Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:29 schreef RadioSlut het volgende:
Hoi. Een nieuweling hier.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht. Maar dat hadden wel meer leraren daar.
Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Ohja, een samenvatting. Herkenbaar. Stom formuliertje waar je in een kwartiertje doorheen bent. Net als het boek overigens.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 21:24 schreef silbergrun het volgende:
[..]
Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?
Heb je trouwens geen hobby's waarin je je kunt verdiepen? Geeft het leven wellicht weer wat kleur. Sterkte in ieder geval!
Ben ik blij dat ik hele stripverhalen tekende, zo heb ik me nooit verveeld gevoeld. Qua belangstelling was ik dan wel weer totaal af gehaakt. Ik lette nooit op en kreeg daardoor een achterstand van 3 kaar of zo, ik moest zelfs naar de LOM school met een IQ van 138 (toen al bekend)quote:Op vrijdag 20 juni 2014 21:24 schreef silbergrun het volgende:
[..]
Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?
Heb je trouwens geen hobby's waarin je je kunt verdiepen? Geeft het leven wellicht weer wat kleur. Sterkte in ieder geval!
Ik ging ook altijd tekenen in de klas. Het was ook het enige vak, naast rekenen dan, waar ik echt goed in was. Overigens herken ik me wel in jouw verhalen, alleen ben ik niet hb (zover ik weet), maar heb ik een vorm van autisme.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 11:30 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Ben ik blij dat ik hele stripverhalen tekende, zo heb ik me nooit verveeld gevoeld. Qua belangstelling was ik dan wel weer totaal af gehaakt. Ik lette nooit op en kreeg daardoor een achterstand van 3 kaar of zo, ik moest zelfs naar de LOM school met een IQ van 138 (toen al bekend)
Dus; heb je ooit eene chte test gedaan? Zo nee dan weet je het niet. Ik dacht ook dat het bij mijn wel meeviel, maar wat je omschrijft is exact wat ik bedoelde. Naast de snelheid ook het niet kunnen aanpassen, meegaan in een denkpiste.quote:Op vrijdag 20 juni 2014 07:10 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ben niet hb, alhoewel er wel gebieden zijn waarbij ik wat sneller denk dan mijn collega's. Maar nog meer gebieden waarbij ik het volledig af laat weten.
Heb een paar keer mee mogen maken dat er iemand was die op dezelfde snelheid dacht als ik. Dat waren hele merkwaardige ontmoetingen. Ik hoefde niks dubbel uit te leggen, binnen de kortste keren zaten we op dezelfde golflengte. Heerlijk, want je kunt dan heel snel heel veel gedaan krijgen, en enorm veel informatie uitwisselen. Dat geeft een enorme kick.
Maar ik heb ook met mensen samengewerkt die met hoge cijfers van de beste universiteiten zijn afgestudeerd, en die je alles drie keer uit moest leggen. Dat kan natuurlijk ook aan mijn uitleg liggen, maar ik had vaak het gevoel dat het denkraam van mijn gesprekspartner erg star was, waarbij alle input precies overal in moest passen. Zoiets:
[ afbeelding ]
Dat verklaard een hoop. Merk je ook of iets door autisme of hoogbegaafdheid komt? Je bent dan eigenlijk dubbel 'afwijkend'.quote:
Afgelopen vrijdag voor de lol wat IQ testjes gedaan online - ik zit tegen het randje. Nog net 'normaal'.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 21:31 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Dus; heb je ooit eene chte test gedaan? Zo nee dan weet je het niet. Ik dacht ook dat het bij mijn wel meeviel, maar wat je omschrijft is exact wat ik bedoelde. Naast de snelheid ook het niet kunnen aanpassen, meegaan in een denkpiste.
Ik bleek boven het 99,5e percentiel te zitten ergens... En nee, ik ben geen wiskundegenie ofzo, maar kan wel heel goed abstract denken. Strategie, lange termijn, grote patronen, inmiddels ben ik zover dat ik als jonkie (ik ben begin dertig) ons topmanagement mijn ideeën mag vertellen. Mijn denkbeelden worden inmiddels opgepikt, sterker nog, ik heb al heel vaak 'hate to say i told you so' moeten zeggen. Uiteindelijk hebben de hoge heren dit ook gezien en vragen ze me vooraf eens mee te denken.
Bij ons op school werd het niet eens gegeven want het was te moeilijk voor de kinders.quote:Op zaterdag 21 juni 2014 10:56 schreef LesStroud het volgende:
Op de basisschool reikhalzend uitkijken naar groep 5, want dan zou ik interessante vakken krijgen, biologie, aardrijkskunde, geschiedenis.
De teleurstelling
Lasig om te ontdekken of iets 'ergens van komt'. Ik voel me vaak anders, en dank dat 'dat is mijn autisme/hb. Maar misschien hebben 'normale' mensen soms ook wel dat gevoel.. Kon ik maar eens in de huid van iemand anders kruipen. erg leerzaam!quote:Op zaterdag 21 juni 2014 21:53 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Dat verklaard een hoop. Merk je ook of iets door autisme of hoogbegaafdheid komt? Je bent dan eigenlijk dubbel 'afwijkend'.
Je mist niks.quote:Op zondag 22 juni 2014 20:18 schreef RadioSlut het volgende:
[..]
Bij ons op school werd het niet eens gegeven want het was te moeilijk voor de kinders.
Begaafd ben je als je een IQ hebt van 130 tot 140. Vanaf de 140 ben je hoogbegaafd.quote:Op woensdag 20 maart 2013 17:40 schreef SoyFeliz het volgende:
Hoe weet je eigenlijk of je hoogbegaafd bent? Vroeger zeiden ze op mijn basisschool dat ik hoogbegaafd was. Daarom was ik ook Gymnasium gaan doen. Inmiddels zit ik op de Havo omdat ik niet de inzet had die nodig was om op het gymnasium te blijven. Ben ik dan toch niet hoogbegaafd? Of zegt je studie niks over je hoogbegaafdheid?
Heb ik ook. Beetje the sour end of the deal.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 17:17 schreef LesStroud het volgende:
Ik scoor ook hoogbegaafd op IQ tests. Maar ik merk dat mijn grote frustratie eerder is dat ik te dom ben dan te slim.
Dat doe ik nog steeds.quote:Op zondag 22 juni 2014 20:18 schreef RadioSlut het volgende:
daardoor heb ik heel lang gemiddelde mensen als dom aangezien.
Meeste mensen zijn ook dom.quote:
Misschien is een academische carriere iets voor je? Onderzoek doen in de wiskunde (bijvoorbeeld) lijkt me behoorlijk uitdagend, maar erg leuk.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 20:35 schreef NiGeLaToR het volgende:
Het was wel prettig om te begrijpen waarom ik me vaak zo voel zoals ik me voel. De eeuwige verveling, niet kunnen interesseren in studeren bijvoorbeeld en via omwegen toch een postdoc afronden. Goeie baan hebben, maar gewoon niet het gevoel dat ik me echt in hoef te spannen. Ik kies nu steeds een onderwerp waar ik niets van weet en dan ga ik alles leren - theorie in praktijk. Heb nu een zoutwater aquarium voor de uitdaging, bijvoorbeeld, maar dat blijkt dan weer veel minder lastig dan wordt beweerd. Overigens via de site van mensa wat wijzer geworden en meteen besloten dat ik er verder geen label op ga (laten) plakken maar vooral ga leren om wat rust te vinden.
Maar wat hierboven al wordt genoemd, het is ook wat je ermee doet. Ben gewoon 'n tikkeltje te lui om er de hele dag iets briljanters mee te doen. En dat irriteert dan ook wel weer.
Maar je hebt dom en je hebt dom.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 20:28 schreef Probability het volgende:
[..]
Meeste mensen zijn ook dom.
Daar hoef je niet hoogbegaafd voor te zijn.
Moet je wel zin hebben om elk jaar naar een ander land te verhuizen.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 21:40 schreef netchip het volgende:
[..]
Misschien is een academische carriere iets voor je? Onderzoek doen in de wiskunde (bijvoorbeeld) lijkt me behoorlijk uitdagend, maar erg leuk.
Hoogbegaafdheid in de leken interpretatie is een IQ van 130 of hoger. Maar eigenlijk kun je dan beter spreken van hoog-intelligent, want 'echte' hoogbegaafdheid komt met een waslijst aan anderen eigenschappen (die in deze samenleving vaak evengoed nadelig kunnen werken als voordelig), naast het hebben van een hoge intelligentie.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 23:47 schreef Wilgekatje het volgende:
Hoogbegaafdheid kan plaatsvinden binnen zoveel breingebieden. Ik ben zelf niet hoogbegaafd, mijn IQ ligt rond de 130 en hoogbegaafdheid start voor zover ik weet rond de 140. In de praktijk voel ik me eigenlijk vaak dom. Er is zoveel kennis, zoveel te leren en ik weet zo weinig en leer zo traag. Tevreden ben ik eigenlijk nooit, zelfs als ik 9'ens haal voor academische tentamens dan 'was het te makkelijk'. Prestaties leiden juist als je begaafd bent al snel tot perfectionisme en dat leidt weer tot faalangst. Ik baal eigenlijk continu van gebrek aan intelligentie bij mezelf en van het gebrek aan intelligentie bij andere mensen. Maar niet zo erg dat het mijn geluk in de weg staat.
Of intelligentie een nadeel is? Ik denk het niet, zolang het je niet belemmert in je dagelijks functioneren. Intelligentie is een praktisch hulpmiddel dat je al dan niet kunt inzetten om situaties te overzien of problemen op te lossen. Je zult echter ook eerder nieuwe problemen herkennen als je intelligent bent, dus het zal je niet direct gelukkiger maken. Geluk zul je zelf moeten creëren als ieder ander mens.
Daarnaast ben ik van mening dat er vormen van intelligentie bestaan die niet in IQ-tests zijn opgenomen, zoals empathisch vermogen of de communicatie tussen lichaam en geest, wat evengoed praktische hulpmiddelen betreft om situaties te overzien en problemen op te lossen. Sterker nog, empathie, nieuwsgierigheid en de wil om te blijven ontwikkelen vind ik belangrijkere intelligentie-gebaseerde deugden dan IQ zelf.
Hoe herkenbaar.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 20:35 schreef NiGeLaToR het volgende:
Het was wel prettig om te begrijpen waarom ik me vaak zo voel zoals ik me voel. De eeuwige verveling, niet kunnen interesseren in studeren bijvoorbeeld en via omwegen toch een postdoc afronden. Goeie baan hebben, maar gewoon niet het gevoel dat ik me echt in hoef te spannen. Ik kies nu steeds een onderwerp waar ik niets van weet en dan ga ik alles leren - theorie in praktijk. Heb nu een zoutwater aquarium voor de uitdaging, bijvoorbeeld, maar dat blijkt dan weer veel minder lastig dan wordt beweerd. Overigens via de site van mensa wat wijzer geworden en meteen besloten dat ik er verder geen label op ga (laten) plakken maar vooral ga leren om wat rust te vinden.
Maar wat hierboven al wordt genoemd, het is ook wat je ermee doet. Ben gewoon 'n tikkeltje te lui om er de hele dag iets briljanters mee te doen. En dat irriteert dan ook wel weer.
Een goede iq test meet een algemene intelligentie en heeft met de meeste cognitieve vaardigheden hoge correlatie. Een hoog vermogen je in te leven heeft een bepaald abstractieniveau. Eq is dan ook gevorreleerd met iq.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 02:26 schreef Woutjeh het volgende:
[..]
Hoogbegaafdheid in de leken interpretatie is een IQ van 130 of hoger. Maar eigenlijk kun je dan beter spreken van hoog-intelligent, want 'echte' hoogbegaafdheid komt met een waslijst aan anderen eigenschappen (die in deze samenleving vaak evengoed nadelig kunnen werken als voordelig), naast het hebben van een hoge intelligentie.
Kernaspecten van hoogbegaafdheid zijn bijv. om erg kritisch naar jezelf te zijn, om hoge morele eisen te stellen aan jezelf en anderen, en om bijvoorbeeld zeer empathisch te zijn.
Als je dat soort eigenschappen bij jezelf herkent raad ik je echt aan om er bij jezelf op te letten welke eigenschappen 'anders' zijn dan gemiddeld en erop te letten dat het niet je valkuilen worden, want dat is een bekende kwaal onder hoogbegaafden.
Mijn 'probleem' is dat zodra ik iets gevonden heb, me erin vastbijt, alles er van wil weten maar dan ook plots de interesse verlies. Mijn intellect gaat helaas niet gepaard met die ene vorm van autisme waardoor ik me zou kunnen blijven focussen. Sterker nog, van theoretische natuurkunde tot werktuigbouw, van geschiedenis tot farmaceutische wetenschappen - ik weet overal wat van (c.q. Adopteer taalgebruik/lingo en onthou werkelijk de meest onbenullige feitjes, dus praat makkelijk mee). Maar ben nergens echt heel briljant in. Onderzoeker worden vergt discipline en die bijna autistische drive. Mijn vrouw doet zo'n mensa testje nog eens een stuk sneller dan mij en heeft op dat vlak echt een geniaal brein, discipline en een autistisch doorzettingsvermogen. Heerlijk om te zien. Sociaal minder sterk, daar help ik haar mee en zij met mijn rusteloosheid.quote:Op vrijdag 27 juni 2014 21:40 schreef netchip het volgende:
[..]
Misschien is een academische carriere iets voor je? Onderzoek doen in de wiskunde (bijvoorbeeld) lijkt me behoorlijk uitdagend, maar erg leuk.
Oh, dat herken ik. Ik kan op de korte termijn ergens heel erg mee bezig zijn, maar dan ineens switchen naar wat anders. Ik weet ook van heel veel iets, maar van niets heel veel (van de meeste onderwerpen weet ik wel veel meer dan klasgenoten).quote:Op zaterdag 28 juni 2014 10:50 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mijn 'probleem' is dat zodra ik iets gevonden heb, me erin vastbijt, alles er van wil weten maar dan ook plots de interesse verlies. Mijn intellect gaat helaas niet gepaard met die ene vorm van autisme waardoor ik me zou kunnen blijven focussen. Sterker nog, van theoretische natuurkunde tot werktuigbouw, van geschiedenis tot farmaceutische wetenschappen - ik weet overal wat van (c.q. Adopteer taalgebruik/lingo en onthou werkelijk de meest onbenullige feitjes, dus praat makkelijk mee). Maar ben nergens echt heel briljant in. Onderzoeker worden vergt discipline en die bijna autistische drive. Mijn vrouw doet zo'n mensa testje nog eens een stuk sneller dan mij en heeft op dat vlak echt een geniaal brein, discipline en een autistisch doorzettingsvermogen. Heerlijk om te zien. Sociaal minder sterk, daar help ik haar mee en zij met mijn rusteloosheid.
Enfin, we zijn sinds kort ook ouders en ook daar willen we alles van weten, analyseren we ons 'suf' en zijn we hele bewust met onze kleine bezig. Super om te zien en te doen, putten we beiden veel energie uit. Maar ook daarin de onzekerheid dat je het niet perfect kunt doen en dat maakt het ook wel weer moeilijk. Als ik dan in de Lidl loop denk ik wel eens; was ik maar zo dom, gewoon lekker niet opvoeden, niet om gezondheid denken, niet bewust zijn van.. Alles. Heerlijk zorgeloos. Al weten mensen die zo leven vaak dondersgoed dat ze er een potje van maken, dus dat zal in de praktijk alles behalve zorgeloos zijn.
Focus nu op mogelijke toekomstig eigen bedrijf, daar ga ik wel weer even mee vooruit komen denk ik.
Indeed, je kunt snel de aansluiting verliezen. Je loopt nogal makkelijk te ver vooruit. Praktisch gezien betekent dit dat men op mijn werk pas nu gaat doen wat ik al 6 jaar roep (ik mag nu wel het topmanagement adviseren hierover trouwens). Kost enorm veel moeite om daar geen conflicten bij te krijgen.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 10:50 schreef Wilgekatje het volgende:
Dat eq gecorreleerd is met iq kan ik me eigenlijk wel goed voorstellen, Spanky78. Creativiteit is al een breder begrip: hier valt creatief denken onder, maar ook creatieve vaardigheden die heel divers kunnen zijn (tekenen, schrijven, muziek maken, etc.)
De definitie van moraliteit is een moeilijke. Van religieuze moraal heb ik me bijvoorbeeld op jonge leeftijd al afgekeerd, terwijl voor anderen dat de hoogste vorm van moraliteit mogelijk is.
Juist doordat je over zoveel standpunten en invalshoeken rondom een bepaalde problematiek na gaat denken begin je eigen leef- en gedragsregels op te stellen. De deugd hiervan is dat je niet langer de massa volgt, maar opnieuw over alle keuzes die je de hele dag door maakt nadenkt. Dat leidt tot een bewuster leven. Het gevaar sluimert erin niet langer aan te sluiten bij de maatschappij (om niet te spreken van misplaatste superioriteitsgevoelens, de gevaarlijkste van allemaal). In sociale interacties met anderen moet je daar continu bij stil staan, sommige standpunten kun je in veel gevallen beter voor je houden, terwijl het er op andere momenten echt op aankomt dat je ze inzet.
Nogmaals, is het niet zo dat er twee types 'heel erg slim' zijn? De ene kan heel snel denken, is creatief, heeft een visie, terwijl de andere kan juist heel erg diep en geconcentreerd na kan denken. Beetje het idee van een marathonloper tegenover een sprinter. In beide gevallen kun je een Olympische gouden medaille winnen, en in beide gevallen zullen mensen zeggen dat je goed hard kunt lopen, maar we hebben het toch over verschillende disciplines.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:18 schreef ZuidKardinaal het volgende:
Bijzonder om te lezen dat iedereen hier merkt dat ze sneller denken dan de rest, en vaak op de zaken vooruit lopen. Dat merk ik in mijn dagelijks leven eigenlijk helemaal nooit!!
Misschien te hard gezopen in mijn studententijd, ik ben alleen als kind getest
Verse ouder, check.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 10:50 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mijn 'probleem' is dat zodra ik iets gevonden heb, me erin vastbijt, alles er van wil weten maar dan ook plots de interesse verlies. Mijn intellect gaat helaas niet gepaard met die ene vorm van autisme waardoor ik me zou kunnen blijven focussen. Sterker nog, van theoretische natuurkunde tot werktuigbouw, van geschiedenis tot farmaceutische wetenschappen - ik weet overal wat van (c.q. Adopteer taalgebruik/lingo en onthou werkelijk de meest onbenullige feitjes, dus praat makkelijk mee). Maar ben nergens echt heel briljant in. Onderzoeker worden vergt discipline en die bijna autistische drive. Mijn vrouw doet zo'n mensa testje nog eens een stuk sneller dan mij en heeft op dat vlak echt een geniaal brein, discipline en een autistisch doorzettingsvermogen. Heerlijk om te zien. Sociaal minder sterk, daar help ik haar mee en zij met mijn rusteloosheid.
Enfin, we zijn sinds kort ook ouders en ook daar willen we alles van weten, analyseren we ons 'suf' en zijn we hele bewust met onze kleine bezig. Super om te zien en te doen, putten we beiden veel energie uit. Maar ook daarin de onzekerheid dat je het niet perfect kunt doen en dat maakt het ook wel weer moeilijk. Als ik dan in de Lidl loop denk ik wel eens; was ik maar zo dom, gewoon lekker niet opvoeden, niet om gezondheid denken, niet bewust zijn van.. Alles. Heerlijk zorgeloos. Al weten mensen die zo leven vaak dondersgoed dat ze er een potje van maken, dus dat zal in de praktijk alles behalve zorgeloos zijn.
Focus nu op mogelijke toekomstig eigen bedrijf, daar ga ik wel weer even mee vooruit komen denk ik.
Ik pas denk ik niet in beide hokjes. Ben juist wel creatief, (krijg dat iig vaak te horen, en heb er ook wel eens prijzen voor gewonnen) en heb ook moeite met door hoepels springen.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:48 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Nogmaals, is het niet zo dat er twee types 'heel erg slim' zijn? De ene kan heel snel denken, is creatief, heeft een visie, terwijl de andere kan juist heel erg diep en geconcentreerd na kan denken. Beetje het idee van een marathonloper tegenover een sprinter. In beide gevallen kun je een Olympische gouden medaille winnen, en in beide gevallen zullen mensen zeggen dat je goed hard kunt lopen, maar we hebben het toch over verschillende disciplines.
Je hebt gewoon MPSquote:Op zondag 29 juni 2014 16:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Verse ouder, check.
Was ik maar dom, heerlijke zorgeloos, check.
Focus op een mogelijk eigen bedrijf, check.
Leven we in parallele werelden?
Het is inderdaad niet zo zwart/wit. Dat laatste herken ik: alhoewel ik wel snel denk te kunnen denken, heb ik ook meestal geen weerwoord klaar. Heb behoorlijk wat tijd nodig om nieuwe informatie te verwerken, vooral als iets emotioneel rouw op het dak komt vallen. Mag wel zeggen dat ik grote bewondering heb voor mensen die wel adrem zijn.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:58 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Ik pas denk ik niet in beide hokjes. Ben juist wel creatief, (krijg dat iig vaak te horen, en heb er ook wel eens prijzen voor gewonnen) en heb ook moeite met door hoepels springen.
Maar ik ben tegelijkertijd ook traag.
Als ik met iemand anders praat en het gesprek is echt interessant/diepgaand, dan heb ik in de eerste instantie vaak geen weerwoord. Dan luister ik alleen maar. Vooral als diegene hoogbegaafd is (90% van mijn vrienden zijn het of zitten er tegen aan)
Pas later bedenk ik me wat ik had kunnen zeggen. Ik kan mezelf beter schriftelijk/typend uitdrukken dan in een gewoon gesprek.
Ja, ik kan ook altijd de meest gekke verbanden leggen. Denk dat daar mijn echte talent zit. Het leuke is dat mijn vrienden ook aan 1 woord genoeg hebben als ik met een totaal vergezochte connectie kom. Gaan zijn dan weer op door met een andere connetcie.quote:Op zondag 29 juni 2014 17:32 schreef Lyrebird het volgende:
Het binnenhalen van informatie kost veel tijd, maar als het eenmaal binnen is, dan is het heel gemakkelijk om informatie te combineren. Vandaar dat communicatie ook zo lekker verloopt met mensen die op dezelfde golflengte zitten, en die zelf ook al over bepaalde zaken hebben nagedacht, en alles zelf al hebben uitgeplozen.
sneller lezen en ik kan het ook niet afleren ookquote:Op zondag 29 juni 2014 16:18 schreef ZuidKardinaal het volgende:
Bijzonder om te lezen dat iedereen hier merkt dat ze sneller denken dan de rest, en vaak op de zaken vooruit lopen. Dat merk ik in mijn dagelijks leven eigenlijk helemaal nooit!!
Misschien te hard gezopen in mijn studententijd, ik ben alleen als kind getest
Dat heb ik dus ook. Lastig, vooral als je tijdens een bus/trein/vliegreis het eerste uur al door al je leesvoer heen bent.quote:Op zondag 29 juni 2014 18:42 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
sneller lezen en ik kan het ook niet afleren ook
mooie tijd voor een powernappiequote:Op zondag 29 juni 2014 18:45 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ook. Lastig, vooral als je tijdens een bus/trein/vliegreis het eerste uur al door al je leesvoer heen bent.
Ik heb hele verhalen getekend, compleet met vaste figuren die iedere keer weer wat anders beleefden zo was school nog een beetje draaglijk.quote:Op zondag 29 juni 2014 18:47 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
mooie tijd voor een powernappie [ afbeelding ]
of striptekeningen maken op de achterkant van het tentamen omdat je nog niet na 20 minuten weg mocht
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doenquote:Op zondag 29 juni 2014 16:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Verse ouder, check.
Was ik maar dom, heerlijke zorgeloos, check.
Focus op een mogelijk eigen bedrijf, check.
Leven we in parallele werelden?
Ja, dit is voor mij wel ontzettend herkenbaar. Het team (en ik), of de klas (en ik), m'n collega's (en ik), dat gevoel heb ik altijd wel gehad. Ik voel me er nooit echt wezenlijk bij horen, doorgaans niet op een vervelende manier overigens, maar meer vanuit een idee van me geen deel voelen van welke groep dan ook. De eeuwige toeschouwer inderdaad. Liever observeren vanaf de zijlijn dan midden in het feestgedruis zitten.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
Ik merk dat ik leid aan een ongeneeslijke ironie. Dat maakt het lastig bij mij om me echt met een groep verwant te voelen. Groepen hebben vaak een gedeelde visie, en die kan ik maar tot op een bepaald punt serieus nemen. Dus ik voel me inderdaad echt nergens echt mee verwant, al zijn er wel plekken waar ik me thuis voel.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doen
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
quote:Op zondag 29 juni 2014 18:47 schreef Life2.0 het volgende:
of striptekeningen maken op de achterkant van het tentamen omdat je nog niet na 20 minuten weg mocht
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.quote:Op zondag 29 juni 2014 19:29 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Ik heb hele verhalen getekend, compleet met vaste figuren die iedere keer weer wat anders beleefden zo was school nog een beetje draaglijk.
In de VS heb ik een tijdje op een lab gewerkt met heel veel buitenlanders, en dat voelde voor het eerst als dat ik bij een groep hoorde. Niet alleen hadden we allemaal dezelfde immigranten achtergrond, we hadden ook allemaal dezelfde interesses.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'?
het is wel killing geweest voor mijn houding, zelfs de eerste jaren op de uni verveeld ik mij letterlijk de hele dag als ik wat standaard colleges had, alsof ik weer terug op de middelbare zatquote:Op maandag 30 juni 2014 16:32 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
[..]
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.
Ik haalde ook geen hoge cijfers,m hoor, maar kon gewoon mijn aandacht er niet bij houden.quote:Op maandag 30 juni 2014 16:32 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
[..]
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.
Tsja, soms heb je soortgenoten nodig. Mijn vader snapt mij, mijn zusje ook, net als en tante. Dus dat past wel. Op mijn werk, ach, een enkeling, maar ik word gelukkig wel gewaardeerd en kan gewoon mezelf zijn. Ik waardeer en respecteer anderen ook.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doen
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
1. wat een kutverleden: sterkte.quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:29 schreef RadioSlut het volgende:
Hoi. Een nieuweling hier.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht. Maar dat hadden wel meer leraren daar.
Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Ja, school is tegenwoordig anders. Toen ik naar school ging in 'de goeie ouwe tijd' draaide het nog echt om de leerlingen, en wat goed voor hen was.quote:Op dinsdag 1 juli 2014 08:59 schreef Eleiko het volgende:
[..]
1. wat een kutverleden: sterkte.
2. "2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond." ???? Is dit tegenwoordig de normale gang van zaken?
3. Kijk eens bij coursera.org etc. voor online cursussen die wel enig niveau hebben.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |