R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het gaat niet om prestaties, het gaat om het anders zijn en hoe daarmee te leven.quote:Op woensdag 18 juni 2014 14:31 schreef MrRiot het volgende:
Maar vinden jullie ook niet dat hoogbegaafdheid ook iets is om je achter te verschuilen net zoals ADHD of ADD of Dislexie.
Maar dat gemis aan uitdaging komt door het systeem en als dat anders was geweest hadden ze zeker wel die ene prestatie geleverd. Bullshit toch?
Analytisch vermogen is niet 1 op 1 gekoppeld aan het leveren van grote prestaties. Talent is slechts een potentie om iets bijzonders neer te zetten, potentie wordt lang niet altijd vervuld.quote:
Allemaal mensen die zeggen dat ze een enorm analytisch vermogen hebben, daardoor vroeger (of mss korter geleden) op een test uitzonderlijk hoog gescoord hebben en nu vinden ze nergens uitdaging in.
Maar dat gemis aan uitdaging komt door het systeem en als dat anders was geweest hadden ze zeker wel die ene prestatie geleverd. Bullshit toch?
Er zijn heel veel mooie meisjes, maar slechts een heel klein deel daarvan wordt fotomodel. Bij de anderen liep hun leven gewoon anders of hadden ze er zelf geen zin in.
Wil dat zeggen dat die anderen niet mooi zijn? Dacht het niet..
When it comes to survival..
Dan heb ik blijkbaar dit topic verkeerd begrepen. Heb soms wel eens een pagina gelezen en dan zitten mensen te bashen dat ze geen uitdaging hebben.quote:
[..]
Analytisch vermogen is niet 1 op 1 gekoppeld aan het leveren van grote prestaties. Talent is slechts een potentie om iets bijzonders neer te zetten, potentie wordt lang niet altijd vervuld.
Er zijn heel veel mooie meisjes, maar slechts een heel klein deel daarvan wordt fotomodel. Bij de anderen liep hun leven gewoon anders of hadden ze er zelf geen zin in.
Wil dat zeggen dat die anderen niet mooi zijn? Dacht het niet..
Maar gaat dus meer om hoe het voor zo iemand is om daar mee te leven. Dan heb ik niks gezegd
Nope
Deels waar.quote:
Maar vinden jullie ook niet dat hoogbegaafdheid ook iets is om je achter te verschuilen net zoals ADHD of ADD of Dislexie. Allemaal mensen die zeggen dat ze een enorm analytisch vermogen hebben, daardoor vroeger (of mss korter geleden) op een test uitzonderlijk hoog gescoord hebben en nu vinden ze nergens uitdaging in.
Maar dat gemis aan uitdaging komt door het systeem en als dat anders was geweest hadden ze zeker wel die ene prestatie geleverd. Bullshit toch?
Je kunt je erachter verschuilen, echter ons onderwijs is/was ook echt ongeschikt voor hb ers.
Ik heb het er zelf ook moeilijk mee gehad, maar gelukkig inmiddels een prima baan met dito uitdaging. Ik heb dus wel iets gemaakt van mijn leven, maar het systeem zuigt volgens mij ook.
Je moet je voorstellen dat de verschillen soms zo groot zijn als bijvoorbeeld iemand met syndroom van down en een in van 55,die is de lage tegenpool van iemand met iq 145 (Ok, niet helemaal want ook diverse andere zaken spelen ). Maar deze kinderen doen het ook niet echt goed op een gewone school. (ondanks dat de bezuinigers ons anders willen doen geloven).
Dus Tsja, het systeem is wat mij betreft ongeschikt voor hb. Maar je hebt net zo goed gelijk dat er een hoopmensen een beetje zielig doen en het als excuus gebruiken. Gebeurt overigens met alle 'labels', dus ook dyslexie, autisme, adhd, afkomst, cultuur, opleiding. Allemaal mogelijke excuses om je lot niet zo goed als gaat in eigen handen te nemen.
Want tot op zekere hoogte is dat voor iedereen mogelijk.
Whatever...
Ja voor mij geldt ook een beetje hetzelfde. Slechte basisschool, bijna in eerste jaren middelbare school blijven zitten. Nu bijna zeker P in de zak voor béta opleiding aan de uni.quote:Op woensdag 18 juni 2014 15:17 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Deels waar.
Je kunt je erachter verschuilen, echter ons onderwijs is/was ook echt ongeschikt voor hb ers.
Ik heb het er zelf ook moeilijk mee gehad, maar gelukkig inmiddels een prima baan met dito uitdaging. Ik heb dus wel iets gemaakt van mijn leven, maar het systeem zuigt volgens mij ook.
Je moet je voorstellen dat de verschillen soms zo groot zijn als bijvoorbeeld iemand met syndroom van down en een in van 55,die is de lage tegenpool van iemand met iq 145 (Ok, niet helemaal want ook diverse andere zaken spelen ). Maar deze kinderen doen het ook niet echt goed op een gewone school. (ondanks dat de bezuinigers ons anders willen doen geloven).
Dus Tsja, het systeem is wat mij betreft ongeschikt voor hb. Maar je hebt net zo goed gelijk dat er een hoopmensen een beetje zielig doen en het als excuus gebruiken. Gebeurt overigens met alle 'labels', dus ook dyslexie, autisme, adhd, afkomst, cultuur, opleiding. Allemaal mogelijke excuses om je lot niet zo goed als gaat in eigen handen te nemen.
Want tot op zekere hoogte is dat voor iedereen mogelijk.
Ik heb gewoon aan mezelf gemerkt dat als je ergens echt hard voor werkt dat alles mogelijk is. Maar het lijkt wel of sommige mensen dit niet geloven, of dat het ze niks boeit? Dat zijn dan juist vaak de mensen die pretenderen hb te zijn, vandaar mijn mening.
Nope
Ik ben in zowat alles mislukt, maar wel hb. En als ik gefrustreerd roep waarom mij toch niks lukt, zegt mijn omgeving dat ik nooit écht ergens voor ga. Ik probeer iets, en als ik na een jaar daar nog niet mee 'doorgebroken' ben, laat ik het weer vallen. Zelf heb ik het idee dat ik geen opgever ben, maar mijn omgeving vindt van wel...quote:
Ik heb gewoon aan mezelf gemerkt dat als je ergens echt hard voor werkt dat alles mogelijk is. Maar het lijkt wel of sommige mensen dit niet geloven, of dat het ze niks boeit? Dat zijn dan juist vaak de mensen die pretenderen hb te zijn, vandaar mijn mening.
Dus nu werk ik aan een project dat ik niet na een jaar laat vallen, doorzetten. Eens zien of ik dan wél succes ga hebben..
Its about fucking time!
Hoi. Een nieuweling hier.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht.
Maar dat hadden wel meer leraren daar.
Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht.
Maar dat hadden wel meer leraren daar.Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Kaleidoscopiklimax
quote:
pas 2 weken voor het examen beginnen.
het gaat over universitaire studies van het allerhoogste niveau. Niet over een mini examen van de middelbare school.quote:
Bottom line van dit hele topic is dat de grootste deel van de populatie op FOK zichzelf wijs maakt hoogbegaafd te zijn omdat het leuk klinkt
Alex Agnew is het met me eens
verwachtte je alleen zwakbegaafden in een topic genaamd hoogbegaafdheid?quote:
[..]
het gaat over universitaire studies van het allerhoogste niveau. Niet over een mini examen van de middelbare school.
Bottom line van dit hele topic is dat de grootste deel van de populatie op FOK zichzelf wijs maakt hoogbegaafd te zijn omdat het leuk klinkt
Alex Agnew is het met me eens
Vooral normaal begaafden die zichzelf zwaar overschattenquote:Op donderdag 19 juni 2014 16:42 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
verwachtte je alleen zwakbegaafden in een topic genaamd hoogbegaafdheid?
gelukkig heb jij dat vanaf je kompoetertje al gezien, wat goed van jou, kuddo'squote:
[..]
Vooral normaal begaafden die zichzelf zwaar overschatten
quote:
[..]
gelukkig heb jij dat vanaf je kompoetertje al gezien, wat goed van jou, kuddo's
Ik snap nooit zo dat in hb topics sommigen de neiging hebben alles te gaan debunken.quote:
[..]
Vooral normaal begaafden die zichzelf zwaar overschatten
Er loopt hier ook een topic over autisten. Daarin ga ik toch ook niet van alles ontkrachten?
'Zei je nou dat je gisteren bent wezen stappen? MUHUHAHA, een echte autist gaat niet stappen, JIJ BENT HEUL GEEN AUTIST!!'
iemand heeft waarschijnlijk het idee of niet speciaal genoeg te zijn of zich te moeten bewijzenquote:
[..]
[..]
Ik snap nooit zo dat in hb topics sommigen de neiging hebben alles te gaan debunken.
Er loopt hier ook een topic over autisten. Daarin ga ik toch ook niet van alles ontkrachten?
'Zei je nou dat je gisteren bent wezen stappen? MUHUHAHA, een echte autist gaat niet stappen, JIJ BENT HEUL GEEN AUTIST!!'
Ben niet hb, alhoewel er wel gebieden zijn waarbij ik wat sneller denk dan mijn collega's. Maar nog meer gebieden waarbij ik het volledig af laat weten.quote:
En echt slim... ik herken in het dagelijks leven 'soortgenoten' wel. Er is wel echt een verschil; ik begrij deze mensen ook vaak beter, terwijl anderen het dan moeilijk beginnen te vinden.Ik pik ze er zo uit. Het gaat om snelheid van denken, ik 'zie' hoe snel ze dingen vatten en dat ik bijvoorbeeld niet hoef aan te passen. Voor bijna alle anderen moet ik veel bewuster en rustiger doen, langzaam meenemen in een denkpad.
Heb een paar keer mee mogen maken dat er iemand was die op dezelfde snelheid dacht als ik. Dat waren hele merkwaardige ontmoetingen. Ik hoefde niks dubbel uit te leggen, binnen de kortste keren zaten we op dezelfde golflengte. Heerlijk, want je kunt dan heel snel heel veel gedaan krijgen, en enorm veel informatie uitwisselen. Dat geeft een enorme kick.
Maar ik heb ook met mensen samengewerkt die met hoge cijfers van de beste universiteiten zijn afgestudeerd, en die je alles drie keer uit moest leggen. Dat kan natuurlijk ook aan mijn uitleg liggen, maar ik had vaak het gevoel dat het denkraam van mijn gesprekspartner erg star was, waarbij alle input precies overal in moest passen. Zoiets:
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
bitch ben ook hoogbegaafd , blijkbaar dus als je iq test heb gehaald van 130 of meer
heb er een van 135 en eentje van 128 haha
heb er een van 135 en eentje van 128 haha
aandeel Fok! hier te krijgen , pm voor vraagprijs
Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:29 schreef RadioSlut het volgende:
Hoi. Een nieuweling hier.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht.
Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Heb je trouwens geen hobby's waarin je je kunt verdiepen? Geeft het leven wellicht weer wat kleur. Sterkte in ieder geval!
Ohja, een samenvatting. Herkenbaar. Stom formuliertje waar je in een kwartiertje doorheen bent. Net als het boek overigens.quote:
[..]
Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?
Heb je trouwens geen hobby's waarin je je kunt verdiepen? Geeft het leven wellicht weer wat kleur. Sterkte in ieder geval!
Het helpen van leerlingen mocht dan weer niet, ik was de zondebok in de klas: Niemand mocht mij, incluis de leraren. Dus ze gunden het mij niet echt.
Mijn ouders wisten van niets, ze wisten wel dat ik gepest werd, maar ik was in die tijd zo socially awkward dat ik dat niet durfde te zeggen. Ze hebben gedaan wat ze konden maar niks hielp. En ik was 'berucht' in de hele wijk, ook bij andere scholen stond ik erom bekend dat ik behoorlijk gepest werd
Kaleidoscopiklimax
Op de basisschool reikhalzend uitkijken naar groep 5, want dan zou ik interessante vakken krijgen, biologie, aardrijkskunde, geschiedenis.
De teleurstelling
De teleurstelling
When it comes to survival..
Ben ik blij dat ik hele stripverhalen tekende, zo heb ik me nooit verveeld gevoeld. Qua belangstelling was ik dan wel weer totaal af gehaakt. Ik lette nooit op en kreeg daardoor een achterstand van 3 kaar of zo, ik moest zelfs naar de LOM school met een IQ van 138 (toen al bekend)quote:
[..]
Het volkomen gebrek aan uitdaging op school klinkt herkenbaar. Hier kwamen de leraren meestal aan met ofwel simpele leesboekjes waar een samenvatting van geschreven moest worden, ofwel het verplicht helpen van andere leerlingen. Allebei doodsaai, na een tijdje. Moet zeggen dat ik blij was toen ik van school af kon. Overigens natuurlijk belachelijk dat leraren/begeleiders duidelijk laten merken je niet te mogen, dat lijkt me zeer onprofessioneel. Deden je ouders daar niets aan? Of wisten die het niet?
Heb je trouwens geen hobby's waarin je je kunt verdiepen? Geeft het leven wellicht weer wat kleur. Sterkte in ieder geval!
Ik ging ook altijd tekenen in de klas. Het was ook het enige vak, naast rekenen dan, waar ik echt goed in was. Overigens herken ik me wel in jouw verhalen, alleen ben ik niet hb (zover ik weet), maar heb ik een vorm van autisme.quote:
[..]
Ben ik blij dat ik hele stripverhalen tekende, zo heb ik me nooit verveeld gevoeld. Qua belangstelling was ik dan wel weer totaal af gehaakt. Ik lette nooit op en kreeg daardoor een achterstand van 3 kaar of zo, ik moest zelfs naar de LOM school met een IQ van 138 (toen al bekend)
ROBODEMONS..................|:(
Antwoord op TT: Het heeft zowel zijn voor- als nadelen.
Op de basisschool liep ik zo veel voor waardoor ik niet veel te doen had., gelukkig had ik meestal goede docenten die me altijd een hoop werk mee gaven maar dat was meer om de tijd te vullen, en daar werkte ik me ook gauw doorheen, het was geen 'uitdaging' of iets. Voordeel is dat ik in die vrije tijd op school en thuis heel veel boeken las en een liefde heb ontwikkeld voor kunst, ik was altijd aan het tekenen.
Nadeel: Zonder dat je het wil raak je afgezonderd van de rest in je klas en voel je je 'niet normaal', wat ik verschrikkelijk vond. Ik had wel aardige klasgenootjes op de basisschool, ik hielp ze altijd en dat waardeerden ze, maar er was toch wel duidelijk een 'scheidingslijn'.en daar kon ik niet goed tegen. Ik deed er alles aan om er bij te horen en vond het erg belangrijk wat anderen van me vonden.
Nog een nadeel is dat ik al die tijd op de basisschool nooit echt heb geleerd om te 'leren', ik deed alles zelf en het was erg lang geleden dat ik echt iets had geleerd (zoals lezen en schrijven)
Dus op de middelbare had ik er op het begin ongelooflijk veel moeite mee om echt eens voor bv. wiskunde, wat 'nieuw' was, te gaan zitten, ik was het gewend dat alles 'van zelf' ging en ik kon het niet dealen dat ik onvoldoendes haalde, (volgens mij dacht ik dat dat niet mogelijk was voor mij) wat me erg onzeker heeft gemaakt. Ik was niet zeker van mezelf en durfde mezelf niet te zijn.
Wat dan weer wel een voordeel was/is, is het zelfstandig kunnen werken en dingen sneller begrijpen, ik kan beter alleen werken dan samen, omdat ik soms te ongeduldig ben om alles uit te leggen terwijl het voor mij best logisch is. (dat is dan weer een nadeel)
In de klas waar ik nu in zit ben ik gelukkig niet de enige meer, en dan gaat samenwerken juist geweldig goed!
Deze voor-en nadelen baseer ik op mijn eigen ervaringen, misschien dat iemand anders zich er in herkent, misschien totaal niet, maar het verschilt bij iedereen. Het is maar net hoe je het ervaart. Ik denk dat ik nu zou concluderen dat het meer voor- dan nadelen heeft, je hebt de kans er de vruchten van te plukken, de nadelen belemmeren dat maar de KANS is er wel...
Op de basisschool liep ik zo veel voor waardoor ik niet veel te doen had., gelukkig had ik meestal goede docenten die me altijd een hoop werk mee gaven maar dat was meer om de tijd te vullen, en daar werkte ik me ook gauw doorheen, het was geen 'uitdaging' of iets. Voordeel is dat ik in die vrije tijd op school en thuis heel veel boeken las en een liefde heb ontwikkeld voor kunst, ik was altijd aan het tekenen.
Nadeel: Zonder dat je het wil raak je afgezonderd van de rest in je klas en voel je je 'niet normaal', wat ik verschrikkelijk vond. Ik had wel aardige klasgenootjes op de basisschool, ik hielp ze altijd en dat waardeerden ze, maar er was toch wel duidelijk een 'scheidingslijn'.en daar kon ik niet goed tegen. Ik deed er alles aan om er bij te horen en vond het erg belangrijk wat anderen van me vonden.
Nog een nadeel is dat ik al die tijd op de basisschool nooit echt heb geleerd om te 'leren', ik deed alles zelf en het was erg lang geleden dat ik echt iets had geleerd (zoals lezen en schrijven)
Dus op de middelbare had ik er op het begin ongelooflijk veel moeite mee om echt eens voor bv. wiskunde, wat 'nieuw' was, te gaan zitten, ik was het gewend dat alles 'van zelf' ging en ik kon het niet dealen dat ik onvoldoendes haalde, (volgens mij dacht ik dat dat niet mogelijk was voor mij) wat me erg onzeker heeft gemaakt. Ik was niet zeker van mezelf en durfde mezelf niet te zijn.
Wat dan weer wel een voordeel was/is, is het zelfstandig kunnen werken en dingen sneller begrijpen, ik kan beter alleen werken dan samen, omdat ik soms te ongeduldig ben om alles uit te leggen terwijl het voor mij best logisch is. (dat is dan weer een nadeel)
In de klas waar ik nu in zit ben ik gelukkig niet de enige meer, en dan gaat samenwerken juist geweldig goed!
Deze voor-en nadelen baseer ik op mijn eigen ervaringen, misschien dat iemand anders zich er in herkent, misschien totaal niet, maar het verschilt bij iedereen. Het is maar net hoe je het ervaart. Ik denk dat ik nu zou concluderen dat het meer voor- dan nadelen heeft, je hebt de kans er de vruchten van te plukken, de nadelen belemmeren dat maar de KANS is er wel...
Kon ik het geluk maar schilderen
