LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Toen ik mijn poesiealbum kreeg en mijn moeder het concept uitlegde, begon ik te huilen. Want ik wilde mijn poesiealbum helemaal niet aan andere mensen geven.
Ik was net zes.
Ik was net zes.
The love you take is equal to the love you make.
quote:Op vrijdag 1 november 2013 13:04 schreef Gellius het volgende:
Ik geloof dat ik - en ik zal niet de enige geweest zijn - mij nog onsterfelijk belachelijk heb gemaakt door vol te houden dat het 'poëziealbum' moest zijn.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ja goed, maar bij mij was dat onsterfelijk belachelijk maken juist een zeer uitzonderlijke aangelegenheid, DO.
Ik heb zulke boekjes ook pas eerst bij mijn eigen kinderen gezien. Ik denk niet dat de jeugd zich er 'in mijn tijd' mee bezig hield. De jongens in ieder geval niet. En de meisjes hadden poesiealbums.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wij hadden autowrakken! Heerlijk! Ik heb de stellige indruk dat autowrakken in de jaren zeventig veel meer voorkwamen dan tegenwoordig. Het kan ook zijn dat dit vooral in Amsterdam het geval is, en dat je in een provincieplaatsje nog gerust een autowrak tussen twee huizen kan aantreffen. Maar ik zie het niet veel meer.
Autowrakken hadden we toen niet en zie ik nu eigenlijk ook nooit.quote:Op vrijdag 1 november 2013 13:43 schreef Gellius het volgende:
Wij hadden autowrakken! Heerlijk! Ik heb de stellige indruk dat autowrakken in de jaren zeventig veel meer voorkwamen dan tegenwoordig. Het kan ook zijn dat dit vooral in Amsterdam het geval is, en dat je in een provincieplaatsje nog gerust een autowrak tussen twee huizen kan aantreffen. Maar ik zie het niet veel meer.
Wij hadden wel een bouw. Dat is misschien nog wel het mooiste van alles. Om half vijf gingen die bouwvakkers weg en dan klommen wij over het HERAS-hekwerk. Over die steigers rennen, gereedschappen van bouwvakkers bekijken, muurtjes metselen met overgebleven specie, planken meenemen om een hut te bouwen.
Op een dag vonden we een enorme voorraad met gele wol in van die platen. Heerlijk zacht. Wij al die wol uit het plastic gehaald en een kamer in zo'n leegstaand nieuwbouwhuis gevuld met wol. Heerlijk in gerold en gestoeid. Natuurlijk bleek dat achteraf glaswol te zijn. Auw.
Zo leerden wij vroeger dingen. Door met gevaar voor eigen lijf en leden grove fouten te maken. Vergat je nooit meer wat.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Autowrakken lijken me eigenlijk helemaal niet handig om door te geven en gedichtjes in te schrijven.
Je kunt prima gedichtjes schrijven in een autowrak hoor. Wel was het altijd uitkijken op na-regendagen, wanneer het schuimrubber van de de kapotte zittingen zich volgezogen hadden met water. Een gedichtje schrijven in een doorweekte broek is niet echt plezierig.
De laatste tijd verblijf ik vaak in Beieren. Daar moet ik dan ook iedere middag en avond uit eten. Na een paar weken wordt dat ook vervelend.
Ik was in een restaurantje waar ik de eigenaresse goed had leren kennen. Die beval mij 'Kürbissuppe" aan. Ze zei het snel, ik had echt geen idee waar ze het over had, terwijl mijn Duits goed is. "Kürbissuppe!". Uiteindelijk liet ze me een pompoen zien en had ik het door. Typisch streekgerecht daar. Heel erg lekker trouwens, met een soort pijnboompitjes en een speciale kürbissosse er door heen.
Ik was in een restaurantje waar ik de eigenaresse goed had leren kennen. Die beval mij 'Kürbissuppe" aan. Ze zei het snel, ik had echt geen idee waar ze het over had, terwijl mijn Duits goed is. "Kürbissuppe!". Uiteindelijk liet ze me een pompoen zien en had ik het door. Typisch streekgerecht daar. Heel erg lekker trouwens, met een soort pijnboompitjes en een speciale kürbissosse er door heen.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Zo zag zij er ongeveer uit:
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
En die zwarte vloeistof in de soep is Kürbiskerrnöl. Olie uit de pitjes van pompoenen! Hoe bedenken ze het allemaal.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Oh. En ik ben vandaag 3 maanden gestopt met roken. Helemaal. De eerste 2 maanden was ik nog een roker die niet meer rookte, maar sinds een paar weken taan ik er niet meer naar. Ben ik toch wel heel blij mee.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
En dat was dan niet eens een typo!quote:Op vrijdag 1 november 2013 20:50 schreef Gellius het volgende:
*taal. Je taalt er niet meer naar. Ik wel, helaas.
Tja. Ik weet wat het is. Heb zo'n 23 jaar gerookt. Best wel lang dus. Het roken zat me de laatste jaren gewoon niet lekker meer. Kon er ook maar minder van genieten.
Eigenlijk is 2 maanden onbevredigd verlangen maar een hele kleine moeite om er vanaf te komen hoor!
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Ja, die heb ik ook ooit gekocht in Duitsland, afgelopen kerst in Berlijn. Lekker en gezond. De dame die het me verkocht sprak een paar woorden Nederlands: 'Heel goed voor de prostaat.'quote:Op vrijdag 1 november 2013 19:04 schreef LXIV het volgende:
En die zwarte vloeistof in de soep is Kürbiskerrnöl. Olie uit de pitjes van pompoenen! Hoe bedenken ze het allemaal.
Meer Nederlands heb je als vrouw eigenlijk niet nodig.
anonieme razernist
Een zeer rottig aspect van lesgeven zijn de begrafenissen die ik met enige regelmaat heb, van leerlingen of ouders van leerlingen. Zo meteen heb ik een begrafenis van een moeder die drie kinderen moest achterlaten. Wat een kutzooi.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
De dood is klote.
Wat niet-roken betreft, twee maanden is niks. Dat is de eerste euforie over het feit dat je er vanaf bent. Over een halfjaar of een jaar ofzo, als niet-roken een gewoonte is geworden, overkomt je een gevoel van heimwee, van het roken af te zijn. Of je denkt, dat je wel zo sterk bent niet meer aan roken te beginnen; ook niet als je één sigaret opsteekt. Dat is een gevaarlijk moment, niet zonder pijn.
Wat niet-roken betreft, twee maanden is niks. Dat is de eerste euforie over het feit dat je er vanaf bent. Over een halfjaar of een jaar ofzo, als niet-roken een gewoonte is geworden, overkomt je een gevoel van heimwee, van het roken af te zijn. Of je denkt, dat je wel zo sterk bent niet meer aan roken te beginnen; ook niet als je één sigaret opsteekt. Dat is een gevaarlijk moment, niet zonder pijn.
Het houdt een keer op natuurlijk.
Dat ken ik en in die valkuil ben ik al eens gestapt. Dus hopelijk doe ik dat niet weer.quote:
De dood is klote.
Wat niet-roken betreft, twee maanden is niks. Dat is de eerste euforie over het feit dat je er vanaf bent. Over een halfjaar of een jaar ofzo, als niet-roken een gewoonte is geworden, overkomt je een gevoel van heimwee, van het roken af te zijn. Of je denkt, dat je wel zo sterk bent niet meer aan roken te beginnen; ook niet als je één sigaret opsteekt. Dat is een gevaarlijk moment, niet zonder pijn.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
