Het meest recente bezoek was heerlijk.
Beetje warm misschien - te warm (vonden wij) om heuvel op heuvel af te gaan fietsen. Dus de fietsen zijn nu wel daar, maar we hebben nauwelijks gefietst.
Warm, maar we hebben een hoosbui van jewélste gehad.
Het terrein stond blank.
We hebben een dag geultjes moeten graven en modder scheppen en knoeien met rijplaten om de auto weer vlot te trekken
. Nadat we ontsnapt waren en in een nabijgelegen stadje een krant te pakken kregen, lazen we dat de lokalo's ook onder de indruk waren van de bui. Dus dat lag niet aan ons.
We hadden wel in één keer meer dan 300 liter water in de ton. Van een bui die hooguit een uur duurde, en van een dak van 20m
2.
Grootste nadeel van nattigheid is dat je werkelijk geen stap buiten de verharding kan zetten zonder enorme kleipoten te krijgen.
Daar moeten we nog wat aan doen. Wachten tot het een grazige weide is geworden kon nog wel eens lang duren, dus ik denk dat we 'stepping stones' gaan maken, zodat we vanaf het terras minstens naar de plee kunnen.
De plee is trouwens uitgebreid: het is nu niet alleen maar een ingegraven ton, maar nu mét hokje erom. En dakje erop. Luxe alom. Ik heb er alleen geen foto van.
De plensbui sloeg tegen het raam. We hadden al eerder opgemerkt dat het kozijn niet bedacht is op regen. De aannemer had daarom nog regendorpeltjes toegevoegd. Maar kozijn met regendorpels bleek nog steeds niet bestand tegen een grote bui. En hoewel zo'n bui vast uitzonderlijk is, hebben we er toch maar wat tegen geknutseld. We hebben aan de buitenzijde van het raam een houten luxaflex gehangen. Het is in elk geval mooi.
We hadden een voorraad planken meegenomen, waar we het pleehok van gemaakt hebben, en een douchehok. Douchehok, met fraaie douchebak, staat tegen de zijkand van het huisje.
Hier nog zonder dichte voorkant:
Hier met voorkant:
De planken zijn gemaakt van het oude schapenhek. Daar hebben 10 jaar schapen tegenaan gelegen. En nog een paar maandjes erop. De Spaanse douche ruikt reuze landelijk. Drents landelijk
.
We hebben ook een verrijdbaar keukentje ingericht.
Er was ook natuur!
Zonder foto: er kwam een vos 's ochtends langsstruinen. En de meeste avonden een schuwe kat.
En eetbare natuur. Eigen (rijpe!) vijgen
.
Eigen amandelen
.
In buitendop, in binnendop:
Gekraakt:
Kortom: het was dolle pret en het is er nu _nog_ comfortabeler. In november vliegen we er weer heen.
[ Bericht 0% gewijzigd door sigme op 10-10-2014 04:05:32 ]