Verslag van de meet in Enschede.
Datum: 8 juni 2013.
Plaats: Enschede (natuurlijk).
Na nummers uit te hebben gewisseld voor het verdere vervoer in Enschede, begaf ik mij rond half 1 naar mijn auto om aan de lange reis te gaan beginnen! De zon scheen, het was niet al te warm (nog niet) en ik wist zeker dat niets deze dag zou kunnen verpesten. Vol goede moed stelde ik de navigatie in en ging op weg om weer eens nieuwe mensen te ontmoeten! De rit verliep zonder problemen, en er zou voldoende parkeerplek zijn bij het stadion.
Althans, dat was de bedoeling.
Ik werd begroet door een concert van luid claxonnerende vrachtwagens en ik wist al meteen hoe laat het was (kwart voor 3 maar dat terzijde). Een groep mensen met het syndroom van Down mochten ook eens naar buiten dus het was weer stervensdruk. 1 der verkeersregelaars kwam naar me toe en al snel merkte ik twee dingen: als je zo ver van huis bent is er toch een zekere taalbarrière want ik kon er niks van verstaan, en hij had volgens mij een hekel aan Brabanders want ik mocht het terrein niet op.
Je zou er bijna een topic over willen openen.
Enfin, ik ging op zoek naar een andere parkeerplaats en tot mijn groot genoegen vond ik deze vrij snel. Ik parkeerde en na alles opgeborgen te hebben liep ik terug naar het station. Onderweg sms'te ik even naar de taxi die mij en enkele anderen zou komen ophalen.
Ik zag twee mensen staan, mannelijk en vrouwelijk. Ik wilde eromheen lopen totdat ik de vrouwelijke hoorde zeggen dat ze het nummer van een der meeters had. Dus ik maakte meteen kennis met een roze dwerg (die niet eens zo'n monster bleek te zijn) en (eigenlijk meer her-kennis) met een blinde wachter. Het wachten was op onze taxi die ook niet lang op zich liet wachten, en ontmoetten wij een zwartharige indo met een BMW.
De rit was gezellig en ik kreeg nog een telefoontje van een der meeters. Er werd verteld dat zij vast de stad in gingen en wij een parkeerplaats konden zoeken. Dan zouden wij de naam van het café krijgen. Zo gezegd, zo gedaan en onze chauffeur vond dan ook snel een parkeerplaats.
Na ons door verschillende zwervers heen geworsteld te hebben die bleven klagen over het weer en een lege portemonnee en droge lever, liepen we het centrum in. En op hetzelfde moment dat ik een sms kreeg met de tekst waar ze zaten begon een groep uitbundig naar ons te zwaaien vanaf het terras. De groep was compleet en we maakten kennis met een wijze man, een kleine muis, een biljartkeu, een zwarte kat met skydive ambities, een mystieke persoon en Piles. Er werd besteld (oftewel, de vlag ging omhoog) en de gesprekken begonnen.
Ik nestelde mij tussen de mystieke man en de kleine muis, en begon de laatste eens uit te hore… ik bedoel vriendelijk te vragen wat ze precies deed. Toen ik hoorde dat ze iets deed met ecologische wetenschappen op een sociaal vlak dacht ik eerst dat ze de kant van prinses Irene uitging maar dat bleek gelukkig niet het geval. Je weet maar nooit inmiddels. Daarnaast vroeg ik nog aan onze zwarte kater of hij het niet te warm had of bang was voor een kleurtje waardoor ik meteen mijn excuses aanbood voor de misplaatste grap. Gelukkig kon hij erom lachen anders zat ik dit nu niet te tikken.
Zoals bij elke meet gebruikelijk is moest er weer een stoelendans gedaan worden en is er ook weer veel van plaats gewisseld. Er werd over van alles gepraat maar zoals wel vaker het geval is op een druk terras kan je elkaar dan amper verstaan. Er werd gepraat over oude auto's, skydiven, wie de enige roker was, de mix die de wijze man bij zich had, en nog veel meer dingen die dus niet al te goed te verstaan waren. Zelfs de obers hadden er last van: het herhaaldelijk vragen van het naar beneden doen van het zonnescherm is maar 1x gebeurd.
Helaas namen we al weer afscheid van onze langharige indo taxichauffeur, daar hij andere verplichtingen had.
De suggestie werd gedaan om ergens te gaan eten. Onze vrouwelijke biljartkeu wist nog wel een leuk restaurant waar we naartoe konden gaan. Er werd gebeld voor een reservering en al snel waren we op weg.
Naar de pinautomaat.
Van sommige meeters (mijzelf inbegrepen) was de portemonnee vrij leeg en moest dus aangevuld worden. Gelukkig was de pinautomaat niet ver en het restaurant ook niet. We zetelden ons op de gereserveerde plaatsen en werden meteen vriendelijk begroet door de serveerster die ons niveau wel kon waarderen. Er werd lachend drinken besteld en gekeken wat men wilde eten.
Al moesten we wel telkens wachten op iemand die in al zijn wijsheid niet wist wat hij wilde drinken en eten.
De gesprekken vervolgden en er heerste, zoals altijd, een heel gezellige sfeer. Zelfs de met regelmaat voorbij snorrende scooters en kleine kinderen konden de pret niet drukken. Hilarisch werd het toen we het eten gingen bestellen, want de meesten wilden hun steak RAWR of Medium-RAWR. En onze keu wilden nog een glaasje "Wfser". Geen idee wat dat was, maar het leek op water.
Het eten smaakte heerlijk en er werd weer vrolijk gepraat met elkaar over allerhande onderwerpen en uiteraard werden er weer de nodige grappen gemaakt, al dan niet met de serveerster soms als mikpunt. Schijnbaar hebben de wijze en de mystieke zelfs het nummer van de serveerster weten te bemachtigen maar dat weet ik niet zeker. Ze verdwenen vaak in het restaurant en op een meet is alles mogelijk heb ik inmiddels gemerkt.
Na het eten en afrekenen namen we op gepaste wijze afscheid van het establishment en de serveerster die ons nog een goede reis wenste terug naar huis. Maar we gingen nog niet naar huis, er moest eerst een ijsje genuttigd worden bij een der beste ijssalons van Nederland. Onderweg heb ikzelf nog even met Piles gepraat over zijn motorrijlessen en bij deze wens ik hem nog alle succes toe met het behalen van dat felbegeerde pasje.
Aangekomen bij de ijssalon verbaasde me het wel dat het niet zo druk was, dus de bestellingen waren snel geplaatst en werden met smaak geconsumeerd. Er werd een andere groep gespot en de wijze man vond het een goed plan om even te gaan socializen. Het duurde dan ook niet lang voordat anderen zich bij hem voegden, dit tot groot (on-)genoegen van de andere groep. Volgens mij waren ze ook snel weer verdwenen. Ik vermoed om er een topic over te openen.
Het ijsje smaakte goed en na een afscheidswoord van de wijze man werd er besloten om een einde aan de meet te maken. Ikzelf had nog een aardige rit voor de boeg en anderen hadden hetzelfde met de trein. Even leek het erop dat ik, de roze dwerg en de blinde wachter ook met de trein moesten maar onze langharige indo kwam nog even terug voor een kleine cameo en een rit terug naar het stadion.
We begaven ons naar het station en al snel zagen we de groene BMW staan. Het moment van afscheid was aangebroken en na iedereen een goede reis gewenst te hebben stapten we in om te vertrekken. Er werd even een omweg gemaakt want de Down-dag was nog niet geheel voorbij. Aangekomen bij de auto van de blinde wachter stapten hij en de roze dwerg uit en werd er nog een laatste maal afscheid genomen voordat de BMW met piepende banden richting mijn auto reed.
Ik werd netjes voor de deur van mijn auto afgezet en constateerde geen schade of wat dan ook. Ik stelde de boel in en vertrok naar huis, met een gevoel van voldoening in mijn lichaam. Wederom was de meet weer erg geslaagd en hebben wij ons allen goed vermaakt. En ik heb weer een stel nieuwe gezichten mogen ontmoeten wat natuurlijk altijd goed is.
Ik hoop jullie allen weer een keer te zien!
Oh, en voor ik het vergeet:
De wijze man: Weissman.
De mystieke man: Mystikvm.
De roze dwerg: Pinkdwarf.
De blinde wachter: Blind_Guardian.
De skydivende zwarte kat: sylvesterrr.
De langharige indo (mét groene BMW) : Lucas321.
De kleine muis: ieniminimuis.
De biljartkeu: Cue_.
Piles als zichzelf.
Tot de volgende meet allen!
"They are rage. Brutal, without mercy. But you.... You will be worse. Rip and tear, until it is done!"
"Omae wa mou shindeiru."
"All we know is... he's called The Stig!"