Mammapoli deel 12 Waar we Fratz nooit vergeten.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 10:32 schreef pepper_961 het volgende:

[..]

Jeetje Joy! Dat moet schrikken geweest zijn, ben je klaar met behandeling voor baarmoederhalskanker, krijg je ineens schildklierkanker voor je kiezen! Hoe kwam je er achter dat je weer kanker had/hebt?

Dat lijkt me inderdaad schrikken. Is het een een uitzaaiing van het ander of heb je gewoon 2x pech gehad?

Heb net de botscan gehad en ze hebben als extra nog 3D foto's en een CT scan gedaan. Ben dus helemaal doorgelicht.

Mula

Mooi zo slaapmeisje, nu is het dus alleen nog wachten op de goede uitslag.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 15:09 schreef Mula het volgende:
Mooi zo slaapmeisje, nu is het dus alleen nog wachten op de goede uitslag.

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 11:51 schreef Mula het volgende:

[..]

Dat lijkt me inderdaad schrikken. Is het een een uitzaaiing van het ander of heb je gewoon 2x pech gehad?

Ik heb zelfs 4 x pech gehad:

In 2001 had ik baarmoederhalskanker, ontdekt tijdens de geboorte van mijn zoon. Het was een agressieve, snelgroeiende tumor. Niet de veel voorkomende baarmoederhalskanker, maar een erg slechte soort. Ik ben geopereerd, baarmoeder en lymfeklieren weggehaald, en bestraald.

In 2002 bleek het toch uitgezaaid, een grote uitzaaiing in mn hals, chemo en bestralingen heb ik toen gehad. Ik voelde zelf ineens een bult / verdikking in m'n hals.

In 2005 bleek ik een melanoom te hebben, geopereerd en lymfeklieren weggehaald omdat hij te groot was. Ik merkte zelf een bultje op m'n billen. Het was dus geen moedervlek of zo, maar gewoon een huidkleurig bultje.

In 2011 schildklierkanker, vermoedelijk veroorzaakt door de bestraling in mijn hals in 2002. Ik kwam hierachter omdat ik ineens onverklaarbaar aankwam. Geopereerd en 2 x een radioactieve jodiumslok, de waardes zijn nu nog steeds te hoog dus officieel heb ik nu nog kanker.

Op de baarmoederhalskanker na heb ik dus alles zelf ontdekt.

Ik lees hier altijd mee omdat ik uit eigen ervaring weet hoe heftig het allemaal is. En mijn moeder heeft ook borstkanker gehad. Maar verder nog nooit gereageerd, totdat ik dat van die lever vervetting las, omdat ik dat zelf ook heb.

Mijn god, dat meen je niet joh. Wat een drama. Ben er stil van.

Wat gaan ze nu nog aan je schildklierkanker doen?

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 17:14 schreef Mula het volgende:
Mijn god, dat meen je niet joh. Wat een drama. Ben er stil van.

Wat gaan ze nu nog aan je schildklierkanker doen?

Ik ben ook stil van jouw verhaal mula

In juni bloedonderzoek, in oktober weer en als de waardes dan nog te hoog zijn krijg ik een derde radioactieve slok.

@Mula&Gia: Oke, want ik heb wel een aantal keer zoiets gehad. De laatste keer was vorige week nog. Dat trekt na 5 minuten weg, maar is enorm pijnlijk bij ademen. Ik dacht altijd dat het door mn ribben kwam ofzo haha. Maar dat kan het natuurlijk alsnog zijn.

@Joy1: Jeetje wat heftig zeg....

Hoe oud zijn jullie, als ik vragen mag?
Ik ben nu 40, toen ik de eerste keer de diagnose kanker kreeg was ik 27.
Stond ik daar, met mijn zoon van 8 dagen (!) oud in zijn maxi cosi. Het was de eerste keer na de kraamtijd dat we echt samen weg gingen, met z'n drieën. We zouden even naar het ziekenhuis gaan voor de uitslag en daarna ergens koffie drinken. We dachten echt dat het niks bijzonders was!

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 22:11 schreef _Joy_ het volgende:
Hoe oud zijn jullie, als ik vragen mag?
Ik ben nu 40, toen ik de eerste keer de diagnose kanker kreeg was ik 27.
Stond ik daar, met mijn zoon van 8 dagen (!) oud in zijn maxi cosi. Het was de eerste keer na de kraamtijd dat we echt samen weg gingen, met z'n drieën. We zouden even naar het ziekenhuis gaan voor de uitslag en daarna ergens koffie drinken. We dachten echt dat het niks bijzonders was!

Ik ben 50.
Ik was nog net 47 toen ik de diagnose kreeg.
Er was toen ook een jong moedertje met een peuter en een baby van 4 weken.
Borstkanker was ontdekt bij het borstvoeding geven.
Bij mijn Herstel en Balans groep zat ook een jonge moeder.

Het is voor iedereen verschrikkelijk, maar met volwassen kinderen toch makkelijker te behappen.

Ik ben gek op kinderen, maar wetende wat ik nu weet ben ik heel erg blij dat ik geen kinderen heb. Zou er niet aan moeten denken.

Ik word over 3 maanden 35. Toen ik 31 was zat ik op de mammapoli met een grote verdikking in mijn borst wat volgens de radioloog niks was. Half jaar later, net na mn 32e verjaardag, bleek het toch heel erg mis te zijn. Anderhalf jaar behandeld en uiteindelijk bleek 10 maanden later dat ik uitzaaiingen in mijn lever en linkerlong heb.

Ik ben 42 en heb een zoontje van 7. Toen ik de diagnose kreeg was ik net 41 geworden. Ik vind het moeilijkste aan mijn hele kankertraject dat hij dit allemaal moet meemaken op deze jonge leeftijd. Maar hij heeft zich er glansrijk doorheen geslagen en was mijn licht en mijn anker tijdens de behandelingen

Mijn zoon heeft me er toen ook doorheen gesleept. Mijn gedachte was: of gelijk overlijden, zodat hij zich mij niet kon herinneren, of lang genoeg blijven leven zodat hij zich mij kon herinneren. Gelukkig is het het laatste geworden!

De schildklier kanker heeft hij erg bewust meegemaakt, ik vond dat heel erg voor hem. Maar bij ons is kanker deel van ons leven, hij weet dat ik regelmatig controles heb en zo, dus misschien was daarom de schok iets minder.

Wat zijn jullie ook allemaal nog jong zeg!

Voor Fratz en familie. Ik heb het afgelopen jaar vaak aan jullie gedacht en zal dat morgen ook doen.

Alweer een jaar geleden!
En intussen gaat de strijd voor de andere dames hier gewoon door. Kanjers.

Wat vliegt de tijd alweer een jaar geleden .
Ik wens jullie allemaal sterkte en duim voor goede uitslagen

Nog steeds onvoorstelbaar wat een doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen Fratz had

Fratz
weten jullie nog, die kaarten actie voor haar moeder?

Alweer een jaar geleden.. Ik heb net de vorige topics nog eens nagelezen. Ik heb zoveel bewondering en respect voor jullie

Fratz

Steek straks een kaarsje voor je aan, Fratz.

Een jaar alweer.
De tijd vliegt!

Een jaar alweer..




ik brand een kaarsje voor Fratz..

Ik heb Fratz nooit meegemaakt, maar wel terug gelezen.
Wat een lieve vrouwen zijn jullie ook allemaal he! Krijg er tranen in mn ogen van.

Ik heb afgelopen tijd veel aan Fratz gedacht. Wat blijft het onwerkelijk.

Morgen de uitslag van mijn bloedonderzoek, bovenbuikecho, botscan en ct scan. Ik ben op van de zenuwen. Morgen is het erop of eronder en de uitslag kan mijn leven maken of breken. Pfff ik hoop, bid, duim etc dat het alleen maar om een leververvetting gaat en ze verder geen rare nare dingen hebben gezien.

Ik hoop het met je Slaapmeisje!