Nou ja, het is dus andersom.quote:Op zaterdag 23 maart 2013 12:11 schreef Lienekien het volgende:
Dat het even niet botert tussen de zussen kan alleen al komen door de vreemde geur van de geopereerde zus.
Maar met die verschijnselen zou ik niet aarzelen om als de donder een dierenarts te bellen.
Sterkte.
Nou ik heb dus geen idee of het misschien ligt aan de inwendige hechting.quote:Op zaterdag 23 maart 2013 12:21 schreef pumpkin_Ruby het volgende:
Eens met Lienekien. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt met de poesjes die ik heb laten helpen. De ergste verschijnselen hier waren sufheid of hallucinaties op de dag van de operatie vanwege de verdoving. . Aangeven van pijn heb ik nooit meegemaakt en vind ik niet goed klinken.
Nee, ze is dus juist zichzelf wel buiten de pijn nu en dan en het gebrom als gevolg.quote:Op zaterdag 23 maart 2013 12:24 schreef Lienekien het volgende:
Ze is zichzelf niet, vind het niet gek dat ze zo doet.
Maar dat lijkt me nu niet je eerste zorg.
Waar koop je die? Of verkoop je het zelfquote:Op vrijdag 22 maart 2013 18:39 schreef Prospera het volgende:
[..]
Ik heb Orijen kipvoer, droge brokken.
Prijs is 8.20 per kilo. Groningen
Ik zou ingrijpen als je merkt dat ze die vrolijkheid begint te verliezen(niet meer eten, terugtrekken e.d.), blijkbaar heeft ze nu nog geen pijn.....desnoods vraag je even om een simpele pijnstiller om er zeker van te zijn. Dieren geven meestal heel goed aan wanneer het tijd is om in te grijpen. Heb destijds zoiets meegemaakt met een kat die kanker in de kaak had, was hopeloos maar met een pijnstiller heeft ze nog 5 weken een heel goed leven gehad tot ze ineens aangaf dat ze het niet leuk meer vond, binnen het uur was het voorbij (had afspraak met de dierenarts gemaakt dat ik dan meteen kon bellen en dat ze dan heel snel ingeslapen werd). Sterkte, blijft altijd moeilijk zulke dingen.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:48 schreef SickBitch het volgende:
Zucht, net te horen gekregen dat poes dr longen vol zitten met kanker Ze leeft juist weer helemaal op, at vorige week bijna niks meer en zit nu heerlijk te eten. En dan moet je beslissen wanneer je haar laat inslapen... Echt heel erg moeilijk dit, wil haar niet laten lijden natuurlijk maar ze huppelt nu nog vrolijk rond dus wanneer doe je zoiets nou
Ja dat lijkt me ook wel het beste. Het is zo lastig in te schatten of ze pijn heeft. Ze ademt nogal snel, maar het is (nog) niet zo erg dat ze erg benauwd is. De dierenarts zei ook al iets van medicijnen geven en nog naar een oncoloog gaan, maar dat heeft volgens hem ook weinig zin omdat het er al te lang zit (vorige dierenarts heeft mijn zorgen nooit serieus genomen en ik was zo stom om niet gelijk al naar een andere te gaan). Ze laat zich hier nog zien en speelt en eet dus ja liever laat ik haar nog en paar dagen zo doorgaan, maar het idee dat ze lijdt is verschrikkelijk. Wel fijn dat je zo'n afspraak had met je dierenarts! Dankje Komt opeens zoveel op je af, ze loopt hier nog en moet je gaan beslissen wanneer je het laat doen en of je wil begraven of cremeren of bij dierenarts laten. Bahquote:Op maandag 25 maart 2013 14:52 schreef trovey het volgende:
[..]
Ik zou ingrijpen als je merkt dat ze die vrolijkheid begint te verliezen(niet meer eten, terugtrekken e.d.), blijkbaar heeft ze nu nog geen pijn.....desnoods vraag je even om een simpele pijnstiller om er zeker van te zijn. Dieren geven meestal heel goed aan wanneer het tijd is om in te grijpen. Heb destijds zoiets meegemaakt met een kat die kanker in de kaak had, was hopeloos maar met een pijnstiller heeft ze nog 5 weken een heel goed leven gehad tot ze ineens aangaf dat ze het niet leuk meer vond, binnen het uur was het voorbij (had afspraak met de dierenarts gemaakt dat ik dan meteen kon bellen en dat ze dan heel snel ingeslapen werd). Sterkte, blijft altijd moeilijk zulke dingen.
Dat is helemaal je eigen beslissing. Ligt er ook aan hoe ver je financiën reiken. Als jij het gevoel hebt dat poes geen pijn heeft, geef haar dan nog wat tijd. Totdat ze -wellicht- zelf aangeeft dat het genoeg is. Zodra ze zelf stopt met eten bijvoorbeeld, geen energie meer heeft, moeite met poepen/plassen, zichtbaar aftakelt.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:48 schreef SickBitch het volgende:
Zucht, net te horen gekregen dat poes dr longen vol zitten met kanker Ze leeft juist weer helemaal op, at vorige week bijna niks meer en zit nu heerlijk te eten. En dan moet je beslissen wanneer je haar laat inslapen... Echt heel erg moeilijk dit, wil haar niet laten lijden natuurlijk maar ze huppelt nu nog vrolijk rond dus wanneer doe je zoiets nou
^^quote:Op maandag 25 maart 2013 15:19 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Dat is helemaal je eigen beslissing. Ligt er ook aan hoe ver je financiën reiken. Als jij het gevoel hebt dat poes geen pijn heeft, geef haar dan nog wat tijd. Totdat ze -wellicht- zelf aangeeft dat het genoeg is. Zodra ze zelf stopt met eten bijvoorbeeld, geen energie meer heeft, moeite met poepen/plassen, zichtbaar aftakelt.
Wellicht kan de dierenarts inderdaad nog wat medicijnen geven zodat ze beter ademt, denk niet dat je verder moet klungelen in dit stadium...hoe treurig ook, dat ben je eigenlijk al voorbij als ik het zo hoor. Hoop dat je nog even mag genieten van je kat en dat je de kracht zult vinden om op het juiste moment de juiste beslissing te nemen.quote:Op maandag 25 maart 2013 15:10 schreef SickBitch het volgende:
[..]
Ja dat lijkt me ook wel het beste. Het is zo lastig in te schatten of ze pijn heeft. Ze ademt nogal snel, maar het is (nog) niet zo erg dat ze erg benauwd is. De dierenarts zei ook al iets van medicijnen geven en nog naar een oncoloog gaan, maar dat heeft volgens hem ook weinig zin omdat het er al te lang zit (vorige dierenarts heeft mijn zorgen nooit serieus genomen en ik was zo stom om niet gelijk al naar een andere te gaan). Ze laat zich hier nog zien en speelt en eet dus ja liever laat ik haar nog en paar dagen zo doorgaan, maar het idee dat ze lijdt is verschrikkelijk. Wel fijn dat je zo'n afspraak had met je dierenarts! Dankje Komt opeens zoveel op je af, ze loopt hier nog en moet je gaan beslissen wanneer je het laat doen en of je wil begraven of cremeren of bij dierenarts laten. Bah
Och wat ontzettend sneu dat je wel naar een andere DA bent gegaan en dan dat te horen hebt gekregen, maar ik zou het jezelf niet zo kwalijk nemen. Da's makkelijk gezegd nu natuurlijk, maar je vertrouwd je DA, en dan is het niet stom dat je niet weet dat je hem/haar misschien niet moet vertrouwen, of dat er meer gekeken en gedaan kan worden om tot een diagnose te komen. Je gaat er van uit dat een DA alles doet wat ie kan, en toen je het gevoel kreeg dat er niet serieus omgegaan werd met de klachten, heb je een andere DA bezocht. Meer had je niet kunnen doen, dus ik vind het helemaal niet stom van je Ik zou zelf nog wel overwegen om die oude DA te laten weten dat je je niet serieus genomen voelde en dat dit er uit is gekomen. Maar goed, daar schiet je nu ook weinig mee op. In ieder geval heel veel sterkte, wat een nare uitkomst zoquote:Op maandag 25 maart 2013 15:10 schreef SickBitch het volgende:
[..]
Ja dat lijkt me ook wel het beste. Het is zo lastig in te schatten of ze pijn heeft. Ze ademt nogal snel, maar het is (nog) niet zo erg dat ze erg benauwd is. De dierenarts zei ook al iets van medicijnen geven en nog naar een oncoloog gaan, maar dat heeft volgens hem ook weinig zin omdat het er al te lang zit (vorige dierenarts heeft mijn zorgen nooit serieus genomen en ik was zo stom om niet gelijk al naar een andere te gaan). Ze laat zich hier nog zien en speelt en eet dus ja liever laat ik haar nog en paar dagen zo doorgaan, maar het idee dat ze lijdt is verschrikkelijk. Wel fijn dat je zo'n afspraak had met je dierenarts! Dankje Komt opeens zoveel op je af, ze loopt hier nog en moet je gaan beslissen wanneer je het laat doen en of je wil begraven of cremeren of bij dierenarts laten. Bah
Niet mee bemoeien of corrigeren of wat dan ook, wat je wel zou kunnen doen is de kater de boel te laten verkennen als poes even op een kamer opgesloten zit. Verder zou ik het ze vooral zelf uit laten zoekenquote:Op maandag 25 maart 2013 17:45 schreef HenkBenzinetank het volgende:
Vraagje: sinds dit zaterdag een nieuwe kater erbij. We hebben al 1 poes. Die poes moet natuurlijk even wennen aan de nieuwe medebewoner. Opzich gaat dat allemaal best wel goed. Ze lijkt in ieder geval al geaccepteerd te hebben dat er een kater is en dat hij (op dit moment) een eigen kamer heeft. Inmiddels is de kater een paar keer komen kijken en dat werd tot op zekere hoogte getolereerd door de poes. Hij is wel twee keer verjaagd door poes.
Er is een 'probleem', de kater lijkt het allemaal niets te boeien. Sterker nog, ondanks zijn grote omvang komt ie niet voor z'n 'rechten' op en is zit ie weer op een rustig plekje voordat er ook maar echt een confrontatie kan worden aangegaan. Hierdoor heb ik het idee dat de poes wat 'kapsones' begint te krijgen en de kater niet de kans geeft om ook zijn plekje in het territorium op te eisen.
Hoe zorg ik er voor dat de kater wat meer zelfvertrouwen krijgt zodat ie ook aan de poes laat zien dat ie hier woont en dat hij niet van plan is de rest van z'n leven onder het bed te spenderen?
Inderdaad lekker op z'n beloop laten, sinds zaterdag is nog super kort! Geef het de tijdquote:Op maandag 25 maart 2013 17:47 schreef Holyme het volgende:
[..]
Niet mee bemoeien of corrigeren of wat dan ook, wat je wel zou kunnen doen is de kater de boel te laten verkennen als poes even op een kamer opgesloten zit. Verder zou ik het ze vooral zelf uit laten zoeken
Het mooie van onze verantwoordelijkheid voor huisdieren is dat we mogen beslissen dat ze voor hun dieptepunt mogen sterven.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:48 schreef SickBitch het volgende:
Zucht, net te horen gekregen dat poes dr longen vol zitten met kanker Ze leeft juist weer helemaal op, at vorige week bijna niks meer en zit nu heerlijk te eten. En dan moet je beslissen wanneer je haar laat inslapen... Echt heel erg moeilijk dit, wil haar niet laten lijden natuurlijk maar ze huppelt nu nog vrolijk rond dus wanneer doe je zoiets nou
Mijn dieren geven niet goed aan wanneer het tijd is om in te grijpen. Ik denk dat katten te lang door blijven douwen. De overlevingsdrang is ongelooflijk. Ik wacht het in elk geval niet meer af. Jouw afspraak met de dierenarts was wel perfect zeg. Goed dat dat zo kon.quote:Op maandag 25 maart 2013 14:52 schreef trovey het volgende:
[..]
Ik zou ingrijpen als je merkt dat ze die vrolijkheid begint te verliezen(niet meer eten, terugtrekken e.d.), blijkbaar heeft ze nu nog geen pijn.....desnoods vraag je even om een simpele pijnstiller om er zeker van te zijn. Dieren geven meestal heel goed aan wanneer het tijd is om in te grijpen. Heb destijds zoiets meegemaakt met een kat die kanker in de kaak had, was hopeloos maar met een pijnstiller heeft ze nog 5 weken een heel goed leven gehad tot ze ineens aangaf dat ze het niet leuk meer vond, binnen het uur was het voorbij (had afspraak met de dierenarts gemaakt dat ik dan meteen kon bellen en dat ze dan heel snel ingeslapen werd). Sterkte, blijft altijd moeilijk zulke dingen.
Denk dat het ook heel belangrijk is als je in een situatie met dier zit wat elk moment kan misgaan. Ik heb ooit ook katten met FIP gehad, ging prima en ineens ging het mis in het weekend en moest ik richting dienstdoende dierenarts, gelukkig had ik een print van mijn eigen dierenarts bij de hand wat er precies aan de hand was met het dier zodat ik niet eerst in discussie zou moeten gaan met een dierenarts die niets van de situatie afwist, zou ik iedereen aanraden als je een dier hebt waarbij je elk moment moet ingrijpen, scheelt heel veel stress voor het dier en voor jou.quote:Op maandag 25 maart 2013 18:30 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Mijn dieren geven niet goed aan wanneer het tijd is om in te grijpen. Ik denk dat katten te lang door blijven douwen. De overlevingsdrang is ongelooflijk. Ik wacht het in elk geval niet meer af. Jouw afspraak met de dierenarts was wel perfect zeg. Goed dat dat zo kon.
Dat is zeker een goede tip!!quote:Op maandag 25 maart 2013 18:41 schreef trovey het volgende:
[..]
Denk dat het ook heel belangrijk is als je in een situatie met dier zit wat elk moment kan misgaan. Ik heb ooit ook katten met FIP gehad, ging prima en ineens ging het mis in het weekend en moest ik richting dienstdoende dierenarts, gelukkig had ik een print van mijn eigen dierenarts bij de hand wat er precies aan de hand was met het dier zodat ik niet eerst in discussie zou moeten gaan met een dierenarts die niets van de situatie afwist, zou ik iedereen aanraden als je een dier hebt waarbij je elk moment moet ingrijpen, scheelt heel veel stress voor het dier en voor jou.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |