Het is niet zozeer materialisme an sich, maar meer de 'hechting' die daarbij komt kijken waardoor mensen het vaak moeilijk hebben. Je kan best een villa met 15 auto's hebben en toch in het nu leven. De kunst is om dat ook te kunnen blijven doen wanneer je het door omstandigheden kwijt zou raken.quote:Op donderdag 5 september 2013 19:04 schreef Tevik het volgende:
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen.
Hah, dat verbeeldt het wel mooi .quote:
Het is inderdaad de hechting daaraan wat het moeilijk maakt.quote:Op zaterdag 7 september 2013 01:34 schreef Gray het volgende:
[..]
Het is niet zozeer materialisme an sich, maar meer de 'hechting' die daarbij komt kijken waardoor mensen het vaak moeilijk hebben. Je kan best een villa met 15 auto's hebben en toch in het nu leven. De kunst is om dat ook te kunnen blijven doen wanneer je het door omstandigheden kwijt zou raken.
In het nu leven is eerder het loslaten van verzet tegen wat is. Afstand doen is ook op te vatten als een vorm van verzet, al valt te nuanceren qua context waarin het gebeurt.quote:Op dinsdag 10 september 2013 16:14 schreef Tevik het volgende:
[..]
Het is inderdaad de hechting daaraan wat het moeilijk maakt.
Is het niet zo dat hoe meer je in het nu leeft, hoe meer je zal inzien dat je eigenlijk niet veel nodig hebt en dus vanzelf afstand gaat doen van veel spullen, waardoor je weer beter in het nu kan leven? Is dat misschien ook de reden waarom veel boeddhistische leraren, monniken, mystici, asceten, soefies, etc. op een gegeven moment afstand nemen van materieel bezit?
Heel zwaar. Zoals ik eerder zei soms lijkt het wel alsof ik doodga. Maar op dit moment ben ik gewoon depressief en zijn de kleinste handelingen al pijnlijk boor de geest, en dat afgezien an denken. Nu dit al weken aanhoudt heb ik de stap gezet naar meer medicatie voor een andere stof in mn hersensquote:Op woensdag 11 september 2013 11:00 schreef Hammet het volgende:
Zooo, ik ben momenteel behoorlijk ziek aan het worden en ik merk dat als je je beroerd voelt, mediteren bepaald geen pretje is .
Hoe doen jullie dat? Ik heb geprobeerd juist op dat beroerde gevoel te mediteren, maar dat valt me behoorlijk zwaar .
Zodra je niet langer nadenkt over het nadenken, heb je de belangrijkste of grootste stap al gemaakt.quote:Op maandag 9 september 2013 13:13 schreef Hammet het volgende:
Overigens, ik ben er daadwerkelijk van overtuigd geraakt dat ik verslaafd ben aan het nadenken; ik overanalyseer vrijwel alles in mijn leven, wat mij aanvankelijk een gevoel van controle gaf, maar wat vooral de laatste jaren blokkerend heeft gewerkt. Dit 'verslaafd zijn aan nadenken' wordt regelmatig genoemd, zo ook in de OP, maar het is prettig om dit zelf ook in te zien. Het nadenken is niets anders dan de werkelijkheid ontkennen.
Het ironische is dat dit overanalyserende karakter van mij ook de kop op steekt wanneer ik me bezig houdt met dit onderwerp; ik overanalyseer als ik mediteer, ik overanalyseer als ik mijn emoties over me heen laat komen, ik overanalyseer als ik boeken hierover lees. Ik overanalyseer mijn eigen overanalyserende karakter! Wat een grap !
Ik heb me hier echt vollédig ingestort, zoals ik dat eigenlijk altijd doe als ik me ergens in verdiep, en heb inmiddels veel gelezen. Maar dat is niets anders dan mijn excessieve nadenken vervangen met het excessieve nadenken over nondualisme .
Dat overanalyserende karakter is momenteel iets wat ik maar z'n gang laat gaan (voor zover het lukt), meer dan dat kan niet. Ik ben benieuwd hoe ik er over een jaar of twee in sta .
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".quote:Nine Levels of Meditation
This is a very practical and simplified outline of an ancient and essential teaching on the development of meditative concentration, also called Shamatha.
This teaching outlines nine basic states of consciousness which equate to nine qualities of concentrated attention. Anyone can learn how to improve their own meditation practice by comparing their own experience with the states described here.
Moving from one state to a superior one is achieved by overcoming the obstacles present at each stage. This is precisely the value of this teaching: it allows us to immediately discover how our practice is developing and what we need to do to advance it.
Concentration practice (shamatha) is the basis from which we can retrieve information (insight). Therefore, concentration practice is the ground from which the flower of meditation emerges. However, concentration practice itself is not meditation. Meditation begins once concentration has been established. Actual meditation is defined as a state of consciousness within which we can retrieve information.
1. Placing or Setting the Mind: You are barely able to hold onto the meditation object or image before losing it. You can begin to set the mind on the object or image of meditation but cannot hold it there. You will have to seek and find the object again and again and take hold of it. Conceptuality or discursiveness is being identified so that it may appear that there is more conceptuality than usual. Other types of conceptualization appear more frequently than the object or image of meditation. At this stage you recognize and experience the many disturbing thoughts as they arise.
2. Continuous Placement: You are able to remain focused on an object or image for at least five minutes. Conceptuality is beginning to lessen and some of the mental disturbances are pacified and others appear to slow down a little and become exhausted.
3. Replacement or Resetting the Mind: You are familiar with the object of concentration to the point where you can re-establish your hold on the object immediately after losing it and you no longer need to seek it. You are still bothered by distractions, only you can quickly return to the meditation object.
4. Close Placement or Setting the Mind: The point is reached through the force of intense mindfulness where you can hold onto the meditation object or image to the end of the session without ever breaking the continuity of your concentration. The object of observation or image will not be lost at this level. At this state the mind may begin to be withdrawn through the power of mindfulness. The power of mindfulness is now complete. You can begin to apply the power of discriminating alertness. During both levels 3 and 4 you are easily moved by states of attachment and have difficulty remaining focused. You will not have very long meditation sessions at this level because gross sinking or inattentiveness and excitement will still occur.
5. Controlled or Disciplined Mind: At this level, it is necessary to revivify or heighten the mind to overcome subtle sinking or inattentiveness. You generate the power of introspection and through your own power know the good qualities of meditation. Here we never lose sight of the visualization, and our attention is sharp and focused. Distractions still arise but cannot take us away from the visualization. Yet now, excitement again poses a threat. The gross or more obvious laxity was conquered in the fourth state, so now we look for more subtle forms of laziness of attention, and more subtle forms of excitement.
6. Pacified Mind: Meditation is improved through knowledge of the faults of various obstacles. Due to the heightened awareness there is danger of subtle excitement and laxity. To advance, we simply need to more quickly address them by means of vigilance.
7. Complete Pacification: Powers of mindfulness and discriminating alertness are now complete and your balance cannot be upset by subtle sinking or inattentiveness or by subtle excitement. Attained by the power of effort.
8. Single Pointedness: Very little effort is required to remain focused upon the meditation object for the entire session without experiencing even the slightest interruption to concentration. Yet, effort to concentrate is still required. Attained by the power of effort.
9. Balanced Placement: Ability to place the mind on the object of concentration with equanimity. Without effort you are able to maintain faultless concentration. The mind is tame. This does not mean that the ego is eliminated; it only means that the mind has settled into it’s natural state. This is not enlightenment: it is merely a foundation from which insight into the truth can be acquired.
Tsja, maar niet langer nadenken over nadenken is natuurlijk net zo lastig als niet nadenken an sich.quote:Op woensdag 11 september 2013 19:12 schreef Gray het volgende:
[..]
Zodra je niet langer nadenkt over het nadenken, heb je de belangrijkste of grootste stap al gemaakt.
Thanks! Ik zit bij 1 .quote:Op dinsdag 17 september 2013 15:03 schreef Gray het volgende:
Dit kan een goede maatstaf zijn voor je leerweg voor het kalmeren van je geest:
[..]
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".
Heb je helemaal gelijk in.quote:Op dinsdag 17 september 2013 15:22 schreef Hammet het volgende:
Tsja, maar niet langer nadenken over nadenken is natuurlijk net zo lastig als niet nadenken an sich.
quote:Thanks! Ik zit bij 1 .
Ik zit ergens bij 2 en 3.quote:Op dinsdag 17 september 2013 15:03 schreef Gray het volgende:
Dit kan een goede maatstaf zijn voor je leerweg voor het kalmeren van je geest:
[..]
In plaats van "Nine Levels of Meditation" kan je ook lezen "Nine Levels of Mindfulness".
Dit is vind ik het belangrijkste om in te zien, je zegt nu''ik ging meer nadenken'' alsof er een ik (jij) is die dat doet, en je het ervaart alsof het te maken heeft met jou. Dat is juist 'het' grote punt; er is geen ik die dat doet. Er zijn gewoon gedachten en wanneer jij met je aandacht naar je gedachten gaat ervaar je je gedachten. Daarop volgt dan dat als je in een gedachte gelooft je em waar maakt, die ervaring creëert.quote:Op woensdag 18 september 2013 11:43 schreef Ronald-Koeman het volgende:
Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc..
Gaat vanzelf over en is een kwestie van volhouden. Op t moment dat je je bewust wordt van al je gedachten die door je hoofd razen, lijken ze juist erger te worden in eerste instantie. Net zoals een woeste rivier die veel lawaai maakt, waarbij het lawaai erger wordt wanneer je dichter bij de rivier komt of je aandacht meer op de rivier richt.quote:Op woensdag 18 september 2013 11:43 schreef Ronald-Koeman het volgende:
Een paar jaar geleden heb ik veel gelezen over mindfulness en interviews met Eckhart Tolle bekeken en dergelijke. Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc.. Gaat dit vanzelf over en is het een kwestie van volhouden? Of is het voor sommige mensen gewoon niet geschikt? Heb het idee dat het voor mij één grote mindfuck is.
Klopt inderdaad. nondualiteit is geen methode maar kan/wordt wel vaak in een methode gestoken. Bv. meditatietechnieken, stappenplannen (boeddhisme bijvoorbeeld) enzovoort. Er zijn geen geweldige resultaten op korte termijn, behalve lichamelijke en geestelijke rust. Zodra je je gedachten toe laat zullen ze niet meer worden tegengehouden en dat is dus het rotgevoel door gedachten. Ook zonder gedachten kan het rotgevoel nog blijven.quote:
Wat was die allergische reactie dan? Plotseling jeuk aan je gezicht? Dat gebeurt sowieso wel eens toch. Alleen tijdens meditatie valt het op.quote:Op woensdag 18 september 2013 15:52 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Gaat vanzelf over en is een kwestie van volhouden. Op t moment dat je je bewust wordt van al je gedachten die door je hoofd razen, lijken ze juist erger te worden in eerste instantie. Net zoals een woeste rivier die veel lawaai maakt, waarbij het lawaai erger wordt wanneer je dichter bij de rivier komt of je aandacht meer op de rivier richt.
Wanneer ik in de tuin ga zitten en ik zet mn gedachten stil dan hoor ik plotseling allemaal geluiden die ik daarvoor niet hoorde. Dus gewoon doordat ik mn aandacht vestig op de omgeving, lijkt die omgeving meer tot leven te komen. Dat gebeurt ook in je hoofd in eerste instantie.
En ik heb ook ooit een lichamelijke reactie gehad. Heb echt nooit allergie gehad of zo, maar 1 keer na een wat intensere realisatie tijdens het mediteren, kreeg ik een allergische reactie in mn gezicht. Heb geen bewijs dat de twee gelinkt zijn, maar mn gevoel zegt dat t zeer duidelijk met elkaar te maken heeft. Allerlei negatieve energie werd losgelaten en dat uitte zich in een lichamelijke reactie denk ik.
Ik snap niet helemaal wat hier staat. eigenlijk. Afgezien van dat dat hele stuk tekst één concept isquote:Conceptuality or discursiveness is being identified so that it may appear that there is more conceptuality than usual. Other types of conceptualization appear more frequently than the object or image of meditation.
Had twee dagen lang een duidelijk gevlekt gezichtquote:Op woensdag 18 september 2013 17:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Wat was die allergische reactie dan? Plotseling jeuk aan je gezicht? Dat gebeurt sowieso wel eens toch. Alleen tijdens meditatie valt het op.
Over het algemeen kan het lichaam reageren op stress. En misschien was die stress tijdens de meditatie veel meer aanwezig door het toelaten daarvan.quote:Op woensdag 18 september 2013 17:56 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Had twee dagen lang een duidelijk gevlekt gezicht
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.quote:Op woensdag 18 september 2013 17:59 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Over het algemeen kan het lichaam reageren op stress. En misschien was die stress tijdens de meditatie veel meer aanwezig door het toelaten daarvan.
Het is niet belangrijk dat je goed bent in dit proces. Het is aanvaardbaar bij het binnentreden in stilte dat je verstand gedachten blijft voortbrengen waarop het in het moment gefocused is. Richt je simpelweg op stilte, laat je gedachten opkomen als ze opkomen en weer wegvallen, raak er niet bij betrokken, neem ze niet over door ze te onderhouden of door ermee te worstelen, richt je steeds op stilte. Laat je gedachten opkomen en weer wegvallen, opkomen en wegvallen, totdat je jezelf in een toestand vindt waar je vanuit stilte je gedachten aan het ‘bekijken’ bent. Terwijl je in die stilte bent, zullen je gedachten geen betekenis meer hebben, geen gewicht. Je bekijkt ze dan zoals je een film bekijkt, terwijl je je ontspannen en comfortabel voelt. Je bent als het ware vanuit de oppervlakte van de zee, waar een hevige storm woedt, gedoken naar de diepte waar rust en stilte aanwezig is. Het is in die diepte dat je je gedachten kan accepteren, zegenen, vergeven en liefhebben.quote:Op woensdag 18 september 2013 11:43 schreef Ronald-Koeman het volgende:
Een paar jaar geleden heb ik veel gelezen over mindfulness en interviews met Eckhart Tolle bekeken en dergelijke. Maar bij het doen van de oefeningen ging ik er alleen maar meer van nadenken en in m'n hoofd zitten, lichamelijke reacties etc.. Gaat dit vanzelf over en is het een kwestie van volhouden? Of is het voor sommige mensen gewoon niet geschikt? Heb het idee dat het voor mij één grote mindfuck is.
Je denken gaf het op en toen viel je lichaam je aanquote:Op woensdag 18 september 2013 18:03 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.
Misschien blow je gewoon teveel.quote:Op woensdag 18 september 2013 18:03 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Niet echt stress gehad, maar meer een realisatie over hoe denken werkt en hoe het je beïnvloedt. Daarna kreeg ik die reactie.
Het is juist het lichaam wat ontzettend lijdt door het overmatig denken; zaken die in een gezonde verloop op zouden komen en weer weg ebben blijven hangen en gaan 'rotten'. Ontladingen kunnen heftig zijn maar zijn wel een goed tekenquote:Op woensdag 18 september 2013 20:00 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Je denken gaf het op en toen viel je lichaam je aan
Nee ik weet niet hoe dat werkt. Maar lichaam en geest kunnen best op elkaar reageren
Herken ik wel,bij mij lijkt het op een wiet-trip, op een bepaald punt tijdens de meditatie gaat mijn lichaam dan 'gloeien' net als bij wiet trip, geen beelden maar sensaties bij mij, ik concentreer mij dan ook vnl op omgevingsgeluiden en 'bodyscan' ipv de ademhaling, misschien is dit de verklaring. Ik ga er niet bewust naar op zoek, maar als ik het voel dan weet ik dat ik 'in the zone' ben. Maar goed dit is ook weer maanden geleden, momenteel veel last van een gewond ego door conflicten op het werk dus de gedachtenstroom is weer oorverdovendquote:Op woensdag 9 oktober 2013 16:40 schreef Hammet het volgende:
Zo, dit topic maar eens afstoffen . Hoe gaat het hier met iedereen?
Deze ervaring deed mij sterk aan een trip van een psychedelische drug denken. Ik heb ooit één keer truffels gebruikt, en in zo'n trip zie je ook continu beelden, vormen én gedachten voor je zonder dat je er in mee gaat. Iemand die het zien van beelden en vormen herkend? Het was zeker niet zo helder als bij een truffel-trip, maar het was er zeker.
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren , maar dat zien we dan wel weer.
"The zone", welke is dat?quote:Op donderdag 10 oktober 2013 21:58 schreef Hitch_Slap het volgende:
[..]
Herken ik wel,bij mij lijkt het op een wiet-trip, op een bepaald punt tijdens de meditatie gaat mijn lichaam dan 'gloeien' net als bij wiet trip, geen beelden maar sensaties bij mij, ik concentreer mij dan ook vnl op omgevingsgeluiden en 'bodyscan' ipv de ademhaling, misschien is dit de verklaring. Ik ga er niet bewust naar op zoek, maar als ik het voel dan weet ik dat ik 'in the zone' ben. Maar goed dit is ook weer maanden geleden, momenteel veel last van een gewond ego door conflicten op het werk dus de gedachtenstroom is weer oorverdovend
En hoe is het gegaan?quote:Op woensdag 9 oktober 2013 16:40 schreef Hammet het volgende:
Zo, dit wilde ik even delen! Vanavond ga ik weer mediteren, en zal ik vast te hard m'n best doen om dit te dupliceren , maar dat zien we dan wel weer.
Zoals ik verwacht had, ik probeerde het te hard . Het loslaten van het proberen, probeerde ik duidelijk ook te hard. Maar geeft niets, ik ga vrolijk door.quote:
Ja, dat is volgens mij hoe het bij een psychedelische drug ook min of meer werkt. Je hersenen gaan razendsnel associëren en zien er vervolgens inderdaad bekende dingen in. Ik hecht er niet per sé waarde aan, maar ik vond het wel bijzondere ervaring. Ik wist niet dat dit effect kon optreden bij meditatie .quote:Op donderdag 10 oktober 2013 12:36 schreef Gray het volgende:
Het is echter niet iets waar ik belang aan hechten wil. Bovendien is het een product van de ogen, in mijn geval dan. M'n hersenen zien er bekende vormen in. Leuk om te zien, maar niet boeiend. De tijd vliegt zo wel onmerkbaar voorbij.
Goede instelling. Door te "proberen" creëer je inderdaad voorwaarden waarbij het heel moeilijk wordt om het "toe te laten". Daarnaast merkte ik aan je eerdere post dat je een "verwachting" had, namelijk het dupliceren van dezelfde ervaring. Door iets te verwachten (wat in de toekomst ligt) kun je niet in het 'moment' zijn, daar waar je eerdere ervaring lag.quote:Op zaterdag 12 oktober 2013 13:21 schreef Hammet het volgende:
[..]
Zoals ik verwacht had, ik probeerde het te hard . Het loslaten van het proberen, probeerde ik duidelijk ook te hard. Maar geeft niets, ik ga vrolijk door.
Een psychedelische drug staat veel dichterbij dit topic dan je denkt, veel dichterbij.quote:Op zaterdag 12 oktober 2013 13:59 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ja, dat is volgens mij hoe het bij een psychedelische drug ook min of meer werkt. Je hersenen gaan razendsnel associëren en zien er vervolgens inderdaad bekende dingen in. Ik hecht er niet per sé waarde aan, maar ik vond het wel bijzondere ervaring. Ik wist niet dat dit effect kon optreden bij meditatie .
Ik heb dit weekend Nothing Special uitgelezen, inderdaad een aanrader!quote:Op dinsdag 15 oktober 2013 19:55 schreef hoos het volgende:
Leestip: beide boeken van Charlotte Joko Beck "Alle dagen Zen" en "Niets Bijzonders". Beste wat ik tot nu toe heb gelezen (en dat is best veel).
Baas!quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 01:44 schreef rijsttafel het volgende:
Lieve mensen van dit topic!
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek. Hoe een leven kan veranderen.
WAUW serieus?!quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 01:44 schreef rijsttafel het volgende:
Lieve mensen van dit topic!
Ik was dit topic een tijdje vergeten, zal morgen eens teruglezen.
Maar voor nu misschien leuk om te zeggen dat ik besloten heb boeddhistisch monnik te worden en binnenkort vertrek. Hoe een leven kan veranderen.
Slaap lekkerquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 02:14 schreef rijsttafel het volgende:
Hey pcp en sinterklaas!
Ik kom morgen terug om wat meer te vertellen. Nu eerst even lekker slapen.
Om het belangrijkste maar eerst te zeggen: Nee, je mag geen seks hebben. Ook niet solo.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 02:09 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Baas!
Maar mag je dan nog wel seks hebben?
Vertel eens wat meer. Waar ga je heen?
Ik heb natuurlijk nog een hele hoop vragenquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 07:02 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Om het belangrijkste maar eerst te zeggen: Nee, je mag geen seks hebben. Ook niet solo.
Het is in een klooster in Australië. Eerst is daar een jaar als niet-monnik om te kijken of je het zeker weet. Ik ga er op dit moment uit dat ik daarna blijf, aangezien een eerder verblijf in een klooster van 40 dagen een van de beste tijden van m'n leven was. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt, mede vandaar dat jaar. Na dat jaar kan ik dan als monnik worden aangenomen. Het is dus nog niet definitief, maar voor het gemak leg ik de rest uit met het idee dat dat wel zo is.
Ik wil dat doen omdat ik merk dat ik mijn geluk steeds meer uit meditatie/mindfulness/het moment (of hoe je het ook wil noemen) haal, en steeds minder uit dingen als carriëre, status, muziek, reizen, hobbies, uitgaan, romantische relaties, etc. Ik heb het gevoel dat ik op die dingen niet kan vertrouwen en dat ik daar dus van weggedreven word. Combineer dat met het feit dat een gelukkige periode van m'n leven in een klooster was en de meest logische optie wordt dan om monnik te worden. Dit idee had ik al veel langer, maar omwille van mijn ouders heb ik eerst mijn studie afgemaakt.
Ook denk (weet) ik dat het verblijven in zo'n omgeving mijn ontwikkeling ontzettend versnelt. Door de omgeving wordt je er continue aan herinnerd aandachtig te zijn en door het ontbreken van externe impulsen wordt je ook gedwongen om verlangens los te laten. Ik zal zeker wel een hoop in m'n geest tegenkomen en dat zal lastig zijn, maar daar doe ik het ook voor. Ook denk ik dat ik uiteindelijk als monnik het beste andere mensen in hun leven kan helpen.
Het lijkt misschien als een beslissing waar je goed over nadenkt, maar het is vooral op gevoel gedaan. Vandaar dat ik het ook lastig vind om er zomaar een hoop over te vertellen. Gevoelens kun je niet goed in woorden beschrijven, in ieder geval dit gevoel niet echt. Als iemand nog iets wil weten, vraag gerust hoor!
Nu even mediteren, dan eten en topic doorlezen.
Thanksquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 11:16 schreef helplesssss het volgende:
Wauw! Wat bijzonder om iets te lezen over de gedachtegang van iemand die zo'n beslissing neemt!
Klaasje! (mooi topic van dat tijdschrift, had ik nog niet gezien)quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 11:45 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Thanks voor de uitleg
Is er nog een soort rangorde? Na een jaar besluiten ze of je langer kan blijven. Kan je op latere leeftijd dan bezoekers rondleiden of een retraite geven oid?
En 't is me nog niet duidelijk hoe lang je het wil gaan doen. Zie je dat wel? Ik denk dat een heel lang bezoek je van alle gehechtheid los kan maken. Maar dan? Nog 20 jaar daar zitten mediteren? Je hebt net een diploma op zak.
Zoals je weet heb ik zelf ook een retraite gedaan vorig jaar. Het was vooral verveling wat me gek maakte maar ook weer rust gaf. Er waren 3 stiltedagen (dus niet praten behalve bij de meetings), waarop ik echt mezelf kapotverveelde. Ik liep maar een beetje door de natuur, ging langs de boerderij geitjes aaien enz enz. Het gaf wel een rust maar mijn lichaam bleef schreeuwen: "Doe iets!! Bereik iets!!"
Bedankt voor deze aandachtskick.. heb het boek hier gewoon klaarliggen.. al een jaar lang.. toch maar eens voorzichtig onder het stof uit halenquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 02:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Ik heb zojuist nog even de recensie pagina's van de drie boeken uit de OP gelezen en het valt echt op dat "Ontwaken in de Droom" van Leo Hartong een geweldig boek is.
Hij heeft op Amazon.com 40 maximale scores, 2 vier-sterren scores en 2 laagste scores. Ken geen enkel ander boek dat zo goed scoort bij lezers!
Tof dat je hem kent. Ik kan het ook iedereen aanraden.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 12:27 schreef Boswachtertje het volgende:
Wat leuk Rijsttafel.. zat meteen te denken aan Ajahn Brahm toen je begon over Australië
Ik kan iedereen aanraden video's van Ajahn Brahm te kijken, of je nou boeddhist bent of niet!
http://www.youtube.com/channel/UC6M_EhnSSdTG_SXUp6IAWmQ
Helder, inzichtelijk en vaak door de humor worden problemen en angsten makkelijker losgelaten.. Dat was in ieder geval in mijn geval
Veel succes en vooral veel inzicht en wijsheid gewenst op jouw pad
Ik herken dit ook met 'alles laten zijn zoals het is'. Dan laat je ook je lichaam zijn. Als er een overdosis energie is kan dit best wel activeren. Kan indd door weinig beweging komen. Niks geks aanquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 11:56 schreef rijsttafel het volgende:
Ik had op een gegeven moment wel heel erge onrust in mijn lijf, echt ontzettend, dat ik 's avonds in bed mijn lijf niet kon stilhouden en als een spast bewoog. M'n geest was wel rustig, dus ik geef de schuld aan het gebrek aan sport dat ik daar toen had. Al weet ik niet zeker of het dit was. Het was wel een extra inzicht in dat je je lichaam eigenlijk niet onder controle hebt, dat daar geen zelf in is.
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 15:09 schreef Plienn het volgende:
Zouden jullie dit mij ook aanraden, voor ik me hier in ga verdiepen en proberen? Ik zit namelijk met het volgende:
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
Je hebt veel stress, maar waren die slaapproblemen er al zonder die stress?quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 15:09 schreef Plienn het volgende:
. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dus dan zit ik sowieso in de verkeerde hoek met dit topic begrijp ik..quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 23:51 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Je hebt veel stress, maar waren die slaapproblemen er al zonder die stress?
Zit je de hele dag door te racen en heb je 's nachts pas tijd om te denken?
Dit topic zijn voornamelijk filosofiën en dergelijke maar gewoon beginnen met simpele meditatie-oefeningen kan nooit kwaad. tien minuten ademhalen door het werken door ook niet. In de trein/bus/lopend een rustmoment pakken bv in de vorm van een loopmeditatie. Ik doe het bijvoorbeld als ik naar de supermarkt loop.
In Nederland is mindfullness al jaren poplair ook bij psychologen. Er zijn westerse varianten die meer zijn ingesteld op onze westerse samenleving.
Nondualiteit waar we in dit topic over praten is echter niet iets wat je kan 'toepassen'
Bedankt voor je reactie !quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 16:33 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.
Rijsttafel, heb jij je wel eens bezig gehouden met lucide dromen? In het boedhisme is er ook een stroming die zich hier vooral op richt.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 16:33 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Ik zou het zeker aanraden. Ik begon ooit ook met mediteren, omdat ik niet goed kon slapen. Ik lag ook te piekeren. Al snel na het beginnen met mediteren ging het slapen al veel beter. En nu slaap ik over het algemeen echt heel fijn en diep.
Hey, graag gedaan.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:08 schreef Plienn het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie !
Moet ik daarvoor ook eerst het boek kopen?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nee, dat hoeft niet per se. Sommige mensen worden ook niet zo aangesproken door boeken (zoals ik). Anderen halen er wel veel uit. Ik luister liever. Naar dingen op het internet bijvoorbeeld, of ik ga ergens heen. Wat de een aanspreekt, spreekt de ander weer niet aan. Maar veel mensen zijn positief over meditatie, ongeacht wat hun inspiratie was, dus ik zou gewoon kijken wat jou aanspreekt en dat volgen.
Wat mij aanspreekt, is bijvoorbeeld:
Fok!-reputatiemeter van Rijsttafel:
Slecht [-----X----------------------------------------------------------] Goed
Ik kan het je zeker aanraden. Ik ben begonnen hiermee door dezelfde klachten die jij had. Ik kon niet normaal slapen en dacht overdag en 's nachts veel te veel en ik had er geen controle over. Dat heeft jaren geduurd en toen ik de Kracht vh Nu las, toen kreeg ik mijn realisatie over hoe het verstand werkt en hoe ik weer controle kan krijgen over mijn verstand.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 15:09 schreef Plienn het volgende:
Zouden jullie dit mij ook aanraden, voor ik me hier in ga verdiepen en proberen? Ik zit namelijk met het volgende:
S'avonds in bed, als ik wil gaan slapen, gaat mijn hoofd ook maar door. Ik denk van alles, en het is net of er geen 'uit knop'' op zit. Het gaat voornamelijk veel over stage/studie, waar ik momenteel veel druk van ondervind. Ook heb ik het gevoel dat ik 'op de wekker'' slaap. Ik moet er elke dag om half vijf uit en ik zie op zulke dagen elk uur van de wekker, terwijl ik lichamelijk wel moe ben.
Dit is trouwens niet iets van de laatste tijd, maar zeker van de laatste 4 jaar dat ik moeite heb met inslapen door zoveel gedachten.
Heeft iemand nog tips? Anders dan wat hier beschreven wordt? ( Iets anders dan slaap medicatie)
Alvast bedankt !
Ik heb wel eens lucide dromen gehad, maar de stroming waar ik me het best bij voel doet daar helemaal niets mee. De houding is: dromen zijn gewoon dromen en that's it. Ik heb wel eens gehoord dat er boeddhistische stromingen zijn die daar dingen mee doen, maar wat mij betreft gaat boeddhisme om zien wat werkelijk is ipv dromen.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:22 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Rijsttafel, heb jij je wel eens bezig gehouden met lucide dromen? In het boedhisme is er ook een stroming die zich hier vooral op richt.
Hmm... misschien toch eens wat lezen over die stroming, want ze zien lucide dromen juist als middel om de geest beter te leren begrijpen. Het is voor deze stroming niet zomaar een leuk iets om te doen, maar een instrument om heel diep door te dringen in wat bewustzijn nou werkelijk is.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:26 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Ik heb wel eens lucide dromen gehad, maar de stroming waar ik me het best bij voel doet daar helemaal niets mee. De houding is: dromen zijn gewoon dromen en that's it. Ik heb wel eens gehoord dat er boeddhistische stromingen zijn die daar dingen mee doen, maar wat mij betreft gaat boeddhisme om zien wat werkelijk is ipv dromen.
Bedankt, maar ik gebruik de meest betrouwbare teksten van het boeddhisme (de leringen van de boeddha zelf) en daar staat niets over lucide dromen en droomanalyse in.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:35 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Hmm... misschien toch eens wat lezen over die stroming, want ze zien lucide dromen juist als middel om de geest beter te leren begrijpen. Het is voor deze stroming niet zomaar een leuk iets om te doen, maar een instrument om heel diep door te dringen in wat bewustzijn nou werkelijk
Hoe denk jij eigenlijk over de dood?quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:57 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Bedankt, maar ik gebruik de meest betrouwbare teksten van het boeddhisme (de leringen van de boeddha zelf) en daar staat niets over lucide dromen en droomanalyse in.
quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:23 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Hey, graag gedaan.
Welk boek? Kracht van het nu?Hier ga ik straks even voor zitten, ben benieuwd, dankje !SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Nee, dat hoeft niet per se. Sommige mensen worden ook niet zo aangesproken door boeken (zoals ik). Anderen halen er wel veel uit. Ik luister liever. Naar dingen op het internet bijvoorbeeld, of ik ga ergens heen. Wat de een aanspreekt, spreekt de ander weer niet aan. Maar veel mensen zijn positief over meditatie, ongeacht wat hun inspiratie was, dus ik zou gewoon kijken wat jou aanspreekt en dat volgen.
Wat mij aanspreekt, is bijvoorbeeld:Yeah bitch ! Magnets !
Dat ik er geen zin in heb.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 18:06 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Hoe denk jij eigenlijk over de dood?
En in relatie tot het boedhisme?quote:
Dat was opzich ook in relatie tot boeddhisme , want daar is doodgaan een van de voornaamste vormen van lijden. Ik geloof ook in wedergeboorte, dat dit dus niet het eerste leven is. Dus geloof ik ook niet dat iedereen die geboren wordt een leeg canvas is, maar dat daar al een heel wezen is.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 18:27 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
En in relatie tot het boedhisme?
Een vriend van me heeft dit ook. Zelf heb ik het stukken minder, maar dat is omdat ik wel okay ben met mezelf. Hij en ik gaan ons nu meer focussen op de methode van Ramana Maharshi, die hij self inquiry noemde. Overigens niet te verwarren met de brahmanistische self inquiry. Het zou de meest directe methode zijn naar de bron van gedachten, volgens hem.quote:Op zaterdag 2 november 2013 15:50 schreef Tevik het volgende:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Zo te zien zit je al op de goede weg, gezien deze uitspraak.quote:“Focus attention on the feeling inside you. Know that it is the pain-body. Accept that it is there. Don't think about it - don't let the feeling turn into thinking. Don't judge or analyze. Don't make an identity for yourself out of it. Stay present, and continue to be the observer of what is happening inside you. Become aware not only of the emotional pain but also of "the one who observes," the silent watcher. This is the power of the Now, the power of your own conscious presence. Then see what happens.”
― Eckhart Tolle, The Power of Now: A Guide to Spiritual Enlightenment
Thanks manquote:Op vrijdag 1 november 2013 13:34 schreef Urquhart het volgende:
Wow rijsttafel, dat is een mooie en moedige stap! Erg interessant om te lezen, en in ieder geval veel plezier en geluk daar!
Het tegengestelde van zelfkritiek is zelfcompassie, dus misschien is dit wel iets voor jou.quote:Op zaterdag 2 november 2013 15:50 schreef Tevik het volgende:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
De dood is die van de gedachten. De dood is een gedachte. Alles wat sterft zijn de gedachten ( van of aan de dood ) zelf.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 18:46 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Dat was opzich ook in relatie tot boeddhisme , want daar is doodgaan een van de voornaamste vormen van lijden. Ik geloof ook in wedergeboorte, dat dit dus niet het eerste leven is. Dus geloof ik ook niet dat iedereen die geboren wordt een leeg canvas is, maar dat daar al een heel wezen is.
Heel interessant als ik er zo over lees, maar is het wel goed voor je om je in zoveel verschillende technieken/methoden te verdiepen, aangezien degenen die ze ontwikkelen vaak zeggen dat je ze je hele leven lang moeten navolgen/praktiseren?quote:Op zaterdag 2 november 2013 18:07 schreef Gray het volgende:
[..]
Een vriend van me heeft dit ook. Zelf heb ik het stukken minder, maar dat is omdat ik wel okay ben met mezelf. Hij en ik gaan ons nu meer focussen op de methode van Ramana Maharshi, die hij self inquiry noemde. Overigens niet te verwarren met de brahmanistische self inquiry. Het zou de meest directe methode zijn naar de bron van gedachten, volgens hem.
Misschien ook iets voor jou en anderen hier.
Bedankt voor de quote, die heb ik echt wel nodig. Tolle heeft het hier wel over het pijnlichaam en om niet daarover te oordelen. Wat ik ervaar is meer dat ik innerlijk 'blokkeer' omdat ik oordeel. Als ik mezelf er dan aan herinner om "niet te oordelen" (zoals Tolle zegt), wordt de 'blokkade' erger. Waarschijnlijk omdat ik dan oordeel over het oordelen (zo van dat het oordelen ‘slecht’ is dus moet ik het niet doen, wat op zich een oordeel is). Dus moet ik mezelf eraan herinneren om niet te oordelen over het feit dat ik oordeel, alleen dan lost de 'blokkade' op .... kun je het nog volgen. . Ik wil dus weten of ik hiermee op de goede weg zit en of hierover iets bekend is.quote:Een quote van Tolle:
[..]
Zo te zien zit je al op de goede weg, gezien deze uitspraak.
Wat mij helpt is me simpelweg realiseren waar het oordeel vandaan komt, namelijk het ego. Oordelen is heel natuurlijk, het is nou eenmaal wat het ego doet. Omdat het één van de primaire bezigheden van het ego is, is het niet willen oordelen net zo onbereikbaar als geen ego willen hebben.quote:Op zaterdag 2 november 2013 15:50 schreef Tevik het volgende:
Een vraag over oordelen:
Ik merk soms dat ik op een subtiele niveau zwaar oordeel over een daad/uitspraak van mezelf (zo van: "Je doet/zegt het verkeerd!"). Dit oordelen komt vaak hard op me over, waardoor ik innerlijk 'sluit/blokkeer'. Als ik mezelf er dan aan herinner om niet te oordelen (zo van: "Niet oordelen, niet oordelen!"), dan merk ik dat dit meer toevoegt aan het oordelen waardoor ik meer 'blokkeer'. Volgens mij oordeel ik dan over datgene wat oordeelt. Ja, ik wordt hier helemaal gek.
Vandaag herkende ik dit patroon en herinnerde mezelf eraan om niet te oordelen over datgene wat oordeelt, toen voelde ik dat er een grote last van me afviel en beter in het moment kon zijn. Als ik het anders zou moeten zeggen: Dus in plaats van dat ik keek 'vanuit' het oordelen, om het vandaar te stoppen, keek ik 'naar' het oordelen en oordeelde daar niet over. Het klinkt raar, maar ik weet niet hoe ik het anders moet verwoorden.
Hebben mensen hierin ervaring of uitspraken van bijv. Tolle? Bij voorbaat dank!
Dat hoor je inderdaad vaak, en ik kan de redenatie ervan waarderen. Toch is het geen harde regel; mensen als Eckhart Tolle of Ramana Maharshi hebben ook niet een jarenlange methode gevolgd om zelfgerealiseerd te worden. Het overkwam ze gewoon.quote:Op zaterdag 2 november 2013 22:39 schreef Tevik het volgende:
[..]
Heel interessant als ik er zo over lees, maar is het wel goed voor je om je in zoveel verschillende technieken/methoden te verdiepen, aangezien degenen die ze ontwikkelen vaak zeggen dat je ze je hele leven lang moeten navolgen/praktiseren?
Ik vind het altijd lastig zeggen wat nou de goede of slechte weg is. Allereerst omdat ik mezelf nog niet 'gerealiseerd' heb, maar ook omdat wat soms de slechte weg lijkt, precies de goede weg blíjkt. Zo durf ik achteraf te zeggen dat m'n depressie misschien wel het beste is dat me ooit is overkomen.quote:Bedankt voor de quote, die heb ik echt wel nodig. Tolle heeft het hier wel over het pijnlichaam en om niet daarover te oordelen. Wat ik ervaar is meer dat ik innerlijk 'blokkeer' omdat ik oordeel. Als ik mezelf er dan aan herinner om "niet te oordelen" (zoals Tolle zegt), wordt de 'blokkade' erger. Waarschijnlijk omdat ik dan oordeel over het oordelen (zo van dat het oordelen ‘slecht’ is dus moet ik het niet doen, wat op zich een oordeel is). Dus moet ik mezelf eraan herinneren om niet te oordelen over het feit dat ik oordeel, alleen dan lost de 'blokkade' op .... kun je het nog volgen. . Ik wil dus weten of ik hiermee op de goede weg zit en of hierover iets bekend is.
Bedankt voor het delen van je inzicht hierin en tip. Dat realiseren waar het oordelen vandaan komt is vaak heel moeilijk, vooral omdat het bij mij op een zeer subtiele niveau lijkt plaats te vinden (geldt ook voor gevoelens zoals bijv. angst). Een jaar geleden kon ik dat soort gevoelens en innerlijke reacties nog heel duidelijk opmerken, maar nu lijken die gevoelens/reacties heel ‘scherp’, ‘fijn’, ‘vaag’ of hoe je het noemen wilt. Ik kan ze moeilijk ‘aanwijzen’ tenzij ik ‘stil van geest’ ben door een tijdje gewoon te zitten, alleen dan kan ik ze op tijd en duidelijk zien aankomen. Er zit ook zoveel Pijn achter.quote:Op zondag 3 november 2013 11:19 schreef Hammet het volgende:
[..]
Wat mij helpt is me simpelweg realiseren waar het oordeel vandaan komt, namelijk het ego. Oordelen is heel natuurlijk, het is nou eenmaal wat het ego doet. Omdat het één van de primaire bezigheden van het ego is, is het niet willen oordelen net zo onbereikbaar als geen ego willen hebben.
Ik herken me in je verhaal, ik raak ook regelmatig verzeilt in het 'niet oordelen, niet oordelen!' cirkeltje. Zodra ik me dan weer even realiseer dat het niet ik, maar het ego is dat oordeelt, lost dit vrijwel direct op. Het oordeel is misschien niet direct weg, maar de waarde die ik er aan hecht verkleint vrijwel direct .
Hopelijk kun je er iets mee.
Die methode klinkt nuttig en interessant. Maar hoe pas je deze methode toe? De dingen die ik op internet tegenkom kan ik niet echt plaatsen.quote:Op zondag 3 november 2013 12:16 schreef Gray het volgende:
En waar verstand ontoereikend is, zegt intuïtie mij dat de self enquiry zoals van Maharshi een heel directe, zo niet de méést directe, methode is. Maar feitelijk gezien is het niet veel anders dan mindfulness, zij het iets meer gericht op het blussen van de bron van gedachten, en niet slechts het uitdoven ervan.
Zelf stelt hij bij elke gedachte de 'I'-vraag voor, wat niet meer voorstelt dan te vragen naar wie de ik is die dit denkt: Who is this I that thinks this? Let op, het is niet een nieuwe gedachte in de vorm van een vraag, en ook is het niet doel om een antwoord te formuleren! Het is simpelweg je aandacht vestigen op de bron van je gedachten, die hij de eerste gedachte noemt, ofwel de 'I'-thought.quote:Op maandag 4 november 2013 15:08 schreef Detroit het volgende:
[..]
Die methode klinkt nuttig en interessant. Maar hoe pas je deze methode toe? De dingen die ik op internet tegenkom kan ik niet echt plaatsen.
Gedachten blussen in plaats uitdoven lijkt me wel wat. .
Leuk dat je het hebt gelezen! Het andere boek was eigenlijk haar eerste. Ik zie Nothing Special eigenlijk als een soort vervolg daar op. Joko is helaas vorig jaar overleden.quote:Op donderdag 17 oktober 2013 11:58 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ik heb dit weekend Nothing Special uitgelezen, inderdaad een aanrader!
Ze schrijft niet zozeer over nondualisme, maar voornamelijk over de praktische kanten van zen. Dit doet ze op een hele toegankelijke en nuchtere manier. Ze benadrukt hoe kinderlijk eenvoudig zen is, maar hoe het tegelijkertijd ook een ontzettende strijd is. Daarnaast ontkracht ze heel helder het idee dat verlichting iets is wat je iets kan bieden, dat je er iets zult vinden. Er is niets te vinden, je hebt het al gevonden. Maar dat wisten we natuurlijk allemaal al .
Wat ik ook prettig vond aan dat boek was dat het geschreven is als sessies met haar zen-studenten. Zo vertelt zij haar verhaal, waarna er op gereageerd wordt door haar studenten. Erg inzichtelijk .
Voegt het andere boek nog iets toe t.o.v. Nothing Special?
Hallo Plienn,quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:08 schreef Plienn het volgende:
[..]
Bedankt voor je reactie !
Moet ik daarvoor ook eerst het boek kopen?
Ja hier hetzelfde, al zat ik midden in een depressie toen.quote:Op woensdag 30 oktober 2013 17:24 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Ik kan het je zeker aanraden. Ik ben begonnen hiermee door dezelfde klachten die jij had. Ik kon niet normaal slapen en dacht overdag en 's nachts veel te veel en ik had er geen controle over. Dat heeft jaren geduurd en toen ik de Kracht vh Nu las, toen kreeg ik mijn realisatie over hoe het verstand werkt en hoe ik weer controle kan krijgen over mijn verstand.
Het heeft mijn leven veranderd in ieder geval.
Gebruik dat denken om te plannen, uit ervaring weet ik dat jezelf opfokken en haasten met leren weinig opleverdquote:Op woensdag 6 november 2013 17:02 schreef Martin-Ssempa het volgende:
Zou dit kunnen helpen met studeren? Soms kan ik me niet concentreren op mijn school en stel ik van alles uit, omdat ik steeds moet denken aan de toekomst en het verleden :/
Holy shit man, ik heb bijna precies hetzelfde als ik dit zo leesquote:Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik m'n hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsessieve denken? Het was verdomme m'n eigen hoofd!! Ik heb m'n hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op z'n minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Heb je De Kracht vh Nu al gelezen?quote:Op woensdag 6 november 2013 17:44 schreef aequus het volgende:
[..]
Holy shit man, ik heb bijna precies hetzelfde als ik dit zo lees
quote:Op woensdag 6 november 2013 13:54 schreef EggsTC het volgende:
Interessante link wel;
http://www.social-conscio(...)ower-of-thought.html
Nee [nog niet], heb trouwens wel een vraag;quote:Op woensdag 6 november 2013 18:51 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Heb je De Kracht vh Nu al gelezen?
Je bent wat je denktquote:Op woensdag 6 november 2013 18:52 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
“The greatest discovery of my generation is that human beings can alter their lives by altering their attitudes of mind.”
-William James
Dit zijn wat uitspraken over mindfulness van anderen dan Tolle:quote:Op woensdag 6 november 2013 20:06 schreef aequus het volgende:
Zou je het principe van dit hele NU kort kunnen uitleggen? je gedachte ''uitzetten'' vind ik nogal een moeilijk te behappen concept
quote:“Mindfulness is like that—it is the miracle which can call back in a flash our dispersed mind and restore it to wholeness so that we can live each minute of life.”
— Thích Nhất Hạnh
quote:“View all problems as challenges.
Look upon negativities that arise as opportunities to learn and to grow.
Don’t run from them, condemn yourself, or bury your burden in saintly silence.
You have a problem? Great.
More grist for the mill. Rejoice, dive in, and investigate.”
— Bhante Henepola Gunaratana, “Mindfulness in Plain English”
quote:Meditation is the only intentional, systematic human activity which at bottom is about not trying to improve yourself or get anywhere else, but simply to realize where you already are.
Jon Kabat-Zinn, Wherever You Go, There You Are
Okee, ik probeer dit even voor mezelf in mijn eigen woorden uit te leggen moet jij zeggen of het klopt.quote:Op donderdag 7 november 2013 13:36 schreef Gray het volgende:
[..]
Dit zijn wat uitspraken over mindfulness van anderen dan Tolle:
[..]
[..]
[..]
Je bent wat je wilt zijn. Of beter gezegd JE BENT.quote:Op donderdag 7 november 2013 10:41 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Je bent wat je denkt
Je bent je denken niet
Vink aan wat waar is
Tja.... dat is gewoon lastig in woorden uit te drukken. Als je mijn OP hebt gelezen en je kreeg het gevoel dat er waarheid in zit, maar je kunt de klik nog niet helemaal maken, dan kan ik je alleen maar adviseren 1 van de boeken uit de OP te gaan lezen.quote:Op woensdag 6 november 2013 20:06 schreef aequus het volgende:
[..]
Nee [nog niet], heb trouwens wel een vraag;
Zou je het principe van dit hele NU kort kunnen uitleggen? je gedachte ''uitzetten'' vind ik nogal een moeilijk te behappen concept
Je bent niet wat je denkt, maar de inhoud van je gedachten duwt je in een bepaalde richting. Zoiets?quote:Op donderdag 7 november 2013 10:41 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Je bent wat je denkt
Je bent je denken niet
Vink aan wat waar is
Zoiets ja. Al mag je nog prima van mooie spulletjes houden enzovoorts. Leef je leven volop, en je hebt alles al bereikt in het leven. Bereik leven in je leven.quote:Op donderdag 7 november 2013 18:45 schreef aequus het volgende:
[..]
Okee, ik probeer dit even voor mezelf in mijn eigen woorden uit te leggen moet jij zeggen of het klopt.
Je stopt dus het over-analyseren, en minder afhankelijk van het materialisme.
Meer opgaan in dingen zonder er over na te denken en meer een mens van impuls worden ipv altijd naar je ratio te luisteren.
Waardoor je in feite jezelf bevrijdt van zelf opgelegde blokkades in jezelf waardoor je meteen gelukkiger en vrijer word.
En dus ook meer kan bereiken in het leven.
Ja met impuls-ratio bedoel ik dat je dingen doet die je nu wilt en er niet over na gaat zitten denken [bijv een grapje die je wel of niet maakt]quote:Op donderdag 7 november 2013 20:10 schreef Gray het volgende:
[..]
Zoiets ja. Al mag je nog prima van mooie spulletjes houden enzovoorts. Leef je leven volop, en je hebt alles al bereikt in het leven. Bereik leven in je leven.
Maar impulsiviteit vóór ratio? Dat niet zozeer. Eerder rationeel leven zonder je te laten afleiden door gedachten, plus tegelijkertijd de grenzen van ratio beseffen.
Kortom, doe iets (verstandig) en kijk niet meer achterom. Werp je op wat je doet voor de volle 100%. En ook betekent het niet over je heen laten lopen door anderen. Staat je iets niet aan, brul dan als een leeuw.
En wat geluk betreft, wees niet afhankelijk van externe factoren. Zoals de boeddha zou hebben gezegd op zijn sterfbed: wees je eigen licht (lamp).
Dus eigelijk leven als een kind in het opzicht dat je doet wat je wilt doen [tot in zekere zin natuurlijk]quote:Op donderdag 7 november 2013 19:59 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Tja.... dat is gewoon lastig in woorden uit te drukken. Als je mijn OP hebt gelezen en je kreeg het gevoel dat er waarheid in zit, maar je kunt de klik nog niet helemaal maken, dan kan ik je alleen maar adviseren 1 van de boeken uit de OP te gaan lezen.
De kans is heel erg klein dat een post van 1 van ons in dit topic het plotseling volkomen duidelijk maakt wat het nu nou precies inhoudt.
Ik zou zeggen, vergelijk het met een bungeejump of een andere situatie waarbij de adrenaline door je lichaam stroomt en waarbij je zo alert bent dat je gedachten even geen rol meer spelen.
Precies, het is weer leven zoals een kind. 1 van de redenen dat een dag vroeger een eeuwigheid leek te duren is omdat je niet steeds verloren was in je gedachten. Als kind denk je niet of bijna niet en ben je automatisch veel meer bezig met wat er NU in je leven plaatsvindt.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:23 schreef aequus het volgende:
[..]
Dus eigelijk leven als een kind in het opzicht dat je doet wat je wilt doen [tot in zekere zin natuurlijk]
Je je geen zorgen maakt om de toekomst [doe ik gelukkig al niet]
Je jezelf bent, en je gedraagt hoe je echt ben [ipv door een het ideaal wat we met ze alle hebben gemaakt]
Voordat dit weer te BNW begint te klinken, het is geen complot theorie
Maar het is wel een feit dat we teveel politiek correct, mooi volgens een onhaalbaar schoonheids-ideaal, en meegaan in trends waarin je je niet thuis voelt.
Yes. Grijs.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:17 schreef aequus het volgende:
[..]
Ja met impuls-ratio bedoel ik dat je dingen doet die je nu wilt en er niet over na gaat zitten denken [bijv een grapje die je wel of niet maakt]
Natuurlijk moet je wel blijven nadenken Je moet altijd een balans vinden in dingen, het leven is geen zwart-wit maar eerder grijstinten.
Net zoals gif zowel het probleem als de oplossing is, kan soms het kwade zichzelf wegwerken
Dan heb ik toch nog wel een vraag; We leven nu eenmaal in een samenleving waarin je moet plannen en moet nadenken/beslissingen maken voor in de toekomst.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:25 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Precies, het is weer leven zoals een kind. 1 van de redenen dat een dag vroeger een eeuwigheid leek te duren is omdat je niet steeds verloren was in je gedachten. Als kind denk je niet of bijna niet en ben je automatisch veel meer bezig met wat er NU in je leven plaatsvindt.
Dat soort dingen moet je gewoon blijven doen natuurlijk. Alleen wij denken de hele dag door, waarbij misschien zo'n 80% van de gedachten nogal irrelevant zijn voor je echte leven in de realiteit. Als je al jouw gedachten van een hele dag gaat opschrijven en dan gaat wegstrepen wat nutteloos is, dan heb je heel wat te strepenquote:Op donderdag 7 november 2013 20:28 schreef aequus het volgende:
[..]
Dan heb ik toch nog wel een vraag; We leven nu eenmaal in een samenleving waarin je moet plannen en moet nadenken/beslissingen maken voor in de toekomst.
Hoe zou jij zoiets aanpakken?
Mooi, dan zitten we op 1 lijnquote:Op donderdag 7 november 2013 20:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Dat soort dingen moet je gewoon blijven doen natuurlijk. Alleen wij denken de hele dag door, waarbij misschien zo'n 80% van de gedachten nogal irrelevant zijn voor je echte leven in de realiteit. Als je al jouw gedachten van een hele dag gaat opschrijven en dan gaat wegstrepen wat nutteloos is, dan heb je heel wat te strepen
Denk aan t voorbeeld dat ik gaf in de OP, het voorbeeld van de timmerman met zijn hamer.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:36 schreef aequus het volgende:
[..]
Mooi, dan zitten we op 1 lijn
Zelfde geld natuurlijk voor angst, stress en ga zo maar door.
Het zijn natuurlijke alarmklokken maar je wekker laat je ook niet 3 uur lang aanstaan.
'n Prachtig voorbeeld.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:36 schreef aequus het volgende:
[..]
Mooi, dan zitten we op 1 lijn
Zelfde geld natuurlijk voor angst, stress en ga zo maar door.
Het zijn natuurlijke alarmklokken maar je wekker laat je ook niet 3 uur lang aanstaan.
Goede vergelijking, dus het deze ''leer'' baseert zicht op het feit dat je controle hebt over je brein en je het timmeren kan uitzetten in die wijzequote:Op donderdag 7 november 2013 20:46 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Denk aan t voorbeeld dat ik gaf in de OP, het voorbeeld van de timmerman met zijn hamer.
Ons verstand is een geavanceerd instrument, waarmee we kunnen leren van het verleden, kunnen plannen voor de toekomst en waarmee we allerlei problemen kunnen oplossen (of dit nou als winkelverkoper is of als wetenschapper).
Dus het is een instrument, alleen dat instrument hoef je niet de gehele dag te hanteren. Een timmerman legt op bepaalde momenten ook zijn hamer weg natuurlijk. Maar de moderne mens is als een timmerman die de hele dag door aan t timmeren is, ook op momenten dat dat niet van toepassing is.
Wanneer de timmerman een huis bouwt, heeft het timmeren een nuttig constructief nut. Maar wanneer de timmerman 's avonds aan tafel zit voor het avondeten, dan is het niet constructief om tijdens het eten met de hamer op willekeurige dingen te slaan. Het kan zelfs destructief zijn als hij doorslaat met het timmeren op willekeurige voorwerpen.
Precies, het is het leren omgaan met een stukje geavanceerde apparatuur. En in onze westerse maatschappij gaan we dr vanuit dat mensen met vallen en opstaan dat vanzelf wel leren. Dat zal gelden voor sommige mensen, maar lang niet voor alle. T is beter om pro-actief hiermee bezig te zijn en er over te praten en te lezen en te discussiëren. Hoe meer je dat doet, hoe meer je je verstand onder controle kunt krijgen en met een beetje geluk heb je dan vanzelf ook dat ene kleine inzicht dat verlichting van je denken veroorzaakt en dan ga je met een grote sprong vooruit!quote:Op donderdag 7 november 2013 20:51 schreef aequus het volgende:
[..]
Goede vergelijking, dus het deze ''leer'' baseert zicht op het feit dat je controle hebt over je brein en je het timmeren kan uitzetten in die wijze
Ik moet zeggen dat ik al verschil merk, na toch aardig wat tegenslagen ben ik bijzonder vrolijk..quote:Op donderdag 7 november 2013 21:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Precies, het is het leren omgaan met een stukje geavanceerde apparatuur. En in onze westerse maatschappij gaan we dr vanuit dat mensen met vallen en opstaan dat vanzelf wel leren. Dat zal gelden voor sommige mensen, maar lang niet voor alle. T is beter om pro-actief hiermee bezig te zijn en er over te praten en te lezen en te discussiëren. Hoe meer je dat doet, hoe meer je je verstand onder controle kunt krijgen en met een beetje geluk heb je dan vanzelf ook dat ene kleine inzicht dat verlichting van je denken veroorzaakt en dan ga je met een grote sprong vooruit!
Hou wel rekening met ups en downs. Soms snap je het en is het heel duidelijk en simpel, maar soms verlies je die heldere kijk.quote:Op donderdag 7 november 2013 21:40 schreef aequus het volgende:
[..]
Ik moet zeggen dat ik al verschil merk, na toch aardig wat tegenslagen ben ik bijzonder vrolijk..
Ik geniet nu meer van oa mijn muziek, vrienden ed en ik ken het nog maar 2 dagen
Jep ik weet het, heb wel ervaring so to speakquote:Op donderdag 7 november 2013 21:54 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Hou wel rekening met ups en downs. Soms snap je het en is het heel duidelijk en simpel, maar soms verlies je die heldere kijk.
Zo ongeveer wel ja.quote:Op donderdag 7 november 2013 20:51 schreef aequus het volgende:
[..]
Goede vergelijking, dus het deze ''leer'' baseert zicht op het feit dat je controle hebt over je brein en je het timmeren kan uitzetten in die wijze
Stap 1. Ga zitten.quote:Op vrijdag 8 november 2013 10:23 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Ik heb even mee zitten lezen, het principe klinkt erg interessant. Ik kan hele dagen vullen met pieker, nadenken, overanalyseren en vooral zorgen maken.
Wat is wijsheid? Of laat ik het zo zeggen, hoe kan ik het beste beginnen? Meditatie e.d. is mij compleet vreemd.
Het is te vergelijken.quote:Op vrijdag 8 november 2013 11:47 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Ik heb gister 20 minuten muziek zitten luisteren op de bank (als in: zitten, genieten en niks doen. Hierin kan ik me zowaar concentreren op de muziek en niks anders), is dat vergelijkbaar, of leidt muziek juist weer af?
Dit is toch wel de kern van de stagnatie die wij allemaal in ons leven ervaren, non-acceptatie.quote:'You become what you resist'
Adhyashanti
Nouja dat is in ieder geval een begin wellicht dat ik vraag naar de bekende weg maar is het werkelijk zo dat dit soort (sporadische) momenten werkelijk bijdragen aan 'minder zorgen' maken?quote:
Ook wel andersom; minder zorgen dragen ook bij aan dit soort momenten.quote:Op vrijdag 8 november 2013 15:36 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
[..]
Nouja dat is in ieder geval een begin wellicht dat ik vraag naar de bekende weg maar is het werkelijk zo dat dit soort (sporadische) momenten werkelijk bijdragen aan 'minder zorgen' maken?
Welkom.quote:Op zondag 17 november 2013 20:32 schreef kapiteintje het volgende:
Goedenavond, ik ben nieuw hier dus ik zal me even voorstellen: Ik ben kapiteintje en ik ben sinds 2 maanden begonnen met aandachtsmeditatie, met name om te leren omgaan met gevoelens en emoties die mij serieus blokkeerden in mijn functioneren.
Ik ben op het moment nog heel erg aan het filteren in de stortvloed aan informatie die ik hier en elders over me heen krijg, dus het leek me nuttig om hier naar wat 'sparringspartners' te zoeken voor vragen en tips.
Wat blokkeerde jouw dan?quote:Op zondag 17 november 2013 20:32 schreef kapiteintje het volgende:
Goedenavond, ik ben nieuw hier dus ik zal me even voorstellen: Ik ben kapiteintje en ik ben sinds 2 maanden begonnen met aandachtsmeditatie, met name om te leren omgaan met gevoelens en emoties die mij serieus blokkeerden in mijn functioneren.
Ik ben op het moment nog heel erg aan het filteren in de stortvloed aan informatie die ik hier en elders over me heen krijg, dus het leek me nuttig om hier naar wat 'sparringspartners' te zoeken voor vragen en tips.
Zonder in een hele lap tekst te verzanden: Loop al 5 jaar op en af met paniekaanvallen te worstelen die bij vlagen de meest simpele dingen als college volgen, naar de supermarkt gaan etc. tot een schier-onmogelijke taak maken. Van constant gestresst en in paniek zijn raak je op den duur ook tegen het depressieve aan. Eerder al een halve depressie gehad en wou het nu niet meer zo ver laten komen. Was het gewoon kotsbeu, dus ben via mijn universiteit met een mindfulness introductie in aanraking gekomen en toen ik daar en aanverwante stof begon te lezen viel alles op zijn plek voor mijn gevoel.quote:
Uit eigen ervaring kan ik wel zeggen dat je op de goede plek zit. Ik heb precies zo'n zelfde verhaal, alleen ben ik er nu al meer dan 2 jaar mee bezig. Bij mij heeft het iig echt heel erg geholpen.quote:Op zondag 17 november 2013 21:09 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Zonder in een hele lap tekst te verzanden: Loop al 5 jaar op en af met paniekaanvallen te worstelen die bij vlagen de meest simpele dingen als college volgen, naar de supermarkt gaan etc. tot een schier-onmogelijke taak maken. Van constant gestresst en in paniek zijn raak je op den duur ook tegen het depressieve aan. Eerder al een halve depressie gehad en wou het nu niet meer zo ver laten komen. Was het gewoon kotsbeu, dus ben via mijn universiteit met een mindfulness introductie in aanraking gekomen en toen ik daar en aanverwante stof begon te lezen viel alles op zijn plek voor mijn gevoel.
Ligt er ook een beetje aan wat je specifieke uitgangspunt is?quote:Op zondag 17 november 2013 21:19 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Wat is aan te raden literatuur? Omdat sommige mensen het hebben over dat alles op zijn plek viel.
Ja, klopt. Ik ben nog een nieuweling wat dat betreft en hoor graag tips.quote:Op zondag 17 november 2013 21:28 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ligt er ook een beetje aan wat je specifieke uitgangspunt is?
Ik ben zelf nu met dit boek begonnen:quote:Op zondag 17 november 2013 21:28 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
[..]
Ja, klopt. Ik ben nog een nieuweling wat dat betreft en hoor graag tips.
Ondanks dat dit topic geïnspireerd is door Kracht van het Nu door Eckhart Tolle, stond dat boek mij niet zo heel aan. Het is zijn woordgebruik en schrijfstijl die bij mij niet klikken. Zelf heeft hij veel inspiratie opgedaan vanuit religieuze en esoterische bronnen, waar ik het zelf ook in zoek. Overigens beschouw ik mezelf niet als religieus en geloof ik niet in een antropomorfe god zoals we kennen van het christendom. Ik geloof hoogstens in 'dat wat is'.quote:Op zondag 17 november 2013 21:19 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Wat is aan te raden literatuur? Omdat sommige mensen het hebben over dat alles op zijn plek viel.
Je ziet dat het zelf ook afstand neemt van religie tot een zekere hoogte, iets dat ik persoonlijk zeer kan waarderen.quote:"Is it not a fact that the three doctrines (of Taoism, Buddhism and Confucianism) may be three, but the Way is ultimately one? But that hasn`t stopped the priesthood of later generations from sole devotion to their own sects and repudiation of others, causing the basic essentials of all three philosophies to be lost in false distinctions, so that they cannot be unified and end up at the same goal."
-- Introduction of Understanding Reality
by Chang Po-tuan (11th C. Taoist master)
Hij verwijst naar het universum en de Big Bang.quote:Op zondag 17 november 2013 22:10 schreef kapiteintje het volgende:
Ik zat twee weken geleden op een zondag allerlei filmpjes te kijken en naar wat Alan Watts te luisteren op youtube. En op een gegeven moment kon ik het gewoon niet bolwerken ofzo. Dat hele nieuwe concept dat alles energie en één is. Hoe moet ik dat precies voor me zien? Ik raakte er nogal van in de war en heb het daardoor een week even gelaten voor wat het is voor ik weer wat ging lezen over de stof.
Op die manier. Ik moet het van onder af een beetje opbouwen, het is nogal mindblowing af en toe als je naar zijn lezingen luistert.quote:Op zondag 17 november 2013 22:14 schreef Gray het volgende:
[..]
Hij verwijst naar het universum en de Big Bang.
Eerst was er niets. Boem! Toen was er alles.
We zijn allemaal gemaakt uit sterrenstof. Sterrekinderen.
Zie het als muziek; je hoeft niet alle teksten meteen te begrijpen, en al helemaal niet serieus op te vatte. Watts was een excentrieke slimmerd, die van filosoferen, zen, drank en vrouwen hield. Hij gaf regelmatig in dronken toestand lezingen aan studenten en bracht het liefst avonden door met goed gezelschap, drank, lekker eten en leuke gespreksonderwerpen.quote:Op zondag 17 november 2013 22:19 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Op die manier. Ik moet het van onder af een beetje opbouwen, het is nogal mindblowing af en toe als je naar zijn lezingen luistert.
Dat is allemaal ook maar concepten/theorie, het punt van dat soort gedachten is juist dat je er achter komt dat het denken beperkt is. Je kan er letterlijk met je verstand niet bij.quote:Op zondag 17 november 2013 22:10 schreef kapiteintje het volgende:
Ik zat twee weken geleden op een zondag allerlei filmpjes te kijken en naar wat Alan Watts te luisteren op youtube. En op een gegeven moment kon ik het gewoon niet bolwerken ofzo. Dat hele nieuwe concept dat alles energie en één is. Hoe moet ik dat precies voor me zien? Ik raakte er nogal van in de war en heb het daardoor een week even gelaten voor wat het is voor ik weer wat ging lezen over de stof.
Nou, het gaat wel iets verder, hoor. Als alle concepten wegvallen, is er geen persoonlijk referentiekader meer.quote:Op zondag 17 november 2013 22:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
[..]
Dat is allemaal ook maar concepten/theorie, het punt van dat soort gedachten is juist dat je er achter komt dat het denken beperkt is. Je kan er letterlijk met je verstand niet bij.
Ik zou Tolle gewoon overslaan. Hartong - ontwaken in de droom zou ik lezen.
Je verhaal doet me denken aan iets wat ik onlangs las:quote:
Dat is dus eigenlijk waar ik zo van in de war raakte. Als je eenmaal die kant op begint te denken heb je totaal geen houvast meer. Ik begin er (voorlopig) niet meer aan.quote:Op maandag 18 november 2013 10:09 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je verhaal doet me denken aan iets wat ik onlangs las:
‘’Nothing in the world can change from one reality in to another unless it first turns into nothing, that is, into the reality of the between-stage. And then it is made into a new creature, from the egg to the chick. The moment when the egg is no more and the chick is not yet, is nothingness. This is the primal state which no one can grasp because it is a force which precedes creation. It is called chaos.’’ We all experience these moments of chaos when an old identity, wit hits sense of safety and security, is threatened.’’
‘…..this brings us to the razor’s edge. Here is the zone of uncertainty that emerges when we move from the known into the unknown, we can no longer bear to continue playing out our old patterns, yet nothing new has emerged to take their place.
This provides an opportunity to experience what it is like to simply be, without knowing who we are. It can be a scary place to be’..
Ik denk dat deel van de moeite die je ermee hebt is dat je psyche zo gewend is om met gedachten activiteit die als thema ‘ik’ hebben in te zitten om aan bepaalde gevoelens en ervaringen te ontsnappen. Dat zo diep geconditioneerd zit dat inzien dat dat niet echt is betekent daarmee breken er geblokkeerde/verdrongen zaken naar de oppervlakte komen en dat gaat gepaard met angst. De gedachten activiteit waarmee een gevoel werd weggeduwd wordt weer geactiveerd omdat dat destijds werkte. Het komt naar voren zodat je er nu mee kan breken, het gevoel/ervaring er te laten zijn en de strijd ermee te staken.
Bijv de gedachte dat er iets met je mis is en je daardoor je niet krijgt wat je wil is een vlucht voor het gevoel van niet krijgen wat je wil. Het idee dat er iets aan je te verbeteren valt is een verlengde daarvan. Dat het door een ander komt dat je niet krijgt wat je niet wil of denken ''bekijk het maar het hoeft voor mij niet meer'' om zo je behoefte te ontkennen ook. Allemaal lagen van gedachten om niet te hoeven voelen.
‘’As children, the pain of not being truly seen or loved is so utter that we contract and thus disconnect from the original openness of our being. This loss leaves behind an abyss, a gaping hole, which we cover up with trance – with believes, imaginings, and stories about who we are. (Our ego structure develops as a survival strategy, as a way of getting by in a world that does not see of support who owe really are. It is a protective sell, which diverts our attention from the abyss of loss of being, so that our mind can ‘’step around, across, upon it’’ without falling in. (gedachtenactiviteit om de ervaring dat we onszelf niet echt ervaren te creëren en in stand te houden) Yet the shell of our self-constructed identity also blocks access to the deeper seed potentials – for passion, vitality, joy, power, wisdom, presence-contained in our basic nature.’’
Je zit dan in een fase die nog niet afgerond is en hoewel die ‘ik’ dan niet echt is zitten bepaalde geconditioneerde structuren er wel degelijk en die bepalen mede je ervaring nu.
Adyashanti heb ik ook wel eens horen vertellen over mensen die zeiden ‘’ik heb ervaren dat ik niet echt ik ben, hoe krijg ik die illusie in godsnaam terug?!’’ Het is ook letterlijk wereld schokkend. Ik zie het als kans/mogelijkheid om mezelf te ervaren als niets wat er gewoon is na een leven lang gedwongen ‘iets’ te zijn geweest. Eraan over geven en met de tijd erin berusten. Als je er even goed stil bij staat, wat wou je er anders aan/mee doen? Ik voel ‘het oude’ ook willen grijpen naar iets om toch iets van houvast te hebben en het oude in stand te houden maar weet dat ik daar uiteindelijk niks aan heb. Daarnaast is het tevens een kans om alle diepe, vastzittende angst en verdriet gevoelens eruit te laten komen, dat lucht sowieso op, hoe doodeng en benauwend het soms ook is
Heb je het tegen mij of?quote:Op maandag 18 november 2013 18:10 schreef Gray het volgende:
Ga maar gewoon zitten en focussen op je ademhaling. Wanneer je denkt dat je verder kan kan je altijd vragen naar de volgende stap.
Waarvoor heb je houvast nodig? Wat (voor enge dingen) vertellen je gedachten je over wat er zou gebeuren als je geen houvast meer had?quote:Op maandag 18 november 2013 18:06 schreef kapiteintje het volgende:
Dat is dus eigenlijk waar ik zo van in de war raakte. Als je eenmaal die kant op begint te denken heb je totaal geen houvast meer. Ik begin er (voorlopig) niet meer aan.
Het enige wat je kunt doen is een aantal van de boeken lezen die hier worden aanbevolen en dan heb je een kans dat je op een gegeven moment tot inzicht komt.quote:Op maandag 18 november 2013 18:35 schreef Questioning het volgende:
Bij mij wordt verwacht dat een algemene angsstoornis ten grondslag ligt aan het excessief denken. Zonder dat ik echt angstgevoelens ervaar klopt het wel dat ik alles wil beredeneren en verklaren, zelfs de meest onzinnige dingen. Dit putte mij zodanig uit dat mij Lexapro is voorgeschreven, daar ik er zelf niet uit kwam. Nu merk ik na een periode van 5 weken nog niet echt verandering. Zijn er enkele handgrepen of concrete dingen die mensen hier verder geholpen hebben? Of denk ik dan te makkelijk. Ik kan in mijn huidige toestand gewoon niet ervaren/accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. Zelfs bij iets intiems als een zoen blijf ik denken, doorredeneren en bekijk ik mezelf vanuit de derde persoon. Mogelijk speelt PDD-NOS hierbij ook een rol.
Oh ja. Ik ben nu ook alleen maar bezig met oefenen. Ga deze week gewoon elke dag een kwartier mediteren. Je hoort wel van me als ik zo ver ben.quote:Op maandag 18 november 2013 18:15 schreef Gray het volgende:
[..]
Ja, al gaat het voor iedereen wel op.
Uitgebreide lappen tekst over nondualiteit kunnen interessant zijn, maar zeker niet noodzakelijk om met deze materie aan de slag te gaan. Ik ben zelf ongeveer 10 maanden geleden hiermee in aanraking gekomen, en krijg altijd nog hoofdpijn als ik over nondualiteit lees. Ook Allan Watts kan, ondanks z'n klare taal en z'n humor, soms nog behoorlijk ontoegankelijk zijn.quote:Op maandag 18 november 2013 19:48 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Oh ja. Ik ben nu ook alleen maar bezig met oefenen. Ga deze week gewoon elke dag een kwartier mediteren. Je hoort wel van me als ik zo ver ben.
Veel plezier!quote:Op maandag 18 november 2013 19:48 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Oh ja. Ik ben nu ook alleen maar bezig met oefenen. Ga deze week gewoon elke dag een kwartier mediteren. Je hoort wel van me als ik zo ver ben.
Heb je nu al het idee dat je vooruitgaat? Dan zou dat wel fantastisch zijn.quote:Op zondag 17 november 2013 21:09 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Zonder in een hele lap tekst te verzanden: Loop al 5 jaar op en af met paniekaanvallen te worstelen die bij vlagen de meest simpele dingen als college volgen, naar de supermarkt gaan etc. tot een schier-onmogelijke taak maken. Van constant gestresst en in paniek zijn raak je op den duur ook tegen het depressieve aan. Eerder al een halve depressie gehad en wou het nu niet meer zo ver laten komen. Was het gewoon kotsbeu, dus ben via mijn universiteit met een mindfulness introductie in aanraking gekomen en toen ik daar en aanverwante stof begon te lezen viel alles op zijn plek voor mijn gevoel.
Dit verhaal omschrijft precies de fase waarin ik nu verkeer.quote:Op maandag 18 november 2013 10:09 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je verhaal doet me denken aan iets wat ik onlangs las:
‘’Nothing in the world can change from one reality in to another unless it first turns into nothing, that is, into the reality of the between-stage. And then it is made into a new creature, from the egg to the chick. The moment when the egg is no more and the chick is not yet, is nothingness. This is the primal state which no one can grasp because it is a force which precedes creation. It is called chaos.’’ We all experience these moments of chaos when an old identity, wit hits sense of safety and security, is threatened.’’
‘…..this brings us to the razor’s edge. Here is the zone of uncertainty that emerges when we move from the known into the unknown, we can no longer bear to continue playing out our old patterns, yet nothing new has emerged to take their place.
This provides an opportunity to experience what it is like to simply be, without knowing who we are. It can be a scary place to be’..
Ik denk dat deel van de moeite die je ermee hebt is dat je psyche zo gewend is om met gedachten activiteit die als thema ‘ik’ hebben in te zitten om aan bepaalde gevoelens en ervaringen te ontsnappen. Dat zo diep geconditioneerd zit dat inzien dat dat niet echt is betekent daarmee breken er geblokkeerde/verdrongen zaken naar de oppervlakte komen en dat gaat gepaard met angst. De gedachten activiteit waarmee een gevoel werd weggeduwd wordt weer geactiveerd omdat dat destijds werkte. Het komt naar voren zodat je er nu mee kan breken, het gevoel/ervaring er te laten zijn en de strijd ermee te staken.
Bijv de gedachte dat er iets met je mis is en je daardoor je niet krijgt wat je wil is een vlucht voor het gevoel van niet krijgen wat je wil. Het idee dat er iets aan je te verbeteren valt is een verlengde daarvan. Dat het door een ander komt dat je niet krijgt wat je niet wil of denken ''bekijk het maar het hoeft voor mij niet meer'' om zo je behoefte te ontkennen ook. Allemaal lagen van gedachten om niet te hoeven voelen.
‘’As children, the pain of not being truly seen or loved is so utter that we contract and thus disconnect from the original openness of our being. This loss leaves behind an abyss, a gaping hole, which we cover up with trance – with believes, imaginings, and stories about who we are. (Our ego structure develops as a survival strategy, as a way of getting by in a world that does not see of support who owe really are. It is a protective sell, which diverts our attention from the abyss of loss of being, so that our mind can ‘’step around, across, upon it’’ without falling in. (gedachtenactiviteit om de ervaring dat we onszelf niet echt ervaren te creëren en in stand te houden) Yet the shell of our self-constructed identity also blocks access to the deeper seed potentials – for passion, vitality, joy, power, wisdom, presence-contained in our basic nature.’’
Je zit dan in een fase die nog niet afgerond is en hoewel die ‘ik’ dan niet echt is zitten bepaalde geconditioneerde structuren er wel degelijk en die bepalen mede je ervaring nu.
Adyashanti heb ik ook wel eens horen vertellen over mensen die zeiden ‘’ik heb ervaren dat ik niet echt ik ben, hoe krijg ik die illusie in godsnaam terug?!’’ Het is ook letterlijk wereld schokkend. Ik zie het als kans/mogelijkheid om mezelf te ervaren als niets wat er gewoon is na een leven lang gedwongen ‘iets’ te zijn geweest. Eraan over geven en met de tijd erin berusten. Als je er even goed stil bij staat, wat wou je er anders aan/mee doen? Ik voel ‘het oude’ ook willen grijpen naar iets om toch iets van houvast te hebben en het oude in stand te houden maar weet dat ik daar uiteindelijk niks aan heb. Daarnaast is het tevens een kans om alle diepe, vastzittende angst en verdriet gevoelens eruit te laten komen, dat lucht sowieso op, hoe doodeng en benauwend het soms ook is
Bij mij is het juist eerder het idee dat er niet zo iets is als vooruitgaan of stilstand of achteruitgaan. Tuurlijk zijn alle 3 nog steeds aanwezig, maar omdat ik nu inzie dat het allemaal continue verandert, besef ik me dat ik niet die identificatie met een evt vooruitgang ben.quote:Op dinsdag 19 november 2013 11:41 schreef Opnieuw-energie het volgende:
[..]
Heb je nu al het idee dat je vooruitgaat? Dan zou dat wel fantastisch zijn.
Wat maakte voor jou dat verschil toen je het las? Waardoor viel alles op zijn plats.
Mee eens hoor.quote:Op dinsdag 19 november 2013 15:35 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Bij mij is het juist eerder het idee dat er niet zo iets is als vooruitgaan of stilstand of achteruitgaan. Tuurlijk zijn alle 3 nog steeds aanwezig, maar omdat ik nu inzie dat het allemaal continue verandert, besef ik me dat ik niet die identificatie met een evt vooruitgang ben.
Ik vraag me dan op mijn beurt af waarom vooruitgaan fantastisch is
Ik kan niet voor kapiteintje spreken, hoewel zijn verhaal mij niet geheel onbekend is. Maar het laatste jaar veel oud zeer onder ogen gekomen en ook veel oude denkbeelden en ideeën over hoe alles werkt. En dan merk je dat je denkt dat je weet hoe de wereld werkt, maar eigenlijk geen flauw idee hebt. Alleen ben je - als je dit niet beseft - continue bezig om je wereldbeeld te versterken en jezelf in te graven tov anderen om je wereldbeeld te kunnen verdedigen. Maar wat verdedig je eigenlijk? Je verdedigt een beeld in je hoofd dat bestaat uit emoties, gedachten en speculaties.
Dat loslaten.. dat is volgens mij het hele proces waar iedereen het altijd over heeft. Over de pijn van het loslaten, over de weerstand er tegen en de veranderingen die ongemerkt plaatshebben. Toen ik eenmaal begreep wat nou echt met non-dualiteit bedoelt werd, besefte ik hoe weinig ik wist. En vooral dat ik dit altijd al wist, maar nooit durfde toe te geven. En nu is er geen noodzaak meer om mezelf te bewijzen of mijn gelijk te halen. Alles gebeurt en daar kan ik over gaan nadenken of het gewoon accepteren zoals het is.
De volgende stap was dat ik naar het Ik ging kijken. Het eens zo stabiele zelf en het bijbehorende zelfbeeld hebben het het afgelopen jaar zwaar te verduren gehad. En dat vind ik dan weer zoiets frapants.. De informatie die ik het afgelopen jaar heb 'gevonden' en gekregen sluit zo perfect aan bij de situatie.
Het lijkt er echt op dat je krijgt wat je nodig hebt op dat moment, of je het nou leuk vindt of niet. In mijn situatie was het lang niet altijd leuk. Want ik kwam meer en meer tot de conclusie dat het zelf dat ik zo stabiel achtte, helemaal niet te vinden is. En om dan te leren vertrouwen dat je ook zonder zelf kunt leven.. dat kost tijd. Want alles dat je geconditioneerd heeft in je leven, komt naar boven. Alles waar je je aan vast klingt, moet worden losgeweekt.
Want wat je uiteindelijk bent, is datgene dat overblijft in de stilte. Als je bijvoorbeeld te veel aan het denken bent, wees dan eens 5 seconden stil. In die 5 seconden verdwijnt alles wat niet echt is aan jou. Waaronder je gedachten. Maar we zijn zo geindentificeerd met en verwonderd door onze gedachten, dat het niet in ons opkomt dat onze gedachten helemaal niet onze gedachten zijn. Onderzoek waar de gedachten vandaan komen, waar ze heen gaan. Wat is de grond van de gedachten?
Het proces is niet makkelijk nee.. want het betekent dat je jezelf verliest. Als je durft door te zetten, wordt die leegte die ontstaat door het wegsmelten van het zelf stiller en stiller, totdat je bij de grond van de leegte aan komt. De leegte welke alles omvat, maar zelf leeg is. Geen Niets, geen Alles.. het gaat voorbij aan beide, het komt voor beide..
Zo ver even hoe ik het bezie.
Wat ik wil meegeven aan mensen die denken wat minder ver te zijn op 'het pad'.. vreest niet! Ga gewoon eens kijken wat er te vinden is op het gebied van meditatie en mindfulness. Er zijn ook simpele wandeloefeningen, dus je hoeft echt niet een uur stil te zitten op een kussen om progressie te kunnen maken. Meditatie is uiteindelijk slechts een middel dat kan leiden naar het doel: niet-meditatie. Wat zo veel inhoudt meditatie zonder dat je je er mee bezig houdt dat je aan het mediteren bent. Dus geen zelf die aan het mediteren is.. nee.. maar een terugkeer naar de grond van wie wij werkelijk zijn. De leegte die creëert en toch altijd leeg is..
Probeer jezelf niet te veranderen.. in plaats daarvan, steek je energie in het accepteren van wie je bent nu op dit moment en op alle momenten. Hoe zou jij ooit anders kunnen zijn dan je nu bent? Je bent, meer heb je toch niet nodig? Alleen gedachten menen dat zijn niet goed genoeg is.. maar gedachten geven aan dat er ontwetendheid is mbt het zijn.
Gedachten zijn uitingen van separatie, dualiteit. Want voor gedachten is er een medium nodig dat de gedachten ontvangt. Als je je echter niet identificeert met je gedachten maar gewoon bij ze blijft alsof het gasten waren die bij jou op bezoek kwamen, kun je er mee leren omgaan en ze de baas worden. Als jij gasten ontvangt, dan laat je die toch ook niet je hele huishouden overnemen? Waarom laten we dat wel toe met onze gedachten? Zijn het wel onze gedachten?
Ademhaling wordt vaak gebruikt voor beginners als iets om op te focussen. Maar ook gevorderden wordt aangemoedigd te letten op de ademhaling, omdat deze gelinkt lijkt te zijn aan het ontstaan van gedachten. Bij elke ademhaling zou een gedachte ontspringen. Door te focussen op de ademhaling zou je geest zich ook richten op de ademhaling en minder op de gedachten. Later zal ook de aandacht verder afgaan van het ademhalen, en meer naar het 'Nu' verschuiven. Je heb dan in relatie tot de ademhaling focus zonder focus.quote:Op dinsdag 19 november 2013 17:33 schreef kapiteintje het volgende:
Verder heb ik nog een vraag: Wat is de exacte rol van de ademhaling in aandachtsmeditatie? Als ik het goed begrijp is het een soort houvast t.o.v. de gedachten die voorbijkomen, maar het is niet het uiteindelijke doel om op je ademhaling te focussen toch? Het uiteindelijke doel is niet denken?
Bij Ramana Maharshi was slaap ook een bijzondere staat, maar wel eentje waar in je volkomen onbewust bent van je eigen (dagelijkse) identiteit). Hij stelt echter wel de vraag die je dan dient te stellen: wat is er dat bewust is dat er slaap is?quote:Op dinsdag 19 november 2013 18:18 schreef Patroon het volgende:
Ik val steeds in slaap als ik ogen dicht doe en nergens aan denk. Maar als ik slaap mediteer ik toch niet meer?
hehe dat is ook het stomme.. dat je met zo'n stuk retoriek (wat het eigenlijk is ) denkt iets te bereiken.. terwijl het enige dat je kunt bereiken is dat je je beseft dat er niets te bereiken valt.. wat een vooruitgang hequote:Op dinsdag 19 november 2013 17:03 schreef Opnieuw-energie het volgende:
[..]
Mee eens hoor.
En dat noem ik vooruitgang, verbetering en of acceptatie van jezelf. Het is een vooruitgang omdat je de belemmering kwijt raakt.
Ja dat stuk kwam bij mij ook wel aan Ik was vooral bezig met het ervaren ervan (wat denk ik ook het belangrijkst is anders ga je ermee in je hoofd zitten en het niet ervaren) maar vond het wel erg fijn om te lezen, stukje herkenning. Gewoon eens even niets zijn, eng maar vrij(er).quote:Op dinsdag 19 november 2013 14:10 schreef YogaLove het volgende:
Dit verhaal omschrijft precies de fase waarin ik nu verkeer.
Mindfulness is voor mij ook de sleutel geweest om hier in verder te komen (uit mijn hoofd en in mijn gevoel).
Ik lees verder geen boeken hierover, maar ervaar het nu zelf.
Geen houvast hebben is erg beangstigend, maar ergens ook heel bevrijdend. En er is geen weg meer terug als je je dat realiseert.
Waarom is dat geen vooruitgang? Acceptatie lijkt mij persoonlijk juist de grootste vooruitgang die mogelijk is.quote:Op woensdag 20 november 2013 01:01 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
hehe dat is ook het stomme.. dat je met zo'n stuk retoriek (wat het eigenlijk is ) denkt iets te bereiken.. terwijl het enige dat je kunt bereiken is dat je je beseft dat er niets te bereiken valt.. wat een vooruitgang he
Snap je wel btw
Ik heb ook gemerkt dat er in periodes van paniekaanvallen mijn concentratie tot praktisch 0 daalde. Dit zal een typisch kip en het ei verhaal zijn, dus andersom kan ook.quote:Op maandag 25 november 2013 21:12 schreef hoos het volgende:
Ik vind dat deze discussie de goede kant op gaat. Er zijn duidelijk een paar forumleden die weten waar ze over praten. Ik heb zelf jarenlang last gehad van een angststoornis en was het op een gegeven moment zo spuugzat dat ik alles er voor over had om er van af te raken. Ik ben toen eerst zelf gaan mediteren volgens de Kabat Zin methode. Een jaar geleden besloten om zo veel mogelijk naar de Zen dojo te gaan. Daar heb ik geen spijt van gehad. Ik doe drie keer per week zazen bij de dojo en als ik daar niet heen kan gaan zit ik thuis. Het voordeel van je bij zo'n groep te voegen is -naast het leren kennen van mede-beoefenaars- de constante instructies/aanmoedigingen van de dojo verantwoordelijke (een Zen monnik). Het is een langzaam proces, en ik ben nog niet helemaal van mijn angst af, maar het gaat wel stukken beter. Het belangrijkste is voor mij het trainen van de concentratie (op de ademhaling, het hele lichaam, de juiste houding). Je leren concentreren is voor mij de sleutel. Bij een gebrek aan concentratie (je verliezen in gedachtenstromen/emoties) wordt plaats gemaakt voor het ego, en gaan depressieve gedachten en angsten met me aan de haal.
Ik denk dat hij doelt op zelfrealisatie, en dat het niet iets is dat je krijgt, maar iets ouds is dat altijd al aanwezig was. Het is alleen gesluierd door het ego, gedachten, woorden en alles dat je ooit geleerd hebt.quote:Op maandag 25 november 2013 21:19 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Waarom is dat geen vooruitgang? Acceptatie lijkt mij persoonlijk juist de grootste vooruitgang die mogelijk is.
Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?quote:Op maandag 25 november 2013 21:58 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik denk dat hij doelt op zelfrealisatie, en dat het niet iets is dat je krijgt, maar iets ouds is dat altijd al aanwezig was. Het is alleen gesluierd door het ego, gedachten, woorden en alles dat je ooit geleerd hebt.
Ken ik niet.quote:Op maandag 25 november 2013 23:22 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?
Thnx Gray.. idd..quote:Op maandag 25 november 2013 21:58 schreef Gray het volgende:
[..]
Ik denk dat hij doelt op zelfrealisatie, en dat het niet iets is dat je krijgt, maar iets ouds is dat altijd al aanwezig was. Het is alleen gesluierd door het ego, gedachten, woorden en alles dat je ooit geleerd hebt.
Ik vind "Alle dagen Zen" en "Niets bijzonders" van Joko Beck geweldige boeken.quote:Op maandag 25 november 2013 23:22 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?
Die "sluimerstand", daar heb ik tientallen jaren last van gehad, je afwezig voelen, niet helder zijn.quote:.... alsof ik op sluimerstand stond. Of misschien anders gezegd: De mate waarin ik kon focussen leidde me ertoe op het goede te kunnen focussen en weg te blijven van het ingesleten patroon van negatieve gedachten --> minder in mijn hoofd, meer in wat zich afspeelt. Dit zal met het mediteren alleen maar beter worden denk ik.
Ik merk het nu al. Zit nu weer midden in mijn tentamens en vanochtend sloeg de stress weer toe. Het lukt me steeds beter om dat soort gedachten te laten voor wat ze zijn en terug te keren naar het 'zijn'. Begin het concept ook wat beter door te krijgen en dat helpt heel erg bij het begrijpen van de processen zodat je je vooruitgang kunt opmerken.quote:Op dinsdag 26 november 2013 10:24 schreef hoos het volgende:
[..]
Die "sluimerstand", daar heb ik tientallen jaren last van gehad, je afwezig voelen, niet helder zijn.
Meditatie/zazen is voor mij de ultieme concentratietraining. Als je het dagelijks doet en je probeert jezelf continu te concentreren op de prikkels die via je zintuigen binnenkomen (zonder er een interpretatie/oordeel over te geven), dan kan het zijn dat je de rest van de dag gewoon in die 'concentratiestand' blijft en het heerlijk rustig blijft in je hoofd, wat er ook gebeurt. Die concentratie gaat hand in hand met "jezelf vergeten". Ik begin nu ook eindelijk een beetje te begrijpen wat die "non-dualiteit" is waar iedereen het over heeft. Dit is iets wat zich bij mij, na anderhalf jaar dagelijks zitten, begint te ontwikkelen.
Energetische ontlading We kunnen onze hogere hersendelen/denken 'inzetten' om gevoelens, wat niet meer meetbare energiestromingen in je lichaam zijn, te onderbreken/blokkeren. Die mechansimes kunnen in meditatie loskomen omdat je aandacht van je denken naar het zijn gaat, dan krijgen ze niet meer de aandacht die ze nodig hebben om te bestaan. Levert een instant gevoel van vrijheid/minder belast zijn op.quote:Op dinsdag 26 november 2013 11:02 schreef kapiteintje het volgende:
Trillingen/schokken over heel m'n lijf. M'n voorhoofd stond klam van 't zweet, evenals m'n handen en m'n tenen en handen tintelden.
Ik weet niet wat ik hiervan moet denken, maar 't voelde wel goed. Vraag me af hoeveel je jezelf op zo'n moment inbeeldt en hoeveel echt het gevolg van die meditatie is? Ik kan mezelf toch niet zodanig zo'n gevoel inbeelden dat ik dergelijke fysieke responsen stimuleer?
Het was iig echt bizar. Nog nooit zoiets meegemaakt. Die knoop in m'n maag, die ik al jaren heb leek voor een groot deel te verdwijnen.quote:Op dinsdag 26 november 2013 11:16 schreef Canillas het volgende:
[..]
Energetische ontlading We kunnen onze hogere hersendelen/denken 'inzetten' om gevoelens, wat niet meer meetbare energiestromingen in je lichaam zijn, te onderbreken/blokkeren. Die mechansimes kunnen in meditatie loskomen omdat je aandacht van je denken naar het zijn gaat, dan krijgen ze niet meer de aandacht die ze nodig hebben om te bestaan. Levert een instant gevoel van vrijheid/minder belast zijn op.
Ja, het kan in het begin heel onwerkelijk voelen omdat je wordt bevrijd van iets waar je door in te geloven jezelf beperkte zoals bijv "ik kan dit gevoel niet aan!!" en dat blijkt dat niet waar te zijn. Weirde ervaringquote:Op dinsdag 26 november 2013 11:22 schreef kapiteintje het volgende:
Het was iig echt bizar. Nog nooit zoiets meegemaakt. Die knoop in m'n maag, die ik al jaren heb leek voor een groot deel te verdwijnen.
Contact hebben met anderen, daar is niets mis mee. De mens is een sociaal dier en heeft interactie met anderen nodig. Maar als je aandacht van anderen nodig denkt te hebben om af te raken van een ontevreden gevoel binnenin jezelf, dan zal dat niet werken. Volgens mij wordt die somberheid veroorzaakt door het continu negatief beoordelen van allerlei zaken en het zich identificeren met die gedachten.quote:Op dinsdag 26 november 2013 11:20 schreef MaidensTower het volgende:
Ik begrijp iets niet. Is het opzoeken van contact met anderen een dierlijke behoefte of het vluchten van eigen angsten (bang om alleen te zijn met de innerlijke criticus en daarmee gepaarde somberheid)? Indetificeren we ons met onze gedachten waardoor we ons liever identificeren met anderen?
Regenwormen.quote:Op dinsdag 26 november 2013 13:22 schreef Fusions het volgende:
Zijn er ook dieren die niet sociaal zijn?
Leuk om te lezen dat je naar de zendojo gaat. Waar doe je dat precies?quote:Op dinsdag 26 november 2013 10:24 schreef hoos het volgende:
[..]
Die "sluimerstand", daar heb ik tientallen jaren last van gehad, je afwezig voelen, niet helder zijn.
Meditatie/zazen is voor mij de ultieme concentratietraining. Als je het dagelijks doet en je probeert jezelf continu te concentreren op de prikkels die via je zintuigen binnenkomen (zonder er een interpretatie/oordeel over te geven), dan kan het zijn dat je de rest van de dag gewoon in die 'concentratiestand' blijft en het heerlijk rustig blijft in je hoofd, wat er ook gebeurt. Die concentratie gaat hand in hand met "jezelf vergeten". Ik begin nu ook eindelijk een beetje te begrijpen wat die "non-dualiteit" is waar iedereen het over heeft. Dit is iets wat zich bij mij, na anderhalf jaar dagelijks zitten, begint te ontwikkelen.
Ik heb het boek nog niet uit, maar ik vind het een fijn boek. Ik denk ook wel voor een beginner, hoewel ik dat niet zeker weet. En anders zoals hoos al noemde, de boeken van Charlotte Joko Beck, heel helder en nuchter!quote:Op maandag 25 november 2013 23:22 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?
Ik vind het het wel lekker om een beetje anoniem te kunnen posten, dus ga ik niet precies zeggen naar welke dojo ik ga. Ik wil wel zeggen dat de dojo deel uitmaakt van de Soto school. Ik denk niet dat jouw gevoel overeenkomt met de realiteit. De Zen-beoefenaars die ik ken zijn helemaal niet hippie/new age-achtig. Gewoon mensen van alle leeftijden met banen of studies die serieus zazen willen beoefenen.quote:Op woensdag 27 november 2013 14:14 schreef Hammet het volgende:
[..]
Leuk om te lezen dat je naar de zendojo gaat. Waar doe je dat precies?
Ik zie wel eens advertenties/websites/etc over zen centres bij mij in de buurt, maar mij bekruipt altijd een middelbare-vrouwen-new-age-hippies-geneuzel gevoel bij dergelijke centra. Hoe zit dat bij jou dojo? Wat voor mensen zijn dat? En waar is het precies? .
Misschien niet de insteek die je bedoelt, maar als je realiseert dat je gedachten waar je in gelooft waar maakt zou je kunnen stellen dat iedereen die in z'n hoofd leeft zichzelf constant aan het hypnotiseren isquote:Op woensdag 27 november 2013 18:09 schreef Forbry het volgende:
Omdat ik mij in sommige dingen wel herken, lees ik hier wel eens mee en ik vroeg mij af hoe meditatie en/of mindfulness zich eigenlijk verhoudt tot zelfhypnose en (als het toch echt iets heel anders is) of hier mensen zijn die dáár ervaring mee hebben...
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doel Ik heb het echt over zelfhypnose in concreto. Over de "techniek" daarvan enzo. Als een (wetenschappelijke) methode om bepaalde dingen bij/van jezelf te kunnen veranderen. Ik zie in je hoofd leven ook als heel wat anders dan (zelf)hypnose.quote:Op woensdag 27 november 2013 18:28 schreef Canillas het volgende:
[..]
Misschien niet de insteek die je bedoelt, maar als je realiseert dat je gedachten waar je in gelooft waar maakt zou je kunnen stellen dat iedereen die in z'n hoofd leeft zichzelf constant aan het hypnotiseren is
Veel mensen zeggen dat ze zich naarmate ze hiermee bezig bezig zijn helderder voelen, ze komen uit de trance van het vast zitten in het geconditioneerde denken en dat is ook onderdeel van hypnose, er uit komen.
Duidelijk Mindfullness gaat dan zoals ik het zie meer over dingen kunnen laten zijn zoals ze zijn en dat wat er is meer naar buiten te laten komen, dus niet echt een actief iets willen veranderen aan jezelf. Hoe minder je bezig bent met iets willen veranderen hoe meer er over blijft om te doen met wat er al is, zoietsquote:Op woensdag 27 november 2013 18:35 schreef Forbry het volgende:
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doel Ik heb het echt over zelfhypnose in concreto. Over de "techniek" daarvan enzo. Als een (wetenschappelijke) methode om bepaalde dingen bij/van jezelf te kunnen veranderen. Ik zie in je hoofd leven ook als heel wat anders dan (zelf)hypnose.
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?quote:Op woensdag 27 november 2013 17:16 schreef hoos het volgende:
[..]
Ik vind het het wel lekker om een beetje anoniem te kunnen posten, dus ga ik niet precies zeggen naar welke dojo ik ga. Ik wil wel zeggen dat de dojo deel uitmaakt van de Soto school. Ik denk niet dat jouw gevoel overeenkomt met de realiteit. De Zen-beoefenaars die ik ken zijn helemaal niet hippie/new age-achtig. Gewoon mensen van alle leeftijden met banen of studies die serieus zazen willen beoefenen.
Als je interesse hebt, moet je gewoon eens naar een introductie van een centrum bij jou in de buurt gaan.
Hypnoses zoals ik ze ervaren heb, zijn meer "inzichtsmeditaties". Je wordt ergens heen geleid, krijgt opdrachten (met deelpersoonlijkheden bijvoorbeeld), waardoor je inzichten kunt krijgen.quote:Op woensdag 27 november 2013 18:35 schreef Forbry het volgende:
[..]
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doel Ik heb het echt over zelfhypnose in concreto. Over de "techniek" daarvan enzo. Als een (wetenschappelijke) methode om bepaalde dingen bij/van jezelf te kunnen veranderen. Ik zie in je hoofd leven ook als heel wat anders dan (zelf)hypnose.
Ik heb de eerste cursus 2x gedaan.quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef MaidensTower het volgende:
Volgen jullie Mindfulness trainingen?
Exactquote:Op woensdag 27 november 2013 18:59 schreef Canillas het volgende:
[..]
Duidelijk Mindfullness gaat dan zoals ik het zie meer over dingen kunnen laten zijn zoals ze zijn en dat wat er is meer naar buiten te laten komen, dus niet echt een actief iets willen veranderen aan jezelf. Hoe minder je bezig bent met iets willen veranderen hoe meer er over blijft om te doen met wat er al is, zoiets
Mindlessness is hetzelfde eigenlijk..quote:Op donderdag 28 november 2013 16:44 schreef Boswachtertje het volgende:
hier is het momenteel even mindlessness 'oefenen'.. beetje afgeleid.. mezelf er weer even full op zetten
Ja, uiteindelijk of je nou constructief of destructief bezig bent, je eindigt uiteindelijk met hetzelfde resultaat..quote:Op donderdag 28 november 2013 18:05 schreef Opnieuw-energie het volgende:
Mindlessness is hetzelfde eigenlijk..
Graag gedaan..quote:Op donderdag 28 november 2013 18:21 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Ja, uiteindelijk of je nou constructief of destructief bezig bent, je eindigt uiteindelijk met hetzelfde resultaat..
thnx voor dit leuke en onverwachtse inzicht
@Hammet: Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in instant verlichting. Tolle is denk ik een uitzondering. Volgens mij is non-dualiteit intellectueel begrijpen iets anders dan permanent een non-duale geest hebben (dwz Boeddha zijn). In theorie zou dat betekenen dat je je vrijwel nooit meer identificeert met je gedachten, je je "zelf" volledig bent vergeten, nooit meer een mentaal oordeel over iets of iemand geeft, je hebt afgerekend met al je conditioneringen en je nooit meer mee laat slepen door emoties. Of heb ik het bij het verkeerde eind?quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?
Ik vind je verhaal wel inspirerend, omdat de users in dit topic in twee kampen lijken te zitten. Enerzijds diegenen bij wie de nondualiteit in één keer leek te klikken (zoals bij Tolle, en net als de OP van PCP), en anderzijds het kamp die zeer veel moeite heeft en er zelfs misschien weinig uit lijkt te halen. Maar met een hoop geduld en toewijding kan het kennelijk ook veel opleveren. Iets wat ook in de boeken van Joko Beck vaak wel wordt benadrukt, maar wat wel eens frustrerend kan zijn als je hier verhalen leest van mensen bij wie de knop in eenmaal moeiteloos om lijkt te zijn gegaan .
Hoewel.. Gray is volgens mij ook wel meer van het tweede kamp, van het vele geduld en het 'harde werken', klopt dit?
Sowieso, wat is verlichting? Luisterde vandaag nog een stukje Alan Watts over zelfverbetering en hij zegt dat er niet zo iets is als zelfverbetering. Hetzelfde zou je kunnen zeggen voor verlichting. Het is niet iets dat moet ontstaan, het is er altijd al. Het is het enige dat er is, maar omdat wij dit niet zo zien, zien wij de wereld vanuit onze beperkingen en herkennen we niet wat is. De werkelijkheid is er op dit moment, maar op het moment dat je denkt dat je op een spiritueel pad bent en dat je iets dient te bereiken, sluit je jezelf af voor de werkelijkheid van dit moment. Dan ga je voorbij de horizon op zoek naar iets dat net zo goed hier is als voorbij de horizon.quote:Op vrijdag 29 november 2013 17:47 schreef hoos het volgende:
[..]
@Hammet: Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in instant verlichting. Tolle is denk ik een uitzondering. Volgens mij is non-dualiteit intellectueel begrijpen iets anders dan permanent een non-duale geest hebben (dwz Boeddha zijn). In theorie zou dat betekenen dat je je vrijwel nooit meer identificeert met je gedachten, je je "zelf" volledig bent vergeten, nooit meer een mentaal oordeel over iets of iemand geeft, je hebt afgerekend met al je conditioneringen en je nooit meer mee laat slepen door emoties. Of heb ik het bij het verkeerde eind?
Dat die knop omgaat voelt (iig bij mij) niet als een bevrediging van verlangens. Het is een inzicht wat hooguit een beetje gek voelt. Ergens naar verlangen is daar zon beetje het tegenovergestelde daarvan.quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?
Ik vind je verhaal wel inspirerend, omdat de users in dit topic in twee kampen lijken te zitten. Enerzijds diegenen bij wie de nondualiteit in één keer leek te klikken (zoals bij Tolle, en net als de OP van PCP), en anderzijds het kamp die zeer veel moeite heeft en er zelfs misschien weinig uit lijkt te halen. Maar met een hoop geduld en toewijding kan het kennelijk ook veel opleveren. Iets wat ook in de boeken van Joko Beck vaak wel wordt benadrukt, maar wat wel eens frustrerend kan zijn als je hier verhalen leest van mensen bij wie de knop in eenmaal moeiteloos om lijkt te zijn gegaan .
Hoewel.. Gray is volgens mij ook wel meer van het tweede kamp, van het vele geduld en het 'harde werken', klopt dit?
Is dit de reden waarom je op een gegeven moment het ‘mediteren’ soms moet loslaten, omdat het ego het dan ‘gebruikt tegen’ bepaalde gevoelens (om van ze af te komen) of als techniek om iets te ‘bereiken’?quote:Op maandag 2 december 2013 14:48 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Sowieso, wat is verlichting? Luisterde vandaag nog een stukje Alan Watts over zelfverbetering en hij zegt dat er niet zo iets is als zelfverbetering. Hetzelfde zou je kunnen zeggen voor verlichting. Het is niet iets dat moet ontstaan, het is er altijd al. Het is het enige dat er is, maar omdat wij dit niet zo zien, zien wij de wereld vanuit onze beperkingen en herkennen we niet wat is. De werkelijkheid is er op dit moment, maar op het moment dat je denkt dat je op een spiritueel pad bent en dat je iets dient te bereiken, sluit je jezelf af voor de werkelijkheid van dit moment. Dan ga je voorbij de horizon op zoek naar iets dat net zo goed hier is als voorbij de horizon.
Zeer herkenbaar. Beetje overweldigend bij tijd en wijlen. De momenten dat je het op een rijtje hebt voor jezelf worden langer en duidelijker, maar de negatieve gevoelens zijn er áls ze er zijn heftiger en dat roept dan automatisch een plotselingen instinctieve weerstand op omdat ik ze niet meer gewend ben, waardoor ik het gevoel heb dat ik toch niet zo goed bezig was als ik dacht.quote:Op vrijdag 6 december 2013 11:34 schreef Ultimate_Original het volgende:
Het probleem waar ik nu vooral tegenaan loop is dat mijn ego me laat denken dat ik te snel wil. Ik heb een aantal previews gezien van het leven dat niet ego-controlled was en nu laat zegt mijn ego me op honderden manieren dat ik er te langzaam naartoe ga. Terwijl ik weet dat het geen kwestie van ernaartoe rennen is, maar meer een gentle glijden. Ik denk dat meditatie een goede stap kan zetten in het indammen van deze gedachten, want ik zit nu in een fase dat ik weer te veel nadenk. De stemmen mogen dan wel in aantal zijn afgenomen, de overige klinken hierdoor des te harder en overtuigender.
tja.. je moet gewoon blijven inzien wanneer je vasthoudt aan iets. Je bewust blijven van wat er gebeurt. En omdat het gevaar bestaat dat meditatie een doel op zich wordt, wijzen sommige leraren er op dat je het mediteren op een gegeven moment los dient te laten..quote:Op donderdag 5 december 2013 17:42 schreef Tevik het volgende:
[..]
Is dit de reden waarom je op een gegeven moment het ‘mediteren’ soms moet loslaten, omdat het ego het dan ‘gebruikt tegen’ bepaalde gevoelens (om van ze af te komen) of als techniek om iets te ‘bereiken’?
Ik leer nu dus om meer 'gewoon' (zonder vaste houding) te zitten (zonder daarmee een doel te hebben) en simpelweg aanwezig te zijn. Je komt dan in een toestand terecht waarin je niets verwacht en geen stilte/liefde forceert, maar als het ware steeds meer ‘toelaat’.
En als je daar nog een samenvatting van wil Nairua: LEEF NU!quote:
Het hele concept van non-dualiteit begint nu wel goed in te dalen bij mij.quote:Op maandag 16 december 2013 15:43 schreef Boswachtertje het volgende:
Interessante video met Jeff Foster!
Concept?quote:Op dinsdag 17 december 2013 00:07 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Het hele concept van non-dualiteit begint nu wel goed in te dalen bij mij.
Kon het niet laten..quote:
Dat kan ben zelf dit jaar keer naar lezing geweest en dat bracht wel een gevoel van rust mee.quote:
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:18 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Dat kan ben zelf dit jaar keer naar lezing geweest en dat bracht wel een gevoel van rust mee.
Maar vind je de boodschap niet goed of?
Rupert Spira ken je ook wel toch? Die heeft ook goede video's online staan
De trickster komt in meerdere religies voor en heeft ook regelmatig een positieve rol, ondanks dat zijn daden onjuiste acties zijn: http://ashsilverlock.com/2012/06/15/the-trickster/quote:The Sage and the Trickster - A Parable
Many years ago in the ancient city of Vidisha there lived a very clever boy. This boy was the third son in a family of tricksters. Now, tricksters were poor people who lived not by farming or trade but by their wits. They were masters of the dice and the seed game. They told fortunes, sang songs and cast spells and were not above the picking of the occasional pocket. Now, this boy, was very clever and learned every trick his father had to teach very young.
One day, as he moved through a crowd which had gathered in a sacred grove looking for loosely swung purses he heard a quiet voice speaking as he had never heard anyone speak before. So, he listened. The speaker talked of love and harmony. He talked of sitting quietly and finding oneness with the universe. When the speaker had finished people filed past and dropped offerings in his bowl. Now, our clever lad sensed that he was on to something. Here was a trick which had never occurred to him before and it was considerably less taxing than picking pockets or singing songs for drunken farmers. So, the boy decided to come back the next day and listen. He came back not just the next day but for many days afterward until he had learned the sermons by heart. He then acquired a monk’s saffron robe and found a place under the sweet blossomed Frangipani tree at the crossroads and began to preach the sermons he had memorized.
Just as he had planned the crowds gathered and at the end of the sermon left offerings of food, drink and coin in his bowl. One day as he preached he noticed another boy listening intently. Every day the boy would return and listen to the sermons with rapt attention. After the conclusion of the sermon the new boy would remain, seated in the fragrant grove lost in meditation. This went on for several months until our clever young trickster had run through his memorized sermons. Determined to find a new place to preach and new sheep to shear the trickster gathered his belongings and prepared to move. As he did so he looked intently at the young student sitting deep in meditation under the trees and then … he saw. He saw for the first time that this young man had achieved the sacred state of oneness. He saw the look of profound peace and felt the radiated love and he wondered. How? How can this be? I am a fraud … a trickster … yet he has found what I pretended to find.
That moment the trickster became a disciple.
Samsaran.
Ik ben begonnen bij een Dzogchen studiegroep, dus wat dat betreft heb ik wel geleerd van de keren dat de Jehova's aan de deur kwamen toen het iets minder met me ging. Ik snap de verleiding om er in mee te gaan, maar van binnen wist ik wel dat het gewoon weer een nieuw verhaal zou zijn (los van het feit dat het ook nog eens het verhaal van de Jehova's is). Dus ik heb geleerd om verder te kijken en ook met de beoefening ben ik heel voorzichtig in wat ik wens en niet wens. Het is een nieuw pad; ik probeer het zo open mogelijk te benaderenquote:Op dinsdag 17 december 2013 13:42 schreef Gray het volgende:
[..]
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.
Op mij komt ie over als een man die na z'n depressie veel gelezen heeft en zijn geluk zocht in geld verdienen aan spiritualiteit en geestelijk zwakke mensen die snakken naar een beetje rust, vrede en geluk.
Mooi dat het sommige mensen helpt, maar minder mooi dat iemand die doet denken aan een charlatan daar aan verdienen kan. Aan de andere kant is er een verhaal van de boeddha en de 'trickster':
[..]
De trickster komt in meerdere religies voor en heeft ook regelmatig een positieve rol, ondanks dat zijn daden onjuiste acties zijn: http://ashsilverlock.com/2012/06/15/the-trickster/
Osho bleek ook zo'n charlatan, en waarschijnlijk heeft iedereen al wel van Kumare gehoord inmiddels.
Tja, het is ieders recht zich te laten inspireren door wie zij willen, maar wees wel op je hoede. En geef geen cent uit aan materialen of activiteiten met spirituele onderwerpen. Of wel, dat moet je zelf weten. Maar geef het dan bijvoorbeeld aan een monnikenklooster waarbij je doneert om de volgende retraitedeelnemer te huisvesten en ook bijdraagt aan het onderhoud voor het onroerend goed. Liefst eentje met een publieke boekhouding.
Maar de kennis die je opkoopt is gratis te vinden en duizenden jaren oud. Kijk in geschriften, of beter nog: in jezelf. Daar zal je het sowieso moeten ervaren uiteindelijk.
Wat is het nut van 'OOOOOOMMMM' roepen?quote:Op donderdag 19 december 2013 14:37 schreef Fusions het volgende:
Deze is echt geweldig
verder vind ik mantras, en bijv. een uur lang OM op mijn ipod ook heel erg goed werken.
Ja. Leren accepteren en de wereld zien zoals het is zal je daarbij helpen. Minder in je hoofd, meer in het nu. Je gedachten vervormen de waarheid, dus het zal zeker helpen als je die gedachten leert te laten zijn voor wat ze zijn.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:17 schreef Skynilla het volgende:
Kan dit je ook helpen met onzekerheid? Merk dat ik te veel nadenk omdat ik onzeker ben. Vooral als het gaat om contact leggen met vreemden van het zelfde geslacht
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?quote:Op donderdag 19 december 2013 15:23 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ja. Leren accepteren en de wereld zien zoals het is zal je daarbij helpen. Minder in je hoofd, meer in het nu. Je gedachten vervormen de waarheid, dus het zal zeker helpen als je die gedachten leert te laten zijn voor wat ze zijn.
Ik ben er zelf ook nog maar 'net' mee bezig, maar je leert je aandacht trainen zodat je die kunt sturen naar het nu, zodra je merkt dat je 'afgeleid' bent. Een staat van zijn, zonder met gedachten bezig te zijn die je in de toekomst of verleden brengen en geen toegevoegde waarde hebben en enkel maar een vertekend beeld geven van wat werkelijk is. Dat gaat alleen met training (meditatie dus).quote:Op donderdag 19 december 2013 15:24 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?
Het werkt als een mantra.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:11 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Wat is het nut van 'OOOOOOMMMM' roepen?
quote:Een mantra is een gedicht, woord, uitspraak of een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk met magisch effect en een gebed. In sommige gevallen wordt hij herhaald en is hij bedoeld als een continue recitatie (chant).
Via overgave en/of zelfonderzoek.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:24 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?
Ok, iets voor later denk ik.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:30 schreef Gray het volgende:
[..]
Het werkt als een mantra.
[..]
[..]
Via overgave en/of zelfonderzoek.
Mwah, is niet nodig hoor. De stilte van je geest is mantra genoeg. De stilte van je geest is overgave én zelfonderzoek.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:37 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ok, iets voor later denk ik.
Voor zover ik weet en ervaren heb, ‘kan’ onzekerheid/angst inderdaad ervoor zorgen dat je gedachten op hol slaan. Het “probleem” hier is dan niet zozeer het te veel nadenken, maar onzekerheid/angst. Als je weet hoe je die onzekerheid/angst moet verwerken, dan vallen die gedachten ook vanzelf weg. Die stroom aan gedachten wordt in dit geval vaak door het onderbewustzijn 'gebruikt' om de onzekerheid/angst te 'maskeren', omdat je (nog) niet weet hoe je met die onzekerheid/angst moet omgaan. Angst, onzekerheid, etc. worden in dit topic en in de betreffende boeken regelmatig besproken.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:17 schreef Skynilla het volgende:
Kan dit je ook helpen met onzekerheid? Merk dat ik te veel nadenk omdat ik onzeker ben. Vooral als het gaat om contact leggen met vreemden van het zelfde geslacht
Over scientific American gesproken:quote:Op vrijdag 20 december 2013 18:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Nog een reden waarom het zo belangrijk is je bewust te worden van je gedachten:
[..]
quote:Accepting the Pain
Instead of backing away from negative emotions, accept them. Acknowledge how you are feeling without rushing to change your emotional state. Many people find it helpful to breathe slowly and deeply while learning to tolerate strong feelings or to imagine the feelings as floating clouds, as a reminder that they will pass. I often tell my clients that a thought is just a thought and a feeling just a feeling, nothing more.
If the emotion is overwhelming, you may want to express how you feel in a journal or to another person. The exercise may shift your perspective and bring a sense of closure. If the discomfort lingers, consider taking action. You may want to tell a friend her comment was hurtful or take steps to leave the job that makes you miserable.
You may also try doing mindfulness exercises to help you become aware of your present experience without passing judgment on it. One way to train yourself to adopt this state is to focus on your breathing while meditating and simply acknowledge any fleeting thoughts or feelings. This practice may make it easier to accept unpleasant thoughts [see Being in the Now, by Amishi P. Jha; Scientific American Mind, March/April 2013].
http://www.scientificamer(...)tions-key-well-being
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:42 schreef Gray het volgende:
[..]
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.
Op mij komt ie over als een man die na z'n depressie veel gelezen heeft en zijn geluk zocht in geld verdienen aan spiritualiteit en geestelijk zwakke mensen die snakken naar een beetje rust, vrede en geluk.
Mooi dat het sommige mensen helpt, maar minder mooi dat iemand die doet denken aan een charlatan daar aan verdienen kan. Aan de andere kant is er een verhaal van de boeddha en de 'trickster':
Dat is mij nog niet eerder opgevallen, maar misschien na het kijken van het filmpje...quote:Op zaterdag 21 december 2013 15:52 schreef DO2 het volgende:
[..]
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.
Als ie al een boodschap heeft, dan is het mensen laten inzien dat de hele zoektocht naar meer dan wat er gaande is, volstrekt hopeloos is, en dat wat er gaande is - het leven zelf - al het mirakel is dat voortdurend gezocht wordt.
Er is helemaal niets spiritueels aan.
Hij prikt die ballon van spiritualiteit juist voortdurend door.
En dat doet ie op een heel integere manier. Zonder poespas.
-
Ik vind em wel leuk, of mijn interpretatie ervan in ieder geval.quote:
Nee. Het gaat erom dat pak m beet 80% van je gedachten op een dag nogal nutteloos zijn en je afleiden van het nu.quote:Op zondag 5 januari 2014 22:00 schreef duracellkonijntje het volgende:
In het nu leven kan zeker zijn functie hebben, op de momenten waarop je kunt ontspannen. Maar het plannen van de toekomst en het leren van het verleden heeft toch ook nut? Wordt dit door het leven in het nu niet uitgesloten?
Ik denk er ook wel eens over om alle dingen weg te doen. Gewoon simpel een telefoon om mee te bellen, een basis laptop om schoolwerk op te doen. Moet wel wat rust geven, en belachelijk veel tijd.quote:Op donderdag 5 september 2013 19:04 schreef Tevik het volgende:
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen. Ik heb gemerkt aan mensen in mijn geboorteland, daar waar ze niet veel materieel bezit hebben, dat ze niets anders doen dan in het ‘nu’ leven, en dat zonder te mediteren, boeken te lezen of naar urenlange lezingen te luisteren. Ze hebben enorm veel aandacht voor anderen en hunzelf, zijn gelukkig, sereen, vrijgevig (ondanks het weinige dat ze bezitten), weinig angst, raken niet snel in paniek, etc. Ik heb daarvan geleerd en neem dan ook soms een dag afstand van zaken zoals de tv, radio, computer, telefoon, kranten, boeken, etc. en ik moet zeggen dat het enorm helpt. Wat sommigen van ons hier doen kun je eigenlijk vergelijken met iemand die veel te veel eet, zich dan ergert aan zijn omvang en dan hard traint om af te vallen, om vervolgens weer veel te gaan eten.
Poeh.. Best wel een mindfuck..quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Het is daarom dat in de mystieke stromingen vaak op wei wu wei, of een soortgelijk concept, wijst. Actie zonder actie, inzet zonder inzet; het trainen van de mind opdat het uit zichzelf zijn einde zoekt. Observeren zonder te willen/moeten observeren. Het is de vorm van mindfulness waar veel van de oude zen-meesters kritiek op hadden.quote:Op vrijdag 24 januari 2014 22:05 schreef DO2 het volgende:
[..]
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.
De controle volledig loslaten is voor het ego - de 'ik' - vreselijk beangstigend en misschien wel onmogelijk.
Het is in feite ( durven ) sterven in het leven zelf. Niemand meer aan het stuur.
Mooi he?quote:Op vrijdag 24 januari 2014 22:24 schreef DO2 het volgende:
Het is tegelijkertijd ook waar het ego voortdurend naar op zoek is, natuurlijk.
Het sterven in het leven. Wanneer we er niet meer zijn, voelen we ons paradoxaal genoeg pas echt levend.
Jezelf vergeten. Verdwijnen.
Het is de aanleiding voor sex, muziek, lezen, drugs, alcohol, meditatie en alle andere verslavingen die we hebben.
Heel herkenbaar. Hoewel ik nog niet zo lang mediteer ervaar ik dit ook al sterk, en is het dus niet enkel een 'barrière' voor mensen die al jaren mediteren. Ik mediteer tegenwoordig zo'n half uur per dag (ik zet mn wekker niet, maar het komt vaak daar op neer), en ik vermoed dat 80% van de gedachten zich bezighouden met de meditatie zelf. Zit ik wel goed, ik ben niet gefocust genoeg, ik moet beter mn best doen, etc. Ik houd mn aandacht volgens mij nog niet een halve minuut lang op mijn adem, en dat vind 'ik' ontzettend frustrerend . Maar goed, ik kabbel lekker verder.quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Het leven heeft inderdaad veel lessen in petto. Wat mijn uitdaging is, is om dankzij angst mijn denkwerk niet uit de hand te laten lopen.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 21:46 schreef Canillas het volgende:
Ook al is het niet ''jouw'' pijn, pijn ontkennen wanneer deze er is werkt je volgens mij altijd tegen. Ipv je af te vragen ''hoort/moet dit?'' of ''doe ik 'het' (spiritueel) goed?'' kan je je afvragen ''is wat ik doe functioneel? Maak ik de dingen er beter of slechter mee?'' Leven = leren en wat je leert toepassen, daar hoort reflecteren en plannen ook bij en dat is denkwerk. Punt is wel dat je niet volledig afwezig hoeft te gaan als je aan het denken bent, je hoeft je niet in het denken te verliezen.
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
ik merk dat die angst me soms heel erg laat piekeren over de toekomst en of er dingen zijn die ik nu al door denken kan voorkomen.
De overtuiging dat ik er over moet denken komt voort uit de angst, die weer wordt versterkt door het denken. Het is ook wat.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:24 schreef Canillas het volgende:
[..]
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?
Hoe meer je er een ik-verhaaltje van maakt hoe lastiger het is om het er gewoon te laten zijn. Nu geef je die angst een deel van je aandacht en daarmee speelt deze een rol in je beleving, wellicht uit de overtuiging dat je ermee bezig moet zijn maar die overtuiging is ook niet meer dan een gedachte over jezelf die je gelooft en vervolgens 'waar' maakt
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:51 schreef duracellkonijntje het volgende:
Wat in het boek gezegd wordt is dan ook wel waar, m.b.t. het pijnlichaam. Wanneer je deze gewoon observeert en ziet als iets wat los van jou staat, als iets aparts, dan geeft dat meer rust.
Dat is dan wel weer zo. Alleen de grens die ligt bij het moment waarop je je met dit pijnlichaam gaan identificeren. Bij het moment dat je denkt deze een onderdeel van je is. Is dit dan je ego die aannames maakt over wie je bent op basis van gebeurtenissen waaruit het al eerder zo'n 'geconstrueerde' waarheid heeft gemaakt?quote:Op zaterdag 8 februari 2014 09:56 schreef Canillas het volgende:
[..]
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.
thnx voor de link! Wist niet dat ie gewoon online stond! Ben heel benieuwd naar dit boek, ik heb al redelijk wat van Sri Nisargadatta Maharaj gelezen en gezien maar zijn bekendste werk dus nog niet!quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:57 schreef Fusions het volgende:
Wie ben je?
http://www.maharajnisargadatta.com/I_Am_That.pdf
Tl;dr blijf bij de 'I am'
heb hier even op gegoogled en kwam uit bij ene Mandi Solk die het m.i. goed verwoordt:quote:Op zondag 9 februari 2014 14:24 schreef Gray het volgende:
Maharshi zei op zijn sterfbed: "Er is pijn, maar geen lijden".
bronquote:There is no longer any need to change the situation because there is no one ‘suffering’ but pain still happens, but its more seen as sensation because it remains un-judged – there’s simply no drama
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.quote:Op maandag 17 februari 2014 08:17 schreef Bevert het volgende:
Ik denk alleen maar na, ik merk wel dat ik er slimmer van word, maar daardoor kan ik mijn verstand niet op nul zetten en kan ik me ook niet tot dingen toe zetten.
Ik word er ook moe van, ik ben ook alleen maar bezig met mezelf.
Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik niet meer graag naar TV kijk, gewoon, omdat ik dan nog meer informatie moet verwerken. Je raakt op den duur overbelast inderdaad. Even rust nemen en de tijd nemen zou dan ook niet verkeerd zijn. Sowieso heb ik nu heel veel tijd nodig voor dingen.quote:Op zaterdag 22 februari 2014 15:29 schreef Tevik het volgende:
[..]
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.
Zo stellen we onszelf dagelijks bloot aan zoveel ‘informatie’ vanuit de radio, tv, computer, telefoon, kranten, boeken, het aanhoren van verhalen/meningen/ervaringen van vrienden/familie, etc. Ik praat dan nog niet eens over de negativiteit die deze mediums vaak overbrengen en/of die wij zelf opzoeken. Het verstand moet dit allemaal verwerken, maar het krijgt daarvoor de kans niet, want we rollen van de ene bezigheid in de andere (om maar ‘iets’ te blijven ‘doen’), wat ook weer verwerking nodig heeft. Het verstand ziet vaak kans om dit te verwerken pas als we gaan slapen, maar dan merken we dat op als ‘piekeren’ en ervaren dat ook als probleem.
Zo heb ik geleerd om een paar keer per dag (als ik niets noodzakelijks te doen heb) om gewoon simpel op de grond te zitten zonder afleiding of ergens mee ‘bezig te zijn’. Gewoon voor een kwartier, half uur of langer zitten met mezelf. Gedachten laat ik opkomen en weer weggaan, zo ook herinneringen, lessen die ik heb geleerd krijgen de kans te aarden, ik word bewuster van mijn familie/vrienden en omgeving, mijn ervaringen van die dag krijgen de kans om verwerkt te worden, etc. Vaak vallen tussen deze gedachten die verwerkt worden 'stiltes', dat zijn de "juwelen" voor mij.
quote:Op zondag 23 februari 2014 08:31 schreef YogaLove het volgende:
Bij mij is het de laatste tijd andersom.
Ik zoek prikkels om maar niet stil te hoeven staan, terwijl ik daar juist zó behoefte aan heb..
Ik ben me er al van bewust. Dat is stap één .
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?quote:Op zondag 23 februari 2014 12:21 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Dat is interessant. Ik zoek juist afleiding om niet te hoeven denken.
Nou ja het is niet zo dat denken per definitie negatief is. Integendeel. Maar ik weet dat ik vaak bij loze momenten ga nadenken. Dit nadenken heeft eerder de vorm van piekeren en is dus niet constructief. Het zijn dingen waar ik me zorgen over maak en ook wel zou moeten maken (onzeker toekomstbeeld). Maar ik wil dit niet. Ik ben me bewust van die onzekerheden en het heeft dus geen zin om hierover te piekeren. Om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurd ga ik er dus maar voor zorgen dat ik daar de kans niet voor krijg.quote:Op zondag 23 februari 2014 21:00 schreef Tevik het volgende:
[..]
[..;]
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?
Als dat zo is en je blijft zo met dit gevoel zitten dan begrijp ik dat het je kan aanzetten tot veel nadenken. In dit geval kan afleiding zoeken behulpzaam zijn, je laat er immers de fixatie op het gevoel door los en je geeft jezelf hiermee de ruimte om het van andere invalshoeken te bekijken. Maar volgens mij is het niet de bedoeling dat je blijft wegvluchten. Ik bedoel als je afleiding zoekt om niet te hoeven denken, waarover 'denk' je dan dat je er afleiding van zoekt? Dat soort 'denken' kunnen voortkomen uit gevoelens waarmee men niet geconfronteerd wil worden.
Dat is wat ik bedoel, er zit een bepaalde ongemakkelijk gevoel achter, namelijk onzekerheid/angst. Ik zeg ook niet dat denken negatief is. Ik maak het ook soms mee dat ik ga piekeren, maar door juist te zitten (en 'soms' afleiding te zoeken) kan ik het terugvoeren naar een gevoel zoals angst of onzekerheid. Dan is de volgende stap bij mij om met die onzekerheid/angst te zitten. Ik laat het gevoel dan voorzichtig toe om met mij te zijn, en blijf zelf gewoon stil en rustig, ik veroordeel het niet en blijf het respecteren om zo de aard van het gevoel te achterhalen. Gevoelens kunnen je echt een verhaal vertellen (als je er met liefde/geduld mee zou kunnen zitten) over waar ze vandaan komen en waarom ze er zijn. Op deze manier krijgen gevoelens zoals angst de kans om op te lossen. Maar het is een proces wat niet gemakkelijk is.quote:Op maandag 24 februari 2014 10:39 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
[..]
Nou ja het is niet zo dat denken per definitie negatief is. Integendeel. Maar ik weet dat ik vaak bij loze momenten ga nadenken. Dit nadenken heeft eerder de vorm van piekeren en is dus niet constructief. Het zijn dingen waar ik me zorgen over maak en ook wel zou moeten maken (onzeker toekomstbeeld). Maar ik wil dit niet. Ik ben me bewust van die onzekerheden en het heeft dus geen zin om hierover te piekeren. Om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurd ga ik er dus maar voor zorgen dat ik daar de kans niet voor krijg.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |