De kunst van het loslaten van je ex #226

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 13:27 schreef JustDreamy het volgende:

[..]

Nee, antwoord waarom heb ik al gegeven.

Ik hoop helemaal niks meer. Hij ziet er zielsgelukkig uit op de foto met z'n nieuwe liefde. Het enige wat pijn doet is dat ik hem dat niet heb kunnen geven en het op deze manier echt uit ziet alsof onze relatie niks voorstelde.

Jouw relatie met hem moet je niet vergelijken met zijn relatie met haar. Ik snap dat je antwoord gaf op die vraag. Waarschijnlijk hoopte je dat hij hetzelfde antwoord zou geven als jij en dat daaruit nog iets zou kunnen voortvloeien. Je kunt best vertellen dat je hem nog liever even niet ziet of spreekt. Dat heeft hij maar te respecteren.

Zou ik vanavond uit met een vriendin had zij mijn nu ex ook meegevraagd . Ik ga uiteraard gewoon mee want ik heb er geen problemen mee om hem te zien, maar ik vroeg haar juist mee om hem te vergeten. Nu loopt ze steeds te zeiken van 'je gaat niet hele avond zielig doen he en lopen janken dan ga je maar naar huis' wat vreselijk gemeen kijk dat hij er geen traan om laat kennelijk kan mij niet schelen. Maar ze kunnen niet verwachten dat ik er na 2 dagen alweer overheen ben ben niet van steen. Nja ik ga 'leuk' doen en dan huil ik op de terugweg of morgen wel lekker uit.

Zei is zowat de enige vriendin die ik heb en anders sta ik er compleet alleen voor

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:01 schreef StampertjeX het volgende:
Zou ik vanavond uit met een vriendin had zij mijn nu ex ook meegevraagd . Ik ga uiteraard gewoon mee want ik heb er geen problemen mee om hem te zien, maar ik vroeg haar juist mee om hem te vergeten. Nu loopt ze steeds te zeiken van 'je gaat niet hele avond zielig doen he en lopen janken dan ga je maar naar huis' wat vreselijk gemeen kijk dat hij er geen traan om laat kennelijk kan mij niet schelen. Maar ze kunnen niet verwachten dat ik er na 2 dagen alweer overheen ben ben niet van steen. Nja ik ga 'leuk' doen en dan huil ik op de terugweg of morgen wel lekker uit.

Zei is zowat de enige vriendin die ik heb en anders sta ik er compleet alleen voor

Sorry, maar wat een rotwijf

Kan je echt helemaal niks anders verzinnen zodat je niet met hun op stap hoeft, maar ook niet niks zit te doen? Ga wandelen, haal wat lekkers in huis en plof op de bank en huil nu nog even lekker uit, bak voor mijn part een cake. Je kan zat doen. Ik denk niet je avond er met die twee nou zoveel leuker op wordt eigenlijk.. Maar goed, als je toch echt op stap wil, kan je haar dan niet uitleggen dat je die actie van haar niet zo tof vindt? Dat je dat überhaupt moet uitleggen zeg, maar goed.. Dat ze gewoon die uitnodiging intrekt en dat hij lekker met zijn eigen maten op stap gaat.

Bij mij voelt het nu heel apart. We zijn nu een jaar verder en zijn sinds een half jaar als vrienden verder gegaan, nadat we in het eerste halfjaar een aantal keer contact hebben gehad. Hij had na een aantal maand alweer een nieuwe vriendin, en dat kwam hard aan Ik heb niet het idee dat ik nog verliefd op hem ben, maar ik heb zeker nog een zwak voor hem. Begrijp me niet verkeerd, ik geef om hem en wil dat hij gelukkig is, maar ik baal er soms wel van.

Zoals ik al zei, zijn we nu bevriend. Het contact is heel wisselend. Soms praten we een aantal keer per week en soms spreken we elkaar een dikke maand niet (zelfs langer). We hebben elkaar tot nu toe weer drie keer gezien en dit was hartstikke leuk en gezellig, misschien te gezellig. Hij is zijn vriendin hartstikke trouw, en daar ben ik blij om, maar we zijn wel close. We knuffelen, lopen hand in hand etc. Niet verstandig, ik weet het. Ik wil het ook gewoon leuk hebben als vrienden, dus ik ga er heel makkelijk in mee, en voel er op dat moment ook echt niks bij. Pas als hij weer weg is, ga ik erover nadenken en mis ik hem. Verder ga ik op bijna dezelfde manier om met een aantal van zijn vrienden, dus valt het niet op.

Ik voel me wel een sul, eigenlijk. We zijn een jaar verder, kom zeg. Zolang zijn we ook helemaal niet samen geweest. Misschien is het, omdat hij de eerste jongen is geweest voor wie ik echt heel sterke gevoelens had. Dat hij daarom een speciaal plekje in mijn hart heeft. Hij heeft gewoon heel veel voor mij gedaan en mij gesteund. Bah. Dat alles, en het feit dat het nooit is uitgepraat.

Ook ik zat trouwens alweer snel in een nieuwe relatie en dat maakte alles een stuk makkelijker. Misschien had ik daar even mee moeten wachten

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:01 schreef StampertjeX het volgende:
Zou ik vanavond uit met een vriendin had zij mijn nu ex ook meegevraagd . Ik ga uiteraard gewoon mee want ik heb er geen problemen mee om hem te zien, maar ik vroeg haar juist mee om hem te vergeten. Nu loopt ze steeds te zeiken van 'je gaat niet hele avond zielig doen he en lopen janken dan ga je maar naar huis' wat vreselijk gemeen kijk dat hij er geen traan om laat kennelijk kan mij niet schelen. Maar ze kunnen niet verwachten dat ik er na 2 dagen alweer overheen ben ben niet van steen. Nja ik ga 'leuk' doen en dan huil ik op de terugweg of morgen wel lekker uit.

Zei is zowat de enige vriendin die ik heb en anders sta ik er compleet alleen voor

Hoeveel schoppen heb je haar gegeven?

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 19:48 schreef 3-voud het volgende:

[..]

Hoeveel schoppen heb je haar gegeven?

Idd leuke vriendin

[ Bericht 100% gewijzigd door aeque op 23-06-2013 19:33:51 (Trieste mensen die alles door lullen.) ]

Gister het eerst met die vriendin uit gepraat voor we weggingen en ze meende het niet zo. We hebben een heel gezellige avond gehad het eerste halfuur was heel onwennig hij doet zo anders nu zo ken ik hem echt niet. In het café zelf ging hij naar een paar jongens toe en ik bleef bij mijn vriendinnen zitten ( gebeurt anders ook ). Nog wel geknuffeld toen ik naar huis ging, toen zei hij 'ik kom binnenkort wel even langs bij je thuis om afscheid te nemen' dat was voor mij wel van oke en nu is het definitief . Maar ik heb er vrede mee als 'gewone' vriend is hij veel leuker geen verplichtingen meer aan elkaar en geen verwachtingen meer. Dit moest al veel eerder gebeuren maar we durfden beiden niet. Wat ik het meeste missen ga zijn de weekenden bij hem thuis en de sex toch ook wel stiekem . Maar het is beter zo, nog even uitpraten wat we doen met de vakantie. We zitten met 12 man in een vakantiehuisje en ik ben best bereid om van kamer te ruilen, maar als ik mee ga zijn broer 'pest' mij gigantisch al vanaf het begin en nou komt hij waarschijnlijk niet voor mij op. Dus dat is nu mijn grootste probleem

Ik zou je vakantie eigenlijk afzeggen... Dat gaat echt niet lekker lopen, op vakantie met je ex. Ook al zijn er anderen bij en zijn jullie vredig uit elkaar gegaan. Het gaat je heel veel pijn doen en het wordt awkward. Ik heb zelf een half jaar een vriendschap gehad met mijn ex, maar het werkte niet, deed me alleen maar meer pijn. Moet er niet aan denken om met hem op vakantie te gaan, ook al is het een prima gast. Dus bespaar je die pijn en trek je terug in het vakantieplannen idee.

bijna 2 maand verder en het is nog steeds kloten...
Woensdag voor het laatst gezien en weer een en al drama van mijn kant.
Ben nu wel zo ver dat er vanuit mijn kant geen contact meer word gezocht, maar nu gebeurt het andersom.. Vriendelijke maar inhoudsloze berichten krijg ik van haar.

Toen we met elkaar gingen was ze nooit actief op Facebook etc, maar nu ineens veranderd ze zowat elke week haar profiel foto en heeft ze in een maand tijd er 100 nieuwe vrienden bij..
Denk dat ik haar maar (weer) ga verwijderen op facebook, word telkens weer boos als ik iets van haar op mijn timeline zie komen.

Ook is het zo dat als we bij elkaar zijn en haar whatsapp alert gaat ze continu checked terwijl toen wij wat hadden ze boos werd als ik mijn mobiel checkte..

Na een jaar dacht/denk ik nog altijd aan haar, en het hielp niet dat haar naam zo mooi rechts in beeld stond op de Faceboek. Even de touw doorgehakt en haar op alle mogelijke wijze's geblokkeerd uit mijn leven.

Kom ik haar dan tegen met haar nieuwe vriend in de stad. ..

Na een aantal flicks met andere meiden blijf ik toch aan haar denken. Hopelijk maakt dit er een einde aan.

Ik kan eerlijk toegeven dat ik steeds meer anders over haar denk

quote:

Op zondag 23 juni 2013 16:32 schreef StampertjeX het volgende:
Gister het eerst met die vriendin uit gepraat voor we weggingen en ze meende het niet zo. We hebben een heel gezellige avond gehad het eerste halfuur was heel onwennig hij doet zo anders nu zo ken ik hem echt niet. In het café zelf ging hij naar een paar jongens toe en ik bleef bij mijn vriendinnen zitten ( gebeurt anders ook ). Nog wel geknuffeld toen ik naar huis ging, toen zei hij 'ik kom binnenkort wel even langs bij je thuis om afscheid te nemen' dat was voor mij wel van oke en nu is het definitief . Maar ik heb er vrede mee als 'gewone' vriend is hij veel leuker geen verplichtingen meer aan elkaar en geen verwachtingen meer. Dit moest al veel eerder gebeuren maar we durfden beiden niet. Wat ik het meeste missen ga zijn de weekenden bij hem thuis en de sex toch ook wel stiekem . Maar het is beter zo, nog even uitpraten wat we doen met de vakantie. We zitten met 12 man in een vakantiehuisje en ik ben best bereid om van kamer te ruilen, maar als ik mee ga zijn broer 'pest' mij gigantisch al vanaf het begin en nou komt hij waarschijnlijk niet voor mij op. Dus dat is nu mijn grootste probleem

Snap er niks van waarom exen elkaar altijd op blijven zoeken of onder de term "vrienden" omgang met elkaar hebben. Is dat om elkaar de ogen uit te steken wie na de breuk het eerst zijn/haar leventje weer op orde heeft?
Gare zelfkastijding.

Dat komt omdat we dezelfde vrienden hebben denk ik, als we elkaar zouden haten zou ik denk ik als enige overblijven . En als vrienden als het veel fijner zijn we eigenlijk al tijden, vrienden die af en toe sex hebben en iedere weekend samenslapen, meer was het al niet meer niet onder het nom van romantische dates enz. Wat stellen horen te doen enzo. Ik voel ook geen verdrietig of haat meer bij hem eigenlijk voel ik helemaal niks meer, we hebben nog wel ongemakkelijke stiltes onderling maar dat was er ook al. En eerlijk gezegt als de liefde van mijn leven kan ik hem missen maar als een goede vriend niet. We waren beiden amper aan 16 toen we bij elkaar kwamen samen opgegroeid en wijzer geworden allebij elkaars eerst op zoenen na dan, ik vindt het echt niet zo gek dat we uit elkaar gegroeid zijn. In okteber vorig jaar hadden we ook een 'slechte' periode maar toen hadden we afgesproken of we ervoor zouden vechten of stoppen.

Maar toch blijft het knagen ik heb het gevoel alsof we er niet alles voor gedaan hebben, dit voelt zo impulsief

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 04:18 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Tijdje geleden. Hoe is 't nu dan?

Relatie breuk heeft officieel stempel van trauma gekregen. Ook zelf stempel van PTSS gekregen. Over een aantal week EMDR therapie om de zware momenten te herhalen.

Wanneer ik geen herinnering heb aan de triggers ben ik serieus in goede doen en gaat het serieus goed. Ik leef soort van een twee zijdig leven. Dagen waar er geen triggers zijn ben ik echt goed, de dagen dat ze er wel zijn ben ik (helaas) nog steeds enorm zwak. Echt heel zwak.

Ben langzaam dingen in het leven aan het veranderen. Een hoop oude 'vrienden' gaan er uit en probeer de boel echt langzamerhand weer op te bouwen.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 21:07 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Relatie breuk heeft officieel stempel van trauma gekregen. Ook zelf stempel van PTSS gekregen. Over een aantal week EMDR therapie om de zware momenten te herhalen.

Wanneer ik geen herinnering heb aan de triggers ben ik serieus in goede doen en gaat het serieus goed. Ik leef soort van een twee zijdig leven. Dagen waar er geen triggers zijn ben ik echt goed, de dagen dat ze er wel zijn ben ik (helaas) nog steeds enorm zwak. Echt heel zwak.

Ben langzaam dingen in het leven aan het veranderen. Een hoop oude 'vrienden' gaan er uit en probeer de boel echt langzamerhand weer op te bouwen.

Dat zou misschien wel verklaren waarom je er zo'n moeite mee had knopen door te hakken. Ik hoop dat je wat aan de therapie gaat hebben . Sterkte

Nou ik kom mij helaas weer melden hier..

Had een leuke nieuwe vriend dacht ik.. Niet dus. Het verhaal is wel te lezen in mn topic. Wat n klotezooi ik heb nooit geluk

Jij bent die van de wow vriend? Groot gelijk joh, het houdt een keer op...Kijk, boys will be boys en gamen mag best, maar je moet wel prioriteiten stellen waar je ook iets aan hebt..

En dat je nooit geluk hebt is natuurlijk niet waar, duurt alleen even voordat je het vind

Na meer dan drie maanden geen contact meer te hebben gehad met m'n ex loop ik nu tegen een muur aan. Ik mis haar nog steeds, maar ik denk minder aan haar, de paniek/angst is drastisch minder geworden in vergelijking met een maand terug en ik kijk anders tegen de relatie aan. Het was mooi, maar het werkte niet op een of andere manier. Waar haat en woede en veel verdriet eerst mijn gedachten over de relatie domineerden is er nu acceptatie en rust voor in de plaats gekomen.

Het neemt echter nog niet het feit weg dat ik haar nog erg mis, als persoon. Hoewel ik hoor dat ze sterk veranderd is ben ik toch nog benieuwd hoe het haar vergaat op dit moment. Het zit me behoorlijk dwars en de drang om contact met haar op te nemen groeit elke dag. Toch moet ik de verleiding weerstaan om het te doen. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet.

Misschien dat jullie mij wat advies kunnen bieden om een beetje uit die sleur te komen. Ik ben gewoon bang dat ik nog te lang die drang blijf houden tot ik er gek van word. In de voorbije maanden heb ik al veel nieuwe en oude hobby's weer opgepakt en ben ik actiever bezig met fysieke inspanning. Het gaat veel en veel beter dan eerst, en ben blij dat ik dat zelf ook merk.

Zojuist met m'n ex gezoend, een goed gesprek gehad met beide te veel alcohol op. Op dit moment wil ik mezelf afschieten, ik was zo goed bezig, contact verbroken en dan ben ik zo stom om überhaupt met m te praten.. We zagen elkaar, het is nog hetzelfde tussen ons als vroeger, zo fijn en vertrouwd. Volgende week zouden we 4 jaar samen zijn. Ik mis hem.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 00:38 schreef sporu het volgende:
Na meer dan drie maanden geen contact meer te hebben gehad met m'n ex loop ik nu tegen een muur aan. Ik mis haar nog steeds, maar ik denk minder aan haar, de paniek/angst is drastisch minder geworden in vergelijking met een maand terug en ik kijk anders tegen de relatie aan. Het was mooi, maar het werkte niet op een of andere manier. Waar haat en woede en veel verdriet eerst mijn gedachten over de relatie domineerden is er nu acceptatie en rust voor in de plaats gekomen.

Het neemt echter nog niet het feit weg dat ik haar nog erg mis, als persoon. Hoewel ik hoor dat ze sterk veranderd is ben ik toch nog benieuwd hoe het haar vergaat op dit moment. Het zit me behoorlijk dwars en de drang om contact met haar op te nemen groeit elke dag. Toch moet ik de verleiding weerstaan om het te doen. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet.

Misschien dat jullie mij wat advies kunnen bieden om een beetje uit die sleur te komen. Ik ben gewoon bang dat ik nog te lang die drang blijf houden tot ik er gek van word. In de voorbije maanden heb ik al veel nieuwe en oude hobby's weer opgepakt en ben ik actiever bezig met fysieke inspanning. Het gaat veel en veel beter dan eerst, en ben blij dat ik dat zelf ook merk.

Zit momenteel in dezelfde fase (na zes maanden). Het ging een tijd prima, maar uit het niets kwam opeens die boosheid en teleurstelling weer terug. Ik heb ruim drie maanden bewust geen contact meer met haar en weet ook niet waar ze nu mee bezig is, maar het is precies wat je zegt: die drang om contact op te nemen groeit elke dag door het gemis. Ik denk dat je bezighouden met andere dingen uiteindelijk toch het beste helpt, al merk ik dat op het moment dat er even niets gebeurt het gevoel toch weer terugkomt.

De tijd zou het moeten helpen, maar het mag van mij allemaal wel wat sneller gaan