Ironman World Championship 2013 (Hawaii)

quote:

Zet nieuw initiatief triatlonwereld op zijn kop? Atleten organiseren zelf topwedstrijd met ongeziene prijzenpot

Is de eerste stap in een revolutie in het langeafstandtriatlon gezet? Als we de volledige wereldtop mogen geloven alvast wel. Uit onvrede met het povere prijzengeld dat te verdienen valt in onder meer de Ironman-wedstrijden nemen ze nu het heft in eigen handen. Het resultaat is de Collins Cup, een nieuwe spectaculaire halve triatlon met de grootste prijzenpot ooit in de sport: 2 miljoen dollar.

Het stak de toptriatleten op de halve en hele afstand al een tijdje tegen. Terwijl in zowat alle sporten het prijzengeld naar omhoog gaat, stagneren de verdiensten voor de triatleten in onder meer de Ironman-wedstrijden al jaren. “Terwijl in het toptennis de spelers tot 40 procent omzet van de ATP-toernooien krijgen uitbetaald in prijzengeld schommelt het prijzengeld op een Ironman slechts rond de 3 procent van de omzet. Die verhouding is scheefgetrokken”, vindt Frederik Van Lierde, negenvoudig Ironman-winnaar en ex-wereldkampioen. “Het prijzengeld van de Ironman Hawaï staat al jaren op 650.000 dollar, terwijl de inkomsten toch gestegen moeten zijn.”

Grootste prijzenpot ooit

Omdat hun verzuchtingen door de organisatoren niet gehoord werden, staken de triatleten dan maar zelf de handen uit de mouwen en richten ze samen de PTO - de Professional Triathletes Organisation - op. Met de Brit Michael Moritz, goed voor een persoonlijk vermogen van 4 miljard dollar, vonden ze een rijke geldschieter en organiseren ze op 29 en 30 mei voor het eerst zelf een spectaculaire nieuwe wedstrijd: de Collins Cup. Prijzenpot: 2 miljoen dollar (1,8 miljoen euro). Meer dan drie keer zo veel dan het WK Ironman in Hawaï. Ongezien in de geschiedenis van de sport. En bovendien gelijk verdeeld over mannen en vrouwen.

“We zijn er al twee à drie jaar mee bezig”, zegt Frederik Van Lierde. “Hiermee zetten de triatleten een organisatie zoals Ironman flink onder druk. Ik doe dit niet meer voor mezelf want ik ben in het laatste jaar van mijn loopbaan, maar ik engageer mij voor de toekomst van mijn sport. Vooral jonge triatleten hebben het moeilijk om rond te komen. Het is knap om te zien hoe groot de solidariteit is tussen alle atleten. Iedereen doet mee.”

Het is inderdaad opvallend hoe zowat elke grote naam uit het triatlon zijn schouders onder het initiatief heeft gezet: Jan Frodeno, Sebastian Kienle, Alistair Brownlee, Daniela Ryf,... allemaal doen ze mee. “Dit zou de start kunnen zijn van een nieuw tijdperk in onze sport”, zegt olympisch kampioen Alistair Brownlee. “Het wordt een race zoals er nog nooit één is geweest.”

Uniek concept

De Collins Cup - genaamd naar Judy en John Collin, de oprichters van de Ironman Hawaï 40 jaar geleden - wordt inderdaad een race met een uniek concept. Naar het voorbeeld van de Ryder Cup in het golf wordt het een strijd tussen de continenten.

Op het parcours van de Challenge Samorin (Slovakije) nemen drie teams het in een triatlon op de halve afstand tegen elkaar op: Team USA, Team Europa en Team Internationaal. Elk team bestaat uit zes mannen en zes vrouwen. In totaal zijn er twaalf races waarin één lid van elk team het tegen elkaar opneemt in een race met drie. Tien minuten later gaat de volgende race met opnieuw drie triatleten van start. In elke wedstrijd krijgt de winnaar drie punten, de tweede twee punten en de derde één punt. Per twee minuten voorsprong komt daar nog een half bonuspunt bij. Het team dat op het einde van de rit het meeste punten verzamelt, wint de Collins Cup.

Wie mag er deelnemen?

In principe is de Collins Cup enkel weggelegd voor de allerbeste 36 triatleten -18 mannen, 18 vrouwen - ter wereld. Daarom heeft de PTO een eigen wereldranking gecreëerd die rekening houdt met alle verschillende wedstrijden (niet enkel Ironman) op de planeet. Per team van twaalf zijn de beste vier mannen en beste vier vrouwen op die wereldranglijst in principe zeker van hun selectie. De overige twee mannen en vrouwen zullen worden geselecteerd door het PTO-bestuur in overleg met de aanvoerders van elk team.

Met een veertiende plaats is Pieter Heemeryck de best geplaatste landgenoot op de wereldranglijst. “Natuurlijk wil ik graag deelnemen aan de Collins Cup. Ik heb nu al stress om erbij te kunnen zegt”, geeft Heemeryck door. “Maar ik heb de pech dat ik een Europeaan ben en de Europeanen momenteel die wereldranking domineren. Echt eerlijk is het niet. Momenteel ben ik pas de zevende op de Europese lijst. Als lid van “Team USA” of “Team International” zou ik een veel grotere kans maken om rechtstreeks geselecteerd te worden. Misschien moet ik toch maar ergens een dubbele nationale tijd aanvragen”, grapt de 30-jarige Vlaams Brabander. “Zelfs als laatste op de Collins Cup verdien ik nog 20.000 dollar. Voor dat bedrag moet ik normaal gezien zes halve triatlons winnen. Dat is gigantisch. Dus ik hoop dat ik nog een paar plaatsen kan stijgen op de ranking. Of hopen dat Alistair Brownlee en Javier Gomez, die twee maanden later goud willen pakken in Tokio, passen voor de Collins Cup. Op het parcours van Samorin werd ik vorig jaar nog tweede, dus ik hoop dat de team-kapitein Normann Stadler weet dat ik er sterk kan presteren.”

quote:

Superman Blummenfelt realiseert unieke dubbel: olympisch kampioen en wereldkampioen Ironman'

De Noor Kristian Blummenfelt (28) heeft het WK Ironman triatlon in St. George (Utah) gewonnen in een tijd van 7u49’16”. De Noorse olympische kampioen verdiende zijn sporen tot dusver voornamelijk in de kortere afstanden, maar werd bij zijn eerste WK-deelname op de lange afstand meteen wereldkampioen. Het WK 2021 dat niet in Hawaï kon doorgaan, werd vandaag in St. George gehouden.

Kristian Blummenfelt is een ware sensatie. Hij was al in het bezit van het wereldrecord op de halve afstand en verbrak bij zijn debuut op de lange afstand in het Mexicaanse Cozumel, op 21 november 2021, ook meteen dat wereldrecord. Voor 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen én het lopen van een marathon had hij amper 7u21’12” nodig.

En nu, minder dan een half jaar na zijn debuut op de lange afstand, is Blummenfelt wereldkampioen Ironman geworden. Hij zwom de 3,8 kilometer in 49’40”, fietste de 180 kilometer in 4u18’43” en liep zijn marathon in 2u38’01”. Hij is de eerste olympische kampioen (dat op de korte afstand wordt beslecht) die erin slaagt om meteen nadien ook wereldkampioen Ironman op de lange afstand te worden. Normaal gezien doen olympische atleten er jaren over om succesvol de overstap te maken naar de lange afstand.

Het uitgestelde WK Ironman triatlon van 2021 was vooraf gedoemd om een flauw afkooksel te worden van de mythische wedstrijd die het de voorbije veertig jaar was. Voor het eerst werd het WK triatlon op de lange afstand niet op Hawaï maar in St George (Utah) georganiseerd. Bovendien gaven de Duitsers Jan Frodeno en Patrick Lange - de winnaars van de voorbije vijf edities - forfait en zegden ook tweevoudig olympisch kampioen Alistair Brownlee en het Noorse fenomeen Gustav Iden last minute af. Gelukkig redde Blummenfelt in zijn eentje de boel in het provinciestadje tussen Las Vegas en Salt Lake City.

De sterke Noor kwam als tiende uit het water, op twee minuten van leider Sam Laidlow. Op de fiets bleef hij verstandig in een eerste achtervolgende groep die op vier en halve minuut van de kopgroep binnenkwam. Vervolgens haalde Blummenfelt de hamer boven in het lopen. Vooral halfweg de marathon plaatste de Noor een fameuze versnelling en dichtte hij in één ruk het gat met de koplopers. Enkel de Australiër Braden Currie spartelde nog een tijdje tegen, maar ook die moest na 30 kilometer lopen het hoofd buigen voor het fenomeen uit Bergen. Blummenfelt finisht in 7 uur, 49 minuten en 16 seconden. Een waanzinnige tijd op dit loodzware parcours met veel hoogtemeters en temperaturen boven de dertig graden. In de slotkilometer snoepte Lionel Sanders nog de tweede plaats af van Currie.

Bij de vrouwen stond er geen maat op de Zwitserse Daniela Ryf. De beste triatlete ooit won op haar 34e voor de vijfde keer in haar carrière het WK Ironman. Blummenfelt en Ryf zijn nu wereldkampioen voor amper vijf maanden. Want begin oktober vindt er al opnieuw een WK Ironman plaats. Dit keer wel op Hawaï.

quote:

Noor Gustav Iden verpulvert recordtijd op Ironman Hawaï na beklijvende driestrijd

De Noor Gustav Iden heeft zaterdag de Ironman in Hawaï gewonnen. De 26-jarige Noorse debutant won het WK langeafstandstriatlon in een recordtijd van 7u40’24” na een fenomenale inhaalrace op de verrassende Fransman Sam Laidlow. Maar liefst tien atleten doken onder de magische grens van de acht uur, een nieuw tijdperk in het triatlon is ingetreden.

Dat het na een coronapauze van drie jaar hard zou gaan op Hawaï viel te verwachten. Maar dat het zo hard zou gaan… Nou. De strafste start kwam er van de Fransman Sam Laidlow. Een verrassing. Laidlow kwam bij de eersten uit het water na 3,8 km zwemmen en ging all out tijdens het 180 km fietsen. Die legde hij af in een onwaarschijnlijke tijd van 4u04’36”, een verbetering van het fietsrecord van Hawaï dat op naam stond van de Australiër Cameron Wurf (4u09’06”), toch een wielerprof bij INEOS Grenadiers.

De twee Noorse topfavorieten Kristian Blummenfelt - titelverdediger, olympisch kampioen en wereldrecordhouder - en Gustav Iden - tweevoudig wereldkampioen Ironman 70.3 - stapten meer dan 6 minuten na Laidlow van de fiets. Geen onverkomelijke kloof en de algemene verwachting was dat de Noorse fenomenen uit Bergen de leider relatief snel bij de lurven zouden grijpen.

Maar ondanks het fietsrecord had Laidlow zijn wedstrijd blijkbaar slim ingedeeld en nog genoeg energie overgehouden om een uitstekende marathon te lopen. De Fransman had gewoon de pech om zaterdag op een buitenaardse Iden te botsen. Bij de passage aan het beruchte Energy Lab - op 6 kilometer van de finish, waar in het verleden al vaak favorieten sneuvelden - viel de beslissing. Blummefelt kreeg een klopje en een ontketende Iden ging op en over Laidlow.

Op het moment dat de Noor definitief de leiding greep kreeg hij een sportieve hand en schouderklopje van zijn Franse concurrent. Dankzij een nieuw marathonrecord (2u36’15 in een verzengende hitte, alsjeblieft) verpulverde Iden ook het parcoursrecord van de Duitser Jan Frodeno. De drievoudige winnaar zwom, fietste en liep in 2019 naar een toptijd van 7u51’13”, maar Iden deed maar liefst een dikke tien minuten beter: 7u40’24” is nu de verbluffende toptijd op Hawaï. De volledige top-tien dook zaterdagnacht trouwens onder de ooit zo magische grens van de acht uur. Het bewijs van het enorm gestegen niveau in de voorbije jaren. Met Gustav Iden, Sam Laidlow en Kristian Blummenfelt stonden zoals verwacht ook drie debutanten op het podium. Het langeafstandstriatlon is een nieuw tijdperk ingegaan.

“Dit was zo ontzettend moeilijk”, zei Iden bij de finish. “De laatste 10 kilometer maakte ik me zorgen over de legende van het eiland dat me zou vermoorden. Alles ging redelijk soepel tot ik Sam inhaalde. Toen ik hem passeerde, probeerde het eiland me echt kapot te maken. Ik ben zo trots op Sam en Kristian - ook al had Kristian tweede moeten worden. Dus die moet dat nog maar eens proberen. Ik kom niet meer terug, dit was te zwaar”, grapte de Noor.

“Ik heb mijn plan redelijk goed uitgevoerd”, vervolgde Iden. “Het was de bedoeling dat ik zou pushen aan het Energy Lab, maar het was Kristian die daar versnelde. Ik heb een paar minuten gewacht en ben vol gegaan toen de wind veranderde. Ik denk dat mijn plan behoorlijk solide was voor een rookie, want blijkbaar kun je het hier niet goed doen de eerste keer”, besloot Iden, die de eerste winnende debutant is sinds Luc Van Lierde in 1996.

quote:

Debutante Chelsea Sodaro verlost Amerika na twintig jaar in de Ironman Hawai en wint als eerste moeder het WK triatlon

Sensatie op de Ironman van Hawaï afgelopen nacht. De Amerikaanse Chelsea Sodaro (33) kroonde zich in de moeder aller triatlons bij haar debuut tot wereldkampioene in 8u33’46”, de tweede snelste tijd ooit op het eiland in de Stille Oceaan. Bovendien werd ze pas anderhalf jaar geleden mama.

Voor het eerst in de 44-jarige geschiedenis van de Ironman van Hawaï kregen de vrouwen een eigen race en wedstrijddag, twee dagen voor de mannen. Een goede beslissing, want de vrouwen verzorgden acht uur lang het spektakel. De Britse Lucy Charles-Barclay domineerde als topzwemster het gros van de race, maar werd vlak voor de start van de marathon voorbijgesneld door vijfvoudig wereldkampioene Daniela Ryf. De Zwitserse topfavoriete leek op weg naar een nieuwe demonstratie, maar had haar beste krachten verspeeld op de fiets. Charles-Barclay ging opnieuw op en over Ryf en reikte na drie opeenvolgende tweede plaatsen op Hawaï eindelijk naar het hoogste schavot.

Maar dat was buiten een ontketende Chelsea Sodaro gerekend. Een verrassing. De 33-jarige Amerikaanse nam anderhalf jaar geleden een lange pauze nadat ze voor het eerst moeder was geworden. Bovendien staat Sodaro vooral bekend als een specialiste van de korte en middellange afstand en waagde ze pas in juni van dit jaar in Hamburg de stap naar de volledige Ironman. Maar bij haar eerste deelname op Hawaï was het meteen raak voor de atlete die uitkomt voor het Belgische BMC Pro Triathlon Team. Een historische zege want Sodaro is de allereerste atlete die als moeder erin slaagt om Hawaï te winnen. En dat in de tweede snelste tijd ooit in Kailua-Kona. Bovendien verloste ze thuisland Amerika na twintig jaar droogte in Hawaï. Toen won Tim DeBoom bij de mannen als laatste Amerikaan op The Big Island. Bij de vrouwen treedt Sodaro 26 jaar later in de voetsporen van levende legende Paula Newby-Fraser, al was dat eigenlijk een Zimbabwaanse.

Lucy Charles-Barclay moest vannacht voor de vierde keer op een rij tevreden zijn met een tweede plek. Ze finishte acht minuten na Sodaro en was een minuutje sneller dan de Duitse titelverdedigster Anne Haug.

quote:

Heiligschennis in het triatlon. Het WK Ironman dat al sinds het ontstaan van de sport veertig jaar geleden georganiseerd wordt op het eiland Hawaï wordt vanaf volgend jaar opgesplitst naar twee verschillende locaties. De vrouwen behouden hun WK op naar Hawaï, de mannen trekken allicht naar Nice.

Ironman triatlon, dat is Hawaï. De langeafstandswedstrijd die bestaat uit een combinatie van 3,86 km zwemmen, 180,2 km fietsen en 42,195 km lopen werd er in 1978 boven het doopvont gehouden en sindsdien vond er elk jaar onafgebroken een mythisch WK plaats. Tot corona roet in het eten gooide en de editie van 2020 werd afgelast. Ook het WK van 2021 kon niet doorgaan en werd verplaatst naar mei 2021. Dat tussen-WK vond voor het eerst buiten Hawaï plaats: het Amerikaanse St-George (Utah) was gastheer. Het werd een flauw afkooksel van het echte werk met een gedevalueerd deelnemersveld en een pak minder media-aandacht.

In oktober trok het Ironman-circus gelukkig opnieuw naar Hawaï, waar het thuishoort. De toppers, het publiek en de media volgden. Maar er dook een nieuw probleem op. Omdat de Ironman-organisatie een pak meer deelnemers zich liet kwalificeren kreeg het kleine eiland in de Stille Oceaan te maken met een overrompeling. Prijzen voor vluchten, hotels en huurwagens stegen exponentieel. Enkel de happy few kon zich nog een startbewijs voor de Ironman Hawaï permitteren. Bovendien was de lokale bevolking boos omdat de ééndagswedstrijd werd opgesplitst in twee aparte WK’s voor mannen en vrouwen op twee verschillende wedstrijddagen. Dat zorgde voor een langdurig verkeersinfarct in het kleine stadje Kona.

In plaats van het aantal deelnemers terug te schroeven en het WK te reduceren naar één wedstrijddag kiest de Ironman-organisatie - allicht gedeeltelijk gedreven door winstbejag - ervoor om het WK Ironman niet alleen in tijd maar ook in locatie te splitsen voor mannen en vrouwen. Volgend jaar in oktober zal enkel het WK van de vrouwen plaatsvinden op Hawaï, de mannen trekken naar een nieuwe plek die in januari bekend zal worden gemaakt. Dat wordt meer dan waarschijnlijk het Franse Nice. In 2024 keren de mannen naar Hawaï en vindt het vrouwen-WK op haar beurt op een andere locatie plaats.