De kunst van het loslaten van je ex #224 - Detachment in progressss

quote:

Op donderdag 4 april 2013 11:44 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Klinkt misschien heel dom, maar volgende maand een half jaar. Geen 3 jaar of zo dus, maar toch een fantastische tijd gehad en ja... het doet erg veel pijn, vooral omdat ze niets heeft laten merken. Maandag was ik nog bij haar en blijkbaar heeft ze toen al zitten twijfelen maar toch nog geprobeerd er wat van te maken. Ze zei dat het echt super leuk was maar toch zei ze gisteren dat ze niet veel meer voelt... Ik weet nu echt niet wat ik moet, gezien het feit dat ik mijn hele leven op haar had afgesteld, bijna alles wat ik deed draaide om haar (en andersom overigens ook, dat moet ik eerlijk zeggen) en dan komt het toch verdomde hard aan zeg... Ik vraag me af hoe nu verder, het liefst mét haar natuurlijk, maar daar hoef ik me niet al te veel op in te stellen denk ik...

Niks doms aan!! En natuurlijk doet het pijn, ik denk dat 9 van de 10 mensen hier heel goed weten wat je bedoelt...
Het is gewoon ongelofelijk kut om liefdesverdriet te hebben

quote:

Op maandag 1 april 2013 15:54 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Maar zou jij mij kunnen uitleggen waarom zij nog wel contact op zoekt? Waarom zij nog wel belt, mailt, mij vraagt haar te helpen bij bepaalde dingen. Me soms letterlijk belt toen ik op het werk zat en me emotioneel zat te vertellen dat ze die enorm goede tijd mist en alle intimiteit etc. Om een dag erna mij keihard aan de telefoon te vertellen dat ik haar enorm veel pijn heb gedaan.

Manipulatie, zodat ze zeker weet dat jij geen andere vrouw hebt/kan nemen.

quote:

Op maandag 1 april 2013 16:00 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Omdat je dat toelaat , ze weet dat je toch alles van haar pikt , ik denk daarom dat je gewoon alles ook moet leren afkappen. Haar nummer blokkeren , haar email blokkeren alles en gewoon keihard niet meer op haar richten.
Je weet namelijk dat je het niet aankan je vrienden ook die wijzen je erop. Je hebt een soort rare verslaving aan haar en moet eigenlijk letterlijk en figuurlijk afkicken. Heel eerlijk , als ik dan hoor van je depressie, lijkt het net alsof jezelf gewoon pijnigt dat je juist het contact opzoekt om vervolgens nog ellendiger te voelen. Ik denk dat je dat ook bespreekbaar moet maken met je begeleider en kijken naar je eigen rol en gewoon echt voor jezelf stappen ondernemen om te stoppen . Desnoods doe je het samen met degene die je begeleid als je het moeilijk vind maar er moet gewoon iets gebeuren. Hoe lang ben je hier al mee bezig dit is niet echt gezond meer.

Dit.

De drama, de sensatie, de adrenaline die daarbij vrijkomt, dat is verslavend. Straks in een volgende relatie waarin alles koek en ei is, kan jij je doodongelukkig voelen, omdat je het niet gewend bent zonder stress en sensatie een leven te hebben. (trust me, ervaringsdeskundige hier.)

quote:

Op woensdag 3 april 2013 22:34 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Zonde van je tijd, moeite en geld. Knip die draad toch eens door man. Je bent nog steeds een slaaf. Die meid is een verslaving waar je van af moet kicken en zoals een drugsgebruiker dat doet is cold turkey gaan. Sluit desnoods je eigen facebook. Neem een nieuw nummer. Nieuwe e-mail. Maak gebruik van al die borderline forums, want je bent redelijk achterlijk bezig nu door zelfs geld over te sluizen naar die emotionele vampier. Kun je wel roepen dat je het zat bent, maar zet die stap dan en doe er eens wat aan en kap met die zelfmedelijden. En nee, dat los je niet op om voor de zoveelste keer op het vliegtuig te stappen om daar voor de zoveelste keer een laatste gesprek te hebben, want het enige wat je daarmee bewijst is dat ze je nog niet genoeg heeft uitgezogen. Stop met jezelf voor de gek houden en kijk eens goed in de spiegel. Hou jezelf maar vast bezig met deze website van A tot Z te lezen. En een artikel wat op jou slaat: Emotional Detachment: Surviving an Ongoing Abusive Relationship

Dit.

Destijds zelf ook een nieuw nummer genomen, verhuisd, nieuwe baan, en nieuwe omgeving.
Alles achter mij latend.

Dat was de enige manier. Na drie jaar nog 1x tegengekomen (vorig jaar met koninginnedag.) superkutgevoel, maar dat trok aan het eind van de dag weer weg. Beter eventjes kutvoelen, dan jezelf constant emotioneel martelen.

Poeh poeh dacht toch echt over mijn ex heen te zijn maar zit nu toch wel met gemixte gevoelens..
Twee weekjes geleden bijna met een goede vriend van mijn ex gezoend, waar ik altijd een zwak voor heb gehad. Een paar dagen later begon mijn ex daarover over de app, heb het maar afgekapt. Daarna, diezelfde avond nog, vroeg hij me of ik tips had om een relatie te verbreken, hij was vreemdgegaan en zag een ander zitten, lekker respectvol vragen aan je ex die je keihard gedumpt hebt hoe je het het beste uit kunt maken..

Vervolgens is het een week geleden uitgegaan met zijn vriendin na 3(!) weken, hij was 4x (!) vreemdgegaan. Ongelooflijk..
Zaterdag was hij jarig, even gefeliciteerd en een gesprekje gehad. Dinsdag wenste hij me weer eens succes met mijn tentamens en van daaruit hebben we de hele dinsdag ge'appt en via een smartphone applicatie foto's gestuurd. Woensdag hetzelfde verhaal en tot vannacht half 2 lopen praten op de app. Het zijn leuke gezellige, niet te zware, gesprekken. Ik heb vandaag nog niets van hem op wapp gehoord wel wat foto's gehad via die app. (krijg er nu zelf weer een binnen)

Ik weet het allemaal niet, ik ben niet verliefd o.i.d. als ik hem zie maar aan andere kant zit ik toch wel weer de hele dag met hem in mijn hoofd en kan ik me lastig concentreren.
Een relatie zal ik nooit meer nemen met hem, ik sta compleet voor schut dan, vriendschap kan ik niet maar wil toch het contact houden.. Moeilijk moeilijk moeilijk, o zo dubbel.

Morgen zie ik hem met uitgaan, zijn vriend ook, dat wordt wat.

quote:

Op donderdag 4 april 2013 20:44 schreef perfectsecret het volgende:
Poeh poeh dacht toch echt over mijn ex heen te zijn maar zit nu toch wel met gemixte gevoelens..
Twee weekjes geleden bijna met een goede vriend van mijn ex gezoend, waar ik altijd een zwak voor heb gehad. Een paar dagen later begon mijn ex daarover over de app, heb het maar afgekapt. Daarna, diezelfde avond nog, vroeg hij me of ik tips had om een relatie te verbreken, hij was vreemdgegaan en zag een ander zitten, lekker respectvol vragen aan je ex die je keihard gedumpt hebt hoe je het het beste uit kunt maken..

Vervolgens is het een week geleden uitgegaan met zijn vriendin na 3(!) weken, hij was 4x (!) vreemdgegaan. Ongelooflijk..
Zaterdag was hij jarig, even gefeliciteerd en een gesprekje gehad. Dinsdag wenste hij me weer eens succes met mijn tentamens en van daaruit hebben we de hele dinsdag ge'appt en via een smartphone applicatie foto's gestuurd. Woensdag hetzelfde verhaal en tot vannacht half 2 lopen praten op de app. Het zijn leuke gezellige, niet te zware, gesprekken. Ik heb vandaag nog niets van hem op wapp gehoord wel wat foto's gehad via die app. (krijg er nu zelf weer een binnen)

Ik weet het allemaal niet, ik ben niet verliefd o.i.d. als ik hem zie maar aan andere kant zit ik toch wel weer de hele dag met hem in mijn hoofd en kan ik me lastig concentreren.
Een relatie zal ik nooit meer nemen met hem, ik sta compleet voor schut dan, vriendschap kan ik niet maar wil toch het contact houden.. Moeilijk moeilijk moeilijk, o zo dubbel.

Morgen zie ik hem met uitgaan, zijn vriend ook, dat wordt wat.

Heb je, sinds het uit is, wel eens afstand van hem genomen? Dus helemaal geen contact met hem gehad, voor een langere periode en bewust?

quote:

Op donderdag 4 april 2013 12:05 schreef Toto69 het volgende:

[..]

Het is inderdaad vréselijk kut, en ik zie momenteel echt geen positieve dingen of zo, de enige bij wie ik altijd terecht kon (en andersom gold dat ook) was zij, dus nu moet ik maar tegen een muur aan kletsen of iets dergelijks..

Heb je geen vrienden die je af en toe spreekt, waar je nu wat meer mee af kan spreken? Je hoeft geen diepzinnige gesprekken met ze te voeren, maar een beetje sociale afleiding is altijd fijn. Je moet nu weer je eigen wereld op gaan bouwen, (want eerlijk gezegd, "mijn wereld draaide om haar" gaat wel wat ver) en je eigen dingen gaan doen.
Het doet nu pijn en dat mag ook, geef jezelf wat tijd om het te verwerken. Komt allemaal goed!

quote:

Op donderdag 4 april 2013 12:01 schreef minthy het volgende:

[..]

Niks doms aan!! En natuurlijk doet het pijn, ik denk dat 9 van de 10 mensen hier heel goed weten wat je bedoelt...
Het is gewoon ongelofelijk kut om liefdesverdriet te hebben

Nou, zeer kut. Beste oplossing is nog wel om te daten met anderen. Leuke, interessante en aantrekkelijke personen. Moet je kijken hoe snel je je ex vergeet en hoe snel je beseft dat er beter is.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 04:00 schreef Ziba het volgende:

[..]

Nou, zeer kut. Beste oplossing is nog wel om te daten met anderen. Leuke, interessante en aantrekkelijke personen. Moet je kijken hoe snel je je ex vergeet en hoe snel je beseft dat er beter is.

Hm ik weet t niet. Voor mij iig niet, omdat ik eens wil ervaren hoe het is zonder daten/relatie/whatever. En in het algemeen weet ik het ook niet of daten altijd verstandig is. Zeker in t begin vind je je ex nog vaak de leukste. En als zo' n date dan slecht uitpakt, word je soms alleen nog maar meer richting ex geduwd.

Hier gaat het gelukkig ietsje beter. Nadat hij zei dat hij niet meer van me hield, heb ik echt twee weekends van ellende in bed gelegen. Niet goed, maar kon echt even niet anders.

Zeer langzaam maar zeker is het daarna steeds ietsje beter gegaan. Er is een soort knop omgegaan. Ik kan nu zonder heftig te protesteren ook verdragen als mensen me wijzen op zijn slechte kanten.

Helemaal geen contact gehad, totdat hij vorige week out of the blue een bericht stuurde over een foto die op Facebook stond. Heb hem daar geblockt maar hij heeft blijkbaar een nepprofiel aangemaakt of zoiets en mijnes bekeken. Het was een foto met een jongen met uitgaan, gewoon onschuldig dus. Hij dacht dat het tijdens onze relatie was maar dat was niet zo. Hij stuurde meteen een boos bericht met "om deze reden kan het nooit meer goedkomen". Heel apart, aangezien ik dat sowieso al uitsloot en hij eerder zei niet meer van me te houden. Best slecht, maar ergens vond ik het nog fijn ook, die bevestiging dat het hem nog wel wat deed allemaal. Hij was redelijk uitgeluld toen ik hem erop wees dat het een recente foto was.

Daarna dus geen contact, totdat hij met Pasen in ene een smsje stuurde wat weer over seks ging. Vond het weer echt een belediging en een degradatie; eerst deel je je leven met iemand en dan word je benaderd als 1 of andere slet. Ik denk dat hij het ook daarom doet; om mij te kwetsen. Want als hij gewoon seks wil, kan hij dat wel ergens anders krijgen en daarnaast weet hij dat ik heel principieel ben en niks buiten een relatie doe. Heb hem boos gebeld en we hebben vervolgens een uur gepraat.

Heb hem duidelijk gemaakt dat er echt niks inzit tussen ons en dat ik seks-gerelateerde smsjes vrij beledigend vind. Toen zei hij in ene dat hij eigenlijk hoopte dat het goed ging komen (heel apart als je niet van iemand houdt). Omdat hij nog steeds diep in de shit zit, wilde hij 1 x per week afspreken en dan kijken of het nog te lijmen valt. Ergens vlijdde het me wel maar ik blijf vastbesloten dathet neit meer gaat goedkomen. Hij was een geweldig vriendje waar bijna niks op aan te merken was maar daarna is hij zo ontzettend gemeen gaan doen. In eerste instantie slikte ik alles omdat ik eht zelf zo bont had gemaakt, maar er zijn gewoon grenzen. Kennlijk is er iets heel evils wat toch in hem zit en verder gaat dan een logische, terechte reactie op mijn wangedrag tijdens de relatie.

Het is nog wel heel moeilijk. Denk vaak aan hoe lief hij was en hoe goed het voelde. Kan het zo moeilijk rijmen met zijn gedrag nu, maar dat moet ik maar eens gaan loslaten..

Een week voordat hij het uitmaakte zat ik in dit topic te scrollen. Ergens al met een voorgevoel dat dit mij ook zou gebeuren. En dat is dus gebeurd, op 1e paasdag. Ik woonde bij hem. Zit nu weer bij m'n pa. Wéér op zoek naar een eigen plekje. Hij twijfelde teveel, wist het allemaal niet meer. Hij houdt van me, het doet hem pijn, hij heeft nog nooit zoveel van iemand gehouden enzovoort enzovoort. Maar toch twijfelde hij teveel. Ik wilde 100% en dat kon hij niet geven. Dan is 't niet anders.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:15 schreef Chilled het volgende:
Een week voordat hij het uitmaakte zat ik in dit topic te scrollen. Ergens al met een voorgevoel dat dit mij ook zou gebeuren. En dat is dus gebeurd, op 1e paasdag. Ik woonde bij hem. Zit nu weer bij m'n pa. Wéér op zoek naar een eigen plekje. Hij twijfelde teveel, wist het allemaal niet meer. Hij houdt van me, het doet hem pijn, hij heeft nog nooit zoveel van iemand gehouden enzovoort enzovoort. Maar toch twijfelde hij teveel. Ik wilde 100% en dat kon hij niet geven. Dan is 't niet anders.

Wat ontzettend pijnlijk. Dikke knuffel!

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:15 schreef Chilled het volgende:
Een week voordat hij het uitmaakte zat ik in dit topic te scrollen. Ergens al met een voorgevoel dat dit mij ook zou gebeuren. En dat is dus gebeurd, op 1e paasdag. Ik woonde bij hem. Zit nu weer bij m'n pa. Wéér op zoek naar een eigen plekje. Hij twijfelde teveel, wist het allemaal niet meer. Hij houdt van me, het doet hem pijn, hij heeft nog nooit zoveel van iemand gehouden enzovoort enzovoort. Maar toch twijfelde hij teveel. Ik wilde 100% en dat kon hij niet geven. Dan is 't niet anders.

Hmm was nog niet klaar met typen. Waar kwam jouw voorgevoel van vandaan? Nam hij afstand? Denk je dat het nog goed kan komen?

Ik denk dat iedereen hoopt dat het goed kan komen als de ander het net heeft uitgemaakt. Ik probeer alleen zo realistisch mogelijk te zijn, heb geen zin om er nog meer pijn van te krijgen straks. Hij nam geestelijk afstand de afgelopen weken ja. Misschien komt hij inderdaad nog terug, ik sta er niet van te kijken. Maar wat dan? Dan weer afvragen of hij twijfels krijgt? Ik heb daar geen zin in. Ik wil nog steeds iemand die 100% voor me gaat. Niet een halfbakken verhaal.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:25 schreef Chilled het volgende:
Ik denk dat iedereen hoopt dat het goed kan komen als de ander het net heeft uitgemaakt. Ik probeer alleen zo realistisch mogelijk te zijn, heb geen zin om er nog meer pijn van te krijgen straks. Hij nam geestelijk afstand de afgelopen weken ja. Misschien komt hij inderdaad nog terug, ik sta er niet van te kijken. Maar wat dan? Dan weer afvragen of hij twijfels krijgt? Ik heb daar geen zin in. Ik wil nog steeds iemand die 100% voor me gaat. Niet een halfbakken verhaal.

Juist!

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:25 schreef Chilled het volgende:
Ik denk dat iedereen hoopt dat het goed kan komen als de ander het net heeft uitgemaakt. Ik probeer alleen zo realistisch mogelijk te zijn, heb geen zin om er nog meer pijn van te krijgen straks. Hij nam geestelijk afstand de afgelopen weken ja. Misschien komt hij inderdaad nog terug, ik sta er niet van te kijken. Maar wat dan? Dan weer afvragen of hij twijfels krijgt? Ik heb daar geen zin in. Ik wil nog steeds iemand die 100% voor me gaat. Niet een halfbakken verhaal.

Sama here. Los van dat ik het eigenlijk niet moet willen, zit ik dus ook niet te wachten om elkaar eens per 2 weken te zien om vanuit dat eventueel wat op te bouwen (zie mn verhaal hierboven) . Ik heb niks aan misschien. Ben nu al een keer door al die ellende gegaan en wil dat niet nog eens meemaken als het toch weer misgaat. Of, als het goed gaat, steeds ene zeurend stemmetje in mijn achterhoofd of eht wel ECHT goed gaat.

Ja als je je dat constant moet gaan bedenken, dan weet je toch ook dat er iets verkeerd zit. Dat gevoel is enorm herkenbaar. Althans, van de afgelopen weken. Toch blijf je hoop houden dat het iets tijdelijks is en dat die "hersenspinsel" voorbij gaat. Maar in de tussentijd ga ik toch echt bezig zijn met m'n eigen leven en alles opnieuw opbouwen.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:12 schreef kloon89 het volgende:
Hier gaat het gelukkig ietsje beter. Nadat hij zei dat hij niet meer van me hield, heb ik echt twee weekends van ellende in bed gelegen. Niet goed, maar kon echt even niet anders.

Zeer langzaam maar zeker is het daarna steeds ietsje beter gegaan. Er is een soort knop omgegaan. Ik kan nu zonder heftig te protesteren ook verdragen als mensen me wijzen op zijn slechte kanten.

Helemaal geen contact gehad, totdat hij vorige week out of the blue een bericht stuurde over een foto die op Facebook stond. Heb hem daar geblockt maar hij heeft blijkbaar een nepprofiel aangemaakt of zoiets en mijnes bekeken. Het was een foto met een jongen met uitgaan, gewoon onschuldig dus. Hij dacht dat het tijdens onze relatie was maar dat was niet zo. Hij stuurde meteen een boos bericht met "om deze reden kan het nooit meer goedkomen". Heel apart, aangezien ik dat sowieso al uitsloot en hij eerder zei niet meer van me te houden. Best slecht, maar ergens vond ik het nog fijn ook, die bevestiging dat het hem nog wel wat deed allemaal. Hij was redelijk uitgeluld toen ik hem erop wees dat het een recente foto was.

Daarna dus geen contact, totdat hij met Pasen in ene een smsje stuurde wat weer over seks ging. Vond het weer echt een belediging en een degradatie; eerst deel je je leven met iemand en dan word je benaderd als 1 of andere slet. Ik denk dat hij het ook daarom doet; om mij te kwetsen. Want als hij gewoon seks wil, kan hij dat wel ergens anders krijgen en daarnaast weet hij dat ik heel principieel ben en niks buiten een relatie doe. Heb hem boos gebeld en we hebben vervolgens een uur gepraat.

Heb hem duidelijk gemaakt dat er echt niks inzit tussen ons en dat ik seks-gerelateerde smsjes vrij beledigend vind. Toen zei hij in ene dat hij eigenlijk hoopte dat het goed ging komen (heel apart als je niet van iemand houdt). Omdat hij nog steeds diep in de shit zit, wilde hij 1 x per week afspreken en dan kijken of het nog te lijmen valt. Ergens vlijdde het me wel maar ik blijf vastbesloten dathet neit meer gaat goedkomen. Hij was een geweldig vriendje waar bijna niks op aan te merken was maar daarna is hij zo ontzettend gemeen gaan doen. In eerste instantie slikte ik alles omdat ik eht zelf zo bont had gemaakt, maar er zijn gewoon grenzen. Kennlijk is er iets heel evils wat toch in hem zit en verder gaat dan een logische, terechte reactie op mijn wangedrag tijdens de relatie.

Het is nog wel heel moeilijk. Denk vaak aan hoe lief hij was en hoe goed het voelde. Kan het zo moeilijk rijmen met zijn gedrag nu, maar dat moet ik maar eens gaan loslaten..

Goedzo , je hebt voor jezelf gekozen en bij je standpunt gebleven. Je maakt het jezelf op deze manier ook alleen maar makkelijk .
Jammer voor hem dat hij in de problemen zit maar hij heeft het uitgemaakt dus is het ook niet meer jouw probleem.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 11:34 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Goedzo , je hebt voor jezelf gekozen en bij je standpunt gebleven. Je maakt het jezelf op deze manier ook alleen maar makkelijk .
Jammer voor hem dat hij in de problemen zit maar hij heeft het uitgemaakt dus is het ook niet meer jouw probleem.

Thanx voor je reactie! Uiteindelijk heb ik er zelf een punt achter gezet en niet hij. En is inderdaad niet meer mijn probleem, al heb ik hem nog wel geholpen nadat het uit was. Maar daar kreeg ik toch alleen maar stank voor dank voor.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 11:38 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Thanx voor je reactie! Uiteindelijk heb ik er zelf een punt achter gezet en niet hij. En is inderdaad niet meer mijn probleem, al heb ik hem nog wel geholpen nadat het uit was. Maar daar kreeg ik toch alleen maar stank voor dank voor.

Dan weet je al genoeg , dat soort mensen moet je mensen als de pest. Het komt bij mij namelijk over alsof die je aan het lijntje wil houden voor als het even niet lekker loopt en dat moet je niet willen.
Dan moet je toch jezelf ook een beetje beschermen en nu is het even moeilijk maar uiteindelijk word je er zelf alleen maar beter door.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 11:43 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Dan weet je al genoeg , dat soort mensen moet je mensen als de pest. Het komt bij mij namelijk over alsof die je aan het lijntje wil houden voor als het even niet lekker loopt en dat moet je niet willen.
Dan moet je toch jezelf ook een beetje beschermen en nu is het even moeilijk maar uiteindelijk word je er zelf alleen maar beter door.

Nee, hij wil juist nu het slecht gaat dus minimaal contact en als het beter gaat het weer helemaal proberen.

Ik snap je punt en hij/het is inderdaad niet goed voor me, maar je trekt een redelijk snelle conclusie. Hij wil me wel echt terug en niet omdat het slecht gaat. En de hulp heb ik uit eigen beweging geboden.

Dat komt zelf een beetje door hoe je het neerzet, uit jouw verhaal zoals je het zelf schrijft leek het doordat je eerst geen contact meer met hem had en dus nu het minder ging opdook . En je schrijft zelf dat je stank voor dank kreeg voor de hulp.

Heel eerlijk als ik dus deze reactie lees denk ik meer dat beiden niet weten wat jullie weten , en ik denk dat je eerst maar even heel goed moet uitzoeken wat jij wilt

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 11:56 schreef formerjellybean het volgende:
Dat komt zelf een beetje door hoe je het neerzet, uit jouw verhaal zoals je het zelf schrijft leek het doordat je eerst geen contact meer met hem had en dus nu het minder ging opdook . En je schrijft zelf dat je stank voor dank kreeg voor de hulp.

Heel eerlijk als ik dus deze reactie lees denk ik meer dat beiden niet weten wat jullie weten , en ik denk dat je eerst maar even heel goed moet uitzoeken wat jij wilt

Ik weet heel zeker dat ik niks meer wil en dat heb ik ook gezegd in het telefoongesprek dit weekend.
Maar heb het er nog wel heel moeilijk mee.
Het is al die tijd nadat echt uit was heel slecht met hem gegaan en in die tijd hebben we soms veel en soms helemaal geen contact gehad. Hij heeft eigenlijk altijd contact (zowel onaardig als liefdevol) gezocht, op wat korte periodes na, en ik amper. En altijd gaf hij aan me terug te willen, behalve dat ene gesprek waarin hij zei niet meer van me te houden.

Thanks voor het meedenken trouwens weer, waardeer ik zeer

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 12:33 schreef Babela het volgende:

[..]

Ik vind het echt heel knap van je dat je volhoud niet meer te willen. Wou dat ik er zo over dacht! En het is inderdaad zo moeilijk als je ex zegt je terug te willen.. Maar na alles wat ie gedaan heeft is het inderdaad beter van niet, ook voor je eigenwaarde en zelfrespect. En natuurlijk vlijd het als hij zegt je terug te willen, dat voelt stiekem toch wel goed. Maar ik heb echt respect voor je dat je gezegd hebt dat je niet wil.
Je kunt denk ik toch beter weer alle contact verbreken en proberen dit alles te vergeten, of in ieder geval eventjes weg te stoppen en proberen weer verder te gaan zoals je al deed. Want je moet straks niet weer als een zielig hoopje in bed belanden!

Thanks! Nee, dat houden mn vrienden me ook voor. Het is zonde als ik al die ellende heb doorstaan om er vervolgens weer doorheen te moeten.

Maar bij jou gaat de knop ook nog wel om. Had het bij mezelf ook niet verwacht, maar toch. Jij hebt ook genoeg redenen om hem niet meer terug te willen toch!