R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben benieuwd welk percentage Müncheners en Frankfurters deze combinaties bewust hebben gekozen 
(en zou je in Landkreis Oder-Spree geld toe krijgen als je lettercombinatie ER accepteert?)
(en zou je in Landkreis Oder-Spree geld toe krijgen als je lettercombinatie ER accepteert?)
Vechten tegen windmolens is kansloos: ze zijn veel te gewiekst!
sowieso heeft de F wel leuke combinaties:
FAT, FAG (:D), FBI, FML, FAB(ulous), FOK, FCK etc.
I'm a FAT but FAB FTM FAG who works for the FBI. FML
FAT, FAG (:D), FBI, FML, FAB(ulous), FOK, FCK etc.
I'm a FAT but FAB FTM FAG who works for the FBI. FML
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Vandaag trof ik dit kaartje in m'n brievenbus aan:
Vrienden
Vrienden
Vechten tegen windmolens is kansloos: ze zijn veel te gewiekst!
Aww
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Leuke kaart kELAL! 
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Ik zou niet eens weten welke dag ik zou moeten kiezen voor mijn "nieuwe" verjaardag. Eerste shot is wel "gedenkwaardig" maar dat is niet het moment dat "ik" geboren werd of zo. En ik heb niet echt een dag dat ik "om" ging (wat een hoop aanhalingstekens...).
Dus ja, dan hou ik het maar gewoon bij mijn gewone
Dus ja, dan hou ik het maar gewoon bij mijn gewone
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Je moet ze allemaal vieren, haha .
Nieuwe verjaardag kiezen ga ik trouwens ook niet doen, maar 1 maart (aanmelding bij VU), 1 mei (eerste dag "om"), 1 juli (eerste dag hormonen) of straks 7 oktober, dat zijn wel data geworden die ik zal onthouden.
.Nieuwe verjaardag kiezen ga ik trouwens ook niet doen, maar 1 maart (aanmelding bij VU), 1 mei (eerste dag "om"), 1 juli (eerste dag hormonen) of straks 7 oktober, dat zijn wel data geworden die ik zal onthouden
.
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Ik heb enigzins arbitrair een datum geprikt, geholpen door een samenloop van omstandigheden. Wel van plan om dat gewoon te gaan vieren elk jaar.
Ik heb hier geen geluid op het werk, maar aan de kop af te leiden neem ik aan dat ik het ook niet wil zien?
(Ik vond het juist zo verfrissend dat (iig in de tweede aflevering - heb de eerste niet gezien) er helemaal niets over Valentijn gezegd werd in Robinson)
(Ik vond het juist zo verfrissend dat (iig in de tweede aflevering - heb de eerste niet gezien) er helemaal niets over Valentijn gezegd werd in Robinson
)
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Smartphone'tje mss? Of je het wilt zien kan ik natuurlijk moeilijk zeggen, al mis je naar mijn mening vrij weinig hoor.quote:Op maandag 9 september 2013 15:05 schreef Abby79 het volgende:
Ik heb hier geen geluid op het werk, maar aan de kop af te leiden neem ik aan dat ik het ook niet wil zien?
Ja, wel kijken juist. Over dat het nodig is dat er meer transgenders [sic 
] op TV moeten als rolmodel en alles.
] op TV moeten als rolmodel en alles.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik heb het vanavond inderdaad even gezien, het item was beter dan de kop deed vermoedden. Het was voor mij vroeger ook een reden trouwens om niet te gaan voor het traject, bang te zijn dat je een Kelly wordtquote:
Ja, wel kijken juist. Over dat het nodig is dat er meer transgenders [sic
.
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Hoi allemaal. Vraagje.
Mijn partners dochter is bijna 19 en sinds een half jaar is ze bij ons en haar moeder uit de kast. Ze is naar HBO gegaan en ze heeft zich daar als jongen geregistreerd met haar gekozen naam. De reden dat ik nog naar haar refereer als zijn de vrouw, is dat mijn partner momenteel zijn kop nog in het zand steekt en net doet of zijn neus bloedt. Verder is haar broertje (16) nog nergens van op de hoogte. Ik wil met alle liefde haar als jongen behandelen maar ik denk dat het wat dat betreft nog te vroeg is omdat ik ook aan haar vaders gevoelens moet denken.
Ik weet wel dat het not done is om een ander te outen, maar ze vertikt het om het aan haar broertje te vertellen, terwijl het risico nu enorm groot is dat hij het van een ander te horen krijgt. Ik heb daar moeite mee want van mij wordt nu min of meer verlangd dat ik de schone schijn ophou. Ik ben van mening dat, als ze op school al ingeschreven staat als jongen, daar ook als jongen aangesproken wordt, dat haar broertje op zijn minst het recht heeft om te weten wat er aan de hand is voordat iemand anders haar out. Zijzelf doet het af met 'hij komt er echt niet achter' terwijl ik er zelf al vragen over heb gekregen van buitenstaanders. Het is ook geen opleiding aan de andere kant van het land, maar bij ons in de stad dus natuurlijk zitten er broertjes/zusjes bij haar broertje op school.
Ik heb er geen moeite mee dat zij eigenlijk van binnen hij is en dat van buiten ook wil zijn. Dus we hebben het over hesjes, peecocks en de reacties die ze krijgt. Ik kan eigenlijk ook niet wachten tot ik naar hem kan refereren in plaats van zij want dit is verwarrend. Het enige waar ik moeite mee heb is dat ze weigert haar broertje te vertellen.
What to do want ik wil domweg niet dat haar broertje op een nare wijze hiermee geconfronteerd wordt, hij heeft nog 2 jaar op de middelbare school in het vooruitzicht en is niet bijster weerbaar.
Mijn partners dochter is bijna 19 en sinds een half jaar is ze bij ons en haar moeder uit de kast. Ze is naar HBO gegaan en ze heeft zich daar als jongen geregistreerd met haar gekozen naam. De reden dat ik nog naar haar refereer als zijn de vrouw, is dat mijn partner momenteel zijn kop nog in het zand steekt en net doet of zijn neus bloedt. Verder is haar broertje (16) nog nergens van op de hoogte. Ik wil met alle liefde haar als jongen behandelen maar ik denk dat het wat dat betreft nog te vroeg is omdat ik ook aan haar vaders gevoelens moet denken.
Ik weet wel dat het not done is om een ander te outen, maar ze vertikt het om het aan haar broertje te vertellen, terwijl het risico nu enorm groot is dat hij het van een ander te horen krijgt. Ik heb daar moeite mee want van mij wordt nu min of meer verlangd dat ik de schone schijn ophou. Ik ben van mening dat, als ze op school al ingeschreven staat als jongen, daar ook als jongen aangesproken wordt, dat haar broertje op zijn minst het recht heeft om te weten wat er aan de hand is voordat iemand anders haar out. Zijzelf doet het af met 'hij komt er echt niet achter' terwijl ik er zelf al vragen over heb gekregen van buitenstaanders. Het is ook geen opleiding aan de andere kant van het land, maar bij ons in de stad dus natuurlijk zitten er broertjes/zusjes bij haar broertje op school.
Ik heb er geen moeite mee dat zij eigenlijk van binnen hij is en dat van buiten ook wil zijn. Dus we hebben het over hesjes, peecocks en de reacties die ze krijgt. Ik kan eigenlijk ook niet wachten tot ik naar hem kan refereren in plaats van zij want dit is verwarrend. Het enige waar ik moeite mee heb is dat ze weigert haar broertje te vertellen.
What to do want ik wil domweg niet dat haar broertje op een nare wijze hiermee geconfronteerd wordt, hij heeft nog 2 jaar op de middelbare school in het vooruitzicht en is niet bijster weerbaar.
Resistance is futile.
Wat is de reden dat ze het hem niet wil vertellen dan? Als die reden wordt opgelost, zou het moeten kunnen, toch?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Eek. Vanmorgen op weg naar college kwam ik iemand tegen (die ik totaal niet herkende) en die zei: hé ben jij niet X (vul in oude naam). Mijn bijster intelligente respons : "Eh..." "Toch? Van die en die basisschool?" *schouderophalen* "Ja, maar, niet dat dat nog echt klopt of zo."
Nou ben ik niet per sé stealth of zo, ik heb het gewoon niemand verteld maar ik was wel verdomd blij dat daar geen bekenden verder nog rondliepen of zo. Ik weet het niet, van mensen binnen mijn familie vind ik het helemaal niet erg dat ze af en toe nog uitglijden (gebeurt nauwelijks nog) maar die directheid zorgde er wel voor dat ik even niets te zeggen had. Snap aan de ene kant wel dat mensen daar niet bij stil staan en aan de andere kant snap ik het ook echt NIET. Ken gelukkig veel mensen die het subtieler aanpakken cq hints oppakken..
Nou ben ik niet per sé stealth of zo, ik heb het gewoon niemand verteld
maar ik was wel verdomd blij dat daar geen bekenden verder nog rondliepen of zo. Ik weet het niet, van mensen binnen mijn familie vind ik het helemaal niet erg dat ze af en toe nog uitglijden (gebeurt nauwelijks nog) maar die directheid zorgde er wel voor dat ik even niets te zeggen had. Snap aan de ene kant wel dat mensen daar niet bij stil staan en aan de andere kant snap ik het ook echt NIET. Ken gelukkig veel mensen die het subtieler aanpakken cq hints oppakken..
Ondoenlijk is ook doenlijk, want onweer... is ook weer
Ik kan me echt niet voorstellen dat dat bij mij gebeurd . Maar ja, het is dan ook al twintig jaar of langer geleden dat ik mensen van mijn basisschool heb gezien. Ik zou ook niet echt weten hoe ik dan zou reageren...
Aan de hand van de tekst die je schreef zou ik het zelf trouwens ook niet subtieler aanpakken hoor, tenzij de intonatie behoorlijk "lomp" was. Als ik je herkende als een meisje van mijn basisschool maar dan veel mannelijker, dan nog ken ik je alleen bij je meisjesnaam. Misschien dat ik dan wel 'was' in plaats van 'ben' zou gebruiken in die eerste zin, maar je oude naam blijft voor die mensen natuurlijk wel je identificatie. Het lijkt me heel vreemd om die opeens niet te gebruiken bij iemand die je wel 'kent' .
. Maar ja, het is dan ook al twintig jaar of langer geleden dat ik mensen van mijn basisschool heb gezien. Ik zou ook niet echt weten hoe ik dan zou reageren...Aan de hand van de tekst die je schreef zou ik het zelf trouwens ook niet subtieler aanpakken hoor, tenzij de intonatie behoorlijk "lomp" was. Als ik je herkende als een meisje van mijn basisschool maar dan veel mannelijker, dan nog ken ik je alleen bij je meisjesnaam
. Misschien dat ik dan wel 'was' in plaats van 'ben' zou gebruiken in die eerste zin, maar je oude naam blijft voor die mensen natuurlijk wel je identificatie. Het lijkt me heel vreemd om die opeens niet te gebruiken bij iemand die je wel 'kent' .
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Het was ook meer de situatie die het ietwat ongemakkelijk maakte dan iets anders Achja, ik wist eigenlijk gewoon ook even niet wat te zeggen. Maar (jah, het is mij wel meer overkomen- blijkbaar in tien jaar toch niet zo heel veel veranderd XD) wat bijvoorbeeld vaak de inleider is is dan heb jij niet op basisschool X gezeten?
Overigens is het me ook wel eens gebeurd op de reunie van mijn eerste basisschool dat mijn beste vriend en zijn ouders me eerst ook niet herkenden, en dat hij dus zoiets dacht van waarom loopt die gast de hele tijd met mij mee
Achja, ik wist eigenlijk gewoon ook even niet wat te zeggen. Maar (jah, het is mij wel meer overkomen- blijkbaar in tien jaar toch niet zo heel veel veranderd XD) wat bijvoorbeeld vaak de inleider is is dan heb jij niet op basisschool X gezeten?Overigens is het me ook wel eens gebeurd op de reunie van mijn eerste basisschool dat mijn beste vriend en zijn ouders me eerst ook niet herkenden, en dat hij dus zoiets dacht van waarom loopt die gast de hele tijd met mij mee
Ondoenlijk is ook doenlijk, want onweer... is ook weer
Als "ze" thuis zich wenst te uiten als man en als hij aangesproken wil worden, houdt dat in dat andere huisgenoten dus op de hoogte moeten zijn. Anders zou ze een totaal dubbelleven moeten blijven houden inclusief omkleden buitenshuis etc,. wat mij vrij ingewikkeld lijkt. Misschien moet je het zo brengen.quote:Op maandag 9 september 2013 22:13 schreef Seven. het volgende:
Ik heb er geen moeite mee dat zij eigenlijk van binnen hij is en dat van buiten ook wil zijn. Dus we hebben het over hesjes, peecocks en de reacties die ze krijgt. Ik kan eigenlijk ook niet wachten tot ik naar hem kan refereren in plaats van zij want dit is verwarrend. Het enige waar ik moeite mee heb is dat ze weigert haar broertje te vertellen.
What to do want ik wil domweg niet dat haar broertje op een nare wijze hiermee geconfronteerd wordt, hij heeft nog 2 jaar op de middelbare school in het vooruitzicht en is niet bijster weerbaar.
Misschien is het handig als "ze" binnen gewoon uiting geeft aan het man zijn, dan hoeft "ze" feitelijk ook niet letterlijk te vertellen broertje dat "ze" trans is, maar wel uitleg geven als er vragen komen, wellicht is dat makkelijker?
Maar met wonderer eens dat je eerst eens zou kunnen vragen wat nou precies het grote bezwaar is en zien wat je daar aan kunt doen. Bezwaar wegwerken is de makkelijkste oplossing.
Maar als het bv gaat om "het niet zo weerbaar zijn" en bang om hem te kwetsen ofzo, dan ligt het wat lastiger. Dan zou je kunnen voorstellen of het niet beter is dat jij dan het gesprek aangaat ipv "zij".
Ik zou ook beginnen met "hij" en "hem" in huis, vader kan echt niet ontwikkelingen tegen houden met niet accepteren ofzo. En goed voorbeeld doet goed volgen.
Overigens zou ik als dochter zijnde bij elke "zij" op mijn packer wijzen. Dan komt het heus een keer binnen dat het niet meer kan.
En ja, als tiener is het lastig als je zus ineens je broer is en er zal wel wat verzet komen, maar uiteindelijk komt er wel acceptatie, vooral als ze bv samen "coole" dingen kunnen doen omdát hij nu een broer heeft, bv. Zo´n uitje kun je zelf ook regelen om vader en de broers een plezier te doen. Een "mannendag". In een vreemde omgeving met je nieuwe broer lopen is wat anders dan binnenshuis er mee om moeten gaan.
Zo´n gezamelijk uitje zorgt voor "bonding". Helemaal als je ook nog deels afhankelijk van elkaar bent, zoals bij steile wand klimmen en de ander moet de lijn"zekeren". Of je moet met z´n allen roeien om door wild water te komen etc.
Of bv de ouders tegen de kinderen in (computer) spellen. Dat geeft broer en zus ook meer een "wij" dan "ik de jongen met de maffe zus"...
Buitenshuis komen problemen en bezwaren op een tweede plan en wordt ook meteen bewezen dat het niet "gek" is. (Tieners schamen zich vooral voor van alles en nog wat)
Waar ik altijd al moeite mee heb gehad is het verleden + mijn vorige roepnaam die mij is opgelegd. Zo voelt het althans wel. Daar kunnen mijn ouders natuurlijk ook niets aan doen en tot mijn 18e is er eigenlijk naar de buitenwereld nooit iets 'aan de hand geweest'. Behalve dat ik om die naam best wel gepest ben en mij hier nooit echt happy heb bij gevoeld. Ik vond het tot mijn 18e wel best en zat er in die tijd aan te denken om de roepnaam iets te verbasteren als ik eenmaal aan het werk was. Gelukkig niet meer nodig. 
Maar alhoewel ik totaal geen moeite heb met de post-transseksualiteit, het praten over mijn verleden en praten over mijn leven als jongen (een kerel ben ik toch nooit geweest) heb ik er dus wel enorm veel moeite mee om die naam wéér te horen waarmee ik ruim 23 jaar door het leven ben gegaan. Als het even lukt heb ik het dus bijvoorbeeld over Meike die op fietscross zat in 1992 en niet .... Zolang ik maar niet die naam te horen krijg of hoeft te gebruiken en alles uit interesse aangehoord word als ik een vraag hierover beantwoord, vind ik het wel prima. Beetje educatie zeg maar Wanneer ik mijn ex-roepnaam erbij vermeld maak ik mijn leven nu zeg maar minder mijzelf, alsof Meike dan een rolletje is wat ik speel ??
Ik zit momenteel in een situatie dat een familielid dit stukje niet begrijpt : "Ik wil wel over het verleden praten, geen probleem, maar mijn naam is wel een groot issue ?" Da's vaag !!
Dat snap ik ook wel en ik heb een behoorlijk heftige emotionele reactie gehad in dat gesprek waar zijn/haar kleine bij was. Erg trietst om dat zo te zien, maar zelf zat ik ook behoorlijk te janken.
Dit is vanmiddag weer op komen borrelen op FB waar ik een flauw klein zelfspot grapje maakte over mijn verleden, waarbij het voor hem/haar nog onduidelijker werd en ik over WhatsApp een bericht kreeg waar hij/zij zijn onbegrip heeft geuit en mijn berichtje heeft verwijderd van FaceBook, geen probleem.
Het gaat mij als eerste dat ik deze situatie de baas word en ik geen ruzie meer heb. Ik ben benieuwd of er meerdere zijn die zich hierin kunnen vinden en in eigen woorden willen uitleggen waarom die ex-roepnaam zo'n issue voor jou is ?!
[ Bericht 2% gewijzigd door Meike26 op 10-09-2013 18:26:59 (Nog wat laatste aanpassingen) ]
Maar alhoewel ik totaal geen moeite heb met de post-transseksualiteit, het praten over mijn verleden en praten over mijn leven als jongen (een kerel ben ik toch nooit geweest) heb ik er dus wel enorm veel moeite mee om die naam wéér te horen waarmee ik ruim 23 jaar door het leven ben gegaan. Als het even lukt heb ik het dus bijvoorbeeld over Meike die op fietscross zat in 1992 en niet .... Zolang ik maar niet die naam te horen krijg of hoeft te gebruiken en alles uit interesse aangehoord word als ik een vraag hierover beantwoord, vind ik het wel prima. Beetje educatie zeg maar
Wanneer ik mijn ex-roepnaam erbij vermeld maak ik mijn leven nu zeg maar minder mijzelf, alsof Meike dan een rolletje is wat ik speel ?? Ik zit momenteel in een situatie dat een familielid dit stukje niet begrijpt : "Ik wil wel over het verleden praten, geen probleem, maar mijn naam is wel een groot issue ?" Da's vaag !!
Dat snap ik ook wel en ik heb een behoorlijk heftige emotionele reactie gehad in dat gesprek waar zijn/haar kleine bij was. Erg trietst om dat zo te zien, maar zelf zat ik ook behoorlijk te janken.
Dit is vanmiddag weer op komen borrelen op FB waar ik een flauw klein zelfspot grapje maakte over mijn verleden, waarbij het voor hem/haar nog onduidelijker werd en ik over WhatsApp een bericht kreeg waar hij/zij zijn onbegrip heeft geuit en mijn berichtje heeft verwijderd van FaceBook, geen probleem.
Het gaat mij als eerste dat ik deze situatie de baas word en ik geen ruzie meer heb. Ik ben benieuwd of er meerdere zijn die zich hierin kunnen vinden en in eigen woorden willen uitleggen waarom die ex-roepnaam zo'n issue voor jou is ?!
[ Bericht 2% gewijzigd door Meike26 op 10-09-2013 18:26:59 (Nog wat laatste aanpassingen) ]
Omdat die roepnaam (alleen) verbonden is met het verleden, met het leven en de persoon die je niet meer bent.
Motorcross (in jouw geval) is nog steeds actueel, het zitten op een basisschool ook, maar die roepnaam, dat is passé. Het focust te veel op wie je WAS, terwijl je zo je best hebt gedaan om te worden wie je bent.
Motorcross (in jouw geval) is nog steeds actueel, het zitten op een basisschool ook, maar die roepnaam, dat is passé. Het focust te veel op wie je WAS, terwijl je zo je best hebt gedaan om te worden wie je bent.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Helemaal gemist deze post.
, hoewel ik uit ervaring met mijn ouders weet dat het voor ouders best lastig kan zijn, zeker in het begin.
.
Hoe werkt dit in de praktijk dan? Kleed zij zich thuis anders dan op school? Maar ik denk dat je inderdaad achter de reden moet komen waarom het niet verteld mag worden aan het broertje. Ook zal je partner z'n kop uit het zand moeten halen denk ikquote:
Mijn partners dochter is bijna 19 en sinds een half jaar is ze bij ons en haar moeder uit de kast. Ze is naar HBO gegaan en ze heeft zich daar als jongen geregistreerd met haar gekozen naam. De reden dat ik nog naar haar refereer als zijn de vrouw, is dat mijn partner momenteel zijn kop nog in het zand steekt en net doet of zijn neus bloedt. Verder is haar broertje (16) nog nergens van op de hoogte.
, hoewel ik uit ervaring met mijn ouders weet dat het voor ouders best lastig kan zijn, zeker in het begin.Ik heb er alleen issues mee als mensen het gebruiken om me nu nog aan te spreken of aan te duiden. In verleden tijd vind het eigenlijk niet zo erg. Wel vind ik het heel vreemd voelen, ik heb de laatste jaren steeds meer het idee dat ik vroeger ook al een meisje was. Dat was enerzijds natuurlijk ook zo, maar in mijn herinneringen loopt daar een Abby, niet een jongetje. Maar anderen zien dat natuurlijk niet zomaar, dus ik vind het nu in ieder geval niet erg dat ze dan nog mijn oude naam gebruikenquote:
Ik ben benieuwd of er meerdere zijn die zich hierin kunnen vinden en in eigen woorden willen uitleggen waarom die ex-roepnaam zo'n issue voor jou is ?!
.
Well, desire contradicts fear. These days most people have replaced almost all their emotions with fear.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
When everyone has dreams but only a few realize them, then... it makes cowards of the rest of us.
Héé, Motorcross is fietscross voor luie mensen, ik moest toch echt zelf trappen hoorquote:
Omdat die roepnaam (alleen) verbonden is met het verleden, met het leven en de persoon die je niet meer bent.
Motorcross (in jouw geval) is nog steeds actueel, het zitten op een basisschool ook, maar die roepnaam, dat is passé. Het focust te veel op wie je WAS, terwijl je zo je best hebt gedaan om te worden wie je bent.
