Schizofrenie #10

quote:

Op vrijdag 26 april 2013 19:16 schreef Gewas het volgende:
Ik hou van jullie allemaal.

_{Ik ga straks lekkere visjes eten.}

Hoe was de vis?
Ik heb wel weer eens trek in een makreeltje.

quote:

Op zaterdag 27 april 2013 17:54 schreef Gewas het volgende:

[..]

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Atlantis?

quote:

Op zaterdag 27 april 2013 17:54 schreef Gewas het volgende:

[..]

Hey Messina

De vis was heerlijk. 2 lekkerbekjes op (en vandaag nog 1 want er was er een over).

Ik hou heel erg van vis.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nu heb ik ook trek
Wat doe je met me?!

Jaaaaaaaaa, VOLENDAM FOR LIFE.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Jongen, we komen toch uit hetzelfde dorrup

quote:

Op zaterdag 27 april 2013 17:43 schreef Messina het volgende:

[..]

Ik voel mezelf verplicht om Devin Townsend aan je voor te stellen

THE DEVIN TOWNSEND PROJECT - Juular (OFFICIAL VIDEO)

Minder schreeuwerig though. Dat is me iets te gortig

Minder schreeuwerig indeed. Maar ik vind wel dat zijn stem wat nadrukkelijker hoorbaar mag zijn.

Ik heb helemaal niets aan het monarchistische gebeuren gedaan. Eigenlijk heb ik helemaal niets nuttigs gedaan. Maar ook geen (weinig) last van de stemmen gehad dus dat was wel positief. Misschien kan ik, als het zo doorgaat, voor het eerst in tijden weer eens een boek oppakken.

Gelukkig had ik maandagavond een pizza gekocht want ik had er geen rekening mee gehouden dat de winkels gisteren dicht waren. Ik had echter geen bier gehaald dus ik had gisteren een zeldzame bierloze dag gehad. Ik twijfelde wel even of ik misschien een bezoekje aan de kroeg zou plegen maar met die festiviteiten was dat geen goed idee geweest. Ik heb mijn cafés liever wat rustiger.

Goed idee, Demon. Ik bedoel, ik drink waarschijnlijk ook iets teveel maar ik ben vrijwel nooit dronken. Op zijn hoogst mild aangeschoten. Maar als je niet weer wat je de afgelopen avond gedaan heb of als je van een feest weggestuurd wordt, dan heb je waarschijnlijk teveel gedronken. Succes!

Hoi, even een kort vraagje. Een vriend van mij is psychotisch (en naar nu blijkt al zeker twee jaar) en afgelopen maand hebben wij (zijn vrienden) hem geprobeerd richting hulp te krijgen. Veel gepraat, veel beloftes gedaan, maar uiteindelijk wilde hij niet.

Zorgmelding gedaan, waarna de GGZ is langsgeweest. Die heeft lang met hem gepraat, maar ook met hen heeft hij het contact uiteindelijk afgekapt.

Ik weet niet of hij schizofrenie heeft, omdat hij dus nog nooit behandeld of onderzocht is. GGZ zegt na het gesprek met hem dat hij zeker psychotisch is.

Vanzelfsprekend maken we ons zorgen, maar je kan iemand niet dwingen hulp te zoeken.

Weet eigenlijk niet zo goed wat ik met deze post wil, maar hoopte dat jullie misschien tips zouden hebben voor mij en mijn vrienden hoe hiermee om te gaan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Kort antwoord: Je kan niets doen.

Lang antwoord: Je kan écht niets doen. Heeft die vriend geen familie?

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:11 schreef Messina het volgende:
Kort antwoord: Je kan niets doen.

Lang antwoord: Je kan écht niets doen. Heeft die vriend geen familie?

Jawel, maar zelf ook niet gespeend van (zij het veel minder ernstige) psychische problemen. Proberen dit ook al een tijdje, maar kunnen niet veel meer betekenen dan wij.

Misschien is ook meer de vraag hoe we met hem om moeten gaan. Blijven zien, alcohol afraden? Negeren, juist niet? Dat soort dingen.

Heb veel gepraat met GGZ etc., maar ja, jullie zijn toch ervaringsdeskundigen. Beetje cru misschien, maar jullie begrijpen hem beter dan ik ooit zal kunnen. In alle gevallen veel dank voor de genomen moeite, want jullie zullen het zelf ook niet altijd makkelijk hebben.

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:15 schreef Zapato het volgende:

[..]

Jawel, maar zelf ook niet gespeend van (zij het veel minder ernstige) psychische problemen. Proberen dit ook al een tijdje, maar kunnen niet veel meer betekenen dan wij.

Misschien is ook meer de vraag hoe we met hem om moeten gaan. Blijven zien, alcohol afraden? Negeren, juist niet? Dat soort dingen.

Heb veel gepraat met GGZ etc., maar ja, jullie zijn toch ervaringsdeskundigen. Beetje cru misschien, maar jullie begrijpen hem beter dan ik ooit zal kunnen. In alle gevallen veel dank voor de genomen moeite, want jullie zullen het zelf ook niet altijd makkelijk hebben.

Adviezen voor naasten van iemand met een psychose

Vertrouwen geven en kalm blijven. Dat zijn de belangrijkste dingen die u kunt doen voor iemand met een psychose. Vergeet niet dat iemand in een psychose zijn gedachten, gevoelens en gedrag niet onder controle heeft. Wat hij denkt en ervaart is voor hem net zo waar als dat één plus één twee is. Maar ergens weet of voelt hij dat er iets vreemds aan de hand is. Dit gevoel is soms heel zwak, soms heel duidelijk. Als u voorzichtig op dit gevoel inspeelt kan het bij de psychotische persoon langzaam gaan doordringen dat niet de wereld raar is, maar dat hij zich vreemd gedraagt.

Hier zijn enkele adviezen om met een psychotisch iemand om te gaan:

• Vraag naar wat de persoon denkt, ziet, hoort en voelt. Praat zijn ideeën niet weg, neem hem serieus en vraag op een rustige geïnteresseerde manier door. Bij het doorvragen merkt hij dat het uitleggen niet makkelijk gaat. Daardoor groeit het besef bij hem dat er iets vreemds aan de hand is.

• Ga niet in de wanen of hallucinaties mee. Oordeel ook niet over zijn waanbeelden, maar geef rustig aan dat u het anders ziet. Ook zonder dat u in zijn wereld kruipt, kunt u zijn vertrouwen winnen door gewoon te luisteren.

• Bevestig hem in ideeën die wél kloppen met de werkelijkheid.

• Reageer zo rustig mogelijk op iemand die psychotisch is. Boosheid en irritatie werken averechts.

• Geef de persoon de ruimte. Zit hem niet op de huid, dat geeft te veel druk bij iemand met een psychose. Maar ga niet in op een verzoek om hem voortaan helemaal met rust te laten. Isolement zal hem zeker niet helpen.

• Wees duidelijk. Het is een warboel in het hoofd van iemand met een psychose. Hij heeft moeite om zich te concentreren. Breng uw boodschap daarom kort en duidelijk over.

• Wees eerlijk en duidelijk over uw gevoelens. Psychotische mensen zijn vaak onzeker, ze hebben moeite de gevoelens van anderen te interpreteren en zoeken overal wat achter.

• Help mee om na een psychose het gewone leven weer op te pakken. Een regelmatige dagstructuur en een rustige omgeving zijn heel belangrijk. Probeer daar rekening mee te houden.

• Er zijn verschillende organisaties die trainingen geven over het omgaan met psychotisch gedrag. Bijvoorbeeld Stichting Labyrint - In Perspectief, Vereniging Ypsilon en centra voor geestelijke gezondheidszorg.

Schaamteloze copy paste

Ervaringsdeskundigen ja... Vanaf de andere kant van de lijn alleen. Ieder mens is anders. Iedere psychose is anders.
Er zijn verschillende soorten psychoses. Iemand kan denken dat hij/zij God is bijvoorbeeld. Iemand kan denken dat hij/zij achterna gezeten wordt door een geheime organisatie. Iemand kan denken dat iedereen naar hem/haar kijkt. En zo zijn er veel meer voorbeelden. Soms overlappen diverse scenarios elkaar.

Niemand kan jou vertellen wat er omgaat in jouw vriend z'n koppie, behalve je vriend zelf.

Bedankt. Veel bekende info al, maar toch fijn om even te horen.

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:21 schreef Demon_from_heaven het volgende:

[..]

Je kan zelfs daar heel weinig invloed uitoefenen.

Denk niet dat ooit alcohol en dergelijke afraden iemand daar daadwerkelijk enigszins bewustwording voor hebben gegeven, zeker voor iemand in een psychose. Mijn ervaring is eigenlijk met iedereen die uiteindelijk hulp heeft gehad dit uiteindelijk compleet zelf heeft gevraagd of dat deze persoon zulke dingen uithaalde dat via de rechter uiteindelijk kon worden ingegrepen.

Ik zou persoonlijk even rondkijken bij Ypsilon

Zoals met wel meer dingen, maar in dit geval wel vrij ernstig, sta je redelijk machteloos.

't Is nogal frustrerend dat het nu wachten is tot het fout gaat. We houden zogenaamde risicofactoren bij voor de GGZ, dus hopelijk lukt het daarmee via de rechter. Hoewel er eigenlijk nog nooit sprake is geweest van agressie of geweld (een keer liet hij iets vallen over een mes) zijn we daar natuurlijk wel bang voor.

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:34 schreef Messina het volgende:
Ervaringsdeskundigen ja... Vanaf de andere kant van de lijn alleen. Ieder mens is anders. Iedere psychose is anders.
Er zijn verschillende soorten psychoses. Iemand kan denken dat hij/zij God is bijvoorbeeld. Iemand kan denken dat hij/zij achterna gezeten wordt door een geheime organisatie. Iemand kan denken dat iedereen naar hem/haar kijkt. En zo zijn er veel meer voorbeelden. Soms overlappen diverse scenarios elkaar.

Niemand kan jou vertellen wat er omgaat in jouw vriend z'n koppie, behalve je vriend zelf.

En hij heeft ook veel verteld aan ons. Dat is wel prettig. Ondanks dat hij ons niet vertrouwt, is hij op sommige momenten wel heel open. Ik ga niet alles zitten beschrijven hier, maar in zijn hoofd gebeuren absoluut bovenstaande dingen. Hallicunaties, paranoïde, etc.

Misschien te persoonlijk hoor, maar hoe liep dat bij jullie? Wanneer kwam het besef dat er toch echt iets aan de hand was met jezelf, en niet met je omgeving en de wereld?

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:52 schreef Zapato het volgende:

Misschien te persoonlijk hoor, maar hoe liep dat bij jullie? Wanneer kwam het besef dat er toch echt iets aan de hand was met jezelf, en niet met je omgeving en de wereld?

Mijn leven begon te veranderen toen ik zwanger raakte. (15 jaar geleden alweer). Geluiden in mijn hoofd begonnen steeds harder te worden (ken je dat, het idee dat iemand je naam roept in muziek? Dat. Maar dan zonder muziek). Ik heb al geluid in mijn hoofd sinds ik heel jong was, maar heb dat nooit als beangstigend of iets anders negatiefs ervaren, ik dacht dat het normaal was.
Nadat mijn zoon geboren werd is het langzaam van kwaad tot erger gegaan. Familie en partner hebben me uiteindelijk bij het RIAGG gekregen, vandaar door naar Parnassia.
Ik kreeg eerst de diagnose borderline. Want tsja, een jongedame met extreme moodswings, angst, etc... Dat moet wel borderline zijn.
Uiteindelijk begon ik gesprekken met de stemmen hardop te voeren en ben ik voor de eerste keer in crisisopvang gesloten geplaatst. In 2002 (vier jaar na de geboorte van zoon) eindelijk juiste diagnose en medicatie.
Sindsdien nog twee keer gesloten gezeten (ik geloof dat het 2004 was, en vorig jaar een keertje -en dat laatste is nieuw voor iedereen hier, maar dat geeft niet).

Ik drink nauwelijks alcohol (weekend zo nu en dan een glas of twee mix), ik blow niet (nope, nooit). In het verleden wel van alles gedaan. Wiet, XTC, coke, speed, en uiteraard veel alcohol.
Schizofrenie komt bij ons in de familie voor aan moederskant.

Ik vind het niet meer moeilijk om erover te praten. Tenminste, als ik in goede doen ben, zoals nu. "Helder" noem ik het graag

Heftig, en je slikt nu medicatie? Wel knap hoe je ermee omgaat als ik 't zo lees. Zeker als je hiermee ook een kind moet opvoeden.

Hopelijk komt het besef bij hem ook op een gegeven moment. Hij heeft overigens wel aangegeven dat hij weet dat er iets vreemds aan de hand is, maar hij denkt dat wij (als vrienden, eigenlijk de hele wereld) iets achterhouden; dingen die hij heeft gedaan waarvoor hij zich schaamt en waar hij zich schuldig over voelt. Hij biedt daar ook de hele tijd excuses voor aan, maar wij willen het er volgens hem maar niet over hebben.

Hij denkt volgens mij dat dat de oorzaak is van dat vreemde gevoel. Daarom wil hij geen hulp. Hij wil 'het' zelf oplossen.

quote:

Op donderdag 2 mei 2013 17:52 schreef Zapato het volgende:

Misschien te persoonlijk hoor, maar hoe liep dat bij jullie? Wanneer kwam het besef dat er toch echt iets aan de hand was met jezelf, en niet met je omgeving en de wereld?

Bij mij begon het doordat ik dacht een (platonische) vriendin met mijn huisbaas over mij aan't praten was. Toen ik de desbetreffende dame ermee confronteerde ontkende zij alles. Daardoor kwam ik tot de conclusie dat het een psychose was. Omdat ik toen dagelijks wiet gebruikte dacht ik dat het daaraan lag en stopte ik met blowen en zocht ik via de huisarts hulp. Die schreef medicatie voor en stuurde me naar GGZ. Dat hielp niet echt en ik begon de desbetreffende vriendin telefonisch te stalken en ook 112 met mijn wanen lastig te vallen. Op een bepaald moment stopte ik mijn kleding in de magnetron om de zenders die ik bij me dacht te dragen kapot te maken.

Vervolgens werd de conclusie getrokken dat het schizofrenie, paranoïde vorm, met negatieve symptomen was.

Na een traject met verschillende medicijnen, thuishulp, een opname en een verhuizing gaat het redelijk met mij. Ik hoor nog steeds stemmen maar ik weet dat het allemaal niet echt is. Ik heb geen contact meer met de vriendin in kwestie (vind ik jammer). Ik heb nog steeds maandelijks een afspraak met een ambulant verpleegkundige van Pro Persona (was GGZ) en wekelijks een bezoek van RIBW bij mij thuis.