F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Oh die knappe kerel. Heel veel sterkte!quote:Op woensdag 19 februari 2014 09:08 schreef Qwea het volgende:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
I solemnly swear i'm up to no good
Toch uiteindelijk moeten gebeuren.quote:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
Sterkte met het verlies, wat zul je hem missen.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Sterkte!quote:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
Koning, keizer, admiraal, schijten moeten ze allemaal by cafca.
Gecondoleerd, ik bemerkte het net op in je reactie in :quote:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
F&F / Wij willen een hond! Maar welke?
Ik kom hier niet graag .
Het verlies is er niet minder om ,maar hij heeft een hondswaardige leeftijd bereikt ,
met een stel eigenaars die elke hond zich zou wensen .
Sterkte .
I want to depart this world the same way I arrived; screaming and covered in someone else's blood.
Ynske
Bedankt voor de zon...
quote:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
Boe! 
Qwea
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
Ze wist toch niet dat hij er op dat moment onder lag? Zoals je zegt, een ongeluk.quote:Op vrijdag 17 januari 2014 15:45 schreef oh-oh het volgende:
Het was echt vreselijk. Mijn beste vriendin kwam op de honden passen omdat ik naar een concert ging.
Ik had de vogels in hun kooi gezet, maar ze heeft ze los gelaten en is in slaap gevallen.
Op de bank met haar hoofd op het kussen waar hij altijd onder sliep. En dat wist ze.
Dus
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
Gecondoleerd, en veel sterkte..quote:
[ afbeelding ]
Op 29-01-2014 mijn allerliefste beren koning in moeten laten slapen. Hij kon niet meer. Zijn artrose gaf hem te veel pijn icm zijn hernia.
Ik mis hem ontzettend, maar voor hem is het beter.
[ afbeelding ]
Stampertje en DjinN ook gecondoleerd.
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
Jij en Senesta geloof ik.quote:
Mèh. BoeBoe
Volgens mij ben ik een van de weinige fokkers die de eer hebben gehad hem irl te zien he!
Thnx JLquote:
[..]
Gecondoleerd, ik bemerkte het net op in je reactie in :
F&F / Wij willen een hond! Maar welke?
Ik kom hier niet graag .
Het verlies is er niet minder om ,maar hij heeft een hondswaardige leeftijd bereikt ,
met een stel eigenaars die elke hond zich zou wensen .
Sterkte .
-||||-----||||- Iron and me, we're meant to be -||||-----||||-
quote:
Het was echt vreselijk. Mijn beste vriendin kwam op de honden passen omdat ik naar een concert ging.
Ik had de vogels in hun kooi gezet, maar ze heeft ze los gelaten en is in slaap gevallen.
Op de bank met haar hoofd op het kussen waar hij altijd onder sliep. En dat wist ze.
Dus
maar helaas gebeuren zulke dingen, wel een rotmanier om hem te verliezen.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Sterkte Qwea.
Weltrusten... Tot morgen zonder zorgen.
Oudste, Jongste en Lara
Mijn mietjesschema in de strijd naar een betere conditie.
Oudste, Jongste en Lara
Mijn mietjesschema in de strijd naar een betere conditie.
Idem. Sterkte Qwea!quote:
[..]
Gecondoleerd, ik bemerkte het net op in je reactie in :
F&F / Wij willen een hond! Maar welke?
Ik kom hier niet graag .
Het verlies is er niet minder om ,maar hij heeft een hondswaardige leeftijd bereikt ,
met een stel eigenaars die elke hond zich zou wensen .
Sterkte .
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Natuurlijk alle andere baasjes van overleden dieren ook veel sterkte gewenst
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Ik moet mij helaas ook weer melden met een overleden huisdier. Nadat we in 2013 een jaartje mochten overslaan hebben we nu op 28 februari j.l. kater Tickel van 15,5 jaar moeten laten inslapen.
Het begon met wat diarree zonder dat er andere verschijnselen waren maar helaas ging na een tijdje de diarree niet over en Tickel begon ook wat te vermageren ondanks het feit dat hij prima at-dronk en actief was. Na tig onderzoeken kon de eigen dierenarts geen diagnose geven (ze begon te denken aan kanker) en moesten we naar een specialist toe (internist) om meer te weten te komen en zekerheid te krijgen.
Dat gebeurde op 18 februari jl.. Na een algemeen onderzoek werd er een echo uitgevoerd waar behalve een afwijking op de darm niets alarmerends op te vinden was (dus geen vergrote lymfeklieren). Hij werd opgenomen voor een endoscopie en dat werd de volgende dag gedaan. Alles ging goed en er werden biopten afgenomen, twee keek de internist zelf na en hij kon niet meteen zeggen of het kanker of een ontsteking was dus begonnen we te behandelen alsof het een ontsteking was dus antibiotica en prednison (injecties die ik zelf moest geven). Ondertussen was Tickel thuis, at/dronk en was vrolijk. Zaterdag produceerde hij een paar perfecte drollen en wat waren we blij want dat was een goed teken.
Toen begon hij wat te snotteren, steeds meer en hij poepte niet meer. we hoorden afgelopen woensdag dat de biopten inderdaad een ontsteking aangaven dus dat het geen kanker was. Helaas werd het snotteren erger en het toedienen van allerlei injecties en drankjes om de luchtweginfectie te bestrijden en de stilliggende darmen weer op gang te brengen mochten niet baten en op vrijdag was zijn conditie zodanig dat de dierenarts en de specialist niets meer konden doen (hij begon een longontsteking te ontwikkelen) om hem nog te behandelen en moesten we het moeilijke besluit nemen om hem te laten gaan.
Uiteindelijk zijn dus de complicaties van het onderzoek (endoscopie) hem fataal geworden en niet datgene waarvoor hij behandeld werd want dat was aan het helen en dat voelt als een nederlaag als nooit van tevoren.
Het begon met wat diarree zonder dat er andere verschijnselen waren maar helaas ging na een tijdje de diarree niet over en Tickel begon ook wat te vermageren ondanks het feit dat hij prima at-dronk en actief was. Na tig onderzoeken kon de eigen dierenarts geen diagnose geven (ze begon te denken aan kanker) en moesten we naar een specialist toe (internist) om meer te weten te komen en zekerheid te krijgen.
Dat gebeurde op 18 februari jl.. Na een algemeen onderzoek werd er een echo uitgevoerd waar behalve een afwijking op de darm niets alarmerends op te vinden was (dus geen vergrote lymfeklieren). Hij werd opgenomen voor een endoscopie en dat werd de volgende dag gedaan. Alles ging goed en er werden biopten afgenomen, twee keek de internist zelf na en hij kon niet meteen zeggen of het kanker of een ontsteking was dus begonnen we te behandelen alsof het een ontsteking was dus antibiotica en prednison (injecties die ik zelf moest geven). Ondertussen was Tickel thuis, at/dronk en was vrolijk. Zaterdag produceerde hij een paar perfecte drollen en wat waren we blij want dat was een goed teken.
Toen begon hij wat te snotteren, steeds meer en hij poepte niet meer. we hoorden afgelopen woensdag dat de biopten inderdaad een ontsteking aangaven dus dat het geen kanker was. Helaas werd het snotteren erger en het toedienen van allerlei injecties en drankjes om de luchtweginfectie te bestrijden en de stilliggende darmen weer op gang te brengen mochten niet baten en op vrijdag was zijn conditie zodanig dat de dierenarts en de specialist niets meer konden doen (hij begon een longontsteking te ontwikkelen) om hem nog te behandelen en moesten we het moeilijke besluit nemen om hem te laten gaan.
Uiteindelijk zijn dus de complicaties van het onderzoek (endoscopie) hem fataal geworden en niet datgene waarvoor hij behandeld werd want dat was aan het helen en dat voelt als een nederlaag als nooit van tevoren.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Trovey, nogmaals sterkte met dit afscheid.
Qwea, ik had helemaal gemist dat Baloe er niet meer is. Je was echt zo gek op 'm!
Qwea, ik had helemaal gemist dat Baloe er niet meer is. Je was echt zo gek op 'm!
The love you take is equal to the love you make.
Gister is mijn allerbeste maatje overleden. Hij was al sinds vorige week zaterdag ziek. Had zijn lijfje vol vocht zitten, kreeg nauwelijks lucht, wilde niet eten, drinken, en wilde zelfs niet meer plassen..heel de week heb ik voor hem gevochten..elke dag naar de dierenarts geweest en elke dag is zijn blaas leeggemaakt en heeft ie injecties gehad om hem wat meer lucht te geven. De dierenarts ging er vanuit dat Liloe een probleem met zijn blaas of nieren had en gaf ons diureticums mee (vochtafdrijvende middelen, plasmiddelen als het ware). Maar Liloe plaste nog steeds niet uit zichzelf.
Gister kwam ik thuis en was ie nog kortademiger dan ie al was..bekje open en kwijlen, alles om maar meer lucht te krijgen.
We zijn meteen naar de dierenarts gegaan die ons doorverwees naar een specialist even verderop.
Dierenambulance gebeld die ons meteen heeft weggebracht en continue bij ons is gebleven.
De specialist wilde Liloe controleren. Liloe draaide vervolgens helemaal door (waarschijnlijk van de pijn) waardoor ie nog minder lucht kreeg. Hij sloeg en blies (wat ie in de 6 jaar dat ik hem had NOOIT heeft gedaan).
Dat was de druppel en hij is op de behandeltafel inelkaar gezakt en overleden...gestikt in het vocht uit zijn longetjes...
De dierenarts daar heeft wat vocht uit zn longen gehaald en daar zat bloed in...ook haalde ie wat melkachtig vocht uit zn lijfje, hij zei dat dat lymfevocht was en dat het erop leek dat Liloe een gescheurd lymfevat had. Iets dat heel weinig voor kwam, en genezen kan worden als je er meteen bij bent. Hij dacht zelf dat het probleem dus niet in de blaas of nieren lag maar geheel ergens anders.
Ik voel me zo boos...boos omdat het niet ontdekt is door onze normale dierenarts. Verdrietig omdat ik mijn allerbeste maatje kwijt ben. Tegelijkertijd voel ik me schuldig, omdat mijn normale dierenarts haar best echt heeft gedaan en ik eigenlijk niet boos op haar mag zijn.
Ik heb meteen sectie aangevraagd...wil absoluut weten wat er nou werkelijk aan de hand is en waar Liloe aan is overleden..
Liloe's lichaampje krijg ik niet meer terug..maar ik weet dan tenminste wel wat zijn doodsoorzaak was. Over een paar weken krijg ik de resultaten.
Het huis voelt zo enorm leeg...kattendametje Sterre snapt er helemaal niks van, is elke keer aan het zoeken.
Ik mis mijn maatje..die elke dag met veel kabaal en bombarie op bed sprong (altijd leuk als een driepotige kater dat midden in de nacht besluit te doen). Hij kon hele verhalen vertellen, en ik vertelde alles tegen hem.
S'ochtends zat ie al onderaan de trap op mijn vader te wachten op zijn plakje kipfilet en schaaltje melk.
Niks is nog hetzelfde...
Gister kwam ik thuis en was ie nog kortademiger dan ie al was..bekje open en kwijlen, alles om maar meer lucht te krijgen.
We zijn meteen naar de dierenarts gegaan die ons doorverwees naar een specialist even verderop.
Dierenambulance gebeld die ons meteen heeft weggebracht en continue bij ons is gebleven.
De specialist wilde Liloe controleren. Liloe draaide vervolgens helemaal door (waarschijnlijk van de pijn) waardoor ie nog minder lucht kreeg. Hij sloeg en blies (wat ie in de 6 jaar dat ik hem had NOOIT heeft gedaan).
Dat was de druppel en hij is op de behandeltafel inelkaar gezakt en overleden...gestikt in het vocht uit zijn longetjes...
De dierenarts daar heeft wat vocht uit zn longen gehaald en daar zat bloed in...ook haalde ie wat melkachtig vocht uit zn lijfje, hij zei dat dat lymfevocht was en dat het erop leek dat Liloe een gescheurd lymfevat had. Iets dat heel weinig voor kwam, en genezen kan worden als je er meteen bij bent. Hij dacht zelf dat het probleem dus niet in de blaas of nieren lag maar geheel ergens anders.
Ik voel me zo boos...boos omdat het niet ontdekt is door onze normale dierenarts. Verdrietig omdat ik mijn allerbeste maatje kwijt ben. Tegelijkertijd voel ik me schuldig, omdat mijn normale dierenarts haar best echt heeft gedaan en ik eigenlijk niet boos op haar mag zijn.
Ik heb meteen sectie aangevraagd...wil absoluut weten wat er nou werkelijk aan de hand is en waar Liloe aan is overleden..
Liloe's lichaampje krijg ik niet meer terug..maar ik weet dan tenminste wel wat zijn doodsoorzaak was. Over een paar weken krijg ik de resultaten.
Het huis voelt zo enorm leeg...kattendametje Sterre snapt er helemaal niks van, is elke keer aan het zoeken.
Ik mis mijn maatje..die elke dag met veel kabaal en bombarie op bed sprong (altijd leuk als een driepotige kater dat midden in de nacht besluit te doen). Hij kon hele verhalen vertellen, en ik vertelde alles tegen hem.
S'ochtends zat ie al onderaan de trap op mijn vader te wachten op zijn plakje kipfilet en schaaltje melk.
Niks is nog hetzelfde...
"Purple is the last color of the rainbow colors. It means I will trust and love you for a long time"
Bedankt iedereen. Vanmiddag Tickel ophalen bij het crematorium, kan hij zijn plekje in huis innemen. Probleem is nu wel dat poes Emily als enig overgebleven kat nu zit te treuren (ze is altijd samen geweest met andere katten) en niet goed eet en dat is niet handig met nierfalen dus maar bijvoeden voordat ik binnenkort weer een berichtje hier moet plaatsen want ze is tenslotte ook al bijna 19 (over een maand) en dat ze om deze reden zou komen te overlijden zou wel erg treurig zijn. 
Sterkte DjinN, is altijd zo heftig als ze zo jong zijn.
Vanmiddag Tickel ophalen bij het crematorium, kan hij zijn plekje in huis innemen. Probleem is nu wel dat poes Emily als enig overgebleven kat nu zit te treuren (ze is altijd samen geweest met andere katten) en niet goed eet en dat is niet handig met nierfalen dus maar bijvoeden voordat ik binnenkort weer een berichtje hier moet plaatsen want ze is tenslotte ook al bijna 19 (over een maand) en dat ze om deze reden zou komen te overlijden zou wel erg treurig zijn. Sterkte DjinN, is altijd zo heftig als ze zo jong zijn.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Het is al bijna een half jaar geleden, maar hij wordt nog steeds gemist
Ik had hem in januari 2012 opgehaald, een gecastreerde Beer voor bij m'n twee zeugjes. Wat een joekel! De zeugjes waren nog niet volgroeid en Beer was echt een dikkerd met een hoop zwart haar, en nog een beetje bang en onwennig. Maar na een paar maanden was hij echt een knuffelbeer, je kon alles met hem doen (als je maar geen schaar pakte voor z'n haren of nagels).
Later kwam Otje erbij. De andere zeugjes hadden een pesthekel aan Otje Maar Beer was haar grote steun en toeverlaat en ze hebben ruim vijf maanden samen gezeten. Otje kroop het liefst onder z'n lange haar. Ze lagen samen in hun huisje, ook als het eigenlijk niet meer paste. Ze mocht z'n eten afpakken, hij vond alles best.
Tot Beer begin september een piepende ademhaling kreeg Antibiotica gekregen, maar geen pijnstiller, die kreeg ik pas na een week omdat de AB niet aansloeg. Ik vertrouwde het niet, Beer was sterk afgevallen en de DA zei dat hij nog goed op gewicht was, al begon je na een week de botten al te voelen. Naar een andere DA die meer kennis had van cavia's. Die heeft hem andere AB gegeven voor longontstekingen en een een shot prednison en Beer leek op te knappen, maar dat was maar tijdelijk. Ik heb hem twee weken AB gegeven, er zijn röntgenfoto's gemaakt en een long leek het gewoon niet meer te doen. Nog eens prednison, want dat had de vorige keer geholpen. Nu helaas niet. Beer at nog wel, maar hij werd steeds rustiger en begon langzaamaan selectiever te eten. De DA heeft nog een collega in een andere stad om advies gevraagd, die wist het ook niet. En ondertussen ging het steeds slechter met Beer. Hij kreeg een hele zwik medicijnen tegen de pijn, om z'n darmen op gang te houden, enz.
Op een gegeven moment lag hij heel raar in z'n hok. Ik heb z'n achterwerk nog schoongemaakt en toen schokte hij heel vreemd. Ik heb hem nog op schoot gehad en geaaid tot hij rustig werd en 's avonds was hij dood.
Dag Beer, je was echt zo'n heerlijke knuffel
Ik had hem in januari 2012 opgehaald, een gecastreerde Beer voor bij m'n twee zeugjes. Wat een joekel! De zeugjes waren nog niet volgroeid en Beer was echt een dikkerd met een hoop zwart haar, en nog een beetje bang en onwennig. Maar na een paar maanden was hij echt een knuffelbeer, je kon alles met hem doen (als je maar geen schaar pakte voor z'n haren of nagels).
Later kwam Otje erbij. De andere zeugjes hadden een pesthekel aan Otje
Maar Beer was haar grote steun en toeverlaat en ze hebben ruim vijf maanden samen gezeten. Otje kroop het liefst onder z'n lange haar. Ze lagen samen in hun huisje, ook als het eigenlijk niet meer paste. Ze mocht z'n eten afpakken, hij vond alles best.
Tot Beer begin september een piepende ademhaling kreeg
Antibiotica gekregen, maar geen pijnstiller, die kreeg ik pas na een week omdat de AB niet aansloeg. Ik vertrouwde het niet, Beer was sterk afgevallen en de DA zei dat hij nog goed op gewicht was, al begon je na een week de botten al te voelen. Naar een andere DA die meer kennis had van cavia's. Die heeft hem andere AB gegeven voor longontstekingen en een een shot prednison en Beer leek op te knappen, maar dat was maar tijdelijk. Ik heb hem twee weken AB gegeven, er zijn röntgenfoto's gemaakt en een long leek het gewoon niet meer te doen. Nog eens prednison, want dat had de vorige keer geholpen. Nu helaas niet. Beer at nog wel, maar hij werd steeds rustiger en begon langzaamaan selectiever te eten. De DA heeft nog een collega in een andere stad om advies gevraagd, die wist het ook niet. En ondertussen ging het steeds slechter met Beer. Hij kreeg een hele zwik medicijnen tegen de pijn, om z'n darmen op gang te houden, enz.Op een gegeven moment lag hij heel raar in z'n hok. Ik heb z'n achterwerk nog schoongemaakt en toen schokte hij heel vreemd. Ik heb hem nog op schoot gehad en geaaid tot hij rustig werd en 's avonds was hij dood.
Dag Beer, je was echt zo'n heerlijke knuffel
Tap tap tap
Ach, wat was hij een mooie cavia. 
Blijft een verlies. Sterkte.
Het gaat hiert niet goed met poes Emily, ik ben bang dat mijn voorspelling dat ze alleen zijn niet zou trekken gaat uitkomen.
Ze wankelt op haar benen. Om 15.15 moeten we naar de weekenddierenarts toe.
Blijft een verlies. Sterkte. Het gaat hiert niet goed met poes Emily, ik ben bang dat mijn voorspelling dat ze alleen zijn niet zou trekken gaat uitkomen.
Ze wankelt op haar benen. Om 15.15 moeten we naar de weekenddierenarts toe.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
