De kunst van het loslaten van je ex #223 - Detachment in progressss

jezus nu ben ikz elf zo dom geweest. Al drie weken volgehouden om niks te laten horen. vandaag sprak hij me plotseling aan op whatsapp. Of ik hem daar wilde blokkeren (had hem heel lang geleden geunblockt, weet neit meer waarom).

Hij deed echt heel bot en ik ging meteen weer in de ondergeschikte positie. Vroeg of hij nog van me hield, hij zei nee (twee weken terug smste hij nog van wel). Dat deed me echt pijn, ik zei dat ik nog wel van hem hield.

Zo stom van me, hij heeft me bedreigd, verrot gescholden, hulp gevraagd en er niet eens voor bedankt. Het ging zo goed en toch weer een zwak moment. En nu ook nog down omdat hij zegt niet van me te houden.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 10:44 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Same here. Babela, soms zeg je indd heel stoer (no offence) dat je er zo klaar mee bent, maar dat blijkt niet uit je posts. Als je er echt klaar mee bent, meot je gewoon niet reageren. Als je er nog niet klaar mee bent eigenlijk ook niet; fake it till you make it.

Het lijkt ook wel alsof je toch stiekem hoop hebt en je aan elke strohalm vastklampt. Het is misschien een soort van fijn, dat hij je toch "bevestiging" geeft, maar het brengt jou niet verder.

Misschien hou ik mezelf ook wel voor de gek ja.. Ik kan het inderdaad nog niet om het contact zelf te verbreken, maar als hij nu niks meer van zich zou laten horen zou ik het ook wel prima vinden.

Als ik heel eerlijk ben voel ik me eigenlijk best wel rustig. Heb niet zoiets van ik wil je terug, maar wil hem niet kwijt als vriend/contact. Misschien is het inderdaad nog hoop, maar ik ben wel met hem opgegroeid enzo dus zou hem niet volledig kwijt willen.. Heb mezelf in ieder geval wel voorgenomen hem voorlopig niet te zien, want dat zou wel moeilijk worden voor mij. Niet het bij elkaar zijn, want in de eerdere keren verliep dit prima, zonder pijnlijke momenten maar meer het afscheid nemen. Dan had ik gelijk weer het idee dat we terug bij elkaar waren en dat wil ik niet.

Ik wil nu echt even mijn leven leiden, ervaren hoe het is om met andere jongens te gaan, misschien een relatie te hebben in de loop der tijd. Een rebound lijkt me niks, kan ik ook nog niet. Ik ga zowieso eerst op vakantie naar Sunny Beach met een vriendin, dat staat al gepland. Verder veel festivals en feesten op de planning. Ik zie het allemaal wel.

En het stoer praat kan inderdaad wel kloppen, dat is vaak wel een manier van mij om mijn pijn te verbergen. Zo praat ik nu ook tegen hem, ik ben heel goed in verbergen. Beter ook maar, want ik wil niet weer mijn zwakte tonen. Ik ben nu sterk en dat zal ik blijven ook.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 12:13 schreef kloon89 het volgende:
jezus nu ben ikz elf zo dom geweest. Al drie weken volgehouden om niks te laten horen. vandaag sprak hij me plotseling aan op whatsapp. Of ik hem daar wilde blokkeren (had hem heel lang geleden geunblockt, weet neit meer waarom).

Hij deed echt heel bot en ik ging meteen weer in de ondergeschikte positie. Vroeg of hij nog van me hield, hij zei nee (twee weken terug smste hij nog van wel). Dat deed me echt pijn, ik zei dat ik nog wel van hem hield.

Zo stom van me, hij heeft me bedreigd, verrot gescholden, hulp gevraagd en er niet eens voor bedankt. Het ging zo goed en toch weer een zwak moment. En nu ook nog down omdat hij zegt niet van me te houden.

Oh dat is wel heel naar ja! Snap dat je je nu rot voelt.. Sterkte, komt wel goed Maar waarom zou je iemand vragen om je te blokkeren? Snap ik niet

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 18:52 schreef Babela het volgende:

[..]

Misschien hou ik mezelf ook wel voor de gek ja.. Ik kan het inderdaad nog niet om het contact zelf te verbreken, maar als hij nu niks meer van zich zou laten horen zou ik het ook wel prima vinden.

Als ik heel eerlijk ben voel ik me eigenlijk best wel rustig. Heb niet zoiets van ik wil je terug, maar wil hem niet kwijt als vriend/contact. Misschien is het inderdaad nog hoop, maar ik ben wel met hem opgegroeid enzo dus zou hem niet volledig kwijt willen.. Heb mezelf in ieder geval wel voorgenomen hem voorlopig niet te zien, want dat zou wel moeilijk worden voor mij. Niet het bij elkaar zijn, want in de eerdere keren verliep dit prima, zonder pijnlijke momenten maar meer het afscheid nemen. Dan had ik gelijk weer het idee dat we terug bij elkaar waren en dat wil ik niet.

Ik wil nu echt even mijn leven leiden, ervaren hoe het is om met andere jongens te gaan, misschien een relatie te hebben in de loop der tijd. Een rebound lijkt me niks, kan ik ook nog niet. Ik ga zowieso eerst op vakantie naar Sunny Beach met een vriendin, dat staat al gepland. Verder veel festivals en feesten op de planning. Ik zie het allemaal wel.

En het stoer praat kan inderdaad wel kloppen, dat is vaak wel een manier van mij om mijn pijn te verbergen. Zo praat ik nu ook tegen hem, ik ben heel goed in verbergen. Beter ook maar, want ik wil niet weer mijn zwakte tonen. Ik ben nu sterk en dat zal ik blijven ook.

Sorry lieverd, dat denk je alleen maar.
Jouw ex weet héél goed dat je er nog mee zit en dat je het vreselijk vindt hoe het is gelopen. De enige manier om 'sterk' over te komen is door hem te negeren en gewoon verder te gaan met je leven. Gun jezelf wat rust en minder je contact met hem, dat is meestal veel beter voor beide partijen. Zolang jij nog met hem praat, ga jij niet verder met je leven want je houdt jezelf nog krampachtig aan hem vast in de hoop dat het goed komt. Nouja, dit waren mijn 2 centen. Ik weet dat dit misschien heel onredelijk en onaardig klinkt, maar iedereen ging door deze fase.
Kan jij mij vertellen hoeveel % nog met z'n ex spreekt?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:02 schreef BestIEverHad het volgende:

[..]

Sorry lieverd, dat denk je alleen maar.
Jouw ex weet héél goed dat je er nog mee zit en dat je het vreselijk vindt hoe het is gelopen. De enige manier om 'sterk' over te komen is door hem te negeren en gewoon verder te gaan met je leven. Gun jezelf wat rust en minder je contact met hem, dat is meestal veel beter voor beide partijen. Zolang jij nog met hem praat, ga jij niet verder met je leven want je houdt jezelf nog krampachtig aan hem vast in de hoop dat het goed komt. Nouja, dit waren mijn 2 centen. Ik weet dat dit misschien heel onredelijk en onaardig klinkt, maar iedereen ging door deze fase.
Kan jij mij vertellen hoeveel % nog met z'n ex spreekt?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik weet het.. En ik kan heel wat hebben hoor, dont worry. Misschien is het inderdaad maar beter om te zeggen dat ik het contact verbreek, en dat hij maar eens goed moet uitzoeken wat hij nou eigenlijk wil met mij. Want hij kan niet elke keer wegvluchten in een andere relatie maar er dan gelijk achter komen dat hij mij toch wel wil.. Dat breekt me. Ik kan het niet aan om op de top van mijn geluk gedumpt te worden omdat hij t even niet meer weet.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:04 schreef Babela het volgende:

[..]

Ik weet het.. En ik kan heel wat hebben hoor, dont worry. Misschien is het inderdaad maar beter om te zeggen dat ik het contact verbreek, en dat hij maar eens goed moet uitzoeken wat hij nou eigenlijk wil met mij. Want hij kan niet elke keer wegvluchten in een andere relatie maar er dan gelijk achter komen dat hij mij toch wel wil.. Dat breekt me. Ik kan het niet aan om op de top van mijn geluk gedumpt te worden omdat hij t even niet meer weet.

Ik snap dat het moeilijk is en dat je tijd nodig hebt om je te realiseren wat het beste voor je is.. In het begin idealiseer jij nog je ex en de hele situatie (want je bent immers nog verliefd/houdt nog van hem), maar met de tijd ga je weer reëel naar de situatie kijken en ik garandeer je dat je jezelf voor de kop gaat slaan.
Ik zou zeggen, verbreek niet gelijk het contact maar minderen is beter.. Laat hem uitzoeken wat hij wil en jij moet ook verder gaan, zonder hem. Nouja, iig sterkte en iedereen hier is er voor je

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:07 schreef BestIEverHad het volgende:

[..]

Ik snap dat het moeilijk is en dat je tijd nodig hebt om je te realiseren wat het beste voor je is.. In het begin idealiseer jij nog je ex en de hele situatie (want je bent immers nog verliefd/houdt nog van hem), maar met de tijd ga je weer reëel naar de situatie kijken en ik garandeer je dat je jezelf voor de kop gaat slaan.
Ik zou zeggen, verbreek niet gelijk het contact maar minderen is beter.. Laat hem uitzoeken wat hij wil en jij moet ook verder gaan, zonder hem. Nouja, iig sterkte en iedereen hier is er voor je

Ja.. Ik ga het inderdaad minderen en als ik er klaar voor ben verbreken. Hij heeft uberhaupt al een vriendin, hoe zal die t vinden als hij met zijn ex zit te praten. Het is voor hun relatie ook niet goed.

Ik vind dit topic echt heel fijn! Hier word tenminste serieus op je problemen gereageerd

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:04 schreef Babela het volgende:

[..]

Ik weet het.. En ik kan heel wat hebben hoor, dont worry. Misschien is het inderdaad maar beter om te zeggen dat ik het contact verbreek, en dat hij maar eens goed moet uitzoeken wat hij nou eigenlijk wil met mij. Want hij kan niet elke keer wegvluchten in een andere relatie maar er dan gelijk achter komen dat hij mij toch wel wil.. Dat breekt me. Ik kan het niet aan om op de top van mijn geluk gedumpt te worden omdat hij t even niet meer weet.

Je spreekt jezelf constant tegen. Je zegt dat je hem niet terug wilt. Dat je een vriendschap wilt. Dat je hem wel in je leven moet betrekken omdat jullie zoveel samen hebben meegemaakt. Oké, herkenbaar maar wel heel moeilijk omdat hij ook een bepaalde rol in je leven heeft gespeeld die hij nooit meer zal kunnen spelen. Maar vervolgens zeg je dit, wat eigenlijk impliciet totaal iets anders zegt. Je wilt contact met hem verbreken zodat hij er goed achter kan komen wat hij met jou wilt. Een puurdere vorm van hoop is er haast niet! Je moet het contact verbreken zodat jij a) een einde maakt aan die onzekerheid en die band tussen jullie die je niet wilt (welles, nietes, vaagheid) en b) omdat je een relatie te verwerken hebt. Als je zoveel jaar samen bent geweest en zoveel hebt gedeeld, is het vrijwel onmogelijk om van relatie naar vriendschap te vloeien. Beide partners hebben rust nodig, tijd om alles op een rijtje te zetten en te rouwen om hun verlies. Om de relatie te verwerken en weer een nieuwe start te maken. Dat gaat niet samen. Want dat is wat jij uiteindelijk wilt doen; je wilt je aan die vriendschap vasthouden omdat je misschien wel bang bent dat je zonder hem niks meer bent. Dat je een vriendschap maar aanneemt als replica voor de relatie, omdat je een vriendschap wel kan houden en omdat een relatie er niet meer in zit voor jullie. Met een vriendschap is hij niet helemaal uit jouw leven en voel je de pijn dat het uit is minder. Als je hem ziet voelt het als vanouds en dat verzacht de pijn (in je hoofd) meer dan dat hij helemaal uit het zicht is. Maar als ik het zo zet, zie je dan niet dat het niet de oplossing is? Zie je dan niet dat je juist het tegenovergestelde doet van wat je steeds zegt, dat je zo sterk en groot bent en dat je hem niet terug wilt?

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:30 schreef StrawberrySwing het volgende:

[..]

Je spreekt jezelf constant tegen. Je zegt dat je hem niet terug wilt. Dat je een vriendschap wilt. Dat je hem wel in je leven moet betrekken omdat jullie zoveel samen hebben meegemaakt. Oké, herkenbaar maar wel heel moeilijk omdat hij ook een bepaalde rol in je leven heeft gespeeld die hij nooit meer zal kunnen spelen. Maar vervolgens zeg je dit, wat eigenlijk impliciet totaal iets anders zegt. Je wilt contact met hem verbreken zodat hij er goed achter kan komen wat hij met jou wilt. Een puurdere vorm van hoop is er haast niet! Je moet het contact verbreken zodat jij a) een einde maakt aan die onzekerheid en die band tussen jullie die je niet wilt (welles, nietes, vaagheid) en b) omdat je een relatie te verwerken hebt. Als je zoveel jaar samen bent geweest en zoveel hebt gedeeld, is het vrijwel onmogelijk om van relatie naar vriendschap te vloeien. Beide partners hebben rust nodig, tijd om alles op een rijtje te zetten en te rouwen om hun verlies. Om de relatie te verwerken en weer een nieuwe start te maken. Dat gaat niet samen. Want dat is wat jij uiteindelijk wilt doen; je wilt je aan die vriendschap vasthouden omdat je misschien wel bang bent dat je zonder hem niks meer bent. Dat je een vriendschap maar aanneemt als replica voor de relatie, omdat je een vriendschap wel kan houden en omdat een relatie er niet meer in zit voor jullie. Met een vriendschap is hij niet helemaal uit jouw leven en voel je de pijn dat het uit is minder. Als je hem ziet voelt het als vanouds en dat verzacht de pijn (in je hoofd) meer dan dat hij helemaal uit het zicht is. Maar als ik het zo zet, zie je dan niet dat het niet de oplossing is? Zie je dan niet dat je juist het tegenovergestelde doet van wat je steeds zegt, dat je zo sterk en groot bent en dat je hem niet terug wilt?

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 19:30 schreef StrawberrySwing het volgende:

[..]

Je spreekt jezelf constant tegen. Je zegt dat je hem niet terug wilt. Dat je een vriendschap wilt. Dat je hem wel in je leven moet betrekken omdat jullie zoveel samen hebben meegemaakt. Oké, herkenbaar maar wel heel moeilijk omdat hij ook een bepaalde rol in je leven heeft gespeeld die hij nooit meer zal kunnen spelen. Maar vervolgens zeg je dit, wat eigenlijk impliciet totaal iets anders zegt. Je wilt contact met hem verbreken zodat hij er goed achter kan komen wat hij met jou wilt. Een puurdere vorm van hoop is er haast niet! Je moet het contact verbreken zodat jij a) een einde maakt aan die onzekerheid en die band tussen jullie die je niet wilt (welles, nietes, vaagheid) en b) omdat je een relatie te verwerken hebt. Als je zoveel jaar samen bent geweest en zoveel hebt gedeeld, is het vrijwel onmogelijk om van relatie naar vriendschap te vloeien. Beide partners hebben rust nodig, tijd om alles op een rijtje te zetten en te rouwen om hun verlies. Om de relatie te verwerken en weer een nieuwe start te maken. Dat gaat niet samen. Want dat is wat jij uiteindelijk wilt doen; je wilt je aan die vriendschap vasthouden omdat je misschien wel bang bent dat je zonder hem niks meer bent. Dat je een vriendschap maar aanneemt als replica voor de relatie, omdat je een vriendschap wel kan houden en omdat een relatie er niet meer in zit voor jullie. Met een vriendschap is hij niet helemaal uit jouw leven en voel je de pijn dat het uit is minder. Als je hem ziet voelt het als vanouds en dat verzacht de pijn (in je hoofd) meer dan dat hij helemaal uit het zicht is. Maar als ik het zo zet, zie je dan niet dat het niet de oplossing is? Zie je dan niet dat je juist het tegenovergestelde doet van wat je steeds zegt, dat je zo sterk en groot bent en dat je hem niet terug wilt?

Ik snap het. Misschien wil ik er wel te snel erover heen zijn, om de pijn niet te voelen en praat ik het mezelf aan dat het me niks kan schelen.. Ik heb het contact al verbroken.. Hij vond het niet leuk en werd eigenlijk boos. Maar het is wel beter zo. Misschien moet ik maar de tijd nemen en mezelf niet zo laten denken dat ik er klaar mee ben. Ik ga nu gewoon rustig verder en zie het wel. Lekker stappen en afleiding zoeken.

Toch wel apart dat ik mezelf iets kan laten geloven terwijl mijn spreken enzo iets totaal anders laat zien..

Ik denk dat veel mensen die periode wel hebben, hoor. Het is ook veel fijner om er geen verdriet van te hebben, want het is verdriet wat uiteindelijk geen doel lijkt te hebben: je kan huilen tot je een ons weegt maar de pijn blijft en je komt ook niet bij elkaar. De situatie blijft bestaan. Daarom hebben veel mensen een beschermingssysteem om minder verdriet te hebben en praten zichzelf dus aan dat het verdriet al is geweest (er is zelfs een psychologische term voor; cognitieve dissonantie).

Ik heb het mezelf voor 5 maanden aangepraat. Maar omdat ik weet hoe lastig het kan zijn en hoe meer pijn je jezelf er mee doet, schreef ik voorgaand bericht. Ik herken het heel erg en wil je misschien wel behoeden voor mijn fouten

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 22:15 schreef StrawberrySwing het volgende:
Ik denk dat veel mensen die periode wel hebben, hoor. Het is ook veel fijner om er geen verdriet van te hebben, want het is verdriet wat uiteindelijk geen doel lijkt te hebben: je kan huilen tot je een ons weegt maar de pijn blijft en je komt ook niet bij elkaar. De situatie blijft bestaan. Daarom hebben veel mensen een beschermingssysteem om minder verdriet te hebben en praten zichzelf dus aan dat het verdriet al is geweest (er is zelfs een psychologische term voor; cognitieve dissonantie).

Ik heb het mezelf voor 5 maanden aangepraat. Maar omdat ik weet hoe lastig het kan zijn en hoe meer pijn je jezelf er mee doet, schreef ik voorgaand bericht. Ik herken het heel erg en wil je misschien wel behoeden voor mijn fouten

Nouja, ik ben wel iemand die zeg maar met een lach door het leven gaat terwijl ik me klote voel. Dus dit klopt wel.

Merk het nu ook wel. Na alles wat je gezegd hebt merk ik dat het me toch wel dwarszit dat mijn ex nu die ander bij zich heeft. Dacht eerst van ze zoeken het maar uit maar toch doet het wel pijn en ben ik onrustig. Kan niet slapen enzo. Maar morgen ga ik op stap en er een leuke avond van maken. Moet er toch doorheen net zoals ieder ander. En mij zelf niet voor de gek houden..

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 01:45 schreef Marmal het volgende:
@killeroy_nl - Jeetje, wat vervelend dat je ex zich zo gedroeg. Maar hoe kon ze zich zo tegenover jou gedragen, soms snap ik sommige meisjes en jongens niet. Is het dan een juiste redenering als ik je vertel dat ik denk dat mensen die zich zo gedragen zoals jou ex gewoon gemeen zijn? Ze weten hartstikke goed wat we voor ze hebben gedaan, hoe veel we van ze hebben gehouden en dan is het nog niet goed. Ik heb alles voor mijn ex gedaan, ze weet het donders goed. Ze heeft hartstikke veel van mij gehouden. Dat weten wij allebei. Maar waarom ben ik nu opeens 'lucht' voor mijn ex? Ik vraag mij af of dit tijdelijk is en of ze er ooit achter zal komen. Ik vraag mij af of al die exen die zo doen er ooit spijt van zullen krijgen... Het moeilijke is dat er verschillende mensen verantwoordelijk zijn voor de breuk van mij en mijn ex. We waren zo verliefd, niemand kon ons breken. Klasgenootjes hebben maanden lang op haar ingepraat en verteld dat ze iemand anders moest zoeken. Iemand die ouder dan mij was en zelfverzekerder. Wat kunnen mensen op deze wereldbol soms gemeen zijn. En dan vragen mensen zich af waarom ik zo achterdochtig ben en niets en niemand vertrouw...

Zo herkenbaar.
Het is gewoon misselijkmakend dat vreemden zo'n invloed op je leven kunnen hebben.

Maar troost je, dat ze ooit spijt gaan krijgen (onze exen) dat staat vast. Alleen hoe, waar en wanneer dat is nog de vraag.

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 23:22 schreef Babela het volgende:
Nouja, ik ben wel iemand die zeg maar met een lach door het leven gaat terwijl ik me klote voel. Dus dit klopt wel.Merk het nu ook wel. Na alles wat je gezegd hebt merk ik dat het me toch wel dwarszit dat mijn ex nu die ander bij zich heeft. Dacht eerst van ze zoeken het maar uit maar toch doet het wel pijn en ben ik onrustig. Kan niet slapen enzo. Maar morgen ga ik op stap en er een leuke avond van maken. Moet er toch doorheen net zoals ieder ander. En mij zelf niet voor de gek houden..

Neem vooral alle tijd en rust die je nodig hebt. Je mag je rot voelen dat hij een ander heeft. Je mag een avond huilend op de bank zitten na alles wat er gebeurd is. Maar het is inderdaad ook belangrijk om ook de focus weer op jezelf te leggen, en leuke dingen blijven doen. Maar je moet niet te snel doorgaan, dat wilde ik ook, maar dan verwerk je het niet en dan blijft het je achtervolgen. Dus luister naar je gevoel, en accepteer dat het er mag zijn! Uiteindelijk komt alles goed In ieder geval al heel goed dat je het contact hebt verbroken.

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 21:11 schreef Babela het volgende:

[..]

Had ik inderdaad ook. Elke keer weer uit en dan denken tis klaar.. Maar elkaar toch missen en verder proberen en weer op hetzelfde uitkomen.. Tis voor ons nu ook echt klaar-klaar.

Ja, dat commentaar van Gizlijntje was wel terecht. Die ex van jou komt over als een weirdo. Volgens mij moet je echt blij zijn dat je van 'm afbent. Iemand die jaloers is op een vibrator daar zitten echt een paar draadjes aan los.

quote:

Op donderdag 14 maart 2013 21:26 schreef Gizlijntje het volgende:

[..]

Phone uit zetten. Echt.

De meeste telefoons hebben tegenwoordig een blokkeerlijst. Zie je niet eens dat ie gebeld heeft.

quote:

Ik moet zeggen dat ik het er allemaal niet makkelijk mee heb en dat ik het ook eng vind. Wat ik ook voel op dit moment zegt natuurlijk niet dat dat de beste keus is. Ik heb heel erg het gevoel dat ik dit niet in twee weken kan oplossen, maar ik weet ook dat ik niet van jou kan vragen om een half jaar op mij te gaan zitten wachten met de kans dat het alsnog niet goed gaat komen. Ik probeer mij zelf constant vragen te stellen als; maar stel nou dat het wel nog gaat en ik wil verder met Saar, is het dan niet al te beschadigd?

Van die mails waar het allemaal nog ingewikkelder van wordt
Ik wil niet samen zijn met iemand die twijfelt over zijn gevoel voor mij, maar ik ben ook niet bereid om ruim 7 jaar weg te gooien met de kans dat het er toch nog in zit.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 16:05 schreef saaw het volgende:

[..]

Van die mails waar het allemaal nog ingewikkelder van wordt
Ik wil niet samen zijn met iemand die twijfelt over zijn gevoel voor mij, maar ik ben ook niet bereid om ruim 7 jaar weg te gooien met de kans dat het er toch nog in zit.

Laat het los.
Iemand die na 7 jaar twijfelt zal dat altijd blijven doen.
De keiharde realiteit is dat wij mensen gewoon niet gemaakt zijn voor lange relaties.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 00:18 schreef HeavyWeaponsGuy het volgende:

[..]

Zo herkenbaar.
Het is gewoon misselijkmakend dat vreemden zo'n invloed op je leven kunnen hebben.

Maar troost je, dat ze ooit spijt gaan krijgen (onze exen) dat staat vast. Alleen hoe, waar en wanneer dat is nog de vraag.

Dat is zeker misselijkmakend. Ik vond het vooral moeilijk om steeds maar te horen hoeveel ze van mij hield, hoeveel ik voor haar betekende. Dat ik perfect voor haar was, dat ik aan niets moest twijfelen omdat wij twee gewoon bestemd voor elkaar waren. En dan nu opeens is het over, is er niets meer. Lijkt het alsof het haar niet raakt, niets doet, dat ze vrolijk verder gaat. Ik zat bij haar in de klas. Al 2 jaar lang! Dat heeft ons echt niet goed gedaan. Ik vond de opleiding al langere tijd niet leuk meer en heb er dus voor gekozen om er mee te kappen. Nu zal ik haar gelukkig enkel op werk zien. Soms vraag ik me echt af wat ze op bepaalde momenten denkt. Als ze me ziet, als ze in haar kamer is en naar mijn spulletjes kijkt die ik voor haar heb gekocht, als ze 's Avonds in bed ligt. Maar ik zal er denk ik voorlopig niet achter komen want het is een meisje die zich altijd groot wilt houden en haar zwaktes niet wilt tonen.

Ik voel me zo rot, zo verschrikkelijk kut. de dingen die zij plaatst op facebook jasses, kan er niet meer tegen. Ik weet dat hij bij haar is geweest, en mijn gedachten slaan op hol.. Wat een kutgedoe is dit, ben verdorie op stap maar kan me nergens op concentreren of er uberhaupt iets van maken. Gatverdamme wat heeft dit mij in zijn greep

quote:

Op zondag 17 maart 2013 02:28 schreef Babela het volgende:
Ik voel me zo rot, zo verschrikkelijk kut. de dingen die zij plaatst op facebook jasses, kan er niet meer tegen. Ik weet dat hij bij haar is geweest, en mijn gedachten slaan op hol.. Wat een kutgedoe is dit, ben verdorie op stap maar kan me nergens op concentreren of er uberhaupt iets van maken. Gatverdamme wat heeft dit mij in zijn greep

Ah, ik leef met je mee schatje Ik heb ook van die momenten dat ik me opeens zo verschrikkelijk kut voel, zoals nu. Zo veel voor haar gedaan en zo veel van haar gehouden, en nu ben ik onzichtbaar voor haar. Zal ze vanavond aan me gedacht hebben, zou ze überhaupt ooit nog aan me denken? Maar ik denk dat jij en ik ooit iemand zullen tegenkomen die 100% bij ons past!

quote:

Op zondag 17 maart 2013 02:28 schreef Babela het volgende:
Ik voel me zo rot, zo verschrikkelijk kut. de dingen die zij plaatst op facebook jasses, kan er niet meer tegen. Ik weet dat hij bij haar is geweest, en mijn gedachten slaan op hol.. Wat een kutgedoe is dit, ben verdorie op stap maar kan me nergens op concentreren of er uberhaupt iets van maken. Gatverdamme wat heeft dit mij in zijn greep

Unfriend hem op facebook, contact verbreken is ook echt alles verbreken. Dat doet de eerste twee weken pijn, en daarna merk je dat het gaat helpen.

quote:

Op zondag 17 maart 2013 03:27 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Unfriend hem op facebook, contact verbreken is ook echt alles verbreken. Dat doet de eerste twee weken pijn, en daarna merk je dat het gaat helpen.

Hij heeft geen facebook zij wel. Het probleem is dat we gemeenschappelijke vrienden hebben die op haar status reageren dat ze met hem is en dan zie ik dat. En het lijkt alsof ze het allemaal maar doodnormaal vinden dat zij tweeen opeens samen zijn verdomme

quote:

Op zondag 17 maart 2013 03:36 schreef Babela het volgende:

[..]

Hij heeft geen facebook zij wel. Het probleem is dat we gemeenschappelijke vrienden hebben die op haar status reageren dat ze met hem is en dan zie ik dat. En het lijkt alsof ze het allemaal maar doodnormaal vinden dat zij tweeen opeens samen zijn verdomme

Block haar via privacyinstellingen.
Dan zie je de reacties op haar profiel niet meer.

quote:

Op zaterdag 16 maart 2013 18:50 schreef HeavyWeaponsGuy het volgende:

[..]

Laat het los.
Iemand die na 7 jaar twijfelt zal dat altijd blijven doen.
De keiharde realiteit is dat wij mensen gewoon niet gemaakt zijn voor lange relaties.

Nuttige reactie, kan ik echt iets mee

quote:

Op zondag 17 maart 2013 02:28 schreef Babela het volgende:
Ik voel me zo rot, zo verschrikkelijk kut. de dingen die zij plaatst op facebook jasses, kan er niet meer tegen. Ik weet dat hij bij haar is geweest, en mijn gedachten slaan op hol.. Wat een kutgedoe is dit, ben verdorie op stap maar kan me nergens op concentreren of er uberhaupt iets van maken. Gatverdamme wat heeft dit mij in zijn greep

Shit kun je niet op de een of andere manier instellen dat je dat niet meer ziet?