Het grote rammelaarstopic deel 42

Even een kleine rammelupdate!

We hebben een datum! Gisteren voor de laatste keer naar de apotheek om de pil te halen.
Nog 6,5 pilstrippen te gaan voor ik mag verhuizen naar WOHTS!

En toch slaat de onzekerheid toe.
Kunnen we dit allemaal wel? Zal ik wel een goede moeder zijn? Kunnen wij een kind financieel goed opvoeden? Herkent iemand dit?

Ik kan mij (nog) niet voorstellen met een kind. Maar toch rammel ik enorm en is de wens erg groot. Dit geldt ook voor mijn partner, die begint steeds harder te rammelen .

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 14:53 schreef rammeltje het volgende:
Nog 6,5 pilstrippen te gaan voor ik mag verhuizen naar WOHTS!

Gefeliciteerd! Verander je je naam dan ook in "streepje"?

Ik ben trouwens meer een twijfelaar dan een rammelaar, is daar ook een topic voor?

Leuk Rammeltje

Wat lijkt me dat spannend als het eenmaal zover is..

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 15:44 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Gefeliciteerd! Verander je je naam dan ook in "streepje"?

Ik ben trouwens meer een twijfelaar dan een rammelaar, is daar ook een topic voor?

Wat mij betreft mag dat ook wel hier hoor! Wat voor twijfels heb je?

Rammeltje, wat spannend zeg! Ik ben nieuw hier, dus gaan jullie straks voor een eerste of?

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 22:21 schreef Lot_1 het volgende:
Wat mij betreft mag dat ook wel hier hoor! Wat voor twijfels heb je?

De praktische/logistieke/financiële consequenties, en daardoor stress/vermoeidheid/slaapgebrek, wat dan een weerslag op de relatie kan hebben. We zijn al meer dan 13 jaar samen (bij 12,5 jaar getrouwd ), en we hebben het goed samen. De vraag is of ons leven er wel leuker op wordt (of even leuk blijft) als we voor een kind kiezen. En daar kom je niet achter door er nog meer over na te denken.

Aan de andere kant heb ik mezelf altijd wel beschouwd als iemand die moeder zou worden, lurk ik al sinds 2009 in OUD, noteer ik namen die ik goed vind passen voor mijn eventuele dochter, etc.

Lastig is dat hè!? Ik herken het wel hoor, al post ik er hier weinig over. Komt ook omdat het bij mij echt nog niet zo handig uitkomt (wil eerst studie afronden en ben nog relatief jong). Maar ik denk wel dat die twijfels altijd blijven omdat er altijd praktische bezwaren te bedenken vallen. Het is natuurlijk ook gewoon een grote sprong in het diepe.

Hoe oud zijn jullie, als ik vragen mag?

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 14:53 schreef rammeltje het volgende:
Even een kleine rammelupdate!

We hebben een datum! Gisteren voor de laatste keer naar de apotheek om de pil te halen.
Nog 6,5 pilstrippen te gaan voor ik mag verhuizen naar WOHTS!

En toch slaat de onzekerheid toe.
Kunnen we dit allemaal wel? Zal ik wel een goede moeder zijn? Kunnen wij een kind financieel goed opvoeden? Herkent iemand dit?

Ik kan mij (nog) niet voorstellen met een kind. Maar toch rammel ik enorm en is de wens erg groot. Dit geldt ook voor mijn partner, die begint steeds harder te rammelen .

Ik heb dat nog steeds, terwijl T. nu 5 weken is
Maar het gaat allemaal als vanzelf. En als je bij elke beslissing die je maakt het beste voor hebt met je kind, dan ben je al een goede moeder imo
Financieel..Je kan het zo gek maken als je wil Luiers zijn altijd wel in de aanbieding, kleertjes van de Zeeman zijn ook erg leuk etc

Wb of het leuker is met een kind: Yur en ik vroegen ons vanavond nog af wat we in godsnaam hebben gedaan voordat hij er was . En we hadden al een enorm leuk leven.

Tof dat je een datum hebt! Voelt misschien ineens wat benauwend en spannend, maar gewoon lekker op je af laten komen en rammelen

/nachtvoedingspost

grmbll..

afgelopen zomer ontlurkt uit dit topic omdat mn huwelijk misliep (en een kinderwens dus toch niet snel zou uitkomen) maar ik rammel al weer.. (of eigenlijk nog steeds )


volkomen onrealistisch ook!
en ik merk dat ik m'n gerammel nu op de kerel waarmee ik aan het daten ben projecteer.. en of dat nou zo goed is ?!?1

maar goed.. als je ouder bent.. hoe lang moet je dan een relatie hebben voordat je er aan begint?

bweh.. [/liefdagboekpost]

quote:

Op woensdag 20 november 2013 10:45 schreef Barreltje het volgende:
grmbll..

afgelopen zomer ontlurkt uit dit topic omdat mn huwelijk misliep (en een kinderwens dus toch niet snel zou uitkomen) maar ik rammel al weer.. (of eigenlijk nog steeds )


volkomen onrealistisch ook!
en ik merk dat ik m'n gerammel nu op de kerel waarmee ik aan het daten ben projecteer.. en of dat nou zo goed is ?!?1

maar goed.. als je ouder bent.. hoe lang moet je dan een relatie hebben voordat je er aan begint?

bweh.. [/liefdagboekpost]

Ik zou zeker wel snel op tafel gooien dat de wens er is. Want wat als de tegenpartij helemaal niet wilt en je gooit pas een balletje op na een tijdje…
En als de een wel heel graag wilt en de ander absoluut niet, dan gaat het toch uiteindelijk niet werken.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 10:49 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Ik zou zeker wel snel op tafel gooien dat de wens er is. Want wat als de tegenpartij helemaal niet wilt en je gooit pas een balletje op na een tijdje…
En als de een wel heel graag wilt en de ander absoluut niet, dan gaat het toch uiteindelijk niet werken.

dat weet ik daarom ook scheiding
we hebben het al uitgesproken naar elkaar.. en de ideeen daarover komen overeen..
maar dan nog.. wanneer ?
ik wil geloof ik veel en veel te snel
klote eierstokken

quote:

Op woensdag 20 november 2013 10:51 schreef Barreltje het volgende:

[..]

dat weet ik daarom ook scheiding
we hebben het al uitgesproken naar elkaar.. en de ideeen daarover komen overeen..
maar dan nog.. wanneer ?
ik wil geloof ik veel en veel te snel
klote eierstokken

Tja wat is te snel?
Das ook maar net hoe de ander erover denkt. Garantie heb je toch niet. Je kan 5 jaar getrouwd zijn en net een kind krijgen en het gaat mis, of je besluit na een half jaar er samen voor te gaan en het gaat goed… Je weet het toch niet.

Barreltje, niet zo iig :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

_{Geintje mop}

Maar ik zou het gewoon eens met hem bespreken. Eerlijk zijn over hoe je je voelt, misschien verrast hij je nog wel

Hihi, volgens mij heb ik al op de eerste date met vriend vermeld dat ik jong mama wil worden.. Niet bedoeld als pressure haha, maar gewoon om elkaar te leren kennen. Heb mijn hele leven niks anders willen worden dan mama, zo ben ik nou eenmaal

Wat ik de laatste tijd wel aan m'n vriend merk, is dat zijn houding tegenover kinderen veranderd van "Het hoeft van mij voorlopig nog niet" naar "het KAN nog even niet".. Maar dat hij stiekem ook al denkt aan kindjes Gevolg hiervan is dat ik alleen nog maar meer rammel..

Lot, ik ben trouwens 22. Vriend ook. Piepjong dus nog, eigenlijk haha!

quote:

Op woensdag 20 november 2013 10:45 schreef Barreltje het volgende:
grmbll..

afgelopen zomer ontlurkt uit dit topic omdat mn huwelijk misliep (en een kinderwens dus toch niet snel zou uitkomen) maar ik rammel al weer.. (of eigenlijk nog steeds )


volkomen onrealistisch ook!
en ik merk dat ik m'n gerammel nu op de kerel waarmee ik aan het daten ben projecteer.. en of dat nou zo goed is ?!?1

maar goed.. als je ouder bent.. hoe lang moet je dan een relatie hebben voordat je er aan begint?

bweh.. [/liefdagboekpost]

Joh, ik had helemaal niet in de gaten dat je huwelijk gestand is.

Fijn dat het in elk geval besproken is. Ik zou wel de tijd nemen om hem goed te leren kennen zodat je weet wat je aan elkaar hebt. Liefst ook eventjes samenwonen. Een baby kan echt een flinke stempel op je relatie drukken (een zwangerschap trouwens qua hormonen, de een is daar gevoeliger voor dan de ander). Je moet dan echt weten wat je aan elkaar hebt en het is handig om een beetje op elkaar ingespeeld te zijn.

Of je moet Tico en Joene heten, dan gaat het allemaal redelijk vanzelf _{lijkt het}

quote:

Op woensdag 20 november 2013 10:45 schreef Barreltje het volgende:
grmbll..

afgelopen zomer ontlurkt uit dit topic omdat mn huwelijk misliep (en een kinderwens dus toch niet snel zou uitkomen) maar ik rammel al weer.. (of eigenlijk nog steeds )


volkomen onrealistisch ook!
en ik merk dat ik m'n gerammel nu op de kerel waarmee ik aan het daten ben projecteer.. en of dat nou zo goed is ?!?1

maar goed.. als je ouder bent.. hoe lang moet je dan een relatie hebben voordat je er aan begint?

bweh.. [/liefdagboekpost]

Ik weet niet hoe oud je bent, maar toen ik mijn vriend ontmoette, was ik 36 en hij 33. Vrij snel heb k hem verteld dat ik toch wel nog wil proberen of ik zwanger kan worden, met of zonder hem, omdat het over een paar jaar iet meer zou kunnen. We hebben toen geconstateerd dat we het samen wilde proberen als het een tijdje goed ging. Na ongeveer twee jaar zijn we eraan begonnen, en inmiddels hebben we een kind.

Wat ik bedoel te zeggen is het er snel over eens zijn dat je dat samen wil als het allemaal goed blijft gaan, niet betekent dat je er dan dit jaar nog voor moet gaan weten dat je op dezelfde golflengte zit, maakt dat je ook ng even samen een paar jaar kunt genieten voor je die stap neemt.

Haha grappig naar precies zo'n topic was ik op zoek, want ik verkeer ook in deze fase :-).

Vriend en ik (29 jaar) hebben afgesproken dat we vanaf het voorjaar willen proberen om een kindje te krijgen. Ben in de zomer al gestopt met de pil (zat aan de Diane35, wilde na 12 jaar wel eens van die troep af). Ben nog niet ongesteld geworden, hopelijk komt dat binnenkort op gang. Misschien stomme vraag, maar kun je eigenlijk pas zwanger worden als je voor het eerst weer ongesteld bent geweest? Of heb je wel (ongemerkt) een eisprong?

Vind het best wel een mijlpaal om nu in dit topic te reageren, want 'durfde' voorheen hier niet zo mee bezig te zijn. Bang dat het nog lang niet zover is en mijn eierstokken nog erger gaan ratelen ;-).

Vraagje voor jullie; hebben jullie, net als ik, ook een ontzettende tweestrijd over het zwanger worden? Van ene kant denk ik; nog even wachten is niet erg en het geeft ons nog wat tijd om samen dingen te doen. Van andere kant heb ik heel sterk het gevoel dat ik eraan toe ben en ben ik bang dat het straks misschien niet kan (om wat voor reden dan ook: ziekte, onvruchtbaarheid, en zo kan ik nog wel wat rampscenario's bedenken :-s..).

Ik ben echt heel blij dat mijn vriend en ik eruit zijn dat we in het voorjaar ervoor willen gaan, dat geeft me wel wat meer rust nu (vriend wilde voorheen namelijk er nog totaal niet mee bezig zijn).

Koekie, dat heb ik inderdaad ook, ik zou graag binnen twee jaar beginnen, maar mn vriend is nog aan het afstuderen en hij moet ook nog wennen aan het werkende leven. Daarnaast is het ook allemaal lastig dat we eerst een huis willen kopen, gaat dat wel lukken enzo.
Aan de andere kant, na mn 30e is ook geen ramp.

Puff, kan me voorstellen dat jullie willen wachten totdat je vriend (bijna) is afgestudeerd. Dat doen wij nu ook overigens, vriend wil pas na het promoveren een kindje. Gelukkig kan ik wel gewoon zwanger zijn in de periode dat hij nog bezig is, maar hij wil niet met de zorg van een kind zitten tijdens die drukke periode.

Waarom ben je bang dat het niet lukt om een huis te kopen? Kan dat financieel gezien lastig zijn? Of moet je eerst nog iets verkopen? Wij wonen nu in een (koop)appartement zonder extra slaapkamer (wel ruimte ervoor op zich, maar muur is open gebroken). Ik las een paar pagina's terug dat jij ook in een appartement woont. Ik zie dat zelf niet meer als een belemmering, lijkt me juist wel leuk om straks te bedenken hoe we een babykamertje kunnen creëren en alle spullen kwijt moeten :-). Maar als ik het goed begrijp willen jullie wachten totdat er een koophuis is, toch?

Dank je koekie, we hebben een 3 kamer flat en de studeerkamer hebben we ook echt nodig ivm werk. Met 2 tijdelijke contracten is een hypotheek lastig, maar als ik stras klaar ben met de opleiding is de kans dat ik zzper word groot, dan is een hypotheek nog lastiger.
Plus we betalen nu gewoon erg veel.
Als zzper krijg je ook geen zwangerschapsverlof, dat is ook een reden waarom ik denk dat het binnen 3 jaar goed zou zijn.
Dat geplan is ook stom

hmm dat is een lastige situatie inderdaad, hopelijk lukt het jullie om een huis te kopen en zou je nog tijdig gebruik kunnen maken van zwangerschapsverlof :-). Van de andere kant zou ik me er ook niet teveel zorgen om maken, mocht het net iets anders lopen dan komt het nog steeds wel goed toch :-). Er zijn zoveel mensen met slechtere situaties die het ook gewoon redden met een kindje..

En dat geplan herken ik haha, wij hebben het meer ivm verhuizen naar een groter huis en dichter bij familie. Woon nu in een stad en wil liever het kind laten opgroeien in een dorp in de buurt van familie/vrienden, maar gelukkig heb ik er nu vrede mee dat we prima een jong kind kunnen hebben in ons appartement, dus onze planning is nu wel rond ;-). Hoewel het dan natuurlijk wel nog moet lukken allemaal...

@miss_sly..
ik ben 34 hij is 40.. en in mijn ideaal wereld ( die ik nog niet los wil laten) wil ik graag een groot gezin.. dat kost dus tijd ( provided dat het allemaal lukt.. ) en op je 50ste nog vader worden vind ik dan weer laat..

en ik wil ook ticootje en joene zijn

quote:

Op woensdag 20 november 2013 01:37 schreef Lot_1 het volgende:
Lastig is dat hè!? Ik herken het wel hoor, al post ik er hier weinig over.

Fijn dat ik niet de enige ben, iedereen is hier altijd zo vol overgave aan het rammelen.

quote:

Maar ik denk wel dat die twijfels altijd blijven omdat er altijd praktische bezwaren te bedenken vallen. Het is natuurlijk ook gewoon een grote sprong in het diepe.

Ja dat is het ook, en normaal ben ik niet zo van grote sprongen in het diepe of enige andere vorm van risico nemen.

quote:

Hoe oud zijn jullie, als ik vragen mag?

Mijn man is 31, ik ben 29.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 03:46 schreef GotC het volgende:
Wb of het leuker is met een kind: Yur en ik vroegen ons vanavond nog af wat we in godsnaam hebben gedaan voordat hij er was . En we hadden al een enorm leuk leven.

Kijk, dat is bemoedigend.

quote:

Op woensdag 20 november 2013 19:54 schreef koekie_monzter het volgende:
Vraagje voor jullie; hebben jullie, net als ik, ook een ontzettende tweestrijd over het zwanger worden? Van ene kant denk ik; nog even wachten is niet erg en het geeft ons nog wat tijd om samen dingen te doen. Van andere kant heb ik heel sterk het gevoel dat ik eraan toe ben en ben ik bang dat het straks misschien niet kan (om wat voor reden dan ook: ziekte, onvruchtbaarheid, en zo kan ik nog wel wat rampscenario's bedenken :-s..).

Ja.. (zie ook mijn post hier van gisteren). Aan de ene kant zijn er goede redenen om het nog even uit te stellen, aan de andere kant wil ik (áls we er voor gaan) geen jaren meer wachten. Het heeft bij mijn moeder ongeveer 5 jaar geduurd voordat ze op haar 29ste zwanger werd van haar eerste kind, en ik ben nu al 29. Ik ga er dus niet van uit dat ik tot m'n 35ste kan wachten en dan *hups* zwanger worden.

Misschien is het twijfelen in plaats van rammelen wel een soort zelfbescherming voor mij. Zolang ik geen uitgesproken keuze maak voor een kind, kan het ook niet tegenvallen dat het nu nog even niet kan, of eventueel dat het helemaal niet gaat lukken om zwanger te worden.

Oef, ik twijfel juist totaal niet. Ik wil heel graag een kindje, maar dat is op dit moment gewoon nog niet te doen. In mijn ideale wereld zou ik eerst nog een huisje kopen en gaan trouwen, maar dat duurt me alweer te lang, voor we dan voor een kindje kunnen gaan zijn we zo 5-10 jaar verder

quote:

Op woensdag 20 november 2013 21:58 schreef Barreltje het volgende:
@miss_sly..
ik ben 34 hij is 40.. en in mijn ideaal wereld ( die ik nog niet los wil laten) wil ik graag een groot gezin.. dat kost dus tijd ( provided dat het allemaal lukt.. ) en op je 50ste nog vader worden vind ik dan weer laat..

en ik wil ook ticootje en joene zijn

Ja, weet je, ik wilde ook graag een groot gezin, maar toen het uiteindelijk 15 jaar duurde voor ik zwanger werd, bleef en een kind op de wereld zette, werd dat wel kind of onmogelijk

Soms moet je het doen met wat je hebt, en niet per se blijven hangen in wat je graag wil. Ik snap het heel goed, hoor, maar wil je dan nu heel snel kinderen krijgen, meerdere ook nog, terwijl je nog niet weet of de relatie echt stand gaat houden, en dadelijk op je 40e alleenstaande moeder met groot gezin zijn?
Met 34 heb je best nog even om te wachten en te kijken of het goed zit met de relatie Geen tien jaar, maar met z'n 42-43e vader worden is niets te laat, toch?