Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #130

quote:

Op donderdag 6 juni 2013 19:40 schreef Gaddle het volgende:

[..]

Ja Alsin dat wij niet weten van wie het afkomstig is. Dus geen familie of vrienden.

Dan kun je bij veel ziekenhuizen wel terecht hier in Nederland. Dat ze hier niet aan niet anonieme zaaddonorschap doen houd in dat de donor zich moet inschrijven bij de donorbank. Het kind kan dan, als het ingelicht is door de ouders, hoeft natuurlijk niet maar heeft wel de voorkeur, er voor kiezen om later eventueel contact op te nemen met de donor. De donor is dan niets verplicht en kan er voor kiezen om dan niet te reageren of om, heel grof, de deur weer voor de neus van het kind dicht te gooien. Mocht je specifieke vragen hebben mag je ze mij hier of in een pm wel vragen op heel veel dingen kan ik je antwoord geven en anders kan ik je misschien, als je wilt, in contact brengen met mijn oude buurmeisje.


Edit: hier kun je ziekenhuizen vinden die aan KID doen, is wel een lijst van 2 jaar oud maar mocht de info niet kloppen dan kom je er snel genoeg achter op de site van het ziekenhuis.. http://www.kidinformatie.com/ferticentra.html

En nog een edit: de site van Freya heeft mij trouwens ook een heel eind op weg geholpen. Zij hebben ook een mailinglijst van mensen die aan KID doen. Misschien kun en wil je je daar ook inschrijven. Zij kunnen je voorzien van ontzettend informatie maar dan als patiënt zijnde.

ik hoop niet dat het zo lang duurt. aangezien we al weer zo'n tijd er mee bezig zijn.
Daarom dachten we dat het buitenland misschien een idee is vanwege dat het wat sneller kan gaan.

Freya is een site vol informatie. maar ik vind het zo onoverzichtelijk als de pest.

quote:

Op woensdag 5 juni 2013 11:28 schreef Hobbesje het volgende:
Snoenk: wij hebben een ampullenbreker gekregen dit keer (omdat de menopur ook zelf moet worden klaargemaakt). Daar heb je wegwepdingen van en herbruikbare. Vraag er maar eens naar! Daarmee kan je ze zeker weten wel goed open krijgen (zonder dat je er bang voor moet zijn dat je je vingers open hebt liggen - dan durf je meteen ook beter).

Ja die had ik ook gekregen, zo een plastic dingetje toch? Die is herbruikbaar. Heb jij ervaring met die wegwerpdingen? Want met dat tuitje ging het ook niet echt.
Was gewoon bang om die hele ampul te breken. Zat al te hannesen boven een glas enzo. Ben blij dat de rest al klaargemaakt is, of dat ik gewoon moet opzuigen.

Ja het is wel verdrietig. Maar als wat wilt moet je wel verder proberen te gaan.
Mijn man vind het heel moeilijk. Hij dacht dat hij me gefaald had en dat hij nu niet man genoeg is.
Ik vind dat natuurlijk helemaal niet.

We hebben gelukkig nog andere mogelijkheden om ouders te worden.
Verder hebben we de opties al besproken voordat hij tese heeft gehad.
Zeker achteraf gezien ben ik blij dat we dat wel gedaan hebben.
En nu gaan we vol goede moed aan dit project aan de slag.

Bij ons dreigt het nu helaas ook mis te gaan. Mijn vrouw was gisteren, na 3 jaar, 11 weken zwanger. We hadden zondag nog een superfijn gesprek gehad bij de verloskundige en daar hadden we nog afgesloten met de tekst "het lijkt wel echt goed te zitten, want je hebt geen last van buikpijn of bloedverlies etc".
De volgende dag kwam ze echter 's ochtends bij het naar de wc gaan achter dat ze bloedverlies had. Niet veel, wat rozig en flink vermengd met de afscheiding die ze al had, maar wel even schrikken. Dus de verloskundige gebeld en die zei dat het waarschijnlijk een vaatje in de baarmoedermond was wat was gesprongen; kan gebeuren. We hadden voor de zekerheid de gynaecoloog ook nog gecontacteerd, maar die was er pas om 10.00 (en zo rond 11.00 zijn we teruggebeld) en die zei ook dat als het niet erger werd het op zich geen probleem was. De afscheiding zou bruin moeten worden als teken dat het was gestold en dat zou het goed zijn.

Toch niet helemaal gerust gesteld nogmaals de VK gebeld en die nodigde ons uit voor een echo, gewoon om gerust te stellen. Daar aangekomen kon ze helaas niets zien op de echo. Nu is mijn vrouw aan de zwaardere kant, de echo machine was ook niet een van de jongste en zelfs was niet een echte echoscopiste dus daar werd het op geschoven dat ze niets zag. Maar, geen nood, ze zou het ziekenhuis in Breda bellen want die hadden daar zelfs speciale echo-apparaten voor. Prima, uitstekend geregeld. Enigszins gerustgesteld gingen we naar huis, want in de tussentijd was de afscheiding zoals voorspeld ook bruiner geworden en werd het stukken minder.

De volgende echo later die dag was een drama. De echoscopist in kwestie was niet bepaald tactisch en wilde een inwendige echo, maar dat is helaas bij mijn vrouw echt geen optie. Ze heeft nu bekkenbodemtherapie en andere therapieën gehad om dat enigszins te ondergaan en alhoewel ze daar het afgelopen jaar enorme vorderingen in heeft gemaakt, is het nog steeds een behoorlijk traumatische ervaring voor haar. Dat had de VK ook op het briefje geschreven wat we aan de echo-dame hadden gegeven, maar die zat gewoon lekker door te drammen dat ze een inwendige echo wilde doen want uitwendig kon ze niet zo veel zien. Aan het einde van het liedje heeft ze gekeken naar de vruchtzak die ongeveer de grootte had van een zwangerschap van 7 weken, kon ze geen hartje zien en was er ook geen doorbloeding te ontdekken. We werden weggestuurd met de mededeling dat ze het niet kon zien, maar ze verwachtte wel een "lief klein boefje" te zien (alsof we om een pretecho gingen ). Behoorlijk boos (ik dan) naar huis, ondertussen weer contact met de VK en afwachten. Later die avond werden we gebeld dat de kans wel heel erg groot was dat het foute boel was.

Vanmorgen hebben we bloed laten prikken om HCG te meten en misschien dat we dat vrijdag nog een keer moeten doen om te kijken of er een daling in zit.

Wat dan wel weer apart is dat het bloedverlies is gestopt, er geen krampen of andere tekenen van een naderende miskraam zijn, dus we zitten in behoorlijke onzekerheid hierover.

Ik snap dat je je verhaal kwijt wilt, maar het hoort niet echt in dit topic. Dit topic is bedoelt voor mensen die met hulp van de medische molen(IVF/IUI, ICSI, etc) proberen zwanger te worden.

Dan heb ik het verkeerd begrepen. Het heet m.i. "als zwanger worden/blijven niet vanzelf gaat". Maargoed, als een modje het wil verplaatsen naar een andere plek: prima. Ik wou even m'n ei kwijt.

@userpia het lijkt het eerder op dat je verhaal kwijt kan in dit topic OUD / Zwanger... en dan gaat het mis #16 daar zitten men vooral als het mis gaat.

Heel veel sterkte!!

Meiden ik reageer straks uitgebreider op jullie, heb heel wat gemist ondertussen. Alvast een dikke knuf voor jullie allemaal 😘

Even een kleine edit
@userpia ik dacht misschien dat het andere topic je wat meer gelijkgestemden zou geven, mensen die zelf ervaringen hebben met miskramen.

Je bent hier zeker van harte welkom.
Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie gauw meer duidelijkheid krijgen

[ Bericht 27% gewijzigd door droomvrouwtje op 12-06-2013 11:26:44 ]

quote:

Op zaterdag 8 juni 2013 10:13 schreef Gaddle het volgende:
Mijn man vind het heel moeilijk. Hij dacht dat hij me gefaald had en dat hij nu niet man genoeg is.

Bekend verhaal al moet ik zeggen dat het nu beter gaat. Heel af en toe met vlagen komt het nog op zetten maar gelukkig niet meer zo sterk als in het begin.

Nog even terug komend op je opmerking dat je niet zo lang wilt wachten. Hou er rekening mee dat je een paar maand verder bent voor je een terugplaatsing gaat krijgen. Eerst krijg je een intake, dan gesprekken met een psycholoog cq medisch maatschappelijk werkster. Dan gaan ze kijken of er in je natuurlijke cyclus woRd teruggeplaatst of niet. Als het goed is, ik wel maar ik ga natuurlijk voor een eiceldonor, krijg je dan een maand of 2 medicatie om de opbouw van het baarmoederslijm optimaal te krijgen en intussen gaan ze op zoek naar een donor. Wat de donor betreft heb je geen keus, zij gaan op zoek naar een donor die zoveel mogelijk de uiterlijke kenmerken van je man heeft.

Hoe gaat het met de overige dames, al enig uitzicht op een evt. punctie?

Nog geen uitzicht op een punctie hier. Morgen (eindelijk) beginnen met stimuleren. Ik heb nu van de decapeptyl al flink last van mijn darmen.... ik hoop dat dat minder wordt als er wat bijkomt. En dan volgende week voor echo.
Ik schrijf wel eindelijk. Maar het gaat toch best snel nu. Ik moet er nog echt bij stilstaan dat ik moet prikken en dat ik morgen er al weer wat bij mag/moet doen. Nu maar hopen dat ik goed reageer op de hormonen (met een paar jaar extra op de teller en met weer wat extra kilootjes erbij).

Gaddle wat verdrietig dat het niet helemaal zelf kan gaan lukken. Sterkte/succes met het verdere traject.

Usurpia: dit hoor idd in als het misgaat en niet hier. Net van de week dacht ik nog dat het daar gelukkig al een hele tijd stil is.... sterkte met de onzekerheid.

Hobbes, ik mag ook morgen beginnen met een stimulatiespuitje erbij.
Zullen we een wedstrijdje doen wie het eerst voor de punctie mag.. jij hebt al op me ingelopen.

DV hoe is het met je?

Usurpia sterkte! Slopend die onzekerheid. Helaas weet ik er zelf alles van.

Nikki: weet niet of een wedstrijdje verstandig is... (voor jou dan ). Vorige keer schrokken ze nogal bij de eerste echo (heel veel grote en heel veel kleinere follikels) en toen was het meteen bloedprikken of het nog wel goed ging en 's avonds meteen de pregnyl en een afspraak voor punctie. Dit keer hoop ik 2 of 3 keer voor een echo te mogen gaan. Heb minder hormonen gevraagd en een eerdere echo. Maar ik wil de uitdaging wel aangaan hoor .

Haha ohhh dan is het verstandiger als ik nu maar alvast afhaak.
Ik moet dinsdag weer een echo.

Ontlurk... toitoitoi Nikki

Thx Cathmar!

Hier gaat het ook goed, zaterdag start ik met de volgende spuit dus ik hobbel rustig achter jullie aan dames.

quote:

Op dinsdag 11 juni 2013 15:40 schreef Nanuke het volgende:
Ik snap dat je je verhaal kwijt wilt, maar het hoort niet echt in dit topic. Dit topic is bedoelt voor mensen die met hulp van de medische molen(IVF/IUI, ICSI, etc) proberen zwanger te worden.

En ook ooit voor mensen die meerdere (vroege) miskramen kregen. Voor iedereen voor wie zwanger worden én blijven dus niet zo makkelijk gaat.

Maar idd denk ik dat het verhaal van userpia idd beter in het miskraam-topic past.

quote:

Op woensdag 12 juni 2013 06:59 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

En ook ooit voor mensen die meerdere (vroege) miskramen kregen. Voor iedereen voor wie zwanger worden én blijven dus niet zo makkelijk gaat.

Maar idd denk ik dat het verhaal van userpia idd beter in het miskraam-topic past.

Oh, mja, dat wist ik eigenlijk niet zo. Wel dat het in de topictitel staat, maar heb er nooit echt zo bij stil gestaan. In dat geval sorry voor UserPia, ik ken jullie achtergrond ook niet dus ik heb denk een beetje voor mijn beurt gesproken.

Bedankt voor alle nuttige en lieve berichten. Hier gaat het weer een stuk beter.
We hebben wat onderzoek gedaan naar kid in het buitenland. Wat de voordelen zijn en de nadelen.
En het verbaast me te zeggen dat er toch nog zoveel nadelen zijn van het buitenland.

Zo even uitgebreid posten. Zit nu op de laptop dus kan even fatsoenlijk teruglezen en reageren.. Dus dat gaan we maar eens doen.

Frummel hoe is het nu bij julie??

Chanty dezelfde vraag maar, hoe gaat het bij jullie??

Snoenk wat fijn dat jullie toch gewoon ivf kunnen gaan doen

Babbel, ik had gelezen dat je zwanger bent, gefeliciteerd spannend

Dobbey jullie kunnen al weer gaan aftellen voor de volgende afspraak

Hobbesje, nikki en poezebeest hoe gaat het spuiten? Jullie gaan ongeveer gelijk op toch??

Gaddle wat een spannend en heftig traject gaan jullie in zeg. Ik zag al goede tips van ziekenhuizen voorbij komen die aan zaad/eicel donatie doen. Ik hoop dat je een ziekenhuis vind waar je fijn en prettig bij kan voelen en je snel kunnen helpen.

Hier weinig te melden. Sta weer stijf van hormonen en het is mijn tijd gewoon uitzitten. Ik probeer maar zoveel mogelijk te genieten van leuke dingen enzo. Dan gaat de tijd ook veel sneller dan dat ik ga zitten sippen