Een OAD-reisleidster verwelkomde ons bij aankomst in het donkere Turkije, waar het inmiddels al een uurtje of 21.00 was. Uurtje later dan in NL.
Bodrum, waar we landden, is een mooi schiereiland, en het vliegveld is pas een paar jaar geleden gebouwd op een moeras hoorden we later.

Aangekomen bij het hotel, Club Amarissa, worden onze koffers na inchecken naar boven gedragen door Hakim.
Al puffend en zwetend met een tussenstop, het is nogal steil.
Eenmaal bij onze kamer aangekomen, zijn we verrast door hoe het eruit ziet.
Iedereen heeft zijn eigen kleine witte huisje, met eigen voordeur, overwoekerd door prachtige bomen, struiken en planten, die allemaal nog in volle bloei zijn.
Een zucht van verlichting en verrukking ontsnapt ons.
Balkonnetje is een klein paradijsje met klein beetje uitzicht op de baai, en met prachtige bloeiende Bougainville-struiken overwoekerd.

Aan het rustigste stuk van de baai van Bitez,ligt ons hotel en het ziet er echt prima uit.

Om 23 uur kregen we beetje trek, dus de boulevard op, die in het verlengde ligt van ons pad voor het hotel, en om in Turkse sferen te komen proberen we een lekkere Amerikaanse hamburger. Smaakte prima, doorgespoeld met een lekker biertje.
Weer terug geslenterd naar ons onderkomen voor de komende 2 weken, onderweg genietend van al het nieuwe en het mooie verlichte uitzicht rondom de baai.

Tot 23 uur kunnen we (omdat we all inclusive hebben) met behulp van ons pasje op kamernummer eten en drinken, dus ons afzakkertje betalen we dit keer aan de bar.
Maken meteen een beetje kennis met het personeel, wat door de lage personeelskosten en de hoge werkloosheid, in grote getale aanwezig is in het hotel.
Moe van alle indrukken, en na onze kamer een beetje te hebben verbouwd, gaan we na nog een afzakkertje op ons mooie balkon met onze meegebrachte waxinelichtjes te hebben genuttigd, lekker slapen.

WOENSDAG 2E DAG.

Tussen 8 en 10 is het ontbijt, dus rond 9 uur staan we op en lopen meteen naar het balkon om ons uitzicht en de rest eens goed bij daglicht te kunnen zien.
Wat is het hier toch mooi! Heerlijk om zo wakker te worden!


Het personeel is al zeer bedrijvig bezig met van alles en zijn (dat zal de hele vakantie zo zijn) erg vriendelijk.
Ontbijt is koffie, thee, en turks bruin en wit brood met van alles en nog wat.
Heb je je bord of glas leeg, wordt het meteen weggehaald, ook een Turkse (?)gewoonte wat we bijna overal tegengekomen zijn.We hebben vakantie jongens, rustig aan graag!!

Vandaag moeten we om 10.30 in het hotel naast ons zijn, dan krijgen we een heel praatje van Ilanit, de reisleidster met alle excursies en Turkse gewoontes uitgelegd.
We besluiten om, omdat we voor het eerst in het land zijn, 3 dingen te doen, een jeepsafari, een boottocht en een 2-daagse trip naar Efese en Pamukkale.
Omdat we zo enthousiast geboekt hebben, krijgen we er een villagetour gratis bij.
Die OAD toch he
Alles goed verdeeld, zodat we regelmaat in onze uitstapjes hebben en we ook nog voldoende kunnen luieren aan "onze" baai.
We willen betalen met American Express,maar dan verschiet Ilanit van kleur.
Pfoe, dat wordt na wat rondbellen helaas niet geaccepteerd.
Dus wij haastig naar de pin-automaat gelopen, naast de Moskee op de boulevard, om het geld uit de muur te halen en snel terug om te betalen.
Lekker makkelijk.
Die OAD toch he.
Oké, alles geregeld, kunnen we dan nu eindelijk naar ons strandje?

Weer naar boven geklommen, poe poe, dat valt niet mee voor opa en oma, en ons omgekleed en zoveel mogelijk spullen en boeken voor de hele dag bij elkaar geraapt om maar niet meer naar boven te moeten vandaag.
De temperatuur is heerlijk graadje of 30/35, en dan kunnen we eindelijk in onze zwemoutfitjes, met een flinke laag zonnebrand ingesmeerd beginnen aan onze eerste lig, zon- en luier sessie.
Om de paar uur draaien, bakken en om half 1 moeten we weer eten.
Vervelend allemaal hč.
Het eten 's middags is een beetje hetzelfde als elke avond blijkt.
Gelukkig horen we de volgende dag al, dat de 2e bar op het grasveldje, een hele middag een kok heeft staan die patatjes, sandwiches en hamburgers bakt als je geen zin hebt om uitgebreid boven te eten.
Daar zullen we de komende vakantie veel gebruik van maken, in plaats van in de ongezellige vreetschuur boven te eten.
Dat zal een minpuntje blijken, de kwaliteit en de variatie van het eten en de sfeer in het restaurant, maar ja, je kan nou eenmaal niet alles hebben.

Aan het strandje liggen 2 kano's en 2 waterfietsen die je zo kunt gebruiken als je zin hebt.

Het water is heerlijk van temperatuur, het strand bestaat uit wat groen en steentjes, prima om op te liggen en te lopen, en het voordeel is niet overal zand tussen te krijgen.
Onder bomen op het strandje is er een douche om je af te spoelen.
Er is ook een soort baywatch jongen, die erg hard loopt,vooral als er bevallige dames terugkomen varen, om de boot stoer een met een brede glimlach op het strand te trekken.

Ons eerste avondmaaltijd in het hotel, is (wat voor de rest van de 2 weken zal blijken)elke dag rijst, beef en groente in saus zal zijn, met een buffet ernaast met allerlei steeds dezelfde soorten salades.
Mierzoete toetjes, zoals het hoort, en meloen en druiven toe.
Je kunt met je pasje (op kamernummer) onbeperkt drinken pakken of bestellen zoals gezegd, dit zijn de plaatselijke biertjes, limonades,raki, wijntjes en gewoon sodawater.
Smaakt best goed.
Vooral de raki, soort anijs-jenever met water en ijs smaakt ons deze vakantie prima, -hik!-

DONDERDAG 3E DAG.

Stranddag.
We hebben het luchtbed opgeblazen wat Paul van de staatsloterij heeft gekregen.
Het is dus ook echt een staatslot waar we de hele vakantie heerlijk op los zullen dobberen.

Vandaag maken we ook kennis met de 2 stellen waar we regelmatig mee zullen optrekken en veel plezier mee zullen hebben, en na vandaag liggen we ook regelmatig op hetzelfde wat meer afgelegen stukje strand en hebben het erg gezellig en de grootste lol.

En doen we boodschapjes, bij 1 van de vele winkeltjes, maar met verschil dat deze vrouw erg aardig is en goed engels spreekt.
Het zal ons vaste winkeltje worden.
Ook hier kaarten gekocht en verstuurd, die pas 2 weken later zullen aankomen....
's Avonds is er een Turkse dansgroep, en als we tegen 20 uur beneden komen , na ons dagelijkse dutje, want je wordt erg moe van luieren, zonnen, lezen en niks doen, zitten onze vrienden al dichtbij de dansvloer. (een paar meter van het zwembad, als dat maar goed gaat )
Deze keer eten we ook aan de rand van het zwembad, en zal er een wervelende volksdans voorstelling volgen.
Paul had vooral belangstelling voor de buikdanseresjes, waarvan 1 in het bijzonder.

Hij kreeg meteen zijn zin, hij mocht meteen meedoen met haar

Aan het eind van de show is het natuurlijk wel de bedoeling om je financiële goedkeuring tussen BH- en/of broekband te stoppen.
En onder de begeleidende woorden van Paul:"Ik heb nog nooit voor een vrouw betaald..." stopt hij 500.000 Turkse lira in het linkerboezempje van het kind.
(Wat later blijkt dat dit maar 30 eurocent is)

VRIJDAG 4E DAG.

Vandaag gaan we naar de kledingmarkt in Bodrum met de Dolmus.
Dat is een klein wit busje waar je als je je hand opsteekt langs de kant van de weg, zo in kan stappen en vanaf je zitplaats de chauffeur via de andere inzittenden betaald.
Ideale manier van openbaar vervoer.
1 miljoen Turkse lira voor een ritje van het een naar het andere stadje.
65 eurocent pp dus.
Wat blijkt,op dínsdag is er kledingmarkt in Bodrum, nu is er een indrukwekkend grote, drukke groente- en fruitmarkt waar we eventjes om die sfeer te proeven doorheen gelopen zijn.
De een heeft nog meer aanbod dan de ander, en ze willen allemaal erg graag dat je wat koopt en dat zal je merken ook!
Snel eruit, en richting haven met burcht.
Onderweg zien we een erg luxe lederwaren zaak,en omdat ik van plan ben ivm de prijzen hier een leren jas te kopen gaan we naar binnen.
Vriendelijke ontvangst met appelthee, en na dat ik zelf wat liep te zoeken, verzocht de verkoper me te gaan zitten en haalde na wat zoeken dé jas uit het rek.
Daar sta je dan met een korte broek, 35 graden hitte met koppijn en een rooie kop leren jassen te passen!
Peperduur, een echt merk, maar dankzij Pauls afdingtalent, liepen we toch een kwartier later tevreden naar buiten.
Om het te vieren, hebben we met uitzicht op mooie vissersboten gelunched aan de haven.


Weer met de dolmus terug naar het hotel, en om af te koelen een lekkere duik genomen in onze baai.
Omdat we al genoeg gelopen hadden, zijn we met de waterfiets boodschapjes gaan doen bij ons winkeltje, erg leuk, wie doet er tegenwoordig nog zijn boodschappen per waterweg en dan nog met zo'n ideaal vervoersmiddel?
En weer was het avondeten in het hotel zo balen, dat we besloten dat dit de laatste keer was dat we "thuis" zouden eten. Bah! En jammer, dat wel.

ZATERDAG 5E DAG.

Jeepsafari vandaag!
We werden om 9 opgehaald door een NL sprekende Turk genaamd Nuwint met een open Jeep.
Op een ontmoetingsplaats zien we de andere jeeps, het zijn er 8.



De eerste stop is een schildpaddenmeertje waar honderden kleine schildpadjes wonen, een leuk gezicht, maar op de foto is het nauwelijks te zien.
Dan na een mooie tocht door wat heel andere omgeving dan we tot dan toe gewend waren, stoppen we bij een dorpscafeetje, en krijgen we appelthee en verteld Nuwint ons van alles over het land.
Ook onderwerpen als de hoofddoek worden aangesneden.
Die blijken gewoon verboden te zijn, vooral op openbare en gemeente plaatsen.
Waar we ze nog aan zullen treffen is bij de echte arme mensen in Turkije, in de dorpjes achter de verlichtte boulevards waar het toerisme (wij dus )is.
Na wat veranderingen in de samenstelling van de jeeps, vertrekken we richting 3e stop, na 2 uur allerlei verschillende landschappen door te hebben gereden.
De lunchstop bevind zich in een soort nederzetting, overdekt met platte rieten daken en er loopt een schattig jong hondje rond.
Er lopen veel honden en katten rond in Turkije, de meeste zijn zwervers, maar deze worden toch door de inwoners en toeristen gevoerd.
Na de lekkere warme lunch willen we gaan zwemmen, er zijn lekker hoge golven aan het strandje direkt achter de lunchplaats maar eerst zien we tot onze verbazing dat er 2 koeien langs het strand de kortste weg naar huis nemen, en gewoon op het strandje tussen de ligbedden lopen.
Een wonderlijk gezicht!



Na het eten en zwemmen weer in de Jeeps, nadat we een oud vrouwtje met een zak aardappels hebben ingeladen die een lift naar huis krijgt
Op sommige stukken (onverharde)weg is het zo stoffig, dat arme Paul achterin de open jeep alleen nog maar kan huilen, omdat het stof zich onder zijn lenzen heeft genesteld.
Gelukkig zijn er ook nog wat betere wegen.

We zien veel onderweg, veel armoe, huisjes waar je nauwelijks kan wonen, maar waar op elke hoek van de "straat" blij kijkende, smoezelige kindertjes zwaaien en handjes willen schudden.
De laatste stop is weer bij het cafeetje, en na een heerlijke vermoeiende safari, waar je geregeld moet stoppen voor overstekende koeien e.d. en waarna je zwarte kleding grijs is geworden en je grijze kleding zwart, nemen we een zeer lange uitgebreide douche.
Na de douche doen de oudjes een lekker lang dutje.
We eten vandaag bij een seafood restaurantje aan de boulevard, en dat smaakte goed.

ZONDAG 6E DAG.

Na, voor Paul dan de zoveelste bijna slapeloze nacht, het wordt 's nachts steeds rumoeriger in de kamers boven en naast ons, bovendien blijkt de opslag van de schoonmaak direkt te grenzen aan onze kamer, besluiten we na het ontbijt een kamerwissel te vragen.
Vanmiddag horen we of het kan.
Stranddag verder vandaag, compleet met luieren, lunchen aan het water ,dobberen, lezen, drinken, eten, weer luieren ,weer drinken, lezen en dobberen.
We hebben ontdekt dat je niet afdrijft met dobberen als je je vasthoudt aan het touw van het vissersbootje wat bijna niet gebruikt wordt en vlak bij het strandje afgemeerd ligt.
Dat is zo lekker om daar te liggen dobberen dat het dé dobberontmoetingsplaats is geworden voor iedereen met een luchtbed!

Om 14 uur, kunnen we dan van kamer verwisselen, en deze is aan de voorkant, lekker laag en met nog mooier direkter uitzicht.
Het voelt meteen goed.

En om 17 uur ongeveer worden we, zoals elke dag ,geroepen door de oudste kok , ALLO, ALLO, KOM KOM KOM!!!!!! En staat er naast koffie, thee, sapjes allemaal grote bakplaten met koek, pizzaatjes en overheerlijke broodjes, als tussengerecht klaar op het grasveld/terras.
Daar horen natuurlijk voor ons altijd de eerste raki's van de dag bij, en we nuttigen het geheel op onze ligbedjes aan het strandje met uitzicht op onze baai.
Wat een rotvakantie toch,verzuchtten we regelmatig

MAANDAG 7E DAG.

Boottocht!

Opgehaald bij het hotel om 9 uur, en na veel andere stops langs andere hotels om iedereen die meegaat vandaag op te halen, komen we bij de haven van Gümbet, waar we een grote oude houten boot zien liggen.
We beginnen met alle schoenen uit te trekken die in een grote blauwe zak verdwijnen, en die we pas weer zien als we terugkomen.
Het is warm en veel mensen klimmen meteen naar het bovendek, waar allemaal matrassen liggen.
Wij blijven beetje beneden en drinken eerst koffie.
De boot vertrekt en het uitzicht is prachtig onderweg.

De eerste stop is Camel-beach, waar we van boord gaan, en kunnen zwemmen, kameel rijden of raften achter een speedboot.
De tweede stop is de lunchstop, karig bordje koude macaroni met wortels en een biertje wat we gewoon aan boord nuttigen.
Maar we mogen hier ook van de boot springen/duiken en dat is geweldig!
Wel *ril* zo hoog, maar nadat Paul erin dook, kon ik niet achterblijven toch
Heerlijk eng, maar mooi helder water.
Ook komt er een Ola-ijs bootje langs, en iedereen koopt een lekker ijsje.
De derde stop is het Aquarium, zo superhelder, waar je tussen de vissen kan zwemmen en ze bijna uit je hand eten.
Dan weer lekker van boord springen en zwemmen en snorkelen.
Ook ligt er een enorm dure fancy boot, met een opgeschoten patsertje met een jet-ski en zijn papa riep vanaf die boot, dat alleen lady's achterop mochten.
Die jongen heeft nog nooit zo ver en hard gestunt met zijn jetski als die dag, met al die topless eenhaps-tietjes van de meisjes in zijn rug
De 4e en laatste stop is Lady-beach en daar mochten de vrouwen vroeger naakt zwemmen.
Zonder dat er ook maar 1 man in de wijde omtrek aanwezig was natuurlijk.
Helaas voor de mannen aan dek, hielden wij dus onze stringetjes aan.
De laatste uurtjes op de boot zijn wij ook bovendeks gaan liggen, vooral na het zwemmen en ben ik voor het eerst van mijn leven verbrand.
Op mijn rug, auw auw.
Na het aanmeren werden al onze schoenen netjes uitgespreid op een kleedje en werden we netjes met de bus weer thuisgebracht.
Die avond hebben we voor het eerst bij ons meest favo-restaurantje gegeten -Jimmy's- echte Turkse gerechten, een goeie keuken en een hele aardige ober, Cengiz genaamd, die we de hele vakantie bijna dagelijks hebben gesproken, en waar we nog vaak hebben gegeten.

DINSDAG 8E DAG, OP DE HELFT.

Stranddag.
Vanmiddag zijn we ook nog gaan winkelen in Bodrum, hebben van alles gekocht in de kledingmarkt en natuurlijk souvenirs gescoord.
Toen we terug kwamen in de kamer, was het bed wel heel romantisch opgemaakt!

To be continued

[Dit bericht is gewijzigd door golfer op 24-09-2002 16:55]

Wat is een boel geld daar weinig waard.

quote:

---

Op dinsdag 24 september 2002 12:35 schreef YPPY het volgende:
Klinkt ook als een erg leuke vakantie!

Wat is een boel geld daar weinig waard.

---

Jammer alleen dat de fotootjes het niet doen Of ligt dat aan mij?

quote:

---

Op dinsdag 24 september 2002 12:38 schreef Gutteguttegut het volgende:

[..]

Turkije is ook leuk om heen tegaan
En ja bij elke keer pinnen ben je multi miljonair..

---

quote:

---

Op dinsdag 24 september 2002 12:40 schreef Barb het volgende:
Leuk Golfer en Bluezz

Jammer alleen dat de fotootjes het niet doen Of ligt dat aan mij?

---

quote:

---

Op dinsdag 24 september 2002 12:58 schreef Bluezz het volgende:
Shit, de foto's pakt ie uit mijn cache, ik was al zo blij dat het lukte
Nou ja, foto's houden jullie nog te goed.

---

Kickje.

[Dit bericht is gewijzigd door Bluezz op 24-09-2002 19:17]

WOENSDAG 9E DAG.

Stranddag.
In de middag zijn we door Bitez gaan wandelen, en door de verhalen van onze vak.vriend waren we nieuwsgierig geworden naar de turkse scheerbeurt, wat je bij de kapper in het dorpje kan laten doen.
En Paul onderging dus vervolgens een uitgebreide scheerbeurt en massage!



DONDERDAG EN VRIJDAG 10E EN 11E DAG.

Excursie van 2 dagen naar Efeze en Pamukkale, met overnachting.
Om 6(!) uur stonden we met ons ontbijtpakketje en reistas klaar om opgehaald te worden.
Onze (jonge) gids heet Metin, en is een opgeschoten enthousiast jochie, een brabantse turk die al veel weet maar het niet erg goed over weet te brengen helaas.
De eerste stop na anderhalf uur is de ontbijtplek.
Rijen toeristen voor brood en koffie, en onder het eten hebben we in de vijver ernaast eens flink de eenden en ganzen verwend met de keiharde tomaten en komkommers.
Dan na een flink aantal uren in de bus, met mooie plaatjes onderweg, komen we dan aan in Volendam....pardon Efese
Het is werkelijk indrukwekkend, hoe groot het heeft moeten zijn die oude, verwoeste stad.
Er staat een echte gids te wachten voor ons, die alles van Efese weet.
Ook maken we kennis met Mehmed, ook gids van OAD en ooit turkse leerkracht uit NL, die ons erg veel leert over Turkije.
Hieronder wat sfeerbeelden.

Na een vermoeiende dag, en een heerlijke lunch, stappen we in een kleinere bus, met een erg aardige oudere, tradionele turk die erg veel van het (platte) land afweet.
Op weg naar Pamukkale, waar we vlakbij zullen overnachten, weet de chauffeur ineens een binnendoor weggetje, wat ons zal voeren langs o.a. katoenplantages.
Onderweg scoren we een fles Raki en water, en al proostend en katoenplukkend, rusten we even uit.

De vrouwen, (en kinderen) die katoen plukken moeten erg kleine handen hebben, want er zitten venijnig scherpe stekels aan.
In de watjes katoen zitten de zaadjes, die ik thuis ga planten.
De (binnendoor)weg terug zorgt ervoor dat we een beetje verdwalen, maar dat vinden we eigenlijk alleen maar leuk

In het hotel waar we overnachten is een avondshow door 1 eenzame buikdanseres, die er niet voor kan zorgen dat het erg gezellig wordt, en een zanger met gitaar die wat ouwe jaren 60 nummers kweelt, maar bijna niet meer te herkennen zijn

Het ontbijt smaakt goed, en we vertrekken met onze gezellige chauffeur richting Pamukkale, maar voor we dat echt kunnen zien, laat Mehmed, de gids ons Hierapolis zien, de graven van allerlei (minder) belangrijke lieden.
En weer is het indrukwekkend, hoe uitgestrekt en zwaar dat voor b.v. de slaven, die al het zware werk deden, moet zijn geweest.
Dan gaat de groep uiteen, de ene helft gaat nog wat opgravingen bekijken en wij gaan met een andere groep de thermische baden bezoeken.
Max. 2 uur mag je erin, en het belooft goed te zorgen voor alle rimpels, pukkels en andere oneffenheden
Het is heerlijk warm, en voor het gemak hebben ze er wat pilaren en scherpe stenen ingesmeten om het nog authentieker te laten lijken auww!
Dan eindelijk mogen we wandelen, blootsvoets, door Pamukkale, wat zoveel als "katoenen grot" betekent.
Het is na zoveel jaar misbruik, en nu dan weer wat opbouw, op sommige plaatsen weer oogverblindend wit, en via alle terrassen met water erin, maken we de hele wandeling naar beneden.
Het is heel bijzonder om te zien, dit witte wonder gewoon tussen de rest van de groen/bruine heuvels in.

Dan gaan we lekker lunchen en onderweg komen we langs een tapijtknoperij met eigen zijderups kwekerij.
Eerst zien we hoe de wol en katoen wordt geverfd met uitsluitend natuurprodukten,
dan zien we hoe zijde wordt gewonnen en verwerkt.

Dan lopen we de knoperij binnen, waar hele jonge meisjes, van rond de 15/16 een opleiding krijgen van 18 maanden, waarna ze in dienst blijven van de knoperij en hun eigen knoopgetouw thuis krijgen.
Ze worden per knoop uitbetaald....
Het is indrukwekkend om te zien hoelang deze meisjes onder deze omstandigheden een tapijt knopen.
Een jaar doen ze ongeveer over een kleed van 2 bij anderhalf.
Dan, na een wervelende (vliegende) tapijtshow van allerlei traditonele kleden,met hun uitleg en verhalen, komt er ineens een Miró-kleed voorbij, en dat zorgt bij ons voor een grote verrassing en bovendien liefde op het eerste gezicht.
We besluiten na een privé show met allemaal verschillende afmetingen van dat ene zelfde kleed, en veel afdingen de allermooiste op te laten sturen naar Pauls huis in NL.
Na veel gedoe en een aanbetaling, stappen we in de bus, vol van het kleed
Uren later zijn we dan eindelijk, moe en voldaan , weer thuis in Bitez.

ZATERDAG 11E DAG.

Stranddag.

Heerlijk luieren etc. om bij te komen van de voorgaande 2 dagen.
Eten doen we weer bij Jimmy's aan de boulevard, bij onze vriendelijke ober Cengiz.

ZONDAG 12E DAG.

Vandaag onze gratis villagetour.
9 uur weer paraat, en we zijn aangenaam verrast als we als gids Mehmed aantreffen!
Als we eenmaal in de bus zitten, komt Mehmed naar ons toe, en verteld dat het busje van de tapijtknoperij op weg naar het hoofdkantoor een ongeluk heeft gehad en helemaal uitgebrand is, dus ook alle papieren.
Dat betekend dat men alleen nog de namen weet van de kopers van de kleden, en dat vanavond er medewerkers van de knoperij naar het hotel zullen komen.
Wij denken eerst aan een grap, maar het is dus echt waar.
Gelukkig is die chauffeur niet gewond geraakt overigens.

De reis naar het dorp waar we de dag door zullen brengen heet Sazköy en het lijkt of de tijd hier stilgestaan heeft.

We drinken eerst bij het plaatselijke cafeetje appelthee, en Mehmed leert ons muziek maken op houten lepels
Dan wandelen we samen met een dorpsbewoner langs een vastgelopen bus, richting de moskee.
Daar mogen vrouwen eigenlijk niet in, maar als je hoofddoek en rok aantrekt, dan mag het voor deze keer wel.
Goed om eens binnen te zijn in een moskee en het e.e.a. uitgelegd te krijgen van een vaak erg onbegrepen religie, door de plaatselijke vriendelijke Imam, en de meeste dingen tussendoor vertaald te krijgen door Mehmed.

Na een hele gezellige en smakelijke lunch,

kon er nog bij een dorpsbewoner op zijn kameel gereden worden en zijn huisje bekijken.

Na terug te zijn in Bitez, werden we overvallen door echt noodweer!
Pikzwarte lucht, gevolgd door een soort Tyfoon leek het wel.

De elektriciteit viel uit , en daardoor ook de waterdruk.
Dat zou de hele nacht duren tot ver in de ochtend.
Wel een goeie reden om gezellig vroeg naar bed te gaan

MAANDAG 13E DAG.

Nog maar 2 dagen
Als we om 8 uur wakker worden, is er nog geen stroom.
Dus met flessen water wassen we ons en kunnen de wc niet doortrekken.
Een geimproviseerd ontbijt, de keuken heeft zijn best gedaan, maar de sap is lauw en de koffie vies.
Om 9.30 eindelijk weer stroom, hiep hiep hoera.
En, zoals meer mensen(ramptoerisme he) die ochtend doen, zijn we langs de boulevard gaan wandelen om te zien wat het noodweer voor schade heeft aangericht en het is echt vreselijk.
Surfboarden die tot 30 meter omhoog werden geblazen, en parasols die in een heel andere buurt werden teruggevonden.
Ook een ijzeren stellage en een golfplaten dak was b.v. aangespoeld op ons strandje.

Vandaag ondervinden nog veel restaurantjes en winkeltjes problemen met de stroom wat tot in de avond zal gaan duren.
Toch breekt het warme zonnetje al snel door en kunnen we vanaf 13 uur weer heerlijk luieren, dobberen, zonnen, lezen etc.
We willen vanavond weer bij Jimmy's eten, maar die zitten nog steeds zonder stroom.
Dan maar bij het hamburgertentje van de eerste avond een echte turkse kebab gegeten,waar het licht het wel doet,en ze wijn schenken met een wonderlijke naam.



DINSDAG DE LAATSTE DAG.

Onze laatste dag begint met prachtig weer.
Gisteravond het meeste al ingepakt, en we proberen de kamer wat langer aan te houden dan 12 uur vanmiddag aangezien we pas om 19.30 gehaald worden.
Dat lukt uiteindelijk tot 14 uur.
Daarvoor nog heerlijk de laatste uurtjes met zijn 6-en op het strand doorgebracht, en natuurlijk nog even een laatste keer dobberen in de baai op ons opblaasstaatslot.
_{waarna hij de geest gegeven heeft in de vorm van een piepklein akelig sissend gaatje}

Weemoedig gaan we dan douchen, opruimen, inpakken en wachten tot het tijd is.
Voor we opgehaald worden willen we nog wat eten en we besluiten met zijn allen om bij Jimmy's te eten.
De lieve Cengiz komt na een korte nacht, zijn restaurantje had ook schade, eerder zijn bed uit om speciaal ons gedag te zeggen, en vouwt een witte tulp van een servet, met zijn naam erop voor mij.
*zucht*
Dat luidt heel symbolisch voor ons het afscheid in.
Onze tas en koffer wordt ongevraagd door een ober van het hotel naar de afhaalplek gesleept, en dat doet ie met tranen in zijn ogen.
Wij slikken bij het afscheid, dat was het dus.
Dag Turkije!!
_{tot volgend jaar}

[Dit bericht is gewijzigd door Bluezz op 24-09-2002 21:20]

_{ril me rot hier in dit kouwe kikkerlandje}

Goh, ik had Golfer toch iets jonger ingeschat

leuke foto's

Hartstikke leuk verslag + foto's!

Het heeft niet zo veel nut om van mijn kant een verslag te schrijven aangezien wij een zeer luie vakantie hebben gehouden dus dat elke dag vrijwel het zelfde was, maar niet minder leuk.

Wat heel vervelend was, was we er in Turkije achter kwamen dat de toilettas uit de tas was gejat (vermoedelijk op Schiphol).. maar ja, daar kwamen we wel overheen. De volgende dag hebben we bij de apotheek de broodnodige dingetjes gehaald.

Als enige activiteit (nou ja, activiteit) hebben we een boottocht gedaan met nog meer luitjes van ons appartement. Was echt heel cewl!
We lagen lekker op het dek te bakken en te genieten van de omgeving. Schitterend. Overigens ben ik nog heel stoer van een steiger van ongeveer 15 meter hoog in het water gesprongen! Yeah, en ik was het enige meisje, hehe.. Niet iedereen durfde het want het zag er best bizar uit vanaf zo'n hoogte. Het is in ieder geval vastgelegd, dus als ik die foto heb zal ik 'm hier trachten te plaatsen (althans, als het er een beetje fatsoenlijk uitziet )

Verder zijn de prijzen in Turkije nog zeer acceptabel. Voor echt bijzonder weinig geld hebben we echt kostelijk gegeten. Om maar een voorbeeld te noemen: Hotel Ambrosia (zaten wij niet hoor, wij zaten in Appartement Macumba - 50 meter van het strand), lopend buffet met circa 25 voorgerechten, iets van 5 hoofdgerechten en een enorme diversiteit aan desserts voor 10.000.000 lira! Belachelijk weinig dus.

Wat mij betreft is Bitez zeker een aanrader. Vooral omdat het er niet zo belachelijk druk is. Als je de drukte op wilt zoeken, neem je de dolmus voor een schijntje (1.000.000 lira) en je zit in Bodrum. Bovendien schijnt Bitez in deze omgeving het mooiste strand te hebben. Het is niet echt breed ofzo, maar er is genoeg ruimte en je zit ook niet zo op elkaar geplakt.

Ik heb in elk geval erg genoten.

quote:

---

Op woensdag 25 september 2002 23:14 schreef ruby het volgende:
Ik heb in elk geval erg genoten.

---

quote:

---

Op dinsdag 24 september 2002 12:50 schreef YPPY het volgende:

[..]

Bij mij doen ze het ook niet. Het [img] gebeuren klopt wel geloof ik.

---

quote:

---

Op donderdag 3 oktober 2002 15:55 schreef quincy het volgende:

[..]

Oh wat raar, bij mij doen de foto's het wel gewoon

---

Mooi geschreven en hele leuke foto's er bij