quote:
quote:
Veel plezier nog hè!
Ik zit een klein beetje te jennen. Het is zeker geen liedje waarvan je niet kan begrijpen dat het de album-selectie niet gemaakt heeft, zoals ze er elk album wel een paar van hebben. Toch is het een hele vermakelijke B-kant, die je niet moet overanalyseren. Daarom zal ik er geen 3 alinea's aan wijden:
Met afstand de meest letterlijke tekst die ik Turner ooit heb horen zingen, en eigenlijk voor het eerst dat mijn tenen een beetje krommen bij bepaalde zinnen. Hij lijkt daadwerkelijk zijn inspiratie uit Lil' Wayne of wat hij dan laatst ook noemde te halen. Hier zit geen woord poëzie bij. Als je dacht dat de teksten op 'Suck It And See' "dumbed down" waren… Het is een leuk gebbetje. Min of meer een klacht in liedvorm over dit soort taferelen
:
http://seenive.com/u/915531603638358016Het goede, of eigenlijk zelfs het allerbeste, is dat het ons een kijkje geeft in hoe overweldigend de productie van het vijfde album gaat worden. Het klinkt melodisch en productioneel totaal anders dan welk nummer van Arctic Monkeys dan ook. (Op de nieuwe single na uiteraard). Ze beginnen zich steeds meer te ontpoppen als een van de meest veelzijdige rock-acts van de afgelopen 20 jaar. Zo veel details in de productie en mix. Het doet denken aan de gelaagdheid van 'Humbug', maar dan in pop-versie. Alles wat miste aan 'Suck It And See' zal erin zitten. James Ford bewijst zich hiermee als een nog meer veelzijdige producer dan wat we al over hem wisten. Sowieso grappig eigenlijk dat ze ons alsnog op het verkeerde been hebben gezet daarmee. Plots is het "geproduceerd door James Ford, co-productie Ross Orton". Zo veel als we over Orton hoorden, zo weinig hoorden we over Ford. Had hij niet een paar maanden geleden nog gezegd dat hij geen tijd zou hebben voor de productie van een AM-album? Goed gespeeld, goed gespeeld…
En de sound die hij heeft neergezet is werkelijk geweldig. Een van de meest poppy dingen die ze tot nu toe gedaan hebben. Klinkt wel alsof het door Danger Mouse geproduceerd is. De drums zijn heel erg geprocessed, en moddervet. Je kunt de klank vergelijking met de post-blues output van The Black Keys de laatste jaren, 'Sister' bijvoorbeeld. En ook qua spel doet Helders eindelijk weer waar hij het beste in is, de broodnodige variatie in de ritmes: het is exact het tegenovergestelde als de drums op de 2 tracks uit 2012, en eigenlijk zoals gezegd ook als hoe hij speelde op 'Suck It And See'. (Wat voor dat album op het merendeel van de songs prima voldeed). Een hele aantrekkelijke opbouw, elk stukje heeft zijn eigen diversiteit. Ook in de rest van de productie: droge gitaren, dan weer veel effecten op de gitaren, akoestische gitaren, stompende drums, gefilterde drums, subtiele orgels, vocalen van alle kanten… Dan weer ineens psychedelica in de brug wat doet terugdenken aan het intro van 'Secret Door', met een kort stukje prachtige Turner-melodie. Wederom een knipoog naar Lou Reed, hier tijdens de koortjes in de brug. Het klinkt als Arctic Monkeys in de studio, niet als een veredelde live-sessie. De sound is zo gevarieerd, dat je niet op pauze zal drukken, maar gelijk op 'rewind'. Net als op 'Do I Wanna Know?', gitaren die je zonder de stem van Turner op de track qua toon en spel nooit als Arctic Monkeys had herkend, een track waar dit voor de rest best goed mee te vergelijken is.
De 7" is ondertussen te bestellen in de Nederlandse platenzaken, en zal uiterlijk overmorgen en waarschijnlijk morgen al wel 'opduiken'.