Gehandicapte Daniëlla uit Groningen stierf gruweldood

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 11:09 schreef Alentejana het volgende:
Vaak (wat ik zei) is niet hetzelfde als altijd. Er zijn er genoeg die goede intenties hebben.
En niet om het een of ander maar ik had nou niet echt de indruk dat mijn ex enige macht had of pretendeerde die te hebben. Hij had trouwens zelf kinderen en al zijn collega´s ook vaak zelf inclusief pleegkinderen.
Dus het verschilt per persoon. (En misschien ook wel per instelling?)

Ik denk dat elke partij een ander plaatje heeft, al naar gelang met hoe je er mee te maken hebt gehad.

Dat machtsmisbruik heb ik dus ook meegemaakt en van vele anderen gehoord.
Ik heb mijn casus dus eerder beschreven hier; totaal geen verdenking van mishandeling of zo.. ik wilde alleen met mijn kinderen verhuizen terwijl mijn ex dwars lag daarin. Hij had trouwens ook geen co-ouderschap.
Toen mij dat onderzoek onnodig leek omdat door overlijden de verhuizing niet doorging ben ik dus door RvdK bedreigd met uithuisplaatsing als ik niet mee zou werken aan het toch door laten gaan van het onderzoek.
Die bedreigingen hoor ik veel bij ouders die om uiteenlopende redenen met BJZ of RvdK te maken krijgen. Als jij niet dit of dat doet dan halen we de kinderen bij je weg en krijg je ze nooit meer te zien.

Dan vraag ik me af of we niet beter af zijn zonder dergelijke instanties.

Het verhaal van die twee vermoorde broertjes is er ook één. Ook door scheidingsconflicten met BJZ in aanraking gekomen waarbij de ouders bedreigd werden met OTS en UHP. De gevolgen zijn nu bekend.

Hoe denk jij dat het voelt om als goede ouder alles en dan ook werkelijk alles wat je doet op een weegschaaltje te moeten leggen omdat BJZ/RvdK vervolgens je kind over alles uithoren en gaan zoeken naar redenen om je als slechte ouder aan te wijzen en je uit de ouderlijke macht te zetten of zelfs je kind van je af te nemen?

Ik snap niet dat er niet meer met de meldingen is gedaan dan "een veiligheidsplan" opstellen, terwijl bekend was dat de stiefvader al eerder misbruik had gepleegd. Dan moeten bij de hulpverlenende instantie(s) toch direct de alarmbellen gaan rinkelen.
Met één melding doen ze inderdaad (normaliter) niets, maar met zo'n geschiedenis zou dat in mijn ogen wel moeten.
De regels en de papierwinkel sluiten totaal niet aan bij het gezond verstand in dezen.

Maar zulke dingen zullen ook vast wel door de Inspectie naar voren komen tijdens het onderzoek.

Triest voor het meisje dat het zo heeft moeten lopen.

@Ouder1: Ik denk dat het voor mij zou voelen als "ik heb niks te vrezen dus er zal niks gebeuren" . En ik haal mijn schouders op.

Los daarvan:

Ik denk dat in conflicten (wat bij scheidingen meestal het geval is) de emoties hoog oplopen en in de weg zitten.
Als je agressief of op hoge poten naar een instantie doet kun je er donder op zeggen dat je een bijpassend gedrag terug krijgt.

Jaloezie valt niet uit te roeien.
Een ander iets niet gunnen valt niet uit te roeien.
En dat zijn de hoofdoorzaken waarom kinderen worden vermoord na een scheiding.
Als een kind bij een ouder zit en de ander is het er niet mee eens, kan een instantie niet voorkomen dat er ontvoert en/of vermoord wordt, er is geen echte macht over de "slechte". Ze kunnen die niet preventief in het gevang gooien ofzo.
Het enige dat ze wel kunnen als het gevaar aanwezig lijkt, is het kind weghalen....en dat vind de andere ouder (en het kind) dan ook niet leuk.

Het blijft altijd klote. Instanties komen ook eigenlijk altijd in rotsituaties erbij en niet als dingen in harmonie verlopen...

Maar ik ben ook iemand van, ik weet niet of instanties nou werkelijk altijd zoveel bijdragen hoor, wat dat betreft ben ik het wel met je eens.

De tyfusstiefvader en die slet zouden zelfde lijdensweg moeten ondergaan.

Bureau jeugdzorg mag zich ook de ogen uit de kop gaan schamen dat ze niets hebben gedaan. Falende kut instantie

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 10:39 schreef Ouder1 het volgende:

. Onderweg hadden ze wel fruit gegeten maar ze zaten pas om 21:00 aan de avondmaaltijd. Dat was voor BJZ aanleiding om verlenging aan te vragen van de uithuisplaatsing; er zou niet goed voor hem gezorgd worden door de ouders.

Met die redenering kan je per direct alle Spaanse en Italiaanse kinderen uit huis zetten. Wat een onzin.

quote:

Op woensdag 16 oktober 2013 14:06 schreef Alentejana het volgende:
@Ouder1: Ik denk dat het voor mij zou voelen als "ik heb niks te vrezen dus er zal niks gebeuren" . En ik haal mijn schouders op.

Los daarvan:

Ik denk dat in conflicten (wat bij scheidingen meestal het geval is) de emoties hoog oplopen en in de weg zitten.
Als je agressief of op hoge poten naar een instantie doet kun je er donder op zeggen dat je een bijpassend gedrag terug krijgt.

Die emoties komen vanzelf wanneer je door een officiële instantie bedreigd wordt met UHP of OTS.. Gezien het vaststaande feit dat wanneer ze hun tengels eenmaal in een gezin hebben ze net zolang zullen peuteren en wroeten tot ze een stok vinden om de hond mee te slaan denk ik niet dat jij in zo'n situatie je schouders op zult halen. Hoe kan je in vredesnaam je schouders ophalen als men dreigt je kinderen bij je weg te halen om lullige redenen als een huisdier op de slaapkamer, de duur van buiten spelen, het soort eten dat je op tafel zet, het aantal visite dat je ontvangt, enz?

quote:

Jaloezie valt niet uit te roeien.
Een ander iets niet gunnen valt niet uit te roeien.
En dat zijn de hoofdoorzaken waarom kinderen worden vermoord na een scheiding.
Als een kind bij een ouder zit en de ander is het er niet mee eens, kan een instantie niet voorkomen dat er ontvoert en/of vermoord wordt, er is geen echte macht over de "slechte". Ze kunnen die niet preventief in het gevang gooien ofzo.
Het enige dat ze wel kunnen als het gevaar aanwezig lijkt, is het kind weghalen....en dat vind de andere ouder (en het kind) dan ook niet leuk.

Je praat in dit geval over een ex-stel met co-ouderschap. En een BJZ dat dat wil opheffen omdat ze de vader niet geschikt vinden. Dat emoties dan hoog oplopen begrijp ik wel. (de daad niet btw)

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 01:11 schreef Viajero het volgende:

[..]

Met die redenering kan je per direct alle Spaanse en Italiaanse kinderen uit huis zetten. Wat een onzin.

Precies. En dan was het ook nog een gevalletje 'overmacht'.
Maar ja.. BJZ weet het natuurlijk weer beter.

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 08:09 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Die emoties komen vanzelf wanneer je door een officiële instantie bedreigd wordt met UHP of OTS.. Gezien het vaststaande feit dat wanneer ze hun tengels eenmaal in een gezin hebben ze net zolang zullen peuteren en wroeten tot ze een stok vinden om de hond mee te slaan denk ik niet dat jij in zo'n situatie je schouders op zult halen. Hoe kan je in vredesnaam je schouders ophalen als men dreigt je kinderen bij je weg te halen om lullige redenen als een huisdier op de slaapkamer, de duur van buiten spelen, het soort eten dat je op tafel zet, het aantal visite dat je ontvangt, enz?

Sorry, je kent me, niet. Ik haal dan nog de schouders op. En wellicht ga een keurig gesprek aan met de hoogste pief van de instantie. De opdrachtgever. Beetje uithoren over wat hij eigenlijk weet en waarom dat exact dan slecht zou zijn voor de kinderen.

Ook niet goed hoe ik die bedreiging dan moet voorstellen. Wat ze dan zeggen waardoor je het idee hebt dat ze het werkelijk kunnen of gaan doen. Ik zou ze geloof ik uitlachen. Of gewoon vragen op welke grond dan en vragen of ze denken dat voor het gerecht hard te kunnen maken. De dingen die je noemt zijn in elk geval niet hard te maken als mishandeling of verwaarlozing. En als ze moeten zoeken, is er niks dat ze echt hard kunnen maken. Zou ik me geen zorgen om maken.
Sorry, maar loze dreigementen werken bij mij niet. Als je een gewoon huishouden hebt, mogen ze echt niet zomaar je kind wegrukken.

En gezien ik van de andere kant heb meegemaakt hoe verdomt moeilijk het is om een uithuisplaatsing voor elkaar te krijgen, geloof ik niet dat men het zomaar kan doen bij kinderen die geen enkel teken dragen van verwaarlozing of mishandeling zonder dat ze keiharde bewijzen hebben.

Een verzoek tot ondertoezichtstelling wordt gebaseerd op de wet, in dit geval op artikel 254 van boek 1 Burgerlijk Wetboek. In lid 1 van dit artikel staat:

“Indien een minderjarige zodanig opgroeit, dat zijn zedelijke of geestelijke belangen of zijn gezondheid ernstig worden bedreigd, en andere middelen ter afwending van deze bedreiging hebben gefaald of, naar is te voorzien, zullen falen, kan de kinderrechter hem onder toezicht stellen van een stichting als bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de Jeugdzorg.”

In artikel 261 van boek 1 Burgerlijk Wetboek is de mogelijkheid tot uithuisplaatsing geregeld. In lid 1 van dit artikel staat:

“Indien dit noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarige of tot onderzoek van diens geestelijke of lichamelijke gesteldheid, kan de kinderrechter de stichting als bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg, op haar verzoek machtigen de minderjarige gedurende dag en nacht uit huis te plaatsen. De machtiging kan eveneens worden verleend op verzoek van de raad voor de kinderbescherming of van het openbaar ministerie.”

"Hier staat dus in gewoon Nederlands dat pas tot uithuisplaatsing van een kind wordt overgegaan als dit noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van het kind of als dit in verband met onderzoek naar de geestelijke of lichamelijke gesteldheid van dit kind noodzakelijk is. Anders gezegd: er moet sprake zijn van een noodzaak tot het nemen van deze maatregel, wil de rechter een verzoek tot uithuisplaatsing toewijzen. Mocht die noodzaak er zijn, bijvoorbeeld omdat er sprake is van kindermishandeling, verwaarlozing, seksueel misbruik of op basis van andere feiten, dan wordt een kind bij de ouder(s) weggehaald en in een pleeggezin ondergebracht. "

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 10:07 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Sorry, je kent me, niet. Ik haal dan nog de schouders op.

Lekkere moeder ben je dan.

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 01:11 schreef Viajero het volgende:

[..]

Met die redenering kan je per direct alle Spaanse en Italiaanse kinderen uit huis zetten. Wat een onzin.

Pardon, maar die hebben wel degelijk een maaltijd daarvoor (tussen 4 en 6) die engelsen als tea, of later supper, bestempelen en portugezen als lanche, italianen als spuntino en spanjaarden als bocadillo.
Daarbij hebben ze ook nog eens, in tegenstelling tot de meeste nederlanders, een flinke warme maaltijd als lunch.

Er is dus geen sprake van systematisch teveel uren tussen de lunch en het avondmaal en daarom zou dat gewoon acceptabel zijn voor jeugdzorg...

Maar dwalen we niet een beetje af?

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 10:18 schreef Xa1pt het volgende:

[..]

Lekkere moeder ben je dan.

Als ik me schouders ophaal voor loze bedreigingen?
Als ze denken iets te kunnen bewijzen gaan ze hun gang maar.
Als ik niks te vrezen heb, heb ik niks te vrezen. Ik denk dat je een en ander beter wel in de context kunt laten.

quote:

Op donderdag 17 oktober 2013 10:32 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Als ik me schouders ophaal voor loze bedreigingen?
Als ze denken iets te kunnen bewijzen gaan ze hun gang maar.
Als ik niks te vrezen heb, heb ik niks te vrezen. Ik denk dat je een en ander beter wel in de context kunt laten.

Wat je te vrezen hebt is één van de talloze voorbeelden te worden waarbij de kinderen onterecht jaren uit huis geplaatst zijn; door fouten in rapportages, door aannames van hulpverleners die je niet kunt weerleggen (gebeurde immers in huis) enz.

Jouw rotsvaste vertrouwen in de hulpverlening blijkt helaas te vaak onterecht.
http://zwartboekoverheid.nl/?cat=3
http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)uten-jeugdzorg.dhtml
https://www.facebook.com/(...)zorg/122531661252016
http://www.dagelijksestan(...)ht-af-van-hun-ouders

Echt... het stikt van de verhalen.. en jij trekt dan je schouders op want jou kunnen ze niets maken? Al hebben ze geen aanleiding.. dan zoeken ze er wel één..

Ik heb helemaal geen rotsvast vertrouwen in de hulpverlening, integendeel, ik heb het van de ander kant meegemaakt en het is een zooitje soms, misschien wel vaak. Dat heb ik hier ook verteld, pagina´s terug.

Maar ik heb wel een rotsvast vertrouwen in mijn eigen capaciteiten om dingen tot een goed einde te brengen.

Niemand kan mij van iets anders overtuigen.
Dat het anderen overkomt is geen bewijs dat het mij zou overkomen en het beozemt bij mij ook geen angst in. Dus houd maar op met proberen.
Wat jij doet of hebt gedaan is jouw pakkie aan, jij hebt jouw motivaties.
Wat ik zou doen is mijn pakkie aan, ik heb mijn motivaties.

We kunnen het best hebben over hoe jeugdzorg er soms ontzettend naast zit en hoe erg dat is.
Maar hoe ik al of niet met hypothetische kinderen in een hypothetische situatie zou reageren is helemaal niet van belang.

quote:

Op dinsdag 15 oktober 2013 17:46 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nee. Er wordt juist enorm veel geld rondgepompt in de "zieligheidsindustrie". Dat is geen bezuinigen.

[..]

Als jij ambulancepersoneel, brandweer, politie en de diverse inspecties tot de "zieligheidsindustrie" rekent, tja dan begrijp ik dat je tot dergelijke stupide reacties komt. Maar ja, lezen - en dan vooral begrijpend lezen - is een steeds zeldzamer voorkomend verschijnsel kennelijk.

quote:

NOOIT:

1 - je brengt 1/10.000.000e stem uit op 1 Kamerlid van 1 partij. Je hebt 0 controle op dat Kamerlid (hij/zij kan met jouw "mandaat" doen wat ie wil) en hebt al helemaal 0 controle op het uit te voeren beleid, dat niet het parlement maar de regering uitvoert.
2 - er zijn 2373038 onderwerpen waarom je op een partij kan stemmen. Een stem op Partij A die geen Jeugdzorg in het programma heeft staan, wil niet zeggen dat je tegen Jeugdzorg bent.
3 - het is zwaaaaar onethisch om de fouten die opgestapeld worden door politici aan te smeren aan onschuldige burgers.

[..]

Je kan nog zo lullen, maar uiteindelijk zijn WIJ (de burgers/kiezers) degenen die op die politici - en dus de politiek - stemmen. Daarmee zijn wij wel degelijk mede-verantwoordelijk. Hoewel jij niet natuurlijk, want jij woont niet eens hier meen ik begrepen te hebben. Vind het dan ook wel een beetje vreemd dat je je mijn kritiek zo aantrekt.

quote:

Wie is er nu kortzichtig?? Jij toch zeker, die eventjes alle stemmende Nederlanders de fouten van de politiek aansmeert....

Waarom? Die politiek komt immers niet opeens zomaar uit de lucht vallen. Je mag het wel met mij oneens zijn, maar het blijft een feit dat de politiek bedreven wordt op het mandaat van de kiezers en dus van ons allen. Dat er veel verschillen van mening zijn is evident, maar is tevens geen reden om alle verantwoordelijkheid bij "alle anderen" te leggen. Enne....niet kiezen is óók een keuze maken (voordat je daar over begint).

Nou even over de politiek: De partijen komen met de mooiste praatjes dus je kunt wel stemmen op de mensen waarvan je denkt dat die het allemaal wel netjes in orde maken, maar als ze eenmaal aan de macht zijn, blijken er toch heel andere dingen aan de hand, zijn ze met handen gebonden en veranderd er uiteindelijk helemaal niks en houden ze zich niet aan hun beloftes.
Hoe wil je daar invloed op hebben?

Mijn zus is de politiek ingegaan, omdat die heel erg is van "als iets je niet bevalt moet je er zelf iets aan doen" en die is ook geen steek verder gekomen wat hulp voor gehandicapten etc betreft.
Een politicus en zelfs een hele partij is maar een radertje in het heel wereldgebeuren dat uiteindellijk om schulden aflossen (en dus moeten bezuinigen) draait.

18 jaar cel en TBS voor de stiefvader.

Link toegevoegd, staan wel gruwelijke details in.

https://robzijlstra.wordpress.com/2015/01/20/daniella/

quote:

Op donderdag 19 februari 2015 18:30 schreef Beauke het volgende:
18 jaar cel en TBS voor de stiefvader.

Link toegevoegd, staan wel gruwelijke details in.

https://robzijlstra.wordpress.com/2015/01/20/daniella/

Ranzig verhaal...

Beesten

quote:

Op dinsdag 15 oktober 2013 10:16 schreef beestjuh het volgende:

[..]

Als iemand huilend bij mij aan de deur staat, omdat diegene mishandeld wordt, dan is die inderdaad van harte welkom, zolang als nodig is. Het is verre van ideaal, maar wel veilig en dat is toch het belangrijkste?

Getraumatiseerde levende wezens moet je niet in de steek laten, uit gemakszucht of eigenbelang aan een ander overdragen die daar niet capabel voor is. Ik vind dat je alles moet doen wat in je macht ligt, klaar. Niet wachten tot een ander het doet, want dat is zo vaak te laat.

Ik had haar niet terug laten gaan, nee. Heb het al vaak gedaan, soms teleurgesteld in het verloop of de afloop, maar de keren dat iemand, mens of dier, er wel bovenop komt, f***ing worth it.

ik werk op een school. ik zou elk kind wat het niet fijn vind wel in huis willen nemen, maar zo werkt het gewoon niet.
Ouders hebben rechten, uiteindelijk zou de situatie juist verergeren, en ik zou regels overtreden enzovoorts.
Daarom zijn daar instanties voor.

Het is niet zo makkelijk kinderen uit de situaties te halen, ze houden van hun ouders en zijn ook loyaal. Ook in dit soort gevallen. Dat is niet op te lossen door een kind eigenhandig bij zijn ouders weg te halen,

Wat een intriest verhaal.

Wat ik nou nooit goed begrijp... waarom krijgen de moeders in dit soort zaken altijd minder straf?
Het is GVD haar eigen kind!

Stiefpa mag dan het meisje heb gedood met een honkbalknuppel, maar Ma had veel eerder moeten ingrijpen en die vent het huis uitgooien.

Ik vind dat Ma óók 18 jaar cel heeft verdiened.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 13:43 schreef Poolhond39 het volgende:
Wat ik nou nooit goed begrijp... waarom krijgen de moeders in dit soort zaken altijd minder straf?
Het is GVD haar eigen kind!

Stiefpa mag dan het meisje heb gedood met een honkbalknuppel, maar Ma had veel eerder moeten ingrijpen en die vent het huis uitgooien.

Ik vind dat Ma óók 18 jaar cel heeft verdiened.

Niet ingrijpen is toch minder zwaar dan handelen en ik begreep dat moeder zwakbegaafd was, wat maakt dat je eea verminderd kan toerekenen.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 13:58 schreef DS4 het volgende:

[..]

Niet ingrijpen is toch minder zwaar dan handelen en ik begreep dat moeder zwakbegaafd was, wat maakt dat je eea verminderd kan toerekenen.

Ik weet inderdaad dat moeder zwakbegaafd was, maar toch... er liepen allerlei hulpverleningsinstanties in en uit daar. Als ze er echt moeite mee had dan had ze die toch kunnen aanspreken? Ze heeft die mishandelingen wekenlang laten gebeuren, misschien heeft ze ook wel sadistische trekjes en heeft ze er van genoten? En stiefvader was overigens ook minder begaafd.. en die heeft toch echt de volle straf gekregen.

Mijn opmerking was overigens ook meer in algemene zin bedoeld. Het valt me op dat in dit soort zaken de vrouwen altijd (een stuk minder) straf te lijken te krijgen. Kijk maar naar Michelle Dutroux bijvoorbeeld.
Ik vind dat je daarmee het beeld in stand houdt dat vrouwen altijd maar bange, afhankelijke wezentjes zijn die er ´nu ook maar eenmaal niets aan kunnen doen dat ze meegesleurd werden´...

Ik durf het verhaal niet eens te lezen, ik vind het nieuwsbericht al ernstig genoeg. Wat erg zeg. Wat voor straf heeft de moeder gekregen dan?

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 14:16 schreef Nammie het volgende:
Ik durf het verhaal niet eens te lezen, ik vind het nieuwsbericht al ernstig genoeg. Wat erg zeg. Wat voor straf heeft de moeder gekregen dan?

De moeder van Daniëlla kreeg acht jaar cel voor medeplichtigheid aan de moord.

En daarom laat je zwakzinnigen dus niet fokken. Een mongoloïde hert krijgt ook geen nakomelingen, daar is een reden voor.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 14:18 schreef Poolhond39 het volgende:

[..]

De moeder van Daniëlla kreeg acht jaar cel voor medeplichtigheid aan de moord.

En moet daarna begeleid wonen.

quote:

Op dinsdag 15 oktober 2013 09:03 schreef waht het volgende:
Aha, ene Geert W. is de dader.

Geert W in samenwerking met Vladimir P.

Scoort altijd.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 14:04 schreef Poolhond39 het volgende:

[..]

Ik weet inderdaad dat moeder zwakbegaafd was, maar toch... er liepen allerlei hulpverleningsinstanties in en uit daar. Als ze er echt moeite mee had dan had ze die toch kunnen aanspreken? Ze heeft die mishandelingen wekenlang laten gebeuren, misschien heeft ze ook wel sadistische trekjes en heeft ze er van genoten? En stiefvader was overigens ook minder begaafd.. en die heeft toch echt de volle straf gekregen.

Mijn opmerking was overigens ook meer in algemene zin bedoeld. Het valt me op dat in dit soort zaken de vrouwen altijd (een stuk minder) straf te lijken te krijgen. Kijk maar naar Michelle Dutroux bijvoorbeeld.
Ik vind dat je daarmee het beeld in stand houdt dat vrouwen altijd maar bange, afhankelijke wezentjes zijn die er ´nu ook maar eenmaal niets aan kunnen doen dat ze meegesleurd werden´...

Niet om het een of ander maar toen ik bij een tiran woonde heeft men in het ziekenhuis zelfs een balletje opgegooid dat ze me zouden kunnen helpen en nog verzweeg ik het. Waarom? Geen idee. Het is een wonderlijk mechanisme, want ik ben van mezelf niet zo bang uitgevallen, maar je komt in een situatie dat je eigen "ik" je gewoon totaal is ontnomen. Voor iemand die nooit in zo´n situatie heeft gezeten is dat niet te begrijpen. Ik begreep het ook niet tot ik het zelf doormaakte. En ik wist na een week al dat ik weg moest en heb nog 8 jaar aan die lul vast gezeten.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 15:31 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Niet om het een of ander maar toen ik bij een tiran wqoonde heeft men in het ziekenhuis zelfs een balletje opgegooid dat ze me zouden kunnen helpen en nog verzweeg ik het. Waarom? Geen idee. Het is een wonderlijk mechanisme, want ik ben van mezelf niet zo bang uitgevallen, maar je komt in een situatie dat je eigen "ik" je gewoon totaal is ontnomen. Voor iemand die nooit in zo´n situatie heeft gezeten is dat niet te begrijpen. Ik begreep het ook niet tot ik het zelf doormaakte. En ik wist na een week al dat ik weg moest en heb nog 8 jaar aan die lul vast gezeten.

Ik vind het inderdaad erg moeilijk te begrijpen. Ik heb zelf een vrouw gekend die in zo´n soort situatie zat. Een intelligente, hoogopgeleide vrouw die als tandarts werkte, maar tegelijkertijd jaren lang in een relatie zat met een man die haar sloeg.
Toen ik haar leerde kenden was ze een tijdje uit die relatie maar zat ze nog in het verwerkingsproces. Ze begreep zelf eigenlijk nog niet goed waarom ze zo lang bij die man gebleven was en schaamde zichzelf er ook voor dat ze zichzelf zo lang had laten misbruiken.
Ik begrijp dus wel dat je aanvankelijk het idee kan hebben: hij is van binnen niet zo slecht, en ik geef hem nog één of een paar kansen. Maar ik vind het dus moeilijk voor te stellen dat vrouwen jarenlang in zo´n situatie kunnen blijven ´hangen´. Op een gegeven moment heb je er toch genoeg van? Maar ja ik redeneer nu inderdaad vanuit mezelf, en heb zelf nooit in zo´n situatie gezeten.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 15:40 schreef Poolhond39 het volgende:

[..]

Ik vind het inderdaad erg moeilijk te begrijpen. Ik heb zelf een vrouw gekend die in zo´n soort situatie zat. Een intelligente, hoogopgeleide vrouw die als tandarts werkte, maar tegelijkertijd jaren lang in een relatie zat met een man die haar sloeg.
Toen ik haar leerde kenden was ze een tijdje uit die relatie maar zat ze nog in het verwerkingsproces. Ze begreep zelf eigenlijk nog niet goed waarom ze zo lang bij die man gebleven was en schaamde zichzelf er ook voor dat ze zichzelf zo lang had laten misbruiken.
Ik begrijp dus wel dat je aanvankelijk het idee kan hebben: hij is van binnen niet zo slecht, en ik geef hem nog één of een paar kansen. Maar ik vind het dus moeilijk voor te stellen dat vrouwen jarenlang in zo´n situatie kunnen blijven ´hangen´. Op een gegeven moment heb je er toch genoeg van? Maar ja ik redeneer nu inderdaad vanuit mezelf, en heb zelf nooit in zo´n situatie gezeten.

Ja, er komt voor de meesten gelukkig wel een punt dat je denkt dat het springen in het diepe (want dat is eigenlijk waar je nog banger voor bent, het "hoe nu verder") minder erg is dan waar je in zit. Maar dan nog heb je een heel plan nodig en een duidelijke handreiking. Ik was vrij snel wel zo ver dat ik wist dat ik weg moest maar het duurde lang voordat ik zo ver was en naar een blijf van mijn lijf huis ging met mijn hond en de katten met pijn in mijn hart achter liet.
Ik heb alles achtergelaten en dat moet je ook kunnen.
Daarna heb ik nog een keer zo´n klootzak getroffen, en hier in Portugal kreeg je tot 2002 geen hulp van politie, wettelijk mochten mannen doen met hun vrouwen wat ze wilden, inclusief verkrachten en vermoorden , dus ik hoefde uit die hoek geen hulp te verwachten. Ik ben een tijd bezig geweest om hem zover te krijgen dat hij in ging zien dat we misschien beter uit elkaar konden en er ook andere vrouwen in beeld waren, en ik onvoorwaardelijk hulp kon krijgen van een buurvrouw.
Maar bij hem bleef ik dus wél met mijn volle verstand redeneren omdat ik de vorige al had meegemaakt en dus had ik het eerder door en werkte ik er eerder aan om weg te kunnen en nog was het moeilijk genoeg en heeft het twee jaar geduurd voordat ik veilig bij hem wegkon.

Maar kun je nagaan als je een IQ van 60 hebt zoals de moeder van Daniëlla....

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 15:31 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Niet om het een of ander maar toen ik bij een tiran woonde heeft men in het ziekenhuis zelfs een balletje opgegooid dat ze me zouden kunnen helpen en nog verzweeg ik het. Waarom? Geen idee. Het is een wonderlijk mechanisme, want ik ben van mezelf niet zo bang uitgevallen, maar je komt in een situatie dat je eigen "ik" je gewoon totaal is ontnomen. Voor iemand die nooit in zo´n situatie heeft gezeten is dat niet te begrijpen. Ik begreep het ook niet tot ik het zelf doormaakte. En ik wist na een week al dat ik weg moest en heb nog 8 jaar aan die lul vast gezeten.

Ja, raar is dat he.

Maar het verschil is dat zij niks heeft gedaan om haar dochter te beschermen.
Dat heeft de rechter haar ook aangerekend.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 16:00 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Ja, er komt voor de meesten gelukkig wel een punt dat je denkt dat het springen in het diepe (want dat is eigenlijk waar je nog banger voor bent, het "hoe nu verder") minder erg is dan waar je in zit. Maar dan nog heb je een heel plan nodig en een duidelijke handreiking. Ik was vrij snel wel zo ver dat ik wist dat ik weg moest maar het duurde lang voordat ik zo ver was en naar een blijf van mijn lijf huis ging met mijn hond en de katten met pijn in mijn hart achter liet.
Ik heb alles achtergelaten en dat moet je ook kunnen.
Daarna heb ik nog een keer zo´n klootzak getroffen, en hier in Portugal kreeg je tot 2002 geen hulp van politie, wettelijk mochten mannen doen met hun vrouwen wat ze wilden, inclusief verkrachten en vermoorden , dus ik hoefde uit die hoek geen hulp te verwachten. Ik ben een tijd bezig geweest om hem zover te krijgen dat hij in ging zien dat we misschien beter uit elkaar konden en er ook andere vrouwen in beeld waren, en ik onvoorwaardelijk hulp kon krijgen van een buurvrouw.
Maar bij hem bleef ik dus wél met mijn volle verstand redeneren omdat ik de vorige al had meegemaakt en dus had ik het eerder door en werkte ik er eerder aan om weg te kunnen en nog was het moeilijk genoeg en heeft het twee jaar geduurd voordat ik veilig bij hem wegkon.

Maar kun je nagaan als je een IQ van 60 hebt zoals de moeder van Daniëlla....

Heftig hoor om te lezen jouw ervaringen. Ik hoop dat je het nu beter getroffen heb, met of zonder partner.

Ik moet bekennen dat ik nog niet had gelezen dat het IQ van Danielles moeder 60 was, dat is inderdaad wel erg laag, en kan je inderdaad belemmeren met alleen nog maar de praktische overwegingen om weg te gaan (hoe verdien ik mijn eigen geld, wat regel ik om een eigen woning te krijgen), laat staan de meer emotionele aspecten.

Maar uit hoe jij je verwoord, lijk je mij toch een normale intelligentie te hebben (klinkt zo lullig.. lol.. maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel). Zag je het weggaan dan toch écht als iets wat ´moeilijker´ is dan het blijven in zo´n rotsituatie? Ik bedoel: ik neem aan dat je familie of vrienden, of zelfs maar vage bekenden, had waar je onderdak had kunnen krijgen? En hoewel het natuurlijk een rotplek is om heen te gaan, een blijf-van-mijn-lijf huis is toch altijd beschikbaar (in Nederland althans).
En het lijkt mij toch ook dat het vinden van een eigen huis of baan / inkomen niet de eerste prioriteit heeft in zo´n situatie? Je veiligheid van jou is dan toch veel belangrijker?

Maar mishandelaars zijn vaak niet de hele tijd bezig met mishandelen he. Ze kunnen 99% van de tijd juist heel lief en aardig zijn, en hun best doen. Tot dat ene moment en die ene uitspatting van geweld.
Om daarna weer een tijd heel lief en aardig en hun best te doen, om het goed te maken.
Zeker als je zelf in je jeugd geen stabiliteit hebt gehad of geleerd wat normaal is kan het heel moeilijk zijn weg te gaan. Of je komt wéér in zo'n relatie terecht.

Daar hoef je echt niet slim of dom voor te zijn.

Maar dit verhaal gaat wel heel ver en is heel bizar. Dit is zo extreem, dit vind ik zelfs ondanks het lage IQ van de moeder onbegrijpelijk.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 16:22 schreef Poolhond39 het volgende:

[..]

Heftig hoor om te lezen jouw ervaringen. Ik hoop dat je het nu beter getroffen heb, met of zonder partner.

Maar uit hoe jij je verwoord, lijk je mij toch een normale intelligentie te hebben (klinkt zo lullig.. lol.. maar ik neem aan dat je begrijpt wat ik bedoel). Zag je het weggaan dan toch écht als iets wat ´moeilijker´ is dan het blijven in zo´n rotsituatie? Ik bedoel: ik neem aan dat je familie of vrienden, of zelfs maar vage bekenden, had waar je onderdak had kunnen krijgen? En hoewel het natuurlijk een rotplek is om heen te gaan, een blijf-van-mijn-lijf huis is toch altijd beschikbaar (in Nederland althans).
En het lijkt mij toch ook dat het vinden van een eigen huis of baan / inkomen niet de eerste prioriteit heeft in zo´n situatie? Je veiligheid van jou is dan toch veel belangrijker?

Je denkt niet meer normaal, dat is het probleem. Je "ik" wordt je ontnomen, je bent alleen nog maar bezig met wat hij zal doen als dit en als dat.
Op het moment dat ik zover was (door een programma op TV trouwens) dat ik begreep dat er blijf van mijn lijf huizen bestonden en begreep dat ik de enige was die mij toekomst kon veranderen en dat alles eigenlijk beter was dan blijven, toen was alles ook wel snel voor elkaar,.maar het is een proces voordat je zover bent dat je begrijpt in welke situatie je zit. Ik heb trouwens geen aangifte gedaan en dat schijnt heel vaak zo te zijn en achteraf heb ik daar spijt van. Ik denk dat ze me daarvoor toch echt meer hadden kunnen pushen/helpen vanuit het blijf van mijn lijf huis (waar ik zeer slechte ervaringen mee heb trouwens). Ik denk niet dat men door heeft hoe weinig je nog maar kan en durft als je it zo´n situatie komt.

En ik ben nu al weer meer dan 10 jaar gelukkig zonder partner.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 16:27 schreef Beauke het volgende:
Maar mishandelaars zijn vaak niet de hele tijd bezig met mishandelen he. Ze kunnen 99% van de tijd juist heel lief en aardig zijn, en hun best doen. Tot dat ene moment en die ene uitspatting van geweld.
Om daarna weer een tijd heel lief en aardig en hun best te doen, om het goed te maken.
Zeker als je zelf in je jeugd geen stabiliteit hebt gehad of geleerd wat normaal is kan het heel moeilijk zijn weg te gaan. Of je komt wéér in zo'n relatie terecht.

Daar hoef je echt niet slim of dom voor te zijn.

Maar dit verhaal gaat wel heel ver en is heel bizar. Dit is zo extreem, dit vind ik zelfs ondanks het lage IQ van de moeder onbegrijpelijk.

Het punt is dat het vaak niet bij die ene uitspatting blijft... Zoals ik al zei, ik kan begrijpen dat als het één of een paar keer voorkomt dat je iemand nog het voordeel van de twijfel geeft, maar als het een terugkerend patroon wordt, dan maakt het toch niet uit dat er bij wijze van spreken drie maanden tussen die ´klappen´ inzit? Dan wordt je toch bevestigt in iets wat structureels fout zit in een relatie? Er gaan mensen uit elkaar voor veel en veel minder.. waarom lukt het bij die mensen dan wel? Zou liefde dan echt zo ´blind´ maken?

Ook een ´slechte jeugd´ hoeft toch niet altijd te betekenen dat bepaalde patronen zich in de toekomst blijven herhalen in een relatie? Ik zou me juist voorstellen dat als je een slechte jeugd hebt gehad,je juist heel sterk iets hebt van ´DIT wil ik niet langer!` en dus juist dat soort relaties uit de weg gaat.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2015 16:34 schreef Alentejana het volgende:

[..]

Je denkt niet meer normaal, dat is het probleem. Je "ik" wordt je ontnomen, je bent alleen nog maar bezig met wat hij zal doen als dit en als dat.
Op het moment dat ik zover was (door een programma op TV trouwens) dat ik begreep dat er blijf van mijn lijf huizen bestonden en begreep dat ik de enige was die mij toekomst kon veranderen en dat alles eigenlijk beter was dan blijven, toen was alles ook wel snel voor elkaar,.maar het is een proces voordat je zover bent dat je begrijpt in welke situatie je zit. Ik heb trouwens geen aangifte gedaan en dat schijnt heel vaak zo te zijn en achteraf heb ik daar spijt van. Ik denk dat ze me daarvoor toch echt meer hadden kunnen pushen/helpen vanuit het blijf van mijn lijf huis (waar ik zeer slechte ervaringen mee heb trouwens). Ik denk niet dat men door heeft hoe weinig je nog maar kan en durft als je it zo´n situatie komt.

En ik ben nu al weer meer dan 10 jaar gelukkig zonder partner.

Ik kan me inderdaad voorstellen dat het een proces is voordat je daadwerkelijk weg gaat, zoals het waarschijnlijk ook een proces is geweest waardoor je in die rotsituatie bent belandt. En zoiets als een TV-programma kan dan inderdaad als een ´trigger´ werken om iets aan die situatie te veranderen.

Ik probeer vaak te begrijpen hoe dit soort relaties nu zo lang kunnen blijven voortduren, maar als je er zelf buiten staat is het natuurlijk moeilijk om het echt goed te kunnen te bevatten,... Ik vind het alleen zo zonde dat veel mensen zo lang in zo´n rotsituatie blijven zitten... Misschien is het wel vergelijkbaar met een verslaving, waarbij mensen ook heel lang blijven aanmodderen. het probleem deels blijven ontkennen en eerst een soort ´dieptepunt´ moeten bereiken, voordat ze echt hun verslaving daadwerkelijk gaan aanpakken... Zo zou ik het me althans kunnen voorstellen.

Mooi om te lezen dat je nu in ieder geval gelukkig bent.

Beter gelukkig alleen dan ongelukkig in een relatie zitten.

Oftopic trouwens: Alentejana, ziet er mooi uit hoe jij woont zeg. Met je dieren

Ik heb 8 jaar tegen over dit gezin gewoond en de 3 gehandicapte kinderen kwamen elke morgen en middag mij even groeten. Grietje de zogenaamde vriendin stond al elke morgenvroeg buiten te schreeuwen en blèren dat de kinderen op moesten schieten voor het busje. daarna zat ze de hele dag bij moeder Karin.Iedereen wist wat voor mensen dit waren en ook ik heb regelmatig de kinderbescherming gebeld. Ik weet niet van wie ik het meeste walg, natuurlijk de zwakbegaafde moeder die alles toeliet maar ook zeker Grietje die van alles wat er zich daar afspeelde afwist. Een paar jaar later zat ik bij de neuroloog en kwam Karin met 2 beveiligers binnen. Ze bleef mij aankijken en ik werd zo woedend dat ik naar ze toe ben gelopen en heb gezegd dat als ze niet zou stoppen met loeren ik haar ter plekke iets aan zou doen. nu ben ik totaal niet gewelddadig heb geen strafblad en zo maar de haat en woede die ik voelde was ongekend. ik ben nu pas in staat om er ook maar iets over te zeggen, natuurlijk weet ik veel meer maar het heeft geen zin om te vertellen. het is nu uit mijn systeem na al die jaren. Wat mij betreft mogen alle betrokkenen voor de rest van hun leven vast zitten in een kast. En die Grietje zou alsnog gepakt moeten worden wegen medeplichtigheid. Even over Daniella, ze had een hart van goud, was onvoorstelbaar lief , innemend en vrolijk. Een meisje waar je als moeder trots mag zijn dat ze jouw kind is. Ik hoop dat ik het nu een beetje kan afsluiten.

Wat een naar verhaal...

quote:

Op dinsdag 13 februari 2018 10:39 schreef Tegenoverbuurvrouw het volgende:
Ik heb 8 jaar tegen over dit gezin gewoond en de 3 gehandicapte kinderen kwamen elke morgen en middag mij even groeten. Grietje de zogenaamde vriendin stond al elke morgenvroeg buiten te schreeuwen en blèren dat de kinderen op moesten schieten voor het busje. daarna zat ze de hele dag bij moeder Karin.Iedereen wist wat voor mensen dit waren en ook ik heb regelmatig de kinderbescherming gebeld. Ik weet niet van wie ik het meeste walg, natuurlijk de zwakbegaafde moeder die alles toeliet maar ook zeker Grietje die van alles wat er zich daar afspeelde afwist. Een paar jaar later zat ik bij de neuroloog en kwam Karin met 2 beveiligers binnen. Ze bleef mij aankijken en ik werd zo woedend dat ik naar ze toe ben gelopen en heb gezegd dat als ze niet zou stoppen met loeren ik haar ter plekke iets aan zou doen. nu ben ik totaal niet gewelddadig heb geen strafblad en zo maar de haat en woede die ik voelde was ongekend. ik ben nu pas in staat om er ook maar iets over te zeggen, natuurlijk weet ik veel meer maar het heeft geen zin om te vertellen. het is nu uit mijn systeem na al die jaren. Wat mij betreft mogen alle betrokkenen voor de rest van hun leven vast zitten in een kast. En die Grietje zou alsnog gepakt moeten worden wegen medeplichtigheid. Even over Daniella, ze had een hart van goud, was onvoorstelbaar lief , innemend en vrolijk. Een meisje waar je als moeder trots mag zijn dat ze jouw kind is. Ik hoop dat ik het nu een beetje kan afsluiten.

Sprakeloos....