hierboven zien. Waarom? Omdat hij rotsen at. Dagelijks. U bent bekend met de Pyreneeën? Ik denk dat U zich kan voorstellen hoeveel honger Niels had. Maar laten we eens verder gaan naar de recentere geschiedenis. We schuiven een aantal duizend jaar op en komen Niels ineens in een andere gedaante tegen... Ach, kijk hem toch eens staan. Een brok mannelijkheid. Uitpuilende buikspieren en een magnifieke snorpartij. Zijn bijl losjes in zijn hand om af en toe de restjes eten tussen zijn tanden uit te pulken en zijn nagels bij te werken. Legende, die Niels. Ik weet nog goed dat op een dag ons dorp werd aangevallen via zee. Een armada van Romeinen die ons probeerden te belegeren. Niels was net klaar met het verorberen van 16 kilo vlees, zijn dagelijkse routine voordat hij een middagdutje ging doen. Geirriteerd keek hij op en zei: "Hallo, wat hier gaande vrinden?" Bevend van angst legden we uit dat we belegerd werden door Romeinen. Zijn reactie hierop werd wereldberoemd, geciteerd door duizenden geschiedschrijvers overal ter wereld: "GIJ BLIJFT GODVERDOMME" "UIT ONS DORP WEG JA?!?" "OF MOET IK EVEN NAAR JE TOE KOMEN!?!?" Helaas, de Romeinen waren niet onder de indruk. De armada naderde onze kust, en er moest snel iets gebeuren. Met zijn bovenmatige intellect ontwikkelde Niels toen een enteringstechniek voor schepen, ongeëvenaard voor die tijd. Met zijn perfecte lichaam, elke ochtend gewassen in kokend lood, zijn haardos gekamd met een riek, zijn tanden gebleekt met waterstofperoxide, zijn nagels gehard met puur diamant, zijn schoenen gemaakt van het mooiste marmer (dat was zwaarder, training, je kent het wel). zwaaide hij zichzelf vanaf een schip richting de belager. Hierbij vond hij toevallig de dubbel-360-backheel-kick uit. Deze bleek erg effectief te zijn, zoals we hier kunnen zijn op het volgende plaatje. Bij de rode pijl zien we hoe Niels aan komt vliegen met de dubbele-360-backheel-kick. De andere dorpsbewoners achter hem staan nog een beetje te beven van angst. Wat er volgde laat zich makkelijk raden: Als een sloopkogel bewoog Niels van schip tot schip. Hier zien we hoe hij zijn vuuradem loslaat op de schepen. Door middel van een vernuftig buizensysteem hoefde hij maar een keer goed uit te ademen om een vuurzee te creëren waar de Vesuvius nog bij verbleekte. De rest van de schepen werd ook in brand gestoken en zo werd de zeeslag eigenhandig door Niels gewonnen. Hier zien we Niels trots zegevieren, nadat hij met zijn vuuradem de complete Romeinse armada in de as had gelegd. Het dorp was weer veilig, maar voor hoe lang? Hierna besloot Niels het een tijdje rustig aan te doen en hij trok zich terug in zijn buitenverblijf in donker Germania. Hier leefde hij als een simpele houthakker. Het grote verschil met andere houthakkers was dat hij bomen velde met zijn tanden, in plaats van een bijl. Gaandeweg bouwde hij hier met zijn 10 vrouwen een grote stam, waarvan het wapen een gespierde bever was met messcherpe tanden, met daarnaast een omgevallen boom. Maar helaas, zoals aan alles, kwam ook hieraan een eind. Die vervelende Romeinen kwamen weer, en Niels trok ten strijde met zijn zoons en kleinzoons, wier getallen ondertussen in de tienduizenden liepen. Na een schermutseling, waarbij Niels eigenhandig de voorhoede van het Romeinse leger een afstraffing gaf, hier te zien: kwam het tot een veldslag in het Teutoburger woud. Niels voerde zelf de voorhoede aan samen met zijn oudste zoon Luca, die het bevel voerde over de Berserkers. Niels' meest reusachtige kinderen, gehard door het vellen van bomen, het looien van leer, het buigen van staal en het verwoesten van omliggende dorpen. Allen over 7 voet groot, sterk als beren, getooid in wolvenhuiden en vergezeld door woeste honden gingen ze vanuit een hinderlaag de Romeinse slagformatie te lijf. Uiteraard hadden de Romeinen geen schijn van kans. Op een gegeven moment voegden Niels en Luca zich bij zijn kleinzoons, de kern van het leger, 30000 man sterk. Hier werd de beslissende klap aangebracht, waarbij Niels en Luca, getooid met gevleugelde helmen, te paard de charge aanvoerden. Hierna was het snel gedaan. De Romeinen, bang voor de toorn van Niels zijn hierna nooit meer gezien boven de Rijn. En Niels besloot om weg te gaan uit Germania. Luca heeft nog 130 jaar over de stam van de Stalen Bevers geregeerd, voordat hij stierf. Hij werd ongewoon oud. Wat er van Niels is geworden vraagt u? Dat leest u in het volgende verhaal. Tja, wat was er eigenlijk geworden van Niels? De geschiedenisboeken zijn een tijd lang stil over hem. Wel weten we dat sinds eeuwen de nazaten van Luca nu in Germania vredig en voortvarend hun leven leefden. Tenminste, dat vertelt dit oude manuscript ons, ooit gevonden in de graftombe van Richard Leeuwenhart. Ze leefden voortvarend dankzij Niels en zijn heldendaden. Weinigen wisten dat Niels inmiddels was vertrokken naar Magna Frisia, het huidige Friesland. Hij leefde daar een hard maar eerlijk bestaan, leerde en sprak de taal van de dieren en leefde in kleine hutjes, nauwelijks groot genoeg om zijn immens gespierde torso te herbergen, zoals te zien hieronder. De legende gaat verder in het kleine stadje Mebreghtrwyyen. Hier leefde Niels gewoon het leven, totdat de lokale smid getroffen werd door de vogelgriep. De legende gaat dat Niels het shirt van de smid aantrok, handig herkenbaar aan de letter S voor Smid, en het werk van de smid voortzette door met zijn blote handen staal te buigen. In die tijd had de bakker een shirt met de letter B, de visser een shirt met de letter V etcetera, zodat iedereen goed herkenbaar was. De volgende foto van Niels werd onlangs gevonden in de staatsarchieven van Friesland: Inmiddels was Niels de belangrijkste leverancier van wapentuig geworden. Immers, met zijn vuuradem gelijk aan de hitte van de Vesuvius en zijn onmetelijke kracht die hij gebruikte om staal te buigen met zijn blote handen had hij inmiddels een aardige reputatie opgebouwd. En een aardige bankrekening. Maar van binnen kookte hij van woede. Ondanks dat hij grote delen van Europa beheerste was zijn honger naar meer woonruimte, vooral voor zijn achtertuin, nog niet gestild. Op een dag plukte hij eigenhandig de veren van 10000 kippen, stak ze op zijn helm, en vertrok zonder iets te zeggen. Weinigen wisten dat Niels oostwaarts trok, waar hem ter ore was gekomen dat er nog genoeg ruimte was. Ook zou daar genoeg zand liggen voor de zandbakken van toekomstige kinderen. In welige oases zou hij rust kunnen vinden aan het water met een cocktail of twee. En zo trok onze nobele ridder verder, gelokt door avontuur, op weg naar het beloofde land met zand en oases. Onderweg ging niet alles even gemakkelijk. Er bleken meerdere onverlaten ook op zoek te zijn naar een royale zandbak voor hun kinderen, alsmede naar een cocktail bij een oase. De eerste oase deed zich aan, en Niels stormde er opaf. Onder een luid en duidelijk "IK EERST IK EERST IK EERST IK EERST VERDOMME" spoedde hij zich richting de oase, zoals te zien is op onderstaande afbeelding. De oorspronkelijke bewoners van het gebied hebben nooit geweten wat ze overkwam. Niels vestigde zich bij een kleine oase, samen met een aantal willekeurig van de straat geraapte mensen. Het duurde niet al te lang totdat Niels besloot tot totale overname van het Midden-Oosten. Er moesten meer zandbakken komen en meer caipirinha's gedronken worden. Hieronder is te zien hoe Niels opdracht geeft tot het bouwen van een nieuwe cocktailbar. Deze moet aan zijn rechterkant komen, blijkbaar. Beetje bij beetje werd het land ingenomen. Op een dag zat Niels in Jeruzalem in een taveerne toen hem werd gevraagd een suicide tequila te doen. De 25e suicide tequila werd de taveerne teveel. Bij het snuiven van het zout moest Niels gigantisch niezen. In combinatie met zijn vuuradem was dit fataal voor de taveerne en de stad. Maar dit bood wel mogelijkheden. Mogelijkheden tot expansie. Mogelijkheden tot meer zandbakken. Mogelijkheden tot meer cocktails. En zo besloot Niels om eigenhandig de complete stad weer op te bouwen. Gewoon, door even wat gebouwen neer te zetten, wat koepels en kerken te bouwen, wat parkjes aan te leggen. Niet bepaald raketwetenschap. Ter illustratie: de situatie voor de renovatie: En de situatie na de renovatie. Let ook op de lichtinval en de positie van de zon. Niels haatte het als de zon recht in zijn gezicht scheen, dus heeft hij Helios zelf verzocht om de zon ietwat te kantelen. Het resultaat mag er wezen. Jeruzalem was van Niels. Een perfecte uitvalsbasis om Europa aan de ene kant in de gaten te houden, en de Aziaten aan de andere kant. Lange tijd werd er niks meer vernomen van Niels. Maar toch, iets later in de geschiedenisboeken, duikt hij weer op in een andere gedaante. In het volgende verhaal ziet U hoe Niels de geschiedenis voorgoed veranderde met zijn heldendaden... Voel u vrij om als authentiek geschiedkundige dit verhaal aan te vullen.
Tauch_	zaterdag 21 december 2013 @ 20:19
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:15 schreef PierreTT het volgende: [..] Ik ben toen tussen Den Bosch en Eindhoven nog geënquêteerd door een Marokkaan, moet veel zinnigs uit zijn gekomen.
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:19
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:15 schreef Michhas het volgende: [..] Geen leuk verhaal Pijn
Michhas	zaterdag 21 december 2013 @ 20:20
	Never forget.
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:20
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:19 schreef Tauch_ het volgende: [..] Ik ben toen tussen Den Bosch en Eindhoven nog geënquêteerd door een Marokkaan, moet veel zinnigs uit zijn gekomen. En vervolgens mij bellen toen je thuis was "IK HEB MN PORTEMONNEE NIET MEER PIETER WAAR IS MN PORTEMONNEE JIJ HEBT MIJN PORTEMONNE OH NEE HET WAS DIE MAROKKAAN IK WEET HET ZEKER GODVERDOMME "
Dr.Pringles	zaterdag 21 december 2013 @ 20:23
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:20 schreef Michhas het volgende: [ afbeelding ] Never forget. Wie de fuck zijn dit? Wel even captions erbij joh.
Michhas	zaterdag 21 december 2013 @ 20:26
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:23 schreef Dr.Pringles het volgende: [..] Wie de fuck zijn dit? Wel even captions erbij joh. Links ik, rechts Pieter. En in het midden een zee van kip
Kutmanager	zaterdag 21 december 2013 @ 20:27
	Had jij niet ook zoiets piet?
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:28
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:27 schreef Kutmanager het volgende: [ afbeelding ] Had jij niet ook zoiets piet? Mwa, ongeveer. Het was meer: Jij niet scheren, ik niet scheren. En dat hield zij langer vol dan ik helaas
Kutmanager	zaterdag 21 december 2013 @ 20:30

PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:33
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:30 schreef Kutmanager het volgende: Lach maar!
Dr.Pringles	zaterdag 21 december 2013 @ 20:36
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:28 schreef PierreTT het volgende: [..] Mwa, ongeveer. Het was meer: Jij niet scheren, ik niet scheren. En dat hield zij langer vol dan ik helaas En waar scheerde ze niet dan?
KoningStoma	zaterdag 21 december 2013 @ 20:36
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 19:09 schreef Kutmanager het volgende: [..] Daarom bestuurskunde is kul. ach man ishikawa diagram hier organogram daar
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:41
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:36 schreef Dr.Pringles het volgende: [..] En waar scheerde ze niet dan? D'r bovenlip
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:42
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:36 schreef KoningStoma het volgende: [..] ach man ishikawa diagram hier organogram daar Dit dat oculus ipod kaascroisant zus zo
Kutmanager	zaterdag 21 december 2013 @ 20:45

PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 20:45
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:45 schreef Kutmanager het volgende: [ afbeelding ] Vieze laptop
Dr.Pringles	zaterdag 21 december 2013 @ 21:04
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:45 schreef PierreTT het volgende: [..] Vieze laptop Pagga vlek naast Windows sticker.
PierreTT	zaterdag 21 december 2013 @ 21:06
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 21:04 schreef Dr.Pringles het volgende: [..] Pagga vlek naast Windows sticker. Dan weet je het wel weer
tliciouz	zaterdag 21 december 2013 @ 21:08
	quote: Op zaterdag 21 december 2013 20:28 schreef PierreTT het volgende: [..] Mwa, ongeveer. Het was meer: Jij niet scheren, ik niet scheren. En dat hield zij langer vol dan ik helaas