Mammapoli deel 12 Waar we Fratz nooit vergeten.

gggrrrrrrrr

Goffer het zit je ook niet mee zeg. Wat een rotding is het. Wanneer staat je volgende chemo gepland? Kan het wachten tot de Vap geplaatst is?

Wat een ontzettende pech Mula Ik hoop dat hij over 2 weken wel met succes geplaatst kan worden

Volgende chemo moet sowieso via infuus. Week daarna heb ik week vrij en daarna operatie. Ze gaan kijken of ze de chemo van die week op de dag van de operatie kunnen geven via de vap. Dat zou mooi zijn...

Ze wilden de vap eerst laten zitten met antibioticamatjes in de wond en met een kuur door de vap. Hij was alleen niet meer te gebruiken. En ze durfden het niet aan om hem zonder overleg te verplaatsen naar mijn oedeemkant.

Ik vind het vooral een gek idee dat er een ontsteking met pus zat en ik nergens last van had. Ik heb de hele week mijn temp opgenomen omdat ik niet lekker was en had eerder een te lage temp dan een te hoge.

De chirurge kon trouwens mn vap onderhuids omdraaien voor de operatie. Voelde gek joh!

Blegh, gedoe Mula.

Nog meer gedoe... Na 4x prikken zat eindelijk mn infuus (in mn voet ) om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik vanwege de ontsteking helemaal geen chemo mag hebben.

Geen chemo meer totdat mijn nieuwe vap geplaatst is. Was een idee vd dokter maar ik had zelf ook al bedacht om in staking te gaan. Het prikken gaat écht niet meer.

Gatverr Mula, wat ontzettend ruk dat het nu steeds zo tegen zit. Terechte staking meid! Even tijd voor prik pauze.

[ Bericht 0% gewijzigd door pepper_961 op 17-02-2014 23:43:58 ]

Tjongejonge, het kan ook niet eens een keertje meezitten!

Infuus in je voet! Loopt ook niet echt lekker, wel.

Ach Mula, wat rottig.

Mula

Wat een prutsers Nu dus twee weken wachten op de operatie en hopelijk in de tussentijd genezen van die ontsteking? Als een kusje erop had geholpen, dan had ik het voor je gedaan. Dan maar een virtuele, hier... Vangen...

quote:

Op dinsdag 18 februari 2014 22:32 schreef Slaapmeisje het volgende:
Wat een prutsers Nu dus twee weken wachten op de operatie en hopelijk in de tussentijd genezen van die ontsteking? Als een kusje erop had geholpen, dan had ik het voor je gedaan. Dan maar een virtuele, hier... Vangen...

Mn arm zit ook nog eens ingezwachteld (had ik al verteld dat ik mijn week niet heb ???? Ik heb echt zoooooooooooo een iphone verdiend! ) dus vangen gaat niet helemaal soepeltjes, maar ik geloof dat ik hem heb! Dankje!

Waarschijnlijk zijn de vap-operaties maar een keer per 2 weken. Dus dan zou het volgende week woensdag worden. Dat gooit al mn plannen voor mn chemovrije week in de war, maar dat zie ik dan wel weer.

quote:

Op maandag 17 februari 2014 22:26 schreef Gia het volgende:
Tjongejonge, het kan ook niet eens een keertje meezitten!

Infuus in je voet! Loopt ook niet echt lekker, wel.

Ik moest verplicht met een rolstoel. Het was zo'n gedoe om het ding erin te krijgen dat niemand ook maar enig risico ermee wou lopen. En ik al helemaal niet.

Hoi Mula, hoe is het nu? Heb je deze woensdag je vap operatie?

Dat weet ik nog niet. Vrijdag was het nog niet geregeld. Ben vandaag in disneyland geweest en had wel een gemist anoniem gesprek dus zal er morgen eens achteraan bellen. Heb al drie weken geen chemo gehad. Om nou nog twee weken zonder te moeten? Hoop echt dat het woensdag gaat lukken. Krijg al kippenvel bij het denken aan een infuus.

Arm is weer uit de zwachtels en is sindsdien echt superdik. Ben al het gedoe even goed zat.

Pfffg mula ook niet zo gek natuurlijk dat je het zat bent

Ik hoop met je mee, mula. Probeer er niet te veel aan te denken, zonde van de tijd.

Wij gaan vrijdag, voor het eerst in drie jaar, er lekker een weekje tussenuit. Redelijk dicht bij huis, omdat mijn ouders mee gaan en mijn vader kan niet zo lang in de auto zitten. Gewoon naar ons mooi stukse Limburg.
Enne, ook een dagje shoppen bij de designer outlet in Roermond. Eens wat makkelijke schoenen scoren, want word nog steeds gek van die neuropathie. Al bijna 2 jaar.

Begin volgende week operatie! Dus niet te lang meer wachten en mn plannen van deze week kunnen doorgaan! Yay!

Gia, misschien niet helemaal het soort schoenen dat je zoekt, maar: ik had in New York enorm opgezette voeten waardoor ik niet meer in mn leren schoenen paste. Ik heb toen een paar Nike Free 5.0 gekocht en die zitten echt goddelijk. Wel sneakers dus niet netjes, maar het zijn net sokken. Enorm licht, bovenkant van stof zonder gekke drukpunten. Ze zijn hier best prijzig maar ik vind ze absoluut het geld waard! Oh en gekgenoeg zijn ze ook prima te doen in de kou!

En gia, veel plezier op vakantie!!

Okee gelukkig is de operatie in zicht. Kunnen ze er dan niet meteen een nieuwe chemo in douwen als je onder narcose bent? Fijn dat je plannen voor deze week dan gewoon door kunnen gaan!

Even een update van mijn kant (moet het even kwijt). Ik ben aan het re-integreren op kantoor. Ik zit nu op 4 x 4 uur en ga vanaf volgende week naar 4 x 5 uur. Ik loop constant tegen mijn grenzen aan en ga er ook regelmatig overheen. Het is nu een jaar na mijn laatste chemo en het lijkt erop alsof het verwerken van de hele zooi nu pas een beetje op gang komt. Ik ben boos dat mijn oude leven mij ontnomen is, ik baal van dat stomme chemohaar, ik erger me rot aan het feit dat ik zowat nog elke middag een bejaardendutje moet doen, ik ben 20 kg zwaarder en zit zwaar in de overgang op 42 jarige leeftijd. Om me heen zie ik lotgenootjes geconfronteerd worden met uitzaaiingen en dit breekt mijn hart. Bovendien schijt ik bagger omdat ik zelf ook bang ben dat de kanker niet uit mijn lijf is en alleen maar zoet gehouden wordt door de hormoontherapie. Kortom, ik voel me gewoon even ruk.

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 23:21 schreef Slaapmeisje het volgende:
Okee gelukkig is de operatie in zicht. Kunnen ze er dan niet meteen een nieuwe chemo in douwen als je onder narcose bent? Fijn dat je plannen voor deze week dan gewoon door kunnen gaan!

Even een update van mijn kant (moet het even kwijt). Ik ben aan het re-integreren op kantoor. Ik zit nu op 4 x 4 uur en ga vanaf volgende week naar 4 x 5 uur. Ik loop constant tegen mijn grenzen aan en ga er ook regelmatig overheen. Het is nu een jaar na mijn laatste chemo en het lijkt erop alsof het verwerken van de hele zooi nu pas een beetje op gang komt. Ik ben boos dat mijn oude leven mij ontnomen is, ik baal van dat stomme chemohaar, ik erger me rot aan het feit dat ik zowat nog elke middag een bejaardendutje moet doen, ik ben 20 kg zwaarder en zit zwaar in de overgang op 42 jarige leeftijd. Om me heen zie ik lotgenootjes geconfronteerd worden met uitzaaiingen en dit breekt mijn hart. Bovendien schijt ik bagger omdat ik zelf ook bang ben dat de kanker niet uit mijn lijf is en alleen maar zoet gehouden wordt door de hormoontherapie. Kortom, ik voel me gewoon even ruk.

Klinkt alsof ik mijn zus hoor.
Kaart het even aan bij de oncoloog of huisarts, er zijn namelijk psychologen die ervaring hebben met (ex)kankerpatiënten, wat jij nu voelt is namelijk heel normaal. Deze mensen kunnen jou beter helpen met je rouwverwerking. Daar zit je nu namelijk in.

Lichamelijk zou je nu dus "beter" moeten zijn. Je bent door een RollerCoaster gegaan aan behandelingen en amper de tijd om te beseffen wat je doormaakte. Eenmaal "genezen" valt het kwartje en knalhard ook, want lichamelijk ben je toch niet meer helemaal topfit zoals toen. Plus er blijken angsten te zitten waar je voor en tijdens de behandelingen nog niet aan dacht.

Dus lieverd, blijf er niet te lang mee worstelen hoor, zoek ook hierin steun oke??

quote:

Op dinsdag 25 februari 2014 17:36 schreef Mula het volgende:
Begin volgende week operatie! Dus niet te lang meer wachten en mn plannen van deze week kunnen doorgaan! Yay!

Gia, misschien niet helemaal het soort schoenen dat je zoekt, maar: ik had in New York enorm opgezette voeten waardoor ik niet meer in mn leren schoenen paste. Ik heb toen een paar Nike Free 5.0 gekocht en die zitten echt goddelijk. Wel sneakers dus niet netjes, maar het zijn net sokken. Enorm licht, bovenkant van stof zonder gekke drukpunten. Ze zijn hier best prijzig maar ik vind ze absoluut het geld waard! Oh en gekgenoeg zijn ze ook prima te doen in de kou!

En gia, veel plezier op vakantie!!

Ik hoop echt super met je mee, dat het nu wel gaat lukken Mula!!

Slaapmeisje je gevoel is zo herkenbaar, daarom heb ik toen hulp gezocht. Aangegeven bij de oncologie en vanuit daar een programma veerkracht gevolgd. In eerste instantie zag ik een groepsverband niet zitten maar wat een heerlijke ervaring om het te delen met mensen die je echt begrijpen. Het bestond uit voor de pauze gesprek met de groep en daarna ene week mindfullness en de andere keer creative therapie.

quote:

Op woensdag 26 februari 2014 12:57 schreef pepper_961 het volgende:

[..]

Klinkt alsof ik mijn zus hoor.
Kaart het even aan bij de oncoloog of huisarts, er zijn namelijk psychologen die ervaring hebben met (ex)kankerpatiënten, wat jij nu voelt is namelijk heel normaal. Deze mensen kunnen jou beter helpen met je rouwverwerking. Daar zit je nu namelijk in.

Lichamelijk zou je nu dus "beter" moeten zijn. Je bent door een RollerCoaster gegaan aan behandelingen en amper de tijd om te beseffen wat je doormaakte. Eenmaal "genezen" valt het kwartje en knalhard ook, want lichamelijk ben je toch niet meer helemaal topfit zoals toen. Plus er blijken angsten te zitten waar je voor en tijdens de behandelingen nog niet aan dacht.

Dus lieverd, blijf er niet te lang mee worstelen hoor, zoek ook hierin steun oke??

Lief van je pepper! Vandaag gaat het alweer ietsje beter. Mijn gemoedstoestand van gisteren was ook een opeenstapeling van dingen. Ik hou het zeker in de gaten en als het de spuigaten uitloopt, dan ga ik externe hulp zoeken. Heb in april weer een gesprek met mijn arbo arts en ik kan eventueel worden doorverwezen naar het Helen Dowling Instituut. Mijn grootste tegenstander in mijn herstelproces ben ik helaas zelf. Ben druk bezig om geduldiger te zijn met mezelf en niet al te hoge eisen te stellen.

Rottdog dus groepstherapie was in dit geval meegevallen? Ik zie het zelf helemaal niet zitten en zie dan van die AA achtige bijeenkomsten voor me. Hallo ik ben Slaapmeisje en ik heb borstkanker

BE

Slaapmeisje, ook zonder groepstherapie is er heel wat mogelijk hoor. Ik heb een tijdje bij de psycholoog van de afdeling oncologie gelopen en dat was erg fijn. Ik kan het je zeker aanraden om er iets mee te doen. Het is zo zonde om je op dit moment rot te voelen!