Boek aan het schrijven - hoofdstuk 10

quote:

Op vrijdag 25 juli 2014 20:41 schreef kalinzar het volgende:
Ik vond Scrivener best prettig werken tijdens het schrijven van mijn eerste boek, maar toen kreeg ik een redacteur die geen Scrivener had... Op zich is het vrij makkelijk om van Scriverer een normaal tekstbestand te maken, maar ik vond het een beetje zinloos om heen en weer te blijven schakelen tijdens het redactieproces. Dus sindsdien schrijf ik weer in Word :p

Ik schrijf de eerste versie in yWriter (behalve het boek waar ik nu mee bezig ben) en doe de rest in Word.

quote:

Op maandag 7 juli 2014 08:46 schreef DaMart het volgende:

[..]

Qua korte verhalen heb ik ongeveer 20 onafgeronde op mijn computer staan. Soms ben ik niet verder gekomen dan één alinea, omdat ik ineens inspiratie kreeg voor een tekst, zonder een compleet verhaal voor ogen te hebben. Als ik die niet meetel, dan zit ik rond de 10 denk ik.

Maak je dan ook een globale verhaallijn zodat je weet waar je naartoe gaat of schrijf je gewoon?

quote:

Stoppen met schrijven doe ik vaak als de inspiratie op is en ik even niet meer weet hoe het nu verder moet. Dan ga ik wat anders schrijven in de hoop dat de inspiratie terugkomt, maar vaak verwatert dat juist alleen maar meer .

Het is misschien raar maar ik stop juist gewoon bij een woordenlimiet op een dag. Als ik er dan echt heel lekker in zit dan schrijf ik wat steekwoorden op. Juist het stoppen, rustig over dingen nadenken en later weer oppakken voorkomt bij mij een bokkade. Het overkomt me zo vaak dat ik een stukje fiets en dan juist met het idee kom met de wending waar ik anders nooit opgekomen was.

Schrijven jullie vaak in de Ik of Hij vorm? De Ik-vorm lijkt me om een reden, die ik zelf nog niet heb ontdekt , leuker, maar de hij-vorm lijkt me praktischer. Wat zijn volgens jullie de voor- en nadelen?

Edit: Heb er nog even over nagedacht en wat research gedaan, wat je veel ziet als commentaar is ht feit dat de Ik-vorm natuurlijk veel ruimte geeft voor persoonlijke gedachten/benaderingen. Maar valt dit niet te combineren? Ik meen boeken te hebben gelezen (weet zo geen titels helaas) die in principe in de hij-vorm geschreven zijn, maar die ook af en toe stukken hebben waarbij je duidelijk de gedachtes van de hoofdpersoon leest.

[ Bericht 42% gewijzigd door WaikikiWim op 10-08-2014 15:48:48 ]

quote:

Op vrijdag 8 augustus 2014 11:08 schreef Frag_adder het volgende:

[..]

Maak je dan ook een globale verhaallijn zodat je weet waar je naartoe gaat of schrijf je gewoon?

De meeste verhaallijnen zitten gewoon in mijn hoofd. Als ik een manuscript schrijf, dan maak ik vaak wel eerst een korte samenvatting van het complete verhaal, maar na een paar pagina's begint het verhaal vaak al een beetje af te wijken.

Ik weet dus wel globaal welke gebeurtenissen nog zullen gaan volgen en al schrijvend werk ik daar dan naartoe, waarbij ik me graag laat verrassen door het verhaal .

quote:

Het is misschien raar maar ik stop juist gewoon bij een woordenlimiet op een dag. Als ik er dan echt heel lekker in zit dan schrijf ik wat steekwoorden op. Juist het stoppen, rustig over dingen nadenken en later weer oppakken voorkomt bij mij een bokkade. Het overkomt me zo vaak dat ik een stukje fiets en dan juist met het idee kom met de wending waar ik anders nooit opgekomen was.

Dat heb ik ook regelmatig hoor, dat ik in de auto naar mijn werk zit of dat ik de afwas doe en dat ik ineens een verhaal(lijn) bedenk. Maar veel bedenk ik ook tijdens het schrijven. Het manuscript waar ik mee bezig ben (en dat alweer een paar maanden onaangeroerd is gebleven) is daar een mooi voorbeeld van. Ik vond dat de hoofdpersoon wel lang genoeg op dezelfde plek was geweest en dat het tijd was om verder te gaan, maar toen bedacht een ander personage ineens iets waardoor ze toch nog wat langer blijven.

En ik vind dat als zoiets tijdens het schrijven gebeurt en je ineens bedenkt dat een personage iets moet doen wat je vooraf niet had bedacht, dat je je dan maar het beste kunt laten leiden door het verhaal. Het komt dan zeg maar vanuit je personage of het verhaal en dat kan dus alleen maar het verhaal ten goede komen. En zo niet, dan kan ik het bij het redigeren ook weer schrappen .

quote:

Op zaterdag 9 augustus 2014 12:53 schreef Biancavia het volgende:
Ja, juist weg van de computer, dan sta je open voor andere ingevingen dan dat je maar naar je beeldscherm zit te staren. Een verhaal moet groeien, dat heeft tijd nodig.

Dit dus. Ik heb me voorgenomen om ook wat vaker met schrijfwedstrijden mee te gaan doen. Ben nu met een verhaal bezig dat inmiddels al een behoorlijke evolutie heeft ondergaan in mijn hoofd en waarvan ik het begin al vlak nadat ik het had geschreven, ben gaan herschrijven.

quote:

Ik heb zojuist de aller- allerlaatste keer de pdf van mijn thriller doorgenomen om de laatste foutjes eruit te halen. Nu stuurt de uitgever het naar de drukker. Toch spannend! Nu kan ik er echt niets meer aan veranderen. Aan de andere kant ook wel weer fijn. Het is gewoon klaar.

Dit wordt 'm: http://www.letterrijn.nl/Nieuws.aspx (De rechtse, Ongrijpbaar.)

Gefeliciteerd! Nu in spanning afwachten tot je het eerste exemplaar in je handen kunt houden?

quote:

Op zondag 10 augustus 2014 15:06 schreef nickhguitar het volgende:
Schrijven jullie vaak in de Ik of Hij vorm? De Ik-vorm lijkt me om een reden, die ik zelf nog niet heb ontdekt , leuker, maar de hij-vorm lijkt me praktischer. Wat zijn volgens jullie de voor- en nadelen?

Op de een of andere manier begin ik vaak in de ik-vorm en eindig ik met de hij-vorm .

Het ligt ook heel erg aan het verhaal, natuurlijk. Als je wat meer achtergrondinformatie wilt geven en wilt beschrijven wat een hoofdpersoon doet, dan kun je beter de hij-vorm gebruiken. Dan sta je als verteller namelijk iets verder van de personages af. Het biedt je ook ruimte om een beetje af te wisselen qua perspectief. Je kunt dus ook wat makkelijker inzoomen op andere personages bijvoorbeeld.

Als ik-verteller kruip je in de huid van het personage en heb je inderdaad wat meer ruimte voor gedachten van dat personage.

quote:

Edit: Heb er nog even over nagedacht en wat research gedaan, wat je veel ziet als commentaar is ht feit dat de Ik-vorm natuurlijk veel ruimte geeft voor persoonlijke gedachten/benaderingen. Maar valt dit niet te combineren? Ik meen boeken te hebben gelezen (weet zo geen titels helaas) die in principe in de hij-vorm geschreven zijn, maar die ook af en toe stukken hebben waarbij je duidelijk de gedachtes van de hoofdpersoon leest.

Natuurlijk valt dat te combineren. Maar dat hangt, zoals gezegd, vooral af van het verhaal dat je wilt vertellen. Wil je dicht bij de hoofdpersoon blijven en alles vanuit zijn of haar oogpunt vertellen, dan lijkt een ik-vorm voor de hand te liggen. Wil je echter ook kunnen vertellen wat er om dat personage heen gebeurt, dan is een hij/zij-verteller waarschijnlijk handiger .

quote:

Op maandag 11 augustus 2014 14:15 schreef Biancavia het volgende:
Bij mij is het heel wisselend. Ik heb weleens een heel manuscript (60.000 woorden) omgezet van personaal naar ik-perspectief. Het bleek beter te werken.

Ik heb dat dus precies andersom gedaan. Ik begon met een ik-perspectief en ben na 40.000 woorden alles gaan herschrijven naar een personaal perspectief. Voor dit 'boek' werkt dat een stuk beter, merk ik. Overigens overweeg ik ook om een paar hoofdstukken toe te gaan voegen waarin een ander personage, ver weg van de hoofdpersoon, centraal staat, Dan werkt het personale perspectief ook beter dan dat er ineens een andere 'ik' is die het verhaal vertelt .

quote:

Op maandag 11 augustus 2014 14:38 schreef DaMart het volgende:

[..]

Op de een of andere manier begin ik vaak in de ik-vorm en eindig ik met de hij-vorm .

Het ligt ook heel erg aan het verhaal, natuurlijk. Als je wat meer achtergrondinformatie wilt geven en wilt beschrijven wat een hoofdpersoon doet, dan kun je beter de hij-vorm gebruiken. Dan sta je als verteller namelijk iets verder van de personages af. Het biedt je ook ruimte om een beetje af te wisselen qua perspectief. Je kunt dus ook wat makkelijker inzoomen op andere personages bijvoorbeeld.

Als ik-verteller kruip je in de huid van het personage en heb je inderdaad wat meer ruimte voor gedachten van dat personage.

[..]

Natuurlijk valt dat te combineren. Maar dat hangt, zoals gezegd, vooral af van het verhaal dat je wilt vertellen. Wil je dicht bij de hoofdpersoon blijven en alles vanuit zijn of haar oogpunt vertellen, dan lijkt een ik-vorm voor de hand te liggen. Wil je echter ook kunnen vertellen wat er om dat personage heen gebeurt, dan is een hij/zij-verteller waarschijnlijk handiger .

[..]

Ik heb dat dus precies andersom gedaan. Ik begon met een ik-perspectief en ben na 40.000 woorden alles gaan herschrijven naar een personaal perspectief. Voor dit 'boek' werkt dat een stuk beter, merk ik. Overigens overweeg ik ook om een paar hoofdstukken toe te gaan voegen waarin een ander personage, ver weg van de hoofdpersoon, centraal staat, Dan werkt het personale perspectief ook beter dan dat er ineens een andere 'ik' is die het verhaal vertelt .

Thx, maar is het wel gebruikelijk dat er in 1 boek met meerdere perspectieven gewerkt word? Ik begin nu met een stuk waarin mij hoofdpersoon vanuit de ik-vorm zijn eigen zelf omschrijft. Later wil ik (wanneer de karakters samen zijn) vanuit een hij-perspectief gaan schrijven, maar kan dat wel? Is dat wel gebruikelijk en stoort dat niet ontzettend?

quote:

Op maandag 11 augustus 2014 19:51 schreef nickhguitar het volgende:
een stuk waarin mijn hoofdpersoon [...] zijn eigen zelf omschrijft.

Och, hemel. Zou je dat nou wel doen?

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2014 00:13 schreef broer het volgende:

[..]

Och, hemel. Zou je dat nou wel doen?

Het gaat me in dezen meer om bovenstaande verhaal Ik ben wat dingen aan het neerkalken en zie wel wat er stand houdt en wat niet

Hoi! Op aanraden van mijn therapeut begonnen om mijn verleden van me af te schrijven. Echter leek gewoon droog de feiten opschrijven me saai. Dus ben bezig om ala mr Ross feiten met fictie te mengen.

Ik lees hier dus mee om te leren

Succes. Ben ik ook aan het doen (alleen niet therapeutisch maar omdat het een goed verhaal is).

Maar ik neem aan dat je plannen hebt om ermee de boer op te gaan uiteindelijk? Anders zou je die moeite ook niet nemen, denk ik.

Ik heb een hele tijd geleden hier wel eens gepost en lees zo af en toe nog mee.

Filnke update nu van het boek waar ik in november 2010 mee ben begonnen.
Nadat ik het boek afgelopen december naar een uitgever had opgestuurd en een anderhalve maand een simpel 'past niet in het fonds'-briefje terugkreeg heb ik in de zomervakantie het nog een keer doorgenomen en een aantal dingen aangepast/herschreven.

En aangezien ik toch vermoed dat een uitgever vinden erg lastig is heb ik een project bij voordekunst.nl als crowdfunding aangemeld. Met dat geld wil ik dan er manuscriptredactie op laten uitvoeren en het in kleine oplage laten drukken. Dan staat het in elk geval in de kast van mezelf en bij vrienden/kennissen, en dat is toch waar ik het voor deed

Maandag begint het, erg spannend!

quote:

Op vrijdag 12 september 2014 14:23 schreef wonderer het volgende:
Succes. Ben ik ook aan het doen (alleen niet therapeutisch maar omdat het een goed verhaal is).

Maar ik neem aan dat je plannen hebt om ermee de boer op te gaan uiteindelijk? Anders zou je die moeite ook niet nemen, denk ik.

Ligt er beetje aan hoe het loopt maar is wel de bedoeling inderdaad.

Ik zit er een beetje tegenaan te hikken of ik mijn werk van NaNo 2010 (inmiddels ) nog af wil maken. Aan de ene kant wel want het zit al tegen de 200 pagina's aan en redelijk aan zijn eind, dus het zou gewoon zonde zijn eigenlijk. Aan de andere kant heb ik dat einde nog niet bevredigend helder en bovenal is het - net als het laatste werk wat ik af heb - een soort cul-de-sac omdat het deels bestaat uit een bestaande franchise (niet dezelfde overigens) en ik er daarna niet zoveel meer mee kan. Dus aan iets nieuws beginnen wat op zichzelf staat zou misschien nuttiger kunnen zijn

quote:

Op zondag 6 juli 2014 23:22 schreef DaMart het volgende:

Op zich was het ook wel goed om eens wat anders te schrijven, denk ik, want ik begin nu steeds meer te twijfelen of het boek waar ik mee bezig ben/was wel een verhaal is dat bij mij past. Het is iets heel anders dan ik normaliter schrijf, dus misschien dat het daarom met horten en stoten gaat. Aan de ene kant wil ik het nog wel afmaken, maar aan de andere kant vraag ik me af of het niet verstandiger is om een ander verhaal, dat ik voor het eerst in 2005 bedacht, eens af te gaan maken. Dat ligt toch wat dichter bij wat ik normaal gesproken schrijf.

Even een update: inmiddels heb ik het verhaal uit 2005 weer afgestoft. Morgen is namelijk de deadline voor de thrillerschrijfwedstrijd 'Schrijf en huiver', waarmee je het uitgeven van je boek kunt winnen. Het verhaal past mijns inziens wel binnen het thrillergenre en dus ga ik dat morgen insturen.

Ik ben nu alleen nog bezig met het lastigste onderdeel van de wedstrijd: een motivatiebrief schrijven... veel verder dan een tekst met de strekking 'Hallo dit is mijn verhaal en ik stuur het in omdat ik wil winnen', kom ik nog niet .

Ik heb ook ingestuurd dus inzenden heeft geen zin, motivatie was inderdaad lastig. Waarom wacht je dan ook zo lang?

quote:

Op zaterdag 13 september 2014 23:05 schreef wonderer het volgende:
Ik heb ook ingestuurd dus inzenden heeft geen zin, motivatie was inderdaad lastig. Waarom wacht je dan ook zo lang?

Omdat je het beste voor het laatst moet bewaren natuurlijk .

Maar ik ben al blij als ik de shortlist zou halen hoor .

Het lijkt me overigens geen probleem om brief, synopsis en verhaal in 1 document te sturen toch? Lekker makkelijk voor ze.

Heb ik ook gedaan en in de bevestiging werd niet gerept over dat ze het liever apart willen.

quote:

Op zaterdag 13 september 2014 01:54 schreef Dingest het volgende:
Ik zit er een beetje tegenaan te hikken of ik mijn werk van NaNo 2010 (inmiddels ) nog af wil maken. Aan de ene kant wel want het zit al tegen de 200 pagina's aan en redelijk aan zijn eind, dus het zou gewoon zonde zijn eigenlijk. Aan de andere kant heb ik dat einde nog niet bevredigend helder en bovenal is het - net als het laatste werk wat ik af heb - een soort cul-de-sac omdat het deels bestaat uit een bestaande franchise (niet dezelfde overigens) en ik er daarna niet zoveel meer mee kan. Dus aan iets nieuws beginnen wat op zichzelf staat zou misschien nuttiger kunnen zijn

Mijn boek ben ik ook begonnen in 2010

Maar het lijkt mij wel fijn om het gewoon af te maken, anders blijft het altijd een onafgemaakt werk en dat blijft dan toch vreten. Een einde krijg je ook pas echt helder als je aan het schrijven zelf ben. Als je erin zit krijg je de beste ideeën wat dat betreft.

Zo, mijn inzending voor Schrijf & Huiver is ook verzonden. Toen ik even ging zitten voor de motivatiebrief, stond die eigenlijk zo op papier. Die schreef zichzelf bijna. Ik moet gewoon eens leren niet zo moeilijk te doen .

quote:

Op zondag 14 september 2014 12:56 schreef DaMart het volgende:
Zo, mijn inzending voor Schrijf & Huiver is ook verzonden. Toen ik even ging zitten voor de motivatiebrief, stond die eigenlijk zo op papier. Die schreef zichzelf bijna. Ik moet gewoon eens leren niet zo moeilijk te doen .

niet alleen qua schrijven ouwe....