Kinderen op de vrije school? Deel 2

Interessant dat jullie dat ook zo hebben. De sfeer op ons kdv is inderdaad heel warm, en ik denk echt dat dat voortkomt uit het antroposofische ervan. Dat zelf knutselen van cadeautjes vind ik ook leuk, bij ons moeten de ouders bijvoorbeeld zelf een sinterklaascadeau knutselen (jaja, met van te voren uitgezocht materiaal en indien nodig een gebruiksaanwijzing Ik ben zo a-creatief als maar kan dus ik ben daar heel blij mee ) Is heel gezellig, samen fröbelend bijpraten met andere ouders en ik vind het ook een mooie gedachte, dat een 1/2/3-jarig kind iets eenvoudigs krijgt, door z'n ouders in elkaar gezet (al weet hij dat niet), en nu een plastic ding waar niemand eigenlijk op zit te wachten.

Maar het is een precair evenwicht tussen wat ik een prettige sfeer vind en waar ik de kriebels van krijg. Ik ben blij dat er niets abgeeckt is, niet in de ruimtes en niet in papier en er geen spreuken opgezegd worden, want daar kan ik weinig mee. En op de ouderavond was er een lezing waarin het ging over jaarfeesten. Was heel interessant, gaat dan over de oorsprong van veel feesten, maar als zo'n dame dan komt met "de adventsperiode is een tijd waarin er rust MOET zijn" dan spring ik ook in mijn allergie Dat zijn dan weer de dingen waardoor ik weet dat een vrije school geen goede keuze zou zijn.

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:42 schreef debuurvrouw het volgende:

Om op Pvoesss in te haken: ik heb me nooit zo alleen en gefrustreerd gevoeld als toen ik wíst dat een ander de kennis en kunde had maar mij maar een beetje liet aanklooien. Het wiel opnieuw uitvinden.
Ik voelde me genegeerd en eigenlijk een beetje belachelijk gemaakt. (Wij weten het lekker wel maar zoek jij het nog maar een keer uit) ik geloof veel meer in voordoen en leren en dan vanuit die kennis experimenteren.

Zo had ik er nog nooit over nagedacht, maar ik kan me heel goed voorstellen dat dat zo voelde. Het onderschrijft ook wel precies hoe individueel leren is, en dat je soms als ouder met de beste wil van de wereld en met overtuiging iets kan doen terwijl het bij een kind heel rot aankomt. Terwijl een ander kind er naar gesnakt had om zo benaderd te worden. Ik vind dat lastig, in het algemeen in opvoeden, maar zeker ook met schoolkeuze. Ik kan wel bedenken wat ik vermoed dat mijn kind nodig heeft, maar hallo, hij was net 1 toen we zijn school uitkozen. Ik heb er echt nauwelijks zicht op of dat bij zijn 4-jarig zelf ook gaat aansluiten.

[ Bericht 1% gewijzigd door Clubsoda op 09-12-2013 13:28:29 ]

Clubsoda, wat verwoord je het weer fijn Je beschrijft precies wat mij afstoot (het strikt vasthouden aan de ideeën van Steiner) en wat mij juist aanspreekt in de antroposofie (de sfeer in de praktijk). Het liefst zou ik voor onze zoon kiezen voor een op de antroposofie geïnspireerde basisschool, maar die heb ik nog niet kunnen ontdekken

Overigens ken ik de antroposofie ook vanuit de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking en hoewel ik ook daar tegen Steiner aanloop, ken ik in de zorg geen andere plek waar zo respectvol wordt omgegaan met mensen met een beperking, waar zo wordt uitgegaan van mogelijkheden in plaats van beperkingen

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:42 schreef debuurvrouw het volgende:

Om op Pvoesss in te haken: ik heb me nooit zo alleen en gefrustreerd gevoeld als toen ik wíst dat een ander de kennis en kunde had maar mij maar een beetje liet aanklooien. Het wiel opnieuw uitvinden.
Ik voelde me genegeerd en eigenlijk een beetje belachelijk gemaakt. (Wij weten het lekker wel maar zoek jij het nog maar een keer uit) ik geloof veel meer in voordoen en leren en dan vanuit die kennis experimenteren.

Mijn hele huidige opleiding en veel andere hbo-opleidingen hier, zijn op dit principe gestoeld het competentie-gerichte leren wordt hier vertaald naar "we weten precíes wat we willen zien en wat jij moet weten/kennen/kunnen, maar we zeggen het niet tegen jou. In plaats daarvan hebben wij bedacht dat jij moet gaan bewijzen dat jij kunt/weet/doet wat wij willen zien. En wat dat dan is, daar doen we lekker vaag over."

Heel frustrerend en ik herken het echt niet van mn opleiding aan de universiteit, maar het schijnt helemaal je van het te zijn en 'het nieuwe leren'.

Ik vind het buitengewoon frustrerend en vooral ook veel tijd kosten om dat wiel steeds maar weer opnieuw uit te vinden. Tijd die ten koste gaat van leertijd, zinloze besteding van je tijd imho, want om nou te zeggen dat ik er beter van word in mn vak, mwah...

/ot

Ik herken dat erg Mus, dat je zoiets zoekt. Ik denk dat de antroposofische inslag zo is ingenomen door de Vrije School, dat er geen andere scholen zijn die zich er aan wagen. Terwijl er bij kinderdagverblijven en zorginstellingen niet zo'n duidelijke grote speler is, en dan is het eenvoudiger om antroposofische tradities en ideeën te implenteren zonder meteen vol Steiner aan te hangen. En interessant van die zorginstelling, ik kan met dat heel goed voorstellen, dat het een erg fijne plek is.

Ik denk dat er wel scholen zijn met een sfeer en insteek waar jullie je bij thuisvoelen. Zo gaat M later naar een Montessorischool, en wat ik daar heel fijn vond was het grote schoolplein met allerlei fantasierijke speeltoestellen, alle lokalen die met grote ramen uitkijken om een park, moestuintjes op het terrein, de verschillende materialen om mee te spelen en leren, veel tekeningen aan de muur, een grote bibliotheek etc. Minder 'soft' dan waar hij nu zit, maar goed, hij is dan ook weer een stuk ouder, maar qua sfeer best vergelijkbaar. Ik sprak er met de buurvrouw over, wiens dochter naar de vrije school zal gaan en die kon zich mij keus heel goed voorstellen. Ben je al op scholen wezen kijken? Weet je een beetje wat de andere ouders op S' kinderdagverblijf doen? Bij ons werd er trouwens een avond georganiseerd met voorlichting over de vrije school en daar was schribarend weinig animo voor. Dat vond ik wel frappant, dat ouders die (bewust?) voor een antroposofisch kdv kiezen dus zeker niet automatisch voor een vrije school gaan.

quote:

Op maandag 9 december 2013 13:14 schreef Clubsoda het volgende:
Interessant dat jullie dat ook zo hebben. De sfeer op ons kdv is inderdaad heel warm, en ik denk echt dat dat voortkomt uit het antroposofische ervan. Dat zelf knutselen van cadeautjes vind ik ook leuk, bij ons moeten de ouders bijvoorbeeld zelf een sinterklaascadeau knutselen (jaja, met van te voren uitgezocht materiaal en indien nodig een gebruiksaanwijzing Ik ben zo a-creatief als maar kan dus ik ben daar heel blij mee ) Is heel gezellig, samen fröbelend bijpraten met andere ouders en ik vind het ook een mooie gedachte, dat een 1/2/3-jarig kind iets simpels en 'echts' krijgt en niet een plastic prul.

+1 weer. Ik heb laatst ook een avondje zitten knutselen. Nou geloof ik niet dat S. echt iets heeft aan mijn viltwerkje (mijn eigen VS trauma), maar het samen met andere ouders aan tafel zitten werken en de gesprekken die daarbij ontstonden vond ik heel bijzonder en waardevol. Ondanks dat ik mezelf niet al een typische boomknuffelaar zie, herken ik me erg in veel andere ouders, qua ideeën over opvoeding etc. Persoonlijk vind ik dat erg prettig, het contact met die gelijkgestemde ouders.

Oh, wij hadden dit jaar een bijenwaskaars met een voet van van die linksdraaiende grijze klei en beplakt met bijenwas gemaakt. Nou ja, hij kan opgebrand worden zullen we maar zeggen Ik vind het heel bijzonder hoe je veel makkelijker aan de praat komt met mensen die je nauwelijks kent als je samen zo zit te knutselen. Vind ik ook waardevol, en ik vond het ook boeiend om te horen dat er bijvoorbeeld een vader die was die behoorlijk christelijk was en die uitlegde hoe hij de vieringen op het kdv (die toch vaak een heidense insteek hebben) integreerde met zijn eigen christelijk mensbeeld.

quote:

Op maandag 9 december 2013 13:26 schreef Clubsoda het volgende:
Ik herken dat erg Mus, dat je zoiets zoekt. Ik denk dat de antroposofische inslag zo is ingenomen door de Vrije School, dat er geen andere scholen zijn die zich er aan wagen. Terwijl er bij kinderdagverblijven en zorginstellingen niet zo'n duidelijke grote speler is, en dan is het eenvoudiger om antroposofische tradities en ideeën te implenteren zonder meteen vol Steiner aan te hangen. En interessant van die zorginstelling, ik kan met dat heel goed voorstellen, dat het een erg fijne plek is.

Ik denk dat er wel scholen zijn met een sfeer en insteek waar jullie je bij thuisvoelen. Zo gaat M later naar een Montessorischool, en wat ik daar heel fijn vond was het grote schoolplein met allerlei fantasierijke speeltoestellen, alle lokalen die met grote ramen uitkijken om een park, moestuintjes op het terrein, de verschillende materialen om mee te spelen en leren, veel tekeningen aan de muur, een grote bibliotheek etc. Minder 'soft' dan waar hij nu zit, maar goed, hij is dan ook weer een stuk ouder, maar qua sfeer best vergelijkbaar. Ik sprak er met de buurvrouw over, wiens dochter naar de vrije school zal gaan en die kon zich mij keus heel goed voorstellen. Ben je al op scholen wezen kijken? Weet je een beetje wat de andere ouders op S' kinderdagverblijf doen? Bij ons werd er trouwens een avond georganiseerd met voorlichting over de vrije school en daar was schribarend weinig animo voor. Dat vond ik wel frappant, dat ouders die (bewust?) voor een antroposofisch kdv kiezen dus zeker niet automatisch voor een vrije school gaan.

Die school klinkt fijn. Helaas hebben wij niet zoiets in de buurt dus voor mijn gevoel moeten wij kiezen tussen twee uitersten. Bij ons is de doorstroom van het KVD naar de VS opvallend genoeg ook niet zo vanzelfsprekend. Veel ouders worstelen met de dingen die in dit topic besproken worden. Tijd voor vernieuwing van het VS onderwijs dus Toevallig hoorde ik laatst iemand over een studiemiddag o.i.d. over antroposofie in de 21e eeuw. Eens kijken of ik aan de notulen kan komen want ik ben wel benieuwd wat daar gezegd is

Trouwens, als gastouder maak ik vaak mee dat kinderen zich totaal niet aan de grenzen van een blaadje (welke vorm dan ook) houden als ze voor het eerst schilderen/tekenen, en dat je daarom je tafel beter goed af kan dekken

Het gaat hier nu ook over kdv en kleuterschool en dat verschilt wel van wat Steiner wilde voor de kinderen in de basisschoolleeftijd (vanaf 7 jaar). Als ik het goed begreep ligt volgens Steiner de nadruk in de jaren daarvoor op de zintuigen en het zenuwstelsel. Ik kan me voorstellen dat de aanpak die daarbij hoort is zoals jullie ook beschrijven.

Over het creatieve las ik trouwens een stuk van Steiner waar ik verbaasd over was. Ik denk dat hij bedoelt dat kleuren, vormen en dergelijke in harmonie moeten zijn. Het gevoel voor kleuren en vormen moet zich dan denk ik ontwikkelen vanuit de beleving ervan? Of intuïtief? Of dat opgelegd is of dat kinderen dat zelf mogen ontdekken, daar ging hij verder niet op in. Maar misschien dat anderen daar meer over weten (er wordt hier en daar al iets over gezegd).

Maar wat hij zei was dit:
'Je ziet wel eens, heel erg is dat, dat iemand een randje laat maken langs de hals van een jurk, dan een ceintuur en van onderen een zoom, met alle drie hetzelfde motiefje. Dat is natuurlijk het allerergste wat je mee kunt maken in het leven, vanuit het artistieke instinct dan. Het kind moet vroeg leren dat een randje langs de hals zich op een of andere manier naar beneden wil openen, naar beneden gericht wil zijn. De ceintuur moet naar twee kanten gericht zijn, en de zoom onderaan de jurk moet op een of andere manier omhoog gericht zijn en moet rusten op de onderkant. Het mag dus niet zo zijn, dat zou namelijk verschrikkelijk zijn, dat een kind zonder meer een band kunstzinnig vorm leert geven. Het moet weten hoe die band eruit moet zien, al naar gelang de plaats waar de mens hem draagt.'

Ergens begrijp ik hem wel, omdat die banden dan 'kloppen', het is in evenwicht, enz. Als we foto's of schilderijen beoordelen of maken, dan houden we daar ook rekening mee (perspectief, de richting en plaats van de voorwerpen, enz.). Maar dan gaat het om werk van volwassenen.

Ik kan me dus wel voorstellen dat er aan de ene kant gezegd wordt: VS, creatief, kunstzinnig, enz. Terwijl er aan de andere kant juist aangegeven wordt dat het helemaal niet zo creatief is, omdat kinderen niet geheel vrij worden gelaten om te experimenteren met de materialen, technieken, enz..

quote:

Op maandag 9 december 2013 12:19 schreef tombolafan het volgende:
En dat mensen dit over jou zeggen komt volgens jou puur door die 2 (?) jaar vrije school?

Ik weet niet hoelang jouw basisonderwijs was maar inclusief de kleuterjaren was dat in mijn tijd bij de VS 9 jaar en geen 2..

Werkstuk op de Vrije School

Werkstuk op een reguliere school


Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

quote:

Op maandag 9 december 2013 15:23 schreef Ouder1 het volgende:
Werkstuk op de Vrije School
[ afbeelding ]
Werkstuk op een reguliere school
[ afbeelding ]

Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

nou dat is een kwestie van interpretatie. de een zn kunstzinnig is de ander zn rotzooi. maar goed. ik ga er op in. gewoon. omdat ik het lollig vind in het kader van dat ook ik schilderijtjes maak en een artbook bijhou enzo zonder daadwerkelijk te kunnen tekenen

dit is trouwens een vrij regelmatig terugkerende discussie. tekenen of schilderen, kleur, compositie en creativiteit. artistieke vrijheid zit hem ook in de vrijheid om te maken wat je wilt. en wie weet wilde de minikunstenaar van de bovenste nu juist de kleurovergangen mooi doen. weet jij veel er zijn ook schilders geweest die enkel blokjes maakten en dat werd uiteindelijk een hele stroming.

quote:

Op maandag 9 december 2013 15:23 schreef Ouder1 het volgende:
Werkstuk op de Vrije School
[ afbeelding ]
Werkstuk op een reguliere school
[ afbeelding ]

Het één zal wellicht kunstzinniger lijken dan het ander maar in welke zit de meeste artistieke vrijheid?

Je kunt op basis van twee tekeningen toch niets zeggen over de artistieke vrijheid?
Je hebt geen idee wat de opdracht was, dus ook niet hoeveel vrijheid er was of genomen is.

het is trouwens in de 'kunst'wereld ook nog altijd een discussie over wat beter is: eerst fatsoenlijk de vaardigheden en de materialen leren kennen en beheersen en dan aan de slag met je artistiekheid, of andersom: laat je artistieke ikje los en begin gewoon, het beheersen van de materialen komt dan vanzelf. dat is echt niet vrije school eigen ofzo hoor.

quote:

Op maandag 9 december 2013 15:04 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ik weet niet hoelang jouw basisonderwijs was maar inclusief de kleuterjaren was dat in mijn tijd bij de VS 9 jaar en geen 2..

ja daarom het vraagteken in de post he?
Je schrijft ergens dat je in opstand kwam en dat je ouders je na twee jaar van de school afhaalden, ik dacht daarom dat je maar 2 jaar op een VS had gezeten. Maar kennelijk langer? De volle 9 jaar heb je niet gehaald neem ik aan als je ouders je eerder van die school hebben gehaald?

quote:

Op maandag 9 december 2013 16:27 schreef tombolafan het volgende:

[..]

ja daarom het vraagteken in de post he?
Je schrijft ergens dat je in opstand kwam en dat je ouders je na twee jaar van de school afhaalden, ik dacht daarom dat je maar 2 jaar op een VS had gezeten. Maar kennelijk langer? De volle 9 jaar heb je niet gehaald neem ik aan als je ouders je eerder van die school hebben gehaald?

Ik heb eerder al gezegd dat ik de basisschool gedaan heb. Er af gehaald staat dan voor niet naar de bovenbouw (het voortgezet). Bijna de volledige klas ging door al ben ik er een aantal in het tweede jaar toch weer tegengekomen.
2 jaar nadat ik er klaar mee was door de zelfmoord van dat meisje.

quote:

Op maandag 9 december 2013 17:00 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ik heb eerder al gezegd dat ik de basisschool gedaan heb. Er af gehaald staat dan voor niet naar de bovenbouw (het voortgezet). Bijna de volledige klas ging door al ben ik er een aantal in het tweede jaar toch weer tegengekomen.
2 jaar nadat ik er klaar mee was door de zelfmoord van dat meisje.

ah, ik kon niet ontdekken in welk jaar je er dan afgehaald werd, maar iig is het nu duidelijk evengoed zou ik als ik jou was proberen om naar de toekomst te kijken en daar zo open mogelijk in te gaan ipv alleen maar alles op je verleden gooien.

Stél dat je op een 'gewone' basisschool had gezeten dan was dat geen garantie geweest voor een beter leven denk ik, er zit ook een deel in jezelf

quote:

Op maandag 9 december 2013 08:54 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Die aansluiting bij de maatschappij gaat niet alleen over beheersing van taal en kunnen rekenen maar ook in de manier van denken. Dit levert sociale problemen op bij de intelligentere kinderen. Autisten gedijen goed in de VS maar intelligente kinderen krijgen ook autistische trekjes mee.

Nee. Hier kan ik het eenvoudig niet mee eens zijn. Voor autistische kinderen zijn de vrije vakken zoals toneel, euritmie etc. vaak onprettige onderbrekingen van het cognitieve, geordende werken. Mijn ervaring is dat kinderen met een stoornis in het autismespectrum zich beter op hun plek voelen in het regulier onderwijs.

quote:

Op maandag 9 december 2013 10:04 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ik wel want niet ieder kind is hetzelfde. Niet ieder kind functioneert op hetzelfde niveau en op dezelfde wijze. Door de lesstof leeftijdsafhankelijk op één bepaalde wijze aan te bieden missen kinderen die op een andere wijze kennis tot zich nemen volledig de boot. Zeker hoogbegaafde kinderen zijn al jong heel verstandelijk bezig met het vergaren van kennis. Zij leggen verbindingen en hebben veel meer achtergrond informatie nodig dan minder hoogbegaafde kinderen. Alleen worden die mogelijkheden om te leren dus resoluut afgesneden op een VS omdat dat niet bij die leeftijdsfase hoort.

Ik denk niet dat de problemen waar hoogbegaafde kinderen op school tegenaan lopen specifiek aan de vrije school gekoppeld kunnen worden. Die hebben bij elk soort onderwijs een voorsprong op hun leeftijdgenoten. Bij vrije scholen dan lossen ze dit op door het kind extra en uitdagender opdrachten aan te bieden of door het kind een klas hoger te plaatsen. Hoe dit bij andere schooltypen wordt aangepakt weet ik niet, omdat ik dat nooit van dichtbij heb meegemaakt, maar mijn gezonde verstand zegt dat het op een soortgelijke manier wordt aangepakt.

Daarnaast, inderdaad is niet ieder kind hetzelfde, zoals jij zegt. Daarom is het ook fijn dat er zo veel verschillende soorten onderwijs worden aangeboden, waaruit de ouders een bewuste, bij hun specifieke kind passende, school kunnen kiezen.
Ik ken gezinnen waarvan het ene kind wel, en het andere kind niet op de vrije school zit.

quote:

Op maandag 9 december 2013 10:54 schreef Ouder1 het volgende:
Aan jou de vraag: Hoeveel ruimte aan eigen creativiteit, eigen invulling en eigen fantasie krijgen de kinderen op de basisschool van de VS bij die creatieve vakken? En geef daar eens voorbeelden van?

Ik gaf al eerder een voorbeeld van het aanleren van bepaalde technieken; daarin ben je niet zo vrij: de materialen vragen nu eenmaal hun eigen behandeling. Zoals onterecht wordt verondersteld belemmer je daarmee een kind helemaal niet in zijn uitingen. Ik weet ook dat je door zelf te experimenteren vaak meer leert en waar het kan doe je dat ook. Maar dat kan niet overal. Als ik nog even terugkom op het 'schilderen tegen de haren'. Als ik voordoe 'hoe de volwassenen dit doen' (en dat vindt een kind heel fijn hoor, iets doen zoals de 'groten' dat doen) wil dat niet zeggen dat er geen kinderen zijn die het anders doen. Die ontdekken dan (met de penselen die ik gebruikte) dat de verf dan naar alle kanten spat en dus ook op de mooie witte blouse van de buurvrouw - zie daar het Pruisisch blauw maar eens uit te krijgen).
Ik had het over een opdracht: maak zoveel mogelijk verschillende nuances groen. Daarmee kan ieder kind naar hartenlust zijn eigen kleurencompositie maken.
Bij drie kleuren: rood - geel blauw - liet ik ze bv. zonder opdracht werken. 'Ga er maar eens mee aan de slag'. Dan werden de meeste schilderingen veelal bruin.
Een week later was dan de opdracht dat er minder bruin in moest zitten.
Blokfluit: hoe je die aan je mond zet en hoe je je vingers erop zet, ligt vast. Kun je eenmaal wat spelen, dan kun je ook eigen melodietjes maken. Geldt ook voor de muziekles. Er werden eigen muziekstukjes gemaakt; met eigen begeleiding op trom, met triangel enz. Ook met de instrumenten die de kinderen thuis bespeelden.
Handenarbeid: als kennismaking ging ik vaak met ze naar het bos om takken, stukjes hout te zoeken, waarin 'wat te zien was'. Vaak zagen ze er een draak, een vogel, een slang enz. in.
De techniek van het houtsnijden ligt vast. Experimenteren kan hier niet - behalve als je (diepe) snijwonden op de koop toe neemt - de mesjes zijn scherp!
Later uit stukjes hout bv. wel weer 'klassikaal'allemaal een muis; maar daarna weer een vorm die ook uit een blokje hout kan. Sommigen maakten een dolfijn, een otter, een orka, een (wal)vis enz.
In een ander jaar: holle en bolle vormen: de lepel bv. Sommige kinderen een lepeltje voor de suikerpot; een jongen uit een groot gezin: een flinke pollepel.
Naast gegeven toneelstukjes en het uitbeelden van gedichten - zie de fabel waarnaar ik even terug via een link verwees), maar ook door de kinderen zelf gemaakte toneelstukken, sketches; een schimmenspel om op te voeren in de lagere klassen, waarbij ik er alleen maar was voor de hand- en spandiensten (materiaal, elektra)
Met het tekenen al net zo: bepaalde techniek (de wasblokjes) leer je met aanwijzingen - wat je produceert is dan eens een opdracht, dan weer een illustratie bij de lesstof en dan weer iets wat je helemaal zelf mag weten. Dat laatste doen de kinderen ook heel graag en ik gaf ze daar alle ruimte voor. Ook iets maken met een ander kind.
Overigens: de illustraties die je hier plaatste, kun je niet helemaal vergelijken: de plant is een schildering - waarschijnlijk is de opdracht geweest: kun je uitdrukken hoe een plant eruit ziet in het vroege voorjaar (waarbij de intense zomerprachtkleuren en de gloedvolle herfsttinten nog ontbreken)
De andere illustratie lijkt mij een neerslag van een lessituatie - dat is dus een verbeelding van wat geweest is - die plant moet nog wel 'ontworpen' worden.
Ik zal zoeken naar een vergelijkbare illustratie.

Wat ik wil aangeven is dat op een reguliere school er veel meer ruimte is voor eigen interpretatie, voor eigen invulling in de tekeningen, schilderingen. Een opdracht bestaat bijvoorbeeld uit; maak een tekening/schildering over een verteld verhaal of over je weekeind of vakantie. De één zal dan een stripverhaal maken, de ander een realistische tekening, weer een ander meer een impressie. Meer kleuren, meer technieken, meer fantasie, meer creativiteit.

De resultaten mogen er dan minder 'mooi' uitzien, het ontwikkelen van de eigen creativiteit en fantasie wordt miz wel meer aangesproken. Een 'mooi' resultaat staat namelijk niet gelijk aan creativiteit.

Zonder het topic helemaal gelezen te hebben heb ik een paar punten bij de vrije school. Ik heb er zelf niet op gezeten maar een goede vriend van me wel, evenals wat mensen dicht uit de buurt.

Positief:
- Holistische kijk op de wereld, alles heeft met elkaar te maken en er bestaat meer dan rekenen en taal voor de citotoets. Ook met houtbewerking stimuleer je jouw hersenen. Ontzettend goed dat dit soort zaken belangrijk zijn.
- Redelijk wat vrijheid in keuzes. Technieken worden strikt aangeleerd, maar dat is niet zo erg... als je wilt leren tennissen moet je ook beginnen met goede techniek.
- Kinderen worden geprikkeld iets verder te kijken dan hun eigen kleine wereldje, heel mooi vind ik de schoolreizen waar men in afrika toiletten gaat timmeren etc.

Negatief:
- Te slap in gedragsregels. De vrije scholen die ik kende bevatten veel kinderen die maar wat deden. Een echte leidraad kregen ze niet. Kinderen zijn kinderen en kunnen nog niet alles zelf bepalen; ze hebben houvast nodig en binnen de kaders is zelf kiezen heel gezond. Mijn dochter van 4 mag kiezen wat ze wil aan het ontbijt; welk beleg ze wil, maar snoep of een hamburger doen we niet.
- Dogmatisch in het volgen van de leer van steiner. Veel geneuzel dat echt werkelijk nergens op is gebaseerd of bewezen. Net zoals die kleuren en scherpe hoeken. Hierin vind ik de vrije school eerder beperkend dan vrij.
- Te weinig aandacht voor theorethische vaardigheden.
- In het algemeen zouden vrije scholen iets beter op kunnen letten of ze wel studenten afleveren die een plek kunnen vinden in de maatschappij. Bijna alle vrije school leerlingen hadden meer moeite zich staande te houden in de echte wereld. En de meesten zijn hier dan ook niet direct beter van geworden.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 09:22 schreef Spanky78 het volgende:
- In het algemeen zouden vrije scholen iets beter op kunnen letten of ze wel studenten afleveren die een plek kunnen vinden in de maatschappij. Bijna alle vrije school leerlingen hadden meer moeite zich staande te houden in de echte wereld. En de meesten zijn hier dan ook niet direct beter van geworden.

In welk opzicht wordt "een plek vinden in de maatschappij" bemoeilijkt door de vrije school? En wat bedoel je met "er beter van worden"? Is dat financieel gezien?
Hebben ze moeite mee te komen in de prestatiemaatschappij?
Of ervaren ze innerlijke conflicten doordat hun in de jeugd gevormde waarden niet in lijn zijn met de prestatiemaatschappij? (En betekent dat dan automatisch dat die eigen waarden onjuist zijn?)
Of komen ze in beroepen terecht waarin niet veel te verdienen valt, non-profitsector, kunst, cultuur, dat soort?
Ervaren deze mensen zelf moeite zich staande te houden of is dat een beeld dat de buitenwereld van hen heeft?
Mijn ervaring is namelijk dat mensen die op de vrije school hebben gezeten, vaak een non-conformistische inslag hebben en zich bewust zijn van hun eigen talenten, zich minder laten leiden door wat "men" voorschrijft.
Veel bekende artiesten hebben Waldorfonderwijs genoten. Rutger Hauer bijvoorbeeld zou ik niet zomaar iemand willen noemen die mislukt door het leven gaat. Robin van Persie, Filemon. Internationaal: Anna Paquin, Ari Behn, Jens Stoltenberg (ex-premier Noorwegen), Jennifer Aniston, om er maar een paar te noemen. Wel zijn er veel in artistieke beroepen terechtgekomen ja, maar of je dat nou als een negatief resultaat van de vrije school moet zien?

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 09:22 schreef Spanky78 het volgende:
Zonder het topic helemaal gelezen te hebben heb ik een paar punten bij de vrije school. Ik heb er zelf niet op gezeten maar een goede vriend van me wel, evenals wat mensen dicht uit de buurt.

Positief:
- Holistische kijk op de wereld, alles heeft met elkaar te maken en er bestaat meer dan rekenen en taal voor de citotoets. Ook met houtbewerking stimuleer je jouw hersenen. Ontzettend goed dat dit soort zaken belangrijk zijn.
- Redelijk wat vrijheid in keuzes. Technieken worden strikt aangeleerd, maar dat is niet zo erg... als je wilt leren tennissen moet je ook beginnen met goede techniek.
- Kinderen worden geprikkeld iets verder te kijken dan hun eigen kleine wereldje, heel mooi vind ik de schoolreizen waar men in afrika toiletten gaat timmeren etc.

Die vrijheid in keuzes herken ik niet; die was in mijn ervaring juist heel erg beperkt. Navolgen (het nadoen van wat door de docent wordt voorgedaan) is juist één van de pijlers van het VS basisonderwijs.
Positief vind ik ook wel dat er meer over de oorsprong en het ontstaan van dingen wordt verteld. Hoe een spijkerbroek van katoenteelt (al verzwijgen ze de negatieve effecten) tot in de winkel komt bijvoorbeeld. Wie weet tegenwoordig nog hoe een katoenplant eruit ziet en voelt? Hoe een spiegel wordt gemaakt en hoe die werkt. Als ze daar wat minder zweverig in zouden zijn en wat minder tijd aan zouden besteden zou dat perfect zijn.

quote:

Negatief:
- Te slap in gedragsregels. De vrije scholen die ik kende bevatten veel kinderen die maar wat deden. Een echte leidraad kregen ze niet. Kinderen zijn kinderen en kunnen nog niet alles zelf bepalen; ze hebben houvast nodig en binnen de kaders is zelf kiezen heel gezond. Mijn dochter van 4 mag kiezen wat ze wil aan het ontbijt; welk beleg ze wil, maar snoep of een hamburger doen we niet.
- Dogmatisch in het volgen van de leer van steiner. Veel geneuzel dat echt werkelijk nergens op is gebaseerd of bewezen. Net zoals die kleuren en scherpe hoeken. Hierin vind ik de vrije school eerder beperkend dan vrij.
- Te weinig aandacht voor theorethische vaardigheden.
- In het algemeen zouden vrije scholen iets beter op kunnen letten of ze wel studenten afleveren die een plek kunnen vinden in de maatschappij. Bijna alle vrije school leerlingen hadden meer moeite zich staande te houden in de echte wereld. En de meesten zijn hier dan ook niet direct beter van geworden.

Die gedragsregels.. Daar sla je de spijker mee op zijn kop. Al heeft dat in mijn ervaring minder met keuzes (die had ik daar niet) dan met sociale omgang te maken. Aan de andere kant worden er juist weer veel dingen verboden zoals cowboytje spelen.
Er wordt eigenlijk best veel tijd besteed aan theoretische vaardigheden maar door de wijze waarop dat wordt gedaan is het weinig effectief. Veel geneuzel om een onderwerp heen.. eindeloze verhalen (zonder de clue uit te leggen) om een simpel dingetje uit te leggen dat in de reguliere school met een half uur besproken is. Omdat de clue niet wordt uitgelegd en er klassikaal wordt gewerkt is er dan ook veel te weinig inzicht of het individuele kind de lesstof ook heeft begrepen. Ook al kan het kind de verhalen bijna letterlijk navertellen.. wil niet zeggen dat ze de clue hebben begrepen.
Ik zou toe willen voegen:
- Weinig individuele opdrachten - veel wordt namelijk klassikaal gedaan

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 09:47 schreef debuurvrouw het volgende:
Er staat niet 'mislukt' er staat 'moeite zich staande te houden'

Dat is iets heel anders. En me kan je afvragen of je kind zonder dat het daar een vrije keuze in heeft min of meer te verplichten altijd tegen de stroom in te moeten zwemmen. Wat weer iets heel anders is dan je conformeren!

Dit.

Je zou het kunnen vergelijken met uit idealistische overtuiging je kind als enige blanke op een volledige zwarte school te zetten. Dat is heel mooi in theorie maar geeft je kind wel een zware dobber en een achterstand mee. Femke Halsema is daar ook op terug gekomen.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 09:47 schreef debuurvrouw het volgende:
Er staat niet 'mislukt' er staat 'moeite zich staande te houden'

Dat is iets heel anders. En me kan je afvragen of je kind zonder dat het daar een vrije keuze in heeft min of meer te verplichten altijd tegen de stroom in te moeten zwemmen. Wat weer iets heel anders is dan je conformeren!

Ik krijg niet de indruk dat kinderen op de vrije school leren hoe tegen de stroom in te zwemmen.
Wel wordt er een zekere nadruk gelegd op ieders eigenheid; dat dit wellicht inhoudt dat je niet altijd maar rücksichtslos met de stroom méé zwemt lijkt me een logisch gevolg. Ik denk dat mensen die op de vrije school hebben gezeten, meer vasthouden aan hun eigenheid en minder geneigd zijn zich te conformeren.
In dat opzicht kun je "moeite ervaren" in de samenleving, maar of dat dan aan de persoon ligt of aan de samenleving laat ik in het midden.
Laat ik alleen zeggen dat wie in dit land zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, al snel problemen vindt met de zich conformerende massa.

quote:

Op dinsdag 10 december 2013 09:22 schreef Spanky78 het volgende:
Bijna alle vrije school leerlingen hadden meer moeite zich staande te houden in de echte wereld. En de meesten zijn hier dan ook niet direct beter van geworden.

Bijna alle vrijeschoolleerlingen..??? Hoe meet je dat, hoe weet je dat.
Ik ken er ook die moeite hebben met 'het leven' - maar die komen ook nog uit een gezin - aan de school kan niet alles toegeschreven worden - ook de positieve dingen niet.
Bij mijn oudleerligen zit een kraanmachinist, iemand met een bloemenzaak, een podoloog, een huisarts, een paar met grafische bedrijfjes, een doktersassistente, iemand met een camping in Italië, een gynaecologe, een politieman; een fotografe en een met twaalf ambachten om er maar een paar te noemen; van veel weet ik het niet.

hier kun je ook een en ander lezen