Buitenhof #5

quote:

Op zondag 29 september 2013 12:43 schreef De_Coulance het volgende:

[..]

Fennema was zelf ook raar bezig met de Arabische horden en compleet voorbijgaan aan de extreme standpunten van de PVV.

quote:

Op maandag 30 september 2013 09:30 schreef HD9 het volgende:

[..]

mijn vader heeft nog een ezeltje te koop staan , is dat wat voor je ?

quote:

Wie in de nieuwe radicaalrechtse partijen in Europa een herlevend fascisme ziet, vecht de vorige oorlog uit, schrijft columnist Meindert Fennema.


Geen van deze radicaalrechtse partijen verwerpt nu nog de parlementaire democratie. Wie in dit nieuwe nationalisme een herlevend fascisme ziet of een nieuwe vorm van antisemitisme,vecht de vorige oorlog uit
Er was weer een relletje op het Binnenhof en in Buitenhof. Martin Bosma en een aantal PVV-Kamerleden liepen tijdens de Algemene Beschouwingen met een Prinsenvlag op hun revers. Oranje-wit-blauw in plaats van rood-wit-blauw.

Het was de vlag die in de Tachtigjarige Oorlog werd gebruikt door de opstandelingen. De vlag werd een symbool van de Nederlandse onafhankelijkheidsstrijd en bij de Unie van Utrecht werd het de officiële vlag.

Oranje-Blanje-Bleu
In het interbellum ontstond er ruzie over deze vlag, omdat hij werd gebruikt door aanhangers van de Groot-Nederlandse gedachte en door de NSB. In reactie daarop besloot minister-president Hendrik Colijn in 1937 bij koninklijk besluit het rood-wit- blauw tot nationale driekleur te maken. Die vlag stamde overigens ook uit de Tachtigjarige Oorlog en was in de Franse tijd tot officiële vlag gemaakt. Het rood-wit-blauw was de kleur van de patriotten.

Koningin Wilhelmina werd dus gedwongen haar familiekleur in te ruilen voor de vlag van de door de Oranjes gehate patriotten. En net nu dat allemaal is vergeten, komt de PVV weer met dat Oranje-Blanje-Bleu op de proppen.

De PVV zoekt al enige tijd naar een nieuw nationalistisch verhaal dat afsteekt tegen het in haar ogen flets geworden officiële nationalisme. Tijdens het proces-Wilders heeft Wilders zich heel nadrukkelijk geplaatst in de traditie van Hugo de Groot, Johan van Oldenbarnevelt en de gebroeders De Witt. Vier nationale helden die door de Oranjes zijn vervolgd en vermoord. Nu tapt de PVV weer uit een heel ander vaatje.

In de ban van de Groot-Nederlandse gedachte
PVV-ideoloog Martin Bosma is al enige jaren in de ban van de Groot-Nederlandse gedachte: een culturele unie tussen Nederland en Nederlandssprekende groepen buiten Nederland: Belgisch Vlaanderen en de Afrikaner gemeenschap in Zuid-Afrika. De prinsenvlag is daarvan het symbool.

Al in 2011 had Martin Bosma een aantal posters van de Prinsenvlag besteld en die uitgedeeld onder zijn collega-Tweede Kamerleden van de PVV. Het leidde tot een heel klein opstootje. Ditmaal was het raak! De prinsenvlag haalde het programma Buitenhof.

Martin Bosma incasseert nu de publicitaire agio van zijn vondst. Hij plaatste de PVV in zijn Schijnelite van de Valsemunters (2011) in de traditie van Willem Drees sr, maar nu ook in die van de beroemde historicus Pieter Geyl, schrijver van De geschiedenis van de Nederlandse stam en aanhanger van de Groot-Nederlandse gedachte. Geyl pleitte destijds ook voor een herwaardering van de rol van het huis van Oranje in onze vaderlandse geschiedenis.

De Oranjes, betoogde hij in Oranje en Stuart, 1641-1672, hadden vaak het eigenbelang boven het nationaal belang geplaatst. Die visie is sinds de recente onthullingen over de belastingmoraal van de Oranjes meer geaccepteerd. Nieuw is dat de kritiek op het koningshuis van rechts komt, en niet van links. Zie Wilders' kritiek op onze multicultikoningin Máxima en haar linkse lakeien.

Anti-EU-politiek
Dit zoeken naar een nieuw nationalistisch elan past bij de anti-EU-politiek die de PVV voorstaat. Daarom zoekt Wilders ook toenadering tot andere nationalistische partijen in Europa. Een nationalistische Internationale heeft nu meer kans van slagen dan voor de oorlog, omdat die zich richt tegen een gemeenschappelijk vijand: Brussel. Dick Pels - altijd dol op paradoxen - beweerde in De Groene Amsterdammer van 18 september dat zo'n Europese Internationale van rechtse nationalisten de politieke integratie in de EU onbedoeld verder stuwt. Dat is misschien wel waar, maar op langere termijn is deze bundeling van rechts-nationalisme voor het Europese project ook gevaarlijk.

Geert Wilders beschuldigen van filosemitisme, zoals Evelien Gans deed in Buitenhof, is triest. Zijn Israël-standpunten komen niet voort uit schuldgevoel, maar uit angst voor de islamisten. Als Israël door Hamas en zijn bondgenoten onder de voet wordt gelopen, zal Europa het volgende doelwit van de radicale moslims zijn, zo denkt Wilders. Hij beschouwt een aanval op Israël als een aanval op het Westen. Dat is een politieke opvatting die mogelijk ook door Evelien Gans wordt gedeeld. Men kan die visie ook bestrijden, maar Wilders filosemiet noemen, is ver bezijden de waarheid.

Nieuw-rechtse organisaties in Europa
Het verzet tegen de Europese Unie gaat in landen als Frankrijk en Oostenrijk al terug tot de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw. In 1996 publiceerde het Front National een snijdende kritiek op de Brusselse bureaucratie onder de titel l'Europe folle. Dat was ten tijde van de gekkekoeienziekte. Het boek zou nu geen enkel opzien meer baren.

Tegelijkertijd hebben het Vlaams Blok, het Front National en de FPÖ zich de afgelopen decennia ontwikkeld van neo-fascistische naar nieuw-rechtse organisaties. Het antikapitalisme en anti-Amerikanisme is uit hun programma's verdwenen en vervangen door islamofobie en anti-Europeanisme. Geen van deze radicaalrechtse partijen verwerpt nu nog de parlementaire democratie. Wie in dit nieuwe nationalisme een herlevend fascisme ziet of een nieuwe vorm van antisemitisme,vecht de vorige oorlog uit.

Hij verliest uit het oog dat het antisemitisme tegenwoordig veel meer leeft in de moslimgemeenschap dan in de achterban van de PVV.