Verslag van de TT-meet in Assen.
Datum: 28 & 29 juni 2013.
Plaats: Assen.
Met de zon in mijn hoofd en mijn bagage in een rugzakje stapte ik vol goede moed op mijn motor ("Die grijze Honda" zoals een der meeters scherp zou opmerken later) om de rit naar Assen te ondernemen. Eerst even benzine in de tank en toen kon de rit eindelijk echt gaan beginnen. Helaas bleef de zon ook enkel in mijn hoofd zitten want onderweg heb ik meerdere buien gehad waar een doorsnee monsoen jaloers op zou zijn. Dit mocht de pret echter niet drukken (het zicht echter wel) en ik liet me hier niet door tegen houden en gaf verkwistend gas om op tijd in Assen te kunnen zijn.
Hoe dichter ik bij Assen kwam, hoe meer gemotoriseerde tweewielers ik zag. Onderweg had ik er al een paar gezien maar zoals ik al vermoedde werden het er steeds meer. Onze vrienden in het blauw namen aan dat ik ook op de "camping" moest zijn dus werd ik daar heen gedirigeerd.
En toen begon het snuiven van de cultuur al.
Rijdend achter een tweetal auto's en een verdwaalde motorrijder nam ik het kampement eens goed in me op en ik kon een glimlach niet onderdrukken. Het was gewoonweg prachtig om te zien. Het zicht van snel opgezette tenten, kampstoeltjes en de geur van bier en uitlaatgassen zorgden voor een heerlijk gevoel. En ik drink geeneens bier dus dat wil wat zeggen. De sfeer zat er al goed in en er werd al luid gefeest en gejubeld.
En natuurlijk af en toe het geluid van een motor waarvan het gas eens goed open ging. Het is de TT immers.
Helaas duurde het niet lang voordat ik van het kampeerterrein afreed en mijn navigatie me nu goed richting eefje801's huis stuurde. Ik parkeerde mijn motor en ging eens op zoek naar het huis. Ineens hoorde ik een stem mijn naam roepen. Nu hoor ik dat wel vaker, maar ik zag in het geheel niemand. Terwijl ik terugliep en met mezelf in discussie was of het niet eens tijd werd een psycholoog te bellen, kwam eefje801 al aanlopen. We begroetten elkaar vriendelijk en ze bracht me naar haar appartement. En terwijl ze de deur opendeed schoot meteen een van haar katten de straat op, op zoek naar avontuur.
Er werd bijgepraat en wat er zoal gepland was voor de rest van de dag en avond. eefje801 zou later Wolken oppikken van het station (wat zowat door het huis liep), maar eerst zou RedFever007 arriveren. Terwijl ik me verwonderde over de techniek die ook in Assen bekend was, liet ze hem binnen en was het ook weer een feest van herkenning sinds de Groningen-meet.
Terwijl RedFever007 en ik aan het bijpraten waren ging eefje801 naar het station om Wolken op te halen. Het duurde dan ook niet lang voor we met zijn vieren in het knusse appartement zaten en het steeds gezelliger werd. En die gezelligheid bereikte zijn piek toen er een BF-er (Bekende Fokster) aanbelde en het gezelschap in de eerste instantie compleet was. Er werd veel gekletst en er kwamen veel revelaties naar boven. Zo is Wolken makkelijk in te palmen door twee lieve woordjes bijvoorbeeld.
Er werd gezorgd voor eten en het werd hoe langer hoe gezelliger. Tussendoor werd het geronk van motoren hoorbaar en besloten we eerst naar de Nightride te gaan. Toen eefje801 vertelde dat je je daarvoor kon opgeven beloofde ik de volgende keer mee te doen, op voorwaarde dat er spandoeken met mijn naam te zien waren.
Aangekomen op de locatie (afgezet met hekken), wachtten we in spanning op de aankomende stoet van motorrijders. En het duurde dan ook niet lang voordat ze aankwamen rijden. De geur van benzine en uitlaatgassen vulde de straten, en onder getoeter en af en toe een draai aan het gas reden ze ons allen voorbij. Het was een mooi spektakel om eens te zien en er kwamen veel verschillende tweewielers voorbij. En omdat het zo indrukwekkend was, deden ze niet veel later het kunstje nog eens over, maar nu leken het er veel meer dan voorheen.
Hier besliste Andromache (ja, dat was de BF-er zoals nu ongetwijfeld duidelijk zal zijn) terplekke dat ze haar motorrijbewijs zou gaan halen.
Na het spektakel begaven we ons richting het centrum waar het festival qua muziek al aan de gang was. Volgens de planning trad er een band op, maar zover ik kon zien wist niemand wie het eigenlijk waren. En uiteindelijk wist de band het zelf ook niet. Uiteindelijk zijn we richting de kermis gelopen die op dat moment ook aan de gang was, om te kijken wat voor vertier we daar konden treffen.
Helaas besloten ze boven ons de kranen open te draaien, want de regen begon en het is ook niet meer opgehouden. Om de woorden van RedFever007 te gebruiken: "Het was een domper op de avond".
Terwijl we richting de kermis liepen, kwamen we langs een steile wand waarin een groepje aan stunts deed. Uiteindelijk besloten RedFever007 en ikzelf eens te gaan kijken wat voor spektakelstukken ze opvoerden. En spektakel was het zeker. Er werd flink door de ton gereden en ze kwamen nog vrij hoog ook. Een "gelukkige" uit het publiek mocht voorop en deed dat met frisse tegenzin en getemperd enthousiasme. Na het optreden gaven we ze nog een kleine donatie en liepen we richting de kermis waar de anderen zouden zijn.
En hier wachtte ons een verrassing. Nouja, wij wisten het al maar jullie lezers nog niet.
Spezza had zich bij de groep gevoegd.
Nu wacht ik even totdat de schok is ingedaald.
Er werd kennis gemaakt en onder de regen liepen we het kermisterrein op waar de geur van vis, friet en suikerspinnen ons al tegemoet kwamen. We zagen een octopus-attractie genaamd Copacobana en Andromache stond al meteen in de rij om een kaartje te kopen. Heerschap als ik was ging ik met haar mee terwijl de rest achterbleef om te blijven praten en regendruppels te ontwijken. Wat dat betreft hadden ze het beter als wij.
De attractie maakte zijn laatste ronde en we stapten in een gondel. Ik was vergeten hoe klein die krengen waren voor iemand van mijn lengte, en RedFever007 deed er inderdaad verstandig aan niet mee in te stappen want dat had bijna niet gepast. Na een hoop getease (van de attractie mensen) ging de rit eindelijk van start.
En ik wist meteen weer waarom ik er tegenop zag om in zo'n attractie te stappen.
Behalve dat Andromache mijn rechterarm zowat blauw kneep en ik niet meer wist hoe mijn inwendige organen nu gerangschikt waren, was het wel een leuke doch lange ervaring. Je kan zo hard schreeuwen als je wilt, niemand kijkt je erop aan en wonder boven wonder hadden we onze stem nog. We stapten uit en voegden ons bij de rest en ik voelde hij mijn ingewanden weer hun eigen plaats innamen.
We togen richting het spookhuis en hier zagen Wolken en RedFever007 wel een leuke uitdaging in. Althans, dat had het moeten zijn want je hoefde maar met je ogen te knipperen of ze kwamen alweer door de uitgang terug naar buiten. Niet echt voor herhaling vatbaar kon ik opmerken aan hun reacties.
De regen bleek nog steeds een behoorlijke doorn in het oog (en in de nek) en we besloten om toen eerst wat te gaan eten voordat we een kroeg ingingen. Na een broodje beenham gegeten te hebben, en de anderen ook de inwendige mens versterkt hadden gingen we een biologische kroeg binnen waar we even lekker konden opdrogen en waar we elkaar ook konden verstaan.
Al zei Wolken niet zo heel veel, die vond haar telefoon een stuk interessanter.
Onder het genot van een warme drank (in de fokking zomer notabene, waar gaat het heen met de wereld!) droogden we al lekker op en bemerkte ik dat mijn chocolademelk zichzelf had onder gescheten om een of andere vage reden. Smaakte overigens prima, dus dat was al geen probleem.
Na een dik half uur gingen we naar buiten en besloten we terug te gaan naar eefje801's appartement, en halverwege namen Andromache en RedFever007 afscheid van ons. Terwijl zij richting hun vervoer gingen, begaven wij ons, onder de immer vallende regen, terug naar het appartement.
Een verademing toen we eindelijk binnen waren, en konden we goed opdrogen. Mijn camera was gelukkig nog droog, dus geen schade gelukkig. Er werd nog wat over poesjes gepraat voordat Spezza afscheid van ons nam en wij ons opmaakten voor de nacht die inmiddels al lang en breed begonnen was. Er werden matrassen tevoorschijn gehaald en het duurde dan ook niet lang voordat we allemaal in een bed of op een matras lagen. Wolken kreeg van mij nog wat oordopjes, en toen ik mijn ogen open deed was het al weer morgen.
Wolken was als een volleerd Ninja al weg en noch ik, noch eefje801 hadden er wat van gemerkt. Het was bijna 12 uur en ik besloot, voor een enkele keer, de gastvrouw te wekken in plaats van andersom. Niet veel later was er een klein ontbijtje geregeld, en besloten we nog even met zijn tweeën de stad in te gaan. Er werd namelijk gesproken over een goede döner-zaak waar ik wel nieuwsgierig naar was.
Het centrum maakte een vrij rustige indruk en natuurlijk waren er her en der nog genoeg motoren te zien. We aten ons broodje op en het was inmiddels goed in de middag dat ik besloot ook naar huis te keren. Ik kleedde me om en haalde de motor van zijn plaats, en na een afscheid en korte tankpauze begon ik ook aan mijn rit naar huis.
Onderweg stonden er langs de kant van de snelweg, en op de bruggen er overheen, talloze mensen te kijken naar de motoren die met mij Assen verlieten. Toch leuk als je met 130+ rijd en je dan even zwaait naar de mensen. Erg gemoedelijke sfeer wat een glimlach op mijn gezicht deed verschijnen.
De rit huiswaarts verliep zonder problemen (sans een uitgebrande auto waar de brandweer aan te pas moest komen) en na een rit van dik 2 uur was ik weer in het zuiden aangekomen. Ik las al snel dat iedereen goed was aangekomen en dat het zeker gezellig was geweest.
Wederom was dit weer een meet waarin de gezelligheid de boventoon voerde en waar in toch weer een nieuw gezicht heb mogen ontmoeten. Ik heb me dan ook erg vermaakt en volgend jaar nemen we het circuit erbij en doe ik mee aan de Nightride.
Ik hoop jullie allen weer een keer te zien, en tot de volgende meet!
"They are rage. Brutal, without mercy. But you.... You will be worse. Rip and tear, until it is done!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"