F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
In hoeverre zijn de mensen om je heen bewust en op welk niveau; hoe diep gaan hun gedachten? Wat doen zij op dit moment, hoe voelen zij zich op dit moment en hoe reageren zij daarop?
Henk zit in de trein en ademt hevig. Is Henk bewust van het volume waarop hij ademt? Hij ademt namelijk best hard, en wat denken zijn omstanders ervan, of zijn de hersenen van Henk verlamt terwijl hij uit het raam staart en de Metro leest. In het laatste geval zou je ook kunnen spreken van zelfbewustzijn in de definitie van 'zelfverzekerdheid' en niet gevende om wat de mensen om zich heen denken. Dit is een voorbeeld van het zelfbewustzijn in een plek met meerdere mensen, maar hoe zelfbewust ben je op een plek waar enkel jij je in begeeft?
Margreet is een part-time verzorgster en part-time huisvrouw. In de tijd dat ze thuis is zit ze op facebook, FOK!, kijkt ze TV en doet wat klusjes. Ze maakt zich erg druk om wat er allemaal gaande is; zwarte piet wordt eventueel verbannen, de hypotheken stijgen, de zorgkosten gaan omhoog en wat nog allemaal niet. Margreet is zo boos over het zwarte piet gebeuren en uit haar woede zonder pardon op het internet.
Willemijn weegt 120 kg. Willemijn was ook nooit zo dik. Er kwam een moment in haar leven zo rond haar 24ste dat ze fors in gewicht toenam. "Ik heb zoveel verschillende diëten geprobeerd, maar geen enkele helpt," zegt ze dan. De mobiliteit van Willemijn is met grote stappen achteruit gegaan. Het is lastig om zich voort te bewegen. Ze blijft maar eten.
Gerard werkt 25 uur per week. Het werk wat hij uitvoert is niet zo heel spannend, maar hij is er tevreden mee. Elke dag is echter hetzelfde en elke dag gaat het over pensioenen, de vuile graaiers in Den Haag en buitenlanders die het land vervuilen. Er gaat geen dag voorbij zonder dat deze onderwerpen aan bod komen. Gerard heeft een dochter die bijna 18 is. Gerard verlangt ernaar om de boel in Nederland te koop te zetten wilt zich een huisje in Griekenland kopen, om daar zijn leven voort te zetten. Het is lastig; dochter is erg belangrijk en de afstand zou te groot zijn. Begrijpelijk. Er gaan vijf jaar voorbij en Gerard heeft nog steeds dezelfde baan, snijdt dezelfde onderwerpen aan, terwijl dochter al getrouwd is en samenwoont.
In hoeverre zijn bovenstaande mensen zelfbewust dat de energie waar zij over beschikken volledig besteed wordt aan (vaak) nutteloze dingen en deze energie beter elders in geïnvesteerd kan worden?
Hoe bewust zijn mensen over het algemeen van zichzelf en hun leven? Ik heb het idee dat mensen het leven bewandelen in een gedeeltelijke slaap of hypnose en vaak diep (lees: diep in hun hart) doodongelukkig zijn, terwijl zij dit gevoel zoveel mogelijk proberen te onderdrukken. Is het leven niet wat ze ervan verwachten, hebben zij de hoop opgegeven of zijn ze niet bewust van de kansen? Is het dan zo moeilijk om innerlijk gelukkig te zijn, of zijn zij niet bewust hoe gelukkig te worden?
[ Bericht 3% gewijzigd door Yuri_Boyka op 30-10-2013 04:34:48 ]
Henk zit in de trein en ademt hevig. Is Henk bewust van het volume waarop hij ademt? Hij ademt namelijk best hard, en wat denken zijn omstanders ervan, of zijn de hersenen van Henk verlamt terwijl hij uit het raam staart en de Metro leest. In het laatste geval zou je ook kunnen spreken van zelfbewustzijn in de definitie van 'zelfverzekerdheid' en niet gevende om wat de mensen om zich heen denken. Dit is een voorbeeld van het zelfbewustzijn in een plek met meerdere mensen, maar hoe zelfbewust ben je op een plek waar enkel jij je in begeeft?
Margreet is een part-time verzorgster en part-time huisvrouw. In de tijd dat ze thuis is zit ze op facebook, FOK!, kijkt ze TV en doet wat klusjes. Ze maakt zich erg druk om wat er allemaal gaande is; zwarte piet wordt eventueel verbannen, de hypotheken stijgen, de zorgkosten gaan omhoog en wat nog allemaal niet. Margreet is zo boos over het zwarte piet gebeuren en uit haar woede zonder pardon op het internet.
Willemijn weegt 120 kg. Willemijn was ook nooit zo dik. Er kwam een moment in haar leven zo rond haar 24ste dat ze fors in gewicht toenam. "Ik heb zoveel verschillende diëten geprobeerd, maar geen enkele helpt," zegt ze dan. De mobiliteit van Willemijn is met grote stappen achteruit gegaan. Het is lastig om zich voort te bewegen. Ze blijft maar eten.
Gerard werkt 25 uur per week. Het werk wat hij uitvoert is niet zo heel spannend, maar hij is er tevreden mee. Elke dag is echter hetzelfde en elke dag gaat het over pensioenen, de vuile graaiers in Den Haag en buitenlanders die het land vervuilen. Er gaat geen dag voorbij zonder dat deze onderwerpen aan bod komen. Gerard heeft een dochter die bijna 18 is. Gerard verlangt ernaar om de boel in Nederland te koop te zetten wilt zich een huisje in Griekenland kopen, om daar zijn leven voort te zetten. Het is lastig; dochter is erg belangrijk en de afstand zou te groot zijn. Begrijpelijk. Er gaan vijf jaar voorbij en Gerard heeft nog steeds dezelfde baan, snijdt dezelfde onderwerpen aan, terwijl dochter al getrouwd is en samenwoont.
In hoeverre zijn bovenstaande mensen zelfbewust dat de energie waar zij over beschikken volledig besteed wordt aan (vaak) nutteloze dingen en deze energie beter elders in geïnvesteerd kan worden?
Hoe bewust zijn mensen over het algemeen van zichzelf en hun leven? Ik heb het idee dat mensen het leven bewandelen in een gedeeltelijke slaap of hypnose en vaak diep (lees: diep in hun hart) doodongelukkig zijn, terwijl zij dit gevoel zoveel mogelijk proberen te onderdrukken. Is het leven niet wat ze ervan verwachten, hebben zij de hoop opgegeven of zijn ze niet bewust van de kansen? Is het dan zo moeilijk om innerlijk gelukkig te zijn, of zijn zij niet bewust hoe gelukkig te worden?
[ Bericht 3% gewijzigd door Yuri_Boyka op 30-10-2013 04:34:48 ]
If not now, then when.
Het is onmogelijk voor onze hersenen om alle binnenkomende informatie tegelijkertijd te bevatten. Daarom bestaan er mechanismen (in de zintuigen en het brein) om die informatiestroom af te knijpen tot een hoeveelheid data die beheersbaar is. Die hoeveelheid data is inderdaad verbazingwekkend laag. We missen elke seconde gigantisch veel (soms heel belangrijke) details.
Ook zijn onze hersenen niet in staat om elke actie bewust uit te voeren. Hier zit een hoop automatisme en snelkoppelingen in die het bewustzijn ontwijken.
Dit is de normale staat van een mens. Dat jij dat wil vergelijken met een hypnose of gedeeltelijke slaap is denk ik eerder een waardeoordeel/polemiek op basis van frustratie dan een accurate vergelijking. Slaap is slaap, bewust zijn is bewustzijn. Hoe klein je het verschil ook vind, het verschil is er. Natuurlijk is er verschil tussen mensen maar ik denk dat dat nogal marginaal is over de gehele populatie
Nog een gedachte: precies weten wat er mis is met het gedrag van anderen maar een blinde vlek hebben voor je eigen gedrag lijkt binnen de lijn van je eigen voorbeeldverhalen te vallen dus wat dat betreft ben jij nu (volgens je eigen oordeel) in een gedeeltelijke slaap/hypnose.
Maar jij en ik weten natuurlijk dat dat niet klopt.
Ben het overigens wel met je eens dat onze verwachtingen vaak in de weg staan om geluk te kunnen ervaren maar ik denk dat bijna iedereen wel eens los kan laten in zijn/haar leven om het te ervaren. Alleen niet voor een langere tijd. En misschien is het ook wel helemaal niet mogelijk om geluk te voelen zonder een tijd lang de deinende grijze massa van de dagelijkse sleur te kennen.
Ook zijn onze hersenen niet in staat om elke actie bewust uit te voeren. Hier zit een hoop automatisme en snelkoppelingen in die het bewustzijn ontwijken.
Dit is de normale staat van een mens. Dat jij dat wil vergelijken met een hypnose of gedeeltelijke slaap is denk ik eerder een waardeoordeel/polemiek op basis van frustratie dan een accurate vergelijking. Slaap is slaap, bewust zijn is bewustzijn. Hoe klein je het verschil ook vind, het verschil is er. Natuurlijk is er verschil tussen mensen maar ik denk dat dat nogal marginaal is over de gehele populatie
Nog een gedachte: precies weten wat er mis is met het gedrag van anderen maar een blinde vlek hebben voor je eigen gedrag lijkt binnen de lijn van je eigen voorbeeldverhalen te vallen dus wat dat betreft ben jij nu (volgens je eigen oordeel) in een gedeeltelijke slaap/hypnose.
Maar jij en ik weten natuurlijk dat dat niet klopt.
Ben het overigens wel met je eens dat onze verwachtingen vaak in de weg staan om geluk te kunnen ervaren maar ik denk dat bijna iedereen wel eens los kan laten in zijn/haar leven om het te ervaren. Alleen niet voor een langere tijd. En misschien is het ook wel helemaal niet mogelijk om geluk te voelen zonder een tijd lang de deinende grijze massa van de dagelijkse sleur te kennen.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Interessant. Ik heb vaak wel het idee dat veel mensen op de automatische piloot leven en de dingen doen die ze doen zonder zich bewust te zijn of na te denken of en hoe dit ook anders kan. En of ze dat wel willen, kijk naar het voorbeeld van de man die zich in Griekenland wil vestigen maar er nooit toe komt. Is dat een weloverwogen keuze of komt die voort uit zaken als angst, niet-durven, de implicaties niet kunnen overzien, eigenlijk geen risico willen nemen?
Misschien sussen ze zichzelf in slaap met het idee dat hun dromen "eigenlijk irreëel" zijn, om maar niet aan zichzelf te hoeven toegeven dat ze in wezen diepongelukkig zijn.
Misschien sussen ze zichzelf in slaap met het idee dat hun dromen "eigenlijk irreëel" zijn, om maar niet aan zichzelf te hoeven toegeven dat ze in wezen diepongelukkig zijn.
Ik probeer me cortisol levels onder controle te houden zodat ik zelf meer controle heb in situaties van stress.
Helemaal eens met SpecialK:
- De fysiologie van de mens functioneert in hoofdzaak onbewust en volautomatisch.
- Daarboven op leren mensen vaardigheden en kennis, waar ze pas goed mee uit de voeten kunnen, als ze die op de automatische piloot kunnen uitvoeren. Op jonge leeftijd is er nog een grote mate van ongevormdheid en flexibiliteit. Naarmate je ouder wordt neemt dat af.
- Mensen kunnen ook uit hun patronen te stappen, maar daarin is de omgeving vaak de aanzetter / afdwinger.
- Het idee, dat al je gedrag begint vanuit bewuste keuzes, is grotendeels een illusie. Mensen die dit verkondigen zitten zelf in een ander spoor, dat net zozeer bestaat uit patronen waar ze ingerold zijn.
- Je kunt wel spelen met dit gegeven en moedwillig je bestaande patronen doorbreken. Dat kan op kleine schaal; je hoeft niet gelijk te emigreren naar een onbekend land. Dat spelen geeft een reeel gevoel van vrijheid.
- Maar als je dit moet doen onder de morele druk van anderen, tegen je eigen ideeen of voorkeuren in, dan is het de hel. Deze dwingende types, die zogezegd het allemaal beter weten en anderen de les lezen, zouden eens meer aan zelfreflectie moeten doen.
- De fysiologie van de mens functioneert in hoofdzaak onbewust en volautomatisch.
- Daarboven op leren mensen vaardigheden en kennis, waar ze pas goed mee uit de voeten kunnen, als ze die op de automatische piloot kunnen uitvoeren. Op jonge leeftijd is er nog een grote mate van ongevormdheid en flexibiliteit. Naarmate je ouder wordt neemt dat af.
- Mensen kunnen ook uit hun patronen te stappen, maar daarin is de omgeving vaak de aanzetter / afdwinger.
- Het idee, dat al je gedrag begint vanuit bewuste keuzes, is grotendeels een illusie. Mensen die dit verkondigen zitten zelf in een ander spoor, dat net zozeer bestaat uit patronen waar ze ingerold zijn.
- Je kunt wel spelen met dit gegeven en moedwillig je bestaande patronen doorbreken. Dat kan op kleine schaal; je hoeft niet gelijk te emigreren naar een onbekend land. Dat spelen geeft een reeel gevoel van vrijheid.
- Maar als je dit moet doen onder de morele druk van anderen, tegen je eigen ideeen of voorkeuren in, dan is het de hel. Deze dwingende types, die zogezegd het allemaal beter weten en anderen de les lezen, zouden eens meer aan zelfreflectie moeten doen.
The view from nowhere.
Omdat je door de weeks waarschijnlijk volgens vaste patronen leeft. Je staat op, gaat naar school/werk, sport, etc. Een vaste planning dus. Terwijl je in het weekend vrij bent om te doen en laten wat je wilt.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 07:14 schreef kristalhelder het volgende:
Ik merk voor mijn idee wel dat ik doordeweeks meer op de automatische piloot sta dan in het weekend
Knapen die storneren willen moeten mannen met automatische incasso's zijn
De mensen die TS in de OP beschrijft vallen wel een beetje onder de laag/niet geschoolden van het land. Die mensen kijken over het algemeen niet verder dan hun neus lang is en zullen minder bewust van zichzelf zijn, bij 'hoger' opgeleiden ligt dit mijn inziens wel anders. TS doel jij niet meer op de mensen die elkaar maar blindelings napraten?
Kapitein Høken was een monster kearl
Ik denk dat TS ook doelt op de mensen die zijn zonder zich bewust te zijn van hun zijn.
Dat is niet eens bewust patronen volgen, zelfs niet onbewust patronen volgen, maar helemaal geen idee hebben van het bestaan van patronen en gewoon doen wat ze doen tot op een dag het leven voorbij is.
Ik denk dat ook hogeropgeleiden zich in patronen bewegen, iedereen kent wel dat je in de auto rijdt en ineens denkt "ben ik al hier?" zonder je het tussenliggende stuk te herinneren.
Bewuste keuzes maken hangt minder aan de vrije wil dan mensen zichzelf wijsmaken.
Kijk maar naar mode. Iedereen kleedt zich volgens wat nu gebruikelijk is, ofwel de hipste versie ervan, ofwel de goedkoopste versie ervan, en men maakt zichzelf wijs dat die keuze een bewuste keuze was, maar in feite is het meestromen in het patroon dat je ertoe dwingt, zonder dat je je ervan bewust bent. Wanneer iemand zich werkelijk anders en volgens zijn eigen keuze kleedt, bijvoorbeeld zoals men er 300 jaar geleden bij liep, simpelweg omdat hij dat mooier vindt dan wat er nu in de winkels hangt, dan wordt zo iemand voor excentriek gezien, niet passend, onaangepast enz. Er hangt veelal een negatieve connotatie aan mensen die te veel afwijken van wat in een maatschappij als normaal wordt beschouwd.
Conformeren is m.i. ook een manier om niet te hoeven nadenken - het zelfbewustzijn (van zichzelf bewust zijn) gaat misschien vaak niet eens veel verder dan "pas ik in het plaatje, wijk ik niet te veel in negatieve zin af".
Ik weet zeker dat vrijwel niemand die zich vanmorgen aankleedde, zijn brood smeerde en in de auto of fiets op weg naar zijn school of werk ging, zich afvroeg of dit nou was wat hij echt wilde en waar hij op dat moment echt behoefte aan had.
En zelfs wanneer je in het weekend dingen doet waar je "behoefte" aan hebt, uit je doordeweekse patroon stapt, doe je dan waar je écht behoefte aan hebt, of doe je dan nog steeds mee met anderen, zonder eigenlijk werkelijk na te denken over wat er achter je gedrag zit?
Dat is niet eens bewust patronen volgen, zelfs niet onbewust patronen volgen, maar helemaal geen idee hebben van het bestaan van patronen en gewoon doen wat ze doen tot op een dag het leven voorbij is.
Ik denk dat ook hogeropgeleiden zich in patronen bewegen, iedereen kent wel dat je in de auto rijdt en ineens denkt "ben ik al hier?" zonder je het tussenliggende stuk te herinneren.
Bewuste keuzes maken hangt minder aan de vrije wil dan mensen zichzelf wijsmaken.
Kijk maar naar mode. Iedereen kleedt zich volgens wat nu gebruikelijk is, ofwel de hipste versie ervan, ofwel de goedkoopste versie ervan, en men maakt zichzelf wijs dat die keuze een bewuste keuze was, maar in feite is het meestromen in het patroon dat je ertoe dwingt, zonder dat je je ervan bewust bent. Wanneer iemand zich werkelijk anders en volgens zijn eigen keuze kleedt, bijvoorbeeld zoals men er 300 jaar geleden bij liep, simpelweg omdat hij dat mooier vindt dan wat er nu in de winkels hangt, dan wordt zo iemand voor excentriek gezien, niet passend, onaangepast enz. Er hangt veelal een negatieve connotatie aan mensen die te veel afwijken van wat in een maatschappij als normaal wordt beschouwd.
Conformeren is m.i. ook een manier om niet te hoeven nadenken - het zelfbewustzijn (van zichzelf bewust zijn) gaat misschien vaak niet eens veel verder dan "pas ik in het plaatje, wijk ik niet te veel in negatieve zin af".
Ik weet zeker dat vrijwel niemand die zich vanmorgen aankleedde, zijn brood smeerde en in de auto of fiets op weg naar zijn school of werk ging, zich afvroeg of dit nou was wat hij echt wilde en waar hij op dat moment echt behoefte aan had.
En zelfs wanneer je in het weekend dingen doet waar je "behoefte" aan hebt, uit je doordeweekse patroon stapt, doe je dan waar je écht behoefte aan hebt, of doe je dan nog steeds mee met anderen, zonder eigenlijk werkelijk na te denken over wat er achter je gedrag zit?
Bedankt voor jullie input! 
Verder zijn de voorbeelden real-life ervaringen van mensen die in mijn omgeving zaten met hier en daar een kleine aanpassing.
“You are the average of the five people you spend the most time with.”
[ Bericht 0% gewijzigd door Yuri_Boyka op 30-10-2013 13:43:31 ]
Dit is niet precies wat ik bedoel. Echter heb ik zoiets gelezen inderdaad. Heb je een voorbeeld van een dergelijke situatie waarin veel data verloren gaat, zodat ik beter kan begrijpen wat jij precies bedoelt?quote:Op woensdag 30 oktober 2013 04:58 schreef SpecialK het volgende:
Het is onmogelijk voor onze hersenen om alle binnenkomende informatie tegelijkertijd te bevatten. Daarom bestaan er mechanismen (in de zintuigen en het brein) om die informatiestroom af te knijpen tot een hoeveelheid data die beheersbaar is. Die hoeveelheid data is inderdaad verbazingwekkend laag. We missen elke seconde gigantisch veel (soms heel belangrijke) details.
Ook zijn onze hersenen niet in staat om elke actie bewust uit te voeren. Hier zit een hoop automatisme en snelkoppelingen in die het bewustzijn ontwijken.
De term die Gwywen gebruikt (automatische piloot) is een wat betere omschrijving voor mijn OP. Mijn vragen komen niet voort uit frustratie maar eerder uit een soort onbegrip waarbij ik denk: hoe kan het dat wat die persoon nu doet/zegt, hoogstwaarschijnlijk niet bewust is van wat hij doet/zegt.quote:Dit is de normale staat van een mens. Dat jij dat wil vergelijken met een hypnose of gedeeltelijke slaap is denk ik eerder een waardeoordeel/polemiek op basis van frustratie dan een accurate vergelijking. Slaap is slaap, bewust zijn is bewustzijn. Hoe klein je het verschil ook vind, het verschil is er. Natuurlijk is er verschil tussen mensen maar ik denk dat dat nogal marginaal is over de gehele populatie
Ik ben zelf bijvoorbeeld extreem zelfbewust en analyseer mijn gedragingen, patronen en gewoontes om mede daardoor mijzelf te verbeteren tot de beste versie die ik worden kan, als in het volledig benutten van mijn potentieel. Vaak ervaar ik het positief, maar soms ook negatief. Er zijn dagen waarop ik moe word van mijn brein. Echter heb je gedeeltelijk gelijk. Soms dan zie ik wat er 'mis' is met iemand anders zijn gedrag en ironisch gezien vertoon ik hetzelfde gedrag. Hier word ik (extreem) bewust van en wil het verbeteren in plaats van erover na te denken en vervolgens verder te leven in het onbewuste. De persoon waar ik het gedrag zag, leeft verder in het onbewuste.quote:Nog een gedachte: precies weten wat er mis is met het gedrag van anderen maar een blinde vlek hebben voor je eigen gedrag lijkt binnen de lijn van je eigen voorbeeldverhalen te vallen dus wat dat betreft ben jij nu (volgens je eigen oordeel) in een gedeeltelijke slaap/hypnose.
Verder zijn de voorbeelden real-life ervaringen van mensen die in mijn omgeving zaten met hier en daar een kleine aanpassing.
Ik ben het er wel mee eens dat je in de meeste gevallen eerst door een dikke massa moet voordat je echt gelukkig wordt.quote:Ben het overigens wel met je eens dat onze verwachtingen vaak in de weg staan om geluk te kunnen ervaren maar ik denk dat bijna iedereen wel eens los kan laten in zijn/haar leven om het te ervaren. Alleen niet voor een langere tijd. En misschien is het ook wel helemaal niet mogelijk om geluk te voelen zonder een tijd lang de deinende grijze massa van de dagelijkse sleur te kennen.
Naja, het is sowieso het "Ik wil iets, maar ik verzin ook gelijk een excuses om het niet te willen." gedrag dat je bij heel veel mensen ziet. Het enige wat ik niet begrijp is dat Gerard na vijf jaar nog steeds in Nederland woont, terwijl een emigratie prima mogelijk is zonder complicaties of wat dan ook. Het zal ook wel met moed en angst te maken hebben inderdaad. Het is vanzelfsprekend dat de mens kiest om de weg met de minste risico's te bewandelen.quote:
Interessant. Ik heb vaak wel het idee dat veel mensen op de automatische piloot leven en de dingen doen die ze doen zonder zich bewust te zijn of na te denken of en hoe dit ook anders kan. En of ze dat wel willen, kijk naar het voorbeeld van de man die zich in Griekenland wil vestigen maar er nooit toe komt. Is dat een weloverwogen keuze of komt die voort uit zaken als angst, niet-durven, de implicaties niet kunnen overzien, eigenlijk geen risico willen nemen?
Misschien sussen ze zichzelf in slaap met het idee dat hun dromen "eigenlijk irreëel" zijn, om maar niet aan zichzelf te hoeven toegeven dat ze in wezen diepongelukkig zijn.
Cortisol is een bitch. Ik raad je mediteren aan om over nog mee zelfcontrole te beschikken.quote:
Ik probeer me cortisol levels onder controle te houden zodat ik zelf meer controle heb in situaties van stress.
Mooi samengevat.quote:
Helemaal eens met SpecialK:
- De fysiologie van de mens functioneert in hoofdzaak onbewust en volautomatisch.
- Daarboven op leren mensen vaardigheden en kennis, waar ze pas goed mee uit de voeten kunnen, als ze die op de automatische piloot kunnen uitvoeren. Op jonge leeftijd is er nog een grote mate van ongevormdheid en flexibiliteit. Naarmate je ouder wordt neemt dat af.
- Mensen kunnen ook uit hun patronen te stappen, maar daarin is de omgeving vaak de aanzetter / afdwinger.
- Het idee, dat al je gedrag begint vanuit bewuste keuzes, is grotendeels een illusie. Mensen die dit verkondigen zitten zelf in een ander spoor, dat net zozeer bestaat uit patronen waar ze ingerold zijn.
- Je kunt wel spelen met dit gegeven en moedwillig je bestaande patronen doorbreken. Dat kan op kleine schaal; je hoeft niet gelijk te emigreren naar een onbekend land. Dat spelen geeft een reeel gevoel van vrijheid.
- Maar als je dit moet doen onder de morele druk van anderen, tegen je eigen ideeen of voorkeuren in, dan is het de hel. Deze dwingende types, die zogezegd het allemaal beter weten en anderen de les lezen, zouden eens meer aan zelfreflectie moeten doen.
Dat heb je inderdaad goed gezien en deze reactie zag ik ook aankomen. Ik ben zelf van mening dat een groot deel van de bevolking in de lage en middenklasse veelal onbewust zijn. Het lijkt mij ook dat de mensen uit de hogere klassen veel zelfbewuster waren van hun leven en zich daardoor beter hebben kunnen ontwikkelen waardoor ze uiteindelijk ook terecht gekomen zijn in een hogere klas of juist de patronen en gewoontes van hun persoonlijke omgeving hebben geërfd.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 10:45 schreef DomineeGremdaat het volgende:
De mensen die TS in de OP beschrijft vallen wel een beetje onder de laag/niet geschoolden van het land. Die mensen kijken over het algemeen niet verder dan hun neus lang is en zullen minder bewust van zichzelf zijn, bij 'hoger' opgeleiden ligt dit mijn inziens wel anders. TS doel jij niet meer op de mensen die elkaar maar blindelings napraten?
“You are the average of the five people you spend the most time with.”
Jij begrijpt mij.quote:
Ik denk dat TS ook doelt op de mensen die zijn zonder zich bewust te zijn van hun zijn.
Dat is niet eens bewust patronen volgen, zelfs niet onbewust patronen volgen, maar helemaal geen idee hebben van het bestaan van patronen en gewoon doen wat ze doen tot op een dag het leven voorbij is.
Ik denk dat ook hogeropgeleiden zich in patronen bewegen, iedereen kent wel dat je in de auto rijdt en ineens denkt "ben ik al hier?" zonder je het tussenliggende stuk te herinneren.
Bewuste keuzes maken hangt minder aan de vrije wil dan mensen zichzelf wijsmaken.
Kijk maar naar mode. Iedereen kleedt zich volgens wat nu gebruikelijk is, ofwel de hipste versie ervan, ofwel de goedkoopste versie ervan, en men maakt zichzelf wijs dat die keuze een bewuste keuze was, maar in feite is het meestromen in het patroon dat je ertoe dwingt, zonder dat je je ervan bewust bent. Wanneer iemand zich werkelijk anders en volgens zijn eigen keuze kleedt, bijvoorbeeld zoals men er 300 jaar geleden bij liep, simpelweg omdat hij dat mooier vindt dan wat er nu in de winkels hangt, dan wordt zo iemand voor excentriek gezien, niet passend, onaangepast enz. Er hangt veelal een negatieve connotatie aan mensen die te veel afwijken van wat in een maatschappij als normaal wordt beschouwd.
Conformeren is m.i. ook een manier om niet te hoeven nadenken - het zelfbewustzijn (van zichzelf bewust zijn) gaat misschien vaak niet eens veel verder dan "pas ik in het plaatje, wijk ik niet te veel in negatieve zin af".
Ik weet zeker dat vrijwel niemand die zich vanmorgen aankleedde, zijn brood smeerde en in de auto of fiets op weg naar zijn school of werk ging, zich afvroeg of dit nou was wat hij echt wilde en waar hij op dat moment echt behoefte aan had.
En zelfs wanneer je in het weekend dingen doet waar je "behoefte" aan hebt, uit je doordeweekse patroon stapt, doe je dan waar je écht behoefte aan hebt, of doe je dan nog steeds mee met anderen, zonder eigenlijk werkelijk na te denken over wat er achter je gedrag zit?
[ Bericht 0% gewijzigd door Yuri_Boyka op 30-10-2013 13:43:31 ]
If not now, then when.
Ik heb me ook altijd afgevraagd of de een daar meer "aanleg" voor heeft dan de ander.
Als kind was ik best wel heel erg verlegen en daardoor ook denk ik heel erg bewust van mijzelf vooral als de aandacht van andere mensen op mij gericht was. Als die aandacht niet op mij gericht was, was ik me weer erg bewust dat ik buiten de groep stond.
Ik weet nog dat toen ik een jaar of 7 was me afvroeg hoe het zou zijn als "ik" in het lichaam van een ander zou zitten.
Ik ben niet meer zo verlegen maar dat bewust zijn van mezelf is altijd wel gebleven. Je staat bijv. in de rij bij de supermarkt en de klant voor je maakt een gezellig praatje over koetjes en kalfjes: "ik" sta daar "bewust" buiten. Als ik aan dan de beurt bent doe ik eigenlijk precies hetzelfde maar dan ben ik me daar vaak ook weer bewust van.
Vroeger dacht ik dat het te maken had met mijn onzekerheid. Die onzekerheid is voor het grootste deel wel verdwenen maar dat bewust zijn van mezelf is gebleven.
Als kind was ik best wel heel erg verlegen en daardoor ook denk ik heel erg bewust van mijzelf vooral als de aandacht van andere mensen op mij gericht was. Als die aandacht niet op mij gericht was, was ik me weer erg bewust dat ik buiten de groep stond.
Ik weet nog dat toen ik een jaar of 7 was me afvroeg hoe het zou zijn als "ik" in het lichaam van een ander zou zitten.
Ik ben niet meer zo verlegen maar dat bewust zijn van mezelf is altijd wel gebleven. Je staat bijv. in de rij bij de supermarkt en de klant voor je maakt een gezellig praatje over koetjes en kalfjes: "ik" sta daar "bewust" buiten. Als ik aan dan de beurt bent doe ik eigenlijk precies hetzelfde maar dan ben ik me daar vaak ook weer bewust van.
Vroeger dacht ik dat het te maken had met mijn onzekerheid. Die onzekerheid is voor het grootste deel wel verdwenen maar dat bewust zijn van mezelf is gebleven.
“The fundamental cause of the trouble in the modern world today is that the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt.”— Bertrand Russell
Ik heb daar wel last van gehad, dat ik het gevoel kreeg dat ik mijn hele leven nooit echt eens een belangrijke stap had genomen en maar een beetje door bleef gaan zonder echt doel voor ogen. Het hielp ook niet echt dat de opmgeving maar bleef roepen, 'ach je bent nog jong nog genoeg tijd.' Dat zie ik niet, ik zag alleen de 'gemiste' kansen uit het verleden. Er waren wel periodes dat ik er ongelukkig van werd, maar ik heb wel ook vaak een gevoel van geluk, gewoon met hoe het is op dat moment.quote:
Interessant. Ik heb vaak wel het idee dat veel mensen op de automatische piloot leven en de dingen doen die ze doen zonder zich bewust te zijn of na te denken of en hoe dit ook anders kan. En of ze dat wel willen, kijk naar het voorbeeld van de man die zich in Griekenland wil vestigen maar er nooit toe komt. Is dat een weloverwogen keuze of komt die voort uit zaken als angst, niet-durven, de implicaties niet kunnen overzien, eigenlijk geen risico willen nemen?
Misschien sussen ze zichzelf in slaap met het idee dat hun dromen "eigenlijk irreëel" zijn, om maar niet aan zichzelf te hoeven toegeven dat ze in wezen diepongelukkig zijn.
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
Dit lijkt me veel te kort door de bocht. Iemands maatschappelijke klasse heeft niet direct invloed op de mate van bewustzijn. Dat heeft toch te maken met je hersenen, je denken. Iemand die geboren is in een hogere klasse kan een enorme dimwit zijn en iemand die uit een laag sociaal milieu komt kan later een nobelprijs voor natuurkunde gaan winnen.quote:
Dat heb je inderdaad goed gezien en deze reactie zag ik ook aankomen. Ik ben zelf van mening dat een groot deel van de bevolking in de lage en middenklasse veelal onbewust zijn. Het lijkt mij ook dat de mensen uit de hogere klassen veel zelfbewuster waren van hun leven en zich daardoor beter hebben kunnen ontwikkelen waardoor ze uiteindelijk ook terecht gekomen zijn in een hogere klas of juist de patronen en gewoontes van hun persoonlijke omgeving hebben geërfd.
In de hogere 'klasse' kom je gemiddeld wel meer mensen tegen met een hoge opleiding en een hoge intelligentie.
"Ow, my schnoz! My punim! My pupik! My genechtagazoink!"
Het lijkt inderdaad minder voor te komen bij hoger opgeleiden, maar hoogopgeleiden kunnen evengoed vaak opgesloten zijn in hun eigen wereldje, te snel een oordeel klaar hebben over anderen.
Hoe hoger de opleiding, hoe meer arrogantie er vaak aan gepaard gaat.
Niets mis met zelfverzekerd te zijn overigens, maar arrogantie is gewoonweg een sociale beperking.
Zo hoor je regelmatig spreken over "dom werkvolk" bijvoorbeeld.
Vind ik persoonlijk erg onterecht. Persoonlijk ben ik erg onhandig met klussen. Dus schilder, timmermannen, loodgieters, etc. hebben mijn respect, mits ze hun werk natuurlijk goed doen.
Vind het zelf altijd erg belangrijk om werkvolk van koffie met een koekje te voorzien, en evengoed een praatje te maken.
Als je immers goed voor anderen bent, dan zijn zij dat over het algemeen ook voor jou, dan doen ze evengoed wat meer moeite.
Er lopen veel interessante mensen rond, en dit is niet gebonden aan opleidingsniveau en intelligentie vind ik.
Persoonlijk vind ik het prachtig om te zien dat iemand een interesse heeft die buiten het verwachtingspatroon valt.
Een skater die aan stijldansen doet, een bouwvakker die vol passie praat over een gerecht uit een kookboek, een hoog opgeleide jongeman van rijke komaf die vooraan in de bioscoop zit voor New Kids turbo, een op het eerste gezicht doorsnee huisvrouw die graag dungeons and dragons speelt, een oud brandweerman met een playmobil verzameling, etc.
Ik heb het allemaal meegemaakt, en zulke verassingen zijn prachtig. Dat zijn dan gewoonweg mensen die meer bewust zijn en durven te kiezen voor wat ze zelf leuk vinden in plaats van in een sleur te zitten en bang te zijn van wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Dat is vaak het probleem waardoor veel mensen in hun vaste patronen zitten: angst voor wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Hoe hoger de opleiding, hoe meer arrogantie er vaak aan gepaard gaat.
Niets mis met zelfverzekerd te zijn overigens, maar arrogantie is gewoonweg een sociale beperking.
Zo hoor je regelmatig spreken over "dom werkvolk" bijvoorbeeld.
Vind ik persoonlijk erg onterecht. Persoonlijk ben ik erg onhandig met klussen. Dus schilder, timmermannen, loodgieters, etc. hebben mijn respect, mits ze hun werk natuurlijk goed doen.
Vind het zelf altijd erg belangrijk om werkvolk van koffie met een koekje te voorzien, en evengoed een praatje te maken.
Als je immers goed voor anderen bent, dan zijn zij dat over het algemeen ook voor jou, dan doen ze evengoed wat meer moeite.
Er lopen veel interessante mensen rond, en dit is niet gebonden aan opleidingsniveau en intelligentie vind ik.
Persoonlijk vind ik het prachtig om te zien dat iemand een interesse heeft die buiten het verwachtingspatroon valt.
Een skater die aan stijldansen doet, een bouwvakker die vol passie praat over een gerecht uit een kookboek, een hoog opgeleide jongeman van rijke komaf die vooraan in de bioscoop zit voor New Kids turbo, een op het eerste gezicht doorsnee huisvrouw die graag dungeons and dragons speelt, een oud brandweerman met een playmobil verzameling, etc.
Ik heb het allemaal meegemaakt, en zulke verassingen zijn prachtig. Dat zijn dan gewoonweg mensen die meer bewust zijn en durven te kiezen voor wat ze zelf leuk vinden in plaats van in een sleur te zitten en bang te zijn van wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Dat is vaak het probleem waardoor veel mensen in hun vaste patronen zitten: angst voor wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Durf kritiek te geven en te discusseren, maar doe het altijd met respect.
Nu ben jij juist degene die te snel oordeelt. Ik zal toegeven dat ik zeker wel eens op een dergelijke wijze over anderen aan het 'grappen' ben, maar ondertussen weet ik natuurlijk wel beter. En daar gaat het dus om: je wel bewust zijn van hoe het echt zit.quote:
Het lijkt inderdaad minder voor te komen bij hoger opgeleiden, maar hoogopgeleiden kunnen evengoed vaak opgesloten zijn in hun eigen wereldje, te snel een oordeel klaar hebben over anderen.
Hoe hoger de opleiding, hoe meer arrogantie er vaak aan gepaard gaat.
Niets mis met zelfverzekerd te zijn overigens, maar arrogantie is gewoonweg een sociale beperking.
Kapitein Høken was een monster kearl
Ik zeg dan ook vaak, dat is lang niet altijd.
Het gebeurt nu eenmaal regelmatig dat ze lijken te denken van "ik heb een hogere opleiding, dus ik weet het beter."
Nogmaals, het gebeurt lang niet altijd, maar dit vrij kinderachtige gedrag komt vrij vaak voorbij.
Als het om zaken gaat specifiek over hun vakkennis gaat dan hebben ze natuurlijk wel een punt, maar zelfs dan is het mogelijk dat een buitenstaander evengoed een punt kan hebben in een discussie erover.
Het gebeurt nu eenmaal regelmatig dat ze lijken te denken van "ik heb een hogere opleiding, dus ik weet het beter."
Nogmaals, het gebeurt lang niet altijd, maar dit vrij kinderachtige gedrag komt vrij vaak voorbij.
Als het om zaken gaat specifiek over hun vakkennis gaat dan hebben ze natuurlijk wel een punt, maar zelfs dan is het mogelijk dat een buitenstaander evengoed een punt kan hebben in een discussie erover.
Durf kritiek te geven en te discusseren, maar doe het altijd met respect.
TS, wat vind jij van het idee van transcendentalisme?
quote:De beweging ontstond als reactie op de algemene staat van de cultuur en de maatschappij, met name op het intellectualisme van Harvard en de doctrine van de unitaristische kerk zoals die aan het seminarie van Harvard werd verkondigd. Geïnspireerd en gestimuleerd door de Engelse en Duitse romantiek, de bijbelkritiek van Herder en Schleiermacher, en het scepticisme van Hume, handelden de transcendentalisten vanuit de gedachte dat er een nieuw tijdperk was aangebroken. Ze leverden kritiek op de gedachteloze conformiteit van hun samenleving, en drongen erop aan dat elke persoon op zoek ging naar wat Emerson "een oorspronkelijke relatie met het universum" noemde. Centraal in het transcendentalisme is het geloof in de inherente goedheid van zowel de mens als de natuur. Transcendentalisten geloofden dat de maatschappij en haar instellingen, met name georganiseerde religie en politieke partijen, de onschuld van het individu corrumpeerden. De transcendentalisten geloofden dat de mens op zijn best was wanneer hij zelfstandig en zelfvoorzienend leefde. Een ideale gemeenschap kan alleen uit zulke individuen samengesteld zijn.
Ik was als kind ook erg verlegen. Dat is ook allemaal verdwenen, net zoals bij jou.quote:
Ik heb me ook altijd afgevraagd of de een daar meer "aanleg" voor heeft dan de ander.
Als kind was ik best wel heel erg verlegen en daardoor ook denk ik heel erg bewust van mijzelf vooral als de aandacht van andere mensen op mij gericht was. Als die aandacht niet op mij gericht was, was ik me weer erg bewust dat ik buiten de groep stond.
Ik weet nog dat toen ik een jaar of 7 was me afvroeg hoe het zou zijn als "ik" in het lichaam van een ander zou zitten.
Ik ben niet meer zo verlegen maar dat bewust zijn van mezelf is altijd wel gebleven. Je staat bijv. in de rij bij de supermarkt en de klant voor je maakt een gezellig praatje over koetjes en kalfjes: "ik" sta daar "bewust" buiten. Als ik aan dan de beurt bent doe ik eigenlijk precies hetzelfde maar dan ben ik me daar vaak ook weer bewust van.
Vroeger dacht ik dat het te maken had met mijn onzekerheid. Die onzekerheid is voor het grootste deel wel verdwenen maar dat bewust zijn van mezelf is gebleven.
Het is wellicht wat kort door de bocht. Dit vind ik zelf een lastige. Uiteraard kunnen mensen uit de lagere klasse zelfbewust zijn, maar is het niet vanzelfsprekender dat mensen die (erg) zelfbewust zijn over hun leven, grotendeels keuzes maken die vooruitstrevend zijn in plaats van stilstaand of zelfs destructief?quote:
[..]
Dit lijkt me veel te kort door de bocht. Iemands maatschappelijke klasse heeft niet direct invloed op de mate van bewustzijn. Dat heeft toch te maken met je hersenen, je denken. Iemand die geboren is in een hogere klasse kan een enorme dimwit zijn en iemand die uit een laag sociaal milieu komt kan later een nobelprijs voor natuurkunde gaan winnen.
In de hogere 'klasse' kom je gemiddeld wel meer mensen tegen met een hoge opleiding en een hoge intelligentie.
Als iemand uit een lagere klasse een nobelprijs voor natuurkunde gaat winnen (wat een journey is) dan zal deze door zijn zelfbewustzijn langzaam van klasse switchen en wanneer deze de prijs wint, zal deze zich in de hogere klasse bevinden. Dat is ook wat ik zei: dat mensen die erg zelfbewust zijn in de hogere klasse terechtgekomen. En met mensen die het van hun ouders geërfd hebben bedoel ik niet per se dat ze tot de hogere klasse behoren doordat zij rijk zijn, maar dat ze zelf ook succesvol (niet in geld) zijn en welverdiend tot de hogere klasse behoren. Misschien zijn klassen in de algemene definitie ook niet erg correct voor wat ik bedoel.
En wat versta jij onder intelligentie? Want intelligent zijn is niet per se een hoog IQ hebben.
Waarom betrek je opleidingsniveau hierbij? Een opleiding is niet erg relevant en zegt vaak niet zo heel veel. Verder kan arrogantie erg belangrijk zijn. Ja, erg arrogante mensen hebben vaak geen succesvol sociaal leven doordat ze zichzelf beter vinden, maar dat wilt niet zeggen dat het gelijk een beperking is want het kan ook een pluspunt zijn. Ik heb vandaag toevallig een boek gekocht - waar ik ook al ver in ben - dat elk bedrijf sowieso één super arrogant, creatief en intelligent persoon nodig heeft. Dit omdat deze persoon in de meeste gevallen ook echt beter dan de anderen is en met goede oplossingen komt, dus zijn ze van grote waarde. Echter was het niet goed als er teveel van deze mensen in één bedrijf aanwezig zijn, het moet wel in balans blijven.quote:
Het lijkt inderdaad minder voor te komen bij hoger opgeleiden, maar hoogopgeleiden kunnen evengoed vaak opgesloten zijn in hun eigen wereldje, te snel een oordeel klaar hebben over anderen.
Hoe hoger de opleiding, hoe meer arrogantie er vaak aan gepaard gaat.
Niets mis met zelfverzekerd te zijn overigens, maar arrogantie is gewoonweg een sociale beperking.
Zo hoor je regelmatig spreken over "dom werkvolk" bijvoorbeeld.
Vind ik persoonlijk erg onterecht. Persoonlijk ben ik erg onhandig met klussen. Dus schilder, timmermannen, loodgieters, etc. hebben mijn respect, mits ze hun werk natuurlijk goed doen.
Vind het zelf altijd erg belangrijk om werkvolk van koffie met een koekje te voorzien, en evengoed een praatje te maken.
Als je immers goed voor anderen bent, dan zijn zij dat over het algemeen ook voor jou, dan doen ze evengoed wat meer moeite.
Er lopen veel interessante mensen rond, en dit is niet gebonden aan opleidingsniveau en intelligentie vind ik.
Persoonlijk vind ik het prachtig om te zien dat iemand een interesse heeft die buiten het verwachtingspatroon valt.
Een skater die aan stijldansen doet, een bouwvakker die vol passie praat over een gerecht uit een kookboek, een hoog opgeleide jongeman van rijke komaf die vooraan in de bioscoop zit voor New Kids turbo, een op het eerste gezicht doorsnee huisvrouw die graag dungeons and dragons speelt, een oud brandweerman met een playmobil verzameling, etc.
Ik heb het allemaal meegemaakt, en zulke verassingen zijn prachtig. Dat zijn dan gewoonweg mensen die meer bewust zijn en durven te kiezen voor wat ze zelf leuk vinden in plaats van in een sleur te zitten en bang te zijn van wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Dat is vaak het probleem waardoor veel mensen in hun vaste patronen zitten: angst voor wat anderen wel niet van ze zullen denken.
Verder zijn de extreem succesvolle en intelligente mensen bewust van het feit dat de mensen 'onder aan de ladder' net zo belangrijk zijn als mensen 'bovenaan de ladder'. Mensen die grapjes maken over het 'domme werkvolk' zijn over het algemeen onwetend, wat jammer is.
Het klinkt interessant. Ik moet zeggen dat ik enkele dingen van het transcendentalisme wel herken in mijzelf, met name het spirituele en individualistische aspect. Zoals ik het begrijp gaat het om jezelf volledig uiten, de ultieme waarheid, het één zijn met jezelf en de natuur, en rebelleren tegen de - in hun ogen - foute dingen in de maatschappij. Ze waren voor vrijheid en het feminisme lees ik, ook hadden zij een sterke afkeer tegen materialisme; "Materialism is also looked down upon, this degrades true life. When one gets caught up in acquiring and taking care of possessions there's no time left to truly live." Het heeft ook wel iets Boeddhistisch, waar de founders van het transcendentalisme dan ook geïnteresseerd in waren.quote:
TS, wat vind jij van het idee van transcendentalisme?
[..]
Ook vinden zij het belangrijk dat jij als persoon op de eerste plek staat en daar ben ik het wel mee eens. Hedendaags zijn mensen zoveel bezig om anderen te plezieren in plaats van henzelf. Een toepasselijk quote vind ik dan ook "If you don’t build your dream, someone will hire you to help you build theirs." Ik vraag mij dan ook af hoeveel mensen op DIT moment echt gelukkig zijn en de keuzes maken die zij ZELF willen maken.
Ik vind dat ikzelf collectivistisch ben voor individualistische winsten. Ik doe graag dingen voor anderen en wil graag dat anderen gelukkig zijn, maar hou er wel rekening mee dat aan het eind van de dag ik op de eerste plaats sta en ik gelukkig moet zijn.
Als ik het fout heb dan hoor ik dat graag.
[ Bericht 0% gewijzigd door Yuri_Boyka op 01-11-2013 02:50:03 ]
If not now, then when.
Verder ben ik ook erg benieuwd in welke mate jullie zelfbewust zijn; hoe diep gaat jullie zelfbewustzijn? Sinds ik dit topic gemaakt heb ben ik bewuster gaan denken en geworden van het niveau van mijn zelfbewustzijn en het gaat erg diep vind ik. Dus ik ben zelfbewust van mijn zelfbewustzijn. Alsof ik mijzelf vanuit een third-person view analyseer, erg apart. Meditatie dit doet overigens ook op een soortgelijke wijze.
If not now, then when.
Sommige mensen leeft het leven wat ze als het ware voorgelegd is. Daar is niets mis mee, volgens mij kunnen ze niet anders. Dan zijn er ook mensen die een gevoel hebben van "nee, dit werkt niet" en mede vanuit daar na beginnen te denken danwel op andere manieren reflecteren. Daar is ook niets mis mee, want volgens mij kunnen die mensen ook niet anders.
Soms helpt het wel als iemand uit je omgeving een beetje een voorzetje geeft om wat reflectiever te zijn, maar het lijkt me toch alsof mensen daar nu eenmaal wel of niet een drang toe hebben - al is dat hoogstwaarschijnlijk te kort door de bocht van mij en zal er ook een grijs gebied zijn.
Het is volgens mij ook niet zo dat je van de ene leefwijze per se gelukkiger wordt dan van de ander. Mensen die te veel nadenken en te zelfkritisch kunnen bijvoorbeeld depressief worden.
[ Bericht 5% gewijzigd door rijsttafel op 01-11-2013 03:06:04 ]
Soms helpt het wel als iemand uit je omgeving een beetje een voorzetje geeft om wat reflectiever te zijn, maar het lijkt me toch alsof mensen daar nu eenmaal wel of niet een drang toe hebben - al is dat hoogstwaarschijnlijk te kort door de bocht van mij en zal er ook een grijs gebied zijn.
Het is volgens mij ook niet zo dat je van de ene leefwijze per se gelukkiger wordt dan van de ander. Mensen die te veel nadenken en te zelfkritisch kunnen bijvoorbeeld depressief worden.
[ Bericht 5% gewijzigd door rijsttafel op 01-11-2013 03:06:04 ]
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Er is sowieso niks mis met mensen. Ieder z'n ding, right.quote:
Het gros van de mensen leeft het leven wat ze als het ware voorgelegd is. Daar is niets mis mee, volgens mij kunnen ze niet anders. Dan zijn er ook mensen die een gevoel hebben van "nee, dit werkt niet" en mede vanuit daar na beginnen te denken danwel op andere manieren reflecteren. Daar is ook niets mis mee, want volgens mij kunnen die mensen ook niet anders.
Soms helpt het wel als iemand uit je omgeving een beetje een voorzetje geeft om wat reflectiever te zijn, maar het lijkt me toch alsof mensen daar nu eenmaal wel of niet een drang toe hebben - al is dat hoogstwaarschijnlijk te kort door de bocht van mij en zal er ook een grijs gebied zijn.
Het is volgens mij ook niet zo dat je van de ene leefwijze per se gelukkiger wordt dan van de ander. Mensen die te veel nadenken en te zelfkritisch kunnen bijvoorbeeld depressief worden.
Waarom denk jij trouwens dat ze niet anders kunnen?
If not now, then when.
Ik denk dat dat te zwart wit is, eigenlijk. Maar sommige mensen kun je denk ik moeilijk geïnteresseerd krijgen in wat meer nadenken over het leven. Als voor hun 's avonds de aardappels er maar staan, is alles goed, bij wijze van spreken. Maar het verbaast me vaak wel voor hoeveel mensen dit niet zo is. Dat eigenlijk heel veel mensen wel nadenken over het/hun leven. Ik zou bijna zeggen dat degenen op de 'auto pilot' de minderheid zijn - in mijn omgeving in ieder geval sowieso wel.quote:Op vrijdag 1 november 2013 02:45 schreef Yuri_Boyka het volgende:
[..]
Er is sowieso niks mis met mensen. Ieder z'n ding, right.
Waarom denk jij trouwens dat ze niet anders kunnen?
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Het is lastig hé. Het is wel logisch dat mensen nadenken over het/hun leven en de toekomst, dit gebeurd al vanaf kinds af aan plus het feit dat je op de middelbare school al een richting moet kiezen die meestal een grote invloed heeft op het verloop van je leven. Verder zie ik zelfbewustzijn ook niet alleen als nadenken over het/hun leven en de toekomst, maar ook wat je op dat moment doet en waar je mee bezig bent, bewust van je omgeving en wat die precies doet; hoe alles met elkaar werkt en reageert. In mijn ogen kun je het zo simpel en complex maken als je zelf wilt/toelaat. Het gaat mij meer om de complexere vorm van zelfbewustzijn.quote:
[..]
Ik denk dat dat te zwart wit is, eigenlijk. Maar sommige mensen kun je denk ik moeilijk geïnteresseerd krijgen in wat meer nadenken over het leven. Als voor hun 's avonds de aardappels er maar staan, is alles goed, bij wijze van spreken. Maar het verbaast me vaak wel voor hoeveel mensen dit niet zo is. Dat eigenlijk heel veel mensen wel nadenken over het/hun leven. Ik zou bijna zeggen dat degenen op de 'auto pilot' de minderheid zijn - in mijn omgeving in ieder geval sowieso wel.
De vraag die je vervolgens zou kunnen stellen is: Neemt het zelfbewustzijn bij de meerderheid toe/af of blijft het gelijk naarmate je ouder wordt? Wanneer is de automatische piloot vooral actief en wanneer niet? Gezien het leven voor velen eentonig is, lijkt mij dat deze het merendeel van de tijd actief is. Wat denk jij?
If not now, then when.
Sorry, dat weet ik allemaal niet en daar denk ik ook niet over na. Waar ik me vooral mee bezig hou is mezelf.quote:
De vraag die je vervolgens zou kunnen stellen is: Neemt het zelfbewustzijn bij de meerderheid toe/af of blijft het gelijk naarmate je ouder wordt? Wanneer is de automatische piloot vooral actief en wanneer niet? Gezien het leven voor velen eentonig is, lijkt mij dat deze het merendeel van de tijd actief is. Wat denk jij?
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
|
|
